Hey,quote:Op zondag 11 juni 2017 18:32 schreef LordofLeaves het volgende:
[..]
Let goed op jezelf, man. Laat je nog even weten hoe het met je gaat?
Nou ja, mijn lichaam zou wel gevonden worden door mijn huisgenoten. Maar mijn studiegenoten/vrienden van vroeger zullen het niet opmerken nee. Misschien die paar mensen waar ik nog mee app dat ze het raar vinden dat ik ineens niet meer app.quote:Op zondag 11 juni 2017 11:05 schreef LordofLeaves het volgende:
[..]
Lastige vraag. Denk je dat er mensen zijn die je zullen gaan zoeken binnen nu en een aantal dagen?
Sluit jezelf niet op. Ga hoe dan ook naar de huisarts, even IRL met iemand praten zal je goed doen.quote:Op zondag 11 juni 2017 18:52 schreef Argo het volgende:
[..]
Hey,
Het gaat met ups en downs. Nu weer wat beter maar toch veel stress. Heb het weekend toch bijna erop zitten! Vanavond op tijd naar bed daarna bel ik de huisarts morgen.
Ow.... dat vind ik heel erg naar om te lezen... Je bent zo'n fijn persoon en het klinkt zo eenzaam ... Even een een dikke online knuffelquote:Op zondag 11 juni 2017 19:16 schreef Gary_Oak het volgende:
[..]
Nou ja, mijn lichaam zou wel gevonden worden door mijn huisgenoten. Maar mijn studiegenoten/vrienden van vroeger zullen het niet opmerken nee. Misschien die paar mensen waar ik nog mee app dat ze het raar vinden dat ik ineens niet meer app.
Welke persoonlijkheidsstoornis heb jij eigenlijk?
Dankjewel, babe.quote:Op zondag 11 juni 2017 19:32 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Ow.... dat vind ik heel erg naar om te lezen... Je bent zo'n fijn persoon en het klinkt zo eenzaam ... Even een een dikke online knuffel
quote:Op zondag 11 juni 2017 19:46 schreef ChildoftheStars het volgende:
Voor toffe mensen zoals jij altijd
---------------------------------------------------
Dit weekend even naar mijn moeder geweest en een heel pittig gesprek gehad. Dat heeft de verhouding tussen ons wel verbeterd, het voelt nu goed, dat had ik eigenlijk niet verwacht.
Ik zit niet zo goed in het velletje, wel allerlei nieuw knutselspul in huis, dus morgen maar eens een hele dag knutselen. Doet me vast goed
En straks even na een vereniging toe
Oh, het was een godswonder. Meestal hakt ze me in de pan (ik heb d'r verteld dat ik het contact wilde verbreken en toen kwam dat gesprek)quote:Op zondag 11 juni 2017 20:10 schreef Gary_Oak het volgende:
[..]
Fijn dat je dat kan met je moeder. Ik heb geen contact meer met de mijne. Die van mij is ontzettend stoïcijns.
Ik zag dat topic al eerder ja, maar nooit aangeklikt. Zal even kijken.quote:Op zondag 11 juni 2017 23:40 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Oh, het was een godswonder. Meestal hakt ze me in de pan (ik heb d'r verteld dat ik het contact wilde verbreken en toen kwam dat gesprek)
Als je nieuwsgierig bent: R&P / Breken met de familie
Daar is een bloos niet voor nodig. Je hoeft niet alles te lezen wat mensen postenquote:Op maandag 12 juni 2017 00:23 schreef Gary_Oak het volgende:
[..]
Ik zag dat topic al eerder ja, maar nooit aangeklikt. Zal even kijken.
Ik ben heel nieuwsgierig, CotS. Vertel eens iets over dat gesprek (hier of in dat topic)? Het klinkt als een doorbraak.quote:Op zondag 11 juni 2017 23:40 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Oh, het was een godswonder. Meestal hakt ze me in de pan (ik heb d'r verteld dat ik het contact wilde verbreken en toen kwam dat gesprek)
Als je nieuwsgierig bent: R&P / Breken met de familie
Jezus, wat klinkt dat triest. Ergens kan ik mij er wel in vinden. Ik zou pas gemist worden na een maand of drie.quote:Op zondag 11 juni 2017 19:16 schreef Gary_Oak het volgende:
[..]
Nou ja, mijn lichaam zou wel gevonden worden door mijn huisgenoten. Maar mijn studiegenoten/vrienden van vroeger zullen het niet opmerken nee. Misschien die paar mensen waar ik nog mee app dat ze het raar vinden dat ik ineens niet meer app.
Welke persoonlijkheidsstoornis heb jij eigenlijk?
Heb je de afspraak nog gemaakt?quote:Op zondag 11 juni 2017 18:52 schreef Argo het volgende:
[..]
Hey,
Het gaat met ups en downs. Nu weer wat beter maar toch veel stress. Heb het weekend toch bijna erop zitten! Vanavond op tijd naar bed daarna bel ik de huisarts morgen.
Dat is het zeker ook, het was heel erg vreemd.quote:Op maandag 12 juni 2017 06:58 schreef Lienekien het volgende:
[..]
Ik ben heel nieuwsgierig, CotS. Vertel eens iets over dat gesprek (hier of in dat topic)? Het klinkt als een doorbraak.
Jij bent het bewijs naar alle borderline-boe-roepers dat mensen met deze stoornis fantastische mensen kunnen zijn, zoals ieder ander. Natuurlijk zitten er vervelende mensen tussen, maar niet meer dan bij de populatie zonder BPS. Je bent een prachtig mens en kan heel erg goed met mensen overweg. Ik vind jou echt heel erg tofquote:Op maandag 12 juni 2017 09:59 schreef LordofLeaves het volgende:
[..]
Jezus, wat klinkt dat triest. Ergens kan ik mij er wel in vinden. Ik zou pas gemist worden na een maand of drie.
Ik heb een borderline persoonlijkheidsstoornis. Wel hoog functionerend, d.w.z. dat het mij in de dagelijkse omgang met mensen niet zo erg belemmerd.
Inderdaad triest als ik het zo teruglees ja. Fijn dat je in ieder geval nog een normaal leven kan leiden en het niet zo op de voorgrond speelt.quote:Op maandag 12 juni 2017 09:59 schreef LordofLeaves het volgende:
[..]
Jezus, wat klinkt dat triest. Ergens kan ik mij er wel in vinden. Ik zou pas gemist worden na een maand of drie.
Ik heb een borderline persoonlijkheidsstoornis. Wel hoog functionerend, d.w.z. dat het mij in de dagelijkse omgang met mensen niet zo erg belemmerd.
Don't make me blush.quote:Op maandag 12 juni 2017 12:10 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Jij bent het bewijs naar alle borderline-boe-roepers dat mensen met deze stoornis fantastische mensen kunnen zijn, zoals ieder ander. Natuurlijk zitten er vervelende mensen tussen, maar niet meer dan bij de populatie zonder BPS. Je bent een prachtig mens en kan heel erg goed met mensen overweg. Ik vind jou echt heel erg tof
Het speelt alleen op de voorgrond binnen intieme relaties. Ik kan heel snel teleurgesteld raken in mensen. Doordat ik momenteel niet werk en mijn leven niet op orde heb, heb ik ook weinig contact met andere mensen. Puur uit angst om door hen als mindere te worden beschouwd.quote:Op maandag 12 juni 2017 14:21 schreef Gary_Oak het volgende:
[..]
Inderdaad triest als ik het zo teruglees ja. Fijn dat je in ieder geval nog een normaal leven kan leiden en het niet zo op de voorgrond speelt.
Rood staat je vast wel goedquote:Op maandag 12 juni 2017 15:23 schreef LordofLeaves het volgende:
[..]
Don't make me blush.
Weet je wat het is met die boeroepers? Ze hebben hoogstwaarschijnlijk nog nooit iemand met borderline ontmoet, laat staan meegemaakt. Bij mij word borderline gevoed door een enorme onzekerheid, de bekende verlatingsangst en mijn leven niet kunnen regelen. Iedere dag worstel ik met mijn identiteit en ik weet niet welke richting ik in moet slaan. Dat leidt vaak tot heftige conflicten niet alleen met anderen, maar ook met mezelf. Relaties ga ik nauwelijks aan, aangezien ik vaak teveel verwacht van mensen. Als ik verliefd word/ben, dan kan ik heel bezitterig worden. Komt dit omdat ik de ander wil overheersen en controleren? Nee, dat komt alleen door de angst om aan de kant te worden gezet voor een ander. Wat gebeurt er dan? Juist, ik ga op een nare manier claimen. Door het niet verkrijgen van bevestiging, word ik paranoïde en doe ik allerlei dingen waar ik later gigantisch spijt van krijg. Een geliefde kan dan nog zo hard roepen dat er niets aan de hand is, ik ben dan op dat moment zo bang om in de steek gelaten te worden. Het klinkt erg sneu, maar zo werkt m'n borderline. Manipuleer ik? Nee, ik zie daar het nut niet van in. Ik hou van eerlijkheid. Doe ik aan zelfmutilatie? Nee, ik vind mezelf al lelijk genoeg.
