abonnement bol.com Unibet Coolblue
pi_177149544
Syrië

Syrië is een seculiere republiek met 22,5 miljoen inwoners en heeft sinds 2000 als president Bashar al-Assad. In de presidentsverkiezingen van 2014 won hij met 88,7% van twee tegenkandidaten. Voor 2000 was vanaf 1971 zijn vader Hafiz al-Assad aan de macht die in 1981 een gewelddadige opstand van het Moslimbroederschap neersloeg. Nadat eind 2010 in Tunesië demonstraties begonnen en daarbij Ben Ali werd verjaagd verspreiden de demonstraties zich door de hele regio waaronder in Syrië. Volgens delen van de oppositie werd er door de overheid op vreedzame demonstranten geschoten.

In reactie op de demonstraties kondigde Assad hervormingen aan, er werd een nieuwe grondwet aangenomen waarin niet langer stond dat de Ba'ath-partij, een Arabisch nationalistische en socialistische partij, de staat en de samenleving leid en er ook andere politieke partijen mochten gevormd worden die niet lid zijn van het National Progressive Front, wel mochten partijen niet gebaseerd zijn op religie of etnische basis. Vervolgens werden er in 2012 parlementsverkiezingen gehouden waarbij ook partijen die niet lid zijn van het NPF zetels wonen, door de rebellen werden deze verkiezingen als ondemocratisch en oneerlijk beschouwd. In juni 2014 werden er presidentsverkiezingen gehouden waarbij ook andere kandidaten dan Assad mochten meedoen, dit werd door de rebellen ook als een farce gezien.

Tot nu toe zijn er in de oorlog meer dan 220.000 doden gevallen. Etnische groepen spelen een belangrijke rol in de oorlog, Syrië bestaat voor 74% uit soennieten (van wie 10% Koerden), 13% sjiieten (met de alawieten als belangrijkste subgroep), 10% christenen en 3% druzen.

Een factor in de oorlog zijn de Koerden, een volk van 35 miljoen mensen met een eigen taal en cultuur, maar geen eigen land. Ze zijn verspreid over onder meer Turkije, Syrië, Irak (Iraaks-Koerdistan), Iran en de vroegere Sovjet-Unie. De Syrische Koerden proberen neutraal te blijven in de oorlog tussen de regering en de rebellen, er zijn echter wel verschillende gevechten geweest tussen rebellen waaronder FSA + Al Nusra (Al Qaida) en de Koerden. Ook hebben er tussen het NDF/SAA en de Koerden zich wat incidenten voor gedaan. Ze hebben in de door hun bestuurden gebieden autonomie uitgeroepen. Net als de regering zijn ze seculier. Turkije is tegen de Koerdische autonomie en steunt daarom ISIS en Al Qaida tegen ze.

Vechtende groeperingen
List of armed groups in the Syrian Civil War
Syrische regering onder leiding van Bashar al-Assad
Syrisch Arabisch Leger (SAA) - leger van Syrië
National Defence Force (NDF) - civiele ondersteuning van het Syrische leger
Hezbollah - islamitische militie en politieke partij in Libanon

Landen die de Syrische regering steunen: Rusland (sinds de Koude Oorlog een bondgenoot en Syrië heeft de laatst overgebleven marinebasis van Rusland in de regio), China, Iran, Algerije, Soedan, Wit-Rusland, Venezuela, Irak en Noord-Korea.

Rebellen
Vrij Syrisch Leger (FSA) - verschillende milities die zich zo noemen
Islamitisch Front - wahabitische islamistische organisatie, verwerpt representatieve democratie en secularisme
Al-Nusra Front (JAN) - wahabitische terreurorganisatie, onderdeel van Al Qaida

IS(IS) - wahabitische terreurorganisatie dat zowel in Irak als in Syrië opereert. Iedereen die niet soennitisch wordt onthoofd door deze groepering. In februari 2014 verbrak Al-Qaeda de banden met IS. IS heeft aan zowel de regering, de Koerden als de andere rebellen groepen de oorlog verklaart.

