R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Situatie schets: goede en stabiele relatie met m'n vriendin, kleintje van 5. Gisteren zou m'n vriendin weggaan met zus naar een familiefeestje, en ik zou thuis blijven met de kleine.
Echter, de zus komt een drie kwartier te laat aankakken, en ze moesten nog een surprise maken. Dat gaat met veel drukte en gedoe gepaard. Ze haasten de deur uit zonder gedag te zeggen tegen mij of de kleine. Die begint te krijsen en loopt ze achterna, waarna de zus haar terugduwt en de voordeur achter zich dichttrekt.
De kleine brult natuurlijk, en als ik kom kijken, huilt ze dat mama is weggegaan zonder een kus te geven. De eettafel en de vloer liggen vol met troep van het knutselen. Mag ik gratis opruimen.
Nou voel ik me toch wel flink genaaid door deze gang van zaken. Ik krijg een nogal lafjes "sorry" SMS'je. Als ze 's-avonds thuiskomt, wil ze het er morgen over hebben want moe. Volgende dag kom ik er op terug en geeft ze aan dat ik maar vlug moet zeggen wat er op m'n hart ligt, want ze kan niet veel hebben. M'n bek valt open, en ik laat het maar zitten.
Ik weet niet zo goed wat ik er van moet zeggen. De laatste tijd is er een hoop gedoe op het werk waardoor ze tegen overspannen aan zit.
Wat doen jullie in dit soort gevallen? De eigen emoties even opzij zetten, en even laten zitten?
[ Bericht 11% gewijzigd door ZombieKitten op 13-05-2018 12:10:09 (Ingekort) ]
Echter, de zus komt een drie kwartier te laat aankakken, en ze moesten nog een surprise maken. Dat gaat met veel drukte en gedoe gepaard. Ze haasten de deur uit zonder gedag te zeggen tegen mij of de kleine. Die begint te krijsen en loopt ze achterna, waarna de zus haar terugduwt en de voordeur achter zich dichttrekt.
De kleine brult natuurlijk, en als ik kom kijken, huilt ze dat mama is weggegaan zonder een kus te geven. De eettafel en de vloer liggen vol met troep van het knutselen. Mag ik gratis opruimen.
Nou voel ik me toch wel flink genaaid door deze gang van zaken. Ik krijg een nogal lafjes "sorry" SMS'je. Als ze 's-avonds thuiskomt, wil ze het er morgen over hebben want moe. Volgende dag kom ik er op terug en geeft ze aan dat ik maar vlug moet zeggen wat er op m'n hart ligt, want ze kan niet veel hebben. M'n bek valt open, en ik laat het maar zitten.
Ik weet niet zo goed wat ik er van moet zeggen. De laatste tijd is er een hoop gedoe op het werk waardoor ze tegen overspannen aan zit.
Wat doen jullie in dit soort gevallen? De eigen emoties even opzij zetten, en even laten zitten?
[ Bericht 11% gewijzigd door ZombieKitten op 13-05-2018 12:10:09 (Ingekort) ]
Waar zit je nou echt mee?
- dat ze weg is gegaan zonder gedag te zeggen
-dat haar zus het kind in de gang zet en deur terugtrekt
- dat je moest opruimen
Ze zit tegen een burn-out aan. Geeft aan dat ze even niks kan hebben. Ze heeft sorry gezegd en weet dus dat ze blijkbaar ergens verkeerd gehandeld heeft. Moet je perse de confrontantie aangaan. Uit je verhaal maak ik niet op dat bovenstaande dagelijkse kost is, dus waarom laat je het niet gaan?
- dat ze weg is gegaan zonder gedag te zeggen
-dat haar zus het kind in de gang zet en deur terugtrekt
- dat je moest opruimen
Ze zit tegen een burn-out aan. Geeft aan dat ze even niks kan hebben. Ze heeft sorry gezegd en weet dus dat ze blijkbaar ergens verkeerd gehandeld heeft. Moet je perse de confrontantie aangaan. Uit je verhaal maak ik niet op dat bovenstaande dagelijkse kost is, dus waarom laat je het niet gaan?
Opzij zetten, je eroverheen zetten.
Er is niets heel ergs gebeurd, je schrijft verder dat je een fijne relatie hebt. Waarom zoiets kleins dan zo vasthouden?
Zouden zulke dingen vaker gebeuren dan wordt het tijd voor een rustig gesprek. Nu valt het gewoon onder shit happens, laat het gaan dus.
Je schrijft ook nog dat je vriendin het zwaar het met werk enzo, dat is veel belangrijker dan wat glitters op moeten ruimen en een kind dat 5 minuten huilt.
Je hebt aangeven dat je het niet fijn vond, ze heeft sorry gezegd. Wat valt er nog meer te zeggen erover? Nogmaals, zolang het bij een keertje door omstandigheden blijft is er eigenlijk niets aan de hand.
Er is niets heel ergs gebeurd, je schrijft verder dat je een fijne relatie hebt. Waarom zoiets kleins dan zo vasthouden?
Zouden zulke dingen vaker gebeuren dan wordt het tijd voor een rustig gesprek. Nu valt het gewoon onder shit happens, laat het gaan dus.
Je schrijft ook nog dat je vriendin het zwaar het met werk enzo, dat is veel belangrijker dan wat glitters op moeten ruimen en een kind dat 5 minuten huilt.
Je hebt aangeven dat je het niet fijn vond, ze heeft sorry gezegd. Wat valt er nog meer te zeggen erover? Nogmaals, zolang het bij een keertje door omstandigheden blijft is er eigenlijk niets aan de hand.
Our task must be to free ourselves by widening our circle of compassion to embrace all living creatures and the whole of nature and its beauty.
Dank voor reacties zover.
Update, vriendin stuurt een appje door van d'r zus, die ook nog een keer sorry zegt. Niet tegen mij natuurlijk. Heeft niemand meer de ballen om gewoon even face to face z'n excuses aan te bieden?
Update, vriendin stuurt een appje door van d'r zus, die ook nog een keer sorry zegt. Niet tegen mij natuurlijk. Heeft niemand meer de ballen om gewoon even face to face z'n excuses aan te bieden?
Wat -- lijkt mij -- gebruikelijk is, is dat je sorry zegt, en die ander even z'n verhaal laat doen. Even wederzijds begrip vinden, en dan is het over.quote:Op zondag 13 mei 2018 12:24 schreef Cause_Mayhem het volgende:
ze heeft sorry gezegd. Wat valt er nog meer te zeggen erover?
Sorry roepen van de andere kant van de kamer, dat schiet niet op natuurlijk.
Wees blij dat je niet mee hoefde naar het familiefeest.
Maar hoe erg dit nou is ligt aan jou. Zelf zou ik een beetje foeteren als mijn vriendin dat gedaan had en ondertussen opruimen. Daarna zou ik het vergeten want ze doet ook zoveel voor mij. Later nog wel even noemen dat je kind dat niet leuk vond en volgende keer kort aan herinneren. Maar als je hier mee zit lijkt het alsof er wel meer irritaties ten grondslag liggen.
Maar hoe erg dit nou is ligt aan jou. Zelf zou ik een beetje foeteren als mijn vriendin dat gedaan had en ondertussen opruimen. Daarna zou ik het vergeten want ze doet ook zoveel voor mij. Later nog wel even noemen dat je kind dat niet leuk vond en volgende keer kort aan herinneren. Maar als je hier mee zit lijkt het alsof er wel meer irritaties ten grondslag liggen.
En soms is gewoon je schouders ophalen en weer doorgaan precies wat nodig is. Niet op elke slak zout leggen, zeker niet als die slak maar heel klein is en iemand het wel kon gebruiken om wat stoom af te blazen.quote:Op zondag 13 mei 2018 12:32 schreef ZombieKitten het volgende:
[..]
Wat -- lijkt mij -- gebruikelijk is, is dat je sorry zegt, en die ander even z'n verhaal laat doen. Even wederzijds begrip vinden, en dan is het over.
Sorry roepen van de andere kant van de kamer, dat schiet niet op natuurlijk.
Want wat valt er verder te praten? Ze weet al dat je het niet fijn vond, heeft sorry gezegd. Zelfs die zus beseft dat dit niet zo netjes was.
Wat wil je dan nog bespreken?
Waarom ben je hier eigenlijk zo overstuur over? Zit het je zo ontzettend hoog?
Gaat dat werkelijk om dit ene dingetje, of is het een druppel in een emmer met druppels?
Our task must be to free ourselves by widening our circle of compassion to embrace all living creatures and the whole of nature and its beauty.
Je valt heel erg over dat sorry zeggen. Zowel bij je vriendin als schoonzus. Wat ik hier lees is niet zo dramatisch. Speelt er meer?
Ik snap je irritatie helemaal. Maar in het kader niet opschieten is over zoiets als dit, wanneer eenmalig, kwaad blijven ook totaal niet constructief.quote:
[..]
Wat -- lijkt mij -- gebruikelijk is, is dat je sorry zegt, en die ander even z'n verhaal laat doen. Even wederzijds begrip vinden, en dan is het over.
Sorry roepen van de andere kant van de kamer, dat schiet niet op natuurlijk.
Ik lees gewoon een doorsnee stress avond, enige wat ik mis is het kind wat een glas melk omgooit, in de modder duikt/plant omver gooit of de hele broek heeft vol gescheten.
Ook de indruk dat er meer speelt. Ze hebben beide sorry gezegd, dus ze snappen dat het niet helemaal goed ging. Wat wil je nog meer van ze horen? Het is iets relatiefs kleins....niet helemaal de moeite om je dat zo dwars te laten zitten. Heb dan ook het gevoel dat er meer geschiedenis is en er diepe frustratie bij je aanwezig is.
Nintendo Switch: SW-1156-9327-1516 | Xbox Series X: Alwayshappyz | Photographer: D750, 24mm, 50mm, 85mm | TV Shows: Gilmore Girls, Grey's Anatomy, His Dark Materials, Veronica Mars, Fringe, The Good Wife, The Crown & More.
Het is niet zo dat er meer speelt, maar er zijn wel een paar gevoelige punten.
Ik heb een tyfus hekel aan dat gehaast. Maar ik kan niet gewoon even weglopen vanwege de kleine. Die zit precies in zo'n fase dat als mama weg gaat, dat ze dan panisch wordt.
Verder vind ik de gedachte dat die zus mijn kind heen en weer duwt, erg vervelend. Blijf met je handen van m'n kind af, denk ik dan.
En tenslotte ben ik zelden alleen met de kleine. Ik was dus behoorlijk zenuwachtig, kan slecht tegen dat gekrijs. Dus het ritueel is dat we mama uitzwaaien met een knuffel en een kus, dan blijft dochter rustig en happy.
Maar ja, die zus is een stevig type en mijn vriendin is een gigantische pushover bij specifiek haar zus. Dus als die zus zegt, we gaan nu en nemen geen afscheid, dan doet ze dat gewoon.
Irriteert me mateloos, dat iemand anders even de dienst gaat uitmaken in mijn huis, en dan ook nog een puinhoop achterlaat.
Ik heb een tyfus hekel aan dat gehaast. Maar ik kan niet gewoon even weglopen vanwege de kleine. Die zit precies in zo'n fase dat als mama weg gaat, dat ze dan panisch wordt.
Verder vind ik de gedachte dat die zus mijn kind heen en weer duwt, erg vervelend. Blijf met je handen van m'n kind af, denk ik dan.
En tenslotte ben ik zelden alleen met de kleine. Ik was dus behoorlijk zenuwachtig, kan slecht tegen dat gekrijs. Dus het ritueel is dat we mama uitzwaaien met een knuffel en een kus, dan blijft dochter rustig en happy.
Maar ja, die zus is een stevig type en mijn vriendin is een gigantische pushover bij specifiek haar zus. Dus als die zus zegt, we gaan nu en nemen geen afscheid, dan doet ze dat gewoon.
Irriteert me mateloos, dat iemand anders even de dienst gaat uitmaken in mijn huis, en dan ook nog een puinhoop achterlaat.
Op 
Had ik weggelaten, goed geraden. M'n vriendin gooide een glas melk om, of ik dat even wilde opruimen.quote:
Ja. Bij zoiets kleins al helemaal. Je kan ook overdrijven.quote:
[..]
Via WhatsApp ja! Dan is het bij jou okay?
En je kan slecht tegen krijsen? Succes bij het vaderschap...dat hoort er nou eenmaal bij. Niet hun schuld.
Nintendo Switch: SW-1156-9327-1516 | Xbox Series X: Alwayshappyz | Photographer: D750, 24mm, 50mm, 85mm | TV Shows: Gilmore Girls, Grey's Anatomy, His Dark Materials, Veronica Mars, Fringe, The Good Wife, The Crown & More.
Ja ik weet wel hoe dat soort avonden gaan, ben je blij als je eindelijk op het feest bent aangekomen. Wacht maar tot je een keer op vakantie gaat, er moet namelijk altijd iets mee wat zoek is, of je bent net langs een benzine pomp en er moet een plassen.quote:
[..]
Had ik weggelaten, goed geraden. M'n vriendin gooide een glas melk om, of ik dat even wilde opruimen.
Ik kan alleen zeggen, leer ermee omgaan anders ga je stapelgek worden. Brigitte Kaandorp heeft er een leuk stuk over aan het eind sluit ze ook af met zoiets van, ja en dan ben je eindelijk om 13 uur op de afspraak van half 10 en dan doe je nog niets geks.
Alright dan ga ik vandaag nog even chagrijnen, XBoxen en dan ga ik vriendin een knuffel geven. Dank voor de reality check iedereen.