Het inzien van verkeerd gedrag heeft mij wel heel veel therapie uurtjes gekost. Ik was mij altijd van geen kwaad bewust en wees meteen met het vingertje naar anderen toe. En dat niet alleen in relaties, maar ook met instanties. Nu heb ik het geluk dat ik van nature niet bang ben aangelegd, maar dat kan ook heel nadelig zijn. Omdat ik niet veel bezit, kan ik ook niks verliezen en ben dan bereid om heel ver te gaan. Ja, ik heb vaak genoeg verloren, maar daar zat ik niet mee.quote:Op maandag 12 juni 2017 18:43 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Rood staat je vast wel goed
Weet je nog dat ik als doel had jou beter over jezelf te laten voelen, naja, het beïnvloeden daarvan. Dat doe ik lekker pûh
Ik vind het ontzettend naar om te lezen dat het zo'n worsteling is. Het gevoel van verlatingsangst ken ik wel (onveilig gehecht), maar niet zo hevig als jij. Wat moet dat ontzettend lastig zijn. Het inzien van je eigen gedrag en de oorzaken ervan vind ik heel erg knap. Dat vinden heel veel mensen moeilijk. Ik hoop dat het je ooit lukt om dat een beetje los te laten.
Ik vind het wel fijn om te lezen dat jij jezelf heel houdt (en nee, je bent niet lelijk), dat van die eerlijkheid had ik al door Zoals ik zei, een mooi mens ben je en ik hoop dat je de juiste handvatten gaat vinden om het wat gemakkelijker te krijgen
Heb je ook een sociale fobie? Ik raad je toch aan om te gaan werken als je de mogelijkheid hebt. Alleen zo kan je van die angst afkomen.quote:Op maandag 12 juni 2017 15:24 schreef LordofLeaves het volgende:
[..]
Het speelt alleen op de voorgrond binnen intieme relaties. Ik kan heel snel teleurgesteld raken in mensen. Doordat ik momenteel niet werk en mijn leven niet op orde heb, heb ik ook weinig contact met andere mensen. Puur uit angst om door hen als mindere te worden beschouwd.
Van het een op het andere moment?quote:Op maandag 12 juni 2017 19:08 schreef Argo het volgende:
Bedankt voor alle steun gelukkig is alles weer goed. Foetsjie problemen.
Geen idee. Wat versta je onder een sociale fobie? Ik trek mij niet onnodig terug en ga ook geen confrontaties uit de weg. Vind alleen niet leuk om antwoorden te geven op vragen die mensen stellen omtrent mijn persoonlijke situatie.quote:Op maandag 12 juni 2017 19:50 schreef Gary_Oak het volgende:
[..]
Heb je ook een sociale fobie? Ik raad je toch aan om te gaan werken als je de mogelijkheid hebt. Alleen zo kan je van die angst afkomen.
Er was een onderliggende reden, en dat is nu gelukkig geen issue meer. Mijn lichaam is nu wel echt aan het bijkomen van die stress.... Merk dat mijn lichaam nu echt moet herstellen.quote:
Oh nee, dan lijkt het me niet dat je dat hebt. En ja, die vragen, ik denk dat iedereen met een psychische ziekte daar moeite mee heeft. Ik hou het oppervlakkig. Zeg meestal dat ik depressieve episodes meemaak, therapie volg en hou het daar verder bij. Als ze doorvragen, zeg ik dat het ze niks aangaat.quote:Op maandag 12 juni 2017 20:49 schreef LordofLeaves het volgende:
[..]
Geen idee. Wat versta je onder een sociale fobie? Ik trek mij niet onnodig terug en ga ook geen confrontaties uit de weg. Vind alleen niet leuk om antwoorden te geven op vragen die mensen stellen omtrent mijn persoonlijke situatie.
Groot gelijk heb je inderdaad Gisteren met wat vrienden naar de kermis geweest. Had al sinds kerstmis niks meer met ze gedaan dus het was wel weer eens leuk om iets te doen. Heel de dag op bed gelegen omdat ik er niet zo'n zin in had maar 's avonds gelukkig wel de tijd van m'n leven gehad op de kermis. Even een avondje niet aan m'n shit denken.quote:Op zondag 11 juni 2017 14:18 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
[..]
Ja ik ken het. Meestal is het niet meer dan stress. Probeer je - hoe moeilijk het ook kan zijn - je zo min mogelijk van deze gewaarwording aan te trekken. Ga leuke dingen en zoek zoveel mogelijk mensen op. Je hoeft niet persé contact met ze te hebben, als je al buiten in de stad loopt heb je zat mensen om je heen. Dit voorkomt dat je in je hoofd gaat zitten en de derealisatie erger wordt. Juist externe prikkels halen je eruit.
Groot gelijk. Je hoeft maar iets teveel te zeggen en je krijgt meteen een karrenvracht aan goedbedoelde adviezen. En dan vaak ook nog van mensen die er totaal geen kaas van hebben gegeten. Stiekem kan ik er wel om lachen.quote:Op maandag 12 juni 2017 20:58 schreef Gary_Oak het volgende:
[..]
Oh nee, dan lijkt het me niet dat je dat hebt. En ja, die vragen, ik denk dat iedereen met een psychische ziekte daar moeite mee heeft. Ik hou het oppervlakkig. Zeg meestal dat ik depressieve episodes meemaak, therapie volg en hou het daar verder bij. Als ze doorvragen, zeg ik dat het ze niks aangaat.
Ik hoop dat je er snel weer bovenop komt.quote:Op maandag 12 juni 2017 20:58 schreef Argo het volgende:
[..]
Er was een onderliggende reden, en dat is nu gelukkig geen issue meer. Mijn lichaam is nu wel echt aan het bijkomen van die stress.... Merk dat mijn lichaam nu echt moet herstellen.
Hoe komt dat dan?quote:Op woensdag 14 juni 2017 13:49 schreef ChildoftheStars het volgende:
De concentratie om te lezen heb ik even niet. Beetje warrig nu
Mijn psych was ziek en die had ik even hard nodig (plus onverwachte verandering waardoor ik uit mijn routine raakte) en ik deed mee aan een onderzoek waarin veel flitsende beelden waren (eigenlijk alleen maar) en dat vindt mijn hoofd minder leukquote:
Wat een toestand ook weer. Wat moet ik mij voorstellen bij die flitsende beelden?quote:Op woensdag 14 juni 2017 19:04 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Mijn psych was ziek en die had ik even hard nodig (plus onverwachte verandering waardoor ik uit mijn routine raakte) en ik deed mee aan een onderzoek waarin veel flitsende beelden waren (eigenlijk alleen maar) en dat vindt mijn hoofd minder leuk
woorden en afbeeldingenquote:Op woensdag 14 juni 2017 19:35 schreef LordofLeaves het volgende:
[..]
Wat een toestand ook weer. Wat moet ik mij voorstellen bij die flitsende beelden?
Waar is dat dan goed voor?quote:
Ja maar (sorry dat ik hier over begin) met dit profiel had je dus ook autisme kunnen hebben of welke andere stoornis dan ook. Ik heb hier ook last van en bij mij denken ze aan autisme.quote:Op maandag 12 juni 2017 15:23 schreef LordofLeaves het volgende:
[..]
Don't make me blush.
