LIT Literatuur, Taal en Kunst
Boekbesprekingen, vragen over schrijvers, je favoriete theaterstuk, de mooiste schilderijen of de beste musea. Een must voor alle liefhebbers van kunst, boeken, theater en taal.
Als ik naar mijn beide ouders kijk, en hen vergelijk met andere bejaarden in hun omgeving, dan zie ik wel grote verschillen. Je hebt bejaarden die zitten te wachten op het einde, veel klagen, en opgaan in het 'bejaard zijn'. Mijn ouders zijn daar echt heel anders in. Ze zijn nog steeds erg betrokken bij hun omgeving, helpen anderen voor zover ze dat kunnen, weten wat er gebeurt in de wereld, wachten niet af maar ondernemen zoveel mogelijk nog van alles. Zo ging mijn vader voordat hij zo ziek werd, tweemaal per week naar de fysiotherapeut waar hij dan ook even op een loopband ging staan.
Ik ben echt zo onder de indruk van de vechtlust en levenslust die mijn vader liet zien terwijl hij zo bejaard als hij is doodziek in het ziekenhuis lag. Hij moest en zou beter worden. En was daarbij ook nog bezorgd om zijn kamergenoot die veel minder ziek was dan hij zelf.
. 
. Ik heb echt geen idee hoe ik zelf zal zijn dan.
Ik ben echt zo onder de indruk van de vechtlust en levenslust die mijn vader liet zien terwijl hij zo bejaard als hij is doodziek in het ziekenhuis lag. Hij moest en zou beter worden. En was daarbij ook nog bezorgd om zijn kamergenoot die veel minder ziek was dan hij zelf.
. . Ik heb echt geen idee hoe ik zelf zal zijn dan.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Inderdaad, maar ik vraag mij wel af of het voor de gelovige misschien wel makkelijker is om hetgeen ze geloven te omarmen; dat ze op bepaalde punten of op een laatste punt in hun leven ervoor kiezen de twijfel (de complicaties) terzijde te schuiven. Dat lijkt mij in elk geval aantrekkelijker maar vooral ook makkelijker als een redelijk uitgewerkt dogma voor je voeten ligt. Dat ligt volgens mij wel anders voor de ongelovige.quote:Op dinsdag 4 april 2017 21:13 schreef Franny_G het volgende:
[..]
Wat voor mij wel helder is geworden door mijn ervaringen met gelovigen en ongelovigen is, dat mensen die worstelen met moeilijke vragen over het leven zowel gelovig als ongelovig kunnen zijn, het staat daar eigenlijk los van. Ongecompliceerde mensen die hier geen of minder last van hebben, kom je ook in beide groepen tegen. .
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 05-04-2017 16:21:49 ]
Ik denk dat ik een 'quickfixer' ben die hier en daar zijn leven wel wat voldoening heeft weten te verkrijgen. Veel van die voldoening (en de uitwerking ervan op m'n persoonlijkheid/psyche) is langzaamaan óók wel, althans ten delen, weer weggeëbd. Maar waar zou je dat gedrag van de 'vita activa' dan plaatsen? Dat wat uit de 'kleine projectje' om maar bezig te zijn', komt.quote:Op dinsdag 4 april 2017 21:42 schreef Mainport het volgende:
Er worden hier mooie dingen gezegd. Inertie is het pervers/legitiem resultaat van... etc. Vita contemplativa boven vita activa. Je hoeft geen gelovige te zijn om waarde toe te kennen aan de dingen. Liefde bijvoorbeeld.
Je kunt verveling definiëren als een gebrek aan ideeën. Het is een strijd tussen de quick fix (tv kijken, zinloze shit op internet lezen, roken) en iets doen wat je voldoening geeft. Dat wat voldoening geeft vereist een investering, terwijl een quick fix makkelijk voorhanden is. Maar wat is voldoening behalve uitgesteld genot, denkt de cynicus.
Het vooruitzicht van een quick fix (na de werkdag een biertje opentrekken) kan enorme voorpret opleveren. Maar vrije tijd die al jaren besteed wordt aan gamen voelt in retrospect misschien als hol en vergooid. Dat is het verschil met iets doen wat je voldoening geeft, achteraf kijk je met plezier en eventueel trots terug op hetgeen je gedaan hebt, ook al was het op de momenten zelf wellicht zwaar, zag je er als een berg tegenop en schoof je het telkens voor je uit.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 05-04-2017 16:13:52 ]
Mijn moeder (73) wordt nog regelmatig door mijn ooms en tantes uitgemaakt voor jong. Dan hoor je uit een 87-jarige de woorden komen: "dat krijg jij ook nog wel later....".
Leeftijd is relatief.
Leeftijd is relatief.
En mochten we vallen dan is het omhoog. - Krang (uit: Pantani)
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
Hoelang duurt de gemiddelde talk? Vijftien minuten of zo? JAM merkt al op dat eigengeilerij veelal centraal staat bij de sprekers en dat werkt ook door in de de kwaliteit van die toneelstukjes. Als je al die hilarische grapjes (kijk mij eens grappig zijn), 'interessante' anekdotes (kijk eens wat een leuke dingen ik weet/heb meegemaakt) en andere onderliggende verwijzingen naar hoe geweldig ze niet zijn, dan houd je, als je geluk hebt, 5 minuten aan inhoud over. Dat is voor mij (mijn generatie) alles behalve efficiënt en al helemaal niet 'instant' te noemen. Dan ben je, verhoudingsgewijs, veel beter af wanneer je je beperkt tot het doorscrollen van titels in een subforum als /r/science.quote:
[..]
Instant pseudo-intellectuele gratificatie dus.
[ Bericht 1% gewijzigd door #ANONIEM op 05-04-2017 16:55:45 ]
Dat ligt dan misschien aan het soort ongelovige. Ik ben geen agnost, maar een atheïst. Ik twijfel ook niet, er ligt wat mij betreft een duidelijk 'dogma' voor mijn voeten, namelijk dat er geen god is en dat het leven op zich helemaal geen doel heeft, dat het is.quote:
[..]
Inderdaad, maar ik vraag mij wel af of het voor de gelovige misschien wel makkelijker is om hetgeen ze geloven te omarmen; dat ze op bepaalde punten of op een laatste punt in hun leven ervoor kiezen de twijfel (de complicaties) terzijde te schuiven. Dat lijkt mij in elk geval aantrekkelijker maar vooral ook makkelijker als een redelijk uitgewerkt dogma voor je voeten ligt. Dat ligt volgens mij wel anders voor de ongelovige.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Efficiëntie wordt overschat. Laten we liever onze tijd hier zo aangenaam mogelijk doorbrengen.quote:Op woensdag 5 april 2017 16:21 schreef LelijKnap het volgende:
[..]
Hoelang duurt de gemiddelde talk? Vijftien minuten of zo? JAM merkt al op dat eigengeilerij veelal centraal staat bij de sprekers en dat werkt ook door in de de kwaliteit van die toneelstukjes. Als je al die hilarische grapjes (kijk mij eens grappig zijn), 'interessante' anekdotes (kijk eens wat een leuke dingen ik weet/heb meegemaakt) en andere onderliggende verwijzingen naar hoe geweldig ze niet zijn, dan houd je, als je geluk hebt, 5 minuten aan inhoud over. Dat is voor mij (mijn generatie) alles behalve efficiënt en al helemaal niet 'instant' te noemen. Dan ben je, verhoudingsgewijs, veel beter af wanneer je je beperkt tot het doorscrollen van titels in een subforum als /r/science.
Efficiënt zijn werkt bovendien totaal niet bij lezingen en presentaties. Je doet er verstandiger aan selectief te zijn met de informatie die je wilt overbrengen, precies redundant genoeg te zijn en intussen voor lol en/of spanning te zorgen (d.w.z., in te spelen op emoties).
Na een prima lezing weet je meer en na een mooie lezing voel je je anders.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Om kort te zijn, vijf minuten onverdeelde aandacht is al teveel? Jeetjemina.quote:
werkt ook door in de de kwaliteit van die toneelstukjes. Als je al die hilarische grapjes (kijk mij eens grappig zijn), 'interessante' anekdotes (kijk eens wat een leuke dingen ik weet/heb meegemaakt) en andere onderliggende verwijzingen naar hoe geweldig ze niet zijn, dan houd je, als je geluk hebt, 5 minuten aan inhoud over. Dat is voor mij (mijn generatie) alles behalve efficiënt en al helemaal niet 'instant' te noemen. Dan ben je, verhoudingsgewijs, veel beter af wanneer je je beperkt tot het doorscrollen van titels in een subforum
"The world will note that the first atomic bomb was dropped on Hiroshima, a military base."
Vijftien minuten is teveel voor wat je er voor terug krijgt; vijf minuten aan inhoud. Als ik in vijf minuten de relevante informatie compact meekrijg dan ben ik meestal wel bereid het 'uit te zitten'.quote:Op woensdag 5 april 2017 21:11 schreef JAM het volgende:
[..]
Om kort te zijn, vijf minuten onverdeelde aandacht is al teveel? Jeetjemina.
Nou ja, ik maakte een beetje een karikatuur van mijzelf en de zap/klik/swipe-generatie (i.c.m. het stramien van de efficiëntie-economie). Ik zelf helemaal niets op met de opgelegde noodzaak van efficiëntie, maar ik ben wel zo ongeduldig als de pest. Dat is zowel een generatie als een persoonlijk dingetje.quote:
[..]
Efficiëntie wordt overschat. Laten we liever onze tijd hier zo aangenaam mogelijk doorbrengen.
Efficiënt zijn werkt bovendien totaal niet bij lezingen en presentaties. Je doet er verstandiger aan selectief te zijn met de informatie die je wilt overbrengen, precies redundant genoeg te zijn en intussen voor lol en/of spanning te zorgen (d.w.z., in te spelen op emoties).
Na een prima lezing weet je meer en na een mooie lezing voel je je anders.
Wel benieuwd of je ooit een lezing hebt meegemaakt waardoor je je anders voelde én dat je wat geleerd had. Die bestaan toch ook zeker wel?
