Het peutertopic (2-4 jaar) deel 232

quote:

Op donderdag 29 maart 2018 22:29 schreef MevrouwCactus het volgende:

Dit zijn dingen die we uiteraard al hebben geprobeerd (langere tijd ook), maar toch lijkt het hier niet te werken. Als ik dan “nee” zeg, blijft Sjaak daarin hangen. “Mama zegt nee!” Hij blijft dit dan ook herhalen, tot wel 50x. Komt dus echt niet voorbij dat stuk en kan dan niet iets zelf gaan doen.

We hebben een tijdje een TimeTimer gehad (geleend van het werk) en Sjaak verzette die dan gewoon, zodat het tijd was om weer met hem te spelen . Als we die buiten bereik zetten, of een klok gebruiken die hoog hangt, blijft hij echt alleen om me heen hangen tot het tijd is om weer samen te spelen. Hem wegsturen resulteert in oprecht huilen en bijna paniek. Sjaak doet niet aan nephuilen op zo’n moment, hij vindt het echt heel verschrikkelijk.

Dit soort dingen maakt het zo ontzettend lastig. Ik wil hier een heleboel in, maar wat we tot nu toe hebben geprobeerd werkt niet. Ik snap ook wel dat het moeilijk is om je voor te stellen hoe het gaat, als je dit niet gewend bent. Alle kinderen kunnen toch alleen spelen?

Nee, niet alle kinderen kunnen dat. Ene kind beter dan de ander, en het kan ook per fase/leeftijd verschillen. Ik denk dat je het zo moet zien: als een kind iets moeilijk vindt en daarvan over de rooie gaat dan vraagt het om hulp. En niet per se in de zin van dat jij hem dan helemaal gaat helpen en geruststellen, maar dat jij hem op weg helpt en begeleidt. Ik vind het heel begrijpelijk dat gewoon 'nee, ik ga nu niet met je spelen' niet werkt als een kind dat echt niet kan. Dat is alsof iemand van je vraagt om in een donker bos zonder hulpmiddelen zelf de weg te gaan vinden. Dus een klein beetje meegeven en stimuleren het zelf op te pakken. Ik zou dat ook eens op het kdv bespreken: hoe helpen ze hem daar om wel met leeftijdsgenootjes te spelen? Welke begeleiding bieden ze hem daarin?

Klein voorbeeldje van wat nu bij I speelt. Ze heeft nog wat moeite met zelf haar kleding aantrekken. Vaak nog achterstevoren en dat soort dingen. Daar is ze onzeker over en daar kan ze flink boos/gefrustreerd van zijn. Mijn vriend had van de week de volgende aanpak gekozen: 'Ik ga even naar de badkamer. Hier zijn je kleren. Als ik terugkom, heb jij je aangekleed, afgesproken?"

Ja, afgesproken, zei I dan terug. Maar als mijn vriend na tien minuten terugkwam, was ze nog niet aangekleed en voltrok zich een heel drama. Mijn vriend dacht dat hij haar stimuleerde en hielp door haar het zelf te laten uitzoeken. Niet dus. Ze raakte ervan in paniek en deed niets. En als ze daarop wordt aangesproken, wordt ze boos en verdrietig tegelijk. Wat wel werkte was, om erbij te blijven terwijl zij zich aankleedt. Niet helpen, alleen kijken en af en toe een kleine aanwijzing geven. Veel complimenten als iets lukt. En geruststellen als het even niet lukt.

Weet niet of dit echt een goed voorbeeld is hoor, maar het gesprek met mijn vriend hierover en ook het verschil in aanpak (en hoe dat bij I uitwerkte) was best interessant.

[ Bericht 19% gewijzigd door Franny_G op 30-03-2018 16:09:16 ]

quote:

Op vrijdag 30 maart 2018 08:55 schreef Stormqueen het volgende:
Mauw kan ook niet alleen spelen. En die is opzekers ook niet hoogbegaafd ofzo. Noud kan het trouwens wel, het verschilt echt enorm per kind.

Oh oh oh! Ze is geplaatst op de montessorischool!!

Oh wat fijn!

Dat is ook wel hoe ik het doe met Melba, Franny.
Ik doe suggesties voor wat hij zou kunnen doen. Maar ik ga idd niet zelf echt meespelen.

Maar goed, hij kan zich makkelijk een uur alleen vermaken als hij iets heeft gevonden wat hem zint dus inmiddels makkelijk praten

MevrouwCactus, mijn oudste kan zich ook maar matig alleen vermaken. Is altijd zo geweest en hij is inmiddels bijna 6. Hij leeft voor sociale contacten lijkt het. Hij begrijpt oprecht niet wat er nou leuker kan zijn dan samen spelen. Als we zeggen dat we niet (langer) willen spelen, is dat voor hem alsof we hem afwijzen. Het is zo lastig uit te leggen dat wij soms liever iets anders doen, want in zijn ogen is dat oersaai.

Hij probeert heel veel met zijn broertje te spelen, maar dat is niet heel succesvol meestal. A. speelt juist graag alleen, gaat dan helemaal op in zijn eigen fantasiespel en sluit I dan ook een beetje buiten. Tot grote frustratie van grote broer die dat dan gaat saboteren. Heel lastig vind ik dat. Maar leeftijdsgenootjes zijn nog het allerbeste speelmateriaal. Hij speelt het liefst elk vrij moment met een vriendje van school of met zijn neefjes en nichtjes. Dan heb je dus geen kind aan hem, terwijl hij anders echt veel aandacht ‘vraagt’. Ik heb die speeldates dus maar omarmd, want dat zijn in the end veel leukere middagen.

Ik hoop dat het samenspel met de broertjes ook over een jaartje een stuk beter gaat, en dan kunnen wij als ouders ook weer eens rustig een gesprek voeren met een kopje koffie .

Pfoe MwC, lastig hoor! Lijkt me vrij vermoeiend om altijd mee te moeten spelen. Misschien wat vaker afspreken met Melba? Ze zullen zo te lezen goed samen kunnen spelen omdat ze wat betreft niveau aan elkaar gewaagd zijn. Hopelijk komt er wat bruikbaars uit de testen en kunnen ze jullie daar handvatten geven om hier beter mee om te gaan.

Jeuj SQ! Wat een fijn nieuws! Dat is vast een opluchting na de zorgen die jullie erover gehad hebben.

quote:

Op dinsdag 27 maart 2018 14:00 schreef SaskiaR het volgende:
Praten gaat hier ook heel goed, ze maakt ook woordgrapjes. Net aan het zingen van ‘Nin ne nomer naan ne naar net nand’, dus elke eerste letter een N gemaakt.
Tellen kan ze tot 20, maar het echte begrip gaat tot 4-5 ( leuk om te zien hoe dat langzaam van 2 naar 3 naar 4 gaat).

Andere dingen kan ze dan weer niet; is het bijv. normaal dat ze nog geen puzzel van 4 stukjes kan? Ze is 2 en bijna 8 maanden. Tekenen wil ze ook niet graag, ik denk dat dat komt omdat ze zelf vindt dat ze het niet goed kan.

Ik denk dat dat vooral afhangt van waar de interesses van je kind liggen. Ik zie Wolk nog lang geen woordgrapjes maken, ze is ook nog niet zo bezig met taal. Puzzelen vindt ze wel erg leuk en ze besteed daar dus redelijk wat tijd aan. Inmiddels kan ze puzzels met een stuk of 15 stukjes probleemloos leggen, maar die heeft ze dus wel al 100 keer gemaakt dan he. Oefening baart kunst denk ik dan. Als puzzelen N. nog niet zo interesseert is het logisch dat ze dat niet kan.

Overigens kan het medium ook een verschil maken. Wolk kan al best leuk memory spelen in een app op de telefoon (ondanks soms gefrustreerd geroep van ''mam*, lukt niet! Jij helpen!'). Maar voor de reguliere versie met kaarten heeft ze gewoon echt het geduld niet, ze draait er 3 om en vervolgens gaat ze kijken hoeveel ze er op het hoofd van Bliksem kan stapelen.

