In Venezuela zouden ze bij nader inzien ook wel wat meer de Angelsaksische kant op willen.quote:Op maandag 17 juli 2017 21:07 schreef robin007bond het volgende:
[..]
Tsja, wat is oké? Vergelijk landen met hetzelfde BNP en hoe ze scoren op bijvoorbeeld dood door ondervoeding:
http://www.worldlifeexpec(...)utrition/by-country/
Natuurlijk als disclaimer dat ik veel liever hier woon dan in een dictatuur. En dat ik voor de Cubanen hoop dat ze de transitie maken naar een democratie.
En tsja, vind je Nederland sociaaldemocratisch? We gaan steeds meer de Angelsaksische kant op.
Sorry, maar het komt jou geloofwaardig voor dat er in Cuba minder mensen aan ondervoeding doodgaan dan op IJsland? En 10x minder dan in Frankrijk? Wel even realistisch blijven, Cuba is geen transparant en vrij land waar de overheid dit soort gegevens eerlijk rapporteert.quote:Op maandag 17 juli 2017 21:07 schreef robin007bond het volgende:
[..]
Tsja, wat is oké? Vergelijk landen met hetzelfde BNP en hoe ze scoren op bijvoorbeeld dood door ondervoeding:
http://www.worldlifeexpec(...)utrition/by-country/
Natuurlijk als disclaimer dat ik veel liever hier woon dan in een dictatuur. En dat ik voor de Cubanen hoop dat ze de transitie maken naar een democratie.
En tsja, vind je Nederland sociaaldemocratisch? We gaan steeds meer de Angelsaksische kant op.
Dat hebben ze al eens gehad en was geen succes. Net zoals onder pinochet de armoede omhoog schoot en ze enorm afhankelijk waren van de natuurlijke mineralenquote:Op maandag 17 juli 2017 21:11 schreef Perrin het volgende:
[..]
In Venezuela zouden ze bij nader inzien ook wel wat meer de Angelsaksische kant op willen.
Politici met slecht economisch beleid heb je in ieder gedeelte van het politieke spectrum.quote:Op maandag 17 juli 2017 21:11 schreef Perrin het volgende:
[..]
In Venezuela zouden ze bij nader inzien ook wel wat meer de Angelsaksische kant op willen.
Het verbaast mij ook, maar ik neem aan dat de Wereldgezondheidsorganisatie te vertrouwen is en ook niet zomaar afgaat op nummers die ze toegewezen krijgen.quote:Op maandag 17 juli 2017 21:11 schreef Tijger_m het volgende:
[..]
Sorry, maar het komt jou geloofwaardig voor dat er in Cuba minder mensen aan ondervoeding doodgaan dan op IJsland? En 10x minder dan in Frankrijk? Wel even realistisch blijven, Cuba is geen transparant en vrij land waar de overheid dit soort gegevens eerlijk rapporteert.
In grote lijnen eens met de eerste twee zinnen van je betoog. Diversificatie is noodzakelijk en elke / meerdere politieke stromingen kennen hun uitwassen. Ik zou de discussie nog wel aanwillen dat het socialisme en communisme vanuit haar extreme hoek wat nadeliger is geweest dan bijvoorbeeld de sociaal-democratie, de christen-democratie en het liberalisme, maar soit. Na deze twee zinnen ga je, in mijn ogen, de verkeerde kant op. Importheffingen hebben Venezuela getroffen, evenals collectieve prijszettingen op een te laag niveau waardoor productaanbod uitblijft. Statoil is weliswaar grotendeels staatseigendom, maar 1/3e van de aandelen wordt publiekelijk verhandeld. Daarnaast is staatsbezit geen garantie voor succes, want met fossiele brandstoffen liggen ook Dutch diseases en andere vormen van entitlement / easy wealth op de loer. Had Venezuela de olieopbrengsten middels een staatsfonds geinvesteerd, dan was het al een stuk beter dan het linea recta in de economie pompen.quote:Op maandag 17 juli 2017 21:52 schreef robin007bond het volgende:
[..]
Politici met slecht economisch beleid heb je in ieder gedeelte van het politieke spectrum.
Venezuela had de economie veel meer moeten diversificeren. Olie nationaliseren is niets mis mee. Het gros van de olie in Noorwegen is ook staatsbezit (StatOil). Verder zijn er meerdere dingen die ze fout hebben gedaan: bijvoorbeeld het gedoe met de wisselkoersen, de prijscontroles, etc.
Feit is wel dat het socialisme in haar verschijningsvorm vrijwel altijd naar meer geld voor de onderklasse streeft en daarmee cadeautjes uitdeelt die op de lange termijn bekostigd moeten worden, hetzij met hogere belastingopbrengsten, hetzij met fossiele brandstoffen. Dat Venezuela hier last van heeft, komt ook doordat zij de vruchten van het kapitalisme niet wil plukken. Buitenlandse bedrijven en multinationals naar binnen hengelen, banen in de financiële sector creëren, toerisme institutionaliseren en bouwproductie opschalen zijn allemaal diversificatie-activiteiten die passen in het marktcentrische kader, maar Venezuela heeft dit nagelaten omdat het geld van de olie te gemakkelijk binnen kwam. Kijken we naar andere OPEC-landen, dan zien we dat kapitalistischer staten minder hard getroffen zijn door de lage prijzen.quote:Zijn die verkeerde maatregelen inherent aan socialisme? Dat denk ik niet. Dat zijn specifieke zaken die de Venezolaanse overheid verkeerd heeft aangepakt.
Dat slechte beleid - in de casus van toiletpapier - is toch niet per definitie sabotage? Of is een socialistisch bewind dat slecht beleid doorvoert gesaboteerd vanuit buiten? De vraag hoe dat komt, lijkt me simpel: bedrijven moeten toiletpapier produceren. Bedrijven willen geen toiletpapier produceren voor de prijzen die de Venezuelaanse staat oplegt. Gevolg is een tekort aan toiletpapier via de officiële kanalen en mensen uit Venezuela moeten hun toiletpapier via de officieuze route ophalen. Vergelijkbaar met Cuba; daar is het lucratiever op taxi-chauffeur te zijn, dan als gediplomeerd chemicus, want een taxi-chauffeur is een geliberaliseerde baan, waardoor je een fors hoger salaris kan toucheren. Dit soort excessen zijn een ontzettende verspilling van talent en middelen.quote:Overigens sluit ik ook niet uit dat er voor een deel ook sabotage in het spel is. Van bepaalde producten is bijvoorbeeld een tekort (toiletpapier), zonder dat er een tekort is aan papier zelf. De vraag is dan hoe dat komt. Het lijkt me onwaarschijnlijk dat er bewust wordt gesaboteerd, maar ik zou het niet 100% kunnen uitsluiten. Dat er slecht beleid is gevoerd lijkt me de meest voor de hand liggende verklaring.
Er zijn natuurlijk creatieve manieren om dit te bereiken:quote:Op maandag 17 juli 2017 21:52 schreef robin007bond het volgende:
[..]
Het verbaast mij ook, maar ik neem aan dat de Wereldgezondheidsorganisatie te vertrouwen is en ook niet zomaar afgaat op nummers die ze toegewezen krijgen.
quote:Hirschfeld explains also that the Cuban Ministry of Health (MINSAP) sets statistical targets that are viewed as production quotas. The most guarded is infant mortality rate. To illustrate this, Hirschfeld describes a case where a doctor said that if the ultrasound examination revealed "some fetal abnormalities", the woman "would have an abortion", to avoid an increase in the infant mortality rate.
Holy shit. Dat verbaast me eigenlijk niets in dat soort landen.quote:Op maandag 17 juli 2017 22:21 schreef GSbrder het volgende:
[..]
Er zijn natuurlijk creatieve manieren om dit te bereiken:
[..]
Nationalisme is de nieuwe mode.quote:Op dinsdag 18 juli 2017 12:18 schreef Kaas- het volgende:
Zelfs economen pleiten nu voor een betere bescherming tegen overnames. https://esb.nu/esb/200295(...)-is-dringend-gewenst
Was dat ooit niet het geval? De vraag is eerder: welke economen pleiten voor en welke tegen.quote:Op dinsdag 18 juli 2017 12:18 schreef Kaas- het volgende:
Zelfs economen pleiten nu voor een betere bescherming tegen overnames. https://esb.nu/esb/200295(...)-is-dringend-gewenst
In zo een establishment blad is dat opmerkelijk ja.quote:Op dinsdag 18 juli 2017 12:18 schreef Kaas- het volgende:
Zelfs economen pleiten nu voor een betere bescherming tegen overnames. https://esb.nu/esb/200295(...)-is-dringend-gewenst
Het kapitalisme berust op eigendomsrecht. Ieder recht, dat onze handhaving vereist, is geen deel van de onwrikbare natuurlijke orde. Waarop is het eigendomsrecht gebaseerd? Op afspraken. Ze zijn alleen geldig binnen een jurisdictie. Door de rol van de overheid te betwisten, ondermijnt het marktfundamentalisme de grond onder het eigendomsrecht. Door de rol van de overheid te erkennen, wordt de besluitvormingsprocedure fundamenteel, en het eigendomsrecht een afgeleidde.quote:Kapitalisme is voor economie wat evolutie is voor biologie.