Weet je wat het is met die boeroepers? Ze hebben hoogstwaarschijnlijk nog nooit iemand met borderline ontmoet, laat staan meegemaakt. Bij mij word borderline gevoed door een enorme onzekerheid, de bekende verlatingsangst en mijn leven niet kunnen regelen. Iedere dag worstel ik met mijn identiteit en ik weet niet welke richting ik in moet slaan. Dat leidt vaak tot heftige conflicten niet alleen met anderen, maar ook met mezelf. Relaties ga ik nauwelijks aan, aangezien ik vaak teveel verwacht van mensen. Als ik verliefd word/ben, dan kan ik heel bezitterig worden. Komt dit omdat ik de ander wil overheersen en controleren? Nee, dat komt alleen door de angst om aan de kant te worden gezet voor een ander. Wat gebeurt er dan? Juist, ik ga op een nare manier claimen. Door het niet verkrijgen van bevestiging, word ik paranoïde en doe ik allerlei dingen waar ik later gigantisch spijt van krijg. Een geliefde kan dan nog zo hard roepen dat er niets aan de hand is, ik ben dan op dat moment zo bang om in de steek gelaten te worden. Het klinkt erg sneu, maar zo werkt m'n borderline. Manipuleer ik? Nee, ik zie daar het nut niet van in. Ik hou van eerlijkheid. Doe ik aan zelfmutilatie? Nee, ik vind mezelf al lelijk genoeg.
Het was gewoon een wetenschappelijk onderzoek naar ernstige dyslexie en ik was een participant. Alleen dit wist ik van te voren niet.quote:
Ik denk dat voordat men een diagnose geeft, eerst holistisch naar de persoon kijkt en dat er onderzoek gedaan wordt. Iedereen heeft kenmerken van stoornissen, alleen bij sommige mensen slaat de wijzer een bepaalde kant op uit.quote:Op donderdag 15 juni 2017 10:29 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
[..]
Ja maar (sorry dat ik hier over begin) met dit profiel had je dus ook autisme kunnen hebben of welke andere stoornis dan ook. Ik heb hier ook last van en bij mij denken ze aan autisme.
http://succesvolautisme.eu/portfolio/centrale-coherentie/
Zijn het je ervaringen die maken dat je toch de diagnose borderline hebt? Of wat gaf de doorslag? Aangezien claimen in relaties vaker voorkomt. Ik heb mensen een jaar lastiggevallen, ander met zelfmoord gedreigd werr een ander kreeg ik nachtmerries van over verlating en weer een ander een visioen dat hij online vreemdging in onze denkbeeldige relatie waarna ik ook van deze gegevens ging achterhalen maar zowel op fok als in het echte leven wordt dat eigenlijk gezien als puberaal gedrag waar ik nog niet overheen was tussen de leeftijd 19-26 en dat realiseer ik mij nu ook. Ik zou zelf denk ik toch niet zo blij zijn met een borderline diagnose vanwege het stigma, dus ik ben wel blij dat ik het toch niet heb (niet dat ik blijer zou zijn met de diagnose autisme lol), maar ik vraag me dan af wat het verschil is tussen ons, misschien zit het bij jou dieper de verlatingsangst. Omdat ik het echt ontzettend verwarrend vind die diagnoses. Of is het de empathie. Dat is bij mij wel gebrekkig. Maargoed, dan lees ik weer over persoonlijkheidsstoornissen dat dit ook bijv bij borderline, narcisme, schizotypisch en psychopatisch voor kan komen dus tja. Wat zegt dat dan? Vraagt niemand zich dit af over hun stoornis of denk alleen ik eraan omdat ik buiten de boot val? Ik weet ook niet of ik het concept van stoornissen makkelijker kon accepteren als ik er zelf wel 1 had gehad, dat beinvloed mij nu, maar ik denk het niet vanwege de gebrek aan goede 'behandelmethoden'
Bij mij hebben destijds een handvol psychiaters en psychologen naar mijn situatie gekeken. Ik moest diverse testen doen om het één en ander uit te sluiten. Om de diagnose borderline te krijgen, moest ik tenminste aan 5 punten voldoen op de criteria schaal. Ik had er 9. Als je het puur oppervlakkig bekijkt, dan heb ik ook kenmerken van een narcistische persoonlijkheidsstoornis en/ of een ontwijkende. Ook op autisme ben ik getest, maar daar had ik geen enkele kenmerk van. Gelukkig, zou ik zeggen. Autisten vind ik enge mensen.quote:Op donderdag 15 juni 2017 10:29 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
[..]
Ja maar (sorry dat ik hier over begin) met dit profiel had je dus ook autisme kunnen hebben of welke andere stoornis dan ook. Ik heb hier ook last van en bij mij denken ze aan autisme.
http://succesvolautisme.eu/portfolio/centrale-coherentie/
Zijn het je ervaringen die maken dat je toch de diagnose borderline hebt? Of wat gaf de doorslag? Aangezien claimen in relaties vaker voorkomt. Ik heb mensen een jaar lastiggevallen, ander met zelfmoord gedreigd werr een ander kreeg ik nachtmerries van over verlating en weer een ander een visioen dat hij online vreemdging in onze denkbeeldige relatie waarna ik ook van deze gegevens ging achterhalen maar zowel op fok als in het echte leven wordt dat eigenlijk gezien als puberaal gedrag waar ik nog niet overheen was tussen de leeftijd 19-26 en dat realiseer ik mij nu ook. Ik zou zelf denk ik toch niet zo blij zijn met een borderline diagnose vanwege het stigma, dus ik ben wel blij dat ik het toch niet heb (niet dat ik blijer zou zijn met de diagnose autisme lol), maar ik vraag me dan af wat het verschil is tussen ons, misschien zit het bij jou dieper de verlatingsangst. Omdat ik het echt ontzettend verwarrend vind die diagnoses. Of is het de empathie. Dat is bij mij wel gebrekkig. Maargoed, dan lees ik weer over persoonlijkheidsstoornissen dat dit ook bijv bij borderline, narcisme, schizotypisch en psychopatisch voor kan komen dus tja. Wat zegt dat dan? Vraagt niemand zich dit af over hun stoornis of denk alleen ik eraan omdat ik buiten de boot val? Ik weet ook niet of ik het concept van stoornissen makkelijker kon accepteren als ik er zelf wel 1 had gehad, dat beinvloed mij nu, maar ik denk het niet vanwege de gebrek aan goede 'behandelmethoden'
Gelukkig maar. Ga je nog wel meedoen met het onderzoek?quote:Op donderdag 15 juni 2017 13:54 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Het was gewoon een wetenschappelijk onderzoek naar ernstige dyslexie en ik was een participant. Alleen dit wist ik van te voren niet.
Nu gaat alles weer perfect. Wat een nachtje slapen voor een mens kan doen
Serieus? Lijkt mij eerder iets van hypnose tbv. moderne MindControl-technieken.quote:Op donderdag 15 juni 2017 13:54 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Het was gewoon een wetenschappelijk onderzoek naar ernstige dyslexie en ik was een participant. Alleen dit wist ik van te voren niet.
Nu gaat alles weer perfect. Wat een nachtje slapen voor een mens kan doen
Toch blijf ik het vreemd vinden om dyslexie zo te testen. Wel als jij er, behalve het stroboscoop-effect, geen problemen mee hebt is het OK toch.quote:Op donderdag 15 juni 2017 18:39 schreef ChildoftheStars het volgende:
Het was een eenmalig iets dat je visuele verwerkingssnelheid meet. Niks engs dus, alleen zelf kon ik er gewoon niet zo goed tegen.
Het is helemaal niet altijd wat je er zelf in stopt, want ik heb er veel energie in gestopt en niets voor teruggekregen qua behandeling want die bestond niet voor mijn situatie en ik begrijp ook niet waar jij het nu vandaan haalt dat ik mij verschuil achter het zoeken achter labels als excuus om niet aan mezelf te werken, want als mij die mogelijkheid was gegeven deed ik het, maar dat is op deze manier nooit gebeurd. Toch ben ik het wel met je eens over die holistische aanpak, maar dan vind ik alsnog dat het goed onderbouwd moet zijn. Dat het bij jou heeft geholpen is natuurlijk goed. Het verbaast me, omdat ik niet had verwacht dat de geestelijke gezondheidszorg echt iets op zou kunnen lossen. Qua medicatie hoeft dat niet noodzakelijk te komen doordat de medicatie uberhaupt bij het probleem van jouw diagnose paste, want normale mensen die zich goed voelen door cocaine hebben ook geen ziekte en we zeggen dan ook niet achteraf dat ze genezen zijn van het psychologische probleem dat drugs voor hen oplost. Maar dat maakt voor jouw uitkomst natuurlijk niet uit, dus ik kan begrijpen dat het je dan niet zoveel kan schelen als ik.quote:Op donderdag 15 juni 2017 14:04 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Ik denk dat voordat men een diagnose geeft, eerst holistisch naar de persoon kijkt en dat er onderzoek gedaan wordt. Iedereen heeft kenmerken van stoornissen, alleen bij sommige mensen slaat de wijzer een bepaalde kant op uit.
