EU interbancaire betaalsysteem Target2 (Ticking Bomb)

Terwijl u sliep groeide het TARGET2-saldo van EU-banken naar boven het crisisniveau van 2012

Hebben we even niet opgelet, krijg je dit. Het TARGET2-saldo van de bij de eurozone aangesloten banken groeide tot ¤ 1.080 miljard in december 2016, deze data komen met een vertraging van ongeveer twee maanden binnen. Dat is bij net zoveel als op het toppunt van de eurocrisis in augustus 2012, toen stond de teller op ¤ 1.096 miljard. Gezien het tempo waar dit bedrag de laatste maanden mee groeit zullen we in februari 2017 op of boven dat niveau zitten.


TARGET2 is het interbancaire betaalsysteem, of beter settlementsysteem, voor inwoners van de eurozone. Als u ¤ 100 overmaakt naar een Italiaan voor een kistje wijn en uw buurman krijgt op dezelfde dag juist ¤ 40 van een andere Italiaan, dan wordt van uw geld een bedrag van ¤ 40 afgeroomd om uw buurman te betalen. Dat geld verlaat Nederland nooit. Als dit van die dag de enige betalingen tussen Italië en Nederland zijn, dan verrekenen de Italiaanse en de Nederlandse centrale banken het verschil van ¤ 60 via de ECB. Die zorgt er zo voor dat er in de eurozone op dezelfde dag afgerekend kan worden, wat een noodzaak is om tussen integrerende economiëen te kunnen handelen.

Alleen zijn de Zuid-Europese banken zo brak dat ze de dagelijkse transacties niet kunnen afwikkelen. Net als hun overheden zijn ze failliet, dus er is geen geld om aan de verplichtingen te voldoen. Dan krijgen ze maar een lening van de ECB, die de settlement voorschiet. Vervolgens hebben de Noord-Europese banken weer een vordering op de ECB. De vordering van de een (bijna altijd in Noord-Europa) is dus per definitie gelijk aan de schuld van de ander (bijna altijd in Zuid-Europa). Opgeteld komt het saldo op per definitie op nul uit, maar wel met grote uitschieters naar boven en naar beneden toe.



Tussen 2007 en 2012 steeg het saldo als gevolg van de eurocrisis, maar die zou over zijn want er komen verkiezingen aan. Alleen zit het saldo dus weer op crisisniveau. Veel kenners vinden dit saldo belangrijker dan de procentuele staatsschuld, al is het maar omdat de staatsschuld soms pas over tientallen jaren terugbetaald hoeft te worden en een TARGET2-schuld vorig jaar al.

Alle schuldeisers zijn Noord-Europese landen en dan vooral Duitsland, dat al goed is voor ¤ 750 miljard. Italië staat voor ¤ 363 miljard in de min, Nederland is met ¤ 111 miljard ook een grote schuldeiser. Dit is dus geld dat we nog van Zuid-Europa krijgen, maar waarvan niet valt in te zien hoe de banken aldaar dat gaan terugbetalen. Nogal vervelend. Als er ooit een Nederlandse regering is die geen zin meer heeft om nog meer noodleningen te verstrekken, dan kan dat via de achterdeur van TARGET2 alsnog gebeuren, zonder maximum.



Als dit zo doorgaat dan zitten we in september 2018, als er pas op een nieuwe ECB-President wordt gekozen/benoemd, op ¤ 1.500 miljard of ¤ 1,5 biljoen aan interbancaire leningen die er volgens het Verdrag van Maastricht niet hadden mogen zijn. Ook als we de eurozone zouden verlaten, dan is nog steeds niet helder hoe dit afgewikkeld gaat worden. Daarom, er is geen simpele uitweg.
============================================
Bron 2 : Fuse is Lit! Target2 Imbalances Hit Crisis Levels: An Email Exchange With the ECB Over Target2

As always, the debt markets are the barometer of stress. Yields on two-year German debt fell to an all-time low of minus 0.92pc on Wednesday, a sign that something very strange is happening. “Alarm bells are starting to ring again. Our flow data is picking up serious capital flight into German safe-haven assets. It feels like the build-up to the eurozone crisis in 2011,” said Simon Derrick from BNY Mellon.