Landen die de rebellen steunen: NAVO-landen, Jordanië, Libië, VAE, Saudi-Arabië en Qatar. De voornaamste reden van die landen om de rebellen te steunen is het bondgenootschap van Syrië met Iran en Rusland, en de steun aan Hezbollah.

Koerden
Volksbeschermingeenheden (YPG) - Koerdisch leger, gesteund door de VS en de PKK

Kaart van de huidige militaire situatie
Rood = Syrische regering
Geel = Koerden (YPG)
Grijs = IS(IS)
Groen = andere rebellen (oa Islamitisch Front, Al Nusra (Al Qaida) en het Vrije Syrische Leger)

Zie ook
Syrische burgeroorlog - Wikipedia
BBC documentaire: A History of Syria with Dan Snow
Kaart van de huidige militaire situatie in Irak en Syrië
Uitgebreide kaart van de militaire situatie in Syrië

Updates
Syria's Civil War - Reddit
Al-Monitor

Twitteraars
Neutraal
https://twitter.com/ivansidorenko1
https://twitter.com/ejmalrai
https://twitter.com/edwardedark
https://twitter.com/joshua_landis

Pro-Koerden
https://twitter.com/ArjDnn
https://twitter.com/r3sho

Pro-regering
https://twitter.com/leithfadel
https://twitter.com/petolucem
https://twitter.com/Zinvor
https://twitter.com/ahmadalissa
https://twitter.com/Isham_AlAssad
https://twitter.com/FGunay1
https://twitter.com/resistanceer
https://twitter.com/sayed_ridha
https://twitter.com/moscow_ghost

Pro-rebellen
https://twitter.com/archicivilians
https://twitter.com/arabthomness
https://twitter.com/EliotHiggins

Irak
President Obama heeft toestemming gegeven voor luchtaanvallen op IS (Islamitische Staat)-strijders in het noorden van Irak. Ook zijn er voedselpakketten gedropt in de bergen van Sinjar waar tienduizenden vluchtelingen zich schuilhouden. Volgens Obama zijn de luchtaanvallen op beperkte schaal nodig, omdat de levens van Amerikanen op het spel staan, net als die van veel onschuldige burgers. In de stad Arbil werken een hoop Amerikanen. IS-strijders zijn die stad de afgelopen dagen steeds meer genaderd. Obama benadrukt dat er geen militairen naar Irak worden gestuurd. Eind 2011 kwam er officieel een einde aan de Amerikaanse militaire missie in Irak. De afgelopen dagen zijn tienduizenden Koerdische jezidi's en christenen gevlucht voor de soennitische IS-strijders.

Volgens de VN en vluchtelingen/ooggetuigen is er sprake van grootschalig seksueel misbruik door IS-strijders tegen vrouwen, tienermeisjes en jongens die tot de minderheden in Irak behoren. 1.500 yezidi's en christenen zouden mogelijk gedwongen worden om als seksslaaf te dienen. Ook zouden er 500 jezidi's levend begraven zijn door IS en gevonden zijn in een massagraf.

Vanuit hun bolwerk Falluja, dat IS in januari van dit jaar in handen kreeg, probeert de beweging steeds meer regio's in Irak te veroveren. Met de bezetting van Mosul heeft IS strategisch een gevoelige klap uitgedeeld aan de Iraakse strijdkrachten, die na vier dagen van gevechten de moed hebben opgegeven en de stad zijn ontvlucht. Net als 500.000 burgers overigens. Sinds 29 juni 2014 gaat "ISIS" (Islamitische Staat in Irak en de Levant) als "IS" (Islamitische Staat) door het leven: ze hebben een kalifaat opgericht dat uit delen van Irak en Syrië bestaat.