Klinkt verstandig. Als je merkt dat het vaker voorkomt pas een punt van maken.quote:
Alright dan ga ik vandaag nog even chagrijnen, XBoxen en dan ga ik vriendin een knuffel geven. Dank voor de reality check iedereen.
En zou je btw niet wat regelmatiger een avond alleen met de kleine kunnen doen? Zo ben je minder onwennig en je vriendin kan ivm stress stoom afblazen. Dubbel ok lijkt me.
Als ze tegen een burnout aan zit, zou ik haar maar gauw richting een therapeut proberen te krijgen.
Zoals het klinkt heeft ze niet zo genoten van dit "feestje" en weet ze dat ze fout zit. Zou er niet teveel gedoe van maken, want de oorzaak zit ergens anders. Lijkt me van belang daaraan te gaan werken.
Zoals het klinkt heeft ze niet zo genoten van dit "feestje" en weet ze dat ze fout zit. Zou er niet teveel gedoe van maken, want de oorzaak zit ergens anders. Lijkt me van belang daaraan te gaan werken.
Ik had gewoon niks opgeruimd.
Kind oppakken en lekker boven tv kijken in bed met chips.
Kind oppakken en lekker boven tv kijken in bed met chips.
I am unconditionally and irrevocably in love with him.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
Hmmzzzzquote:
Alright dan ga ik vandaag nog even chagrijnen, XBoxen en dan ga ik vriendin een knuffel geven. Dank voor de reality check iedereen.
Je vriendin heeft het zwaar op het werk, zit tegen een burnout aan. Is vrijwel altijd verantwoordelijk voor jullie kind, want jij bent er maar weinig mee alleen en kan niet tegen gehuil, gehaast, stress en gedoe (euhm, blijft als het kind slaapt over zo'n beetje)
Die ene keer dat jij dan even 1 keertje de verantwoordelijkheid moet dragen waardoor zij hoognodig weg kan maak je een fiks drama van niks. Van zaken die zij, als ze geluk heeft, 2 keer per week meemaakt.
Jij moet niet nog even knorren en dan gaan gamen. Jij moet wat te eten en kinderspullen pakken, op een leuke plek gaan picknicken en zeggen, schat blijf jij maar zitten, ik hou onze dochter well in de gaten. En god op je blote knietjes danken dat je zo'n lieve vriendin hebt, die geen misfit heeft gekregen hierdoor.
Our task must be to free ourselves by widening our circle of compassion to embrace all living creatures and the whole of nature and its beauty.
De volgende keer de deur op slot doen als de zus binnen komt en wachten totdat ze al haar rotzooi heeft opgeruimd voordat ie weer open gaat.
Dit. En haar vandaag even verwennen voor moederdag een flinke knuffel geven. Vertel haar dat je merkt dat ze het moeilijk heeft met de drukte op haar werk en vraag haar hoe je kan helpen. Door bv wat meer in huis te helpen, de boodschappen te doen, iets leuks met jullie dochter te doen zodat ze even kan ontspannen.....quote:
[..]
Hmmzzzz
Je vriendin heeft het zwaar op het werk, zit tegen een burnout aan. Is vrijwel altijd verantwoordelijk voor jullie kind, want jij bent er maar weinig mee alleen en kan niet tegen gehuil, gehaast, stress en gedoe (euhm, blijft als het kind slaapt over zo'n beetje)
Die ene keer dat jij dan even 1 keertje de verantwoordelijkheid moet dragen waardoor zij hoognodig weg kan maak je een fiks drama van niks. Van zaken die zij, als ze geluk heeft, 2 keer per week meemaakt.
Jij moet niet nog even knorren en dan gaan gamen. Jij moet wat te eten en kinderspullen pakken, op een leuke plek gaan picknicken en zeggen, schat blijf jij maar zitten, ik hou onze dochter well in de gaten. En god op je blote knietjes danken dat je zo'n lieve vriendin hebt, die geen misfit heeft gekregen hierdoor.
If you can't beat them, arrange to have them beaten. -George Carlin.
quote:
En tenslotte ben ik zelden alleen met de kleine. Ik was dus behoorlijk zenuwachtig, kan slecht tegen dat gekrijs.
Jij hebt er voor gekozen. Zou des te meer reden zijn om je elk weekend met je EIGEN kind achter te laten.
Dit dreigt zo'n mooi backfire topic te worden, dus even rechtzetten hoe de taken hier verdeeld zijn.
Vriendin werkt 2,5 dag en doet vrijwel alles rond de kleine. Behalve in het weekend, dan slaapt VL uit en doe ik de ochtend met de kleine. Als ze 's-nachts wakker wordt, ga ik er uit, niet vriendin. Ik werk vier dagen en doe het huishouden, inclusief koken. Volgens mij is het qua tijd goed verdeeld.