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 05-04-2017 21:41:03 ]
Het atheïsme impliceert op zichzelf alleen helemaal niet dat het leven geen doel heeft natuurlijk. Daarvoor heb je een (deel van een) aanverwante (daar ongetwijfeld uitgevloeide) stroming moeten omarmen. En de perceptie dat het is komt naast dat het heel abstract is ook niet zomaar uit de lucht vallen. Je moet als het ware allerlei loshangende en vage zaken (concepten) aangrijpen om een bepaalde mate van rust te verkrijgen terwijl de gelovige zich kan overgeven aan een vrij concreet en in veel opzichten afgebakende levensovertuiging.quote:
[..]
Dat ligt dan misschien aan het soort ongelovige. Ik ben geen agnost, maar een atheïst. Ik twijfel ook niet, er ligt wat mij betreft een duidelijk 'dogma' voor mijn voeten, namelijk dat er geen god is en dat het leven op zich helemaal geen doel heeft, dat het is.
[ Bericht 2% gewijzigd door #ANONIEM op 05-04-2017 21:47:33 ]
De angst voor de dood komt voort uit zelfobsessie. De grootste - uiteindelijk enige - obsessie die bestaat. Alle verslavingen zijn er n afgeleide van. Ik besta, dus ik ga dood. Hoe nu verder? - Het menselijk brein is in staat tot zelfreflectie. Psychologische angst is het product. Kortom; mensen zijn uitermate geschikte kandidaten voor De Waanzin. En die is vele malen erger dan De Dood.
"Now which way do we go?" - Dorothy Gale
Het concept God is ook nogal ingewikkeld om te doorgronden, zeker als je bijvoorbeeld gaat nadenken over predestinatie e.d.quote:
Het atheïsme impliceert op zichzelf alleen helemaal niet dat het leven geen doel heeft natuurlijk. Daarvoor heb je een (deel van een) aanverwante (daar ongetwijfeld uitgevloeide) stroming moeten omarmen. En de perceptie dat het is komt naast dat het heel abstract is ook niet zomaar uit de lucht vallen. Je moet als het ware allerlei loshangende en vage zaken (concepten) aangrijpen om een bepaalde mate van rust te verkrijgen terwijl de gelovige zich kan overgeven aan een vrij concreet en in veel opzichten afgebakende levensovertuiging.
En ook dat 'overgeven aan' is nogal een puntje, Want in je laatste zin lijk je te suggereren dat een gelovige zich makkelijk kan overgeven aan de overtuiging en dat dit met rust gepaard gaat. Maar ik heb dus in mijn omgeving daar nogal wat worstelingen mee gezien. Het is niet zo, of hoeft absoluut niet zo te zijn, dat je vanaf het moment dat je besluit/erachter bent dat je gelovig bent, dat die overtuiging direct staat als een huis en er niets meer te twijfelen over blijft. Dat is nu juist de nuancering die ik probeerde te maken. Sommige mensen zijn van nature twijfelaars, mensen die zichzelf vragen stellen en niet snel denken 'het zal wel zo zijn'. En die mensen treffen je dus in al die verschillende groepen aan.
Je kunt altijd blijven twijfelen aan van alles en een geloof in iets roept automatisch nieuwe vragen op. Zo twijfelde mijn oma tot 92-jarige leeftijd of zij het wel verdiende in de hemel te komen. Dan heb je geen rust hoor, dat knaagt aan je, als je ervan overtuigd bent dat het alternatief de eeuwige hel is.
Kijk, daar heb ik als ongelovige dan allemaal weer geen last van gelukkig.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Nou ja, ik vind het op zich niet zo merkwaardig dat je online weinig geduld op kunt brengen voor het uitkijken van een lezing. Dat heb ik ook. Een lezing bijwonen is toch iets anders - en dat is precies de reden dat ik sceptisch ben ten aanzien van online onderwijs.quote:
Nou ja, ik maakte een beetje een karikatuur van mijzelf en de zap/klik/swipe-generatie (i.c.m. het stramien van de efficiëntie-economie). Ik zelf helemaal niets op met de opgelegde noodzaak van efficiëntie, maar ik ben wel zo ongeduldig als de pest. Dat is zowel een generatie als een persoonlijk dingetje.
Ik probeer ze in ieder geval wel te geven.quote:Wel benieuwd of je ooit een lezing hebt meegemaakt waardoor je je anders voelde én dat je wat geleerd had. Die bestaan toch ook zeker wel?
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Je analyse van angst is wat mager. Er is geen zelfreflectie nodig voor het ervaren van angst. Sterker nog, je zou het een van onze meest dierlijke en instinctieve emoties kunnen noemen.quote:
De angst voor de dood komt voort uit zelfobsessie. De grootste - uiteindelijk enige - obsessie die bestaat. Alle verslavingen zijn er n afgeleide van. Ik besta, dus ik ga dood. Hoe nu verder? - Het menselijk brein is in staat tot zelfreflectie. Psychologische angst is het product. Kortom; mensen zijn uitermate geschikte kandidaten voor De Waanzin. En die is vele malen erger dan De Dood.
Heidegger maakte daarom een onderscheid tussen 'angst' en 'vrees'. Vrees is volgens hem altijd een vrees-voor-iets, maar het waarvoor van angst is volstrekt onbepaald. De psychologische angst die jij noemt - wat mij tautologisch lijkt, overigens - past bij zijn definitie van angst.
Over waanzin heeft Heidegger ook aardig geschreven. In een essay over de dichter Georg Trakl definieert hij waanzin als een bevrijding van het zoeken naar zin ('waan' komt van 'wana', Hoogduits voor 'zonder', en 'zin' komt van sinnan, oftewel 'streven', 'reizen' of 'een richting opgaan'). Zo beschouwd is waanzin zo erg nog niet.
Deze redenering heeft Heidegger er bovendien toe gebracht om te stellen: ''Der Gestorbene ist der Wahnsinnige.' Zo beschouwd is ook de dood zo erg nog niet.
[ Bericht 2% gewijzigd door Claudia_x op 06-04-2017 17:16:44 ]
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Welk onderscheid Heidegger maakt is mij eigenlijk om het even. Met psychologische angst bedoel ik iig irreele angst. Een angst waarbij geen sprake is van direct gevaar. Als ik nu n tijger tegen het lijf loop is angst n heel functionele en idd instinctieve reactie. - Paniekaanvallen terwijl je op je bedje ligt zijn toch echt van n heel andere orde.
"Now which way do we go?" - Dorothy Gale
Wonderlijk dat meneer H. zich in zulks een doelsverstaan begeeft! Dat ben ik niet gewoon van hem.quote:
[..]
Je analyse van angst is wat mager. Er is geen zelfreflectie nodig voor het ervaren van angst. Sterker nog, je zou het een van onze meest dierlijke en instinctieve emoties kunnen noemen.
Heidegger maakte daarom een onderscheid tussen 'angst' en 'vrees'. Vrees is volgens hem altijd een vrees-voor-iets, maar het waarvoor van angst is volstrekt onbepaald. De psychologische angst die jij noemt - wat mij tautologisch lijkt, overigens - past bij zijn definitie van angst.
Over waanzin heeft Heidegger ook aardig geschreven. In een essay over de dichter Georg Trakl definieert hij waanzin als een bevrijding van het zoeken naar zin ('waan' komt van 'wana', Hoogduits voor 'zonder', en 'zin' komt van sinnan, oftewel 'streven', 'reizen' of 'een richting opgaan'). Zo beschouwd is waanzin zo erg nog niet.
Deze redenering heeft Heidegger er bovendien toe gebracht om te stellen: ''Der Gestorbene ist der Wahnsinnige.' Zo beschouwd is ook de dood zo erg nog niet.
"The world will note that the first atomic bomb was dropped on Hiroshima, a military base."
Op mijn twintigste werd ik overvallen door een angst die erger was dan ik me daarvoor angst had kunnen voorstellen. Het was een angst zonder context, zonder reden, zonder doel. Een angst als een punt in het midden van mijn wereld, waarin ik moederziel alleen verdween. Ik wist niet waar ik het zoeken moest, dacht dat ik mezelf voorgoed was kwijtgeraakt. Na een maand of drie kon ik weer een horizon van licht zien, wist ik dat het dag werd. Maar het heeft jaren geduurd voordat ik verlost was van het onbehaaglijke gevoel dat ik ieder moment opnieuw door die angst, dat onmetelijke monster, kon worden overvallen.
He's simple, he's dumb, he's the pilot.
Een christelijke en gepromoveerde vriend zei deze week tegen me: 'Sommige mensen worden ouder, anderen staan stil. Maak je keuze.' Zijn boodschap is duidelijk: ik ben een project dat vertraging heeft opgelopen.
Misschien hoopte hij dat ik genoopt werd tot zelfreflectie en tot inkeer zou komen. Maar zelfreflectie is voor besluiteloze mensen die na honderdmaal dezelfde gedachtegang nog steeds geen bevredigend antwoord hebben gevonden.
Ik wek zijn sympathie omdat ik open ben over mijn lijden, iets waarvan de meesten het lef niet hebben om te uiten. Lijden staat dicht bij falen, je bent immers zelf verantwoordelijk voor je eigen geluk. Liever gezichtsverlies vermijden dan tot wederzijds begrip komen. Daardoor hebben ze de illusie dat ik hen begrijp, terwijl ze domweg niet vaak tot wezenlijke communicatie zijn gekomen.
Bijna was ik een gesjeesde student geweest, maar helaas heb ik mijn diploma toch behaald. Er is niets edeler dan de gesjeesde student, die de façade doorziet en voor de moeilijke weg kiest. Gelijk zelfmoordenaars zijn het mensen die 'nee' zeggen, die zeggen: 'Ik verrek nog liever.' Ze zijn de helden van onze tijd.
[ Bericht 0% gewijzigd door Mainport op 07-04-2017 05:32:23 ]
Misschien hoopte hij dat ik genoopt werd tot zelfreflectie en tot inkeer zou komen. Maar zelfreflectie is voor besluiteloze mensen die na honderdmaal dezelfde gedachtegang nog steeds geen bevredigend antwoord hebben gevonden.
Ik wek zijn sympathie omdat ik open ben over mijn lijden, iets waarvan de meesten het lef niet hebben om te uiten. Lijden staat dicht bij falen, je bent immers zelf verantwoordelijk voor je eigen geluk. Liever gezichtsverlies vermijden dan tot wederzijds begrip komen. Daardoor hebben ze de illusie dat ik hen begrijp, terwijl ze domweg niet vaak tot wezenlijke communicatie zijn gekomen.
Bijna was ik een gesjeesde student geweest, maar helaas heb ik mijn diploma toch behaald. Er is niets edeler dan de gesjeesde student, die de façade doorziet en voor de moeilijke weg kiest. Gelijk zelfmoordenaars zijn het mensen die 'nee' zeggen, die zeggen: 'Ik verrek nog liever.' Ze zijn de helden van onze tijd.
[ Bericht 0% gewijzigd door Mainport op 07-04-2017 05:32:23 ]
Ik ken een aantal mensen die ook op de raarste momenten diepe angsten ervaren, ikzelf heb er gelukkig geen ervaring mee. Lijkt mij verschrikkelijk.quote:
Op mijn twintigste werd ik overvallen door een angst die erger was dan ik me daarvoor angst had kunnen voorstellen. Het was een angst zonder context, zonder reden, zonder doel. Een angst als een punt in het midden van mijn wereld, waarin ik moederziel alleen verdween. Ik wist niet waar ik het zoeken moest, dacht dat ik mezelf voorgoed was kwijtgeraakt. Na een maand of drie kon ik weer een horizon van licht zien, wist ik dat het dag werd. Maar het heeft jaren geduurd voordat ik verlost was van het onbehaaglijke gevoel dat ik ieder moment opnieuw door die angst, dat onmetelijke monster, kon worden overvallen.
En mochten we vallen dan is het omhoog. - Krang (uit: Pantani)
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
De Hel is een hyperactief brein, ja. Zeker wanneer het voor waar wordt aangenomen. Ik kan erover meepraten. - Het 'ding' laten razen en de aandacht verleggen werkt het beste.
"Now which way do we go?" - Dorothy Gale
Ik heb dat zelf trouwens ook gehad, angstaanvallen. Dat kwam voornamelijk door drankgebruik. Nu ik niet drink heb ik er vrijwel geen last van, trouwens, maar het zal vast nog wel een paar maanden duren eer dat helemaal genormaliseerd is.
"The world will note that the first atomic bomb was dropped on Hiroshima, a military base."
Dit soort inzichten, trouwens...
...zijn wel bijzonder interessant, maar bieden weinig - bij gebrek aan een betere uitdrukking - praktisch inzicht. Men ziet vaker dat de filosofie voorbijgestreefd wordt door de wetenschappen (in dit geval de klinische psychologie en de neurologie en weet ik veel wat allemaal wel niet), wat de vraag weer doet rijzen: wat vermag de filosofie nu nog te beweren hebben? Zullen we het daar weer eens over hebben, Clauwtje?quote:Heidegger maakte daarom een onderscheid tussen 'angst' en 'vrees'. Vrees is volgens hem altijd een vrees-voor-iets, maar het waarvoor van angst is volstrekt onbepaald. De psychologische angst die jij noemt - wat mij tautologisch lijkt, overigens - past bij zijn definitie van angst.
"The world will note that the first atomic bomb was dropped on Hiroshima, a military base."
Verder zie je vaak dat de onbepaalde angst een vrees is (om het voor het gemak daar even bij te houden) angstig te worden, met alle nare fysieke verschijnselen die dat met zich meebrengt. Men noemt dat doorgaans angst voor de angst, wat eigenlijk dus een vrees voor de angst zou moeten zijn.
"The world will note that the first atomic bomb was dropped on Hiroshima, a military base."
Ik denk dat de filosofie zich vooral bezig moeten houden met zij die menen wat te beweren te hebben. Wat ik daarmee bedoel is dat je 'de filosofie' tegenwoordig misschien eerder als middel (tot verheldering/duiding/controle) dan als een wetenschapsgebied moet zien. Als je het daar niet mee eens bent, dan zou ik zeggen dat de filosofie nog veel, zo niet het meest, te zeggen heeft over politiek en ethiek.quote:
Dit soort inzichten, trouwens...
[..]
...zijn wel bijzonder interessant, maar bieden weinig - bij gebrek aan een betere uitdrukking - praktisch inzicht. Men ziet vaker dat de filosofie voorbijgestreefd wordt door de wetenschappen (in dit geval de klinische psychologie en de neurologie en weet ik veel wat allemaal wel niet), wat de vraag weer doet rijzen: wat vermag de filosofie nu nog te beweren hebben? Zullen we het daar weer eens over hebben, Clauwtje?
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 08-04-2017 14:30:21 ]
Wat betreft de gecompliceerde mens zoals je degene waaraan je refereerde eerder noemde, zal dat inderdaad opgaan. Maar al die tussen hen en de niet-gecompliceerde mens schommelen zullen het -denk ik- wel makkelijker hebben om zich na of ondanks twijfel over te geven. Dat is geen zwart-wit kwestie en fluctuaties in de mate van overgave zullen ook bestaan, maar áls ze zich kunnen overgeven, dan lijkt het mij makkelijker als er dus een afgebakend denkbeeld bestaat. Had die nuance wat beter moeten omschrijven. Excuse-moiquote:
[..]
Het concept God is ook nogal ingewikkeld om te doorgronden, zeker als je bijvoorbeeld gaat nadenken over predestinatie e.d.
En ook dat 'overgeven aan' is nogal een puntje, Want in je laatste zin lijk je te suggereren dat een gelovige zich makkelijk kan overgeven aan de overtuiging en dat dit met rust gepaard gaat. Maar ik heb dus in mijn omgeving daar nogal wat worstelingen mee gezien. Het is niet zo, of hoeft absoluut niet zo te zijn, dat je vanaf het moment dat je besluit/erachter bent dat je gelovig bent, dat die overtuiging direct staat als een huis en er niets meer te twijfelen over blijft. Dat is nu juist de nuancering die ik probeerde te maken. Sommige mensen zijn van nature twijfelaars, mensen die zichzelf vragen stellen en niet snel denken 'het zal wel zo zijn'. En die mensen treffen je dus in al die verschillende groepen aan.
Je kunt altijd blijven twijfelen aan van alles en een geloof in iets roept automatisch nieuwe vragen op. Zo twijfelde mijn oma tot 92-jarige leeftijd of zij het wel verdiende in de hemel te komen. Dan heb je geen rust hoor, dat knaagt aan je, als je ervan overtuigd bent dat het alternatief de eeuwige hel is.
Kijk, daar heb ik als ongelovige dan allemaal weer geen last van gelukkig.
[ Bericht 1% gewijzigd door #ANONIEM op 08-04-2017 14:39:16 ]
Wanneer een bioloog een dier onderzoekt en ziet dat het dier met een bepaalde gezichtsuitdrukking voor een ander dier wegrent zal hij als een niet-filosofisch bioloog de neiging hebben om te zeggen dat het dier 'angst' had (angstig was) terwijl het beest dus eigenlijk vrees ervoer. Waarom is dat verschil belangrijk? Je kan door de kennisname van dat duidingsverschil bijvoorbeeld de vraag stellen; kan het (of een) dier überhaupt angst ervaren? Daarover kunnen de bioloog en neuroloog weer bakkeleien of zelfs onderzoek verrichten.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 08-04-2017 14:49:34 ]
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 08-04-2017 14:49:34 ]
Data interpreteren zonder theorie heeft weinig zin. En die theorieën blijken vaak te schipperen (zie de macro-economische vraagstukken).
Ook zou ik me niet te comfortabel voelen bij het huidige paradigma, dat ongetwijfeld zal veranderen.
Ook zou ik me niet te comfortabel voelen bij het huidige paradigma, dat ongetwijfeld zal veranderen.
De praktische inzichten zijn waardeloos zonder de filosofische. Als je in mijn tak van sport bijvoorbeeld ontdekt dat methode x goed werkt voor resultaat y, dan rijst altijd de vraag: is y wel nastrevenswaardig? Zouden we niet z na moeten streven? Dat zijn steevast zingevingsvragen in de trant van 'Wat maakt het leven de moeite waard?'quote:
Dit soort inzichten, trouwens...
[..]
...zijn wel bijzonder interessant, maar bieden weinig - bij gebrek aan een betere uitdrukking - praktisch inzicht. Men ziet vaker dat de filosofie voorbijgestreefd wordt door de wetenschappen (in dit geval de klinische psychologie en de neurologie en weet ik veel wat allemaal wel niet), wat de vraag weer doet rijzen: wat vermag de filosofie nu nog te beweren hebben? Zullen we het daar weer eens over hebben, Clauwtje?
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Of neem dit artikel als voorbeeld; http://www.bjutijdschrift(...)713_2012_041_001_004. Zonder dit soort verdieping is de juridische wereld blind.
Voor Heidegger is het belangrijk omdat alleen de mens een verhouding tot zichzelf heeft. Hij noemt dat 'existentie'. De mens bestaat én denkt na over dat bestaan. Hij is in de wereld geworpen en gaat op in die wereld, maar staat ook open voor zijn mogelijkheden. Hij is geschiedenis, heden en toekomst - vrij en onvrij.quote:Op zaterdag 8 april 2017 14:49 schreef LelijKnap het volgende:
Wanneer een bioloog een dier onderzoekt en ziet dat het dier met een bepaalde gezichtsuitdrukking voor een ander dier wegrent zal hij als een niet-filosofisch bioloog de neiging hebben om te zeggen dat het dier 'angst' had (angstig was) terwijl het beest dus eigenlijk vrees ervoer. Waarom is dat verschil belangrijk? Je kan door de kennisname van dat duidingsverschil bijvoorbeeld de vraag stellen; kan het (of een) dier überhaupt angst ervaren? Daarover kunnen de bioloog en neuroloog weer bakkeleien of zelfs onderzoek verrichten.
De angst voor de dood is bij Heidegger de mogelijkheid bij uitstek voor de mens om vrij te zijn doordat de alledaagse vertrouwdheid ineenstort en de band met de anderen wordt verbroken. Deze analyse is vrij complex en er valt veel op aan te merken, maar ik vind het nog steeds een van de mooiste analyses die ik in de filosofie ben tegengekomen.
Voor wie interesse heeft is dit een heel aardig en toegankelijk boek erover:
Ik heb nu al zin om het te herlezen zodra ik werkeloos ben.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Voor m'n werk ben ik momenteel veel bezig met emoties als een sociaal construct - ook heel interessant. Zelfs angst is vaker wel dan niet een aangeleerde emotie.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
In ieder geval de angst voor spinnen.quote:
Voor m'n werk ben ik momenteel veel bezig met emoties als een sociaal construct - ook heel interessant. Zelfs angst is vaker wel dan niet een aangeleerde emotie.
Wat ook interessant is, is dat als mensen niet weten of ze ergens bang voor moeten zijn of niet, ze om zich heen kijken naar de reacties van anderen. Als die allemaal gewoon rustig blijven, doen ze dat zelf ook.
Op maandag 15 mei 2023 18:39
Wellicht arrogant, maar ik weet 100% zeker dat ik meer weet van de Amerikaanse geschiedenis, vooral die van de Zuidelijke staten, dan alle fokkers bij elkaar. Durf ik mijn hand wel voor in het vuur te steken.
Wellicht arrogant, maar ik weet 100% zeker dat ik meer weet van de Amerikaanse geschiedenis, vooral die van de Zuidelijke staten, dan alle fokkers bij elkaar. Durf ik mijn hand wel voor in het vuur te steken.
Maar dat kan misschien ook komen door het genetische geheugen: http://reset.me/story/science-proving-memories-passed-ancestors/quote:
[ Bericht 14% gewijzigd door #ANONIEM op 10-04-2017 20:40:52 ]
Hmm. Ik zie niet in hoe dit mechanisme zou kunnen werken. In de Soviet-tijd was het gewenst dat erfelijkheid samenhing met de ervaring tijdens het leven van de ouder in het kader van de maakbare samenleving en de maakbare mens. Maar dat was socialisme, dat echte wetenschap altijd gehaat heeft.quote:
[..]
Maar dat kan misschien ook komen door het genetische geheugen: http://reset.me/story/science-proving-memories-passed-ancestors/
Op maandag 15 mei 2023 18:39
Wellicht arrogant, maar ik weet 100% zeker dat ik meer weet van de Amerikaanse geschiedenis, vooral die van de Zuidelijke staten, dan alle fokkers bij elkaar. Durf ik mijn hand wel voor in het vuur te steken.
Wellicht arrogant, maar ik weet 100% zeker dat ik meer weet van de Amerikaanse geschiedenis, vooral die van de Zuidelijke staten, dan alle fokkers bij elkaar. Durf ik mijn hand wel voor in het vuur te steken.
Nou ja, zo kan je het benaderen, maar zonder dat kader, valt het ook zo te benaderen: http://www.nature.com/art(...)79Am0xNBgmHVATzMsEw=quote:
[..]
Hmm. Ik zie niet in hoe dit mechanisme zou kunnen werken. In de Soviet-tijd was het gewenst dat erfelijkheid samenhing met de ervaring tijdens het leven van de ouder in het kader van de maakbare samenleving en de maakbare mens. Maar dat was socialisme, dat echte wetenschap altijd gehaat heeft.
Maak er maar soep van
quote:
[..]
Nou ja, zo kan je het benaderen, maar zonder dat kader, valt het ook zo te benaderen: http://www.nature.com/art(...)79Am0xNBgmHVATzMsEw=
Maak er maar soep van
Epigenetica Blijft toch erg leuk, vroeger werd DNA gezien als een boek met instructies voor het maken van eiwitten. Inmiddels weten we dat het niet slechts een boek is maar een meer een eindeloze ingrediënten lijst. Nu hebben cellen lang niet altijd alle ingredienten nodig en ook niet altijd even veel. En daar komt de epigenetica de hoek om, aan het DNA hangen extra instructies, zeg maar dat in de ingrediënten lijst dynamisch dingen dikgedrukt, gearceerd of onderstreept zijn. Die onderstrepingen kunnen bijvoorbeeld ontstaan door effecten van buitenaf (hongersnood is een heel bekend voorbeeld) maar in dit nature artikel is het dus een aangeleerde reactie op een bepaalde geur. Daarnaast kunnen deze onderstrepingen dus ook overgeërfd worden naar komende generaties.
En mochten we vallen dan is het omhoog. - Krang (uit: Pantani)
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
Dat ratten wellicht konden "ruiken" met hun spermacellen wist ik dan weer nietquote:How olfactory stimulation in the F0 generation comes to be linked to sperm is an intriguing question for which we can only offer specu-lation. Evidence exists for blood-borne odorants activating odorant receptors in the nose45. Thus, it is also conceivable that the odorants used in the F0 fear conditioning protocol enter the circulatory stream and activate odorant receptors that are expressed on sperm46.
En mochten we vallen dan is het omhoog. - Krang (uit: Pantani)
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
De sociale wetenschappen bestaan vooral uit beheersingsvraagstukken. Wat dat betreft zijn wetenschappers vazallen van Lucifer.quote:
[..]
De praktische inzichten zijn waardeloos zonder de filosofische. Als je in mijn tak van sport bijvoorbeeld ontdekt dat methode x goed werkt voor resultaat y, dan rijst altijd de vraag: is y wel nastrevenswaardig? Zouden we niet z na moeten streven? Dat zijn steevast zingevingsvragen in de trant van 'Wat maakt het leven de moeite waard?'
Je kunt het aantal criminelen uitzetten naar geslacht, opleiding, inkomen; per regio, land, seizoen, tijdsgewricht, werkloosheid, crisis, sociale mobiliteit, ongelijkheid, strafmaat, wapenwet; maar als je iemand vraagt waarom een crimineel een misdaad pleegt blijkt het zijn eigen vrije keuze/wil te zijn.
Ik heb al zo veel gesprekken met zo veel mensen gevoerd over bovenstaande schuldvraag. Ik ken alle argumenten voor en tegen, maar dat maakt niet uit, want met argumenten en ratio ga je niemand overtuigen. Het druist in dien mate in tegen hun rechtvaardigheidsgevoel dat het een onbegonnen zaak is. Ik zal hieronder zo'n gesprek uiteen zetten:
Ik:
Ben je het ermee eens dat bepaalde factoren tot bepaald gedrag kunnen leiden?
Zij:
Ja.
Ik:
Als de zon schijnt gaan er meer mensen naar buiten dan wanneer het regent.
Zij:
Ja.
Ik:
Als er een vrije wapenwet is schieten meer mensen elkaar dood dan wanneer er geen vrije wapenwet is.
Zij:
Ja.
Ik:
Dat is dus een factor die ertoe leidt dat er meer moorden gepleegd worden.
Zij:
Ja.
Ik:
In hoeverre is het plegen van een moord dan een individuele keuze?
Zij:
Je haalt zelf de trekker over dus is het je eigen keuze!! / dat maakt niet uit het is moreel verwerpelijk dus is het je eigen schuld / wil je ze dan maar niet straffen / leuk bedacht maar wat wil je hiermee.
Ik:
Ben je het ermee eens dat bepaalde factoren tot bepaald gedrag kunnen leiden?
Zij:
Ja.
Ik:
Als de zon schijnt gaan er meer mensen naar buiten dan wanneer het regent.
Zij:
Ja.
Ik:
Als er een vrije wapenwet is schieten meer mensen elkaar dood dan wanneer er geen vrije wapenwet is.
Zij:
Ja.
Ik:
Dat is dus een factor die ertoe leidt dat er meer moorden gepleegd worden.
Zij:
Ja.
Ik:
In hoeverre is het plegen van een moord dan een individuele keuze?
Zij:
Je haalt zelf de trekker over dus is het je eigen keuze!! / dat maakt niet uit het is moreel verwerpelijk dus is het je eigen schuld / wil je ze dan maar niet straffen / leuk bedacht maar wat wil je hiermee.
Zij heeft helemaal gelijk
Op maandag 15 mei 2023 18:39
Wellicht arrogant, maar ik weet 100% zeker dat ik meer weet van de Amerikaanse geschiedenis, vooral die van de Zuidelijke staten, dan alle fokkers bij elkaar. Durf ik mijn hand wel voor in het vuur te steken.
Wellicht arrogant, maar ik weet 100% zeker dat ik meer weet van de Amerikaanse geschiedenis, vooral die van de Zuidelijke staten, dan alle fokkers bij elkaar. Durf ik mijn hand wel voor in het vuur te steken.
Een vriend van mij werkt voor een gemeente als data-analist. Hij is al jaren bezig om mbv alle beschikbare data profielen te maken van mensen die frauderen (met uitkeringen e.d.). En dat lukt dus heel goed. Je kunt vrij nauwkeurig voorspellen welke mensen frauderen. Het zijn meestal dezelfde mensen die ook een hoge kans hebben op het maken van schulden. Menselijk gedrag is voorspelbaar, maar dat is niets nieuws.
Voorspelbaarheid is wel iets anders dan de vraag naar verantwoordelijkheid.
Voorspelbaarheid is wel iets anders dan de vraag naar verantwoordelijkheid.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Op basis van zo'n manier van denken, zou je ook het volgende kunnen beweren:
Aangezien de meeste mensen kinderen krijgen, is het krijgen van kinderen waarschijnlijk geen echte vrije keuze (maar biologisch en maatschappelijk bepaald). Maar kun je dan ook zeggen dat iemand om die reden per definitie niet verantwoordelijk is voor de (zorg over zijn) kinderen? Als de ouders niet verantwoordelijk zijn wie dan wel? Het gaat niet alleen om een rechtvaardigheidsgevoel, het gaat ook om de vraag wie de consequenties van bepaalde daden draagt.
Aangezien de meeste mensen kinderen krijgen, is het krijgen van kinderen waarschijnlijk geen echte vrije keuze (maar biologisch en maatschappelijk bepaald). Maar kun je dan ook zeggen dat iemand om die reden per definitie niet verantwoordelijk is voor de (zorg over zijn) kinderen? Als de ouders niet verantwoordelijk zijn wie dan wel? Het gaat niet alleen om een rechtvaardigheidsgevoel, het gaat ook om de vraag wie de consequenties van bepaalde daden draagt.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