Kaart van de uiteindelijke staat die IS wil vestigen in het Midden-Oosten

Kaart van de huidige militaire situatie
Paars = Iraakse regering
Grijs = IS
Groen = Koerdistan (Peshmerga)

Gedetailleerde map van Mosul


Zie ook:
Kaart van de huidige militaire situatie in Irak en Syrië
Uitgebreide kaart van de militaire situatie in Irak

Het NPU (Oftwel Nineveh Plain Protection Units) is een Assyrisch militie die december 2014 is ontstaan, hun doel is om de oorspronkelijke bewoners van Irak te beschermen dat zijn Assyriërs. Officieel zijn er 5500 leden aangesloten maar sinds de meest recente schatting zijn er nu al bijna 10.000 leden aansloten en ze groeien nog dagelijks. Het NPU word al gesteund door ''American Mesopotamian Organization '' en ze zoeken ook steun bij de Verenigde Staten en de EU. Het NPU zit nu in de provincie Nineveh (Ninawa) Ook een van de meest belangrijke doelen van het NPU is het creëren van een Assyrisch land. Dit gaat het dan waarschijnlijk worden.
SPOILER
Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Updates:
The Levantine War - Reddit
https://twitter.com/IraqiSecurity

.
pi_177149572
quote:
0s.gif Op dinsdag 13 februari 2018 12:36 schreef polderturk het volgende:

[..]

[ afbeelding ]
erdo weet precies waar het turkse publiek van smult, de uitdrukking "osmanli tokadi" is zoiets.
Ik heb Hem niet uit vrees voor de hel noch uit liefde voor het paradijs gediend, want dan zou ik als de slechte huurling zijn geweest; ik heb hem veeleer gediend in liefde tot Hem en in verlangen naar Hem.
-Rabia Al-Basri
pi_177149665
Even over onderstaande video. Je ziet dat de Turken een kleine bom hebben gebruikt om de schuilplaats te vernietigen zodat er niet te veel schade aan de omgeving zal zijn. Ze hebben ook bommen als JDAM's in hun inventaris. Daarmee hadden ze een gigantische krater geslagen.

YPG/PKK terroristen worden door een drone gefilmd terwijl ze vanuit bewoond gebied naar burgers schieten. Ze brengen dus burgers in gevaar.
De YPG/PKK terroristen gaan vervolgens snel met de auto naar een schuilplaats
De schuilplaats wordt vervolgens door de Turkse luchtmacht vernietigd.

https://twitter.com/anadoluajansi/status/963357609347702784
pi_177149801
Hier dropt Turkije een JDAM. Zoals je ziet is die veel krachtiger.


Dit is waarschijnlijk een Amerikaanse JDAM

pi_177152020
quote:
0s.gif Op dinsdag 13 februari 2018 12:47 schreef polderturk het volgende:
Even over onderstaande video. Je ziet dat de Turken een kleine bom hebben gebruikt om de schuilplaats te vernietigen zodat er niet te veel schade aan de omgeving zal zijn. Ze hebben ook bommen als JDAM's in hun inventaris. Daarmee hadden ze een gigantische krater geslagen.

YPG/PKK terroristen worden door een drone gefilmd terwijl ze vanuit bewoond gebied naar burgers schieten. Ze brengen dus burgers in gevaar.
De YPG/PKK terroristen gaan vervolgens snel met de auto naar een schuilplaats
De schuilplaats wordt vervolgens door de Turkse luchtmacht vernietigd.

https://twitter.com/anadoluajansi/status/963357609347702784
En waarom maken de Russen geen gebruik van precisiebombardementen in plaats van dat ze gigantische bommen in woonwijken droppen?
pi_177152092
quote:
0s.gif Op dinsdag 13 februari 2018 14:08 schreef polderturk het volgende:

[..]

En waarom maken de Russen geen gebruik van precisiebombardementen in plaats van dat ze gigantische bommen in woonwijken droppen?
is goedkoper lijkt me en je zaait meteen terreur onder de bewoners/strijders, dat heeft ook zo zijn voordelen oa om een gebied te ontruimen zodat je minimaal onnodig stadsoorlog hoeft te voeren.

overigens weet ik niet hoeveel "slimme bommen" de russen hebben in hun arsenaal
Ik heb Hem niet uit vrees voor de hel noch uit liefde voor het paradijs gediend, want dan zou ik als de slechte huurling zijn geweest; ik heb hem veeleer gediend in liefde tot Hem en in verlangen naar Hem.
-Rabia Al-Basri
pi_177152291
Goed artikel:

Instead Of Turning East, Turkey is Going it Alone

quote:
Since Recep Tayyip Erdogan’s Justice and Development Party (AKP) came to power in late 2002, there’s been talk about the West “losing Turkey.” Now, amidst mutual recrimination and the frightening possibility of direct U.S.-Turkish military confrontation in northern Syria, Washington’s worst fears about Turkish foreign policy seem dangerously close to being realized.

And yet something strange seems to have happened. For the last 15 years, the risk of “losing Turkey” was usually linked to the idea of Turkey “turning East.” The fear was that the AKP would shift Turkey’s orientation from West to East, with new allies like Iran and Syria replacing America and Europe. What happened instead was that Turkey turned against the West without necessarily having anywhere else to turn. Today, as Turkey threatens the U.S. military in northern Syria, relations with Tehran and Damascus, not to mention Moscow, remain tense.

In other words, the West is in real danger of losing Turkey, but this has not resulted from, or been accompanied by, improved relations between Turkey and any of its Eastern neighbors. If anything, it was the failure of Turkey’s sequential turns East, both before and after the Arab Spring, that set the stage for its current rift with the West. Unfortunately, this unexpected situation does not offer Washington much cause for relief. Turkey’s willingness to take on America in the absence of other potential allies suggests how difficult the current crisis could be to overcome.

In the 2000s, Turkey, under the guidance of the AKP’s then-foreign policy guru Ahmet Davutoglu, worked to improve relations with its Middle Eastern neighbors. At the time, supporters of this approach, including those outside the AKP, argued that Turkey’s new regional relationships need not come at the expense of older allies. On the contrary, they claimed better ties with the Middle East would improve Turkey’s economy and regional prestige, thereby making it a more appealing partner for, say, the European Union. In Syria, for example, Turkish rhetoric emphasized that Turkey could act as a big brother helping to coax Assad, still viewed by many as a potential reformer, into the Western world. And with Turkish businessmen making money in Syria while Turkish diplomats sought to negotiate a Syrian-Israeli peace deal, it seemed for a spell as if Turkey was successfully embracing its cliché of being a bridge between East and West.

But when the so-called Arab Spring began, it forced a recalibration of Turkish policy by disrupting Turkey’s profitable relationships with a number of regional strongmen. Ankara initially opposed NATO intervention in Libya, where Turkish businesses had 15 billion dollars’ worth of outstanding contracts. And after protests broke out in Syria, Davutoglu first went to Damascus, where he encouraged Assad to pursue a more moderate path. Quickly, though, with uprisings gaining momentum across the region, Ankara concluded that they were likely to succeed and that supporting them could be a source of expanded regional influence.

As a result, in the early years of the Arab Spring the United States and Turkey were, broadly speaking, on the same side. If Ankara was considerably more enthusiastic about the Islamist character of these popular uprisings, there was nonetheless a shared hope that in Tunisia, Egypt, Libya, and Syria some form of self-government would replace autocracy. When these hopes were dashed, however, the differences between American and Turkish goals came to the fore.

In 2013, for example, when the Egyptian military ousted an elected Muslim Brotherhood government, Washington took it in stride. Whatever reservations the Obama administration may have had, it was prepared to work with General Abdel Fattah el-Sisi, to this end even maintaining the official fiction that he had not come to power in a coup. Erdogan, by contrast, stood by the Brotherhood, adopting the movement’s Rabia symbol as his own while relations with Sisi soured. Whether principled, obstinate, or a mix of the two, Erdogan’s approach put him at odds not only with Washington but also Saudi Arabia and the United Arab Emirates, setting the stage for Turkey’s isolation in the region.

At the same time, setbacks in Syria’s civil war were also exacerbating the same fissures. While both Washington and Ankara supported the anti-Assad opposition, they differed considerably in the lengths they were prepared to go in that support. Turkey became frustrated after coming to expect, rightly or wrongly, that the United States would intervene directly in the summer of 2013. U.S. policymakers, for their part, became alarmed at Turkey’s willingness to back the most radical elements of the opposition, with Turkish support for al-Nusra — an arm of al-Qaeda — becoming a festering wound in the bilateral relationship.

These tensions ultimately grew into the strategic rift tearing the United States and Turkey apart today. In 2014, ISIL emerged as Washington’s primary concern in Syria, pushing the goal of toppling Assad further into the background. For Erdogan, by contrast, the focus was still Assad (and, increasingly, the Kurdish nationalist movement). As a result, when the United States proposed a series of joint operations narrowly targeting ISIL in northern Syria, Turkey countered with more sweeping proposals, arguing that a lasting solution to the threat posed by ISIL required regime change in Damascus.

The consequences of this impasse are now clear. Like its predecessor, the Trump administration embraced a Syrian Kurdish force called the People’s Protection Units (YPG) as its preferred partner against ISIL. Ankara, by contrast, following four decades of conflict with Kurdish separatists, identified the YPG — an arm of the PKK — as its primary security threat. As a result, Erdogan reoriented its Syria policy toward countering the YPG, and now the United States and Turkey are engaged in a dangerous game of chicken in northern Syria. Erdogan, for his part, is demanding that U.S. soldiers evacuate the YPG-held territory of Manbij in anticipation of a Turkish attack. U.S. officials, in turn, have refused, saying that the special operation forces there “will be able to defend themselves.”

And yet while Syria has driven the United States and Turkey apart, it has also stubbornly prevented improved relations with other regional powers. Erdogan has repeatedly signaled his willingness, however grudging, to accept Assad’s victory. But despite pictures of Erdogan, Putin and Iranian President Hassan Rouhani smiling together at Sochi, a negotiated settlement remains out of reach. Neither Russia nor Iran — both of whom Turkish politicians sometimes tout as potential replacements for the United States — seem terribly eager to accommodate Turkish interests. In recent weeks, a de-escalation agreement covering the territory of Idlib has broken down, pitting Turkey and its proxies and the regime and its backers. Amidst allegations that Turkey has renewed its support for rebel groups in Idlib, Turkish military convoys entering the territory were attacked and Turkey has shelled regime targets there. After rebels downed a Russian plane, Russia temporarily cut off Turkish access to Syrian airspace, showing its ability to undermine Turkey’s campaign against the YPG in Afrin at will. At the same time, reports emerged that Iran was providing the YPG forces with direct assistance, suggesting Turkey had succeeded however briefly in bringing Washington and Tehran together behind its enemy.

Meanwhile, with Syria dominating Turkish foreign policy, many other Middle Eastern states still remain skeptical of Turkish influence in the region. Turkish policymakers once used “Neo-Ottomanism” as a positive term for their attempt to capitalize on historic and religious ties with the Muslim world. Now, it appears more often in the rhetoric of Middle Eastern writers and politicians condemning what they see as Turkish imperial interference. In a recent spat between Turkey and the United Arab Emirates, the Emirati Foreign Minister accused the Ottomans of plundering sacred relics from Medina during World War I. Erdogan, in response, accused the Arabs of betrayal for siding with the British against their Ottoman co-religionists. More substantially, Turkey’s support for Qatar, as well as Islamist factions in Libya, has inflamed tensions with Saudi Arabia, Egypt and the United Arab Emirates. In Iraq, by turn, Ankara improved its strained relations with Baghdad by firmly opposing a Kurdish bid for independence last fall. But disagreements still remain, while Turkish relations with the Kurdistan Regional Government, which had once been quite close, have yet to fully recover.

So what does this mean for the United States? Will Turkey’s strained relations with its neighbors help save its fraying ties with the West? Not necessarily.

Debates about Turkey’s “turn east” over the past decade often focused on whether this policy was part of a coherent Islamist agenda or simply a pragmatic response to Turkey’s evolving economic and geopolitical circumstances. But in retrospect this framing failed to address the role of anti-American or anti-Western sentiment as a factor in itself. Both Turkey’s pre- and post-2011 Syria policies, befriending Assad and trying to overthrow him, could have been pragmatic policies pursued in cooperation with Turkey’s Western partners. And yet both approaches, for different reasons, were also compatible with an underlying hostility toward the West.

What makes the current situation alarming is that anti-Western hostility, which extends far beyond Erdogan’s base, now appears to be driving policy independent of pragmatic or specifically Islamist concerns. Erdogan, for example, is now courting U.S. sanctions by purchasing S-400 air defense systems from Moscow. His decision appears motivated in part by a genuine belief that he needs them for self-protection following a 2016 coup attempt that he, like a majority of his citizens, believes was orchestrated by the United States. By comparison, Ankara’s anger over U.S. support for the YPG makes much more sense. But it has been dangerously inflamed by a climate of rampant nationalism. Most recently, Meral Aksener, a nationalist politician who has emerged as a potential challenger to Erdogan, called for Turkish forces to move east and attack territories where American soldiers are present.

Only against this backdrop is it possible to imagine a worst-case scenario where, say, direct fighting between U.S. and Turkish troops pushes both sides toward a decisive rupture that each hopes to avoid. Were this to happen, Ankara would face hard decisions about whether to try to pragmatically patch things up or embrace an unequal and unrewarding relationship with an unsympathetic power like Russia. It remains to be seen whether Ankara’s lack of other options will be enough to save the U.S.-Turkish alliance.
https://warontherocks.com/2018/02/turkey/
pi_177152509
Daarom moet deze man aan de macht komen. Grootste concurrent van Erdogan.

via Imgflip Meme Generator
Aan deze tekst kunnen geen rechten worden ontleend.
Ik ben geen robot.
niet bang voor ban
I stand with (the) Netherlands. w/
pi_177152551
Nee.
Meral Aksener moet aan de macht komen.

pi_177152670
quote:
0s.gif Op dinsdag 13 februari 2018 14:30 schreef W.H.I.S.T.L.E het volgende:
Daarom moet deze man aan de macht komen. Grootste concurrent van Erdogan.

[ link | afbeelding ]via Imgflip Meme Generator
quote:
0s.gif Op dinsdag 13 februari 2018 14:33 schreef polderturk het volgende:
Nee.
Meral Aksener moet aan de macht komen.

[ afbeelding ]
als dat onderzoek die ik hier postte gisteren een goede indicatie is, zal alleen de AKP en CHP de 10% barriere beslechten, wat zal impliceren dat de wereld nog niet van die erdo af is, overigens vinden turken volgens datzelfde onderzoek, dat turkije niet nummer 1 is, was een beetje teleurgesteld toen ik dat las ;(
Ik heb Hem niet uit vrees voor de hel noch uit liefde voor het paradijs gediend, want dan zou ik als de slechte huurling zijn geweest; ik heb hem veeleer gediend in liefde tot Hem en in verlangen naar Hem.
-Rabia Al-Basri
pi_177152782
De PKK/YPG terroristen raken het gebouw aan de rand van de weg, 10 meter verderop.

_O- _O- _O-

https://twitter.com/Acemal71/status/963405438011232256
pi_177152859
quote:
0s.gif Op dinsdag 13 februari 2018 14:30 schreef W.H.I.S.T.L.E het volgende:
Daarom moet deze man aan de macht komen. Grootste concurrent van Erdogan.

[ link | afbeelding ]via Imgflip Meme Generator
Gaat nooit winnen, want Aleviet.
pi_177153070
quote:
1s.gif Op dinsdag 13 februari 2018 14:47 schreef Stabiel het volgende:

[..]

Gaat nooit winnen, want Koerdische-Aleviet.
Fixed that for ya. :7
pi_177153110
quote:
10s.gif Op dinsdag 13 februari 2018 14:42 schreef Slayage het volgende:
When Hussain Fedayee was killed
Hij doet z'n naam wel eer aan.
pi_177153128
quote:
0s.gif Op dinsdag 13 februari 2018 14:33 schreef polderturk het volgende:
Nee.
Meral Aksener moet aan de macht komen.

[ afbeelding ]
Meh. Nog weer zo'n 1-dimensionale ultra-nationalist die niet verder komt dan patriottisch gezever.

Het is allemaal zo pover in Turkije met opkomende politieke talenten. Het ontbreekt ze allen aan charisma of charme.
pi_177153200
Muharrem İnce of Metin Feyzioğlu zouden wel goede alternatieven zijn voor kandidatuur, alleen denkt CHP om de een of andere reden 'Fuck jou' :')
pi_177153267
quote:
10s.gif Op dinsdag 13 februari 2018 14:12 schreef Slayage het volgende:

[..]

is goedkoper lijkt me en je zaait meteen terreur onder de bewoners/strijders, dat heeft ook zo zijn voordelen oa om een gebied te ontruimen zodat je minimaal onnodig stadsoorlog hoeft te voeren.

overigens weet ik niet hoeveel "slimme bommen" de russen hebben in hun arsenaal
Bullshit, de Russen bombarderen precies zoals de VS en anderen dat ook doen. Allepo is een goed voorbeeld, gebied onder rebellen was zo goed als leeg van burgers en zeker waar de frontlinie is. De reden waarom het zo breed werd uitgemeten is omdat ze voornamelijk bunker busters gebruikten om tunnels van die ratten te vernietigen. Dit was de sterkte van die rebellen en deed ze het onderspit delven.
pi_177153272
quote:
1s.gif Op dinsdag 13 februari 2018 14:58 schreef Stabiel het volgende:

Het is allemaal zo pover in Turkije met opkomende politieke talenten. Het ontbreekt ze allen aan charisma of charme.
jij beglijp wat dat betekent?

Ik heb Hem niet uit vrees voor de hel noch uit liefde voor het paradijs gediend, want dan zou ik als de slechte huurling zijn geweest; ik heb hem veeleer gediend in liefde tot Hem en in verlangen naar Hem.
-Rabia Al-Basri
pi_177153376
quote:
1s.gif Op dinsdag 13 februari 2018 15:03 schreef KommandantMark het volgende:

[..]

de Russen bombarderen precies zoals de VS
uhu
Ik heb Hem niet uit vrees voor de hel noch uit liefde voor het paradijs gediend, want dan zou ik als de slechte huurling zijn geweest; ik heb hem veeleer gediend in liefde tot Hem en in verlangen naar Hem.
-Rabia Al-Basri
pi_177153384
quote:
10s.gif Op dinsdag 13 februari 2018 15:04 schreef Slayage het volgende:

[..]

jij beglijp wat dat betekent?

[ link | afbeelding ]
Erdogan is niet charismatisch. Wellicht voor zijn bekrompen achterban, maar bij de meest mensen roept hij walging en aversie op. Hij is bij uitstek het prototype Turk: dictatoriaal, bot, 1-dimensionaal, zelfingenomen, humorloos, gebrek aan zelfspot, geen incasseringsvermogen, irrationeel, arrogant, etc.
  dinsdag 13 februari 2018 @ 15:09:22 #23
468509 _--_
In varietate concordia
pi_177153403
quote:
1s.gif Op dinsdag 13 februari 2018 15:08 schreef Stabiel het volgende:

[..]

Erdogan is niet charismatisch. Wellicht voor zijn bekrompen achterban, maar bij de meest mensen roept hij walging en aversie op. Hij is bij uitstek het prototype Turk: dictatoriaal, bot, 1-dimensionaal, zelfingenomen, humorloos, gebrek aan zelfspot, geen incasseringsvermogen, irrationeel, arrogant, etc.
Kijk eens wat die irrationele persoon heeft bereikt!
Crack the following and we will get back to you: !1!llssod000;;
pi_177153407
quote:
10s.gif Op dinsdag 13 februari 2018 15:08 schreef Slayage het volgende:

[..]

uhu
Russen gebruiken de SVP-24 een computer die in de vliegtuigen zelf zit. Korte uitleg op je puberale reactie.

The SVP-24 is a system that turns unguided conventional bombs into precision-guided weapons, similar to the U.S. Joint Direct Attack Munition (JDAM). But whereas the JDAM is a guidance kit attached to an iron bomb, Russia's SVP-24 attaches the guidance kit to the bomber itself.

"What this system does is that it constantly compares the position of the aircraft and the target (using the GLONASS satellite navigation system),"
pi_177153448
quote:
1s.gif Op dinsdag 13 februari 2018 15:09 schreef _--_ het volgende:

[..]

Kijk eens wat die irrationele persoon heeft bereikt!
Een de facto Koerdisch autonoom gebied in Syrië.

Bedankt Erdo.

abonnement bol.com Unibet Coolblue
Forum Opties
Forumhop:
Hop naar:
(afkorting, bv 'KLB')