Cultuur & Historie in het nieuws #12

quote:

Oude treinwagon wordt blikvanger Kamp Westerbork



Oude treinwagons uit de Tweede Wereldoorlog gaan de verdwenen spoorlijn naar voormalig kamp Westerbork markeren. Dat is het Herinneringscentrum Kamp Westerbork van plan.

Een speciale rol is daarbij weggelegd voor een personenwagon. "De personenwagon gaat straks uit de nieuwbouw van het herinneringscentrum naar buiten steken in een soort grote vitrine. Die is vanaf de doorgaande weg te zien", zegt directeur Dirk Mulder van het herinneringscentrum tegen RTV Drenthe.

"Iedereen die hier langskomt ziet straks als eerste het symbool van het bestaan van Kamp Westerbork, namelijk de deportaties." Vanuit Westerbork vertrokken tijdens de oorlog treinen met Joden, Sinti en Roma naar vernietigingskampen.

In 2014 kocht Herinneringscentrum Kamp Westerbork zes wagons die zijn gebruikt door de nazi's. Volgens het herinneringscentrum valt niet te achterhalen of ze daadwerkelijk zijn gebruikt voor transporten naar vernietigingskampen als Auschwitz en Sobibor.

De enige personenwagon komt in het nieuwe herinneringscentrum. Twee goederenwagons zijn al gerestaureerd en staan bij het voormalige kampterrein. Daaruit klinken de namen van de 102.000 mensen die zijn afgevoerd naar de vernietigingskampen.

Een derde goederenwagon komt elders op het terrein. Directeur Mulder wil daarnaast een wagon op de plek waar het spoor naar Westerbork aansloot op de spoorlijn Assen-Zwolle. "Het is het begin of - zo je wil - het einde van het Drentse traject naar het vernietigingskamp Auschwitz. Dat moet vanuit de huidige treinverbinding en autoweg te zien zijn."

De laatste wagon gaat 'reizen'. Het is de bedoeling dat studenten met de trein aan de slag gaan en er ook mee op pad gaan. "Dat kan zijn binnen Nederland, maar ook langs de treinroute naar Auschwitz bijvoorbeeld", zegt Mulder.

Spoorbielzen

Westerbork gaat vernieuwen omdat het herinneringscentrum te klein wordt. Ook wil de organisatie zichtbaarder maken wat er vroeger is gebeurd in het kamp. Onderdeel daarvan is laten zien waar de oude spoorlijn liep. Met oude spoorbielzen wordt daarom de route gemarkeerd die deportatietreinen vroeger reden.

Een deel van die bielzen is al geplaatst, vanaf het voormalige kampterrein naar de parkeerplaats bij het herinneringscentrum. Maar dat wordt uitgebreid. "Nu wordt het vervolg aangebracht", zegt Mulder. "Vanaf de parkeerplaats tot aan de huidige lijn Assen-Zwolle, waar destijds de aftakking op kwam." Elk spoorbiels staat daarbij voor een transport.

(NOS)

quote:

Hotel De Wereld in Wageningen failliet, maar blijft voorlopig open

Hotel De Wereld in Wageningen is failliet. Een curator is aangesteld om het faillissement af te handelen, meldt het dagblad De Gelderlander. Gedurende diens werkzaamheden blijft het hotel open.

Het pand zelf is sinds 2013 eigendom van de stichting Nationaal Erfgoed Hotel De Wereld, dat het aankocht met financiële steun van het Nationaal Fonds voor Vrede, Vrijheid en Veteranenzorg.

In De Wereld vonden in 1945 de onderhandelingen plaats voor de capitulatie van de Duitsers. De Canadese generaal Foulkes voerde die besprekingen met de Duitse generaal Blaskowitz op 5 mei, dat sindsdien Bevrijdingsdag is. Prins Bernhard was bij de besprekingen aanwezig. De capitulatie werd de dag erna ondertekend in de aula van de Landbouwhogeschool, naast het hotel.

Wageningen lag destijds aan het front. De bevolking was geëvacueerd. Foulkes koos voor dit hotel als onderhandelingscentrum vanwege de afwezigheid van burgers en de symbolische naam.

Het gebouw raakte na de Tweede Wereldoorlog in verval, en in de jaren 60 werd sloop zelfs even overwogen. In 1994 werd de Stichting Nationaal Erfgoed Hotel De Wereld opgericht, dat zich beijvert voor het behoud van het pand. Na een restauratie werd het pand in 2004 weer volledig ingericht als hotel-restaurant.

(NOS)

quote:

MAANDAG 6 NOVEMBER 2017, 18:36
Keldermannetjes TU Delft restaureren oude schatten

DELFT - Onder de TU Delft staat een hele kelder vol met verschillende, oude, elektrische apparaten. Radio’s uit 1933, televisietoestellen uit de jaren '60 én buizen van een V2 raket uit de Tweede Wereldoorlog. Han Geijp komt samen met elf andere vrijwilligers elke maandag naar de kelder om aan de apparaten te sleutelen. Hun doel is om de apparatuur weer werkend te krijgen.

De kelder is bijna 2000 vierkante meter groot en ligt vol met apparatuur die ooit door de TU Delft is gebruikt voor onderzoeken en hoorcolleges. In de hoek van een van de ruimtes staat een controlepaneel uit de kerncentrale van de campus en de andere ruimte staat vol met werkende radio’s en televisies. De andere spullen worden door de vrijwilligers gerepareerd of staan voor de sier opgesteld.

Een van de vrijwilligers die elke maandag naar Delft reist, is Willem van der Poel. De professor is 91 jaar oud en weet nog alles van computers en elektrotechniek. Als 26-jarige heeft hij meegewerkt aan de ontwikkeling en bouw van een van de eerste computers van Nederland. Dit was de ARCO, die door zijn trage tempo de Testudo werd genoemd, wat in het Latijn schildpad is.

Zwak voor telefooncentrales

Naast zijn eigen bouwwerken heeft Van der Poel ook een zwak voor de werkende telefooncentrales die in de kelder staan. ‘Er bestaan geen mechanische telefooncentrales meer, maar wij hebben er hier drie werkende staan. Je kan de telefoon opnemen, je hoort nog klik, klik, klik. Je ziet de stapschakelaars nog bewegen en dat vind ik mooi natuurlijk. Dat die dingen ook in werking zijn gebleven en nog gedemonstreerd kunnen worden net zo.’

quote:

Op dinsdag 14 november 2017 08:44 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:
13-11-2017

Brand verwoest 4.000 jaar oude tempel in Peru

[ afbeelding ]
Deze muurschildering in een tempel nabij Chiclayo in het noorden van Peru, is vermoedelijk de oudste van Latijns-Amerika. In het archeologisch complex raakte gisteren een 4000 jaar oude tempel verwoest.

 © AFP - Deze muurschildering in een tempel nabij Chiclayo in het noorden van Peru, is vermoedelijk de oudste van Latijns-Amerika. In het archeologisch complex raakte gisteren een 4000 jaar oude tempel verwoest.

Een brand heeft zondag een meer dan 4.000 jaar oude tempel in Peru verwoest. Een muurschildering en keramische vazen van de archeologische vindplaats van Ventarron nabij Chiclayo, op zo’n 660 kilometer ten noordwesten van Lima, gingen verloren.

Arbeiders van een landgoed uit de buurt waren een veld met rietsuiker aan het platbranden, toen het vuur oversloeg op de zonnewering boven de tempel.

Volgens archeoloog Walter Alva, ontdekker van de archeologische vindplaats, was in twee uur bijna alles afgebrand. Hij wijst erop dat de bescherming van Ventarron de laatste jaren sterk verwaarloosd is door de culturele autoriteiten.

Gesmolten plastic vloog op de polychrome muurschildering, die als een van de oudste van Amerika geldt. De tempel werd pas ontdekt in 2007, de opgravingen zijn nog niet afgesloten. Het Peruaanse ministerie van Cultuur heeft experts ter plaatse gestuurd om de schade vast te stellen en de oorzaken van de brand te onderzoeken.

(HLN)

quote:

Princeton Acquires Hidden Gutenbergian Donatus Leaf
“Time will bring to light whatever is hidden” – Horace

We first met online: When this 1483 Venice edition of the poetic works of Horace was offered on a bookseller’s website on August 31, 2017, my eyes were drawn quickly away from its handsome Venetian typography to behold the narrow strip of vellum binding waste visible at the left side of his online image. Although neither the bookseller nor any previous owner had noticed it before, this strip was printed with the typeface used to print the Gutenberg Bible! Minutes later, Princeton had bought the Horace, and when the book arrived, I discovered that there were actually two of these narrow vellum strips, one at the front and one at the back, folded and sewn into the binding around the first and last quires of the Horace. It was decided that Princeton’s paper conservator, Ted Stanley, should lift the old paper paste-downs inside each cover, and indeed this revealed much broader extensions of both of the vellum strips, still glued down onto the 15th-century wooden boards.

The two vellum fragments, now fully revealed except for two narrow widths that remains folded around the first and last six leaves of the Horace, constitute a complete leaf (folio 11 of 13) from a previously unknown 33-line edition of the Ars minor of Aelius Donatus (fl. 4th century CE), the essential Latin grammar used in medieval schools. It most likely was printed by Johannes Gutenberg’s former colleagues in Mainz, Johann Fust and Peter Schoeffer.

Whereas the red markings throughout the Donatus fragments were added by hand, the blue chapter initial A on the fragment at the back of the Horace was printed by the press in blue ink. This feature helps to date the Donatus edition to soon after 1457, when Fust and Schoeffer first introduced colored initials, including the identical A, in their famous Mainz Psalter.

Thus, a few decades after the Donatus was printed, a bookbinder saw fit to recycle the schoolbook in order to provide supports for the binding of the Horace. The rubrication of the Horace is German in style, not Italian. This strongly suggests that the book was imported to Germany from Venice at an early date. The use of a printed leaf from Mainz as binding waste likewise suggests that the Horace was bound in Germany. Moreover, an inscription by an early owner, Johann Ogier (Freiherr) Faust von Aschaffenburg (1577-1631) of Frankfurt am Main, suggests that city, with its important international book fair, as the likeliest location for the demise of the Donatus, and the binding of the Horace.

Today, no copies of any Mainz edition of the Donatus survive intact, and even such small typographic specimens as this are fabulously rare – the last time a Gutenberg-type Donatus fragment was discovered was in 1973. However, what is most important is that the present fragments were found in situ, and Princeton intends to leave them where they belong. These are the only known Mainz Donatus fragments that are still preserved within the binding that constitutes their original datable context, and it is this unique circumstance that provides important information about the lives – and deaths – of Europe’s earliest printed books. (Princeton).

quote:

Omstreden ‘laatste’ Da Vinci te koop voor ten minste 100 mln dollar
De Russische miljardair Dmitry Rybolovlev veilt woensdag bij Christie’s ‘Christus als redder van de wereld’, het enige schilderij van Leonardo da Vinci in privébezit.

Filmster Leonardo DiCaprio is al even wezen kijken, net als duizenden andere nieuwsgierigen, aldus The New York Times, naar het schilderij dat als ‘De Laatste Da Vinci’ gemarket is door veilinghuis Christie’s in New York. Het sinds 2011 aan Leonardo da Vinci toegeschreven schilderij van Christus als redder van de wereld, Salvator Mundi, uit 1500, was op kijkdagen te zien, en wordt woensdag geveild bij Christie’s. Het moet ten minste 100 miljoen dollar (85,12 miljoen euro) opbrengen – dat bod is al binnen. Het is het enige schilderij van de ruim 15 die van Da Vinci bekend zijn, dat nog in privébezit is. (NRC).

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op dinsdag 14 november 2017 22:20 schreef Nibb-it het volgende:

[..]

quote:

Op donderdag 16 november 2017 09:59 schreef Cobra4 het volgende:

[..]

¤340 miljoen.

Schilderij Da Vinci geveild voor 400 miljoen dollar

quote:

Op donderdag 16 november 2017 12:27 schreef Nibb-it het volgende:
Denk ook niet dat de koper het werk vanwege zijn esthetische waarde heeft gekocht.

quote:

Op vrijdag 17 november 2017 09:13 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:
16-11-2017

Eeuwenoude gebouwen opgegraven bij Utrechts station

[ afbeelding ]

Opgraving op het SmakkelaarsveldVlakbij station Utrecht Centraal zijn archeologen gestuit op resten van bebouwing. De bebouwing, die dateert van de middeleeuwen tot de negentiende eeuw, stond ooit langs de Vleutense Wetering.

De Vleutense Wetering

De Vleutense Wetering of Vleutense Vaart is een oude kunstmatige waterloop aan de westkant van Utrecht. In een oorkonde van Karel Martel uit 723 zou de watergang al genoemd worden. Toen vormde de waterloop een belangrijke verbinding tussen de eerste bebouwing van Utrecht rondom het Romeinse fort Trajectum en de Oude Rijn. Daarna is de waterloop een aantal keer verlegd, zodat die beter aansloot op de groeiende stad. Rondom het kanaal werd in de middeleeuwen land ontgonnen. Het kanaal groeide uit tot een belangrijke verbinding tussen de stad Utrecht en het westen.

Eerdere opgraving op het Smakkelaarsveld

In 2009 werden bij opgravingen op het Smakkelaarsveld al delen van een 19e eeuwse kademuur opgegraven. Bij die opgraving werden ook dagelijkse gebruiksvoorwerpen en stukken van een maliënkolder aan het licht.

Haventje buiten de stadspoort

Het gebied dat nu Smakkelaarsveld heet, is sinds de 13e eeuw bewoond. In die periode lag op die plek het voorstadje Buiten Catharijne. Toen al, was het gebied een belangrijk knooppunt, net als nu. Over de Vleutense Wetering kwamen schepen in Utrecht aan die in Buiten Catharijne gelost werden, waardoor buiten de muren van de stad Utrecht een haventje ontstond.

Bron:

CU2030.nl

(archeologieonline.nl)

quote:

De fax: voor de eerste Belgische koper Kamagurka een uitkomst, voor historici en biografen een ramp

Vervagende faxen zijn een groot probleem voor de biograaf van Nobelprijswinnaar Seamus Heaney. De Ierse dichter was een enthousiast gebruiker van de fax, maar faxberichten vervagen en worden daardoor onleesbaar. Het wordt een race tegen de tijd om ze nog te kunnen lezen. Kamagurka was destijds wèl een fan van de fax. Hij was wellicht zelfs de eerste Belgische koper van een faxtoestel, vertelde hij bij "De wereld vandaag" op Radio 1.

Flip Feyten
vr 17 nov 20:25

Fintan O'Toole, de biograaf van Nobelprijswinnaar literatuur Seamus Heaney, luidt de alarmbel. De Ierse dichter Heaney overleed in 2013. Zijn hele leven had hij de fax als favoriet communicatiemiddel gebruikt . Nagenoeg zijn hele briefwisseling - een klassieke goudmijn voor biografen - staat op faxpapier. Maar dat heeft de vervelende eigenschap met de jaren te vervagen, en faxen worden dus gaandeweg onleesbaar. De biograaf roept iedereen die ooit een fax van Seamus Heaney kreeg dan ook op om hem die berichten zo snel mogelijk te bezorgen, anders gaat cruciale informatie verloren.

Wie na 1990 geboren is vraagt zich wellicht af wat dat is: een fax? Maar tekenaar Kamagurka weet dat nog heel goed, zo vertelde hij bij "De Wereld Vandaag" op Radio 1: "In Gent liep ik in de jaren zeventig voorbij een winkel waar ze elektrische schrijfmachines verkochten. Daar zag ik een gigantische oranje bak staan, ongeveer anderhalve meter hoog. De verkoper zei: "Als je daarin een papier met een handgeschreven tekst of een tekening steekt, komt het er aan de andere kant exàct hetzelfde uit!"."

Dat was heel interessant voor Kama: want in die tijd moest hij zijn tekeningen naar verschillende kranten- en tijdschriftredacties versturen, en met de post duurde dat soms een paar dagen. "Hoeveel kost dat?" vroeg Kama. "145.000 frank", zei de verkoper. Kama is meteen naar de bank gerend: "Ik heb daar een lening genomen en ben meteen teruggekeerd naar de winkel om die fax te kopen. Die gigantische bak stond bij mij thuis, en toen bleek dat ik de enige was met een faxtoestel!" Kamagurka was dus wellicht de eerste Belgische koper van een faxtoestel.

Dan is Kamagurka beginnen bellen naar Humo, naar NRC, zijn werkgevers van toen: "Die hebben dan ook allemaal een fax gekocht, en zo kon ik mijn tekeningen doorfaxen. Daardoor kon ik thuiszitten, én op twee, drie, vier verschilende redacties terzelfdertijd aanwezig zijn."

Ideaal was het niet: een fax werkt met thermisch papier, dat moest je op grote rollen kopen en op de juiste plaats in het toestel aanbrengen. Geen gemakkelijke opdracht voor Kamagurka: "Ik ben niet van de handigste, ik kan nauwelijks een wc-rolletje vervangen. Dus dat liep wel eens slecht af." Bovendien gaf dat chemische paier een vervelende geur af: "Je kon dat doorheen het hele huis ruiken".

Dat thermisch papier wordt nu nog altijd gebruikt voor kasbonnen en treintickets, toepassingen waarbij het geen belang heeft dat de tekst op termijn vervaagt en onleesbaar wordt.

Later werden de faxtoestellen compacter en werkten ze ook met gewoon A4-papier. En nog een stap verder in de digitale revolutie kwamen de scanners en de computers waarmee je tekeningen probleemloos kon versturen. Kamagurka heeft nu dan ook geen fax meer in huis.

quote:

Het Parlement van Gelderland viert zeshonderdste verjaardag

ARNHEM - Slingers, ballonnen en taart volgend jaar aan de Markt in Arnhem. De provincie Gelderland bereidt samen met de Radboud Universiteit een verjaardagsfeest voor naar aanleiding van de zeshonderdste verjaardag van het Gelders Parlement.

Gelderse burgers en ridders spraken op 3 mei 1418 af dat zij gezamenlijk inspraak wilden in het bestuur van Gelderland. Dat wordt gezien als het begin van Provinciale Staten zoals we die nu nog steeds kennen.

Middeleeuwse samenwerking
De leden van de Gelderse Staten waren zeshonderd jaar geleden de rijke burgers uit de steden en de ridders uit het hertogdom Gelre. Zij verenigden zich eerst in vier kwartieren met Nijmegen, Roermond, Zutphen en Arnhem als hoofdsteden. In 1418 kwamen vertegenwoordigers uit deze vier kwartieren samen in Arnhem voor een noodsituatie. Hertog Reinald (of Reinoud) IV dreigde zonder wettige nakomelingen te overlijden. Dat zou betekenen dat het Hertogdom Gelre uit elkaar zou kunnen vallen of in buitenlandse handen zou komen. Dat wilden de Gelderse steden en ridders gezamenlijk voorkomen. Zij spraken af dat ze eensgezind een nieuwe hertog zouden kiezen en dat zij deze vorst voortaan zouden controleren bij het landsbestuur.

Ouder dan de Staten-Generaal
De vergaderingen van steden en ridders in het hertogdom Gelre vonden vanaf 1418 met steeds grotere regelmaat plaats. Daarmee is het Gelders Parlement ouder dan het parlement van Nederland, de Staten-Generaal, die pas in 1464 ontstonden. De bijeenkomsten van Gelderse steden en ridders stonden eeuwenlang bekend als de Landdagen. Deze zijn een directe voorloper van de Provinciale Staten die vanaf 1814 het hoogste bestuur in de provincie Gelderland vormen.

Verjaardagsfeest
De provincie Gelderland en hoogleraren van de Radboud Universiteit bedenken op dit moment hoe zij de verjaardag van het Gelders Parlement op 3 mei 2018 een passende invulling kunnen geven. Omroep Gelderland besteedt aanstaande maandag aandacht aan het ontstaan van het Gelders Parlement in het programma Ridders van Gelre. De eerste uitzending is om 17.20 uur en wordt ieder uur herhaald.

quote:

Foto op rommelmarkt blijkt zeldzaam plaatje Billy the Kid

Een oude foto van wat een groepje cowboys leek te zijn, blijkt waardevoller dan gedacht. Amerikaanse historici hebben Wild West-crimineel Billy the Kid herkend op het plaatje, samen met de man die hem zou vermoorden, Pat Garrett. Daarmee zou de afbeelding miljoenen waard kunnen zijn.



Frank Abrams kocht de tintype, een vroeg soort foto, in 2011 voor 10 dollar op een rommelmarkt. Hij hing het metalen plaatje in een gastenkamer en grapte tegen bezoekers dat het een afbeelding van Jesse James was.

Toen Abrams hoorde over een andere teruggevonden foto van Billy the Kid, die in 2015 werd geveild voor 5 miljoen dollar, bekeek hij het plaatje eens beter. Al snel herkende hij de crimineel als tweede van links. Pat Garrett is de man helemaal rechts. De foto moet tussen 1875 en 1880 zijn gemaakt, denken experts die hij raadpleegde.

Geen verkoopplannen

Billy the Kid werd een Wild West-legende door de moord op zeker acht tegenstanders. Hij was bevriend met Garrett, totdat die als sheriff werd aangesteld. Op zijn 21ste schoot Garrett Billy the Kid dood na een ontsnapping.

Als liefhebber van geschiedenis is Abrams niet van plan de foto te verkopen. "Daar denk ik nu niet aan. Die dag komt misschien nog eens, maar nu nog niet."

(NOS)

quote:

Clemenceau, de "vader van de overwinning"

Honderd jaar geleden werd Georges Clemenceau premier van Frankrijk. De"Tijger", zoals hij bekend was, bezorgde Frankrijk voor het eerst tijdens de Eerste Wereldoorlog een stabiele regering en kreeg als eretitel de "vader van de overwinning”

quote:

Bijzondere 17e-eeuwse kijkdoos levert gezichtsbedrog op in museum Bredius | Omroep West

DEN HAAG - Museum Bredius in Den Haag heeft iets bijzonders in huis gehaald: de enige 17e-eeuwse perspectiefkast in Nederland. Deze 'kijkdoos' is bedoeld om kunstliefhebbers een beetje voor de gek te houden.

'Slechts weinig mensen weten wat zo'n perspectiefkast precies is,' zegt conservator Willem Jan Hoogsteder. 'En dat terwijl iedereen weet wat een kijkdoos is: daarbij kijk je door een gaatje en dan zie je allemaal poppetjes die erin zijn gezet. Maar die doos is volledig recht, die hele kamer zie je. Bij deze perspectiefkast zie je pas hoe hij geschilderd is als je de kast opendoet, en dan komt de grote verrassing.'

Het is een zeldzaam exemplaar: van dit soort perspectiefkasten bestaan er maar zes op de wereld. 'Er zijn maar weinig schilders die zich in de 17e eeuw hebben gespecialiseerd in architectuur, veel minder dan in landschappen,' aldus conservator Hoogsteder. 'Het is eigenlijk een wiskundige aangelegenheid: je moet goed de wetten van het perspectief kennen. Het is soms tamelijk ingewikkeld. En dit is iets anders dan een schilderij: het is een grapje.'

Schoonheid misleidt

De perspectiefkast maakt deel uit van de tentoonstelling Schoonheid Misleidt, over misleiding in de kunst. Daarbij zijn ook te zien een trompe l'oeil, een schildertechniek die tot gezichtsbedrog leidt, en een anamorfose, iets wat alleen goed te zien is in spiegelbeeld. 'Eigenlijk houden we het publiek lekker voor de gek', lacht projectleider Jan van der Meer Mohr. Tot april is de tentoonstelling te zien in Museum Bredius

quote:

Op woensdag 29 november 2017 21:31 schreef zakjapannertje het volgende:

[..]

https://m.omroepwest.nl/nieuws/3554875~b07b25a

quote:

Hoe krenterigheid en conservatisme voor trage VOC-schepen zorgden

'Nederlanders zagen dat Engelsen sneller waren, maar vonden aanpassing te duur'

ARTIKELWas de VOC wel zo dynamisch? Schepen van de Verenigde Oostindische Compagnie waren langzamer dan die van vergelijkbare ondernemingen in andere landen. Een kwestie van zuinigheid en conservatisme, zeggen wetenschappers die onderzochten hoe het kwam dat een Nederlands schip weken of zelfs maanden langer deed over een reis naar Azië.

Door: Cor Speksnijder 4 december 2017, 09:30

quote:

Op maandag 4 december 2017 21:02 schreef zakjapannertje het volgende:

[..]

https://www.volkskrant.nl(...)en-zorgden~a4543040/

quote:

Archaeological Enigma Resolved: Meteorites Were the Origin of All Things Iron Predating the Iron Age

The enigma of iron tools that predate the Iron Age has long puzzled archaeologists. Over decades evidence accrued that the iron was of meteoric, not terrestrial, origin. Now Albert Jambon of the French Museum of Natural History has reanalyzed a collection of artifacts going back as much as 5,000 years in age, and found that every single one was made of meteoritic metal.

Based on an innovative geochemical approach, enabling distinction between terrestrial from extraterrestrial forms of iron, he found zero evidence of precocious smelting during the Bronze Age, Jambon reports in the Journal of Archaeological Science.

quote:

Toneelstuk Gijsbreght van Aemstel keert terug naar oorspronkelijke schouwburg
Op woensdag 3 januari 2018 presenteert Theater Kwast de voorstelling Gijsbreght van Aemstel in The Dylan Amsterdam, exact 380 jaar na de eerste uitvoering van het inconische stuk.

Op 3 januari 1638 opende met deze première de eerste Amsterdamse Schouwburg aan de Keizersgracht, precies op de locatie waar nu The Dylan Amsterdam staat.

Theater Kwast is specialist in het spelen van theater uit de Gouden Eeuw en koppelt daarbij relevante historische locaties aan de opvoering van 17e -eeuwse theaterstukken. Voor The Dylan Amsterdam creëerde Kwast een voorstelling van een uur, die bezoekers door het gebouw voert om hen dit eeuwenoude theaterstuk én deze unieke locatie te laten ervaren.

Een verteller, drie acteurs en een muzikant leiden bezoekers door een verkorte vorm van het stuk en de resten van de Oude Schouwburg. Zo keert de Gijsbreght terug naar de plek waar Joost van den Vondel het stuk bijna vier eeuwen geleden voor schreef.

Het woord “schouwburg” is door Joost van den Vondel bedacht voor de eerste Schouwburg van Amsterdam (de “Duytsche Academie”), de locatie waar The Dylan Amsterdam zich nu bevindt. Zie Neerlandistiek voor details.

quote:

Google eert Bredanaar Jan Ingenhousz met Doodle

BREDA - Zoekmachine Google eert vrijdag met een zogenoemde Doodle de in Breda geboren wetenschapper Jan Ingenhousz. De arts en natuuronderzoeker uit de 18e eeuw is wereldwijd bekend vanwege zijn ontdekking van de fotosynthese en de inenting tegen de pokken.

Ingenhousz werd op 8 december 1730 in Breda geboren. Hij begon zijn carrière als arts en vertrok naar Engeland om tijdens de pokkenepidemie mensen in te enten. Later werd hij lijfarts van de Oostenrijkse keizerin Maria Theresia in Wenen.

Fotosynthese
De Bredanaar ontdekte in 1779 dat planten zuurstof produceren als ze worden blootgesteld aan licht, de fotosynthese. Ook deed hij onderzoek naar elektrische geleidbaarheid en magnetisme. Hij had onder meer contact met de beroemde wetenschapper Benjamin Franklin.

Ingenhousz stierf in 1799 in Bowood House bij Calne in Engeland. In Breda is er een plein naar hem vernoemd. Vrijdag is vanwege zijn 287e geboortedag een tekening van zijn belangrijkste ontdekking te zien op Google.

quote:

Bizarre reuzenkaart uit zestiende eeuw in elkaar gezet

De grootste wereldkaart ooit – bestaande uit zestig losse bladen – kan eindelijk worden bewonderd zoals de maker ervan had bedoeld.

woensdag, 13 december

De kleurrijke en zeer gedetailleerde kaart uit 1587 heeft in samengestelde vorm een omvang van 7,5 vierkante meter. In de afgelopen 430 jaar waren de zestig afzonderlijke bladen in een atlas gebonden, maar nu zijn ze eindelijk digitaal tot één grote kaart samengevoegd om de wereld te tonen zoals die destijds werd gezien.