_{*Ze noemt me serieus regelmatig mam in plaats van mama. Geen idee waar ze dat vandaan heeft. Schattig wel.}

[ Bericht 3% gewijzigd door LuDann op 30-03-2018 23:54:31 ]

quote:

Op vrijdag 30 maart 2018 22:21 schreef Phaidra het volgende:
MevrouwCactus, mijn oudste kan zich ook maar matig alleen vermaken. Is altijd zo geweest en hij is inmiddels bijna 6. Hij leeft voor sociale contacten lijkt het. Hij begrijpt oprecht niet wat er nou leuker kan zijn dan samen spelen. Als we zeggen dat we niet (langer) willen spelen, is dat voor hem alsof we hem afwijzen. Het is zo lastig uit te leggen dat wij soms liever iets anders doen, want in zijn ogen is dat oersaai.

Hij probeert heel veel met zijn broertje te spelen, maar dat is niet heel succesvol meestal. A. speelt juist graag alleen, gaat dan helemaal op in zijn eigen fantasiespel en sluit I dan ook een beetje buiten. Tot grote frustratie van grote broer die dat dan gaat saboteren. Heel lastig vind ik dat. Maar leeftijdsgenootjes zijn nog het allerbeste speelmateriaal. Hij speelt het liefst elk vrij moment met een vriendje van school of met zijn neefjes en nichtjes. Dan heb je dus geen kind aan hem, terwijl hij anders echt veel aandacht ‘vraagt’. Ik heb die speeldates dus maar omarmd, want dat zijn in the end veel leukere middagen.

Ik hoop dat het samenspel met de broertjes ook over een jaartje een stuk beter gaat, en dan kunnen wij als ouders ook weer eens rustig een gesprek voeren met een kopje koffie .

Lastige combo zo, ik kan me goed indenken dat dat lastig is. Merk je wel verbetering ten opzichte van eerder?

Wolk is hetzelfde als je oudste, die speelt ook het liefst de hele dag met andere kinderen. Ik kan haar nergens blijer mee maken dan de mededeling dat we met iemand hebben afgesproken.

Lu, hier ook vaak ‘mam’. En als ie iets nodig heeft ‘mammieeeee’. Zo gehaaid

Oh, dat is echt gehaaid ja! Je moederhart, te moeilijk mee zeggen.

We zijn erachter waarom Wolk toch weer vaak wakker wordt snachts. Ze krijgt haar tweede setjes kiezen. Best laat volgens mij? Ze klaagde over pijn in haar mond dus ik maakte me meteen zorgen over kaasmolaren enzo maar dat was het gelukkig niet. Tanden poetsen is ook meteen weer vrij dramatisch natuurlijk, want au.

quote:

Op zaterdag 31 maart 2018 07:53 schreef LuDann het volgende:
Oh, dat is echt gehaaid ja! Je moederhart, te moeilijk mee zeggen.

We zijn erachter waarom Wolk toch weer vaak wakker wordt snachts. Ze krijgt haar tweede setjes kiezen. Best laat volgens mij? Ze klaagde over pijn in haar mond dus ik maakte me meteen zorgen over kaasmolaren enzo maar dat was het gelukkig niet. Tanden poetsen is ook meteen weer vrij dramatisch natuurlijk, want au.

Niks laat hoor.

sterkte. Deze krengen duren soms ook voor ze goed door zijn.

Gisteren zo hard gelachen. Wurm verloor balans op een klein opstapje bij de vijverrand. (no worries hij kan er niet in vallen. Het is om net over de rand te kunnen kijken en de vissen eten te geven of om te vissen met een bamboe hengel)

Houd hij zijn bovenlijf valt en zegt: Pfoehhhh hoedje schrikt!

Oh, N heeft al ruim een half jaar haar laatste kiezen. En dan nog steeds van die zure tandenpoep soms he

Hebben jullie trouwens ook moeite met tandenpoetsen? N wil haar mond niet opendoen en gaat heel hard bijten op de borstel. Ze kijkt er al een filmpje bij, maar dat helpt dus niet.
Het gaat wel ok als ze het zelf mag doen, maar ik wil toch echt nog wel napoetsen.

Alleen spelen gaat hier ook niet echt, maar N maakt nu haar eigen vriendjes door met de knuffels te spelen. Ineens heeft ze een favoriete knuffel die precies moet doen wat zij doet enzo. Maar dan nog is het de hele tijd ‘mama kijk!’ of ‘mama help!’

