Financieel Dagblad:
quote:
Arbeiders vieren eeuw stemrecht met harde afstraffing van de PvdA
'Mannen en vrouwen zonder kiesrecht zijn slaven!' Met deze strijdkreet zweepte de SDAP, voorloper van de PvdA, haar achterban rond 1900 op om te demonstreren voor 'den arbeiderseisch: het algemeen kiesrecht'.
Dit jaar exact een eeuw geleden was het zover, althans voor de mannelijke arbeiders. In 1919 mochten ook de vrouwen gaan stemmen. Het legde toenmalig SDAP-voorman Pieter Jelles Troelstra geen windeieren. Vanaf dat moment konden de sociaaldemocraten decennialang rekenen op zeker 20% van het electoraat.
Ongetwijfeld is het nooit in Troelstra opgekomen dat precies honderd jaar na de invoering van het algemeen kiesrecht de gewone Nederlander zich zo massaal van de sociaaldemocratie zou afkeren. Sterker: ook de hedendaagse PvdA-leider Lodewijk Asscher heeft zelfs in zijn ergste nachtmerrie niet voorzien dat zijn voorheen zo grote en trotse volkspartij wegzakt naar een historisch dieptepunt van negen zetels, oftewel 5,7% van de stemmen.
Melkert
Dat is nog dramatischer dan de uitslag van 2002, toen kiezers de gruwelijke moord op Pim Fortuyn moesten verwerken en de weinig charismatische PvdA-voorman Ad Melkert als zondebok aanwezen ('de kogel kwam van links'). Melkert kon zich onmogelijk tegen zo'n aantijging verweren.
Ditmaal kon de PvdA wél teruggrijpen op haar lange traditie van degelijk besturen. De afgelopen jaren werd de partij dan ook niet moe het bezuinigingsbeleid van het kabinet-Rutte II te verdedigen met het argument dat de schatkist bij de PvdA áltijd veilig is geweest.
De prudente minister van Financiën Dijsselbloem past volgens de sociaaldemocraten prima in een lange rij illustere PvdA'ers: van de zeer zuinige wederopbouwpremier Willem Drees en de gezaghebbende centralebankpresident Wim Duisenberg tot staatsman Wim Kok. Als de tering naar de nering moet worden gezet, dan dóét de PvdA dat, zo werd de morrende kiezers voorgehouden. 'Wij zijn geen potverteerders.'
Den Uyl
De PvdA heeft de afgelopen vier jaar ook constant het verhaal proberen te verkopen dat de partij niet louter heeft gesneden en hervormd, maar ook zeker mooie winstpunten heeft binnengehaald. Zo is Rutte II volgens Asscher het 'grootste nivelleringskabinet' sinds dat van zijn legendarische voorganger Joop den Uyl (1973-1977).
Belangrijker is nog dat de economie uit het slop is getrokken, de werkloosheid sinds 2014 stevig is gedaald en de overheidsfinanciën weer floreren. Maar ook dat mocht op verkiezingsdag niet baten. Zelfs de populariteit van PvdA-kopstukken als de burgemeesters Eberhard van der Laan en Ahmed Aboutaleb had geen enkel positief effect op de uitslagen in de voormalige rode bolwerken Amsterdam en Rotterdam.
Wat is er toch aan de hand met de PvdA? Waarom wordt de bestuurderspartij, verantwoordelijk voor de opbouw van een welvaartsstaat van formaat, zo ongekend afgestraft? Partijvoorzitter Hans Spekman zei donderdag dat het wantrouwen van de kiezers door de regeringsdeelname gewoon te groot was geworden. 'Daar is het moeilijk tegenop boksen'.
WAO-crisis
PvdA-prominent Jacques Wallage vindt die verklaring te simpel. Volgens hem verkeert de sociaaldemocratie al veel langer in crisis. Hij wijst erop dat de PvdA tot diep in de jaren tachtig moeiteloos zowel laag- als hoogopgeleiden aan zich wist te binden, onder wie 'drs. Drees en drs. Den Uyl'. 'Deze brede coalitie begon af te brokkelen vanaf de WAO-crisis in 1991, toen cultureel-progressieve PvdA'ers begrip kregen voor de versobering van de verzorgingsstaat en de gewone man zich bedreigd voelde.' Oud-PvdA-stemmers kozen steeds vaker voor GroenLinks en D66 enerzijds en de SP anderzijds.'
