Nou de tweede poging van de ogentest heeft plaatsgevonden. Nu met 3 jaar en 4 maanden. Ook meteen even opgemeten, 99 cm nu.
Het was meteen al drama, toen we werden geroepen door de nare dokter (die was vorige keer ook al zeer onsympathiek). Hij wou ten eerste meteen al niet van zijn kralen afstand doen in de wachtruimte, toen zag hij verschillende auto's in de dokterskamer die meteen in het zicht stonden, dus dat was nog meer drama want hij wou spelen. Ik snap dat wel, maar had hem duidelijk voorbereid waar we voor heen gingen. Onder dwang op schoot, moest hij zonder bril de plaatjes benoemen, wou hij niets zeggen.

Uiteindelijk kwam er wat uit. De dokter deed ook totaal geen toenadering oid. Schaamde me kapot. Toen kreeg hij de bril op, zag hij niets van de vierde rij. Alles op de eerste drie rijen ging goed, de vierde rij ging met het linkeroog mis. Ik vroeg of het met mijn hand mocht. Ze zei hij is aan het uittesten, ik zo mag het? Nou proberen dan maar. Dat ging meteen stukken beter, hij zag bijna alles van de die vierde rij en deed nu zonder morren mee. Rechteroog ging beter. Meer dan de vierde rij hoefden we niet. Uiteindelijk was het zo van nou ja, oke, met 3 jaar en 9 maanden wordt je weer op geroepen, dan met de rondjes misschien. En ja hij was wel erg aan het uittesten. Vind je het gek als overal leuke autootjes liggen, ruim die dan gewoon op. Ik vond haar zo naar, bah. Hoop dat er snel weer een andere komt, deze heeft er geen gevoel voor. Maar wel opgelucht dat het eerst zo goed is. Ze stelde zelf niet voor van de hand ervoor, maar hoorde dat om me heen dat dat ook mocht. Gek toch? Ik heb het daarna nog wel met R. over gehad want vanmiddag moeten we naar de tandarts en ik zie de bui al hangen dat we zo'n zelfde situatie gaan krijgen en daar heb ik dus geen zin in.