R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Je moet natuurlijk keuzes maken in het leven. Maar sommigen lijken te kiezen om maar helemaal niks te doen terwijl ze wel wat willenquote:Op donderdag 31 mei 2018 12:48 schreef Lienekien het volgende:
[..]
Mijn bezwaar is een beetje wat Martin Bril ook zei: ‘je mist meer dan je meemaakt’. (Wat hij overigens liet volgen door ‘en dat is helemaal niet erg’.) Er zijn dus potentieel enorm veel mogelijkheden voor gemiste ervaringen. Dat is toch ook geen manier van leven: allemaal ervaringen najagen omdat je anders misschien ooit spijt krijgt dat je het niet hebt gedaan?
Door erover na te denken bijvoorbeeld?quote:Doen wat je wilt is mooi (voor zover reëel, want niet alles wat je zou willen zou ook kunnen), maar hoe bepaal je wat je wilt? Wat jij écht wilt? Niet wat je denkt dat je leuk moet vinden omdat ‘iedereen’ dat leuk vindt. Van die typische bucketlistdingen.
--Gemaakt
Als je nadenkt doe je toch ook niks? Sommige mensen kunnen jaren blijven nadenken en weten dan nog steeds niet wat ze willen.quote:
❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
Vaak proberen die in ieder geval nog wat uit.quote:
[..]
Als je nadenkt doe je toch ook niks? Sommige mensen kunnen jaren blijven nadenken en weten dan nog steeds niet wat ze willen.
Maar dat is ook het kernprobleem van die comfort zone. Mensen die nooit wat proberen omdat ze alles dat ze niet kennen al negatief benaderen.
Mensen die jaren blijven nadenken proberen vaak nog wel wat uit?quote:Op donderdag 31 mei 2018 13:37 schreef Hexagon het volgende:
[..]
Vaak proberen die in ieder geval nog wat uit.
Maar dat is ook het kernprobleem van die comfort zone. Mensen die nooit wat proberen omdat ze alles dat ze niet kennen al negatief benaderen.
De meeste mensen zijn wat sneller tussen de oren.quote:
[..]
Mensen die jaren blijven nadenken proberen vaak nog wel wat uit?
Ik denk dat er mensen zijn die echt geen behoefte hebben.aan avontuur en spanning. Die zijn liever in hun eigen domein. Werken lang bij dezelfde baas en zijn vaak ook superbetrouwbaar, met al nadeel dat ze over het algemeen moeite hebben met verandering.
Niets mis mee. Als het je geen plezier doet om risico's te nemen, iets nieuws te doen, spanning op te zoeken dan is dat gewoon prima.
Echter als je eigenlijk wel vanalles zou willen maar niet durft, dan krijg je daar wel spijt van denk ik.
Zelf ben ik iemand die floreert bij nieuwe dingen, een beetje stress, verandering en ik zoek spanning op.
Maar als je dat vreselijk vindt, waarom zou je? Ga vooral lekker met een boek in de tuin zitten. Wees die superbetrouwbaar collega die ergens al 40 jaar werkt en elke dag exact om 10 uur een kop koffie gaat drinken.
Doe waar je je fijn bij voelt.het wordt lastiger als anderen last krijgen van jouw gedrag, bijvoorbeeld door bij elke kleine verandering de hakken in het zand te zetten. Maar verder.. who cares?
De meeste mensen zitten een beetje tussen de extremen in. Lekker laten zitten...
Niets mis mee. Als het je geen plezier doet om risico's te nemen, iets nieuws te doen, spanning op te zoeken dan is dat gewoon prima.
Echter als je eigenlijk wel vanalles zou willen maar niet durft, dan krijg je daar wel spijt van denk ik.
Zelf ben ik iemand die floreert bij nieuwe dingen, een beetje stress, verandering en ik zoek spanning op.
Maar als je dat vreselijk vindt, waarom zou je? Ga vooral lekker met een boek in de tuin zitten. Wees die superbetrouwbaar collega die ergens al 40 jaar werkt en elke dag exact om 10 uur een kop koffie gaat drinken.
Doe waar je je fijn bij voelt.het wordt lastiger als anderen last krijgen van jouw gedrag, bijvoorbeeld door bij elke kleine verandering de hakken in het zand te zetten. Maar verder.. who cares?
De meeste mensen zitten een beetje tussen de extremen in. Lekker laten zitten...
Whatever...
Dan heb je het over passieve mensen die vastzitten in negativiteit. Niet over mensen die lekker functioneren in hun comfortzone. Die lekker hun ding doen en nergens over klagen.quote:
[..]
Je moet natuurlijk keuzes maken in het leven. Maar sommigen lijken te kiezen om maar helemaal niks te doen terwijl ze wel wat willen
[..]
Door erover na te denken bijvoorbeeld?
The love you take is equal to the love you make.
Te noemen..quote:
[..]
Vaak proberen die in ieder geval nog wat uit.
Maar dat is ook het kernprobleem van die comfort zone. Mensen die nooit wat proberen omdat ze alles dat ze niet kennen al negatief benaderen.
Stormfront.org, cocaine, Het grote IS vakantie doe-boek, en de steaks van Donald Trump
Dat terugkeren naar je geboorteplaats kan gewoon handig zijn: familie en vrienden in de buurt die je altijd kunnen helpen. Je ouders als kinderoppas en zo. En jij mantelzorger voor oudere familieleden. Als je uit een fijne plaats afkomstig bent, hoeft het gras elders niet groener te zijn.
Bovendien: dit soort gejammer over comfortzone hoor je vooral over dorpsjeugd. Het zal nooit gezegd worden over een Amsterdammer die zijn comfortzone maar eens moet inruilen voor uitdagende avonturen in Luttelgeest of Maasdriel of zo.
Bovendien: dit soort gejammer over comfortzone hoor je vooral over dorpsjeugd. Het zal nooit gezegd worden over een Amsterdammer die zijn comfortzone maar eens moet inruilen voor uitdagende avonturen in Luttelgeest of Maasdriel of zo.
Ik zie bij deze post ook heel duidelijk die "bucket lists", 500 dingen die je in je leven gedaan moet hebben.quote:
[..]
Ik vind het zo'n gelul he die hele comfort zone.
Tegenwoordig ''moeten'' we van alles. Ik kan soms echt verwonderd kijken naar mensen die zich de hele dag door zo druk maken om van alles, terwijl ik me echt af vraag of je er nu écht gelukkiger van wordt.
Mijn opa hield altijd een dagboek bij, waarin hij per dag met 5-10 zinnen beschreef wat hij had gedaan. Na zijn overlijden heb ik er een paar bewaard en ik lees dat nog regelmatig. Vind het zo opvallend hoe relaxed en overzichtelijk het leven destijds was. Je werkte, je hadi een groente tuin, je had een kaartclub, je was vrijwilliger bij de kerk en/of een lokale vereniging en in de zomer ging je met de caravan naar zuid-frankrijk. Nu was hij nog vooruitstrevend door ook gewoon naar Amerika etc, te gaan.
Maar dat vind ik ook echt iets typisch nederlands: we kijken hier heel erg ''op'' tegen verre landen en andere culturen omdat we zelf een klein, braaf landje zijn. Ver weg gaan op vakantie wordt daarom als ''beter'' of ''leerzamer'' gezien dan op vakantie naar Spanje. Ik ben van mening dat je echt geen fuck meer leert als je naar Peru gaat in plaats van Spanje. Ook daar moeten mensen gewoon vreten en schijten, alleen eten ze net even wat anders. Zo enorm verhelderend vind ik het allemaal niet hoor.
Je hebt echt niet zo veel dingen nodig om gelukkig van te worden. Je hoeft ook niet allerlei geforceerde dingen te doen om ''echt te leven''.
Geen idee of ik zelf weinig of veel uit mijn comfort zone kom (wat valt daar überhaupt onder). Maar ik doe bewust niet mee aan die ratrace die vooral onder hoger opgeleiden wordt gestreden om maar zo veel mogelijk dingen te doen in je leven, en voor wat uiteindelijk?
Wat versta je überhaupt onder de comfort zone? Wat is in jouw ogen nu iets dat buiten de comfort zone ligt, waar je beter van wordt door het te doen?
Niks tegen zo'n lijstje, maar dat iedereen dezelfde bucket list wordt aangepraat is idioot. Sommige dingen zijn onrealistisch, onhaalbaar, als in niet iedereen heeft geld, een goede gezondheid en een partner of kinderen die dat allemaal wel best vinden. Hier zo'n treurige lijst: http://www.menshealth.nl/(...)n-voor-je-vijftigste.
Door de lijst vergeet je echt te leven en te genieten van kleine dingen.
Het woordje comfortzone komt doorgaans ook vooral voor op momenten dat iemand wel klaagt. Het is om te duiden waarom ze geen stappen maken om te bereiken wat ze willen.quote:
[..]
Dan heb je het over passieve mensen die vastzitten in negativiteit. Niet over mensen die lekker functioneren in hun comfortzone. Die lekker hun ding doen en nergens over klagen.
Nog maar 7 te gaan. Al staan daar vooral dingen bij die ik liever aan mij voorbij laat gaan.quote:Op donderdag 31 mei 2018 23:54 schreef Lunatiek het volgende:
[..]
Ik zie bij deze post ook heel duidelijk die "bucket lists", 500 dingen die je in je leven gedaan moet hebben.
Niks tegen zo'n lijstje, maar dat iedereen dezelfde bucket list wordt aangepraat is idioot. Sommige dingen zijn onrealistisch, onhaalbaar, als in niet iedereen heeft geld, een goede gezondheid en een partner of kinderen die dat allemaal wel best vinden. Hier zo'n treurige lijst: http://www.menshealth.nl/(...)n-voor-je-vijftigste.
Door de lijst vergeet je echt te leven en te genieten van kleine dingen.
Je hoort het eerder over types die hier op FOK! lopen te klagen hoe saai, troosteloos en ingekakt hun leven is. Maar die iedere suggestie om er wat aan te doen in de wind slaan omdat ze geen stap durven zetten.quote:
Bovendien: dit soort gejammer over comfortzone hoor je vooral over dorpsjeugd. Het zal nooit gezegd worden over een Amsterdammer die zijn comfortzone maar eens moet inruilen voor uitdagende avonturen in Luttelgeest of Maasdriel of zo.
Ik zit op 18 pas. En ben eigenlijk ook maar in 8 openstaande punten geinteresseerd.quote:
[..]
Nog maar 7 te gaan. Al staan daar vooral dingen bij die ik liever aan mij voorbij laat gaan.
De dingen die ik wil staan er veelal niet bij
Dan is deze vast uitdagender, qua comfortzone: http://www.quotenet.nl/Ni(...)n-moet-hebben-156699quote:
[..]
Nog maar 7 te gaan. Al staan daar vooral dingen bij die ik liever aan mij voorbij laat gaan.
En voor next level, qua comfortzone: https://www.cosmopolitan.(...)50-dingen-al-gedaan/
Maar dat is het punt: bij iedereen ligt de grens van die zone ergens anders. Een reislustige vriend van me, die zelden langer dan twee jaar ergens woont, vindt het eng om te settelen met het idee dat je er de komende tien jaar blijft wonen. Tegenovergestelde van TS. Maar omdat reizen stoer is wordt van hèm niet verwacht dat hij uit zijn comfortzone stapt als ie weer eens zit te zeuren over de moeite die het kost een volgende tijdelijke woning te vinden.
Maar dat is het punt: bij iedereen ligt de grens van die zone ergens anders. Een reislustige vriend van me, die zelden langer dan twee jaar ergens woont, vindt het eng om te settelen met het idee dat je er de komende tien jaar blijft wonen. Tegenovergestelde van TS. Maar omdat reizen stoer is wordt van hèm niet verwacht dat hij uit zijn comfortzone stapt als ie weer eens zit te zeuren over de moeite die het kost een volgende tijdelijke woning te vinden.
Daar staan er meer op die ik dan nog zou ’moeten’, al is dat niet echt comfort zone werk, maar meer geen zin an, dan wel onmogelijk (Johan Cruijff).quote:
[..]
Dan is deze vast uitdagender, qua comfortzone: http://www.quotenet.nl/Ni(...)n-moet-hebben-156699
De enige uitdaging hier is dat ik geen vrouw ben.quote:
En voor next level, qua comfortzone: https://www.cosmopolitan.(...)50-dingen-al-gedaan/
Maargied, een hoop mensen even in de veronderstelling gat ze van alles "moeten". Ik moet helemaal niks. Behalve werken en belasting betalen dan. Verder doe ik waar ik zin in heb. Maar er zijn geen dingen waar ik zin in heb en die ik niet doe vanwege comfortzone.
Dat laatste is waar het over gaat inderdaad. Maar door het te draaien is het voor sommigen makkelijker om recht te praten dat ze hun verlangens negeren uit angst of luiheid.quote:
Maargied, een hoop mensen even in de veronderstelling gat ze van alles "moeten". Ik moet helemaal niks. Behalve werken en belasting betalen dan. Verder doe ik waar ik zin in heb. Maar er zijn geen dingen waar ik zin in heb en die ik niet doe vanwege comfortzone.
Ik vraag me af of die mensen daadwerkelijk bestaan.quote:
Ik denk dat er mensen zijn die echt geen behoefte hebben.aan avontuur en spanning. Die zijn liever in hun eigen domein. Werken lang bij dezelfde baas en zijn vaak ook superbetrouwbaar, met al nadeel dat ze over het algemeen moeite hebben met verandering.
Niets mis mee. Als het je geen plezier doet om risico's te nemen, iets nieuws te doen, spanning op te zoeken dan is dat gewoon prima.
Echter als je eigenlijk wel vanalles zou willen maar niet durft, dan krijg je daar wel spijt van denk ik.
Zelf ben ik iemand die floreert bij nieuwe dingen, een beetje stress, verandering en ik zoek spanning op.
Maar als je dat vreselijk vindt, waarom zou je? Ga vooral lekker met een boek in de tuin zitten. Wees die superbetrouwbaar collega die ergens al 40 jaar werkt en elke dag exact om 10 uur een kop koffie gaat drinken.
Doe waar je je fijn bij voelt.het wordt lastiger als anderen last krijgen van jouw gedrag, bijvoorbeeld door bij elke kleine verandering de hakken in het zand te zetten. Maar verder.. who cares?
De meeste mensen zitten een beetje tussen de extremen in. Lekker laten zitten...
Kiezen voor veiligheid is natuurlijk iets anders dan dit ook écht willen.
Ben zelf ook best een introvert persoon en vaak geneigd om voor veiligheid te kiezen, maar ik weet ook dondersgoed dat de momenten waarop ik écht blijheid ervaar of een meer intens gevoel van ''ik leef'' ervaar, wanneer ik buiten mijn comfort zone ga.
En nog steeds, telkens voorafgaand aan wanneer ik de comfort zone uit moet, bedenk ik allerlei redenen om er lekker in te blijven. Dan maak ik mijzelf wijs : Wat doe ik nu toch moeilijk, al die stress, is dat het waard?
Als ik puur naar mijn gevoel zou luisteren, zou ik ook alles skippen : Personeelsuitjes? Flikker op, ik zie die mensen al genoeg, ik ga liever gewoon gamen. Presentatie houden? Fuck no, dat bezorgt mij een slapeloze nacht en dat schijnt slecht te zijn voor je hart, dus het is lichamelijk ook nog eens slecht, bla bla bla.
Maar na afloop besef ik dat het juist dat soort dingen zijn die zorgen voor de verdieping in je leven, die net even dat extra element en die extra belevenis toevoegen.
Ik heb hier ook ooit wel eens een grote bek gehad van mede fokkers omdat ik geen mening mocht hebben over die typische burgerlijke mensen die volledig in hun comfort zone zitten, nooit iets doen dat daarbuiten ligt, alleen maar om gaan met hun partner en (schoon) familie. er wordt dan al gauw gezegd : Als zij daar nu gelukkig van worden?
Kijk ik voel me ook niet ongelukkig als ik in mijn comfort zone blijf. Lekker comfortabel, etc. Maar het echte gevoel dat je leeft, dat pure/rauwe gevoel en die echte levenslust, (pieken) kun je niet ervaren als je in zo'n klein wereldje ronddraait. Je kunt het best prima/comfortabel hebben, maar het is allemaal maar een beetje ''moa''.
Ik heb op 3 continenten gewoond en het kunnen reizen is eigenlijk wel iets dat binnen de comfortzone van de gemiddelde Nederlander ligt. Het begint in NL al gewoonte te worden voor jongeren om even een wereldreis te doen. Als in.. even de grotere "efteling" verkennen want dat is het backpacken vaak wel. Hier heb je veel koffers met geld voor nodig want vliegtickets naar verre landen zijn zelfs als ze niets kosten nog duur.quote:
En voor next level, qua comfortzone: https://www.cosmopolitan.(...)50-dingen-al-gedaan/
Maar dat is het punt: bij iedereen ligt de grens van die zone ergens anders. Een reislustige vriend van me, die zelden langer dan twee jaar ergens woont, vindt het eng om te settelen met het idee dat je er de komende tien jaar blijft wonen. Tegenovergestelde van TS. Maar omdat reizen stoer is wordt van hèm niet verwacht dat hij uit zijn comfortzone stapt als ie weer eens zit te zeuren over de moeite die het kost een volgende tijdelijke woning te vinden.
Iemand uit een 3e wereldland is blij als hij of zij 1x in zn leven een klein tripje kan maken. Voor zo iemand zijn vliegtickets dan ook stervensduur en moet hij iedere dag letterlijk centen opzij zetten. En daar staat de Nederlander met zn sabbatical en zn "even een jaartje eruit" als God tegenover.
Klopt, dankbaarheid voor wat je hebt ipv altijd meer willen en minder dingen beleven, maar wel met meer aandacht wordt niet gewaardeerd, op uitzondering na als weer eens een nieuwe goeroe coach met zelfhulpboek daarover komt preken.quote:
Ik heb op 3 continenten gewoond en het kunnen reizen is eigenlijk wel iets dat binnen de comfortzone van de gemiddelde Nederlander ligt. Het begint in NL al gewoonte te worden voor jongeren om even een wereldreis te doen. Als in.. even de grotere "efteling" verkennen want dat is het backpacken vaak wel. Hier heb je veel koffers met geld voor nodig want vliegtickets naar verre landen zijn zelfs als ze niets kosten nog duur.
Iemand uit een 3e wereldland is blij als hij of zij 1x in zn leven een klein tripje kan maken. Voor zo iemand zijn vliegtickets dan ook stervensduur en moet hij iedere dag letterlijk centen opzij zetten. En daar staat de Nederlander met zn sabbatical en zn "even een jaartje eruit" als God tegenover.
❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
En dat laatste is helaas waar.quote:
[..]
Klopt, dankbaarheid voor wat je hebt ipv altijd meer willen en minder dingen beleven, maar wel met meer aandacht wordt niet gewaardeerd, op uitzondering na als weer eens een nieuwe goeroe coach met zelfhulpboek daarover komt preken.
Het (zogenaamd) opgeven van materialisme in de eerste wereld om spiritueler bezig te zijn en meer te ervaren is een teken van verlichting op economisch vlak en ook iets statusverhogend. Dan zit je aan de top van de Maslov piramide en niet aan de bodem.
Dat je tegen die buurman met zn mercedes zegt dat je je dure auto verkocht hebt en nu op je (dure) fiets naar t werk gaat omdat het ontspant en je s'avonds aan meditatie doet om zo nu en dan eens naar land x te vliegen voor een bepaalde periode. Met je dikke bankrekening ervaren hoe het is om "arm" te zijn en met weinig gelukkig te zijn.
Een Nederlander die wat wil ervaren is in bijna 100% van de gevallen gewoon decadent bezig.
Als je al je geld en bezittingen wegdoet en het klooster ingaat of in de 3e wereld voor een appel en een ei gaat werken ben je oprecht met die ervaring bezig, maar dat doet niemand.
Sommige mensen wel. Ik ken een paar.quote:
[..]
En dat laatste is helaas waar.
Het (zogenaamd) opgeven van materialisme in de eerste wereld om spiritueler bezig te zijn en meer te ervaren is een teken van verlichting op economisch vlak en ook iets statusverhogend. Dan zit je aan de top van de Maslov piramide en niet aan de bodem.
Dat je tegen die buurman met zn mercedes zegt dat je je dure auto verkocht hebt en nu op je (dure) fiets naar t werk gaat omdat het ontspant en je s'avonds aan meditatie doet om zo nu en dan eens naar land x te vliegen voor een bepaalde periode. Met je dikke bankrekening ervaren hoe het is om "arm" te zijn en met weinig gelukkig te zijn.
Een Nederlander die wat wil ervaren is in bijna 100% van de gevallen gewoon decadent bezig.
Als je al je geld en bezittingen wegdoet en het klooster ingaat of in de 3e wereld voor een appel en een ei gaat werken ben je oprecht met die ervaring bezig, maar dat doet niemand.
To truly try means to accept God's love, his healing, to accept the world can be ugly, but your heart doesn't have to be."
|
|