Zonder het helemaal uit de doeken te doen, maar vriendin is inderdaad reeds bezig met het overspannen probleem en daar krijgt ze van mij alle steun voor.
[ Bericht 3% gewijzigd door ZombieKitten op 13-05-2018 14:48:21 ]
Vriendin werkt 2,5 dag en doet vrijwel alles rond de kleine. Behalve in het weekend, dan slaapt VL uit en doe ik de ochtend met de kleine. Als ze 's-nachts wakker wordt, ga ik er uit, niet vriendin. Ik werk vier dagen en doe het huishouden, inclusief koken. Volgens mij is het qua tijd goed verdeeld.
Zonder het helemaal uit de doeken te doen, maar vriendin is inderdaad reeds bezig met het overspannen probleem en daar krijgt ze van mij alle steun voor.
Dat is wel een goed punt, inderdaad. Ga ik doen.quote:
En zou je btw niet wat regelmatiger een avond alleen met de kleine kunnen doen?
[ Bericht 3% gewijzigd door ZombieKitten op 13-05-2018 14:48:21 ]
Ondanks dat je gelijk hebt, moet je jezelf wel afvragen of het je waard is om er ruzie om te maken. Je geeft zelf al aan dat er meer factoren spelen waardoor ze al een hoog stressgehalte heeft. Het is niet meer dan logisch hier ook een beetje rekening mee te houden.quote:
[..]
Wat -- lijkt mij -- gebruikelijk is, is dat je sorry zegt, en die ander even z'n verhaal laat doen. Even wederzijds begrip vinden, en dan is het over.
Sorry roepen van de andere kant van de kamer, dat schiet niet op natuurlijk.
Ja, dat is waar.quote:
Het is niet meer dan logisch hier ook een beetje rekening mee te houden.
Ben ik de enige die denkt, hoeveel moeite is het, om even doei te zeggen tegen je kind wanneer je gaat? 
Je bent toch al te laat, dan ja je je jonge kind helemaal van streek maken voor die 2 minuten?
Je bent toch al te laat, dan ja je je jonge kind helemaal van streek maken voor die 2 minuten?
Jij hebt een dochter van 5 en jij wordt zenuwachtig als je alleen bent met jouw eigen dochter?quote:
Het is niet zo dat er meer speelt, maar er zijn wel een paar gevoelige punten.
Ik heb een tyfus hekel aan dat gehaast. Maar ik kan niet gewoon even weglopen vanwege de kleine. Die zit precies in zo'n fase dat als mama weg gaat, dat ze dan panisch wordt.
Verder vind ik de gedachte dat die zus mijn kind heen en weer duwt, erg vervelend. Blijf met je handen van m'n kind af, denk ik dan.
En tenslotte ben ik zelden alleen met de kleine. Ik was dus behoorlijk zenuwachtig, kan slecht tegen dat gekrijs. Dus het ritueel is dat we mama uitzwaaien met een knuffel en een kus, dan blijft dochter rustig en happy.
Maar ja, die zus is een stevig type en mijn vriendin is een gigantische pushover bij specifiek haar zus. Dus als die zus zegt, we gaan nu en nemen geen afscheid, dan doet ze dat gewoon.
Irriteert me mateloos, dat iemand anders even de dienst gaat uitmaken in mijn huis, en dan ook nog een puinhoop achterlaat.
WTF?
Niet altijd alles maar "laten zitten". Dat is laf en daar schiet je niks mee op. Moeilijke gesprekken moet je ook voeren.
Nee hoor, ik denk dat de meesten hier het gewoon met je eens zijn. Alleen achteraf de boel er om op de spits drijven is niet zo handig.quote:
Ben ik de enige die denkt, hoeveel moeite is het, om even doei te zeggen tegen je kind wanneer je gaat?
Ja. Maar als je het overgrote deel van de zorgtaken aan je vrouw overlaat, zelfs als ze op de grens van burnout zit, dan moet je niet zo zeiken als ze een keer de troep voor jou laat staan.quote:
Niet altijd alles maar "laten zitten". Dat is laf en daar schiet je niks mee op. Moeilijke gesprekken moet je ook voeren.
Bovendien: het is niet structureel, maar een keer.quote:
[..]
Nee hoor, ik denk dat de meesten hier het gewoon met je eens zijn. Alleen achteraf de boel er om op de spits drijven is niet zo handig.
Eerlijk gezegd! Je moet niet zeuren. Dit zijn normale dingen in een relatie. Kan je dit niet handelen zoek dan een psycholoog.
Iemand die 2,5 dag werkt moet ook niet zeuren over een burn-out.quote:
Eerlijk gezegd! Je moet niet zeuren. Dit zijn normale dingen in een relatie. Kan je dit niet handelen zoek dan een psycholoog.
You're Fucking Out, I'm Fucking In
Take one for the team.
“Arguing that you don't care about the right to privacy because you have nothing to hide is no different than saying you don't care about free speech because you have nothing to say.”
― Edward Snowden
― Edward Snowden
Maar is even een normaal gesprek, face to face voeren, dan de boel al op de spits drijven? Ik zou me toch wel een behoorlijke voetveeg voelen, als ik met iemand samenwoon, een kind heb, en ik moet het maar met een whatsappje doen.quote:
[..]
Nee hoor, ik denk dat de meesten hier het gewoon met je eens zijn. Alleen achteraf de boel er om op de spits drijven is niet zo handig.
Jij hebt er natuurlijk voor gekozen om met een 'pushover' een gezin te stichten. De negatieve gevolgen van die karaktertrekken heb je daarmee voor lief genomen. Dat ze tegen een burn-out aanzit zal daar ook wel mee te maken hebben.quote:
Het is niet zo dat er meer speelt, maar er zijn wel een paar gevoelige punten.
Ik heb een tyfus hekel aan dat gehaast. Maar ik kan niet gewoon even weglopen vanwege de kleine. Die zit precies in zo'n fase dat als mama weg gaat, dat ze dan panisch wordt.
Verder vind ik de gedachte dat die zus mijn kind heen en weer duwt, erg vervelend. Blijf met je handen van m'n kind af, denk ik dan.
En tenslotte ben ik zelden alleen met de kleine. Ik was dus behoorlijk zenuwachtig, kan slecht tegen dat gekrijs. Dus het ritueel is dat we mama uitzwaaien met een knuffel en een kus, dan blijft dochter rustig en happy.
Maar ja, die zus is een stevig type en mijn vriendin is een gigantische pushover bij specifiek haar zus. Dus als die zus zegt, we gaan nu en nemen geen afscheid, dan doet ze dat gewoon.
Irriteert me mateloos, dat iemand anders even de dienst gaat uitmaken in mijn huis, en dan ook nog een puinhoop achterlaat.
Dat je zenuwachtig wordt van een-op-een tijd met je dochter is ook een resultaat van je eigen keuze(s). Voor jouw kind(eren) een met negatieve gevolgen.
Praktisch gezien had ik de zooi laten liggen en mijn eigen plan getrokken. Voor de langere termijn zie ik geen structurele oplossing.
Charity is injurious unless it helps the recipient to become independent of it.
Socialisten vechten allang niet meer tegen het kapitalisme maar tegen de realiteit.
Socialisten vechten allang niet meer tegen het kapitalisme maar tegen de realiteit.
Ik was boos geworden maar zou het serieus al weer vergeten zijn als ze eenmaal thuis was gekomen als alles al weer opgelost is, het ergste zou ik het huilende kind vinden die je schoonzus bij de deur weg duwt. Wat ook niet normaal is.
Op zaterdag 9 maart 2019 17:21 schreef Lospedrosa het volgende:
Wat voor een mongool ben jij nou weer. Klojo.
[/quote]
Wat voor een mongool ben jij nou weer. Klojo.
[/quote]
Ik kan me zo voorstellen dat het voor je vriendin ook supervervelend was dat haar zus zo laat kwam aankakken en nog wat moest maken. En dan vervolgens ook nog van vriendlief op haar kop krijgen. Niet dat t voor jou niet strontvervelend was. Natuurlijk is zoiets klote.
Wat zou kunnen helpen is haar uitleggen wat er bij jou meespeelde waardoor je t zo vervelend vond, en haar dan de ruimte geven om haar eigen verhaal te doen. Iemand die tegen overspannen aanzit zou zo maar eens ook helemaal volgelopen kunnen zijn op dat moment.
Als je elkaars verhaal weet en weet wat je nodig hebt kun je ook samen kijken hoe je het in zo'n situatie samen aanpakt. Mogelijk dat jij een volgende keer de rem erop kan zetten bij haar zus wanneer het haar niet lukt? Of dat je vantevoren alvast je kind voorbereid op dat mama vertrekt? Of zij informeert een volgende keer bij haar zus of ze nog dingen moet regelen voor vertrek zodat ze voorbereid is/kan aangeven dat jullie hebben afgesproken dat het vertrekken in alle rust gaat vanwege de kleine en dat ze als ze toch wil haasten ze de boom in kan?
In elk geval, probeer hierin samen te werken om de rust erin te houden. Wellicht dat als je vriendin wat steun krijgt van jou bij die zus dat ze zich wat sterker voelt in het aangeven van haar grenzen. En andersom, als jullie afspreken dat jij de grenzen bewaakt en jij op haar steun kan rekenen gaat dat wellicht ook wat makkelijker.
Wat zou kunnen helpen is haar uitleggen wat er bij jou meespeelde waardoor je t zo vervelend vond, en haar dan de ruimte geven om haar eigen verhaal te doen. Iemand die tegen overspannen aanzit zou zo maar eens ook helemaal volgelopen kunnen zijn op dat moment.
Als je elkaars verhaal weet en weet wat je nodig hebt kun je ook samen kijken hoe je het in zo'n situatie samen aanpakt. Mogelijk dat jij een volgende keer de rem erop kan zetten bij haar zus wanneer het haar niet lukt? Of dat je vantevoren alvast je kind voorbereid op dat mama vertrekt? Of zij informeert een volgende keer bij haar zus of ze nog dingen moet regelen voor vertrek zodat ze voorbereid is/kan aangeven dat jullie hebben afgesproken dat het vertrekken in alle rust gaat vanwege de kleine en dat ze als ze toch wil haasten ze de boom in kan?
In elk geval, probeer hierin samen te werken om de rust erin te houden. Wellicht dat als je vriendin wat steun krijgt van jou bij die zus dat ze zich wat sterker voelt in het aangeven van haar grenzen. En andersom, als jullie afspreken dat jij de grenzen bewaakt en jij op haar steun kan rekenen gaat dat wellicht ook wat makkelijker.
Yep, ik vond die gedachte ook heel naar.quote:
het ergste zou ik het huilende kind vinden die je schoonzus bij de deur weg duwt
Uiteraard. Zojuist deed ze haar verhaal, en dat kwam ter sprake. Zus is notoir, komt zelfs op begrafenissen te laat. Je moet gewoon nooit met haar een afspraak maken, heeft gewoon geen zin. Je overige reactie klinkt leuk, maar ik krijg sterk de indruk dat er op het moment gewoon geestelijk geen veerkracht is bij vriendin. Het lag aan iedereen behalve haarzelf. OK, whatever...quote:
Ik kan me zo voorstellen dat het voor je vriendin ook supervervelend was dat haar zus zo laat kwam aankakken en nog wat moest maken
Elke zin is een correcte observatie. Het is niet altijd zo geweest, de tijd van 0 tot 2 vond ik heerlijk. Daarna begon dochter te praten. Jezas Koeristas, hoeveel woorden hebben vrouwen per dag. Ik word stapelgek van die eindeloze woordenstroom. Maar goed, het was toch wel een reality check, en ik ga wat meer 1:1 tijd met dochter doorbrengen. Dat heb ik afgehouden en dat is niet goed.quote:
Jij hebt er natuurlijk voor gekozen om met een 'pushover' een gezin te stichten.
Dat ze tegen een burn-out aanzit zal daar ook wel mee te maken hebben.
Dat je zenuwachtig wordt van een-op-een tijd met je dochter is ook een resultaat van je eigen keuze(s).
Zo voelt ze dat. Normaal was ze daar al gevoelig voor, kan gewoon niet tegen kritiek. Het komt veel harder binnen dan bij andere mensen, heb ik het idee. Prima mits alles op rolletjes loopt....quote:
Maar is even een normaal gesprek, face to face voeren, dan de boel al op de spits drijven?
[ Bericht 32% gewijzigd door ZombieKitten op 13-05-2018 22:00:56 ]
En heb je dan al eens goed nagedacht over hoe je dingen brengt?quote:
[..]
Yep, ik vond die gedachte ook heel naar.
[..]
Uiteraard. Zojuist deed ze haar verhaal, en dat kwam ter sprake. Zus is notoir, komt zelfs op begrafenissen te laat. Je moet gewoon nooit met haar een afspraak maken, heeft gewoon geen zin. Je overige reactie klinkt leuk, maar ik krijg sterk de indruk dat er op het moment gewoon geestelijk geen veerkracht is bij vriendin. Het lag aan iedereen behalve haarzelf. OK, whatever...
[..]
Elke zin is een correcte observatie. Het is niet altijd zo geweest, de tijd van 0 tot 2 vond ik heerlijk. Daarna begon dochter te praten. Jezas Koeristas, hoeveel woorden hebben vrouwen per dag. Ik word stapelgek van die eindeloze woordenstroom. Maar goed, het was toch wel een reality check, en ik ga wat meer 1:1 tijd met dochter doorbrengen. Dat heb ik afgehouden en dat is niet goed.
[..]
Zo voelt ze dat. Normaal was ze daar al gevoelig voor, kan gewoon niet tegen kritiek. Het komt veel harder binnen dan bij andere mensen, heb ik het idee. Prima mits alles op rolletjes loopt....