Tweede splijtzwam is volgens Wallage het integratiebeleid dat de PvdA tegenwoordig voorstaat. 'Wij gingen in het verleden om de arbeiders, de vrouwen en andere achtergestelden heen staan om hen te helpen emanciperen. Maar voor de immigranten geldt nu het PvdA-adagium dat hun cultuur hen belemmert succesvol te zijn, dat het probleem bij hén ligt en dat zíj zich maar moeten aanpassen.'
Denk
Daarmee heeft de PvdA niet alleen de stem van allochtonen verspeeld die deze week en masse naar de PvdA-afsplitsing Denk zijn overgestapt. Ook zijn de sociaaldemocraten volgens Wallage zodoende in het frame van 'wij-zij' gestapt dat Geert Wilders heeft gecreëerd. 'Als je een soort Wilders-light wordt, dan impliceer je dat de PVV deugt. En dan kiezen mensen liever voor het origineel. Elke keer als de PvdA het verwijt kreeg de Partij van de Allochtonen te zijn, had ze moeten zeggen: precies! Én van de arbeiders, de vrouwen enzovoort. En ze had Wilders moeten aanvallen op al die ongrondwettige plannen van hem. Allochtonen én anderen voelen zich door ons in de steek gelaten en missen onze kernwaarden.'
Tegelijk is de kiezer hoe dan ook rechtser geworden als gevolg van de individualisering en ontzuiling, meent politicoloog Meindert Fennema. Het idee dat arme mensen hun gebrek aan succes aan zichzelf te wijten hebben, doet steeds meer opgang. In de tijd van Troelstra en Den Uyl heette het dat de 'kapitalisten falen in hun taak iedereen werk te geven', aldus Fennema. 'Nu stemmen kiezers als consumenten op de partij die hen op dat moment het meest te bieden heeft. Ze beschouwen die goede politici en bestuurders binnen een partij ook niet meer als "een van ons". Heel links heeft hier last van én worstelt met het immigrantenvraagstuk.'
Gaan er PvdA-koppen rollen?
De PvdA-leden komen zaterdag in de Utrechtse Jaarbeurs bijeen om hun wonden te likken en de verkiezingen te evalueren. De Enschedese fractievoorman Laurens van der Velde heeft een motie ingediend om te stemmen over de positie van partijvoorzitter Hans Spekman.
De 'pijnlijke' verkiezingsuitslag vraagt volgens Van der Velde om reflectie. 'Hoe zorgen we weer dat onze sociaaldemocratische idealen leiden tot een betere wereld? Daar hoort ook de vraag bij hoe en met wie we dat doen.'
Spekman heeft laten weten dat hij niet uit zichzelf opstapt, maar wel vertrekt als de leden daarom vragen. De afgelopen dagen beklaagden anonieme PvdA'ers zich al over de man onder wiens leiding alle verkiezingen sinds 2012 in een bloedbad uitliepen.
Oud-partijvoorzitter Liliane Ploumen, de minister van Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking, moet in ieder geval naar ander werk omzien. Ze is nummer tien op de kandidatenlijst en valt daarmee net buiten de boot. Dat geldt ook voor het populaire Kamerlid Ahmed Marcouch, de integratiewoordvoerder op plek dertien. Bij vorige verkiezingen kreeg hij wel flink wat voorkeursstemmen.
https://fd.nl/economie-po(...)fstraffing-van-linksEronder een aantal treffende reacties:
quote:
Iedereen zag aankomen dat de PvdA vrijwel zou verdwijnen. Eerst vervreemde ze haar oude achterban van zich door de bewoners van de arbeiderswijken 20 jaar geleden weg te zetten als racisten toen ze klaagden over wangedrag door Marokkanen. Vervolgens ondersteunden ze de instroom van kansarme immigranten die de sociale voorzieningen zo erg belastten dat ze werden beperkt. Daarna kregen we de PvdA-bestuurders die de wooncorporaties leegstalen zonder dat de PvdA daar veel tegen deed. Tenslotte vervreemde ze haar vele allochtone kiezers van zich en lieten toe dat Denk een aantal zetels afnam.
Het zal na al die strategische blunders heel lastig worden om weer terug te komen.
[...]
Verhuurdersheffing, woningnood, vervreemding in eigen wijk, Denk, slopen van het (vak)onderwijs, Wwz, flexibilisering, (kinder)pardon op pardon met aanzuigende werking, stadsdeelraden, baantjesjager/salonsocialist (bij WBV/ziekenhuizen/commissariaten bij ING/openbaar bestuur/scholenkolossen enz.), gebroken geweertje, arrogantie, geen verdediging buitengrenzen enz. enz. Zo maar wat begrippen waar de PvdA mee te associëren is. De achterban zit met de gevolgen en is het beu. Daar kan geen arrogante partijvoorzitter in soeptrui wat aan veranderen
[...]
Om te beginnen is er niet genivelleerd maar is tijdens de crisis de inkomensongelijkheid zelfs toegenomen. Voorts is de werkloosheid niet gedaald maar vooral verborgen in de bijstandscijfers welke grotendeels gewoon niet wordt meegeteld. Als de overheidsfinanciën al floreren, waarbij desondanks de staatsschuld onder Rutte II toch weer fors is opgelopen, is dat ten koste gegaan van veel faillissementen, een hoog verlies aan banen en daarmee ontstellend veel kennis een vaardigheden waardoor de noodzakelijke groei nog jaren zal achterblijven. de afbraak van de sociale voorzieningen, ooit ingezet met het afschaffen van de WWV is onverdroten voortgezet met het uitkleden van de WAO, de AOW, de pensioenen en de zorg voor ouderen.
Allemaal zaken die rechtstreeks de achterban van de PvdA hebben geraakt, net zo goed als de mislukte integratie waarvan de lasten vooral op de voormalige bewoners van de oude stadswijken terecht zijn gekomen en daarmee de "witte " vlucht heeft veroorzaakt. Dat dit alles ook nog eens gepaard is gegaan met de opbouw van een baantjescarrousel ten bate van de gekozen bestuurders en waardoor de belangen van de arbeiders snoeihard werden ingeruild voor het pluche was de druppel die de emmer deed omkieperen zoals nu uiteindelijk is gebeurd. Vooral het laatste was al veel langer een vervelende gewoonte van de PvdA die daardoor meerdere malen een mogelijke meerderheid heeft verspeeld. Men leze het boek van van de PvdA coryfee Arie van der Zwan: Van Drees tot Bos hier maar eens over na.
Dat aan dit staaltje pure volksverlakkerij door toedoen van de eigen achterban eindelijk een punt is gezet valt alleen maar toe te juichen. Hopelijk dat uit deze finale puinhoop de Fenix van de echte Sociaal Democratie weer op kan rijzen en definitief afscheid genomen kan worden van carrièrejagers en andere gelukszoekers ten last van de kiezer. Dat de arbeider zich daarvan na een eeuw heeft bevrijd mag zeker gedenkwaardig heten.
[...]
Het probleem van de pensioenen heeft de PvdA niet goed aangepakt. De franchise werd niet afgeschaft, waarmee de laagst betaalden (vaak vrouwen) weinig pensioen op bleven bouwen. Werknemers met een salaris boven de ¤100.000 werden echter met een netto regeling gefêteerd en gecompenseerd. Vrouwen van 30 jaar kunnen nog steeds, bij een goed verdienende partner, levenslang pensioen ontvangen zonder daarvoor te hebben hoeven werken of betalen. Zelfs als ze geen kinderen hebben. Daarentegen zijn er jonge vaders met kleine kinderen die niets krijgen als ze weduwnaar worden. Toen de pensioendatum werd verhoogd werden bijzondere groepen, zoals militairen en de top van de politie, gecompenseerd. Daarmee werd een signaal gegeven dan sommige mensen werden bevoordeeld en anderen niet, zonder dat we hebben kunnen kiezen. Overigens kan er ook niet worden gekozen voor een burgemeester, wethouder, staatssecretaris of minister. Stemrecht lijkt dus een illusie te zijn geworden.
[..]
Ik heb nooit PvA gestemd, maar het mislukken van de plannen om de zorgververzekeringspremie inkomensafhankelijk te maken, zag ik de bui al wel hangen. De PvdA heeft geen armoede beleid weten af te dwingen. De sociale werkplaatsen zijn niet meer. De zorg is ontoegankelijker geworden en het studeren voor kinderen uit lagere mileu's ook. Dan heeft de wet van Asscher zelf ook nog meer onzekerheid dan zekerheid gebracht. Waarvoor zou men dan nog PvdA stemmen?
Er wordt inderdaad effectief niet zoveel herverdeeld, ook voordat Rutte aan de macht kwam.
![gini-coefficient-dif-before-and-after-taxes-transfers-oecd-2010.png]()
En over de relatieve problemen van het schoolsysteem (tov de rest van West Europa), en andere wetgeving, is ook genoeg bekend.
Apartheid is niet voor niets een Nederlandse uitvinding.