KLB Klaagbaak
Klaag maar raak voor een knaak.
Die obsessie met getalletjes ook he. Heb je zelf niet door wat voor een onzin er uit je toetsenbord komt?
Ik ben nie hier voor de pingpong te schpelen
Dat noemen ze een depressie. Ga langs de arts. Ga in langdurige therapie en vraag medicatie. Weet niet wat je de laatste keer had, maar vraag een hogere dosis. En ga er iig van uit dat je het niet oplost in een maand.quote:Op vrijdag 29 september 2017 00:12 schreef JaJammerJan het volgende:
[..]
Wanneer
1) De samenleving mijn perceptie niet steeds blijft bevestigen. Zoals door een 0.4% attractiveness rating op photofeeler te geven, of een match-rate van 0.3% of tinder, of onderzoeken die keer op keer mijn gelijk bevestigen zoals hier: http://www.nytimes.com/19(...)ep.html?pagewanted=1
Ik ben jarenlang door het leven gegaan (tot mijn 21e) met het idee dat ik er 'normaal' uitzag en net zoveel kansen heb als anderen. Dus als mijn perceptie er toe zou doen, waarom ben ik dan überhaupt in mijn huidige situatie, als ik die perceptie tot een jaar geleden niet had?
en 2)
Mijn lichaam een andere perceptie gaat belonen. Keer op keer als ik mijn best doe om mee te doen met deze samenleving, door op vakantie te gaan naar Spanje, door met een tinder-date af te spreken, door uit te gaan met vrienden, door te gaan sporten, etc etc. beloont mijn lichaam mij nooit met een goed gevoel.
Vooral de vakantie naar Spanje van 1 maand terug heeft mij echt hard terug in deze spiraal naar onder gebracht. Ik zag er totaal niet naar vooruit, heb nog gedacht de dag van te voren om het af te zeggen en niet te gaan, maar toch nog midden in de nacht 5 uur voor vertrek mijn koffers in gepakt en besloten het beste er van te maken. Objectief was de vakantie gewoon goed, deed 'leuke' dingen zoals naar het strand, musea bezoeken, lekker eten, zelfs nog sociaal bezig geweest met 2 gasten die ik ontmoet had in het hostel. Verschillende vreemde dingen gezien/gedaan, nog met 2 meiden uitgeweest. En dan ben je die 'leuke' dingen aan het doen en dan denk ik: 'Dit is 'perfect', ik hoor het naar mijn zin te hebben, waarom heb ik dat niet?' En dan eindigt een goede dag toch in teleurstelling.
En dan word ik gewoon weer depressief wakker de volgende dag met 0 zin om uit mijn bed te komen, in freaking Spanje met goed weer.
En dan weer push ik mezelf om er een goede dag van te maken, om gezond te eten, om toeristische plekken te bezoeken, etc etc etc. en toch stelt het dan altijd weer teleur.
Nee, ik ben mentaal het meest 'tevreden en stabiel' als ik mijn dag gewoon verneuk achter de computer in mijn kamer. Het is makkelijk, ik hoef mezelf niet te pushen, en ik heb geen verwachtingen want ik weet dat ik mijn tijd aan het verspillen ben. En dan is er ook geen teleurstelling. Het is juist iedere keer dat ik heb geprobeerd hier uit te breken, dat ik het dichtst bij zelfmoord gestaan heb.
Ik had dat ook een aantal jaar terug en dat duurde een jaar voordat ik er uit was.
Zo te lezen kun je het wel, sociaal zijn. Maar doe iets aan je depressie.
Ja nus hons pris ne dira sa raison
Adroitement, se dolantement non.
Adroitement, se dolantement non.
Hoe kan er ooit een verbetering van mijn leven mogelijk zijn als ik ermee zal moeten leven dat ik de beste jaren van mijn leven al achter mij heb en compleet verneukt heb, mijn gehele jeugd?quote:
TS, je moet er wel een béétje voor open kunnen staan dat er nog een verbetering van je leven mogelijk is.
Ik ben bang dat hoe meer ik verbeter in mijn huidige leven, hoe meer ik mij ga realiseren hoeveel ik vroeger gemist heb. Stel je voor dat ik voor de eerste keer sex heb en het bevalt mij goed? Dan realiseer ik me dat ik nooit heb kunnen experimenten met andere mensen van mijn leeftijd toen ik 15 was die voor het eerst sex hadden, toen het nog spannend was en niet iets was wat bij mensen van mijn leeftijd als een normale zaak gezien wordt.
Of als ik ooit een relatie met een meid heb, dan realiseer ik mij dat ik nooit heb kunnen ervaren hoe het is om als tiener een relatie met een andere meid op school te hebben. Zo onschuldig, zonder verantwoordelijkheden, etc.
Of als ik ooit met vrienden eindelijk eens echt plezier ga hebben in het leven. Dan ga ik mij realiseren dat ik nooit kwajongensstreken heb uit kunnen halen toen ik jong was. Nooit die spannende ervaringen opgedaan heb van voor het eerst alcohol drinken, of meiden versieren met vrienden. Of chillen na school met je vrienden, leuke dingen doen in het weekend.
Helemaal niks, al die jaren helemaal niks. Hoe meer ik mijn leven verbeter, hoe meer ik realiseer in wat voor gat ik geleefd heb en hoeveel ervaringen ik gemist heb die ik NOOIT meer terug zal krijgen.
Dus ja, ik weet eigenlijk niet of ik überhaupt nog 'beter' wil worden, want ik heb geen zin in de enorme pijn die dat met zich mee gaat brengen. Dan maak ik er misschien liever nu een einde aan en dan hoef ik die pijn niet onder ogen te zien, want ik heb al genoeg pijn geleden.
Ah, duidelijk waar de linkse denkbeelden van TS vandaan komen; ik lelijk, iedereen lelijk.
Een waarheidszoeker is iemand die durft te waden door dikke lagen van giftige rookgordijnen en probeert geen adem te halen.
"The silence of conspiracy. Slaughtered on the altar of apathy." - Lords of the New Church (1982)
"The silence of conspiracy. Slaughtered on the altar of apathy." - Lords of the New Church (1982)
Dat komt omdat je mentaal helemaal vastzit. Je innerlijke overtuigingen, in combi met depressiviteit, maken het allemaal zo ongeveer onmogelijk.quote:
Wanneer
1) De samenleving mijn perceptie niet steeds blijft bevestigen. Zoals door een 0.4% attractiveness rating op photofeeler te geven, of een match-rate van 0.3% of tinder, of onderzoeken die keer op keer mijn gelijk bevestigen zoals hier: http://www.nytimes.com/19(...)ep.html?pagewanted=1
Ik ben jarenlang door het leven gegaan (tot mijn 21e) met het idee dat ik er 'normaal' uitzag en net zoveel kansen heb als anderen. Dus als mijn perceptie er toe zou doen, waarom ben ik dan überhaupt in mijn huidige situatie, als ik die perceptie tot een jaar geleden niet had?
en 2)
Mijn lichaam een andere perceptie gaat belonen. Keer op keer als ik mijn best doe om mee te doen met deze samenleving, door op vakantie te gaan naar Spanje, door met een tinder-date af te spreken, door uit te gaan met vrienden, door te gaan sporten, etc etc. beloont mijn lichaam mij nooit met een goed gevoel.
Vooral de vakantie naar Spanje van 1 maand terug heeft mij echt hard terug in deze spiraal naar onder gebracht. Ik zag er totaal niet naar vooruit, heb nog gedacht de dag van te voren om het af te zeggen en niet te gaan, maar toch nog midden in de nacht 5 uur voor vertrek mijn koffers in gepakt en besloten het beste er van te maken. Objectief was de vakantie gewoon goed, deed 'leuke' dingen zoals naar het strand, musea bezoeken, lekker eten, zelfs nog sociaal bezig geweest met 2 gasten die ik ontmoet had in het hostel. Verschillende vreemde dingen gezien/gedaan, nog met 2 meiden uitgeweest. En dan ben je die 'leuke' dingen aan het doen en dan denk ik: 'Dit is 'perfect', ik hoor het naar mijn zin te hebben, waarom heb ik dat niet?' En dan eindigt een goede dag toch in teleurstelling.
En dan word ik gewoon weer depressief wakker de volgende dag met 0 zin om uit mijn bed te komen, in freaking Spanje met goed weer.
En dan weer push ik mezelf om er een goede dag van te maken, om gezond te eten, om toeristische plekken te bezoeken, etc etc etc. en toch stelt het dan altijd weer teleur.
Nee, ik ben mentaal het meest 'tevreden en stabiel' als ik mijn dag gewoon verneuk achter de computer in mijn kamer. Het is makkelijk, ik hoef mezelf niet te pushen, en ik heb geen verwachtingen want ik weet dat ik mijn tijd aan het verspillen ben. En dan is er ook geen teleurstelling. Het is juist iedere keer dat ik heb geprobeerd hier uit te breken, dat ik het dichtst bij zelfmoord gestaan heb.
Ik heb ook tijden gehad dat ik compleet vastzat in min of meer vergelijkbare shit. Daar is nu werkelijk bijna niets nog van over. Ik ben dankzij vipassana-meditatie compleet gaan doorzien wat overtuigingen, denken, gevoelens etc. zijn. Ben mijn geest gaan leren doorzien voor wat het is, hoe illusoir het allemaal werkt tot op diep niveau, en het heeft nauwelijks nog vat op mij. De complete relativiteit ervan heb ik leren doorzien. Daardoor kan ik ook vaak bij anderen zien wat er fout zit in hun hoofd, al willen ze vaak totaal niet luisteren.
Ik zeg dit niet om je daaraan te helpen, maar om je laten zien dat je wel heel erg vast kan zitten, maar het ook allemaal kan verdwijnen als sneeuw voor de zon wanneer de illusie wordt doorzien van overtuigingen, gedachten en gevoelens.
Maar je bent nog heel ver heen op dit moment, en dat onderschat ik voor geen goud.
Ik kan slechts hopen dat je er eruit komt. Maar je hebt als je het mij vraagt dringend hulp nodig. Intensieve hulp.
Overigens wel complimenten dat je die reis hebt ondernomen. Dat getuigd dan wel weer van karakter, ondanks dat het niet is bevallen.
Het probleem is eerder dat je zo vasthoud aan die negativiteit, terwijl je nog zoveel kan doen, voor wat is het dan te laat? . En ieder huisje zijn kruisje hoor we gaan niet allemaal het zelfde geijkte pad af '' zoals je denkt dat het moet zijn of dat je dan het perfecte leven hebt'' en dat iedereen dezelfde ervaringen heeft zoals '' de norm '' is en heeft.quote:
[..]
Hoe kan er ooit een verbetering van mijn leven mogelijk zijn als ik ermee zal moeten leven dat ik de beste jaren van mijn leven al achter mij heb en compleet verneukt heb, mijn gehele jeugd?
Ik ben bang dat hoe meer ik verbeter in mijn huidige leven, hoe meer ik mij ga realiseren hoeveel ik vroeger gemist heb. Stel je voor dat ik voor de eerste keer sex heb en het bevalt mij goed? Dan realiseer ik me dat ik nooit heb kunnen experimenten met andere mensen van mijn leeftijd toen ik 15 was die voor het eerst sex hadden, toen het nog spannend was en niet iets was wat bij mensen van mijn leeftijd als een normale zaak gezien wordt.
Of als ik ooit een relatie met een meid heb, dan realiseer ik mij dat ik nooit heb kunnen ervaren hoe het is om als tiener een relatie met een andere meid op school te hebben. Zo onschuldig, zonder verantwoordelijkheden, etc.
Of als ik ooit met vrienden eindelijk eens echt plezier ga hebben in het leven. Dan ga ik mij realiseren dat ik nooit kwajongensstreken heb uit kunnen halen toen ik jong was. Nooit die spannende ervaringen opgedaan heb van voor het eerst alcohol drinken, of meiden versieren met vrienden. Of chillen na school met je vrienden, leuke dingen doen in het weekend.
Helemaal niks, al die jaren helemaal niks. Hoe meer ik mijn leven verbeter, hoe meer ik realiseer in wat voor gat ik geleefd heb en hoeveel ervaringen ik gemist heb die ik NOOIT meer terug zal krijgen.
Dus ja, ik weet eigenlijk niet of ik überhaupt nog 'beter' wil worden, want ik heb geen zin in de enorme pijn die dat met zich mee gaat brengen. Dan maak ik er misschien liever nu een einde aan en dan hoef ik die pijn niet onder ogen te zien, want ik heb al genoeg pijn geleden.
