OK, maar die mensen kennen mij dus niet. Is het dan gebruikelijk om je voor te stellen? Enerzijds is dat een fatsoensnorm (maar niet in deze situatie denk ik), anderzijds interesseert mensen dat op zo'n moment niets natuurlijk...quote:Op maandag 6 november 2017 07:19 schreef 8777 het volgende:
Je condoleert de mensen op de voorste rij.
Niet allemaal uiteraard maar die in het midden van de rij zitten, daar zitten meestal de direct naasten van de overleden persoon.
Vaak is dit moment als je langs de kist loopt om een laatste groet te brengen.
Nee hoeft niet, gewoon een hand en gecondoleerd is genoeg. Die mensen onthouden je toch niet op zo'n moment.quote:Op maandag 6 november 2017 07:25 schreef Hamzoef het volgende:
[..]
OK, maar die mensen kennen mij dus niet. Is het dan gebruikelijk om je voor te stellen? Enerzijds is dat een fatsoensnorm (maar niet in deze situatie denk ik), anderzijds interesseert mensen dat op zo'n moment niets natuurlijk...
condoleance is na afloop, dan staat de familie meestal op rijtje klaar. Ik heb nooit vooraf handjes gegeven , zag dat bij laatste begrafenis waar ik bij was niemand doenquote:Op maandag 6 november 2017 07:19 schreef 8777 het volgende:
Je condoleert de mensen op de voorste rij.
Niet allemaal uiteraard maar die in het midden van de rij zitten, daar zitten meestal de direct naasten van de overleden persoon.
Vaak is dit moment als je langs de kist loopt om een laatste groet te brengen.
Maar als je dit allemaal niet wilt kun je je ook gewoon afzijdig houden en het condoleanceboek tekenen. Ik zou wel je collega persoonlijk condoleren.
Ik heb het inderdaad ook nog nooit meegemaakt.quote:Op maandag 6 november 2017 07:33 schreef HaverMoutKoekje het volgende:
[..]
condoleance is na afloop, dan staat de familie meestal op rijtje klaar. Ik heb nooit vooraf handjes gegeven , zag dat bij laatste begrafenis waar ik bij was niemand doen
Dit idd. Handjes geven en Sterkte wensen na afloop, en dan staan ze op een rijtje.quote:Op maandag 6 november 2017 07:33 schreef HaverMoutKoekje het volgende:
[..]
condoleance is na afloop, dan staat de familie meestal op rijtje klaar. Ik heb nooit vooraf handjes gegeven , zag dat bij laatste begrafenis waar ik bij was niemand doen
Ik heb het wel meegemaakt. Toen we vanaf de stoelen naar de kist liepen, liepen we langs de naast familie om te condoleren.quote:Op maandag 6 november 2017 07:33 schreef HaverMoutKoekje het volgende:
[..]
condoleance is na afloop, dan staat de familie meestal op rijtje klaar. Ik heb nooit vooraf handjes gegeven , zag dat bij laatste begrafenis waar ik bij was niemand doen
Waar lees je dat ik zeg dat je vooraf moet condoleren? Je begrijpt wat laatste groet betekent?quote:Op maandag 6 november 2017 07:33 schreef HaverMoutKoekje het volgende:
[..]
condoleance is na afloop, dan staat de familie meestal op rijtje klaar. Ik heb nooit vooraf handjes gegeven , zag dat bij laatste begrafenis waar ik bij was niemand doen
Gewoon netjes een hand geven wanneer de rest het ook doet.quote:Op maandag 6 november 2017 07:33 schreef HaverMoutKoekje het volgende:
[..]
condoleance is na afloop, dan staat de familie meestal op rijtje klaar. Ik heb nooit vooraf handjes gegeven , zag dat bij laatste begrafenis waar ik bij was niemand doen
’je condoleert de mensen op eerste rij’ , dat kwam bij mij over alsof je adviseert om daar naar toe te lopen voor de startquote:Op maandag 6 november 2017 07:58 schreef 8777 het volgende:
[..]
Waar lees je dat ik zeg dat je vooraf moet condoleren? Je begrijpt wat laatste groet betekent?
Dan heb je niet goed gelezen.quote:Op maandag 6 november 2017 08:23 schreef HaverMoutKoekje het volgende:
[..]
’je condoleert de mensen op eerste rij’ , dat kwam bij mij over alsof je adviseert om daar naar toe te lopen voor de start
Nee jij schrijft gewoon onduidelijk want die bedoeling komt zo wel over.quote:
De enigen die dat doen, zijn goede vrienden/familie die even het protocol doorbreken. Doorgaans condoleer je na afloop. Tijdens de koffietafel.quote:Op maandag 6 november 2017 07:19 schreef 8777 het volgende:
Je condoleert de mensen op de voorste rij.
Dat zonder meer. Het si wel belangrijk dat er iemand van het werk zich laat zien.Dat wordt gewaardeerd. Wat je ook nog kunt doen is een ander iemand van je werk meenemen, mogeiljk iemand die goed bevriend was met de collega.quote:Op maandag 6 november 2017 09:22 schreef Memento-Mori het volgende:
De laatste keer was ik naar een crematie, ook van de moeder van een collega. Condoleanceregister getekend, dienst bij gewoond. Er werd aan het einde vd dienst aangegeven dat er een samenkomen voor genodigden was, was ook verder geen mogelijkheid tot condoleance. En houd je afstand en geef de directe nabestaanden de ruimte, bij binnengaan van de zaal achteraan, bij zitten achteraan etc. Het zal zich wel wijzen. Ik vond het eerst ook vreemd omdat ik alleen mijn collega ken. Toen de collega weer aan het werk was, werd ik persoonlijk bedankt, het wordt vaak echt wel op prijs gesteld om zo je steun te betuigen aan de betrokken collega.
ik zag het helemaal voor me.quote:Op maandag 6 november 2017 13:09 schreef LXIV het volgende:
Jouw afstand tot de overledene is erg groot, dus jouw plaats in de kerk is achterin. Ga vooral ook niet hysterisch huilend op de kist liggen, uitroepend "Waarom, waarom!!". Dat geeft geen pas. Geef je collega en zjn familie gewoon na afloop een hand en condoleer ze. Zoek een ander persoon die geen familie is en daar alleen staat, drink met hem een kopje koffie en vertrek weer.
Ik heb de details nog niet bekeken, maar een uitvaart is toch meestal in een crematorium, niet in een kerk?quote:Op maandag 6 november 2017 13:09 schreef LXIV het volgende:
Jouw afstand tot de overledene is erg groot, dus jouw plaats in de kerk is achterin.
Waar zie je me voor aan?quote:Op maandag 6 november 2017 13:09 schreef LXIV het volgende:
Ga vooral ook niet hysterisch huilend op de kist liggen, uitroepend "Waarom, waarom!!". Dat geeft geen pas.
Inderdaad meestal geen kerk. Bij crematie al helemaal zelden.quote:Op maandag 6 november 2017 18:32 schreef Hamzoef het volgende:
[..]
Ik heb de details nog niet bekeken, maar een uitvaart is toch meestal in een crematorium, niet in een kerk?
[..]
Waar zie je me voor aan?
quote:Op maandag 6 november 2017 13:09 schreef LXIV het volgende:
Jouw afstand tot de overledene is erg groot, dus jouw plaats in de kerk is achterin. Ga vooral ook niet hysterisch huilend op de kist liggen, uitroepend "Waarom, waarom!!". Dat geeft geen pas. Geef je collega en zjn familie gewoon na afloop een hand en condoleer ze. Zoek een ander persoon die geen familie is en daar alleen staat, drink met hem een kopje koffie en vertrek weer.
Locatie staat vast op de uitnodiging. Als de overledene gelovig is, dan kan de afscheidsdienst best in een kerk zijn. Soms is het een combinatie van kerkdienst en daarna definitief afscheid in crematorium. Als overledene begraven wordt is deel 2 op de begraafplaats en het eerste afscheid in de kerk of andere gelegenheid. Maar dat stukje is meestal geen echte dienst, maar nog een paar korte woordjes en evt zegening in de buitenlucht voordat hij/zij ter aarde besteld wordt.quote:Op maandag 6 november 2017 18:32 schreef Hamzoef het volgende:
[..]
Ik heb de details nog niet bekeken, maar een uitvaart is toch meestal in een crematorium, niet in een kerk?
[..]
Waar zie je me voor aan?
Laatste vier uitvaarten waar ik was begonnen in een kerk.quote:Op maandag 6 november 2017 19:45 schreef Spanky78 het volgende:
[..]
Inderdaad meestal geen kerk. Bij crematie al helemaal zelden.
Moet ik me daar ook "melden"?quote:Op maandag 6 november 2017 19:44 schreef Budapestenaar het volgende:
Gewoon de aanwijzingen van de uitvaarleider opvolgen dan komt het allemaal goed!
Dit.quote:Op maandag 6 november 2017 08:51 schreef Ludachrist het volgende:
Gewoon erheen gaan, de dienst bijwonen, na afloop condoleren. Als ze gewoon rondlopen in een zaaltje geef je alleen je collega en eventueel de mensen naast hem een hand, als je een rijtje af moet geef je iedereen een hand. Je hoeft je pas voor te stellen als zij er naar vragen, anders gewoon 'gecondoleerd' en doorschuifelen.
Daarna een kopje koffie met een koekje en weer naar huis.
Goede tip wel.quote:Op maandag 6 november 2017 13:09 schreef LXIV het volgende:
Ga vooral ook niet hysterisch huilend op de kist liggen, uitroepend "Waarom, waarom!!". Dat geeft geen pas.
Nee joh!quote:
Het is ook de vraag of je voor de koffie bent uitgenodigd. Hier (zuiden des lands) krijgen veel mensen een uitnodiging voor de uitvaart, maar slechts een bepaald deel ervan (goede vrienden en familie) krijgen er een extra kaartje bij met uitnodiging voor de koffietafel. De rest gaat na de dienst naar huis. Je moet het ook wel zo regelen, want vaak zit er soep en broodjes bij en men moet vooraf wel een beetje een inschatting van de benodigde catering kunnen maken.quote:Op maandag 6 november 2017 20:03 schreef Marsenal het volgende:
[..]
Goede tip wel.
Achterin die kerk/zaal blijven hangen, en in de rij wachten tussen de rest van het tweede garnituur om te condoleren. Misschien namens het bedrijf/collega’s doen zoals iemand eerder al zei, dan hoeven ze zich ook niet af te vragen wie jij nou weer bent. Verder kan je denk ik zelfs het kopje koffie overslaan. Op de meeste crematies is de koffie toch kut, dat moet veelal voor honderd man tegelijk gezet worden, dus ik snap het wel, maar toch, je sluit het zo altijd in mineur af.
Vooraf condoleren is bijvoorbeeeld eigenlijk not done. Zeker niet als je geen directe famliie bent.quote:Op maandag 6 november 2017 20:04 schreef Cat-astrophe het volgende:
En een goede uitvaartleider vangt eventuele faux passes wel op.
Ik snap niet goed waarom je mij quote. Ik heb het helemaal niet over vooraf condoleren. Maar netjes op tijd aanwezig zijn zodat je rustig een plekje kunt zoeken om de dienst bij te wonen en niet -onbeleefd en storend- te laat binnen valt.quote:Op maandag 6 november 2017 20:11 schreef jajablahblah het volgende:
[..]
Vooraf condoleren is bijvoorbeeeld eigenlijk not done. Zeker niet als je geen directe famliie bent.
Voorafgaand aan de dienst bedoel ik dan.
Geloof me, als je over een kwartier je moeder gaat begraven is dat zo’n beetje het laatste dat je wil.
“Gecondoleerd worden” kost namelijk heel erg veel energie, en de meeste mensen zijn heel ergens anders mee bezig. Ik was in ieder geval echt in een soort cocon , met alleen mijn directe familie, en ik wilde toen geen indringers. Na de uitvaart kwam er wat ontspanning en dan was er ruimte voor mensen die iets verder af staan.
Ik wilde een voorbeeld geven van een faux pas.quote:Op maandag 6 november 2017 20:15 schreef Cat-astrophe het volgende:
[..]
Ik snap niet goed waarom je mij quote. Ik heb het helemaal niet over vooraf condoleren. Maar netjes op tijd aanwezig zijn zodat je rustig een plekje kunt zoeken om de dienst bij te wonen en niet -onbeleefd en storend- te laat binnen valt.
Ah, verkeerd gelezen.quote:Op maandag 6 november 2017 20:16 schreef jajablahblah het volgende:
[..]
Ik wilde een voorbeeld geven van een faux pas
Misschien is dat wel regio bepaald, geen idee.quote:Op maandag 6 november 2017 20:20 schreef sigme het volgende:
Bij de begrafenis van mijn schoonmoeder was er gelegenheid tot condoleance vooraf. Blijkbaar vinden jullie dat heel ongebruikelijk, maar echt, het komt voor.
Uiteraard stond dat netjes op de uitnodiging.
Hoe dan ook: volg de kudde.
Dit, hier in Limburg ken ik het ook niet anders. Overigens was condoleance voor de dienst in het crematorium wel gewoon mogelijk, geen enkel probleem.quote:Op maandag 6 november 2017 20:07 schreef Cat-astrophe het volgende:
[..]
Het is ook de vraag of je voor de koffie bent uitgenodigd. Hier (zuiden des lands) krijgen veel mensen een uitnodiging voor de uitvaart, maar slechts een bepaald deel ervan (goede vrienden en familie) krijgen er een extra kaartje bij met uitnodiging voor de koffietafel. De rest gaat na de dienst naar huis. Je moet het ook wel zo regelen, want vaak zit er soep en broodjes bij en men moet vooraf wel een beetje een inschatting van de benodigde catering kunnen maken.
Misschien is het elders in het land anders geregeld. Wederom voor TS: volg de kudde. En de uitvaartleider neemt aan het einde vaak ook even het woord om zulke praktische zaken door te spreken en dan hoor je vanzelf of iedereen is uitgenodigd voor koffie of alleen de mensen die dat extra kaartje bij hun uitnodiging hadden.
Edit: hier zijn koffietafels halve reuniën. Bijkletsen met mensen, leven van de overledenen vieren, lekker eten erbij.. meestal weinig mineur. Als je de overledene kende en dan kaal na de dienst weg moet, dan vertrek ik altijd in mineur.
Goed, locatie maakt niet uit, je neemt in ieder geval achterin plaats. Bij de laatste zat ik bijna 4 uur lang op de verwarming. Desnoods ga je 4 uur lang staan.quote:Op maandag 6 november 2017 18:32 schreef Hamzoef het volgende:
[..]
Ik heb de details nog niet bekeken, maar een uitvaart is toch meestal in een crematorium, niet in een kerk?
[..]
Waar zie je me voor aan?
als je van Turkse afkomst bent bijv heb je geen ervaring met niet islamitische begrafenissenquote:Op dinsdag 7 november 2017 08:56 schreef Twentsche_Ros het volgende:
Waar komt leidinggevende Hamzoef eigenlijk vandaan?
Als je een jaar of 20 bent, heb je toch al wel wat uitvaarten meegemaakt, van allerlei seculieren en religieuze pluimage, en was je al wel aardig op de hoogte van de do's en don'ts. Of heeft de moeder van die collega een apart geloof met eigen etikettes.
Goed dat je dit aangeeft!quote:Op maandag 6 november 2017 13:09 schreef LXIV het volgende:
Jouw afstand tot de overledene is erg groot, dus jouw plaats in de kerk is achterin. Ga vooral ook niet hysterisch huilend op de kist liggen, uitroepend "Waarom, waarom!!". Dat geeft geen pas. Geef je collega en zjn familie gewoon na afloop een hand en condoleer ze. Zoek een ander persoon die geen familie is en daar alleen staat, drink met hem een kopje koffie en vertrek weer.
In mijn familie gaan ze zelden dood. Ergens in mijn jeugd een opa en die ging naar de wetenschap (dus geen uitvaart), later de andere opa maar die was al begraven/gecremeerd voordat wij in kennis gesteld werden. Dan nog een oom, waar we met een handjevol mensen waren, allemaal familie en dan is er geen condoleance. En dat was het wel, tot mijn 20ste. Niet iedereen treft het met voldoende oefenuitvaarten.quote:Op dinsdag 7 november 2017 08:56 schreef Twentsche_Ros het volgende:
Waar komt leidinggevende Hamzoef eigenlijk vandaan?
Als je een jaar of 20 bent, heb je toch al wel wat uitvaarten meegemaakt, van allerlei seculieren en religieuze pluimage, en was je al wel aardig op de hoogte van de do's en don'ts. Of heeft de moeder van die collega een apart geloof met eigen etikettes.
Ik had al gezien dat hamzoef mohammedaan is. Wellicht speelt dat mee in de ervaring met westers begrafenissen.quote:Op dinsdag 7 november 2017 17:27 schreef sigme het volgende:
[..]
In mijn familie gaan ze zelden dood. Ergens in mijn jeugd een opa en die ging naar de wetenschap (dus geen uitvaart), later de andere opa maar die was al begraven/gecremeerd voordat wij in kennis gesteld werden. Dan nog een oom, waar we met een handjevol mensen waren, allemaal familie en dan is er geen condoleance. En dat was het wel, tot mijn 20ste. Niet iedereen treft het met voldoende oefenuitvaarten.
Het staat hamzoef te prijzen dat hij zich wat voorbereidt.quote:Op dinsdag 7 november 2017 17:32 schreef Twentsche_Ros het volgende:
[..]
Ik had al gezien dat hamzoef mohammedaan is. Wellicht speelt dat mee in de ervaring met westers begrafenissen.
niet? Ik weet niet beter dan dat er voorafgaand aan een crematie vaak gecondoleerd wordt. De naasten staan dan in de ontvangstruimte. Maar goed, komt ook vaak voor dat ze helemaal geen behoefte hebben aan dat verplichte nummer.quote:Op maandag 6 november 2017 20:24 schreef jajablahblah het volgende:
[..]
Misschien is dat wel regio bepaald, geen idee.
Hier in het zuiden heb ik het nog nooit gezien/meegemaakt. Wel in de week voor de uitvaart naar die mensen thuis als je ze goed kent.
Maar inderdaad. Een goede rouwkaart geeft duidelijke instructies
Als ik TS was zou ik dat eerst eens even goed doornemen.
Zo is dat. Dat is te prijzen. Inderdaad. En meestal is aanwezig zijn al genoeg.quote:Op dinsdag 7 november 2017 17:38 schreef sigme het volgende:
[..]
Het staat hamzoef te prijzen dat hij zich wat voorbereidt.
Maar het idee dat je op je 20ste al wel genoeg uitvaarten moet hebben gezien om ze te onder de knie te hebben vind ik vrij wereldvreemd, ongeacht iemands culturele achtergrond.
Als je mij naar een paapse uitvaart stuurt heb ik weinig idee over waar op voor te bereiden, al ben ik ruim 40+. En de eerste paar gereformeerde uitvaarten vond ik ronduit choquerend trouwens.
Wil je daar over uitweiden?quote:Op dinsdag 7 november 2017 17:38 schreef sigme het volgende:
En de eerste paar gereformeerde uitvaarten vond ik ronduit choquerend trouwens.
Zal ik doen.quote:Op dinsdag 7 november 2017 18:22 schreef Cat-astrophe het volgende:
Hopelijk komt TS straks nog vertellen hoe hij het ervaren heeft.
Bij gereformeerde types doet degene die gestorven is er niet toe. Het gaat over God en zijn zoon. En de gestorvene was vooral een zondaar. En de Heere zal oordelen.quote:Op dinsdag 7 november 2017 19:41 schreef Hamzoef het volgende:
[..]
Wil je daar over uitweiden?
[..]
Zal ik doen.
Tja, van de erfzonde kom je niet af. Je kunt alleen hopen dat je in je leven genoeg naar de kerk bent gegaan om niet meteen in de hel te belandenquote:Op dinsdag 7 november 2017 19:44 schreef Spanky78 het volgende:
[..]
Bij gereformeerde types doet degene die gestorven is er niet toe. Het gaat over God en zijn zoon. En de gestorvene was vooral een zondaar. En de Heere zal oordelen.
En dan insert random preek over hel en verdoemenis .
Mijn persoonlijke ervaring is dat de dominee het vooral.heel.rrg slecht vond dat de dode in kwestie tijdens zijn heftige ziekbed niet naar de kerk was gegaan. Maar ziek was. Wat een lul.
Wat Spanky zegt. En Catastrophe.quote:
Ik heb werkelijk nog nooit meegemaakt dat er vooraf werd gecondoleerd. Wel een paar keer dat de naasten in dezelfde ontvangstruimte, als de genodigden, aanwezig waren. Maar daar werden zij niet gecondoleerd, dat gebeurde pas na de crematie.quote:Op dinsdag 7 november 2017 18:00 schreef Sjeen het volgende:
[..]
niet? Ik weet niet beter dan dat er voorafgaand aan een crematie vaak gecondoleerd wordt. De naasten staan dan in de ontvangstruimte. Maar goed, komt ook vaak voor dat ze helemaal geen behoefte hebben aan dat verplichte nummer.
Dienst is openbaar, tenzij er duidelijk in de annonce in de krant staat dat het een besloten dienst is.quote:Op dinsdag 7 november 2017 20:57 schreef Bzzzzt het volgende:
Ben je wel uitgenodigd om daar heen te gaan?
niet? Nu moet ik wel zeggen dat dit vaker zo is bij crematies na een kerkdienst. Misschien dat dat nog verschil maakt.quote:Op dinsdag 7 november 2017 20:40 schreef madam-april het volgende:
[..]
Ik heb werkelijk nog nooit meegemaakt dat er vooraf werd gecondoleerd. Wel een paar keer dat de naasten in dezelfde ontvangstruimte, als de genodigden, aanwezig waren. Maar daar werden zij niet gecondoleerd, dat gebeurde pas na de crematie.
Zoals Sigme ook al zei:quote:Op dinsdag 7 november 2017 19:41 schreef Hamzoef het volgende:
[..]
Wil je daar over uitweiden?
[..]
Zal ik doen.
Ik heb nog nooit een crematie na een kerkdienst meegemaakt, dus daar zou het mogelijk wel mee te maken kunnen hebben.quote:Op dinsdag 7 november 2017 21:25 schreef Sjeen het volgende:
[..]
niet? Nu moet ik wel zeggen dat dit vaker zo is bij crematies na een kerkdienst. Misschien dat dat nog verschil maakt.
Ik kom uit een katholieke familie en regelmatig meegemaakt met een overlijden dat we eerst een kerkdienst hadden en later nog een dienst in het crematorium. Daar was dan ook gelegenheid tot condoleancequote:Op maandag 6 november 2017 18:32 schreef Hamzoef het volgende:
[..]
Ik heb de details nog niet bekeken, maar een uitvaart is toch meestal in een crematorium, niet in een kerk?
[..]
Dacht je dat? die refo's fokken als konijnen hoorquote:Op dinsdag 7 november 2017 20:15 schreef sigme het volgende:
Het is heel bijzonder. Maar ze sterven rap uit,
Wie is golbert?quote:Op woensdag 8 november 2017 20:15 schreef Terminuz het volgende:
TS hoe oud ben je? Gewoon er naar toe gaan. Netjes gekleed. Blouse golbert spijker broek achterin een plek zoeken en gaan zitten. En aant eind nabestaande hand geven en condoleren en klaar!
Het is uiteindelijk redelijk goed gekomen, al vond ik het wel ongemakkelijk. Aangekomen in het crematorium stond er een pijl met de naam van de overledene waar je naar toe moest. Achteraan in de zaal plaats genomen.quote:Op dinsdag 7 november 2017 18:22 schreef Cat-astrophe het volgende:
Hopelijk komt TS straks nog vertellen hoe hij het ervaren heeft.
Kan me die plaatsvervangende schaamte wel voorstellen..😅 Had ze het zelf door?quote:Op donderdag 9 november 2017 19:46 schreef Hamzoef het volgende:
[..]
Het is uiteindelijk redelijk goed gekomen, al vond ik het wel ongemakkelijk. Aangekomen in het crematorium stond er een pijl met de naam van de overledene waar je naar toe moest. Achteraan in de zaal plaats genomen.
Was een korte dienst met wat anekdotes uit het leven van de overledene, wat muziek en een gedicht. Vervolgens ging iedereen de zaal uit naar een andere ruimte, behalve de familie zelf. Zij kwamen na een poosje ook naar die andere ruimte en stelde zich daar in een rij op, waarna je ze kon condoleren.
Wel een gênant/pijnlijk moment. Ik had een andere collega meegenomen. Wij netjes iedereen condoleren, collega was laatste in rij. Collega zegt het fijn te vinden dat we er waren. Vervolgens denk ik dat mijn andere collega wilde zeggen dat ze het fijn vond dat ze namens het team een hart onder de riem kon steken.
Maar nee, wat zegt die muts "Ik vind het fijn dat ik je namens het team een mes in de rug kan steken"
Super awkward, andere familie had dat ook gehoord en keken heel vreemd. Wel eens van plaatsvervangende schaamte gehoord? Nou, dit was zo'n moment.
Dat is iets Moluks denk ik? Eerst een (meestal heel lange) dienst ter vertroosting waarbij ook gewoon alles en iedereen te eten krijgt. In die dienst wordt de overledene vol geëerd, herinnerd, gezongen, gelachen, gehuild, opgetreden, instrumenten bespeeld, gebeden. Kinderen en kleinkinderen vertellen dingen en zingen liedjes. Mensen uit het hele land komen, ook al ken je diegene niet. De volgende dag is de ter aarde bestelling. Die dienst is doorgaans minder lang. Er wordt met heel veel meer respect omgegaan met overlijden van ouderen uit de Molukse gemeenschap, dan hoe het bij NL gebeurt. Bizar hoe lopende band werk dat laatste is. Je komt binnen en een uur later sta je weer buiten.quote:Op dinsdag 7 november 2017 08:51 schreef Copycat het volgende:
Uitvaarten van vier uur?
Diensten verdeeld over twee dagen?
Nog nooit meegemaakt, gelukkig.
Uh, werken jullie in Toren C? Hoe lang woont ze in Nederland? Wtf. Ja. Ongemakkelijk ja.quote:Op donderdag 9 november 2017 19:46 schreef Hamzoef het volgende:
[..]
Het is uiteindelijk redelijk goed gekomen, al vond ik het wel ongemakkelijk. Aangekomen in het crematorium stond er een pijl met de naam van de overledene waar je naar toe moest. Achteraan in de zaal plaats genomen.
Was een korte dienst met wat anekdotes uit het leven van de overledene, wat muziek en een gedicht. Vervolgens ging iedereen de zaal uit naar een andere ruimte, behalve de familie zelf. Zij kwamen na een poosje ook naar die andere ruimte en stelde zich daar in een rij op, waarna je ze kon condoleren.
Wel een gênant/pijnlijk moment. Ik had een andere collega meegenomen. Wij netjes iedereen condoleren, collega was laatste in rij. Collega zegt het fijn te vinden dat we er waren. Vervolgens denk ik dat mijn andere collega wilde zeggen dat ze het fijn vond dat ze namens het team een hart onder de riem kon steken.
Maar nee, wat zegt die muts "Ik vind het fijn dat ik je namens het team een mes in de rug kan steken"
Super awkward, andere familie had dat ook gehoord en keken heel vreemd. Wel eens van plaatsvervangende schaamte gehoord? Nou, dit was zo'n moment.
Wat een kortzichtige conclusie, dat wij andere tradities hebben en er op een andere manier mee omgaan, betekend niet dat wij er minder respectvol mee omgaan.quote:Op donderdag 9 november 2017 20:52 schreef Myrr het volgende:
[..]
Dat is iets Moluks denk ik? Eerst een (meestal heel lange) dienst ter vertroosting waarbij ook gewoon alles en iedereen te eten krijgt. In die dienst wordt de overledene vol geëerd, herinnerd, gezongen, gelachen, gehuild, opgetreden, instrumenten bespeeld, gebeden. Kinderen en kleinkinderen vertellen dingen en zingen liedjes. Mensen uit het hele land komen, ook al ken je diegene niet. De volgende dag is de ter aarde bestelling. Die dienst is doorgaans minder lang. Er wordt met heel veel meer respect omgegaan met overlijden van ouderen uit de Molukse gemeenschap, dan hoe het bij NL gebeurt. Bizar hoe lopende band werk dat laatste is. Je komt binnen en een uur later sta je weer buiten.
Maargoed, daar was het ook eerst een condoleance en de volgende dag crematie. Ik ken dat ook bij Nederlanders niet anders, maar dat heb ik inclusief mijn eigen fam pas vier keer meegemaakt.
freudiaanse versprekingquote:Op donderdag 9 november 2017 19:46 schreef Hamzoef het volgende:
[..]
Het is uiteindelijk redelijk goed gekomen, al vond ik het wel ongemakkelijk. Aangekomen in het crematorium stond er een pijl met de naam van de overledene waar je naar toe moest. Achteraan in de zaal plaats genomen.
Was een korte dienst met wat anekdotes uit het leven van de overledene, wat muziek en een gedicht. Vervolgens ging iedereen de zaal uit naar een andere ruimte, behalve de familie zelf. Zij kwamen na een poosje ook naar die andere ruimte en stelde zich daar in een rij op, waarna je ze kon condoleren.
Wel een gênant/pijnlijk moment. Ik had een andere collega meegenomen. Wij netjes iedereen condoleren, collega was laatste in rij. Collega zegt het fijn te vinden dat we er waren. Vervolgens denk ik dat mijn andere collega wilde zeggen dat ze het fijn vond dat ze namens het team een hart onder de riem kon steken.
Maar nee, wat zegt die muts "Ik vind het fijn dat ik je namens het team een mes in de rug kan steken"
Super awkward, andere familie had dat ook gehoord en keken heel vreemd. Wel eens van plaatsvervangende schaamte gehoord? Nou, dit was zo'n moment.
Karmaquote:Op donderdag 9 november 2017 19:46 schreef Hamzoef het volgende:
[..]
Het is uiteindelijk redelijk goed gekomen, al vond ik het wel ongemakkelijk. Aangekomen in het crematorium stond er een pijl met de naam van de overledene waar je naar toe moest. Achteraan in de zaal plaats genomen.
Was een korte dienst met wat anekdotes uit het leven van de overledene, wat muziek en een gedicht. Vervolgens ging iedereen de zaal uit naar een andere ruimte, behalve de familie zelf. Zij kwamen na een poosje ook naar die andere ruimte en stelde zich daar in een rij op, waarna je ze kon condoleren.
Wel een gênant/pijnlijk moment. Ik had een andere collega meegenomen. Wij netjes iedereen condoleren, collega was laatste in rij. Collega zegt het fijn te vinden dat we er waren. Vervolgens denk ik dat mijn andere collega wilde zeggen dat ze het fijn vond dat ze namens het team een hart onder de riem kon steken.
Maar nee, wat zegt die muts "Ik vind het fijn dat ik je namens het team een mes in de rug kan steken"
Super awkward, andere familie had dat ook gehoord en keken heel vreemd. Wel eens van plaatsvervangende schaamte gehoord? Nou, dit was zo'n moment.
Ik neem aan dat deze collega wel is aangesproken op haar gedrag. Wat was haar motief?quote:Op donderdag 9 november 2017 19:46 schreef Hamzoef het volgende:
[..]
Het is uiteindelijk redelijk goed gekomen, al vond ik het wel ongemakkelijk. Aangekomen in het crematorium stond er een pijl met de naam van de overledene waar je naar toe moest. Achteraan in de zaal plaats genomen.
Was een korte dienst met wat anekdotes uit het leven van de overledene, wat muziek en een gedicht. Vervolgens ging iedereen de zaal uit naar een andere ruimte, behalve de familie zelf. Zij kwamen na een poosje ook naar die andere ruimte en stelde zich daar in een rij op, waarna je ze kon condoleren.
Wel een gênant/pijnlijk moment. Ik had een andere collega meegenomen. Wij netjes iedereen condoleren, collega was laatste in rij. Collega zegt het fijn te vinden dat we er waren. Vervolgens denk ik dat mijn andere collega wilde zeggen dat ze het fijn vond dat ze namens het team een hart onder de riem kon steken.
Maar nee, wat zegt die muts "Ik vind het fijn dat ik je namens het team een mes in de rug kan steken"
Super awkward, andere familie had dat ook gehoord en keken heel vreemd. Wel eens van plaatsvervangende schaamte gehoord? Nou, dit was zo'n moment.
OMG wat errug T zou je maar gebeuren.quote:Op donderdag 9 november 2017 19:46 schreef Hamzoef het volgende:
[..]
Het is uiteindelijk redelijk goed gekomen, al vond ik het wel ongemakkelijk. Aangekomen in het crematorium stond er een pijl met de naam van de overledene waar je naar toe moest. Achteraan in de zaal plaats genomen.
Was een korte dienst met wat anekdotes uit het leven van de overledene, wat muziek en een gedicht. Vervolgens ging iedereen de zaal uit naar een andere ruimte, behalve de familie zelf. Zij kwamen na een poosje ook naar die andere ruimte en stelde zich daar in een rij op, waarna je ze kon condoleren.
Wel een gênant/pijnlijk moment. Ik had een andere collega meegenomen. Wij netjes iedereen condoleren, collega was laatste in rij. Collega zegt het fijn te vinden dat we er waren. Vervolgens denk ik dat mijn andere collega wilde zeggen dat ze het fijn vond dat ze namens het team een hart onder de riem kon steken.
Maar nee, wat zegt die muts "Ik vind het fijn dat ik je namens het team een mes in de rug kan steken"
Super awkward, andere familie had dat ook gehoord en keken heel vreemd. Wel eens van plaatsvervangende schaamte gehoord? Nou, dit was zo'n moment.
Ehm nou, ik ben 26 en ik de laatste uitvaart die ik meemaakte was 7 jaar geleden. Ik hoop toch dat de volgende nog even op zich laat wachten.quote:Op dinsdag 7 november 2017 17:27 schreef sigme het volgende:
[..]
In mijn familie gaan ze zelden dood. Ergens in mijn jeugd een opa en die ging naar de wetenschap (dus geen uitvaart), later de andere opa maar die was al begraven/gecremeerd voordat wij in kennis gesteld werden. Dan nog een oom, waar we met een handjevol mensen waren, allemaal familie en dan is er geen condoleance. En dat was het wel, tot mijn 20ste. Niet iedereen treft het met voldoende oefenuitvaarten.
Nee, ik denk het niet. Heb het ook niet kenbaar gemaakt. Is sowieso nogal een onzeker type, en als ik het vertel gaat ze zich enorm druk maken over wat er gebeurd is. Gedane zaken nemen geen keer. Herhalingsrisico is nihil, dus ik zie geen noodzaak het haar te melden, daar krijgt ze alleen maar een schuldgevoel van, en het helpt niets.quote:Op donderdag 9 november 2017 20:12 schreef madam-april het volgende:
[..]
Kan me die plaatsvervangende schaamte wel voorstellen..😅 Had ze het zelf door?
Geen motief. Ik ben er heel van overtuigd dat ze de spreekwoorden "een hart onder de riem steken" en "een mes in de rug steken" door elkaar haalde.quote:Op vrijdag 10 november 2017 14:36 schreef Twentsche_Ros het volgende:
[..]
Ik neem aan dat deze collega wel is aangesproken op haar gedrag. Wat was haar motief?
Nee, deze collega's kunnen het juist heel goed met elkaar vinden.quote:Op vrijdag 10 november 2017 13:41 schreef alilami het volgende:
[..]
freudiaanse verspreking
Een freudiaanse verspreking is een verspreking, die onbedoeld onthult wat (wellicht onbewust of ontkend) belangrijk is in de geest van de spreker, wat hem pre-occupeert.
Karma?quote:
OMG.... darnquote:Op donderdag 9 november 2017 19:46 schreef Hamzoef het volgende:
[..]
Het is uiteindelijk redelijk goed gekomen, al vond ik het wel ongemakkelijk. Aangekomen in het crematorium stond er een pijl met de naam van de overledene waar je naar toe moest. Achteraan in de zaal plaats genomen.
Was een korte dienst met wat anekdotes uit het leven van de overledene, wat muziek en een gedicht. Vervolgens ging iedereen de zaal uit naar een andere ruimte, behalve de familie zelf. Zij kwamen na een poosje ook naar die andere ruimte en stelde zich daar in een rij op, waarna je ze kon condoleren.
Wel een gênant/pijnlijk moment. Ik had een andere collega meegenomen. Wij netjes iedereen condoleren, collega was laatste in rij. Collega zegt het fijn te vinden dat we er waren. Vervolgens denk ik dat mijn andere collega wilde zeggen dat ze het fijn vond dat ze namens het team een hart onder de riem kon steken.
Maar nee, wat zegt die muts "Ik vind het fijn dat ik je namens het team een mes in de rug kan steken"
Super awkward, andere familie had dat ook gehoord en keken heel vreemd. Wel eens van plaatsvervangende schaamte gehoord? Nou, dit was zo'n moment.
En dit maakt je een geschikte leidinggevendequote:Op vrijdag 10 november 2017 19:01 schreef Hamzoef het volgende:
[..]
Nee, ik denk het niet. Heb het ook niet kenbaar gemaakt. Is sowieso nogal een onzeker type, en als ik het vertel gaat ze zich enorm druk maken over wat er gebeurd is. Gedane zaken nemen geen keer. Herhalingsrisico is nihil, dus ik zie geen noodzaak het haar te melden, daar krijgt ze alleen maar een schuldgevoel van, en het helpt niets.
ach ja, zo wenste ik een vers bruidspaar eens ‘sterkte’ i.p.v. ze te feliciteren Het huwelijk heeft niet langs stand gehoudenquote:Op vrijdag 10 november 2017 19:06 schreef Leandra het volgende:
[..]
OMG.... darn
Hij is van de categorie "gefeliciteerd" ipv "gecondoleerd" maar het is wel een hele vervelende verspreking.
quote:Op vrijdag 10 november 2017 19:14 schreef Sjeen het volgende:
[..]
ach ja, zo wenste ik een vers bruidspaar eens ‘sterkte’ i.p.v. ze te feliciteren Het huwelijk heeft niet langs stand gehouden
quote:Op vrijdag 10 november 2017 19:14 schreef Sjeen het volgende:
[..]
ach ja, zo wenste ik een vers bruidspaar eens ‘sterkte’ i.p.v. ze te feliciteren Het huwelijk heeft niet langs stand gehouden
Ik moest heel hard lachen, waarvoor dank.quote:Op vrijdag 10 november 2017 19:01 schreef Hamzoef het volgende:
[..]
Nee, ik denk het niet. Heb het ook niet kenbaar gemaakt. Is sowieso nogal een onzeker type, en als ik het vertel gaat ze zich enorm druk maken over wat er gebeurd is. Gedane zaken nemen geen keer. Herhalingsrisico is nihil, dus ik zie geen noodzaak het haar te melden, daar krijgt ze alleen maar een schuldgevoel van, en het helpt niets.
[..]
Is het tussen die 2 collega's ook uitgelegd en bijgelegd?quote:Op vrijdag 10 november 2017 19:01 schreef Hamzoef het volgende:
[..]
Nee, ik denk het niet. Heb het ook niet kenbaar gemaakt. Is sowieso nogal een onzeker type, en als ik het vertel gaat ze zich enorm druk maken over wat er gebeurd is. Gedane zaken nemen geen keer. Herhalingsrisico is nihil, dus ik zie geen noodzaak het haar te melden, daar krijgt ze alleen maar een schuldgevoel van, en het helpt niets.
[..]
Karma?
Nouja... Jij kan er niets aan doen zegmaar... Pfff. Een veel ergere verspreking kan bijna niet.quote:Op donderdag 9 november 2017 19:46 schreef Hamzoef het volgende:
[..]
Het is uiteindelijk redelijk goed gekomen, al vond ik het wel ongemakkelijk. Aangekomen in het crematorium stond er een pijl met de naam van de overledene waar je naar toe moest. Achteraan in de zaal plaats genomen.
Was een korte dienst met wat anekdotes uit het leven van de overledene, wat muziek en een gedicht. Vervolgens ging iedereen de zaal uit naar een andere ruimte, behalve de familie zelf. Zij kwamen na een poosje ook naar die andere ruimte en stelde zich daar in een rij op, waarna je ze kon condoleren.
Wel een gênant/pijnlijk moment. Ik had een andere collega meegenomen. Wij netjes iedereen condoleren, collega was laatste in rij. Collega zegt het fijn te vinden dat we er waren. Vervolgens denk ik dat mijn andere collega wilde zeggen dat ze het fijn vond dat ze namens het team een hart onder de riem kon steken.
Maar nee, wat zegt die muts "Ik vind het fijn dat ik je namens het team een mes in de rug kan steken"
Super awkward, andere familie had dat ook gehoord en keken heel vreemd. Wel eens van plaatsvervangende schaamte gehoord? Nou, dit was zo'n moment.
Ja. Karma.quote:Op vrijdag 10 november 2017 19:01 schreef Hamzoef het volgende:
[..]
Nee, ik denk het niet. Heb het ook niet kenbaar gemaakt. Is sowieso nogal een onzeker type, en als ik het vertel gaat ze zich enorm druk maken over wat er gebeurd is. Gedane zaken nemen geen keer. Herhalingsrisico is nihil, dus ik zie geen noodzaak het haar te melden, daar krijgt ze alleen maar een schuldgevoel van, en het helpt niets.
[..]
Geen motief. Ik ben er heel van overtuigd dat ze de spreekwoorden "een hart onder de riem steken" en "een mes in de rug steken" door elkaar haalde.
[..]
Nee, deze collega's kunnen het juist heel goed met elkaar vinden.
[..]
Karma?
Ik heb het in Duitsland meegemaakt. Eerst bij het uitvaartcentrum op de begraafplaats hele ceremonie met als einde condoleren en dat de auto nazwaaiem die met de kist naar het crematorium rijdt. Schijnt daar normaal te zijn.quote:Op dinsdag 7 november 2017 20:40 schreef madam-april het volgende:
[..]
Ik heb werkelijk nog nooit meegemaakt dat er vooraf werd gecondoleerd. Wel een paar keer dat de naasten in dezelfde ontvangstruimte, als de genodigden, aanwezig waren. Maar daar werden zij niet gecondoleerd, dat gebeurde pas na de crematie.
Geen probleem.quote:
Waarschijnlijk was je niet een van de naasten. Voor hen duurt het veel langer en bij christenen duurt het maanden.quote:Op donderdag 9 november 2017 20:52 schreef Myrr het volgende:
Er wordt met heel veel meer respect omgegaan met overlijden van ouderen uit de Molukse gemeenschap, dan hoe het bij NL gebeurt. Bizar hoe lopende band werk dat laatste is. Je komt binnen en een uur later sta je weer buiten.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |