abonnement Unibet Coolblue Bitvavo
pi_21429210
quote:
Op vrijdag 20 augustus 2004 18:40 schreef LosingMyReligion het volgende:
niet altijd
wel elke keer als ik vlieg
pi_21429581
whehe
  vrijdag 20 augustus 2004 @ 19:58:08 #253
71166 AKnynke
is lang niet gek
pi_21430695
quote:
Op vrijdag 20 augustus 2004 14:59 schreef LosingMyReligion het volgende:
ik werd trouwens wel erg gecontroleerd op heahtrow

alarm ging af (camera in zak)

ik moest in de jezus-aan-het-kruis houding gaan staan

zwaar gefouilleerd, onderkant schoenen checken!

maja toen vonden ze niks en mocht ik doorlopen! Erg slecht! Ze lieten me niet opnieuw door het poortje lopen, als ik een mes IN mijn schoen had gehad had ik gewoon door kunnen lopen!
Toen ik in Anchorage over moest stappen, vanuit een klein vliegtuig zonder douane op een normaal vliegtuig, en een half uur had om over te stappen, moest ik dus nog helemaal gecontroleerd worden. En natuurlijk moesten ze net mij er uit pikken om eens grondig onder handen te nemen. Schoenen uit, jas uit, trui uit, riem af, knopen los. Vervolgens met 1 hand broek ophouden, nog een keer door het poortje...alles weer aan....

naar de handbagage controle, filmcamera eruit. Uit het hoesje. In het bandjesdingetje kijken, in m'n CD-case kijken, in m'n discman...alles moest er uit. Wat heb ik toen nog moeten rennen om m'n vlucht te halen. Was de laatste die er in ging!
Ik ben niet gek, ik ben een vliegtuig!
pi_29689138
*schop*

Ik heb er ook last van. Niet tot het punt dat ik vliegen vermijd, elke keer zeg ik tegen mezelf dat ik me niet moet aanstellen en boek ik gewoon weer een vliegreis. Maar als het dan zo ver is.. misselijk van angst, trillen, zweten. Puur de angst om neer te storten. Bij elk klein beweginkje van het vliegtuig zit ik op het puntje van m'n stoel. Het liefst nam ik gewoon een slaappil en sliep ik de hele vlucht.

Moet binnenkort weer vliegen... kort vluchtje, maar toch. En dan storten er in de week daarvoor lekker twee vliegtuigen neer
pi_29689164
quote:
Op dinsdag 16 augustus 2005 14:29 schreef PiperMaru het volgende:
*schop*

Ik heb er ook last van. Niet tot het punt dat ik vliegen vermijd, elke keer zeg ik tegen mezelf dat ik me niet moet aanstellen en boek ik gewoon weer een vliegreis. Maar als het dan zo ver is.. misselijk van angst, trillen, zweten. Puur de angst om neer te storten. Bij elk klein beweginkje van het vliegtuig zit ik op het puntje van m'n stoel. Het liefst nam ik gewoon een slaappil en sliep ik de hele vlucht.

Moet binnenkort weer vliegen... kort vluchtje, maar toch. En dan storten er in de week daarvoor lekker twee vliegtuigen neer
mij krijg je er echt met geen stok in..
//Jij bent een user waar er meer van zouden moeten zijn, zhe devilll // Ik dacht dat je schreef Hitler ofzo//Huillie is mine!
  dinsdag 16 augustus 2005 @ 17:20:17 #256
39604 SouthernSun
het zonnetje in huis
pi_29694133
dit jaar weer gevlogen voor het eerst sinds 14 jaar. herrinner me dat niet meer dus eigenlijk voor het eerst weer vond het alleen maar leuk, op dat irritante geplop telkens in je oren na.
vooral accelereren en landen is leuk, het eerste gedeelte na take-off vond ik wel ff raar. dat je gewoon ineens in de lucht hangt.

in het vliegtuig gewoon met andere dingen bezig houden.....muziek luisteren, filmpje kijken enzo. geluid van de motoren hoor je continue en trillingen zijn niks bijzonders. en vooral niet denken wat er zou gebeuren als je van die hoogte naar beneden valt
pi_29708459
MIjn ervaring is dat als je eenmaal de lucht in bent en je niet echt uit het raampje gaat kijken dat het gevoel nauwelijks anders is dan een bus.. hobbelt af en toe ook even, t maakt ook lawaai, en als je je zelf maar voorstelt dat je gewoon in een bus zit is er meestal niet zoveel aan de hand.. en vooral andere dingen gaan doen, bestel een tijdschrijft in het vliegtuig (of neem wat mee) en ga zitten lezen, lijdt enorm af van hetgeen wat er om je heen gebeurt..
(zelf overigens geen last van vliegangst, alleen altijd enorm last van me oren )
pi_29709738
quote:
Op woensdag 17 augustus 2005 01:10 schreef Intrepidity het volgende:

(zelf overigens geen last van vliegangst, alleen altijd enorm last van me oren )
das toch niet zo raar.
maar naarmate je vaker vliegt, wordt de pijn ook minder. leer je toch op de 1 of andere manier mee omgaan. (ik tenminste)
  zaterdag 20 augustus 2005 @ 01:31:17 #259
78707 TheSilentEnigma
Heldin, bazin, godin.
pi_29801744
Ik had ook vreselijke last van vliegangst, maar ben er deels overheen. Ik heb echt doodsangsten uitgestaan, maar ben toch maar mooi in dat vliegtuig gestapt! Ik heb mijn ervaringen in een (Engelstalig) verslag verwerkt, wat een opdracht was voor school. Iedereen heeft er smakelijk om moeten lachen, en als ik het zelf terug lees denk ik inderdaad dat ik het nogal overdreef.

Misschien kan je er wat mee:
quote:
Fear of flying. We all know what it is. At least, we all think we know what it is. But I can assure you, that you can only tell what it is if you suffer from it. I suffered from fear of flying, but I conquered it. I conquered, but I will never be cured.

Let’s start off with my very first flight, when I was aged sixteen. One day, my father came home and he told us he had bought a new car, a Volkswagen. Because the company where he had bought the car was celebrating their jubilee, my father got a free trip for two to the Volkswagen factory and museum in Germany. Because both my mother and brother were not interested, I told my father that I would accompany him to Germany, so he signed us up for the trip.

The day before the trip, my father advised me to go to bed early since we would be leaving to Amsterdam at five o’clock in the morning. ‘Amsterdam?’ I replied, ‘I thought we were going to Germany?’ Then he told me that we were indeed going to Germany. By plane. At that moment, I thought the end of the world was near. Or, to be more specific, the end of my life. With my head down, I went upstairs. I got into my bed, but I couldn’t sleep. My mind was filled with questions. How could my father do this to me? How could he put my life in the hands of a pilot? And his life? What about my mother and my brother if something happened to us? Eventually, I fell asleep. I had a terrible nightmare about crashing airplanes, failing parachutes and drunken pilots.

So, at 5 o’clock a.m. I stood in front of the Volkswagen-dealer where my father had bought his new car and sold our lives. When I looked around me, all I saw were proud Volkswagen-buyers and life-sellers. Why were they smiling? Why was my father smiling? We were transported to Schiphol Airport in a Volkswagen van. From that moment on, I decided to boycott Volkswagen for the rest of my life. That is, if I survived the flight, of course. We arrived at the airport, checked in and walked through a tunnel. I expected to see light at the end of that tunnel, but I actually saw darkness. Darkness they use to call ‘airplane’.

Seated between two men I didn’t know, the countdown of my life had begun. I fastened my seatbelt, unfolded the puke bag and held my head between my knees. The man at my left asked me whether I wanted to sit next to the window. I shook my head. The man sitting to my right, asked whether I wanted a piece of chewing gum. Again, I shook my head. A flight attendant asked me if I wanted a glass of water. Once more, I shook my head. After forty minutes of sitting in this rather shameful pose, the plane landed safely in Braunschweig, Germany.

Okay, we flew safely from The Netherlands to Germany. But that only implied that the plane had to crash on the way back. The entire day I tried to convince my father that we were all going to die at the end of that day, but he wouldn’t listen to me. He preferred listened to the president of the Volkswagen company. After we had visited the Volkswagen factory and museum, we went back to the Airport of Braunschweig. I asked my father whether he could lend me some money for a taxi to Amsterdam, but unfortunately he couldn’t. Or, I think, he didn’t want to. Or, to use his exact words, I had to choose between flying or walking. Since I was not wearing my favourite hiking shoes and I was not in the mood for a three-hundred-mile walk, I decided to sign my own death certificate by getting on that plane again.

Again, I was seated between the same two men, to their great amusement. Funny remarks about crashing planes, failing parachutes and drunken pilots filled my mind while I fastened my seatbelt, unfolded the puke bag and held my head between my knees. Forty minutes of being laughed at later, the plane landed safely in Amsterdam. At that very moment I decided never, ever to get on a plane again.

Seven years later, a friend of mine asked me whether I would like to go to Egypt with her. I told her that I would love to go to Egypt with her, but that I had sworn to myself never, ever to get on a plane again. After a monologue on the safest way of travelling, the speeding tickets that the mailman has to deliver to me every month and the fact that I ride on a motorbike, which appears to be the most unsafe way of travelling, I found myself booking a trip to Egypt that very same day. After I signed the booking confirmation, I started to feel sick right away.

The following three months, I just couldn’t let go of the idea that I had to get on an airplane again. It crossed my mind at least once a day. I read almost every book about fear of flying and I talked as much as possible to people who love to fly, in order to convince myself that flying really is the safest way of travelling. The problem was, the more I thought about it, the worse my fear got.

We would be flying to Egypt three days after my birthday. Usually, none of my friends are able to come on the day I celebrate my birthday, because none of them live close to me. But that birthday, all my friends were present, at the same time. I was convinced that it could impossibly be a coincidence, and that it had to be an omen. This certainly had to mean that something dreadful was about to happen. The day after I celebrated my birthday with my friends, I invited my parents and my brother for dinner at a restaurant. When we were sitting there, I suddenly felt the way Jesus must have felt during His last supper. This was it. The day before, I had the chance to say goodbye to all of my friends and in the restaurant, it was my time to say farewell to my family.

The day before we went to Egypt, my friend and I checked our departure time on the internet, just for sure. Suddenly, we saw that the destination belonging to our flight number was Turkey instead of Egypt. My friend went berserk, I had never felt so relieved before in my life. My friend immediately called the air company. They told her that the plane would go to Egypt and then stop in Turkey. My friend had never felt so relieved before in her life. I went berserk.

The next morning, we went to the airport, checked in and walked through a tunnel. I knew that there was no light at the end of that tunnel. As soon as I sat down, I fastened my seatbelt, unfolded the puke bag and held my head between my knees, but the plane didn’t take off. Suddenly, a voice came out of the speakers. It was Satan. At least, I thought it was Satan, because the voice told us there were some problems with the freight and they had to get rid of one thousand litres of fuel. One thousand litres?! How in the world could we possibly reach Egypt if they drained off one thousand litres of fuel?! Eventually, after I had bitten off all my nails, the plane took off.

The next six hours felt like six years. A shaking airplane, screaming children, an over-excited friend and cheerful Disney cartoons made the flight a real drama. Six hours sitting with my head bowed between my knees, looking in a puke bag and thinking the end was coming near soon, very soon. Six hours of being laughed at by my friend, the people behind me, the people in front of me, the people next to me, the people passing by on their way to the toilet, the cabin crew. The worst moment was when the television screens came out of the ceiling. I thought something terrible had happened and that the oxygen masks were coming down. So I yelled ‘Oh my God! The oxygen masks are coming down!’. For a moment, the reactions of the other passengers made me feel like a very popular stand up comedian. But I was not amused, not at all…

Of course, the plane landed safely in Egypt and I was so proud of myself. Every day I spent in the Arabic country, my heroic deed crossed my mind. I had got on a plane and I had survived the flight! On my way back to Holland, I even had the guts to unfasten my seatbelt for a couple of minutes! At that moment, I realised that I had conquered my deepest fear.
And my Volkswagen Polo reminds me of my victory every day …


[ Bericht 49% gewijzigd door TheSilentEnigma op 20-08-2005 01:40:53 ]
pi_30062501
Vliegen is absoluut niet zo veilig als de grote miljardenbusiness je wil doen geloven hoor ! Hoe kan je nou een vorm van transport veilig vinden waar zowat iedere week een fatale crash plaatsvindt ?
Dat men nou zou zeggen dat scheepvaart een veilige vorme van transport is kan ik nog aannemen maar Luchtvaart ? Vergeet daarbij niet dat de statistieken hieromtrent gewoonweg niet kloppen ....de gemiddelde westerling zit gemiddeldongeveer 1000 uren per jaar in een auto en gemiddeld 1u30 in een vliegtuig dus als iedere Europeaan 1000 x meer in een vliegtuig zou zitten als nu ?? Dan zou de situatie er wel heel anders uitgaan zien !
pi_30074478
quote:
Op zondag 28 augustus 2005 23:57 schreef vanhoof het volgende:
Vliegen is absoluut niet zo veilig als de grote miljardenbusiness je wil doen geloven hoor ! Hoe kan je nou een vorm van transport veilig vinden waar zowat iedere week een fatale crash plaatsvindt ?
Dat men nou zou zeggen dat scheepvaart een veilige vorme van transport is kan ik nog aannemen maar Luchtvaart ? Vergeet daarbij niet dat de statistieken hieromtrent gewoonweg niet kloppen ....de gemiddelde westerling zit gemiddeldongeveer 1000 uren per jaar in een auto en gemiddeld 1u30 in een vliegtuig dus als iedere Europeaan 1000 x meer in een vliegtuig zou zitten als nu ?? Dan zou de situatie er wel heel anders uitgaan zien !
Iedere week een fatale crash? Dat is wel heel erg overdreven. De statistieken kloppen wel, je interpreteert ze gewoon verkeerd. De kans dat je een ongeluk krijgt als je nu in een auto stapt is vele malen groter dan de kans dat je neerstort als je nu in een vliegtuig zou stappen. Heeft helemaal niks te maken met hoevaak je dit doet, de kans blijft elke keer hetzelfde.
pi_30075011
Hoezo fel overdreven ? Als je de incidenten bekijkt bij Airdisaster.com dan telt ieder jaar minimum 30 tot 40 zware tot zeer zware incidenten.Min 30 per jaar is dat dan geen bijna 1 per week ? De meeste worden zelfs nog niet vermeld opdat het enkel maar doodsangsten betrof onder de passagiers.
Hoe men het ook wil laten uitschijnen (vooral omwille van het geld )vliegen is altijd al een gevaarlijke sport geweest en zal dat ook blijven......Trouwens waar rook is ...is vuur en het is niet voor niets dat bijna de helft van de bevolking bang is........ om te vliegen !
pi_30075179
En elke dag rijden wereldwijd 10 mensen zich in de kreukels met de auto.. en die statistieken zeggen weer dat een vliegtuig 50x zo veilig is. Tis maar hoe je het bekijkt.
pi_30081524
Ik beweer absoluut niet dat auto rijden veilig is, absoluut niet, maar ik krijg er wel de kriebels van dat men de luchtvaart altijd maar wil laten doorgaan als een veilige vorm van transport terwijl dit niet waar is.Kortom, vliegen is gevaarlijk en dat ondervind ikzelf iedere keer als ik een vliegtuig zit.Zolang alles verloopt naar wens is het leuk maar zogauw iets niet volgens het boekje verloopt ziet men letterlijk de zweetdruppels op de voorhoofden van bemanning en passagiers (zelf meegemaakt)
pi_30081974
quote:
Op maandag 29 augustus 2005 16:26 schreef vanhoof het volgende:
Hoezo fel overdreven ? Als je de incidenten bekijkt bij Airdisaster.com dan telt ieder jaar minimum 30 tot 40 zware tot zeer zware incidenten.Min 30 per jaar is dat dan geen bijna 1 per week ? De meeste worden zelfs nog niet vermeld opdat het enkel maar doodsangsten betrof onder de passagiers.
Hoe men het ook wil laten uitschijnen (vooral omwille van het geld )vliegen is altijd al een gevaarlijke sport geweest en zal dat ook blijven......Trouwens waar rook is ...is vuur en het is niet voor niets dat bijna de helft van de bevolking bang is........ om te vliegen !
Ik heb de statistieken bekeken op de site die je noemt en wat ik daar zie is dat het aantal incidenten dalende is terwijl het aantal vluchten exponentieel is gestegen de laatste 10 jaar. Ook vallen er maar relatief weinig slachtoffers per incident. In 2004 waren er bijvoorbeeld 20 incidenten en maar 517 slachtoffers terwijl er op een gemiddelde vlucht toch honderden passagiers meevliegen. Mensen die niet in een vliegtuig stappen omdat ze bang zijn dat ze een ongeluk zullen meemaken zouden veel banger moeten zijn om (dagelijks) in hun auto te stappen. De angst is er niet omdat het gevaarlijk is, maar omdat het onnatuurlijk lijkt om te vliegen en omdat je in een auto het gevoel hebt dat jij alles onder controle hebt.
pi_30082435
Je vergeet één ding en dat is dat ieder technisch mankement fataal kan zijn en dit in grote tegenstelling met bv een boot trein of auto.Vliegen lijkt niet alleen annatuurlijk maar is het ook.Weet je trouwens dat de enige natuurlijke vorm van transport gebeurd aan 5 km/u en dat is wandelen en af en toe wat lopen (20 km/u).Het zijn de enige snelheden waar het menselijke brein is voor gemaakt.
pi_30083418
quote:
Op maandag 29 augustus 2005 23:38 schreef vanhoof het volgende:
Je vergeet één ding en dat is dat ieder technisch mankement fataal kan zijn en dit in grote tegenstelling met bv een boot trein of auto.Vliegen lijkt niet alleen annatuurlijk maar is het ook.Weet je trouwens dat de enige natuurlijke vorm van transport gebeurd aan 5 km/u en dat is wandelen en af en toe wat lopen (20 km/u).Het zijn de enige snelheden waar het menselijke brein is voor gemaakt.
Klopt helemaal van die snelheden, maar dat is in deze tijd ondenkbaar geworden. 1 technisch mankement kan inderdaad fataal zijn, maar als ik zie dat er van de 22,2 miljoen vluchten maar 20 keer iets mis is gegaan dan vind ik dat vrijwel te verwaarlozen. Daarbij komt dat vliegtuigen wel zo uitgebreid gechecked worden voor elke vlucht dat technische mankementen dan ook vrijwel niet voorkomen. Vliegen is dus een veilige vorm van transport in vergelijking met reizen per auto, dat kun je niet ontkennen. Tuurlijk is er, in het geval van vliegen, een hele kleine kans dat je een ongeluk krijgt, maar dat is zo bij alles wat je doet.
pi_30084013
Dat er een kleine check-up gebeurd daar kan ik mee akkoord gaan maar een uitgbreide check - up voor ieder vlucht ?? Toen ik onlangs sprak met de piloot van een Virgin toestel vloog die op diezelfde dag voor de 3 de keer naar Malaga.Ik kan me moeiijk voorstellen dat dit vliegtuig voor ieder vertrek grondig werd nagekeken ? Een grondige check -up van een bromfietsje neemt algauw een paar uurtjes in beslag dus voor een uiterst complexe machine als een vliegtuig ?
  Moderator zondag 30 oktober 2005 @ 03:10:04 #269
7566 crew  MaJo
Mama van aapie
pi_31800967
Ten eerste: vanhoof, tief jij eens lekker op uit dit topic. Het gaat hier over VLIEGANGST, dus de angst om te gaan vliegen. In zo'n topic ga je niet vertellen dat vliegen volgens jou niet veilig is, dat doe je gewoon niet. Ga dus lekker ergens anders de boel lopen verzieken!

Ik heb zelf dus ook ontzettende vliegangst maar wil mij niet door mijn angst laten leiden. Ik vlieg dus regelmatig met als gevolg dat ik nachtenlang van te voren niet kan slapen, in huilen uitbarst voor het vliegen, zit te trillen in het vliegtuig, hartkloppingen krijg, oftewel helemaal panisch. Ik heb nu ook besloten om de komende tijd niet meer te gaan vliegen, omdat ik het echt niet trek. Ik ga me binnenkort maar eens aanmelden voor een vliegangstcursus denk ik...
26 oktober - 2 november Frankrijk | 3 feb - 6 feb Hong Kong/6 feb - 26 feb Vietnam
pi_31925301
ik heb nooit last van vliegangst gehad. ik heb voor ik naar Zuid-Afrika vloog een luchtdoop gemaakt met school dus ik was al wat gewend aan een vliegtuig.

ik heb wel 1 keer doodsangsten uitgeslagen. we vlogen terug van Johannesburg naar Londen Heathrow (en dan naar Brussel). volgens mij lag er een steentje op de vertrekbaan. het vliegtuig deed heel vreemd. toen dacht ik: nu ben ik eraan.
Werewolf
Papa 15/11/1950 - 29/08/2025
  Moderator donderdag 3 november 2005 @ 13:42:17 #271
7566 crew  MaJo
Mama van aapie
pi_31926638
quote:
Op donderdag 3 november 2005 12:55 schreef sararaats het volgende:
ik heb nooit last van vliegangst gehad. ik heb voor ik naar Zuid-Afrika vloog een luchtdoop gemaakt met school dus ik was al wat gewend aan een vliegtuig.

ik heb wel 1 keer doodsangsten uitgeslagen. we vlogen terug van Johannesburg naar Londen Heathrow (en dan naar Brussel). volgens mij lag er een steentje op de vertrekbaan. het vliegtuig deed heel vreemd. toen dacht ik: nu ben ik eraan.
Ik had vroeger ook geen last van vliegangst, bij mij is het later gekomen. Ik ben zelfs naar Australië gevlogen zonder angsten. Dat is nu niet meer mogelijk helaas... Mijn vliegangst is ontstaan toen ik van New York naar Amsterdam zulke erge turbelentie had dat zelfs de stewardessen gingen zitten (en de gordijnen sloten). Toen was ik ervan overtuigd dat het vliegtuig ging neerstorten. Hier ben ik nooit meer helemaal overheen gekomen en sindsdien is mijn angst steeds erger geworden. Zelfs een klein stukje vliegen van Amsterdam naar Londen vind ik al verschrikkelijk (in het afgelopen jaar 6 keer gedaan). Ik heb altijd willen blijven vliegen omdat de angst nergens op slaat, maar voorlopig wil ik het niet meer. Ik trek die angst echt niet meer
26 oktober - 2 november Frankrijk | 3 feb - 6 feb Hong Kong/6 feb - 26 feb Vietnam
abonnement Unibet Coolblue Bitvavo
Forum Opties
Forumhop:
Hop naar:
(afkorting, bv 'KLB')