Een “Hey lief, dat afscheid zal voor jou en de kleine ook wel niet fijn zijn. Misschien moeten we even kijken hoe we dat anders aan kunnen pakken”
Is al heel anders dan een “Jezus, nu zat ik weer met een jankend kind”.
En misschien kun je wel met haar nadenken over hoe ze haar grenzen beter aan kan geven. Als zus notoir een te laat komen is, zou ik dus niet afspreken om van te voren iets te fixen. Dan moet de ene keer zus het maar regelen, en dan de andere keer zei.
Dus meer dingen bespreken, dan kritiek uiten.
Goede insteek.quote:
[..]
En heb je dan al eens goed nagedacht over hoe je dingen brengt?
Een “Hey lief, dat afscheid zal voor jou en de kleine ook wel niet fijn zijn. Misschien moeten we even kijken hoe we dat anders aan kunnen pakken”
Is al heel anders dan een “Jezus, nu zat ik weer met een jankend kind”.
En misschien kun je wel met haar nadenken over hoe ze haar grenzen beter aan kan geven. Als zus notoir een te laat komen is, zou ik dus niet afspreken om van te voren iets te fixen. Dan moet de ene keer zus het maar regelen, en dan de andere keer zei.
Dus meer dingen bespreken, dan kritiek uiten.
Leuk om trouwens eens een TS te zien die wel advies ter harte neemt. Succes er mee
Wel bijzonder dat je het zo ervaart. Ik heb zelf twee meiden en inderdaad, dat klept een eind weg, maar storend? Nee. Alleen als ik aan de telefoon ben, maar dan loop ik gewoon weg.quote:
Elke zin is een correcte observatie. Het is niet altijd zo geweest, de tijd van 0 tot 2 vond ik heerlijk. Daarna begon dochter te praten. Jezas Koeristas, hoeveel woorden hebben vrouwen per dag. Ik word stapelgek van die eindeloze woordenstroom. Maar goed, het was toch wel een reality check, en ik ga wat meer 1:1 tijd met dochter doorbrengen. Dat heb ik afgehouden en dat is niet goed.
Goed dat je meer tijd met haar gaat doorbrengen, want het lijkt me dat je anders spijt krijgt hiervan. Zeker voor dochters is een goede relatie met hun vader van wezenlijk belang.
Dit is wel echt zo! Ik heb altijd gemerkt dat mijn vader niet goed wist wat hij met me aan moest, zeker in de puberteit (en ik was eigenlijk een heilige) puur en alleen maar omdat ik een meisje ben. Terwijl ik qua karakter veel meer op hem lijk dan op mijn moeder in een heleboel dingen.quote:
[..]
Wel bijzonder dat je het zo ervaart. Ik heb zelf twee meiden en inderdaad, dat klept een eind weg, maar storend? Nee. Alleen als ik aan de telefoon ben, maar dan loop ik gewoon weg.
Goed dat je meer tijd met haar gaat doorbrengen, want het lijkt me dat je anders spijt krijgt hiervan. Zeker voor dochters is een goede relatie met hun vader van wezenlijk belang.
Het gaat er uiteindelijk toch ook niet om of je gelijk hebt?quote:
[..]
Yep, ik vond die gedachte ook heel naar.
[..]
Uiteraard. Zojuist deed ze haar verhaal, en dat kwam ter sprake. Zus is notoir, komt zelfs op begrafenissen te laat. Je moet gewoon nooit met haar een afspraak maken, heeft gewoon geen zin. Je overige reactie klinkt leuk, maar ik krijg sterk de indruk dat er op het moment gewoon geestelijk geen veerkracht is bij vriendin. Het lag aan iedereen behalve haarzelf. OK, whatever...
Mij lijkt dat je moet gaan kijken naar hoe jullie een volgende keer wel goed door zo'n situatie komen. En dan kan het goed zijn dat jij wat meer oppakt dan zij als haar draagkracht zoveel minder is.
Of is je vriendin nu zover in de soep gedraaid dat het ook niet lukt op een neutrale manier met haar te bekijken hoe je dit een volgende keer samen aanpakt?
quote:
Dus meer dingen bespreken, dan kritiek uiten.
Ik weet haast wel zeker dat ik een lekkere shit sandwich mag eten. Probleem vermijden lijkt me het efficientst.quote:
Mij lijkt dat je moet gaan kijken naar hoe jullie een volgende keer wel goed door zo'n situatie komen.
Dat gezegd hebbende, ik moet er toch eens over nadenken. Ik zal de volgende keer eens een bovenmenselijk niveau van kalmte laten zien, en kijken of er iets te bespreken valt.
|
|
