R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Even van internet:
Behandeldoel:
Mentaliseren houdt in, dat u uw eigen gedrag en dat van anderen kunt begrijpen en verklaren vanuit achterliggende gevoelens, gedachten, behoeften en motivatie. Bij mensen met een borderline persoonlijkheidsstoornis (BPS) neemt het mentaliserend vermogen snel af bij verhoogde spanning, bijvoorbeeld wanneer contacten met anderen intenser en hechter worden. MBT behandelingen zijn gericht op het versterken van het mentaliserend vermogen.
Ik kan het zelf altijd moeilijk uitleggen haha. Maar het ook vooral heel erg kijken waarom reageer ik op bepaalde situaties op een bepaalde manier. En hoe kan ik hier anders mee omgaan/tegenaan kijken.
Behandeldoel:
Mentaliseren houdt in, dat u uw eigen gedrag en dat van anderen kunt begrijpen en verklaren vanuit achterliggende gevoelens, gedachten, behoeften en motivatie. Bij mensen met een borderline persoonlijkheidsstoornis (BPS) neemt het mentaliserend vermogen snel af bij verhoogde spanning, bijvoorbeeld wanneer contacten met anderen intenser en hechter worden. MBT behandelingen zijn gericht op het versterken van het mentaliserend vermogen.
Ik kan het zelf altijd moeilijk uitleggen haha. Maar het ook vooral heel erg kijken waarom reageer ik op bepaalde situaties op een bepaalde manier. En hoe kan ik hier anders mee omgaan/tegenaan kijken.
"Although the world is full of suffering, it is also full of overcoming it."
Oh, maar dat kende ik wel. Heb je het idee dat het gaat werken bij jezelf?quote:Op woensdag 22 november 2017 15:32 schreef ConqueringChaos het volgende:
Even van internet:
Behandeldoel:
Mentaliseren houdt in, dat u uw eigen gedrag en dat van anderen kunt begrijpen en verklaren vanuit achterliggende gevoelens, gedachten, behoeften en motivatie. Bij mensen met een borderline persoonlijkheidsstoornis (BPS) neemt het mentaliserend vermogen snel af bij verhoogde spanning, bijvoorbeeld wanneer contacten met anderen intenser en hechter worden. MBT behandelingen zijn gericht op het versterken van het mentaliserend vermogen.
Ik kan het zelf altijd moeilijk uitleggen haha. Maar het ook vooral heel erg kijken waarom reageer ik op bepaalde situaties op een bepaalde manier. En hoe kan ik hier anders mee omgaan/tegenaan kijken.
soooo, da's mooi!
Ik heb het al gehad 
in opname we kaar in '13 en in '14 de 2daagse9 maanden.
Heeft me zeker heel veel geholpen
Helaas kwam ik wel tot de conclusie dat sommige dingen blijvend zijn.
Ik dacht (vooral met de opname) redelijk borderline-af te worden e genezen. Maar dat werkt zo niet.
Maar in principe raad ik iedereen wel aan om een MBT behandeling te volgen mocht je veel last hebben ondervinden.
in opname we kaar in '13 en in '14 de 2daagse9 maanden.Heeft me zeker heel veel geholpen
Helaas kwam ik wel tot de conclusie dat sommige dingen blijvend zijn.
Ik dacht (vooral met de opname) redelijk borderline-af te worden e genezen. Maar dat werkt zo niet.
Maar in principe raad ik iedereen wel aan om een MBT behandeling te volgen mocht je veel last hebben ondervinden.
"Although the world is full of suffering, it is also full of overcoming it."
Okee, klinkt goed. Waarin heeft het je allemaal dan geholpen?quote:
Ik heb het al gehad
Heeft me zeker heel veel geholpen
Helaas kwam ik wel tot de conclusie dat sommige dingen blijvend zijn.
Ik dacht (vooral met de opname) redelijk borderline-af te worden e genezen. Maar dat werkt zo niet.
Maar in principe raad ik iedereen wel aan om een MBT behandeling te volgen mocht je veel last hebben ondervinden.
Dat bepaalde borderline dingen blijvend zijn, klopt wel ja. Helaas wel. Ik merk het aan mezelf nog maar veel te vaak. Momenteel is het weer zo erg dat ik relaties en vriendschappen weer laat doodbloeden. Van de ene kant vind ik dat heel erg, maar het kan mij ook weer niet zoveel schelen. Zit weer heerlijk in mijn ivoren toren.
Te triest voor woorden.
soooo, da's mooi!
Oh dat dubbele herken ik wel ja. Zijn er wel mensen waar je op terug kunt vallen of zit je jezelf helemaal te isoleren?.
Een voorbeeld is: ik dacht dat mensen aardig tegen mij deden omdat ze iets van mij moesten (nodig hadden). Mijn zelfbeeld was totaal niet hoe anderen tegen mij aan kijken. Vaak kijk ik zo helaas nog wel tegen mezelf aan, maar ik kan nu wel inzien dat anderen mij wel tof vinden om mee om te gaan.
Ik heb wel meer geleerd ook qua verantwoordelijkheid nemen voor gedrag. Ik ben niet zo iemand die aan de bel trekt. Dus ik heb dat wel moeten leren. Was een van de weinige die geen heftige symthoomgedrag vertoonde. Ik had wel een verleden met automutilatie, drank en wietgebruik maar was ondanks dat ik daar zat wel vaak in gedrag stabiel. Ik bevries als het ware. Moeilijk te omschrijven. Maar trek iig biet mijn mond open en vond mezelf niet de moeite om aandacht (therapietijd) op te eisen. Maar ik wilde therapie en niet stagneren dus ik moest wel gaan praten.
Een voorbeeld is: ik dacht dat mensen aardig tegen mij deden omdat ze iets van mij moesten (nodig hadden). Mijn zelfbeeld was totaal niet hoe anderen tegen mij aan kijken. Vaak kijk ik zo helaas nog wel tegen mezelf aan, maar ik kan nu wel inzien dat anderen mij wel tof vinden om mee om te gaan.
Ik heb wel meer geleerd ook qua verantwoordelijkheid nemen voor gedrag. Ik ben niet zo iemand die aan de bel trekt. Dus ik heb dat wel moeten leren. Was een van de weinige die geen heftige symthoomgedrag vertoonde. Ik had wel een verleden met automutilatie, drank en wietgebruik maar was ondanks dat ik daar zat wel vaak in gedrag stabiel. Ik bevries als het ware. Moeilijk te omschrijven. Maar trek iig biet mijn mond open en vond mezelf niet de moeite om aandacht (therapietijd) op te eisen. Maar ik wilde therapie en niet stagneren dus ik moest wel gaan praten.
"Although the world is full of suffering, it is also full of overcoming it."
Hoi, OPS laait hier als een malle op en ik vroeg me af of er meer mensen zijn die hier tegenaan lopen en mogelijk kunnen helpen...
Ik ben begeleider in een GGZ-instelling en ben deelnemer aan een onderzoek naar het inzetten van ervaringskennis (zelf opgedane kennis binnen de GGZ dus) door medewerkers. Het triggert als de neten, heb naast OPS ook een gegeneraliseerde angststoornis, ADHD en ben bekend met depressie en burn-out. Met de triggers kan ik best goed omgaan, door zelfreflectie of de spiegel die m'n vriend of andere mensen in mijn omgeving mij voorhouden.
Nu komt er een congres aan waaraan deelname verplicht is, er wordt oa beeldmateriaal verzameld (dmv interviews, rollenspel).
Bam, ik ben van slag
Nu wou ik niet meteen de handdoek in de ring gooien, dat is oud gedrag (bovendien levert het mij aan het eind van de rit een mooi diploma en een schat aan ervaring op), maar ik vind dit wel een enorm rigoureuze vorm van exposure.
Heeft er iemand tips of handvatten om hier op een goede manier mee om te gaan? Het grootste euvel zit voor mij in het mogelijke oordelen van anderen in de breedste zin.
Het congres is pas in februari maar ik lig er nu al wakker van.
Ik ben begeleider in een GGZ-instelling en ben deelnemer aan een onderzoek naar het inzetten van ervaringskennis (zelf opgedane kennis binnen de GGZ dus) door medewerkers. Het triggert als de neten, heb naast OPS ook een gegeneraliseerde angststoornis, ADHD en ben bekend met depressie en burn-out. Met de triggers kan ik best goed omgaan, door zelfreflectie of de spiegel die m'n vriend of andere mensen in mijn omgeving mij voorhouden.
Nu komt er een congres aan waaraan deelname verplicht is, er wordt oa beeldmateriaal verzameld (dmv interviews, rollenspel).
Bam, ik ben van slag
Nu wou ik niet meteen de handdoek in de ring gooien, dat is oud gedrag (bovendien levert het mij aan het eind van de rit een mooi diploma en een schat aan ervaring op), maar ik vind dit wel een enorm rigoureuze vorm van exposure.
Heeft er iemand tips of handvatten om hier op een goede manier mee om te gaan? Het grootste euvel zit voor mij in het mogelijke oordelen van anderen in de breedste zin.
Het congres is pas in februari maar ik lig er nu al wakker van.
Tante minthy!! O+
Achtbaan1 is voor mij te intens
Achtbaan1 is voor mij te intens
Niet stagneren is heel herkenbaar. Daarom ging ik ook in therapie, al heeft het weinig geholpen. Het enige dat voor mij hielp, was de assertiviteitscursus. Het heeft mij veel mondiger en onverschilliger gemaakt.quote:
Oh dat dubbele herken ik wel ja. Zijn er wel mensen waar je op terug kunt vallen of zit je jezelf helemaal te isoleren?.
Een voorbeeld is: ik dacht dat mensen aardig tegen mij deden omdat ze iets van mij moesten (nodig hadden). Mijn zelfbeeld was totaal niet hoe anderen tegen mij aan kijken. Vaak kijk ik zo helaas nog wel tegen mezelf aan, maar ik kan nu wel inzien dat anderen mij wel tof vinden om mee om te gaan.
Ik heb wel meer geleerd ook qua verantwoordelijkheid nemen voor gedrag. Ik ben niet zo iemand die aan de bel trekt. Dus ik heb dat wel moeten leren. Was een van de weinige die geen heftige symthoomgedrag vertoonde. Ik had wel een verleden met automutilatie, drank en wietgebruik maar was ondanks dat ik daar zat wel vaak in gedrag stabiel. Ik bevries als het ware. Moeilijk te omschrijven. Maar trek iig biet mijn mond open en vond mezelf niet de moeite om aandacht (therapietijd) op te eisen. Maar ik wilde therapie en niet stagneren dus ik moest wel gaan praten.
Veel mensen om op terug te vallen heb ik niet. Net als jij ben ik altijd bang dat mensen iets van mij willen en daarom alleen met mij om willen gaan. Diep van binnen ben ik een gemene hater geworden, mede door alle teleurstellingen in mensen.
Ach, voor nu vind ik het wel lekker. Geen gezeur aan m'n kop.
soooo, da's mooi!
Nou, ik heb vandaag een gesprek gehad op school met mijn begeleider en dat was wel vruchtbaar. Voornamelijk veel gehuild maar ook fijn gepraat over wat ik nou aanmoet met al mijn twijfels en wat ik nu het beste kan doen.
maar ook fijn gepraat over wat ik nou aanmoet met al mijn twijfels en wat ik nu het beste kan doen.
En wat is eruit gekomen?quote:Op donderdag 23 november 2017 21:40 schreef Franknfurter het volgende:
Nou, ik heb vandaag een gesprek gehad op school met mijn begeleider en dat was wel vruchtbaar. Voornamelijk veel gehuild
Dat ik moet gaan bekijken of ik deze opleiding nog wel moet doen, aangezien ik hierna sowieso nog psychologie wil gaan studeren (handig met een PS jaquote:
), of dat ik gewoon meteen ga overschakelen. En dat ik naar de studieadviseur ga om te kijken hoe ik dit jaar kan gaan inplannen, en dat gaat hij dan echt week voor week met me inplannen . En verder dus vooral fijn om even te hebben gespard en ook fijn om even ergens op school kwetsbaar te kunnen en mogen zijn.
Ik moet mobiel fokken, dus delen quoten en op reageren is lastig. Maar geld voor een nieuwe laptop zit er helaas (nog) niet in.
Maar franknfuther spannend ! Het js mogelijk hoor Ik ken iemand van internet. Als puber regelmatig opnames ed. Nu succesvol psychologie afgestudeerd en werkzaam binnen een ggz instelling.
@LordOfLeaves yep ! Herkenbaar. Ik heb wel wat vriendinnen die ik prima even links kan laten liggen. Die appen of bellen af en toe gewoon even. Zelf ook borderline. Die hebben zelf ook: hebben we dr zin in contacten/meeten we,zo niet ook prima.
Maar franknfuther spannend ! Het js mogelijk hoor
Ik ken iemand van internet. Als puber regelmatig opnames ed. Nu succesvol psychologie afgestudeerd en werkzaam binnen een ggz instelling.@LordOfLeaves yep ! Herkenbaar. Ik heb wel wat vriendinnen die ik prima even links kan laten liggen. Die appen of bellen af en toe gewoon even. Zelf ook borderline. Die hebben zelf ook: hebben we dr zin in contacten/meeten we,zo niet ook prima.
"Although the world is full of suffering, it is also full of overcoming it."
Ik snap dit heel goed. Heb er dan ook geen zinnig woord over te zeggen. Behalve dan als tip misschien mediteren ofzo. Mindfull proberen in hier en nu te blijven ipv al met je hoofd in februari?quote:
Hoi, OPS laait hier als een malle op en ik vroeg me af of er meer mensen zijn die hier tegenaan lopen en mogelijk kunnen helpen...
Ik ben begeleider in een GGZ-instelling en ben deelnemer aan een onderzoek naar het inzetten van ervaringskennis (zelf opgedane kennis binnen de GGZ dus) door medewerkers. Het triggert als de neten, heb naast OPS ook een gegeneraliseerde angststoornis, ADHD en ben bekend met depressie en burn-out. Met de triggers kan ik best goed omgaan, door zelfreflectie of de spiegel die m'n vriend of andere mensen in mijn omgeving mij voorhouden.
Nu komt er een congres aan waaraan deelname verplicht is, er wordt oa beeldmateriaal verzameld (dmv interviews, rollenspel).
Bam, ik ben van slag
Nu wou ik niet meteen de handdoek in de ring gooien, dat is oud gedrag (bovendien levert het mij aan het eind van de rit een mooi diploma en een schat aan ervaring op), maar ik vind dit wel een enorm rigoureuze vorm van exposure.
Heeft er iemand tips of handvatten om hier op een goede manier mee om te gaan? Het grootste euvel zit voor mij in het mogelijke oordelen van anderen in de breedste zin.
Het congres is pas in februari maar ik lig er nu al wakker van.
"Although the world is full of suffering, it is also full of overcoming it."
Dan bof je maar met zulke vriendinnen. Hebben zij ook borderline of lees ik dat verkeerd?quote:
@LordOfLeaves yep ! Herkenbaar. Ik heb wel wat vriendinnen die ik prima even links kan laten liggen. Die appen of bellen af en toe gewoon even. Zelf ook borderline. Die hebben zelf ook: hebben we dr zin in contacten/meeten we,zo niet ook prima.
soooo, da's mooi!
Ja gek genoeg wel
Hebben vaak juist ook herkenning. Ik heb 3 vriendinnen die ik het meest spreek. 1 daarvan geen borderline. Maar de andere 2 hebben wel ook dezelfde therapie gehad. Dus dan heb je dus die herkenning, maar je weet ook wel en en ander van elkaar waardoor je elkaar ook wel kunt helpen en begrijpen (en soms even een schop onder je kont verkopen).
Hebben vaak juist ook herkenning. Ik heb 3 vriendinnen die ik het meest spreek. 1 daarvan geen borderline. Maar de andere 2 hebben wel ook dezelfde therapie gehad. Dus dan heb je dus die herkenning, maar je weet ook wel en en ander van elkaar waardoor je elkaar ook wel kunt helpen en begrijpen (en soms even een schop onder je kont verkopen).
"Although the world is full of suffering, it is also full of overcoming it."
Klinkt handig. Stuur ze maar door naar mij.quote:
Ja gek genoeg wel
Hebben vaak juist ook herkenning. Ik heb 3 vriendinnen die ik het meest spreek. 1 daarvan geen borderline. Maar de andere 2 hebben wel ook dezelfde therapie gehad. Dus dan heb je dus die herkenning, maar je weet ook wel en en ander van elkaar waardoor je elkaar ook wel kunt helpen en begrijpen (en soms even een schop onder je kont verkopen).
soooo, da's mooi!
Hahaha als dat es zou kunnen
"Although the world is full of suffering, it is also full of overcoming it."
Wil je er graag vanaf? Whehehe.quote:
Hahaha als dat es zou kunnen
soooo, da's mooi!
Aan de ene kant lastig, want wel weer een opleiding die je niet afgemaakt hebt.quote:
[..]
Dat ik moet gaan bekijken of ik deze opleiding nog wel moet doen, aangezien ik hierna sowieso nog psychologie wil gaan studeren (handig met een PS ja
Aan de andere kant snap ik het goed als jouw wens echt is om psychologie te studeren.
Binnen de GGZ zijn trouwens genoeg ervaringsdeskundigen aan het werk, dat wordt soms als pré gezien.
Fijn dat je even ergens jouw gevoel kwijt kon en dat er een afspraak voor je gemaakt wordt met de studieadviseur.
Het enige wat ik hier van kan zeggen (op basis van eigen ervaring) is dat het in jouw hoofd vaak veel groter is dan het in werkelijkheid is.quote:
Hoi, OPS laait hier als een malle op en ik vroeg me af of er meer mensen zijn die hier tegenaan lopen en mogelijk kunnen helpen...
Ik ben begeleider in een GGZ-instelling en ben deelnemer aan een onderzoek naar het inzetten van ervaringskennis (zelf opgedane kennis binnen de GGZ dus) door medewerkers. Het triggert als de neten, heb naast OPS ook een gegeneraliseerde angststoornis, ADHD en ben bekend met depressie en burn-out. Met de triggers kan ik best goed omgaan, door zelfreflectie of de spiegel die m'n vriend of andere mensen in mijn omgeving mij voorhouden.
Nu komt er een congres aan waaraan deelname verplicht is, er wordt oa beeldmateriaal verzameld (dmv interviews, rollenspel).
Bam, ik ben van slag
Nu wou ik niet meteen de handdoek in de ring gooien, dat is oud gedrag (bovendien levert het mij aan het eind van de rit een mooi diploma en een schat aan ervaring op), maar ik vind dit wel een enorm rigoureuze vorm van exposure.
Heeft er iemand tips of handvatten om hier op een goede manier mee om te gaan? Het grootste euvel zit voor mij in het mogelijke oordelen van anderen in de breedste zin.
Het congres is pas in februari maar ik lig er nu al wakker van.
Wel is mijn ervaring dat als er rollenspellen en dergelijke aan te pas komen, dat er heel veel mensen tegenop zien.
Maar als het eenmaal voorbij is dat je denkt: oke... heb ik mij hier zo druk om gemaakt..? was dit het waard?
Het is jammer dat het pas in februari is. Dan kan je er nog lang wakker van liggen.
Probeer te relativeren. Waarom zouden mensen continu over jouw oordelen? Wat valt er dan over jou te zeggen? En is dat zo, of is dat iets wat jij alleen denkt?
Probeer het te toetsen bij anderen, praat erover.
Zouden die mensen niet net zo hard bezig zijn met zelf goed voor de dag te komen, dat zij zich daar drukker om maken?
En ik weet niet of jij nog iets van hulp hebt waar je dit kan bespreken?
[ Bericht 23% gewijzigd door appelsap op 26-11-2017 00:12:02 ]
Hmmm ik heb heel erg lang mn OPS genegeerd (ontweken laten we maar zeggen ) maar ik ben in de afgelopen weken steeds meer tot inzicht gekomen dat het mij belemmerd in mn leven. Best een klote realisatie.
De worsteling met elk klein dingetje en elke sociale interactie is zo vermoeiend.
) maar ik ben in de afgelopen weken steeds meer tot inzicht gekomen dat het mij belemmerd in mn leven. Best een klote realisatie. De worsteling met elk klein dingetje en elke sociale interactie is zo vermoeiend.
Dat kan ik me voorstellen. Ben of word je hiermee geholpen? Het lijkt me echt heel erg zwaar...quote:
Hmmm ik heb heel erg lang mn OPS genegeerd (ontweken laten we maar zeggen
De worsteling met elk klein dingetje en elke sociale interactie is zo vermoeiend.
Hopelijk kun je wat met die realisatie
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Ik doe meld hier!
Telt een psychotische persoonlijkheidsstructuur/stoornis ook? Op dit moment wordt dat ineens hard aangepakt. Ik had last gekregen van meer klachten en de behandeling is nu even van PTSS en eetstoornis en stemmingsstoornis omgedraaid naar het behandelen van dit. Dat ervaar ik als best heftig, omdat ik het liefste deze diagnose negeer.
Telt een psychotische persoonlijkheidsstructuur/stoornis ook? Op dit moment wordt dat ineens hard aangepakt. Ik had last gekregen van meer klachten en de behandeling is nu even van PTSS en eetstoornis en stemmingsstoornis omgedraaid naar het behandelen van dit. Dat ervaar ik als best heftig, omdat ik het liefste deze diagnose negeer.
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Nee. Ik heb de diagnose, maar er is niks mee gedaan..quote:
[..]
Dat kan ik me voorstellen. Ben of word je hiermee geholpen? Het lijkt me echt heel erg zwaar...
Hopelijk kun je wat met die realisatie
Ach Child, je bent hier toch altijd welkom?!quote:
Ik doe meld hier!
Telt een psychotische persoonlijkheidsstructuur/stoornis ook? Op dit moment wordt dat ineens hard aangepakt. Ik had last gekregen van meer klachten en de behandeling is nu even van PTSS en eetstoornis en stemmingsstoornis omgedraaid naar het behandelen van dit. Dat ervaar ik als best heftig, omdat ik het liefste deze diagnose negeer.
soooo, da's mooi!