Wurm en ik poetsen tegelijkertijd. Hij heeft een super soft volwassen tandenborstel. Daar poetst hij beter mee dan een kleintje.

Hij voorziet alles van tandenpasta.

Hij wil graag in de spiegel kijken naar wat hij doet. Voeten op de wasbak en een arm om mijn nek terwijl wij samen poetsen. Hij probeert steeds beter na te doen. We maken voor de voortanden poetsen tijgertanden gezicht GRrrrrrrrr zo kunnen we die goed poetsen.

Uitspugen, tuf wegspoelen en water drinken erna is ook een happening als ik hem zo mag geloven.

Napoetsen kondig ik altijd van te voren aan. Eerst zelf goed proberen en daarna is mama of papa aan de beurt. Dat is ondertussen geen probleem meer. In het begin klemde hij de borstel nog wel eens vast. Na honderdmiljoen keer aangeven dat het zo allemaal veel langer duurt begrijpt hij dat ook. (edit: hij heeft ook een tijdje mijn tanden na mogen poetsen)

Naast nagels knippen vind ik tandenpoetsen ook maar een ingewikkeld proces

Wij doen voorpoetsen hij kan dus pas zelf aan de slag (leuheeeeeuk) als ik klaar ben

O heeft er nooit problemen an gemaakt maar met een hoop humor kan ik er net wat beter bij. «Oioioi ik zie een stukje kip rondlopen!» dat soort. S van 1,5 is een ander verhaal. Maar als peuter poetst vindt hij alles wel best. Dus O heeft een taak gekregen en neemt die heel, heel serieus ze doet het nog goed ook.

Tandenpoetsen is nu met 3,5 wel beetje een punt maar meestal gaat het wel aardig. Gelukkig doen we 1x per dag elektrisch, want dan poets ik in elk geval 2 min. S'avonds met gewone borstel, dat gaat lang zo goed niet.

Interessant die tips voor zelf spelen. Als ik zeg van nu zelf spelen komt R op mij hangen en word ik helemaal kriebelig. Daar kan ik totaal niet tegen. En weglopen heeft geen zin, komt achter mij aan.

Hihi een setje van ses van ik leer naaien vindt R het einde haha.

Elektrisch poetsen vinden ze hier allebei ook leuk. Maar de twee minuten halen we hier niet hoor.

Toen het poetsen wat minder populair was hielp het ook wel om wat grapjes te maken idd, meestal ging ik opsommen wat ze die dag gegeten hadden en kwamen we dat allemaal tegen in de mond.

Nav het gesprek hier over alleen spelen ben ik O eens gaan observeren. Ik heb er nooit zo op gelet, maar die speelt dus ook niet alleen hoor. Beetje met kraaltjes frummelen og knoopjes ergens in en uit en in en uit wn in en uit en nou ja je weet wel, maar dat is ongeveer het enige dat ze alleen doet. En beetje fietsen op het terras maar dan alleen als wij ook buiten zijn.

Ze is weer zindelijk! Regelt alles zelf We moesten haar echt overtuigen dat wij toch echt moesten afvegen met poep

quote:

Op vrijdag 30 maart 2018 23:09 schreef LuDann het volgende:

[..]

Lastige combo zo, ik kan me goed indenken dat dat lastig is. Merk je wel verbetering ten opzichte van eerder?

Wolk is hetzelfde als je oudste, die speelt ook het liefst de hele dag met andere kinderen. Ik kan haar nergens blijer mee maken dan de mededeling dat we met iemand hebben afgesproken.

Ja, het gaat wel beter. Er zijn ook momenten dat het goed gaat. Ze duren alleen meestal niet zo lang.

Gister en vandaag was het eindelijk wat beter weer en speelden ze een behoorlijke tijd heel fijn samen buiten in de tuin . Dat scheelt ook enorm. Dat binnen spelen hangt ze de keel uit.

