Voor wie mijn berichtje gemist had en toch nieuwsgierig is:
http://forum.fok.nl/topic/2415894/1/999#p175857243Het toppunt was toch wel "zullen we even je controles doen?" en "wil je de gordijnen los" in een zin, en dat in een galerijflat.

Sowieso trok ze weleens het gordijn een eind open wanneer ze er langs op liep zonder dat ze het hoorde, en dat terwijl ik mijn dagen halfnaakt op bed doorbracht.
Kraamzorg die je nauwelijks wat vertelt over hoe je moet voeden, om de volgende dag te zeggen "ik heb nog nooit meegemaakt dat een baby al op de tweede dag zeven procent kwijt is geraakt. Fijn om te horen van iemand met ook nog dinosaurusleeftijd.
Manlief en ik die een kwartier aftrokken van onze toch al weinig nachtrust, om eerder te verschonen, zodat V. echt na drie uur zou kunnen voeden en niet zou hoeven wachten. Om dan overdag kraamhulp te hebben die vindt dat het badje nog wel even kan wachten, dus ook de voeding daarna, eerst thee.
"Bij jullie in huis ligt niks waar je het zou verwachten", en inderdaad als ik door het huis ging lag niks waar ik het zou verwachten. Inclusief schone vaatdoekjes waarvan ze had besloten dat de gangkastvloer de beste plek was.
Toen ik twee dagen nadat ik uitlegloos begon te kolven ineens een tip kreeg over het leeg laten lopen van de tuutjes moest ik wel grinniken.
Op een avond twijfelde ik om de druiven die al twee weken oud waren toch weg te gooien al zag het er nog prima uit, het leek me niet lekker meer. Ik heb ze maar niet in de prullenbak gegooid want die zou ze best eens voor een kast aan kunnen zien.

En warempel, de volgende dag kreeg ik druifjes. Weliswaar eentje met schimmel.
Donderdag was mijn gedachte vooral: Het leven is een feestje maar je moet wel
zelf de slingers ophangen. Zo heb ik me er maar een beetje doorheen geprobeerd die laatste tijd met haar.
Nu gelukkig eindelijk fijne kraamzorg maar ik baal nog steeds dat ik niet eerder aan de bel heb getrokken. Dag 1 bracht ik doodmoe op bed door, toen was mijn wereldje heel klein en merkte ik niet zoveel van de kraamzorg behalve dat ik weinig water kreeg (uitspraak "ik drink nooit zoveel water", dus thee kon ik soms wel meer krijgen).
De tweede dag zorgde mijn zusje veel voor me en aangezien zij er lang was heb ik ook die dag weinig opgemerkt.
Op dinsdag werd ik wat mobieler en was ik aan het einde van de dag overprikkeld, uitgedroogd, had ik niet meer gegeten dan ik zelfs voor de zwangerschap zou eten (vier sneetjes brood en een beschuit met muisjes), toen begon het me dus pas te dagen dat dit niet in orde was.
Het zal nog wel een tijd duren tot ik het allemaal een plekje kan geven.
Vandaag heb ik geleerd om liggend te voeden en hapte V. met enig gemak aan. Hij dronk voor drie kwartier, ook aan de onderkant lekte er weg en een uurtje later kolfde ik er toch nog 100 cc uit.

We laten hem maar een uurtje langer met rust omdat zijn voeding lang hoog bleef zitten, op zijn volgende voedingstijd sliep hij net veertig minuten. Hij houdt wel alles binnen maar ik vraag me weleens af of ik hem niet aan het overvoeden ben zo.