'' I am under no obligation to make sense to you.''
Ik heb al een jaar in behandeling gezeten met 0 vooruitgang. Die antidepressiva waren al op de hoogste dosis en horen in 70% van de gevallen te werken. Maar ik zit natuurlijk weer bij het deel waar het niet voor werkt. Die op en afbouw van antidepressiva daar gaat bijna 20 weken overheen voordat men kan zeggen of het werkt of niet.quote:Op vrijdag 29 september 2017 00:21 schreef steelhead het volgende:
[..]
Dat noemen ze een depressie. Ga langs de arts. Ga in langdurige therapie en vraag medicatie. Weet niet wat je de laatste keer had, maar vraag een hogere dosis. En ga er iig van uit dat je het niet oplost in een maand.
Ik had dat ook een aantal jaar terug en dat duurde een jaar voordat ik er uit was.
Zo te lezen kun je het wel, sociaal zijn. Maar doe iets aan je depressie.
(Eerste dosis opbouwen, dan 6 weken slikken, dan weer dosis verhogen en dat opbouwen, dan weer 6 weken slikken, en als het dan niks doet weer afbouwen.) Maar nu willen ze dus gwn een ander middel gaan proberen, en dan weer een ander, en dan weer. En iedere keer gooi ik weer 20 weken van mijn leven weg zonder veranderingen, te hopen dat een of andere magische pil mij uit mijn depressie haalt
Ik heb bij 3 verschillende psychologen gezeten en het eindigde altijd in een herhaling van zetten. Dan komen ze altijd eerst aan met hun: 'Ga nou eens op tijd naar bed, wordt op tijd wakker, ga gezond eten, ga sporten, blah blah blah'. Alsof ik dat godverdomme nog niet geprobeerd heb.
En daarna is het alsof ze geen ideeën meer hebben en wordt het een herhaling van zetten. Toen zijn ze maar mijn intelligentie gaan testen en hebben ze een autisme-test bij me afgenomen. Gewoon omdat het kan, geen idee wat ze met het resultaat wilden gaan doen maja.
Toen kwam de uitslag (Autisme: Nee. IQ:128, met uitzonderlijk analytisch denkvermogen en informatie-verwerking capaciteiten) en had ik zoiets van, oke? En nu dan? Wat moet ik hiermee jong, leuk dit.
Kheb het gehad met al die psychologen en psychiaters. Ze willen me nu meerdere dagdelen per week naar een psychiatrische kliniek laten gaan omdat er geen vooruitgang in zit, maar daar zit dan weer 3-4 maanden wachtijd op
1 jaar geleden moest ik ook al 3 maanden wachten voordat ik überhaupt bij een psycholoog kon komen, en dan nu weer? Gotverdomme.Ben van plan om volgende week te zeggen dat ze me de pot op kunnen met hun wachttijd en therapie en dat ik geen zin heb om weer 3 maanden te zitten wachten voordat er ook maar weer enige vooruitgang mogelijk is.
Dat is te zien.quote:
[..]
Ik heb al een jaar in behandeling gezeten met 0 vooruitgang...
Een waarheidszoeker is iemand die durft te waden door dikke lagen van giftige rookgordijnen en probeert geen adem te halen.
"The silence of conspiracy. Slaughtered on the altar of apathy." - Lords of the New Church (1982)
"The silence of conspiracy. Slaughtered on the altar of apathy." - Lords of the New Church (1982)
quote:
[..]
Strakke kleertjes Lijpe outjes
Heb je je problemen met je uiterlijk wel eens met de psycholoog besproken? Misschien zou je een BDD test kunnen doen. Daar kunnen ze met therapie dan wat meer mee dan met je depressie. Heb je überhaupt therapie gehad? Kan me niet voorstellen dat het enige wat ze tegen je zeggen is 'ga sporten, op tijd naar bed'quote:
[..]
Ik heb al een jaar in behandeling gezeten met 0 vooruitgang. Die antidepressiva waren al op de hoogste dosis en horen in 70% van de gevallen te werken. Maar ik zit natuurlijk weer bij het deel waar het niet voor werkt. Die op en afbouw van antidepressiva daar gaat bijna 20 weken overheen voordat men kan zeggen of het werkt of niet.
(Eerste dosis opbouwen, dan 6 weken slikken, dan weer dosis verhogen en dat opbouwen, dan weer 6 weken slikken, en als het dan niks doet weer afbouwen.) Maar nu willen ze dus gwn een ander middel gaan proberen, en dan weer een ander, en dan weer. En iedere keer gooi ik weer 20 weken van mijn leven weg zonder veranderingen, te hopen dat een of andere magische pil mij uit mijn depressie haalt
Ik heb bij 3 verschillende psychologen gezeten en het eindigde altijd in een herhaling van zetten. Dan komen ze altijd eerst aan met hun: 'Ga nou eens op tijd naar bed, wordt op tijd wakker, ga gezond eten, ga sporten, blah blah blah'. Alsof ik dat godverdomme nog niet geprobeerd heb.
En daarna is het alsof ze geen ideeën meer hebben en wordt het een herhaling van zetten. Toen zijn ze maar mijn intelligentie gaan testen en hebben ze een autisme-test bij me afgenomen. Gewoon omdat het kan, geen idee wat ze met het resultaat wilden gaan doen maja.
Toen kwam de uitslag (Autisme: Nee. IQ:128, met uitzonderlijk analytisch denkvermogen en informatie-verwerking capaciteiten) en had ik zoiets van, oke? En nu dan? Wat moet ik hiermee jong, leuk dit.
Kheb het gehad met al die psychologen en psychiaters. Ze willen me nu meerdere dagdelen per week naar een psychiatrische kliniek laten gaan omdat er geen vooruitgang in zit, maar daar zit dan weer 3-4 maanden wachtijd op
Ben van plan om volgende week te zeggen dat ze me de pot op kunnen met hun wachttijd en therapie en dat ik geen zin heb om weer 3 maanden te zitten wachten voordat er ook maar weer enige vooruitgang mogelijk is.
Jongen is 22. Ik weet niet, maar mijn beste jaren kwamen daarna. Dus hij moet leren dat zwelgen in zijn negativiteit niet de oplossing is. Plaatjes opzoeken van plastische chirurgie en daarin zwelgen is ook niet de oplossing.quote:
[..]
Het probleem is eerder dat je zo vasthoud aan die negativiteit, terwijl je nog zoveel kan doen, voor wat is het dan te laat? . En ieder huisje zijn kruisje hoor we gaan niet allemaal het zelfde geijkte pad af '' zoals je denkt dat het moet zijn of dat je dan het perfecte leven hebt'' en dat iedereen dezelfde ervaringen heeft zoals '' de norm '' is en heeft.
Dat ja. Fucked echt met je perceptie. Niet opgeven omdat een aantal dingen niet werkten. Doorgaan tot je iets vindt dat wel werktquote:
[..]
Dat noemen ze een depressie. Ga langs de arts. Ga in langdurige therapie en vraag medicatie. Weet niet wat je de laatste keer had, maar vraag een hogere dosis. En ga er iig van uit dat je het niet oplost in een maand.
Ik had dat ook een aantal jaar terug en dat duurde een jaar voordat ik er uit was.
Zo te lezen kun je het wel, sociaal zijn. Maar doe iets aan je depressie.
Je kapsel is voornamelijk kut. Daar kan je wat aan doen.quote:
[..]
[ afbeelding ]
Dat is niet hoe het werkt. Het werkt zo: 4% scoort slechter dan ik en is dus onaantrekkelijker, 96% scoort beter en is aantrekkelijker. Ik hoor bij de lelijkste 4% van de samenleving.
Al was hij veertig. Gewoon je verleden loslaten en dan genieten van alle dingen die nieuw voor je zijn. Het glas is half vol of half leeg. Bij TS is het glas half leeg.quote:
[..]
Jongen is 22. Ik weet niet, maar mijn beste jaren kwamen daarna. Dus hij moet leren dat zwelgen in zijn negativiteit niet de oplossing is. Plaatjes opzoeken van plastische chirurgie en daarin zwelgen is ook niet de oplossing.
Een stevige dosis cognitieve gedrachstherapie zou helpen want al slik je medicatie, met gedachten als: "Al zou ik nu alles voor elkaar krijgen, dan nog zou de pijn dat ik het niet eerder heb gedaan me kapot maken" schiet het natuurlijk alsnog niet op.
Laat los. Verleden is verleden en kun je niet terugdraaien. Je kunt er wel nu wat van gaan maken.
Dat zou inderdaad een vorm van therapie zijn die hem wellicht verder kan helpenquote:
[..]
Al was hij veertig. Gewoon je verleden loslaten en dan genieten van alle dingen die nieuw voor je zijn. Het glas is half vol of half leeg. Bij TS is het glas half leeg.
Een stevige dosis cognitieve gedrachstherapie zou helpen want al slik je medicatie, met gedachten als: "Al zou ik nu alles voor elkaar krijgen, dan nog zou de pijn dat ik het niet eerder heb gedaan me kapot maken" schiet het natuurlijk alsnog niet op.
Laat los. Verleden is verleden en kun je niet terugdraaien. Je kunt er wel nu wat van gaan maken.
Mits hij daarvoor open staat.De vraag moet niet zijn wat je hebt gemist, maar hoe wil je dat de rest van je leven eruit gaat zien.
Inderdaad. Gewoon net zoals ik een opscheertje nemen en dan bovenop wat langer houden. Opskeer kapsels beste kapselsquote:
[..]
Je kapsel is voornamelijk kut. Daar kan je wat aan doen.
Ik was ook altijd onzeker totdat ik gewoon bij het stappen op meisjes af ging. Als t niet lukte weer naar de volgende gewoon proberen zoveel mogelijk te tongen. Koste wat tijd maar dat heeft mij heel veel zelfvertrouwen gegeven toen ik in 6 weken iets van 10 meiden had entoen begon ik met neuken en zo ben ik zelfverzekerd geworden 
Hard van buiten, zacht van binnen.quote:
[..]
Omdat ik van binnen en qua persoonlijkheid niet nors/stoer ben en zo ook niet opgevoed of opgegroeid ben. Dan heb je dus een uiterlijk en persoonlijkheid die totaal niet op elkaar aansluiten wat voor alleen maar meer sociale ellende zorgt.
Gast, jij hebt echt problemen, maar niet met je uiterlijk. Je bent als iemand die in de spiegel kijkt en zich wijsmaakt dat hij dik is, terwijl de ribben zichtbaar zijn.quote:
[..]
[ afbeelding ]
Dat is niet hoe het werkt. Het werkt zo: 4% scoort slechter dan ik en is dus onaantrekkelijker, 96% scoort beter en is aantrekkelijker. Ik hoor bij de lelijkste 4% van de samenleving.
Ik had echt nog nooit van photofeeler gehoord, maar heb het net opgezocht en jij hebt het concept uit zijn verband gerukt om je eigen negativiteit te bevestigen. Het concept van die site is juist dat een foto een momentopname is en dat je met de juiste foto een juiste uitstraling hebt en met de verkeerde foto een verkeerde uitstraling.
Het is de bedoeling dat je jezelf leert presenteren, niet dat je door een matige foto jezelf de grond in gaat boren. Maar nogmaals, ik koester niet de illusie dat ik tot je door ga dringen. Jammer is het wel.
Dat je ribben kunt zien, wilt helemaal niks zeggen of je dik bent of niet. Ik kan mijn ribben ook zien, maar dat komt omdat mijn ribbenkast misvormd is en teveel naar buiten uitsteekt. Volgens BMI meters is mijn BMI nog altijd te hoog (85kg, 1.83m) en als ik mijzelf vergelijk met plaatjes op het internet dan zit ik nog altijd rond de 20% bodyfat, terwijl goed uitziende mensen rond de 10-12% zitten.quote:
[..]
Gast, jij hebt echt problemen, maar niet met je uiterlijk. Je bent als iemand die in de spiegel kijkt en zich wijsmaakt dat hij dik is, terwijl de ribben zichtbaar zijn.
Ik had echt nog nooit van photofeeler gehoord, maar heb het net opgezocht en jij hebt het concept uit zijn verband gerukt om je eigen negativiteit te bevestigen. Het concept van die site is juist dat een foto een momentopname is en dat je met de juiste foto een juiste uitstraling hebt en met de verkeerde foto een verkeerde uitstraling.
Het is de bedoeling dat je jezelf leert presenteren, niet dat je door een matige foto jezelf de grond in gaat boren. Maar nogmaals, ik koester niet de illusie dat ik tot je door ga dringen. Jammer is het wel.
Jezelf kunnen presenteren = er goed uitzien. Of je moet echt voorover gebogen lopen, met postuur problemen. Bovendien scoorde ik bij presentaties altijd uitzonderlijk goed op zowel de middelbare school als de universiteit. Alhoewel ik wel vaak wordt afgerekend op mijn Limburgse accent. Daar was laatst nog een artikel over bij de NOS,https://nos.nl/op3/artike(...)e-minderwaardig.html, waaruit naar voren kwam dat mensen met een accent minder respect krijgen en minder verdienen. Dus dat accent zou ik nog weg moeten poetsen met spraaktrainingen. Jammer dat ze mij nooit fatsoenlijk Nederlands hebben leren praten en dat ik dat dan weer als volwassene op moet gaan lossen.
Heb ik nu 4-5 keer gedaan in totaal, maar na uitwisseling van 3-4 zinnen loopt het gesprek dan vervolgens dood, wss door gebrek aan ervaring aan mijn kant. Maar dan realiseer ik mij dat die meiden het zelf ook dood laten lopen en weinig/niks bijdragen aan de conversatie, met andere woorden: ze zijn niet geïnteresseerd.quote:
Ik was ook altijd onzeker totdat ik gewoon bij het stappen op meisjes af ging. Als t niet lukte weer naar de volgende gewoon proberen zoveel mogelijk te tongen. Koste wat tijd maar dat heeft mij heel veel zelfvertrouwen gegeven toen ik in 6 weken iets van 10 meiden had entoen begon ik met neuken en zo ben ik zelfverzekerd geworden
Als ik er beter uit zou zijn, dan zouden ze wel geïnteresseerd zijn en dan zouden gesprekken met meiden veel vloeiender lopen doordat er ook een bijdrage vanuit hun kant komt.
Slechtste combinatie. Ik heb het idee dat als je er hard van buiten uitziet dat er van je verwacht wordt dat je pakt wat je wilt hebben als het ware. Die heeft geen hulp nodig, kijk hoe hij eruit ziet, als hij hulp nodig zou hebben dan zou hij het wel vragen/pakken.quote:Op vrijdag 29 september 2017 11:47 schreef AnanYaw het volgende:
[..]
Hard van buiten, zacht van binnen.
Maar als ik dat doe dan voel ik mij een lul en voelt het alsof ik de vooroordelen die mensen over mij hebben (Oh hij is zo'n arrogant type die pakt wat hij wilt, hij verdient geen affectie) alleen maar bevestig.
Dan is er altijd nog niks doen. Hoe werkt dat voor je?quote:
[..]
Slechtste combinatie. Ik heb het idee dat als je er hard van buiten uitziet dat er van je verwacht wordt dat je pakt wat je wilt hebben als het ware. Die heeft geen hulp nodig, kijk hoe hij eruit ziet, als hij hulp nodig zou hebben dan zou hij het wel vragen/pakken.
Maar als ik dat doe dan voel ik mij een lul en voelt het alsof ik de vooroordelen die mensen over mij hebben (Oh hij is zo'n arrogant type die pakt wat hij wilt, hij verdient geen affectie) alleen maar bevestig.
Ik ben bij 4 verschillende kappers geweest de laatste 2 jaar en heb meer dan 5 verschillende kapsels gehad. Op een gegeven moment heb ik het ook 8 maanden laten groeien, omdat ik een man-bun wilde proberenquote:
[..]
Inderdaad. Gewoon net zoals ik een opscheertje nemen en dan bovenop wat langer houden. Opskeer kapsels beste kapsels
Maar ik heb vrij grote inhammen op mijn leeftijd al, tussen Norwood 1 en 2, maar neigt richting 2 te gaan.
Dus er is maar weinig dat je daarmee kunt doen. Ik ben van plan uiteindelijk haarstukken op mijn hoofd te lijmen zodra ik de Norwood 2 bereikt heb. Haargroei middelen als Minoxidil/Finasteride zijn inferieur en haartransplantaties werken ook voor geen meter.