Hier kan echt uitgebreid speelgoed op een rij gezet worden, met de auto’s gereden worden, met een bal door de kamer rennen. Echt ideaal eigenlijk

Van de week voor het eerst de learning tower echt gebruikt voor het maken van een taart, was echt een succes. Morgen gaan we er weer eentje bakken. S. gooit spullen in de mixer, zet hem aan, geeft spullen aan mij aan. Heel gezellig en hij is zo trots op het resultaat.

Vandaag met papa paasaccesoires uitgezocht en een ei beschilderd

Voor de tegenhanger, hij heeft echt ontzettend lopen draken ook. Wat hebben die peuter toch meningen zeg

Kind kon niet slapen vannacht. Helemaal hyper de pieper dat mijn ouders, zussen + aanhang en kids kwamen brunchen.

Vanochtend was het dan ook lekker vroeg met hartjes in zijn ogen. "Allemaal eten? HIEP HOI!"
We hadden gisteren samen de tafel gedekt en aangekleed voor 13 personen. Hij had flink geknutseld met wc-rollen de afgelopen weken. Lammetjes (wattenpluizen plakken), kuikentjes met mega vilt ogen en konijntjes. Naambordjes schrijven Lekkere broodjes, gebakjes enz gebakken. Hij was er allemaal zo blij mee En ook heel de middag lekker gespeeld met zijn neefjes en nichtje (naast plastic eieren zoeken in de tuin).

Wie heeft nog meer een leuke paas- ochtend/middag/avond/dag gehad?

Ach Stippel, wat klinkt dat mooi en gezellig! Hier niets bijzonders gedaan, even bij mn moeder geweest en stuk gewandeld in t bos.

Hier spelen de jongens ook goed alleen, maar halen wel veel inspiratie uit wat de ander doet. Als ik met ze samen speel help ik ze vaak op weg en ga dan zelf iets doen (bijv met duplo voor beide een toren en daarna iets voor mezelf bouwen terwijl zij ook hun gang gaan, parallel spelen zeg maar).

Het is wel echt genieten dat het nu steeds vaker mooi weer is, lekker in de tuin spelen! Hebben jullie nog tips voor groter buitenspeelgoed? Ik ben op zoek naar wat inspiratie!

Zelf spelen is hier ook heel wisselend hoor. Met vlagen kan W het helemaal niet lijkt het, en soms heb je dan weer even geen kind aan m. Toch is het veruit het vaakst dat de jongens met elkaar spelen (of ruzieen) als ik me er niet mee bemoei. En als we buiten zijn doen ze het ook meestal heel goed qua zelf spelen. Ohhh het buitenseizoen komt er weer aan

W ging vanmiddag op het potje! en trots! We hebben het gevierd en oma gebeld en liedjes gezongen. Ben benieuwd of het doorzet. Krijg zo wel het gevoel dat het deze zomer kan gaan gebeuren

J kan soms heel goed alleen spelen, en andere keren helemaal niet.

Klinkt heerlijk, stippel!
Wij waren uitgenodigd voor een brunch, J vond het erg gezellig. Als enige kind kreeg hij natuurlijk alle aandacht. Op de terugweg in slaap gevallen in de auto . Maar helaas een drama avond, hij is nu net pas stil. Het lijkt toch weer op een allergische reactie... niet heel vreemd, hij heeft weer vanalles gegeten wat hij normaal niet eet, maar toch jammer als je op alle etiketten hebt gelet. (Maar dat hoort niet hier)

Madivi, J speelt buiten graag met zijn schommel, loopfiets en zandbak.

Ketel ging vandaag voor het eerst eitjes zoeken bij opa en oma. Duurde eventjes voor hij het concept doorhad maar daarna ging hij er ook echt voor. Hij was er alleen niet erg voorzichtig mee, dus hadden we een mandje gebutste eieren.

Verder de hele dag lekker met opa en oma gespeeld, we hadden geen kind aan hem, heerlijk.

S. heeft ook eieren gezocht en gevonden vandaag. We waren bij mijn schoonbroers, en hij heeft zo genoten.
Op de terugweg natuurlijk vol geslapen, dus hij is pas een half uur stil. Eerst beneden feest en daarna hoorde ik nog lang gezwets door de babyfoon terwijl hij met papa in bed lag. Ach, het is zo’n lekker ding, ik geniet er maar van.