Het klopt dat zowel bij autisme als borderline verlating een rol kan spelen, maar dan moet er gekeken worden naar de oorzaak van deze angst, die verschilt immers wel tussen borderline en autisme.
Zelf heb ik een psychotische persoonlijkheidsstructuur, PTSS & een eetstoornis, en ook last van verlating (absoluut niet van claimen, zelfmoorddreigingen en dat soort dingen). Alleen dat is bij mij ontstaan met de PTSS. Door naar alle facetten te kijken, onderzoek en experimenteren met behandelingen en medicatie, is dit er bij mij uit gekomen. Al was onderzoek natuurlijk de doorslaggevende factor, waarop behandeling gestoeld is en succesvol is.
En behandeling is wat je er zelf in stopt. Voor autisme en borderline zijn er heel veel behandelingen mogelijk, alleen je moet er wel open voor staan. Zoeken achter labeltjes lost je problemen niet op. Eerlijk naar jezelf kijken en werken aan gedrag en achterliggende gedachten/problemen wel.
Als ik jou was zou ik me niet te druk maken om de naam van het labeltje
Bedankt voor de reactie, maar dat is dus wat ik vreemd vind. Hoe kan het dat jij 'puur oppervlakkig' ook narcistisch zou moeten zijn? Dan klopt er toch iets niet met dat onderzoek? Want iedereen heeft dan dus kenmerken van verschillende persoonlijkheidsstoornissen. Als ik voor mezelf spreek, ik had voor veel stoornissen 'oppervlakkig' alle criteria. Maar blijkbaar is wat in het hoofd van de psycholoog omgaat dus wat de diagnose meer diepgang geeft. En als die het niet verder wil of kan toelichten, hoe weet je dan op welke manier jouw ziel beoordeeld wordt? Is er dan nog sprake van een onderzoek, als het niet op waarheid getoetst kan worden? Wie weet wat de waarheid is in deze situatie? Waarom heeft een psycholoog daar het monopolie op? Op de definitie van iemand anders geest? Dat is toch raar als je er over nadenkt als zij maar minder dan 10% van die geest kennen door wat je toevallig hebt verteld tijdens hun gemiddeld vrij korte sessies? Tuurlijk, het is de interpretatie die zij eraan willen geven, maar wat is het dan nog meer dan kunst? Persoonlijkheidskunst, een ander opnieuw willen scheppen volgens hun richtlijnen. Men wordt op deze manier niet respectvoller behandeld op deze manier als mens dan muizen die worden bestudeerd of fruitvliegen. Verschil is dat die hun dna niet kunnen zien terwijl er geen bewijs is dat wij zelf niet zouden kunnen zien hoe onze eigen geest in elkaar steekt en wat daar het beste bij zou passen qua behandeling. Dan zou die hele behandeling ook overbodig zijn, maargoed, ik ben dan ook persoonlijk van mening dat dat ook zo is behalve bij psychosen of iets anders dat zware medicatie vereist en dan gaat het om de medicatie want wat zij therapie noemen kan in feite iedereen doen omdat ik nog geen situatid heb meegemaakt waarin vakkennis een vereiste was voor het uitoefenen van het beroep. Het is een beschermd beroep maar in theorie zou jan en alleman zich psychiater of psycholoog kunnen noemen zonder dat er leugens kunnen worden verspreidt over waar het om hoort te gaan (de clienten) omdat er geen objectieve waarheid valt te ontdekken die niet al door henzelf bekend kan zijn. Dat ik 1 of andere met labels geobsedeerde freak ben wordt er nu van gemaakt. Terwijl ik mij niet zo zou voelen als ik deed, als mensen persoonlijkheidsstoornissen en autisme en andere stoornissen niet zouden brengen als iets uit on the origin of species . Alsof dsm definities te vergelijken valt met verschillende diersoorten, in dit geval mensensoorten die zijn aangetoond.quote:Op donderdag 15 juni 2017 15:02 schreef LordofLeaves het volgende:
[..]
Bij mij hebben destijds een handvol psychiaters en psychologen naar mijn situatie gekeken. Ik moest diverse testen doen om het één en ander uit te sluiten. Om de diagnose borderline te krijgen, moest ik tenminste aan 5 punten voldoen op de criteria schaal. Ik had er 9. Als je het puur oppervlakkig bekijkt, dan heb ik ook kenmerken van een narcistische persoonlijkheidsstoornis en/ of een ontwijkende. Ook op autisme ben ik getest, maar daar had ik geen enkele kenmerk van. Gelukkig, zou ik zeggen. Autisten vind ik enge mensen.
Ben ik blij met de borderline diagnose? Ja en nee. Het geeft mij een helder beeld na een leven vol van problemen. Het hele stigma van borderline interesseert mij geen reet. Bijna niemand in mijn directe omgeving weet ik dat het heb en dat wil ik zo houden. Wat niet weet, wat niet deert.
Wauw... ik beweer helemaal niks over jou en ik wilde je niet voor het hoofd stoten. Mijn excusesquote:Op vrijdag 16 juni 2017 02:57 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
[..]
Het is helemaal niet altijd wat je er zelf in stopt, want ik heb er veel energie in gestopt en niets voor teruggekregen qua behandeling want die bestond niet voor mijn situatie en ik begrijp ook niet waar jij het nu vandaan haalt dat ik mij verschuil achter het zoeken achter labels als excuus om niet aan mezelf te werken, want als mij die mogelijkheid was gegeven deed ik het, maar dat is op deze manier nooit gebeurd. Toch ben ik het wel met je eens over die holistische aanpak, maar dan vind ik alsnog dat het goed onderbouwd moet zijn. Dat het bij jou heeft geholpen is natuurlijk goed. Het verbaast me, omdat ik niet had verwacht dat de geestelijke gezondheidszorg echt iets op zou kunnen lossen. Qua medicatie hoeft dat niet noodzakelijk te komen doordat de medicatie uberhaupt bij het probleem van jouw diagnose paste, want normale mensen die zich goed voelen door cocaine hebben ook geen ziekte en we zeggen dan ook niet achteraf dat ze genezen zijn van het psychologische probleem dat drugs voor hen oplost. Maar dat maakt voor jouw uitkomst natuurlijk niet uit, dus ik kan begrijpen dat het je dan niet zoveel kan schelen als ik.
[..]
Borderline is meer dan louter verlatingsangst. Lees je eens in, zou ik zeggen.quote:Op vrijdag 16 juni 2017 11:08 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
Sorry, ik reageerde mijn frustratie af op jou. Het is niet jouw schuld dat ik aan het lijntje ben gehouden door de psychiatrie en jij niet. Stress kunnen ze geloof ik wel aantonen in het lichaam, dus ik wil niet beweren dat jouw ptss een verzinsel is. Dat komt dan ook door gebeurtenissen. Maar het is het borderline gedeelte waar ik gewoon moeite mee heb omdat het niet valt aan te tonen in de hersenen of er nog niet gebruik wordt gemaakt van deze techniek. En jij zei dat verlating een andere oorzaak heeft bij borderline dan bij autisme. Misschien is dat zo en moet de behandeling, in het geval dat er een behandeling bestaat die echt werkt, daarop worden aangepast. Maar daar is ook geen diagnose voor nodig en toch moet dat van de verzekering. Psychologen en psychiaters zeggen allemaal wel dat ze tegen de dsm zijn, maar ondertussen protesteert niemand ertegen. Ik heb niets tegen de dsm in principe, als alle stoornissen biologisch aangetoond konden worden op een overtuigendere manier dan nu het geval is (bij iedereen afzonderlijk, niet 1x in het algemeen met een hersenscan) en het meer zou worden gezien als momentopname (niemand zegt "ik heb daar meer moeite mee omdat ik diabetes ben" of zo, het streven is nog wel om ervan af te komen zelfs al is die kans klein) zou ik er ook niet tegen zijn. Maar dan krijg je weer dat men denkt: er zijn nu eenmaal verschillen tussen mensen, dat moet kunnen. Nou, dan begrijp ik niet waarom diagnoses dan gehanteerd moeten worden als psychische ziektebeelden. Het klopt gewoon niet.