Nationalisme is geen zinnig alternatief. De overheid is een bestuurlijke eenheid, geen object voor verheerlijking. Neoliberalisme en Nationalisme hebben met elkaar gemeen, dat het beide rechtse ideologieën zijn, en beide machtzoekend. De passie voor macht, als individu of als groep, is het probleem, niet de oplossing. Het probleem is niet je eigen macht, die van nature is, en niet gekortwiekt hoeft te worden, maar de uitbreiding ervan, door het inkaderen, ondergeschikt maken en kortwieken van anderen.quote:Nationalisme is de nieuwe mode.
quote:Honderdduizend studenten kunnen hun schuld niet betalen
Steeds meer oud-studenten hebben problemen met het aflossen van hun studieschuld. Bijna honderdduizend afgestudeerden kunnen hun lening niet terugbetalen.
Dat blijkt uit cijfers van de Dienst Uitvoerend Onderwijs (DUO), die door dagblad Trouw zijn opgevraagd. Als een student gaat werken, is de gemiddelde studieschuld 14.768 euro.
De oud-studenten verdienen maandelijks te weinig om DUO te kunnen terugbetalen. In 2015 gold dat voor 13 procent van de terugbetalers, maar dat aantal is sinds 2009 verviervoudigd.
Hoe kan dit?
Een duidelijke verklaring voor deze stijging heeft DUO niet, maar een woordvoerder zegt dat het kan komen door verandering in de werkwijze van de dienst. DUO bepaalt sinds 2012 op basis van het inkomen welk bedrag de student maandelijks moet terugbetalen.
Door de economische crisis die in 2008 begon, verdienen starters relatief weinig. Ook was de werkloosheid onder jongeren de afgelopen jaren erg hoog.
Na vijftien jaar wordt de nog te betalen schuld kwijtgescholden. Doordat steeds meer oud-studenten hun schuld niet kunnen terugbetalen, zit de overheid dus straks met steeds meer onafgeloste leningen. Studenten hebben op dit momenten bij overheid nog schuld van 17,9 miljard euro.
Nationalisme is een logisch gevolg van het concept natiestaat en de daaraan gekoppelde gezamenlijke cultuur en identiteit alsmede de gezamenlijk gefinancierde collectiviteit. Nationalisme kan zowel links als rechts zijn. Nationalisme in mijn ogen is het behoud en de bescherming van het gezamenlijke. Het lijkt mij eerder onderdeel van de verzorgingsstaat.quote:Op dinsdag 18 juli 2017 16:14 schreef deelnemer het volgende:
reactie op post #138 van Paper_tiger
[..]
Nationalisme is geen zinnig alternatief. De overheid is een bestuurlijke eenheid, geen object voor verheerlijking. Neoliberalisme en Nationalisme hebben met elkaar gemeen, dat het beide rechtse ideologieën zijn, en beide machtzoekend. De passie voor macht, als individu of als groep, is het probleem, niet de oplossing. Het probleem is niet je eigen macht, die van nature is, en niet gekortwiekt hoeft te worden, maar de uitbreiding ervan, door het inkaderen, ondergeschikt maken en kortwieken van anderen.
De gezamenlijke cultuur en identiteit behoeft geen bescherming. Die vormt zich vanzelf en moet ook open en veranderlijk blijven.quote:Nationalisme is een logisch gevolg van het concept natiestaat en de daaraan gekoppelde gezamenlijke cultuur en identiteit alsmede de gezamenlijk gefinancierde collectiviteit. Nationalisme kan zowel links als rechts zijn. Nationalisme in mijn ogen is het behoud en de bescherming van het gezamenlijke.
Belasting betalen is inderdaad een verplichting. De verdeling daarvan hangt af van de inkomens- en vermogensongelijkheidquote:Het lijkt mij eerder onderdeel van de verzorgingsstaat.
Ik zie niet in waar het te maken zou hebben met het kortwieken van anderen.
Een column die vertaald is verschenen in de Volkskrant. Het origineel:quote:De meesten van ons worden een loser, toch belonen veel landen vooral winnaars
COLUMN
Filosoof en schrijver Alain de Botton, oprichter van de School of Life, schrijft elke week over hoe je ook zou kunnen leven.
Door: Alain de Botton 15 juli 2017, 02:00
We willen natuurlijk allemaal winnaars zijn. En dus zijn veel landen erop ingericht winnaars te belonen. Het zijn de landen die veel aandacht besteden aan het optimaliseren van de levensomstandigheden die de winnaars zich kunnen veroorloven. Als je in zo’n land een winnaar bent en ziek wordt, zijn er uitstekende ziekenhuizen. De voertuigen waarin zij zich verplaatsen zijn het summum. Hun huizen zijn ruim, licht en opbeurend. Hun kinderen worden opgeleid in instellingen die op vijfsterrenhotels lijken. Uiteraard zijn in zulke landen de voorzieningen voor losers een stuk minder. Er is gewoon geen geld meer voor, waardoor het huisvesten van losers een hele uitdaging kan zijn. Hun voertuigen zijn een beetje vernederend. En hun kinderen leren al jong dat ze niets voorstellen.
Dat klinkt misschien verontrustend, maar toch maken we ons er niet erg druk over. De belangrijkste reden daarvoor is hoe de menselijke geest werkt. De meesten van ons gaan er namelijk van nature van uit dat we op enig moment winnaar zullen worden. Dit optimistische deel van het brein zien we terug in onze neiging mee te doen aan loterijen. Miljoenen mensen zijn bereid te geloven dat ze ooit het winnende lot in handen krijgen, al is de kans nog zo klein (bij de Engelse loterij: 1 op 14 miljoen). Als we zelf geen loten kopen, doen we een beetje meewarig over mensen die wel meespelen. Met leedvermaak constateren we dat ze niets van statistiek snappen. Maar in het stemhokje redeneren we opvallend genoeg net als zij. Ook wij stemmen wellicht op een politieke partij die vastbesloten is een kleine groep winnaars te belonen en de meerderheid van losers te veroordelen tot een minder florissant bestaan.
Ook wij kunnen een lesje statistiek gebruiken. De kans op het starten van een bedrijf in de VS dat 1 miljard waard zal worden? 1 op 785.166; 0,0001 procent van de bevolking slaagt erin. De kans op een jaarsalaris in de VS van minder dan 200 duizend dollar? 99 op de 100. De kans dat we een beroep moeten doen op de overheid voor gezondheidszorg, huisvesting, vervoer of bijstand tijdens ons leven: 92 op 100. Kortom, een zekere mate van financiële kwetsbaarheid oftewel loser zijn, is statistisch gezien de norm. Het is waarschijnlijker dat we eindigen met een middelmatig salaris, met een kwakkelende gezondheid en als slachtoffer van tegenslagen dan dat we eindigen als robuuste, onkwetsbare winnaars. En toch blijven we maar doorgaan met het maken en ondersteunen winnaarslanden. Dit is de top-5 van winnaarslanden, die zich veel moeite getroosten de gevolgen van het winnen zo plezierig mogelijk te maken: 5. Brazilië; 4. India; 3. China; 2. Verenigd Koninkrijk; 1. Verenigde Staten. En dit is de top-5 van loserslanden, waaraan meestal weinig aandacht wordt besteed: 5. Nederland; 4. Duitsland; 3. Zwitserland; 2. Noorwegen; 1. Denemarken.
In loserslanden zijn kiezers zo vriendelijk dat ze ervan uitgaan dat ze losers zijn en zullen blijven en daarom proberen ze de omstandigheden zo prettig mogelijk te maken. Ze zorgen voor een openbaarvervoersysteem dat geschikt is voor losers. Voor geschikte huisvesting voor losers. En voor openbare scholen voor losers. In loserslanden kun je je als winnaar wat ongemakkelijk voelen. Niemand applaudisseert voor je omdat je in een mooie auto rijdt. Er zijn geen betere scholen dan die voor de losers. Je gaat misschien zelfs uit eigen beweging naar een losersziekenhuis. En je betaalt waarschijnlijk veel belasting. Winnaarslanden en loserslanden hebben allebei zo hun voordelen. De vraag is of we stemmen voor een samenleving die aan afspiegeling is van onze statistische werkelijkheid. Door te aanvaarden dat we welhaast zeker losers zijn en losers zullen blijven, kunnen we ons ongetwijfeld verdrietig voelen. Maar we kunnen ons ook zo bevrijd voelen dat we kunnen samenspannen om in een samenleving te wonen waarin de consequenties van ons falen heel wat minder erg zijn.
Opmerkelijk. Niet lang geleden was het beweren dat er weinig sociale mobiliteit mogelijk is, dat mensen nu eenmaal als "loser" geboren worden en daarom minder kans hebben op succes, een onprettige waarheid, waarbij links het rechts/neoliberale partijen verweet dat dit defaitisme een self-fulfilling prophecy zou zijn.quote:Op woensdag 19 juli 2017 07:33 schreef Bondsrepubliek het volgende:
Veel mensen zijn blijkbaar niet bekend met statistieken. Zo kan het namelijk gebeuren dat bijvoorbeeld in Nederland best veel mensen gestemd hebben op de neoliberalen van VVD en D66. Twee zeer rechtse partijen die streven naar een overheid die enkel zorgt draagt voor de winnaars (een kleine elite) in een samenleving. Maar de kans om in een samenleving te eindigen als loser is echter vele malen groter dan de kans om zo’n winnaar te worden. Stemmen op partijen die een winnaarsland voorstaan zoals bijvoorbeeld VVD66 is voor veruit de meeste mensen dan ook volstrekt irrationeel gedrag.
[..]
Een column die vertaald is verschenen in de Volkskrant. Het origineel:
http://www.thebookoflife.(...)untries-for-winners/
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |