Depressie & Angst #144 Winterkoude

quote:

Op vrijdag 10 november 2017 00:15 schreef Fripsel het volgende:

[..]

Dat dacht ik ook altijd. Tot ik dat vel zag. Maar ik lig nu in bed. Ik laat het je morgen zien!

Als je op het internet leest is het denk ik meteen de meest extreme vorm, dus dat je inderdaad uit zelfbescherming helemaal weg bent. Maar ik denk dat er nog heel veel tussenfases zijn. En misschien dat de ene ook wel sneller helemaal in default valt? Zoveel verstand heb ik er niet van. Maar dat lijkt me wel logisch eigenlijk. Net als dat je meerdere gradaties van depressies hebt.

Het klinkt wel als een soort dissociatie. Jezelf afschermen van de wereld, omdat het teveel word. En ik denk dat het ook wel erg in jouw automatisme zit om maar gewoon door te gaan. Zoals ik je tot nu toe interpeteer. Een echte doorbikkelaar.

Maar ik moet nu echt gaan slapen anders val ik in slaap op de fiets naar de psychiater. Ik lrobeer zelf mijn emotie achtbaan te negeren atm.

Ik omschrijf het ook weleens als "in een bubbel zitten".
Bij mij heeft dit met overprikkeling te maken en ik heb dit eigenlijk bijna dagelijks, maar het duurt wel een stuk korter.
Lijkt een beetje ook op dagdromen en op 't moment zelf heb ik niet in de gaten dat ik "wegdroom". Het is alsof m'n bewustzijn even wordt uitgeschakeld. Op dat moment registreer ik ook niks meer, zoals wanneer iemand op dat moment iets tegen me zegt.
Even later ben ik er weer en dan pas realiseer ik me wat er net gebeurde.
Gek genoeg kan ik me ook -dan- pas herinneren dat ik wel degelijk iets hoorde en vaak kan ik daarna wel correct reproduceren wat diegene tegen me zei, zelfs al hoor ik 't tijdens het dagdromen niet (maar uiteraard hoor ik het wel, m'n bewustzijn wordt daar niet door geactiveerd).

Ik ging trouwens als kind tijdens verjaardagsfeestjes enzo al vaak naar buiten. Tijdens schoolfeesten deed ik dit ook. Maar in mijn geval dus vw overprikkeling. Als ik wel blijf, worden de klachten alleen maar erger en wil ik alleen maar wegvluchten (bijvoorbeeld naar huis).

quote:

Op donderdag 9 november 2017 06:27 schreef aeque het volgende:

[..]

Wat een hoop bullshit kraam je hier weer uit. Misschien moet je is stoppen met dat gedrag dat alles en iedereen het gedaan heeft behalve jij.

wtf is dit?
Ehm, welke "alles en iedereen" heeft wat precies gedaan?

quote:

"Je bent slechts een doelwit", wat de fuck gast. Dus een ongelukkige omgang van mensen die zien dat iemand moeite heeft met bepaalde aspecten van het leven maakt het maar meteen dat zij je bestempelen als doelwit? En een doelwit voor wat?

"Beter zoek je dan toch gewoon mensen die wel willen veranderen?" In wat voor waan leef jij dan dat jij jezelf zo belangrijk voelt? Ik snap wel dat je geen sociaal leven hebt als dit je uitgangspunt is. Botert het niet tussen jou en een ander persoon? Jammer dan, zo is het leven. Je kan niet gaan verwachten dat men zich maar aanpast naar jou, dat is echt de grootst mogelijke onzin.

Je moet echt kappen met het geven van deze onzin adviezen en feedback. Je gebruikt het alleen maar om jouw zegje over de grote boze buitenwereld te doen zonder dat degene waar je op reageert er ook maar iets aan heeft.

Ze neemt letterlijk het woord "kliek" in de mond. Ik denk dat je je daarom nu zo aangevallen voelde.

Belangrijker dan wat precies?

Waaruit maak je op dat ik niks doe om me aan te passen aan een ander? Of is dit alleen maar een projectie om me als een aso af te stempelen zodat je door kunt gaan met alles van mijn product haten?

Het is een misconceptie dat ik niks zou doen om me aan te passen. Wat denk je waarom ik steeds zo moe ben als ik met bepaalde mensen omga? En waarom contact met andere mensen veel minder uitputtend is?
Ik heb simpelweg de energie niet om me constant aan iedereen aan te moeten passen. Ik heb dit geprobeerd en ben mede daardoor langer depressief geweest dan sommigen van jullie misschien wel oud zijn.

Ik was continu overbelast en ging van burnout naar burnout, dacht dat dat normaal was.
En ik merk dat ik, sinds ik sinds een aantal jaar niet meer (continu) depressief ben, ik absoluut niet meer terug wil naar die tijd. Ik ga nooit meer terug naar toen! Als ik dat zou toestaan dan kan ik net zo goed meteen zelfmoord plegen, dus ik zal me daartegen verzetten. Want ik kan dat simpelweg niet.

Aangezien ik met veel mensen niet zou kunnen leven, kies ik er voor om simpelweg alleen nog maar met mensen om te gaan die me niet teveel energie kosten t.o.v. wat ze me opleveren. Dit is geen keus in de zin van dat ik niet de keus heb om iets anders te kiezen.
Ik moet een beetje leven als een manager van m'n eigen energie, als een bedrijf dat moet bezuinigen en de minst winstgevende onderdelen moet afstoten en in dit voorbeeld vertalen de minst winstgevende onderdelen van een bedrijf zich naar mijn sociale contacten die me het minste opleveren maar wel het meeste kosten.

Misschien dat je een beetje hetzelfde als Pabst hebt. Hij vond het idee dat het goed voor mij is om mensen zoals hij het nadeel van de twijfel te geven als het aankwam op mijn wens om met iemand sociaal contact te hebben. Ik denk dat er wel meer mensen hier het vervelend zouden kunnen vinden dat er iets aan jou is wat voor mij, objectief gezien, een goede reden is om niet met jou om te gaan. Je ziet het als een soort persoonlijke aanval.

Ik denk zelf dat je me liever ziet als een soort van arrogant persoon zodat je niet met je gevoelens van cognitieve dissonantie geconfronteerd hoeft te worden. Want wat nou als ik gelijk heb? Dan is de makkelijkste manier om daar vanaf te komen, ervoor te zorgen dat je zelf gaat geloven dat ik maar uit m'n nek loop te kletsen en dat alles wat ik vind en wat een uiting van kritiek is in jouw ogen, gewoon bullshit is. Lekker makkelijk

Ik had wel gezien dat je al vaker om m'n aandacht vroeg.

quote:

Op vrijdag 10 november 2017 00:57 schreef Fripsel het volgende:
Ik kan niet slapen. Omdat er teveel aan de hand is. En ik ben er misselijk van. En dit mag niet nu gebeuren want ik moet morgen echt om kwart over 8 op de fiets zitten.

Is er niemand meer in die slowchat?

Moet je ff afleiding hebben?

Misschien vast spullen klaarleggen voor morgenochtend zodat je de wekker net ietsje later kunt zetten en toch op tijd op de fiets zit? Zoiets?

quote:

Op donderdag 9 november 2017 00:29 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:

[..]

Laatste antwoord dan
What makes them tick? Voor hen is het normaal, en het werkt voor hen prima. Ik vind het zelf ook fijn om juist ruimte voor mijn gevoel te laten in communicatie. Voor de meeste mensen is dit fijn en is er geen reden tot verandering omdat het overgrote deel van de mensen dit ook zo ziet. Ze kunnen vast veranderen, maar zien de rationele aanpak niet als een betere maar als een mindere aanpak.

Het is natuurlijk wel makkelijk en vanuit hun standpunt wel logisch. Maar erg sociaal is het niet als je daarmee een hele groep mensen uitsluit die daar zelf niet uit kunnen komen.

Ik ken een vergelijking die als metafoor een brug heeft over een kloof.
De autist bouwde een halve brug om naar de overkant te kunnen komen en met iemand connectie te maken. Maar die ander bouwde de andere helft van de brug niet, dus was er geen connectie.

Ze hoeven niks te bouwen want zij moeten zich maar aanpassen. Maar niet iedereen -kan- daaraan voldoen. Ik -kan- daar niet aan voldoen. Ik heb geen andere realistische keus dan om simpelweg met zo min mogelijk mensen om te gaan om zo voldoende energie over te houden zodat ik nog een beetje een deugdelijke kwaliteit van leven heb.

Het nadeel van die mogelijkheid is dat ik daarmee mezelf flink moet isoleren tot het einde van m'n leven er is.
De enige andere mogelijkheid die voor mij werkt, is als ik de ander begrijp. Maar hier loop ik tegen muren op omdat mijn vragen om verduidelijking als een soort aanval worden gezien en mensen zich gaan verzetten dat onderwerp bespreekbaar te maken.

Ik vind 't trouwens heel vreemd waarom ze niet inzien hoe krachtig de realiteit is. Waarom vinden ze het een mindere oplossing? Soms krijg ik de indruk dat ze het minder vinden puur en alleen maar omdat ze het sowieso niet echt goed kunnen toepassen. het is dus "stom" en "nutteloos" en "niet normaal" of vul maar wat in.

quote:

Ik ga zo mn bed eens opzoeken. Veel plezier nog in onz en klb.

Gaat wel lukken

quote:

Op donderdag 9 november 2017 01:10 schreef Fripsel het volgende:

[..]

Dit doet me aan iets denken wat ik nooit geweten had als ik geen psychologie had gehad als bijvak op school. Heb je wel eens van je ego of schaduwkant als onderdeel van je persoon gehoord? En dat je die kort samengevat beter kan leren accepteren, omdat je er dan bewust naar kan gaan handelen. Terwijl wij er heel erg naar geneigd zijn om dat juist weg te stoppen, we leren bijvoorbeeld al heel erg vroeg wat wel en niet geaccepteerd gedrag is. En we praten daar eigenlijk ook niet graag over (dit is in de ene opvoeding natuurlijk erger dan de onder).

Het is wel interessante materie om over te lezen. Het is nu bedtijd voor mij.

Vetgedrukte heb ik wel gemerkt ja. De mensen die hier het makkelijkste over praten zijn over het algemeen gesproken ook mensen die het zelf niet begrijpen. Zo schiet 't niet op

Het is dus dat ego/schaduwkant ding? Ik ga die nog wel googlen.

quote:

Op donderdag 9 november 2017 00:10 schreef Luchtbel het volgende:

[..]

Nou. Met zoveel aan je hoofd over de mens en hoe daar mee om te gaan, leek een huisdier me wel aangenaam voor jou. Jammer hoor. Misschien in de toekomst.

Wie weet

quote:

Op donderdag 9 november 2017 00:10 schreef Fripsel het volgende:

[..]

Mag ik iets vragen. Hoe kun je compleet van het rationele uitgaan als je ergens mee zit? Hoe sluit dat aan bij je diagnose?

Het helpt om dingen te benoemen die anders bijvoorbeeld overweldigend en te anoniem zijn om te bespreken.
Stek ik ben zwaar overprikkeld. Gewoonlijk ben ik dan een stuk verder gegaan dan wat ik bijvoorbeeld eerder omschreef als overprikkeling. Niet alleen sluit ik mezelf dan ook af, maar ik ga me steeds slechter voelen echt steeds verrotter. Alsof 't naar een meltdown gaat.
Ik wil dan ook naar huis deur dicht en in een donkere geluidsdichte met-een-energyshield-omringde capsule liggen en iedereen die het waagt me dan te storen, sublimeer ik 't vlees van de botten.

Als ik op dat moment naar huis loop, wil ik door niemand gestoord worden. Ik wil dan alleen nog maar RUST! Maar stel dat ik op dat moemnt iemand tegenkom en ik moet die persoon in die toestand helemaal gaan uitleggen hoe ik me voel. Niet alleen gaat dat zonder overprikkeling al lastig, tijdens overprikkeling in die mate is dat schier onmogelijk. het put me alleen maar nog meer uit als ik zo in mezelf moet gaan graven. Het kost me veel energie om in mezelf te graven, zeker als ik dit voor een langere tijd moet doen.

En in zo'n situatie is het voor mij eigenlijk eerder een soort lifesaver wanneer ik dan gewoon rationeel kan zeggen "Ik ben zwaar overprikkeld neem later maar contact met me op, ik ben nu niet beschikbaar!" en nonverbaal laat ik duidelijk merken dat ik me niet zo laten stoppen voor de behoeftes van die andere persoon.

Een ander voorbeeld is die keer dat ik een (achteraf gezien) soort paniekaanval terwijl ik in de trein zat. Die aanval verraste me compleet, maar toch wist ik mezelf weer rustig te krijgen doordat ik rationeel gezien vrijwel meteen wist dat dit een paniekaanval moest zijn, of in elk geval een hyperventilatie-aanval...watdanook.

Juist door op dat soort momenten m'n emoties even te parkeren, kan ik me beter staande houden op de hectische momenten. Maar op deze manier kan ik op een rationele manier naar m'n eigen emoties kijken. Het is voor mij dan ook een stuk makkelijker om over andere dingen te praten die anders veel heftiger zouden zijn, zoals zelfmoordgedachten ofzo.

quote:

Op vrijdag 10 november 2017 01:21 schreef Fripsel het volgende:

[..]

Volgens mij ben jij degene hier met de lange dialogen en oordelen over andermans foute gedrag hier de laatste paar dagen..

Dus op 't moment dat je boos op iemand bent, is het onmogelijk om ook maar iets van die persoon aan te nemen? Want het lijkt allemaal wel een beetje deze richting in te gaan. Overigens zat er in de post die je quote, geen enkele aanval en toch reageer je ook hier giftig op. En nog vreemder is dat ik dat gedrag zelf dan wel weer normaal zou moeten gaan vinden.

quote:

Zoals het geovergeanalyseer van die vrouw in dat filmpje..

Dit is wel ironisch, want in de quote die jij nu beschrijft, zeg ik o.a. dit:

quote:

dan hebben niet-autisten me teveel de neiging om oppervlakkig te willen blijven en mijn pogingen dieper te willen graven, af te doen met dooddoeners zoals "je moet niet zo overanalyseren" en dat soort shit.

En ik hoor dit soort opmerkignen wel vaker, maar een centrale gebeurtenis lijkt te zijn wanneer die ander zich aangevallen VOELT. Zelfs als er geen daadwerkelijke aanval IS.

Interessant niet? Als je mijn post minder door een zwarte brilletje zou lezen, zou je je waarschijnlijk al een stuk minder aangevallen voelen. Ik weet nieteens precies waarom je je door deze post van me aangevallen voelt.

Als ik zelf boos reageer op een post die op zichzelf relatief normaal lijkt te zijn, dan krijg ik weer te horen dat ik me weer aangevallen voel.

quote:

Sorry MK ik wil zo graag aardig blijven. Ik ga een deurtje verder.

Onthoudt dat ik me geregeld moet inhouden, maar ik begrijp wel waarom je je -soms- aangevallen voelt (heeft met je PTSS te maken dus vandaar dat ik dat soms bij je herken).

Maar ik moet gewoon overleven.

quote:

Op vrijdag 10 november 2017 01:32 schreef Quotidien het volgende:

[..]

Je zegt het nu alsof het een koud kunstje is, maar als ik dat kon doen had ik een heleboel dingen waar ik nu spijt van heb nooit gedaan. En had ik nu niet in dit topic gezeten. Tips?

Eerlijk gezegd gaat dit meestal vanzelf of zo. Dat wegdromen gebeurt geheel onvrijwillig. Sterker nog, ik heb letterlijk niet door dat het gebeurt, totdat -nadat- ik er weer uit ben gekomen.

Het wordt erger wanneer ik langer in de drukte zit en het kan ook gebeuren terwijl ik aan het wandelen ben.

Bij die cursus doe ik het denk ik iets meer gericht? Ik heb die momenten heel eventjes het gevoel totaal geen motivatie te hebben om naar het verhaal van die mensen te luisteren. Dan droom ik als het waren weg voor..20 secondes ofzo? Maar ergens hoor ik die stem dan nog wel, omdat ik wel weer "wakker" wordt zodra zeg maar zijn beurt weerf is afgelopen.

Ikheb zelf het vermoeden dat het wat lastig aan me te zien is, daar ik anders vroeger in de klas anders wel heel vaak betrapt had moeten zijn. Dus misschien dat ik het voor de buitenwereld ben gaan camoufleren.

Maar het ding is dat het 1 van de manieren is waarop ik probeer mezelf staande te houden in de buitenwereld.

quote:

Op vrijdag 10 november 2017 01:33 schreef Fripsel het volgende:

[..]

Hoe kun je dan in godsnaam zo praten over mensen die dat niet voor elkaar krijgen..

Is dat -serieus- ALLES wat je uit deze post kunt extraheren?
Ik praat hier over mezelf. En waar praat ik daar over mensen die "dat" niet voor elkaar krijgen?
En wat bedoel je met "dat"? Wat is "dat" in jouw post?

No offense maar misschien een mooi moment voor jou om naar bed te gaan? Ik snap eerlijk gezegd niet zoveel van je post.

quote:

Op vrijdag 10 november 2017 01:50 schreef Quotidien het volgende:
Ook vergeten dat ik morgen in de ochtend een afspraak heb. Maar gauw pitten nu.

Ehh....ff denken. Volgens mij kan ik nog wel een uurtje rekken (of 't verstandig is, is een ander ding want ik ben wel nog steeds erg moe)

Trusten

quote:

Op vrijdag 10 november 2017 02:42 schreef aeque het volgende:

[..]

Weet je wat ik eigenlijk nog het trieste aan dit allemaal is? Dat je het nog meent ook. Alsof je jarenlang gestudeerd hebt om het menselijke gedrag te doorgronden en je bij uitstek dé expert bent op dit gebied. Hoe zou het nou toch komen dat je op dit forum al meerdere mensen tegen je gekeerd hebt gekregen?

Aannames, conclusies, details die er niet toe doen, langdradige verhalen, vage feedback, slechte adviezen en ga zo maar door. Heb je zelf af en toe wel door wat je eigenlijk post?

Om even in te gaan op de essentie van je post, want het is weer een bonte verzameling van je eigen waanideeën, waarom zou ik mij persoonlijk aangevallen voelen in jouw hoofd? Omdat ik er op een ietwat agressieve manier op reageer? Dat is irritatie omdat je het voor elkaar krijg om post na post, pagina na pagina, topic na topic de boel weer redelijk weet te verzieken door overal je eigen draai aan te geven en je wil op te leggen bij anderen. Alsof jouw waarheid de enige waarheid is die er toe doet.

Mensen worden een beetje moe van je zoals Fripsel ook al aangeeft. Waar jij vervolgens alleen maar op kunt reageren dat dat komt door een van haar problemen. Een totaal belachelijke opmerking die nergens wat mee te maken heeft. Maar ach ja he, jij bent hier tenslotte de expert.

Je post bevat o.a. wat je schijnbaar uit mijn post hebt weten te extraheren.
Dat mijn post een bonte verzameling van (ik beschrijf het maar even) foute aannames, van conclusies (oké volgens jou is blijkbaar het trekken van conclusies een fout iets), onbelangrijke details, vage feedback, slechte adviezen, ga zo maar door, lekker duidelijk omschreven allemaal.

Je beweert een hoop, maar bewijs het dan eens. Onderbouw het dan eens? In plaats van te klagen over dat je het denkwerk van een ander niet kan waarderen, kan je ook laten zien dat je zelf bereid bent om na te denken.

Verder geef je een beschrijving van wat je allemaal voelt:
- Volgens jou zijn het waanideeën (je kunt je niet met deze ideeën verenigen)
- Je reageert er naar eigen zeggen agressief of defensief op (mijn ideeën zijn blijkbaar een gevaar voor je)
- Mijn ideeën zorgen voor een geïrriteerd en blijkbaar ongemakkelijk gevoel bij je.
- Je ervaart ze als dwingend, opleggerig, alsof ik ze door je strot wil douwen of je op wil leggen, klopt dat?
- Je vindt blijkbaar bepaalde beschrijvingen te gedetailleerd.
- Voor je gevoel verziek ik je gemoedstoestand daarmee.
- Je wordt er blijkbaar moe van met mijn versie van de waarheid geconfronteerd te worden.
- Blijkbaar vind je het vervelend als ik kritiek heb op iemand die zelf geagiteerd op 1 van mijn posts lijkt te reageren en mijn reactie op fripsel is uiteraard voor de volle 100% een kanker voor je aangezicht. Ik heb een beetje het vermoeden dat je zwarte brilletje komt doordat je visie gekleurd is (duh!) en dat heeft met o.a. je bovenstaande emoties te maken.

En het grappige is dat ik inderdaad vaker met dit soort posts geconfronteerd wordt, want blijkbaar voelt het voor jou als belangrijk dat ik weet hoeveel onaangename spanning ik jou bezorg. Je bent heel erg daarop gefocust. Puur en alleen op jezelf. Want jij voelt je daar rot door en jij wilt van dat nare gevoel af. je -denkt- dat ik de schuldige ben, dat ik jou dat aangedaan zou hebben. Maar de waarheid is dat je je dat zelf aandoet omdat je niet geleerd hebt te zelfreflecteren, beetje zoals dat meisje niet heeft geleerd van die gele snoepjes af te komen.

Jouw type reactie had ik eerder al voorspeld en omschreven:

quote:

Maar rationeel uitleggen heeft geen zin aan mensen die alle ratio aan emoties koppelen, zeer frequent aan beledigingen aan het eigen adres.

Jij ziet mijn feedback als beledigend jegens jou. Alsof ik je voor de gek probeer te houden.

quote:

En je draait en gedraagt je koppig op het moment dat ik je iets uitleg wat jou blijkbaar niet aan kan staan.
Je bent niet eerlijk.

Dit was niet over jou, maar je doet hier wel hetzelfde. Sterker nog, je reactie is inderdaad hier omschrevene op een uitleg van mij.

quote:

Jij snapt al niks van wat ik je uitleg, maar suggereert dat ik koppig ben. Ik heb hele goeie redenen waarom ik doe zoals ik doe en jij kan daar blijkbaar gewoon niet mee leven en dus moet je me maar publiekelijk veroordelen.

En dit zou ook zo op jou kunnen slaan.

Jouw gedrag (en het gedrag waar je naar refereert van mensen die op een vergelijkbare wijze reageren) lijkt veel weg te hebben van cognitieve dissonantie. Maar dit is natuurlijk vrij eenvoudig op te lossen door in het vervolg niet uitsluitend te zeggen wat voor indruk ik op je maak, maar door de beweringen die je maakt, te onderbouwen.

Je vindt het (net zoals Fripsel eerder) blijkbaar alleen maar belangrijk om met alleen maar verwijten te komen, terwijl jullie ook hadden kunnen reageren op mijn verhaal over die energiehuishouding. Fripsel vroeg zelfs specifiek daarnaar en dan leg ik het uit en dan is het nog niet goed.

Je beweert en beweert, maar bewijs het dan ook eens.

Van een eerdere post:
- welke "alles en iedereen" heeft wat precies gedaan?
- Waarom denk je dat ik vanuit mezelf over een kliek begon terwijl mevrouw_voor_jou dat zelf zo had benoemd?
- Belangrijker dan wat precies?
- Waaruit maak je op dat ik niks doe om me aan te passen aan een ander?
- Ik denk zelf dat je me liever ziet als een soort van arrogant persoon zodat je niet met je gevoelens van cognitieve dissonantie geconfronteerd hoeft te worden. Maar wat nou als ik gelijk heb? Wat dan? Dat is "shooting the messenger".

Deze post van CoolGuy vat jouw gedrag op zich ook wel mooi samen. Sommige offtopic stukjes heb ik weggehaald ten dienste van de leesbaarheid of ik heb het onderwerp aangepast aan het onderwerp waar het hier over gaat:
Hoef je ook minder te lezen

quote:

Met alle respect, maar je neemt een subjectieve, persoonlijke beleving uit jouw directe omgeving als onderbouwing waarom jij gelijk zou hebben.

Als jij een issue onder de aandacht wil brengen ... waar ik weet niet hoeveel leden komen, dan zul je moeten accepteren dat daar meningen bij zitten die niet gelijk zijn aan de jouwe, en ook niet worden verwoord op een manier die jou zint.

Maar veel mensen reageren het het meest gebeten als ze een waarheid te horen/lezen krijgen die ze liever niet horen. Dat is echter lastig om toe te geven, dus gooien ze een rookgordijn op in de vorm van doen alsof ze boos worden van de manier waarop het verwoordt wordt, in plaats van in te gaan op wat er eigenlijk gezegd wordt, omdat het waar is en ze daar liever niet aan willen.

Daar komt bij dat ik van mening ben dat als je volledig van je padje gaat vanwege wat woorden op het grote boze internet, het probleem niet die woorden zijn, maar heel wat anders. Dat kun je echter de zender van die woorden niet kwalijk nemen.

Dit is hoe iemand anders jouw reactie hier zou omschrijven. Maar uiteraard ga je dit nooit toegeven, want de fout kan en zal niet bij jou liggen, maar ligt ergens bij mij. Dan kom je met vage beschuldigingen die nergens op slaan en veegt mijn ervaringen klakkeloos van tafel, want voor jou zijn feiten die onderuithalen hoe jouw visie van hoe de werkelijkheid in elkaar zit, slechts onbelangrijke details, want zo hoef je niet zelf met die nare gevoelens geconfronteerd te worden.

En ik ga ook niet tegen je liegen Aeque, maar je zal toch echt met echte argumenten moeten komen als je een zinvolle discussie met iemand wilt aangaan. Hoe je je voelt is me nu wel duidelijk. Ook waarom je je schijnbaar zo voelt.

Je ergert je aan mij omdat je zelf ergens tekort schiet. En die kritiek kan jij niet hebben.

quote:

Op vrijdag 10 november 2017 01:50 schreef Quotidien het volgende:
Ook vergeten dat ik morgen in de ochtend een afspraak heb. Maar gauw pitten nu.

Dat slapen is niet helemaal gelukt helaas. Ben nog steeds op. Jammer, dacht dat die slapeloosheid nu wel weg was.