It seems to me that the ECB is trying to complicate matters and kick the ball into the tall grass. In regards to the ECBs ¤160 billion Target2 deficit, it might be the case that the ECB has borrowed from Bundesbank and then lent the money to other national central banks (NCBs) because the Bundesbank has not been willing to do all the heavy lifting itself. Is the Bundesbank shunning risk at local NCBs?”
=====================================================
Grof gezegd kun je het volgende stellen.
[1] Het totale manco in het interbancaire EU betalingssysteem is grofweg meer dan de helft van de totale Italiaanse schuld (dat voor een 3e economie van de EU).
[2] Er verschuift nog steeds erg veel geld van Noord naar Zuid Europa. Geld wat zeker niet ten dienste komt voor hun eigen ontwikkeling/innovatie.
[3] De ECB moet wel digitaal geld printen (QE), anders zitten in no-time zonder in Zuid Europa.

De vraag is alleen : He lang gaat dit nog goed ?
Als Italië en/of Frankrijk ooit uit de EU willen stappen gaat er een financiële Tsar Bomba af in Noord Europa. Grofweg kun je stellen dat 20 % van onze GDP in rook opgaat.
Ook al blijven ze bij de EU en we gaan op deze voet verder. Dan blaast het systeem vanzelf wel op. Want er is een punt dat Duitsland geen schuldpapier meer van het ECB kan accepteren (Hun rente staat al onder de nul-lijn).

Target2 is no doubt een van de minst begrepen constructies in de economische wereld. Wat het wel echter wel zichtbaar maakt is de zogenaamde kapitaalvlucht van IOU's van Zuid naar Noord. Volgens het verdrag van Maastricht had deze imperfectie nooit mogen bestaan. Het is dus nu ook niet verwonderlijk dat er al stilletjes gesproken wordt over een EU van twee verschillende snelheden.

Samenvatting scenario ‘Twee snelheden’
• EU-lidstaten besluiten tot herijking samenwerking
• Sommige landen (‘periferie’) vertrekken uit de eurozone in door ECB gecontroleerd proces; zij blijven wel in de Interne Markt; depreciatie perifere munten blijft beperkt, geen faillerende overheden
• Achterblijvende landen (‘kerneurozone’) intensiveren de samenwerking op economisch, politiek en militair terrein
• Kerneurozone streeft naar optimaal valutagebied; Interne Markt wordt uitgebreid
• Schengen blijft bestaan, maar wordt kleiner
• Na aanvankelijke depreciatie tegenover de dollar wordt de kerneuro steeds sterker
• Groeivertraging en deflatoire schok in kerneurogebied leidt tot budgettaire expansie
• EU-lidstaten buiten de kerneurozone raken gestaag verder achterop; het wordt daardoor steeds lastiger om de overstap naar de kerneurozone te maken
• De Europese Commissie verwordt tot een uitvoeringsorgaan; politieke macht ligt bij lidstaten
• I n de kernlanden neemt de onvrede af, in de periferie neemt deze juist toe

[ Bericht 0% gewijzigd door Drugshond op 25-02-2017 21:32:57 ]

Nee het is de schuld van de ontwerpers van de EMU. Die hadden in eerste instantie verwacht dat al het geld in Zuid Europa gebruikt zou worden ter bevordering van hun eigen economie. Soort van EU-ontwikkelingsdraaiboek.

De realiteit is dat het geld net zo snel (zo niet sneller) weer bij ons (vnl Duitsland) geparkeerd staat (in de vorm van schuldpapier en geld op de bank).

Als je goed naar de grafiek kijkt is deze ellende al begonnen in 2007 (nog net voor het Lehmann debacle). Sindsdien zijn we steeds verder uit de rails aan het lopen. Met de ECB als drijvende kracht. Die langzaam zichzelf aan het opblazen is.
Are eurozone central banks still solvent?

[ Bericht 0% gewijzigd door Drugshond op 25-02-2017 22:11:57 ]

quote:

Op zaterdag 25 februari 2017 21:51 schreef ShaoliN het volgende:
Boeiend topic weer DH.

Soort van tegenhanger van NWS / Grootste Duitse begrotingsoverschot sinds 1990: 24mld.

Mensen die blij zijn dat de EU zo geweldig is. Maar niet snappen dat het in feitelijk een vuurdans is. Met geen winnaars tot gevolg. Dit topic is de uitleg van de zogenoemde zero-sum game (Target2).
• Together or divided we fall. Ontwerp-technisch maakt het niks meer uit.

quote:

Veel kenners vinden dit saldo belangrijker dan de procentuele staatsschuld, al is het maar omdat de staatsschuld soms pas over tientallen jaren terugbetaald hoeft te worden en een TARGET2-schuld vorig jaar al.

quote:

Op zaterdag 25 februari 2017 22:08 schreef 111210 het volgende:
Oftewel al ons spaargeld in zwitserland veiligstellen?

Fysiek goud mag ook.

Everyone in Europe wants to know much it would cost to leave the euro


Marine Le Pen, the leader of the National Front, will get enough votes in April during the first round of the French presidential election but will be defeated in the second-round runoff in May, according to the polls. So at least hopes the French political class, and by extension the European establishment.

They’re hoping Le Pen would be defeated because she is campaigning on taking France out of the euro (after holding a referendum) and re-denominating the entire ¤2.4 trillion pile of French government debt into new franc. Then the government can just print the money it wants to spend.
There are some complications with her plan, including that the diverse and bickering French political class will unite into a slick monolithic bloc against her during the second round. And if she still wins, her government will face that bloc in parliament. But hey. And now people are seriously thinking about it.
Greece was on the verge of leaving the euro, but then within a millimeter of actually taking the step, it blinked and inched back from the precipice in the hot summer of 2015. And so for now still no one knows what the cost would be to leave… they can only grapple with the costs of staying.

Five-Star Movement activist and comedian Beppe Grillo gestures as he arrives for a rally in the Sicily town of Termini Imerese, Italy October 22, 2012. REUTERS/Massimo Barbanera/File PhotoIn Italy, the Five Star Movement, which has been gaining momentum, is making noises about a referendum on euro membership. Italy has a special set of problems: It wants to bail out its banks but doesn’t have the money to do it; and it needs to devalue its currency as it had done so many times before it joined the euro, but has no currency it can devalue.
So the question of what it would cost to leave the euro is uncomfortably on everyone’s mind and lips - that’s how far this has gone.
One thing is clear: If a country leaves the euro and devalues its new currency, it practically must re-denominate all its existing government debt into the new currency because it would be impossible to service the euro debt with a devalued new currency.
The ratings agencies, with their eyes on those euro bonds, have already spoken up. Moritz Kraemer, S&P’s head of sovereign ratings, wrote in a letter published in the Economist on February 4 that Le Pen’s plan of re-denominating French debt into new francs would constitute a sovereign default:

quote:

There is no ambiguity here: it would. If an issuer does not adhere to the contractual obligations to its creditors, including payment in the currency stipulated, S&P Global Ratings would declare a default. Our current AA rating on France suggests, however, that such a turn of events is highly unlikely.

In other words, S&P doesn’t believe that Le Pen will get that far, and so they have not yet slapped a "D" for default on French government debt.
Moody’s too declared a few weeks ago that a re-denomination of French government bonds into new francs "might technically count as a default."
Bondholders don’t like the idea of not getting "their" money - the euro - back when the bond matures, and they despise watching the purchasing power of their principal get watered down, as such a plan would do. They bought these bonds with ultra-low yields that had assumed that there wouldn’t be any of these risks.
Hence the "Le Pen premium," a new term in the financial vernacular to describe the spiking yield spreads between German and French government bonds.
Now ECB President Mario Draghi is stumbling into the fray.

"The euro is irrevocable," he told the European Parliament on Monday, to counter the populist rejection of the euro. "This is the treaty," he said.
Which evoked memories of the good ol’ days of the sovereign debt crisis, when, to put an end to it in July 2012, Draghi said that the euro was "irreversible" and that the ECB was "ready to do whatever it takes to preserve the euro." At the time, the Spanish 10-year yield was above 7% and the Italian 10-year yield was above 6%.
So now, same tune, different scenario. It’s not a debt crisis. It’s just a question of whether or not it’s possible to leave the euro, and if yes, how much it would cost.
And that question has already been raised officially. On January 18, Draghi had sent a letter to European Union lawmakers Marco Valli and Marco Zanni, telling them: "If a country were to leave the Eurosystem, its national central bank’s claims on or liabilities to the ECB would need to be settled in full."

That was the opening - the IF. "If a country were to leave…" It meant that a country could leave! It was the first official admission that this was actually possible. It was just a matter of cost. That’s how Zani saw Draghi’s response. Bloomberg:
"I wanted to bring up the issue of exit from the euro and how it can happen," he said in an interview before the testimony. "Draghi has now clearly admitted that such an exit is possible and now there is need to have more clarity about the cost. I’m sure that in case of Italy’s exit from the euro, benefits exceed costs."

Alas, in his testimony before the European Parliament, Draghi refused to put a price tag on leaving the euro.

Mario Draghi
Valli asked him whether the "liabilities" Draghi had referred to that would "need to be settled in full" were the so-called Target2 imbalances. These are a result of payment settlements within the European System of Central Banks. They’d soared during the debt crisis to hundreds of billions of euros, a sign of the underlying financial tensions between debtor and creditor countries.
But Draghi dodged the question: "I cannot answer a question that is based on hypotheses, on assumptions which are not foreseen" by the European treaties, he said. "What I could do is send you a written answer which compares our Target2 system with the Federal Reserve-based system."
Which was very helpful.

But even though he refused to put a price tag on leaving the euro, the whole exchange confirmed that it’s possible to leave the euro, though there is nothing in the treaties that mentions leaving the euro.
Other Eurozone central bankers are also trying to stem the tide, evoking soaring borrowing costs for France, if it chose to leave, and outright "impoverishment," as ECB Executive Board member Benoit Coeure put it.

Whatever the ultimate costs of leaving the euro - they may be greatest for the holders of affected euro debt - for the Eurozone’s second- and third-largest economies, it has come down to just doing the math and making a decision. That’s the closest the Eurozone has ever come to falling apart.
=========================================
Conclusie : Landen als : Italie, Spanje, Griekenland (lees landen met een tekort op de target2 balans (die volledig terugbetaald moet worden) zitten ze vast in dezelfde death trap). Uit de EU stappen staat gelijk aan hun land per direct failliet laten verklaren.

quote:

Op zondag 26 februari 2017 05:24 schreef nixxx het volgende:
Zou het feit dat Duitsland zoveel positief, maar mogelijk oninbaar, saldo heeft, niet iets moeten doen om te balanceren? Het is een risico dus zou dat niet een hogere rente op staatsobligaties of iets dergelijks moeten veroorzaken?

Duitsland klaar met repatriëring goud uit New York

De centrale bank van Duitsland heeft met succes de repatriëring van goud uit New York voltooid, zo maakte de Bundesbank vandaag bekend. In 2016 haalde de centrale bank 216 ton goud terug uit het buitenland, waarvan 111 ton uit de kluizen van de Federal Reserve in New York en 105 ton uit de goudkluis van de Banque de France in Parijs. Daarmee is al het goud dat Duitsland terug wilde halen uit New York weer op eigen bodem. Uit Frankrijk moet tussen nu en 2020 nog 91 ton aan edelmetaal terugkomen.
============================
Zou dit er iets mee te maken kunnen hebben ?

Voor Nederland is uit de EU/EMU stappen ook een dure aangelegenheid. Dat zou ongeveer 150 miljard kosten. Het surplus op de target2 balans komt dan te vervallen. Je zegt namelijk zelf het verdrag en de garanties op.

Maar goed als alles bij het oude blijft zie ik de verschillen tussen Noord en Zuid Europa alleen maar toenemen. En die weg lijkt me ook niet heilig of toelaatbaar. Laat staan dat we al die ( IOU 's ) rommel op de balans willen hebben. Dus het is een beetje een catch 22 verhaal.

[ Bericht 40% gewijzigd door Drugshond op 26-02-2017 08:11:29 ]

quote:

Op zondag 26 februari 2017 08:18 schreef J.B. het volgende:
Goed topic, dit fenomeen wordt ook mooi beschreven in een deel van het boek 'The Euro Trap' van Hans-Werner Sinn, een aanrader.

Lijkt me een goed boek.

quote:

On a dark desert highway, cool wind in my hair
Warm smell of colitas, rising up through the air
Up ahead in the distance, I saw a shimmering light
My head grew heavy and my sight grew dim
I had to stop for the night
There she stood in the doorway;
I heard the mission bell
And I was thinking to myself,
"This could be Heaven or this could be Hell"
Then she lit up a candle and she showed me the way
There were voices down the corridor,
I thought I heard them say...

Welcome to the Hotel California
Such a lovely place (Such a lovely place)
Such a lovely face
Plenty of room at the Hotel California
Any time of year (Any time of year)
You can find it here

Her mind is Tiffany-twisted, she got the Mercedes bends
She got a lot of pretty, pretty boys she calls friends
How they dance in the courtyard, sweet summer sweat.
Some dance to remember, some dance to forget

So I called up the Captain,
"Please bring me my wine"
He said, "We haven't had that spirit here since nineteen sixty nine"
And still those voices are calling from far away,
Wake you up in the middle of the night
Just to hear them say...

Welcome to the Hotel California
Such a lovely place (Such a lovely place)
Such a lovely face
They livin' it up at the Hotel California
What a nice surprise (what a nice surprise)
Bring your alibis

Mirrors on the ceiling,
The pink champagne on ice
And she said "We are all just prisoners here, of our own device"
And in the master's chambers,
They gathered for the feast
They stab it with their steely knives,
But they just can't kill the beast

Last thing I remember, I was
Running for the door
I had to find the passage back
To the place I was before
"Relax, " said the night man,
"We are programmed to receive.
You can check-out any time you like,
But you can never leave! "

quote:

Op zondag 26 februari 2017 08:25 schreef nixxx het volgende:

[..]

waarom zou dat vervallen? Als je draghis redenering volgt moet alles ter plekke gesettled worden. Een surplus dus ook.

Geen idee.

Vraag : Hoe zit bovenstaand verhaal in elkaar voor de landen die wel bij de EU zitten maar niet de euro als betaalmiddel hebben. Maakt het daarvoor iets uit ?

Even de data opgezocht

quote:

Gegeven dat de fragmentatie en risicopercepties binnen het eurogebied nog niet volledig genormaliseerd zijn, kiezen veel verkopende beleggers ervoor om deposito’s aan te houden bij banken uit de eurolanden met de hoogst gepercipieerde kredietwaardigheid.

En onze rentes maar blijven dalen.

Dus met andere woorden in Zuid Europa vertrouwd men de eigen banken dus duidelijk niet . En komen ze het hier stallen. Zelfs de ECB komt het geld hier stallen (3e schuldenaar in het rijtje).

Waar ik al mee begon. Heel dat Target2 systeem is het minst begrepen economische onderdeel van de gehele EU. Toch zijn het IOU's met een lage rente. Anders zou de markt in het Zuiden helemaal vastlopen.

quote:

Aan de andere kant zijn Target2-saldi niet langer indicatief voor oplopende marktspanningen zoals eerder wel het geval was.

Wie geloofd dit ?
Als QE stopt dan zijn de Target2-saldi opeens weer wel een indicatief voor oplopende marktspanningen. .
Betere uitleg : Na het stopzetten van QE is het niet opeens hun invloed uit de grafiek verdwenen.


En ik zie de banken in Italie de komende 5-10 jr zeker niet uit de problemen komen. Laat staan dat het vertrouwen weer terug is.

En verwacht ook maar niet dat Duitsland hun exportbeleid hiervoor gaat aanpassen. De EU-mensen kopen toch wel de producten die ze willen.

Het blijft in mijn ogen nog steeds een cash-flow probleem.

[ Bericht 9% gewijzigd door Drugshond op 26-02-2017 12:23:11 ]

quote:

Op maandag 27 februari 2017 10:15 schreef Bart2002 het volgende:

[..]

Dit inderdaad. Het is een "realtime" systeem. Weet iemand hoe het kan dat een realtime systeem blijkbaar zoveel achterloopt? Het lijkt erop dat het systeem kapot is...

De enigste verklaring die ik kam bedenken is dat Zuid Europese banken niet worden afgesneden van hun kredietvoorziening. En dit wordt door hun eigen Nationale Bank vereffend met het buitenland via een rechtstreekse koppeling met de ECB. Dat er een schuld open blijft bestaan is dan evident. Want de ECB heeft hieraan goedkeuring gegeven over deze transactie.

Want het verhaal vreemder maakt is dat de ECB ook schuldposities heeft opgebouwd in Noord Europa. Dus de ECB is als verdeler ook niet neutraal meer. Want ik kan het manco van 200 miljard niet verklaren.

Zou graag toelichting/verklaring willen hebben van een financiële expert hoe dit zit.

Afgezien daarvan. Is deze constructie wel legaal (Crediteuren/Debiteuren)? En zo ja in welk EU verdrag is dit opgenomen.

quote:

Op dinsdag 28 februari 2017 09:49 schreef fjs het volgende:
En zo kunnen we dus niet uit de Eu.

De mogelijke Brexit zal veel vragen beantwoorden (er ligt al een claim van 60 miljard). Nu op voorhand een prijskaartje te noemen, is denk ik wel voor iedereen wel lastig/pijnlijk.

Voor landen die een schuld hebben staan is het zo goed als onmogelijk. Tenzij ze kiezen om in 1 klap failliet te gaan. Dat is politiek zo goed als onverkoopbaar.

Zijn er eerder landen 'failliet' gegaan?
Argentinië is het bekendste voorbeeld uit de recente geschiedenis. Op enig moment besloot de Argentijnse overheid zijn schuldeisers de wacht aan te zeggen. Argentinië raakte hierdoor afgesloten van de internationale financiële markten.

Het land kwam tijdens de 'tangocrisis' van begin deze eeuw zo diep in de problemen dat de ruilhandel weer veel werd toegepast. Dankzij een sterke groei in de afgelopen jaren heeft het de economische crisis echter overtuigend achter zich gelaten.

En nu komt het leuke.
De inflatie in de EU-zone is nu al 2 %. Wat eigenlijk ook de oorspronkelijke doelstelling was van de ECB. Dus QE zou feitelijk moeten stoppen.

Maar ze kunnen niet meer stoppen anders lopen de rentes in Italië, Spanje en Griekenland en Italië weer flink op. Via QE hebben ze nog toegang tot de kapitaalmarkt.

Verwacht voorlopig maar dat in inflatie blijft oplopen. Dus de euro wordt minder waard. Dus alle spaarders in Europa betalen de rekening. Op de bank zetten (in Nederland) tegen 0,30 % schiet ook niet op.

In Italië en Spanje kun je nog wel 2 % krijgen. Dat is hooguit break-even met de inflatie.

Zeer ongezonde situatie.