Met oppervlakkig bedoel ik dat borderline een hoop raakvlakken heeft met andere psychische aandoeningen. Ook een bipolaire stoornis en borderline gaan vaak hand in hand. Er is zelfs een verband tussen epilepsie en schizofrenie. Ja, ik heb epilepsie in het verleden gehad. Je moet het zien als dat griep en een verkoudheid ook raakvlakken hebben, alleen is de griep erger. Iemand die psychoses heeft, is toch ook niet automatisch een schizofreen?quote:Op vrijdag 16 juni 2017 02:57 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
[..]
Bedankt voor de reactie, maar dat is dus wat ik vreemd vind. Hoe kan het dat jij 'puur oppervlakkig' ook narcistisch zou moeten zijn? Dan klopt er toch iets niet met dat onderzoek? Want iedereen heeft dan dus kenmerken van verschillende persoonlijkheidsstoornissen. Als ik voor mezelf spreek, ik had voor veel stoornissen 'oppervlakkig' alle criteria. Maar blijkbaar is wat in het hoofd van de psycholoog omgaat dus wat de diagnose meer diepgang geeft. En als die het niet verder wil of kan toelichten, hoe weet je dan op welke manier jouw ziel beoordeeld wordt? Is er dan nog sprake van een onderzoek, als het niet op waarheid getoetst kan worden? Wie weet wat de waarheid is in deze situatie? Waarom heeft een psycholoog daar het monopolie op? Op de definitie van iemand anders geest? Dat is toch raar als je er over nadenkt als zij maar minder dan 10% van die geest kennen door wat je toevallig hebt verteld tijdens hun gemiddeld vrij korte sessies? Tuurlijk, het is de interpretatie die zij eraan willen geven, maar wat is het dan nog meer dan kunst? Persoonlijkheidskunst, een ander opnieuw willen scheppen volgens hun richtlijnen. Men wordt op deze manier niet respectvoller behandeld op deze manier als mens dan muizen die worden bestudeerd of fruitvliegen. Verschil is dat die hun dna niet kunnen zien terwijl er geen bewijs is dat wij zelf niet zouden kunnen zien hoe onze eigen geest in elkaar steekt en wat daar het beste bij zou passen qua behandeling. Dan zou die hele behandeling ook overbodig zijn, maargoed, ik ben dan ook persoonlijk van mening dat dat ook zo is behalve bij psychosen of iets anders dat zware medicatie vereist en dan gaat het om de medicatie want wat zij therapie noemen kan in feite iedereen doen omdat ik nog geen situatid heb meegemaakt waarin vakkennis een vereiste was voor het uitoefenen van het beroep. Het is een beschermd beroep maar in theorie zou jan en alleman zich psychiater of psycholoog kunnen noemen zonder dat er leugens kunnen worden verspreidt over waar het om hoort te gaan (de clienten) omdat er geen objectieve waarheid valt te ontdekken die niet al door henzelf bekend kan zijn. Dat ik 1 of andere met labels geobsedeerde freak ben wordt er nu van gemaakt. Terwijl ik mij niet zo zou voelen als ik deed, als mensen persoonlijkheidsstoornissen en autisme en andere stoornissen niet zouden brengen als iets uit on the origin of species . Alsof dsm definities te vergelijken valt met verschillende diersoorten, in dit geval mensensoorten die zijn aangetoond.
Dit is echt helemaal waar!quote:Op donderdag 15 juni 2017 14:04 schreef ChildoftheStars het volgende:
alleen je moet er wel open voor staan. Zoeken achter labeltjes lost je problemen niet op. Eerlijk naar jezelf kijken en werken aan gedrag en achterliggende gedachten/problemen wel.
Als ik jou was zou ik me niet te druk maken om de naam van het labeltje
Dank je wel, dat is precies wat ik bedoelde, alleen lukte het mij niet om het zo goed en lief te verwoordenquote:Op vrijdag 16 juni 2017 21:44 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
[..]
Dit is echt helemaal waar!
Het labeltje bepaalt jouw identiteit niet. Het labeltje laat een patroon zien en is belangrijk voor de therapeut hoe hij jou moet behandelen.
Het label zegt allerminst in hoeverre iemand gestoord is of afwijkt van de norm en al helemaal niet hoe iemand als persoon is.
Als iemand wordt aangemeld voor behandeling van borderline wil de therapeut een paar dingen helder hebben. Allereerst nagaan of er inderdaad sprake is van borderline en ook of er meer problemen zijn die urgenter zijn of waardoor de behandelstrategie aangepast moet worden.
Maar de therapeut moet ook bepalen of iemand behandelbaar is. Als iemand zijn/haar problemen blijft ontkennen, niet open kan zijn waar hij/zij tegenaanloopt, niet in staat is tot zelfreflectie te komen en te weinig inzicht kan opdoen om het eigen gedrag en dat van anderen te kunnen begrijpen. Vergeet het dan maar!
Dat betekent dus dat borderliners of mensen met een andere persoonlijkheidsstoornis die wél behandeld worden eigenlijk door de therapeuten hoog worden aangezien.
En dat klopt ook wel als je in zo'n behandelcentrum komt. Wat mij vaak opvalt is dat hun grootste probleem is dat ze zo onzeker zijn. Terwijl ze ondanks dat meestal bovengemiddeld intelligent en empathisch zijn en over meerdere talenten beschikken om iets in het leven te bereiken.
Mijn post had totaal geen betrekking op jou dat je niet open genoeg zou zijn hoor.quote:Op zaterdag 17 juni 2017 11:04 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
Ik begrijp niet waarom jullie beginnen over mensen die niet open genoeg zijn of niet behandeld willen worden?
Dit topic kan zich ook niet schikken aan een eventuele afschaffing van de DSM-V. Hoe moet je zonder een (duidelijke) handleiding een diagnose kunnen stellen? Niet iedere psych houdt zich standaard aan de DSM, zoals een priester zich vastklemt aan de bijbel. Het is niets meer dan een leidraad om voorzichtig een diagnose te kunnen stellen. Een definitieve diagnose word gesteld door een heel team van behandelaars. Het zou niet best als 1 persoon op het gebied van geestenziektes een diagnose kon stellen. Mijn psychiater overlegt ook met collega's en ik kan hem geen ongelijk geven. Gelukkig kan ik met hem lezen en schrijven.quote:Op zaterdag 17 juni 2017 11:04 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
Ik begrijp niet waarom jullie beginnen over mensen die niet open genoeg zijn of niet behandeld willen worden? Ik heb al mijn gevoelens op tafel gelegd bij de ggz en daar nu spijt van omdat ik me vernederd voel dat het allemaal als relatief onbelangrijk was beschouwd, ondanks de gevolgen voor mijzelf. Maar dat doet er niet toe. Wat er wel toe doet is dat jullie mij nu ineens verwijten dat ik niet weer wat borderline is (volgens de psychiaters van de dsm) , dat ik denk dat het alleen verlatingsangst is. Hoe kan ik de kenmerken niet kennen als ik 'oppervlakkig gezien' (want officiele methoden zijn al oppervlakkig, en nog steeds in gebruik) 'zelf de meeste heb? Borderline zou niet moeilijk te begrijpen zijn als het iets objectiefs en echts was, jammer genoeg is het nogal subjectief met alles wat weer over 'mensen met borderline' wordt beweerd. Maar laat maar, dit topic is duidelijk nog niet toe aan de afschaffing van de dsm en psychiatrie.
Dit dus, Prima verwoord.quote:Op zaterdag 17 juni 2017 11:33 schreef Naesala_1981 het volgende:
Wie heeft vastgesteld dat je die kenmerken hebt?
Wat bedoel je met oppervlakkig?
Ik heb zelf een opleiding tot ervaringsdeskundige gedaan en veel ervaringen opgebouwd met het werken met en helpen van mensen met Borderline. Bovendien heb ik zelf trekken van Borderline in mijn diagnose staan. Ik heb echt geen idee wat ik aan moet met je zin "Borderline zou niet moeilijk te begrijpen zijn als het iets objectiefs en echts was".
De diagnose is namelijk volstrekt helder, zeker in combinatie met de geschiedenis van de cliënt zelf. Het subjectieve kan er hoogstens in zitten dat niet iedere psychiater dezelfde dingen waarneemt, maar dat slaat uiteindelijk op de diagnostische kwaliteiten van een behandelaar en niet op de diagnose Borderline zelf.
Het zal er wel bij horen. Ik heb er ook last van, maar ik pak wel mijn vaste slaapuren. Al komt dat ook omdat ik mij verveel.quote:Op zondag 18 juni 2017 00:16 schreef ChildoftheStars het volgende:
Even een nieuwsgierigheidje: Is slecht slapen iets dat hoort bij persoonlijkheidsproblematiek of heb ik gewoon pech? En als je het ook hebt, wat doe je er tegen?
Elke nacht medicatie slikken wil ik niet (want dan ben ik overdag een zombie), vaste bedtijden lukt me gewoon niet (ik ben heel erg slecht in routines aanleren), maar ik denk dat ik nu met wekkers ga werken in de avond. 's Avonds eentje om geen beeldschermen meer te hebben en eentje om in bed te gaan liggen lezen en eentje om te gaan slapen. Het is gewoon irritant eigenlijk van mijn lichaam
Dat vervelen ken ik helaas niet.quote:Op zondag 18 juni 2017 11:05 schreef LordofLeaves het volgende:
[..]
Het zal er wel bij horen. Ik heb er ook last van, maar ik pak wel mijn vaste slaapuren. Al komt dat ook omdat ik mij verveel.
Dat laatste maakt nogal uit ja.quote:Op zondag 18 juni 2017 11:21 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Dat vervelen ken ik helaas niet.
Ik ga mijn wekkertactiek proberen
En o... ja overdag niet slapen
Het slechte inslapen komt bij mij door de PTSS, maar het doorslapen lukt me ook niet. Dat zou best wel door de slordigheid in mijn ritme komen.quote:Op zondag 18 juni 2017 12:22 schreef Tinkepink het volgende:
[..]
Dat laatste maakt nogal uit ja.
Daarnaast iedere dag op dezelfde tijd naar bed. Twee uur daarvoor zijn beeldschermen taboe.
En probeer iedere dag op dezelfde tijd op te staan.
Overigens krijgt iedereen slaapproblemen bij een rommelige omgang met slaap. Hoef je geen psychische problemen voor te hebben. Onvoldoende slaap kan overigens wel psychische problemen triggeren. En zijn soms een symptoom, bijvoorbeeld bij depressie (te vroeg wakker worden).
Jij kunt overdag slapen? Knap, daar is mijn brein veel te actief voor.quote:Op zondag 18 juni 2017 11:21 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Dat vervelen ken ik helaas niet.
Ik ga mijn wekkertactiek proberen
En o... ja overdag niet slapen
Ik slik nogal veel medicatie die me rustig maken. Na mijn pilmomentjes val ik gemakkelijk in slaapquote:Op zondag 18 juni 2017 18:28 schreef LordofLeaves het volgende:
[..]
Jij kunt overdag slapen? Knap, daar is mijn brein veel te actief voor.
De psychiater en psycholoog natuurlijk.quote:Op zaterdag 17 juni 2017 11:33 schreef Naesala_1981 het volgende:
Wie heeft vastgesteld dat je die kenmerken hebt?
Wat bedoel je met oppervlakkig?
Ik heb zelf een opleiding tot ervaringsdeskundige gedaan en veel ervaringen opgebouwd met het werken met en helpen van mensen met Borderline. Bovendien heb ik zelf trekken van Borderline in mijn diagnose staan. Ik heb echt geen idee wat ik aan moet met je zin "Borderline zou niet moeilijk te begrijpen zijn als het iets objectiefs en echts was".
De diagnose is namelijk volstrekt helder, zeker in combinatie met de geschiedenis van de cliënt zelf. Het subjectieve kan er hoogstens in zitten dat niet iedere psychiater dezelfde dingen waarneemt, maar dat slaat uiteindelijk op de diagnostische kwaliteiten van een behandelaar en niet op de diagnose Borderline zelf.
Sorry, dan reageerde ik inderdaad nogal overdreven. Maar een diagnose is wel degelijk een vereiste voor een 'behandeling'. En ik heb geen borderline volgens psychologen en psychiaters, maar waarom kunnen ze niet uitleggen. Ook niet waarom andere cliënten het wel hebben. Daarom voelt het voor mij willekeurig dat sommigen een gerichte behandeling krijgen en andere die wordt onthouden. Aan de andere kant, gericht - het is inderdaad ook maar gebaseers op een label, niet op een mens. Toch helpt een behandeling die niet eens op een zo passend mogelijk label is gebaseerd ook niet. Dan is er geen kennis waar de behandeling op kan worden gebaseerd met als gevolg daarvan improvisatie zonder "wetenschappelijke" (voor zover de psychologie wetenschappelijk kan zijn) diepgang. En er is inderdaad zeker een verschil tussen borderliners die hulp zoeken en die dat niet doen. Ik heb ook onbehandelde borderliners meegemaakt en dan ben ik toch blij dat de mensen in dit topic aan zichzelf willen werken en dat het bij hen wel opschiet.quote:Op zaterdag 17 juni 2017 15:39 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
[..]
Mijn post had totaal geen betrekking op jou dat je niet open genoeg zou zijn hoor.
Ik wilde alleen duidelijk maken dat het label wat je krijgt er op zich niet toe doet, ook geen graadmeter is hoe heftig jouw problemen zijn en of je wel of niet behandeld kan worden.
Overigens als ik jouw posts lees, maak ik daaruit op dat je heel erg aan het zoeken bent naar je identiteit, dat je jezelf heel erg aan labels spiegelt en aan andere mensen. En de comments hier trek jij je soms nogal persoonlijk aan. Dit vind ik typerend voor borderline en het zou mij niks verbazen als je dat hebt.
So what? Ik lees negatieve bagger over borderline vooral hier op FOK! door users die er allemaal hetzelfde vertekende beeld hebben. De negatieve ervaringen kunnen ze hebben van borderliners die inderdaad heel destructief zijn. Maar het kan ook zijn dat het hen totaal ontbreekt aan inlevend vermogen en sowieso niet kunnen omgaan met mensen met een psychische stoornis en/of onzekerheid.
Het gaat erom dat je een behandelaar vindt waarbij jij je veilig en vertrouwd voelt, zodat je met hem of haar een plan kan maken om aan jezelf te werken. Tenminste als je meer perspectief en geluk wilt ervaren.
En helaas gaat het met het vinden van geschikte hulp vaak mis. De meesten hebben al een hele reeks behandelaars achter zich waarbij de therapie niet aanslaat en dat is erg frustrerend.
Maar alleen het feit dat jij hulp opzoekt geeft je al een enorme voorsprong op mensen die maar blijven ontkennen. En dan heb ik het niet over dat je het helemaal gehad hebt en een periode het gewoon zelf wilt aanzien. Ik heb het dan echt over lui die nooit willen inzien dat de verandering bij henzelf begint. Die lui zijn er. Meer dan je denkt! Ze doen zich voor alsof er niks aan de hand is of dat alles veroorzaakt wordt doir de schuld van anderen. Totdat je erachterkomt wat voor puinhoop ze van hun leven maken en ook hoezeer ze er anderen mee benadelen. En daarover totaal geen schuldgevoel hebben, want ze vinden zichzelf het slachtoffer.
Ja ik begrijp wel dat mensen die als laatste redmiddel een diagnose hebben omdat het medisch gezien niet bewezen kon worden niet willen dat ze deze privileges kwijtraken , maar als de diagnose niet goed bewezen kan worden dan is het eigenlijk op een geloof gebaseerd, je moet erin geloven om een diagnose te hebben, behandelaars moeten in je geloven. helaas op dit moment kan daar niets aan veranderd worden vandaar dat ik afschaffing van de psychiatrie het meest aantrekkelijk vind. Maar dat zal toch niet gebeuren, omdat er naast gedupeerden ook te veel mensen zijn die juist baat hebben bij dit subjectieve systeem, en blijkbaar toch op de 1 of andere manier succesvol behandeld kunnen worden.quote:Op zaterdag 17 juni 2017 18:55 schreef LordofLeaves het volgende:
[..]
Dit topic kan zich ook niet schikken aan een eventuele afschaffing van de DSM-V. Hoe moet je zonder een (duidelijke) handleiding een diagnose kunnen stellen? Niet iedere psych houdt zich standaard aan de DSM, zoals een priester zich vastklemt aan de bijbel. Het is niets meer dan een leidraad om voorzichtig een diagnose te kunnen stellen. Een definitieve diagnose word gesteld door een heel team van behandelaars. Het zou niet best als 1 persoon op het gebied van geestenziektes een diagnose kon stellen. Mijn psychiater overlegt ook met collega's en ik kan hem geen ongelijk geven. Gelukkig kan ik met hem lezen en schrijven.
Borderline is ,net als iedere andere geestelijke aandoening, een hele complexe aandoening dat zich uit in vele vormen. De ene is hoog functionerend en de andere niet. Sommigen volgen hun gehele behandeltraject en een ander loopt na een aantal sessies boos weg. Dat mag, dat is hun probleem. Is borderline te genezen? Ik denk het niet, maar mits je er zelf achterstaat moet het zeker te behandelen zijn om het leefbaar te maken.
Hoelang slaap je dan gemiddeld door?quote:Op zondag 18 juni 2017 18:53 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Ik slik nogal veel medicatie die me rustig maken. Na mijn pilmomentjes val ik gemakkelijk in slaap
Ik geloof zeker niet in een diagnose. Geloven doe je maar in de kerk. Toen ik destijds de diagnose kreeg te horen, werd er zelfs met mij overlegd of ik mij er in kon vinden. Ook na een rits aan medische onderzoeken, kwam naar voren dat ik een chemische onbalans in mijn hoofd had waar niet veel aan gedaan kan worden. Ik kan er medicatie voor krijgen en die heb ik ook voor een lange tijd uitgeprobeerd. Van anti epileptica tot aan anti psychotica, ze hadden allemaal weinig invloed op mijn ziektebeeld. En ze deden meer kwaad dan goed. Ik ging van een actief mens naar een "plant" die de hele dag in een stoel zat naar buiten te kijken. Over de jaren heb ik een aantal therapievormen gevolgd binnen de GGZ o.a. Vers trainingen, mentaliseren en psychotherapie. Her en der heb ik er wat aan gehad, maar het komt niet meer goed. Het enige dat mij op de been houdt, is gewoon doorgaan met leven.quote:Op maandag 19 juni 2017 08:03 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
[..]
Ja ik begrijp wel dat mensen die als laatste redmiddel een diagnose hebben omdat het medisch gezien niet bewezen kon worden niet willen dat ze deze privileges kwijtraken , maar als de diagnose niet goed bewezen kan worden dan is het eigenlijk op een geloof gebaseerd, je moet erin geloven om een diagnose te hebben, behandelaars moeten in je geloven. helaas op dit moment kan daar niets aan veranderd worden vandaar dat ik afschaffing van de psychiatrie het meest aantrekkelijk vind. Maar dat zal toch niet gebeuren, omdat er naast gedupeerden ook te veel mensen zijn die juist baat hebben bij dit subjectieve systeem, en blijkbaar toch op de 1 of andere manier succesvol behandeld kunnen worden.
Waarom zou het niet best zijn als 1 persoon een diagnose kon stellen? Dat bespaart toch personeel en dus geld?
Wat ik heb meegemaakt, heb ik hierboven beschreven. Daarin was het stellen van de diagnose iets subjectiefs. 'Leidraad' noemen ze het, maar dat is het mooier voorstellen dan het is, alsof zij diepere kennis kunnen hebben van wie jij bent. Maar goed, ik zal wel een uitzondering zijn. Haal er alleen asjeblieft gesn mensen bij die boos weglopen in een reactie op mijn post. Ik ben nooit boos weggelopen - dat is nu juist het probleem. Dat had ik eigenlijk moeten doen misschien, maar ik heb de psychiatrie veel kansen gegeven ook nadat ik er na jaren niet beter van geworden was.
Iets tussen een kwartier tot anderhalf uur in extreme gevallen (maar dan ben ik echt heel erg moe).quote:Op maandag 19 juni 2017 09:34 schreef LordofLeaves het volgende:
[..]
Hoelang slaap je dan gemiddeld door?
Sorry, geen ervaring. Maar wel alvast heel erg gefeliciteerd. Hopelijk vind je iets waarbij jij je prettig voelt Komt echt allemaal wel goedquote:Op maandag 19 juni 2017 10:44 schreef Gary_Oak het volgende:
Ik ben bijna afgestudeerd. Mag ik weten wat voor baan de mede-OPS'ers hebben hier?
Ik heb het niet maar ik ken een vrouw die meerdere persoonlijkheidsstoornissen heeft waaronder OPS. Zij heeft jarenlang in de zorg gewerkt. Met mensen wel te verstaan.quote:Op maandag 19 juni 2017 10:44 schreef Gary_Oak het volgende:
Ik ben bijna afgestudeerd. Mag ik weten wat voor baan de mede-OPS'ers hebben hier?
Dit soort onduidelijkheid is inderdaad frustrerend en slaat wat mij betreft ook helemaal nergens.quote:Op maandag 19 juni 2017 08:03 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
Maar een diagnose is wel degelijk een vereiste voor een 'behandeling'. En ik heb geen borderline volgens psychologen en psychiaters, maar waarom kunnen ze niet uitleggen. Ook niet waarom andere cliënten het wel hebben. Daarom voelt het voor mij willekeurig dat sommigen een gerichte behandeling krijgen en andere die wordt onthouden.
Borderline (nu stabiel) en OPS, minder stabiel. Ik werk als verpleegkundige.quote:Op maandag 19 juni 2017 10:44 schreef Gary_Oak het volgende:
Ik ben bijna afgestudeerd. Mag ik weten wat voor baan de mede-OPS'ers hebben hier?
Pfff... dat is niet te doen.quote:Op maandag 19 juni 2017 10:40 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Iets tussen een kwartier tot anderhalf uur in extreme gevallen (maar dan ben ik echt heel erg moe).
Moet je nog veel doen voor de opleiding, Gary?quote:Op maandag 19 juni 2017 10:44 schreef Gary_Oak het volgende:
Ik ben bijna afgestudeerd. Mag ik weten wat voor baan de mede-OPS'ers hebben hier?
Knap van je dat je het allemaal volhoudt.quote:Op maandag 19 juni 2017 18:24 schreef appelsap het volgende:
[..]
Borderline (nu stabiel) en OPS, minder stabiel. Ik werk als verpleegkundige.
Ik ben van ver gekomen. Inmiddels bijna 30 en iets meer dan 1 jaar gediplomeerd en werkzaam. Tot nu toe gaat het goed, maar ik kan natuurlijk niet in de toekomst kijken.quote:Op maandag 19 juni 2017 18:49 schreef LordofLeaves het volgende:
[..]
Knap van je dat je het allemaal volhoudt.
Wauw! Dat doe je goed! Respectquote:Op maandag 19 juni 2017 18:24 schreef appelsap het volgende:
[..]
Borderline (nu stabiel) en OPS, minder stabiel. Ik werk als verpleegkundige.
Dit geeft de mensheid hoopquote:Op maandag 19 juni 2017 19:01 schreef appelsap het volgende:
[..]
Ik ben van ver gekomen. Inmiddels bijna 30 en iets meer dan 1 jaar gediplomeerd en werkzaam. Tot nu toe gaat het goed, maar ik kan natuurlijk niet in de toekomst kijken.
Nee, vanavond ook maar weer eens een slaappil proberenquote:
Je bent in ieder geval heel goed bezig en dat mag gezegd worden!quote:Op maandag 19 juni 2017 19:01 schreef appelsap het volgende:
[..]
Ik ben van ver gekomen. Inmiddels bijna 30 en iets meer dan 1 jaar gediplomeerd en werkzaam. Tot nu toe gaat het goed, maar ik kan natuurlijk niet in de toekomst kijken.
Pas je wel op met die rommel? Nog iets gehoord over je scriptie?quote:Op maandag 19 juni 2017 19:24 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Nee, vanavond ook maar weer eens een slaappil proberen
Ik neem heel wat minder dan de psychiater zou willen (hooguit eens per maand en hij wil twee keer per week). Alleen ik merk dat het mijn psychotische trekjes versterkt en dan is het even tijd voor een coma.quote:Op maandag 19 juni 2017 19:53 schreef LordofLeaves het volgende:
[..]
Pas je wel op met die rommel? Nog iets gehoord over je scriptie?
Dat is een heel bijzonder momentquote:Op maandag 19 juni 2017 20:48 schreef Al-di-la het volgende:
Gisteren een lang gesprek gehad met een goede vriend...en opeens zei hij; dat ik er soms ongelukkig uit zie, en weinig los laat. Of ik dat ook vond ; ik zei natuurlijk van niet.
En toen vroeg hij; zekers te weten? Is er echt niks aan de hand? Anders kun je het gewoon zeggen? En ik reageerde overal ijskoud natuurlijk van niet op. Toen zei hij; dat hij dacht dat ik het anders ook gewoon eerlijk zou zeggen...van niet dus. Daarna omhelsde hij mij als een goede vriend, en vroeg hoe ik dat nou vond...ik zei dat het wel fijn voelde om iemand te omhelzen, terwijl ik het maar net nog droog hield...en hem niet echt meer aankeek...
Naja dat wilde ik ff kwijt, ik snap gewoon niet waarom ik nooit iemand vertrouw?
Had ik ook in mijn eerste periode van mijn klinische opname. Dat is een heel normaal verschijnsel.quote:Op maandag 19 juni 2017 23:15 schreef iPancakeMix het volgende:
Er komen nu ook opeens suicidale gedachten naar boven. Niet dat ik ze waar ga maken, maar ik denk er nu geregeld aan terwijl ik dat thuis nooit echt had. Word er super bang van.
Ik heb een bijbaantje in de horeca (ja, dat is lastig) en ik studeer om de pedagogiek in te gaan. Dus toch nog behoorlijk richting hulpverlener.quote:Op maandag 19 juni 2017 10:44 schreef Gary_Oak het volgende:
Ik ben bijna afgestudeerd. Mag ik weten wat voor baan de mede-OPS'ers hebben hier?
Ik werk inmiddels al zo'n 13 jaar in de GGZ, in deze tijd ook zowel spw als sph gehaald. Binnen nu en een jaar ben ik begeleider met ervaringsdeskundigheid, nu druk op zoek naar een goede manier om "uit de kast te komen" naar collega's. Nog best lastig... 🤔quote:Op maandag 19 juni 2017 10:44 schreef Gary_Oak het volgende:
Ik ben bijna afgestudeerd. Mag ik weten wat voor baan de mede-OPS'ers hebben hier?
quote:Op maandag 19 juni 2017 11:36 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Sorry, geen ervaring. Maar wel alvast heel erg gefeliciteerd. Hopelijk vind je iets waarbij jij je prettig voelt Komt echt allemaal wel goed
quote:Op maandag 19 juni 2017 12:41 schreef Biekuh het volgende:
[..]
Ik heb het niet maar ik ken een vrouw die meerdere persoonlijkheidsstoornissen heeft waaronder OPS. Zij heeft jarenlang in de zorg gewerkt. Met mensen wel te verstaan.
Maar zonder gekheid: in welke richting heb je gestudeerd?
quote:Op maandag 19 juni 2017 18:24 schreef appelsap het volgende:
[..]
Borderline (nu stabiel) en OPS, minder stabiel. Ik werk als verpleegkundige.
quote:Op maandag 19 juni 2017 18:48 schreef LordofLeaves het volgende:
[..]
Moet je nog veel doen voor de opleiding, Gary?
quote:Op dinsdag 20 juni 2017 00:36 schreef Franknfurter het volgende:
[..]
Ik heb een bijbaantje in de horeca (ja, dat is lastig) en ik studeer om de pedagogiek in te gaan. Dus toch nog behoorlijk richting hulpverlener.
Wauw, bedankt voor de vele reacties! Zo te zien zitten/willen de meeste mensen in de zorg/hulpverlening. Is dat omdat jullie iets terug willen doen voor de mensen die zitten waar jullie ooit zaten? Ik zou in de HR moeten werken met mijn studie, maar ik heb totaal geen zin in het bedrijfsleven en een concurrerende werkomgeving. Loop al bij de loopbaanadviseur, maar schiet er ook niet veel mee op. Ik vind vooral een werkomgeving met veel vrijheid, voorspelbaarheid en weinig werkdruk belangrijk (dus absoluut geen sales, ook al ben ik voor zulke functies een paar keer benaderd). Maar dat is zo abstract omschreven, dus ik weet niet zo goed waar/hoe ik moet zoeken. Ik kan in principe vanaf nu op elk moment afstuderen: heb namelijk alleen nog een masterscriptie. Dat het niet opschiet, is een ander verhaal.quote:Op dinsdag 20 juni 2017 00:50 schreef minthy het volgende:
[..]
Ik werk inmiddels al zo'n 13 jaar in de GGZ, in deze tijd ook zowel spw als sph gehaald. Binnen nu en een jaar ben ik begeleider met ervaringsdeskundigheid, nu druk op zoek naar een goede manier om "uit de kast te komen" naar collega's. Nog best lastig... 🤔
Naast OPS ook ADHD en GAS (gegeneraliseerde angststoornis).
Bedankt voor je reactie Zou je misschien in het kort wat kunnen vertellen over je opname? Was het vrijwillig? Hoe lang heb je er gezeten en waarvoor? Was jij ook op zaterdag en zondag vrij? Heeft het je leven veranderd?quote:Op dinsdag 20 juni 2017 00:01 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
[..]
Had ik ook in mijn eerste periode van mijn klinische opname. Dat is een heel normaal verschijnsel.
De eerste weken zijn het zwaarst. Daarna zal het ongetwijfeld een he stuk beter gaan.
Dankjewel! Ik weet niet het exacte verschil tussen een crisisopname en behandelopname, maar ik denk dat tweede. Vormde namelijk geen gevaar voor mezelf of anderen maar was er wel zodanig aan toe dat ik letterlijk niks meer deed vanwege mijn depressie.quote:Op dinsdag 20 juni 2017 00:14 schreef ChildoftheStars het volgende:
[quote][ afbeelding ] Op maandag 19 juni 2017 23:15 schreef iPancakeMix het volgende:
Er komen nu ook opeens suicidale gedachten naar boven. Niet dat ik ze waar ga maken, maar ik denk er nu geregeld aan terwijl ik dat thuis nooit echt had. Word er super bang van.
[/quote
Heel je leven staat ineens op de kop. Zo vreemd is het niet. Hopelijk ga je wat aan deze tijd hebben.
Is het een behandelopname of crisis?
Heel veel sterkte. Het komt echt wel goed
Waarom ben je opgenomen?quote:Op maandag 19 juni 2017 22:24 schreef iPancakeMix het volgende:
Gisteren om 19.30 aangekomen in de kliniek waar ik opgenomen word. Vandaag was echt super confronterend. Super angstig, gespannen, ik had constant dat agorafobische gevoel van: ik wil nu naar huis. Zojuist een huilbui van 45 minuten achter de rug gehad, zo heb ik nog nooit gehuild. Raakte helemaal in paniek.
Ik ben nog nooit uit mijn eigen comfort zone geweest, vandaar dat dit nu zo klote is. Ik zit hier nu ruim 24 uur en ik mis mijn ouders nu al zo erg.. gelukkig ben ik op zaterdagen en zondagen thuis.
Ik ben echt benieuwd waar dit me gaat brengen. Ik ben hoopvol, maar tegelijkertijd doodsbang.
Hopelijk studeer je snel af en kun je aan de bak. Succes! Je kunt het!quote:Op dinsdag 20 juni 2017 02:07 schreef Gary_Oak het volgende:
[..]
[..]
[..]
[..]
[..]
[..]
Wauw, bedankt voor de vele reacties! Zo te zien zitten/willen de meeste mensen in de zorg/hulpverlening. Is dat omdat jullie iets terug willen doen voor de mensen die zitten waar jullie ooit zaten? Ik zou in de HR moeten werken met mijn studie, maar ik heb totaal geen zin in het bedrijfsleven en een concurrerende werkomgeving. Loop al bij de loopbaanadviseur, maar schiet er ook niet veel mee op. Ik vind vooral een werkomgeving met veel vrijheid, voorspelbaarheid en weinig werkdruk belangrijk (dus absoluut geen sales, ook al ben ik voor zulke functies een paar keer benaderd). Maar dat is zo abstract omschreven, dus ik weet niet zo goed waar/hoe ik moet zoeken. Ik kan in principe vanaf nu op elk moment afstuderen: heb namelijk alleen nog een masterscriptie. Dat het niet opschiet, is een ander verhaal.
Dankjewel.quote:Op dinsdag 20 juni 2017 09:38 schreef LordofLeaves het volgende:
[..]
Hopelijk studeer je snel af en kun je aan de bak. Succes! Je kunt het!
Dat het je psychoses versterkt... Hmmm... ik zou er niet zo blij mee zijn. Maar goed, je kunt prima voor jezelf bepalen wat goed voor je is.quote:Op maandag 19 juni 2017 19:55 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Ik neem heel wat minder dan de psychiater zou willen (hooguit eens per maand en hij wil twee keer per week). Alleen ik merk dat het mijn psychotische trekjes versterkt en dan is het even tijd voor een coma.
En nope... maar ze hebben nog drie weken
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |