Geprivatiseerd, met maar 1 aandeelhouder: de overheid. Is het nu de overheid of een bedrijf?quote:
Dan geef je gewoon links de schuld.quote:Op dinsdag 14 februari 2017 17:31 schreef deelnemer het volgende:
Zo kun je door blijven jengelen, totdat mensen echt kwaad worden en de bom barst.
Yep. En hoe? Apodictisch, met een vleugje dedain om te onderstrepen dat natuurlijk niemand zo dom is om daaraan te twijfelen.quote:Op dinsdag 14 februari 2017 17:40 schreef Papierversnipperaar het volgende:
[..]
Dan geef je gewoon links de schuld.
Maar dit soort bedrijven in bezit van de overheid en het geld dat ze verdienen in de staatskas is dat niet precies wat jij wilt?quote:Op dinsdag 14 februari 2017 17:31 schreef deelnemer het volgende:
[..]
Geprivatiseerd, met maar 1 aandeelhouder: de overheid. Is het nu de overheid of een bedrijf?
Het is in ieder geval geen vrije markt. We zijn in deze situatie terecht gekomen omdat het geen overheid mocht zijn. Dus moest het wel een markt zijn (volgens de neoliberale dichotomie markt-vs-overheid). Daarom noemen we het markt, want dat was de reden waarom we er blij mee moesten zijn. Het zou daardoor allemaal veel efficienter worden. Een ideetje van rechts. Nu het niet efficienter wordt, is de reden natuurlijk: het is overheid. Volgens rechts. Zo kun je door blijven jengelen, totdat mensen echt kwaad worden en de bom barst.
Het was de bedoeling dat de overheid het bedrijf naar de beurs zou brengen. In dat geval had men een monopolistische marktspeler gecreeerd. Zover is het niet gekomen. Nu vloeit de winst wel terug naar de overheid, maar op andere vlakken is het onduidelijk. In hoeverre zijn de werknemers ambtenaren, de reizigers burgers, en is het doel winstmaximalisatie?quote:Op dinsdag 14 februari 2017 18:06 schreef Pietverdriet het volgende:
[..]
Maar dit soort bedrijven in bezit van de overheid en het geld dat ze verdienen in de staatskas is dat niet precies wat jij wilt?
Waarvan akte.quote:Op woensdag 15 februari 2017 11:30 schreef Klopkoek het volgende:
Compleet lachwekkend artikel met geen enkel besef voor de historische ontwikkelingen.
Het bedrijfsleven doet vooral een hoop grote beloftes en window-dressing. ING en ABN AMRO bij North Dakota, Shell in Nigeria, Heineken in Ethiopië; het is telkens het topje van de ijsberg. Soit, er zal best hier en daar wat laaghangend fruit binnengeharkt worden dat goed binnen de winstmodellen past. Maar per saldo blijft de score toch bijzonder mager. Lees bijv. deze studie over de impact van grootschalige landbouw op lokale ontwikkeling in Ethiopië: nauwelijks extra banen voor lokale bevolking, enorme milieuschade zoals bodemerosie, en nauwelijks extra investeringen in publieke voorzieningen zoals goed transport. Trickle down economics is een achterhaald fabeltje, dat blijkt maar weer. Gelukkig dat minister Ploumen dat tegenwoordig ook erkent; nu nog ernaar handelen..quote:Op woensdag 15 februari 2017 11:15 schreef GSbrder het volgende:
Goed tegengeluid:
http://www.volkskrant.nl/(...)et-idealen~a4462415/
Wordt ook allemaal geadresseerd in het artikel dat bedrijven juist terughoudend zijn met dit soort berichten om aantijgingen over greenwashing en windowdressing te voorkomen. Ik kan me goed voorstellen dat je dit soort berichten niet geloofd en berichten over misstanden juist ziet als het topje van de ijsberg, maar het kan natuurlijk even zo goed andersom zijn. Uiteindelijk kun je ook stellen; journalisten hebben meer te winnen met een scoop over een schandaal bij een bedrijf, zoals IKEA dat nauwelijks belasting afdraagt, of het gebrek aan vrouwen in de top. Dat soort berichten zijn nieuwswaardiger dan berichten over 50% duurzame meubels bij de IKEA en een experiment met frituurvet als biobrandstof. Ik vraag me af wat het exact met trickle-down te maken heeft, want dat gaat toch meer over (on)gelijkheid en niet zozeer over zaken die goed zijn voor het milieu. Uiteindelijk is de score van de grote overheden om iets aan de grote milieustukken te doen ook behoorlijk mager, je moet ergens een verdienmodel bij hebben om het lucratief te maken en er op in te zetten. Dat is geen nadeel, maar juist een voordeel.quote:Op woensdag 15 februari 2017 12:49 schreef keste010 het volgende:
[..]
Het bedrijfsleven doet vooral een hoop grote beloftes en window-dressing. ING en ABN AMRO bij North Dakota, Shell in Nigeria, Heineken in Ethiopië; het is telkens het tipje van de ijsberg. Soit, er zal best hier en daar wat laaghangend fruit binnengeharkt worden dat goed binnen de winstmodellen past. Maar per saldo blijft de score toch bijzonder mager. Lees bijv. deze studie over de impact van grootschalige landbouw op lokale ontwikkeling in Ethiopië: nauwelijks extra banen voor lokale bevolking, enorme milieuschade zoals bodemerosie, en nauwelijks extra investeringen in publieke voorzieningen zoals goed transport. Trickle down economics is een achterhaald fabeltje, dat blijkt maar weer. Gelukkig dat minister Ploumen dat tegenwoordig ook erkent; nu nog ernaar handelen..
In welk opzicht is de capaciteit groter? De private sector is hoofdzakelijk bezig om winst te maken, het liefst op een duurzame manier. De publieke sector kan het zich permitteren de winstdoelstelling volledig te laten varen. Of de capaciteit om dit soort zaken aan te pakken dan ook groter is in de private, waag ik te betwijfelen.quote:Daarnaast moet natuurlijk ook in beschouwing worden genomen dat de capaciteit van de private sector vele malen groter is dan de publieke sector. Je zult het dus vooral in relatieve cijfers moeten bekijken, in plaats van de absolute afweging hier.
Allereerst, het artikel ging over idealen in de breedste zin. Daar valt trickle down economics dus ook zeker onder, omdat nog steeds onder dat mom ontwikkelingsbeleid uitgevoerd wordt. Recent nog werd door Oxfam zeer sterk aangetoond dat de verschuiving van hulp naar handel het definitieve kruis betekende door trickle down economics: de allerarmsten profiteren niet en de ongelijkheid neemt alleen maar toe.quote:Op woensdag 15 februari 2017 12:56 schreef GSbrder het volgende:
[..]
Wordt ook allemaal geadresseerd in het artikel dat bedrijven juist terughoudend zijn met dit soort berichten om aantijgingen over greenwashing en windowdressing te voorkomen. Ik kan me goed voorstellen dat je dit soort berichten niet geloofd en berichten over misstanden juist ziet als het topje van de ijsberg, maar het kan natuurlijk even zo goed andersom zijn. Uiteindelijk kun je ook stellen; journalisten hebben meer te winnen met een scoop over een schandaal bij een bedrijf, zoals IKEA dat nauwelijks belasting afdraagt, of het gebrek aan vrouwen in de top. Dat soort berichten zijn nieuwswaardiger dan berichten over 50% duurzame meubels bij de IKEA en een experiment met frituurvet als biobrandstof. Ik vraag me af wat het exact met trickle-down te maken heeft, want dat gaat toch meer over (on)gelijkheid en niet zozeer over zaken die goed zijn voor het milieu. Uiteindelijk is de score van de grote overheden om iets aan de grote milieustukken te doen ook behoorlijk mager, je moet ergens een verdienmodel bij hebben om het lucratief te maken en er op in te zetten. Dat is geen nadeel, maar juist een voordeel.
Dan pleit je dus voor het MVO-model, waarin de maatschappelijke verantwoordelijkheid een extra taak is van een bedrijf dat buiten de kerntaken omgaat. Dat klopt dus niet, en dat zorgt ervoor dat er zo weinig impact is. Die maatschappelijke verantwoordelijkheid moet geïntegreerd worden in de kern van het bedrijf, en op gelijke voet komen te staan met het doel van winstmaximalisatie. Alleen dan kan het bedrijfsleven echt een koploper worden.quote:In welk opzicht is de capaciteit groter? De private sector is hoofdzakelijk bezig om winst te maken, het liefst op een duurzame manier. De publieke sector kan het zich permitteren de winstdoelstelling volledig te laten varen. Of de capaciteit om dit soort zaken aan te pakken dan ook groter is in de private, waag ik te betwijfelen.
Albert Heijn, dat 100% van haar winkels duurzaam wil inrichten met 0 op de meter bakken en honderden kilowatturen weet te besparen met betere koel- en vriescellen? Ik snap dat er dan mensen zijn die roepen: "Ja maar plofkip!" en daarmee de discussie is afgedaan, echter, dit is toch echt wel een forse bijdrage en verschuiving. Het is makkelijk om een bedrijf dat (een aantal dingen) goed doet steeds te wijzen op wat er slecht gaat of wat nog duurzamer kan, maar het is veel moeilijker om ergens mee te beginnen en dat dan verder uit te rollen.quote:Op woensdag 15 februari 2017 13:41 schreef keste010 het volgende:
[..]
Allereerst, het artikel ging over idealen in de breedste zin. Daar valt trickle down economics dus ook zeker onder, omdat nog steeds onder dat mom ontwikkelingsbeleid uitgevoerd wordt. Recent nog werd door Oxfam zeer sterk aangetoond dat de verschuiving van hulp naar handel het definitieve kruis betekende door trickle down economics: de allerarmsten profiteren niet en de ongelijkheid neemt alleen maar toe.
Verder heb ik dat wat jij zegt wel gelezen, maar ik denk dat dit sterk overdreven wordt. Ook een bedrijf als Albert Heijn verschuilt zich nog met gemak achter 'de consument bepaalt; wij faciliteren alleen maar' en Shell spant natuurlijk de kroon met het 'wij pompen alles op wat we kunnen oppompen'. Zoveel windeieren legt ze dat ook weer niet; dus de angst voor greenwashing valt heus wel mee.
Een interessante stelling; in feite zou geen enkele actor, overheid of commerciele instelling, dan voorop kunnen lopen, want het is altijd een resultante van onderzoek van een ngo of een gepeilde consumentenbehoefte. Ongeacht waardoor Albert Heijn voorop loopt, of dat nu is om meer geld te verdienen of om aan window-dressing te doen, het loopt voorop. Het kan maatregelen doorvoeren om een zekere intrinsieke of extrinsieke prikkel of motivator. Daarbij is een bedrijf per definitie sneller in de besluitvorming dan een overheidsorgaan, onder andere doordat de besluitvorming centraler is geregeld. Als bedrijven nu ook nog eens duurzamer en meer op de lange termijn gericht kunnen werken dan de overheid, schiet het met dit soort verduurzamingsinitiatieven de overheid links en rechts voorbij.quote:Daarnaast kom je daarmee precies op het punt waar het artikel zo mank gaat: het verhoudt het bedrijfsleven tot de politiek, terwijl beiden ook verhouden moeten worden tot de maatschappij. In niets, maar dan ook niets, loopt het bedrijfsleven voor op de verandering die binnen de maatschappij zelf tot stand komt. Albert Heijn wordt wel eens genoemd alszijnde de grootste aanbieder van biologische producten; maar dit aanbod is alleen maar tot stand gekomen na marktonderzoek onder consumenten waaruit blijkt dat die vraag dus al vanuit de maatschappij tot stand kwam.
Daar ontkom je haast niet aan, want dit soort beursgenoteerde bedrijven met een lange notering zijn met een ander bedrijfsplan gelanceerd en komen voort uit een bepaalde historische kennis en expertise. Zoals je van een fysieke winkel niet in één keer een webwinkel maakt, zo zal een producent/verkoper van fossiele brandstoffen niet direct in de windparken gaan, ook omdat ze daarvoor niet ter aarde was. De toekomst kan er echter wel liggen en dat is de innovatie. De Rijksoverheid kan ook niet morgen 100% van haar budget alloceren naar duurzame/vernieuwende initiatieven, omdat zij kiezers tevreden heeft te stellen en in het verleden bepaalde vormen van ondersteuning heeft beloofd.quote:Verder komen juist de kleine initiatieven, in plaats van de core business, vaak aan het licht, in tegenstelling tot wat jij zegt. Shell die groot uitpakt met haar investeringen in windparken, terwijl dit nog geen 1% van de totale investeringen is en het grootste gedeelte van die investeringen gewoon vervuilend is.
Als het op gelijke voet zou moeten staat, dan impliceer je daarmee dat het elkaar moet bijten. Je kunt echter als bedrijf duurzame maatregelen treffen die tegelijkertijd de winst maximaliseren.quote:Dan pleit je dus voor het MVO-model, waarin de maatschappelijke verantwoordelijkheid een extra taak is van een bedrijf dat buiten de kerntaken omgaat. Dat klopt dus niet, en dat zorgt ervoor dat er zo weinig impact is. Die maatschappelijke verantwoordelijkheid moet geïntegreerd worden in de kern van het bedrijf, en op gelijke voet komen te staan met het doel van winstmaximalisatie. Alleen dan kan het bedrijfsleven echt een koploper worden.
Dat bedoel ik dus: het is het laaghangende fruit. Inderdaad, het is een aardige omslag, maar een omslag die ze niet bijzonder veel kost (ze besparen immers zelf ook). Ondertussen liggen de schappen nog steeds stampvol met producten die aantoonbaar maatschappelijke schade aanrichten. De enige producten die Albert Heijn in mijn herinnering uiteindelijk geweerd heeft zijn plofkippen en te heftige energiedrankjes (en dit ook na druk van maatschappelijke partners uiteraard!). Om hen nou een koploper te noemen qua idealen gaat in mijn optiek dus veel te ver. Om die balans op te kunnen maken zul je niet alleen moeten kijken naar wat ze veranderen, maar ook naar waar ze vandaan komen en dus niet alleen hun maatschappelijke baten maar ook kosten.quote:Op woensdag 15 februari 2017 13:58 schreef GSbrder het volgende:
[..]
Albert Heijn, dat 100% van haar winkels duurzaam wil inrichten met 0 op de meter bakken en honderden kilowatturen weet te besparen met betere koel- en vriescellen? Ik snap dat er dan mensen zijn die roepen: "Ja maar plofkip!" en daarmee de discussie is afgedaan, echter, dit is toch echt wel een forse bijdrage en verschuiving. Het is makkelijk om een bedrijf dat (een aantal dingen) goed doet steeds te wijzen op wat er slecht gaat of wat nog duurzamer kan, maar het is veel moeilijker om ergens mee te beginnen en dat dan verder uit te rollen.
Jawel, je kan als bedrijf ook zelf besluiten om bepaalde producten niet langer aan te bieden. Daar heb je helemaal niemand anders van buiten het bedrijf voor nodig. Het is de bureaucratische organisatievorm van veel multinationals die ervoor zorgt dat dit soort besluiten kennelijk intern moeilijk te nemen zijn. Dat is dan ook meteen de reden dat ze nooit koploper kunnen zijn en de auteur van het artikel er hopeloos naast zit.quote:Een interessante stelling; in feite zou geen enkele actor, overheid of commerciele instelling, dan voorop kunnen lopen, want het is altijd een resultante van onderzoek van een ngo of een gepeilde consumentenbehoefte. Ongeacht waardoor Albert Heijn voorop loopt, of dat nu is om meer geld te verdienen of om aan window-dressing te doen, het loopt voorop. Het kan maatregelen doorvoeren om een zekere intrinsieke of extrinsieke prikkel of motivator. Daarbij is een bedrijf per definitie sneller in de besluitvorming dan een overheidsorgaan, onder andere doordat de besluitvorming centraler is geregeld. Als bedrijven nu ook nog eens duurzamer en meer op de lange termijn gericht kunnen werken dan de overheid, schiet het met dit soort verduurzamingsinitiatieven de overheid links en rechts voorbij.
Dat heb je me dan ook nooit horen ontkennen. Maar nogmaals: om te beoordelen of een bedrijf een koploper is zal je niet alleen moeten kijken naar hoeveel initiatief die toont, maar ook hoe dit zich verhoudt tot de bedrijfsvoering in z'n geheel (de 1% bij Shell) en haar geschiedenis. Hoeveel excusen er ook zijn voor hoe lastig het is voor een bedrijf om een verandering in te zetten; we beoordelen het bedrijf op haar daden en niet op medelijden. Een producent van fossiele brandstoffen had de transitie ook al veel langer geleden kunnen inzetten, en daarmee een echte koploper kunnen zijn, door zelfs voorop te lopen ten opzichte van de vraag vanuit de maatschappij (die overigens continu in een wisselwerking met de aanbieders tot stand komt). Er is geen enkele multinational die zich daar ooit aan gewaagd heeft, en daarmee kan je multinationals dus ook nooit als koplopers qua idealen bestempelen. Hoeveel windmolens Shell ook bouwt; ze zal eerst van haar investeringen in fossiele brandstoffen af moeten stappen om dat predikaat te verdienen.quote:Daar ontkom je haast niet aan, want dit soort beursgenoteerde bedrijven met een lange notering zijn met een ander bedrijfsplan gelanceerd en komen voort uit een bepaalde historische kennis en expertise. Zoals je van een fysieke winkel niet in één keer een webwinkel maakt, zo zal een producent/verkoper van fossiele brandstoffen niet direct in de windparken gaan, ook omdat ze daarvoor niet ter aarde was. De toekomst kan er echter wel liggen en dat is de innovatie. De Rijksoverheid kan ook niet morgen 100% van haar budget alloceren naar duurzame/vernieuwende initiatieven, omdat zij kiezers tevreden heeft te stellen en in het verleden bepaalde vormen van ondersteuning heeft beloofd.
Dat is dus het laaghangende fruit, waar de auteur en jij je teveel op fixeren. Als we meer naar de core business kijken dan kan je in vele gevallen niet anders concluderen dan dat het bijt. Shell blijft hier het beste voorbeeld van.quote:Als het op gelijke voet zou moeten staat, dan impliceer je daarmee dat het elkaar moet bijten. Je kunt echter als bedrijf duurzame maatregelen treffen die tegelijkertijd de winst maximaliseren.
Op zich heeft de VVD wel een punt dat als bijvoorbeeld Veiligheid en Justitie, Onderwijs en Volksgezondheid beter bestuurd zouden worden wanneer geprivatiseerd dan door VVD-politici.quote:Op dinsdag 14 februari 2017 17:31 schreef deelnemer het volgende:
[..]
Geprivatiseerd, met maar 1 aandeelhouder: de overheid. Is het nu de overheid of een bedrijf?
Het is in ieder geval geen vrije markt. We zijn in deze situatie terecht gekomen omdat het geen overheid mocht zijn. Dus moest het wel een markt zijn (volgens de neoliberale dichotomie markt-vs-overheid). Daarom noemen we het markt, want dat was de reden waarom we er blij mee moesten zijn. Het zou daardoor allemaal veel efficienter worden. Een ideetje van rechts. Nu het niet efficienter wordt, is de reden natuurlijk: het is overheid. Volgens rechts. Zo kun je door blijven jengelen, totdat mensen echt kwaad worden en de bom barst.
Het bedrijf biedt aan wat mensen willen kopen. Maar goed. Bij jou is het glas altijd half leeg.quote:Op woensdag 15 februari 2017 14:12 schreef keste010 het volgende:
[..]
Dat bedoel ik dus: het is het laaghangende fruit. Inderdaad, het is een aardige omslag, maar een omslag die ze niet bijzonder veel kost (ze besparen immers zelf ook). Ondertussen liggen de schappen nog steeds stampvol met producten die aantoonbaar maatschappelijke schade aanrichten. De enige producten die Albert Heijn in mijn herinnering uiteindelijk geweerd heeft zijn plofkippen en te heftige energiedrankjes (en dit ook na druk van maatschappelijke partners uiteraard!). Om hen nou een koploper te noemen qua idealen gaat in mijn optiek dus veel te ver. Om die balans op te kunnen maken zul je niet alleen moeten kijken naar wat ze veranderen, maar ook naar waar ze vandaan komen en dus niet alleen hun maatschappelijke baten maar ook kosten.
[..]
Jawel, je kan als bedrijf ook zelf besluiten om bepaalde producten niet langer aan te bieden. Daar heb je helemaal niemand anders van buiten het bedrijf voor nodig. Het is de bureaucratische organisatievorm van veel multinationals die ervoor zorgt dat dit soort besluiten kennelijk intern moeilijk te nemen zijn. Dat is dan ook meteen de reden dat ze nooit koploper kunnen zijn en de auteur van het artikel er hopeloos naast zit.
[..]
Dat heb je me dan ook nooit horen ontkennen. Maar nogmaals: om te beoordelen of een bedrijf een koploper is zal je niet alleen moeten kijken naar hoeveel initiatief die toont, maar ook hoe dit zich verhoudt tot de bedrijfsvoering in z'n geheel (de 1% bij Shell) en haar geschiedenis. Hoeveel excusen er ook zijn voor hoe lastig het is voor een bedrijf om een verandering in te zetten; we beoordelen het bedrijf op haar daden en niet op medelijden. Een producent van fossiele brandstoffen had de transitie ook al veel langer geleden kunnen inzetten, en daarmee een echte koploper kunnen zijn, door zelfs voorop te lopen ten opzichte van de vraag vanuit de maatschappij (die overigens continu in een wisselwerking met de aanbieders tot stand komt). Er is geen enkele multinational die zich daar ooit aan gewaagd heeft, en daarmee kan je multinationals dus ook nooit als koplopers qua idealen bestempelen. Hoeveel windmolens Shell ook bouwt; ze zal eerst van haar investeringen in fossiele brandstoffen af moeten stappen om dat predikaat te verdienen.
[..]
Dat is dus het laaghangende fruit, waar de auteur en jij je teveel op fixeren. Als we meer naar de core business kijken dan kan je in vele gevallen niet anders concluderen dan dat het bijt. Shell blijft hier het beste voorbeeld van.
Om in jouw beeldspraak mee te gaan en ook in aansluiting op de laatste alinea: wie is er de groenste boer? Hij met een mand vol laaghangend fruit, of één met grote verhalen hoe hij ooit de hoogste vruchten uit de boom zal plukken? Uiteindelijk kunnen we de prestatie bagatelliseren, de eer toebedelen aan non-profit instanties of maatschappelijke instellingen die het probleem aankaarten, maar de daadwerkelijke actie moet vanuit de multinational komen. Op producten in de schappen is er zeker vooruitgang mogelijk, maar het is niet zo alsof "de markt" Ahold dwong om de winkels om te turnen naar nul op de meter of dat consumenten Albert Heijn boycotten toen de koelschappen nog inefficiënt waren. Ook de moestuintjes werden niet vanuit een defensieve, grijze gedachte geïntroduceerd. Op sommige fronten, misschien voor jou niet meteen zichtbaar, zijn er echt ambitieuzere stappen genomen dan waar de omgeving ze toe dwong en dat is wat ik met voorloper bedoel. Idem voor Shell en haar wagenpark met groene leaseauto's en verbod op voorwaarts inparkeren, of het stimuleren van deeltijdmedewerkers en daarmee vrouwen. Er zijn echt stappen op autonome, niet-defensieve wijze gezet die passen binnen MVO vanuit de gedachte dat dit het bedrijf beter maakt. Dan moet je ook verder kunnen kijken dan alleen de core business.quote:Op woensdag 15 februari 2017 14:12 schreef keste010 het volgende:
[..]
Dat bedoel ik dus: het is het laaghangende fruit. Inderdaad, het is een aardige omslag, maar een omslag die ze niet bijzonder veel kost (ze besparen immers zelf ook). Ondertussen liggen de schappen nog steeds stampvol met producten die aantoonbaar maatschappelijke schade aanrichten. De enige producten die Albert Heijn in mijn herinnering uiteindelijk geweerd heeft zijn plofkippen en te heftige energiedrankjes (en dit ook na druk van maatschappelijke partners uiteraard!). Om hen nou een koploper te noemen qua idealen gaat in mijn optiek dus veel te ver. Om die balans op te kunnen maken zul je niet alleen moeten kijken naar wat ze veranderen, maar ook naar waar ze vandaan komen en dus niet alleen hun maatschappelijke baten maar ook kosten.
Als je multinationals vergelijkt met "groene" start-ups en MKB'ers heb je gelijk, maar wanneer je het uitzet tegen het volledige scala aan bedrijven, dan steken ze er niet per se slecht tegenover af. Dan is een boor-consultant met 50-100 medewerkers misschien nog wel minder duurzaam dan Shell, omdat de laatstgenoemde het reputatierisico moet inprijzen. Dan is een beursgenoteerd bedrijf duurzamer in haar huisvesting dan een maatschap, omdat de vennoten van bedrijven als KPMG en Deloitte een persoonlijk graantje mee kunnen pikken van een verhuizing, waarbij een multinational dit niet kan uitleggen aan haar aandeelhouders. De tucht van de markt werkt meerdere kanten op.quote:Jawel, je kan als bedrijf ook zelf besluiten om bepaalde producten niet langer aan te bieden. Daar heb je helemaal niemand anders van buiten het bedrijf voor nodig. Het is de bureaucratische organisatievorm van veel multinationals die ervoor zorgt dat dit soort besluiten kennelijk intern moeilijk te nemen zijn. Dat is dan ook meteen de reden dat ze nooit koploper kunnen zijn en de auteur van het artikel er hopeloos naast zit.
Het is ook geen beoordeling op medelijden wanneer je de initiatieven prijst die duurzaam zijn en de misstanden benoemd die niet duurzaam zijn. Het is wel een feit dat men zich eerder zal richten op de niet-duurzame chocoladereep in het schap en niet ziet dat de winkel een paar duizend kuub aan gas weet te besparen door een nieuwe vriesinstallatie. Voor mij hoeft Shell haar investeringen in fossiele brandstoffen niet helemaal naar nul toe terug te schroeven, simpelweg omdat er voor sommig gebruik nog geen alternatief beschikbaar is. Ik zie nog niet de wereldwijde vliegtuigindustrie overstappen op frituurvet als brandstof, maar kudo's voor KLM dat ze hiermee experimenteert. Liever een zo duurzaam mogelijk Shell dat spul uit de grond haalt, dan voor gas afhankelijk van de Russen, Qatarezen en Emirati die aantoonbaar minder geven om duurzaamheid.quote:Dat heb je me dan ook nooit horen ontkennen. Maar nogmaals: om te beoordelen of een bedrijf een koploper is zal je niet alleen moeten kijken naar hoeveel initiatief die toont, maar ook hoe dit zich verhoudt tot de bedrijfsvoering in z'n geheel (de 1% bij Shell) en haar geschiedenis. Hoeveel excusen er ook zijn voor hoe lastig het is voor een bedrijf om een verandering in te zetten; we beoordelen het bedrijf op haar daden en niet op medelijden. Een producent van fossiele brandstoffen had de transitie ook al veel langer geleden kunnen inzetten, en daarmee een echte koploper kunnen zijn, door zelfs voorop te lopen ten opzichte van de vraag vanuit de maatschappij (die overigens continu in een wisselwerking met de aanbieders tot stand komt). Er is geen enkele multinational die zich daar ooit aan gewaagd heeft, en daarmee kan je multinationals dus ook nooit als koplopers qua idealen bestempelen. Hoeveel windmolens Shell ook bouwt; ze zal eerst van haar investeringen in fossiele brandstoffen af moeten stappen om dat predikaat te verdienen.
quote:
Daar komt nog iets bij. Het CPB stelt dat als mensen zich beschikbaar stellen voor de arbeidsmarkt, de werkgelegenheid daardoor toeneemt. Dit komt omdat het CPB aanneemt dat iedereen die zich beschikbaar stelt voor de arbeidsmarkt ook idd een baan krijgt. Dit verklaart waarom de VVD zo goed scoort door de pensioenleeftijd te verhogen en de uitkeringen te verlagen. Daardoor komen meer mensen op de arbeidsmarkt wat "dus" goed is voor de werkgelegenheid.quote:Er moet wel een kanttekening worden geplaatst bij de cijfers die horen bij de doorrekeningen.
Het CPB gaat ervan uit dat de partijen in hun eentje een meerderheid halen en dus alleen regeren. Dat komt in Nederland, waar wordt geregeerd in coalities, nooit voor. Bovendien wordt de economische raming uit september als basis gebruikt. Die is inmiddels gedateerd, zo weten we dat de werkloosheid harder daalt.
Ook is het belangrijk te weten dat sommige investeringen zoals in onderwijs, milieu en innovatie volgens de rekenmethode van het planbureau weinig economisch voordeel opleveren, terwijl ze wel geld kosten.
Het rare is dat de modellen uit de jaren 70 en jaren 80 dit nog wel mee namen.quote:Op vrijdag 17 februari 2017 09:58 schreef Papierversnipperaar het volgende:
[..]
[..]
Daar komt nog iets bij. Het CPB stelt dat als mensen zich beschikbaar stellen voor de arbeidsmarkt, de werkgelegenheid daardoor toeneemt. Dit komt omdat het CPB aanneemt dat iedereen die zich beschikbaar stelt voor de arbeidsmarkt ook idd een baan krijgt. Dit verklaart waarom de VVD zo goed scoort door de pensioenleeftijd te verhogen en de uitkeringen te verlagen. Daardoor komen meer mensen op de arbeidsmarkt wat "dus" goed is voor de werkgelegenheid.
Er zijn ook normale mensen die vinden dat de werkgelegenheid alleen toeneemt als er meer banen komen.
Wat ook stoort is dat 'de waarheid' zomaar veranderd.quote:Op vrijdag 17 februari 2017 13:27 schreef Weltschmerz het volgende:
Kortom, we gieten de logica van geglobaliseerde winstmaximalisatie voor een kleine groep in een nationalistisch onderbuiksentiment met een sociaal sausje er overheen, een beetje koketteren met progressiviteit in sociale zin (waar de politiek nauwelijks over gaat) van opperdemagoog Obama en de Vara, en klaar.
Je bent echt een speurhond als het om dit soort zaken gaatquote:Op vrijdag 17 februari 2017 20:26 schreef Klopkoek het volgende:
Al 15 jaar is het 'linkse media' riedeltje aan de gang, met als gevolg dat bijvoorbeeld DWDD uitgesproken rechtse deskundigen uit nodigt. De vaakst uitgenodigde politicus bij Pauw en Witteman (totdat het stopte) was Alexander Pechtold, een feit, en pas ver daarachter kwamen de PvdA politici.
Nu is echter de switch gaande, wat we al eerder in de VS en UK hebben gezien, dat economisch rechts nu opeens voor links wordt versleten. Rechts Nederland heeft de doelpalen verzet en het 'oude' rechts wordt nu links. Wat dus helemaal niet links is. Maar VARA houdt zichzelf graag voor de gek, in de 'strijd' tegen nieuw rechts en alt right.
Zelfs die Michael van der Gallien en Livestro zijn bij DWDD langs geweest om kritiekloos DDS te promoten.quote:Op vrijdag 17 februari 2017 22:01 schreef Pietverdriet het volgende:
[..]
Je bent echt een speurhond als het om dit soort zaken gaat
[ afbeelding ]
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |