Wat mij betreft is de screening het probleem. Volgens de verslaggever is dit - logischerwijs - een functie waarvoor je een zware AIVD-screening moet ondergaan. En toch gebeurt dit. Waarschijnlijk omdat er alleen een screening wordt verricht bij aanstelling, maar daarna nooit meer wordt herhaald. Dat is althans mijn sterke vermoeden.
Zo'n screening is namelijk duur, het kost veel tijd en de AIVD heeft er niet genoeg resources voor. De overheid bezuinigt al jaren maar al te graag op dure screeningsprocedures voor personeel dat met gevoelige informatie werkt waarvan je niet wil dat het in verkeerde handen valt.
Ik heb het van dichtbij meegemaakt. Voor die bepaalde overheidsfunctie (uitgevoerd door ettelijke tientallen mensen) moest je zo'n 16 jaar geleden nog het zwaarste AIVD-onderzoek ondergaan. Bovendien werd erbij gezegd dat het onderzoek elke 5 jaar herhaald zou worden. Dat gebeurde echter nooit en bij nieuw personeel werd volstaan met steeds minder zware onderzoeken. Tegenwoordig komt de AIVD er helemaal niet meer aan te pas en is voor diezelfde functie een simpel 'bewijs van goed gedrag' van de gemeente genoeg. En dat terwijl de informatie waarmee deze mensen werken niet minder gevoelig is geworden en iedereen toegang tot steeds meer informatie heeft.
Reden: geld. Zo'n AIVD-onderzoek duurt soms een paar maanden. Je hele omgeving wordt namelijk uitgeplozen, er moet met mensen uit je omgeving gepraat worden, je hele doopceel wordt gelicht. Te duur en teveel gedoe in de 'moderne, flexibele arbeidsmarkt'. Maar dan neem je dus wel een risico met de staatsveiligheid. En ik kan me niet voorstellen dat het voorbeeld dat ik ken het enige geval is bij de Nederlandse overheid.
Die kerel waar het nu om gaat was kennelijk ooit wel gescreend, maar als je dat niet regelmatig herhaalt zegt dat op een gegeven moment niets meer. Omstandigheden in iemands leven kunnen veranderen. Iemand kan ineens wel in de schulden komen, nieuwe 'verkeerde' vrienden hebben gekregen, een drankprobleem hebben ontwikkeld, lid van een sekte zijn geworden of wie weet wat voor ellende al niet meer. Als je met gegevens werkt die interessant zijn voor criminelen ben je eigenlijk al heel snel chantabel. Of je wordt gewoon benaderd met een 'offer you can't refuse', als de criminelen er op een of andere manier achterkomen dat je er werkt. (Daarom moet de overheid ook gewoon eisen dat mensen die met gevoelige dingen werken dat niet domweg op LinkedIn of Facebook zetten, maar ook daar wordt niet op toegezien)
Dat het hier om iemand met een Marokkaanse achtergrond gaat is pikant vanwege Wilders, maar boeit eigenlijk geen zak. Het had echt net zo goed om een oerhollandse boerenzoon of -dochter kunnen gaan. Ook die hebben soms connecties in het criminele milieu waar men grof geld over heeft voor bepaalde informatie, en ook die kunnen (lang) ongemerkt gevoelige dingen doorgeven als je die mensen niet regelmatig screent.
Aanvulling:
Het feit dat alle informatie tegenwoordig digitaal beschikbaar is, maakt het (regelmatig) screenen van personeel alleen maar belangrijker. Mensen hebben nu met een paar muisklikken toegang tot veel meer info dan vroeger, toen je vaak nog eerst een papieren dossier in handen moest zien te krijgen, o.i.d.. Maar je ziet in de praktijk dus het omgekeerde gebeuren.
[ Bericht 2% gewijzigd door Jane op 23-02-2017 01:24:07 ]
Lying awake, wondering if there is a Dog...Tijn won het Morlvision Songfestival 2023