OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Dat zeg ik niet, ik vind het alleen geen verplichting. Ik vind niet dat ik verplicht ben om voor mijn ouders te zorgen. Dat is geen verplichting die ik ben aangegaan. Daar heb ik dus wel een keus in en mijn kinderen ook.
Als je in het buitenland woont of gewoon: aan de andere kant van het land? Een drukke baan combineert met een gezin?quote:Op dinsdag 31 januari 2017 15:11 schreef Tink89 het volgende:
[..]
Dus als jouw bejaarde ouders naar het ziekenhuis moeten, laat je ze een taxi bellen? En als er iets aan de hand is, ga je niet even op bezoek? En als er een van de trap valt, bel je niet even de gemeente om te vragen wat er mogelijk is qua thuiszorg?
Zeker nu de overheid wil dat ouderen zo lang mogelijk thuis blijven wonen, heb je - zeker als je ouders het niet breed hebben - weinig keuze...
Ik kom uit een gezin van 5. Een zus werkt parttime, heeft al volwassen kinderen en woont om de hoek bij mijn ouders. Zij doet dus 10 x meer voor mijn zeer bejaarde ouders dan ik. Als zij er niet was, zou ik wel meer op me nemen maar ik zou nooit hetzelfde kunnen doen als zij.
Van mijn eigen kinderen verwacht ik op dit punt ook niets. Zij moeten lekker hun eigen leven leiden en we zien wel hoe wij daar dan in passen.
(Mijn ouders gaan overigens vaak inderdaad met taxi of de bus naar het ziekenhuis. Omdat ze dat zoveel mogelijk zelf willen regelen en zo vaak naar het ziekenhuis moeten dat het zelfs voor 5 kinderen bijna niet te doen is om daar steeds voor te rijden..)
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Hoe reageerde ze? Ik dacht dat je een beetje bang was voor de reactie van je ouders? Was het positief? Ik gun het je enorm.quote:
Ik ga hier ook weer rammelen. Gisteren mijn moeder vertelt van mijn wens.
En het voelt goed zo. Ik wil het zo graag nog een keer meemaken. Zo graag een brusje voor Riley. Echt keihard gerammel.
.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Spannend Omen! Ga je nu ook stappen ondernemen of blijft het nog eventjes bij rammelen?
Ik snap de overweging hoor, Saskia. Wij wilden altijd twee kinderen, maar toen ik mijn beide ouders in korte tijd verloor, werd voor mij hard duidelijk dat ik er dus echt héél graag twee wilden. Als ik dit alleen had door moeten maken... Nu is natuurlijk niet gezegd dat mijn kinderen later dezelfde fijne band hebben als mijn zus en ik, maar als het er op aan komt, dan hebben ze elkaar.
Ik snap de overweging hoor, Saskia. Wij wilden altijd twee kinderen, maar toen ik mijn beide ouders in korte tijd verloor, werd voor mij hard duidelijk dat ik er dus echt héél graag twee wilden. Als ik dit alleen had door moeten maken... Nu is natuurlijk niet gezegd dat mijn kinderen later dezelfde fijne band hebben als mijn zus en ik, maar als het er op aan komt, dan hebben ze elkaar.
Wij zijn er ook nog niet helemaal uit Saskia. We hebben een zware tijd achter de rug en we vormen zo'n leuke drie-eenheid op het moment. Ik vind het ergens wel prima zo en zou het helemaal niet erg vinden om zo'n zware babytijd nooit meer te hoeven meemaken. Ook (bijna) geen 'last' van emotionele rammels of de drang naar een tweede.
Aan de andere kant hebben we altijd wel het ideaalbeeld gehad van een gezin met 2 kinderen. We hebben er ons huis op gekocht. Zeker als ze wat ouder zijn lijkt me het fijn voor ze om elkaar te hebben.
Als ik me een voorstelling maak van hoe ons gezin er over 10 jaar uit zal zien dan zie ik helemaal 2 kinderen voor me. Maar hoe we die eerste tijd zouden doorkomen met nog baby erbij, dat voelt voor zover ik me daar een voorstelling van kan maken als een enorm opgave waar we ons doorheen zouden moeten bijten en niet zozeer als een fijne periode.
Aan de andere kant hebben we altijd wel het ideaalbeeld gehad van een gezin met 2 kinderen. We hebben er ons huis op gekocht. Zeker als ze wat ouder zijn lijkt me het fijn voor ze om elkaar te hebben.
Als ik me een voorstelling maak van hoe ons gezin er over 10 jaar uit zal zien dan zie ik helemaal 2 kinderen voor me. Maar hoe we die eerste tijd zouden doorkomen met nog baby erbij, dat voelt voor zover ik me daar een voorstelling van kan maken als een enorm opgave waar we ons doorheen zouden moeten bijten en niet zozeer als een fijne periode.
Wat ontzettend leuk!quote:
Ik ga hier ook weer rammelen. Gisteren mijn moeder vertelt van mijn wens.
En het voelt goed zo. Ik wil het zo graag nog een keer meemaken. Zo graag een brusje voor Riley. Echt keihard gerammel.
Ik wil nu vrij snel stappen ondernemen. Ook gezien mijn leeftijd (nu 38).
Mijn moeder zei helemaal niks. Best wel lastig. Mijn ouders zijn heel belangrijk voor mij. Dat ze het er niet mee eens zijn dat kan. Maar ik hoop wel dat ze mijn wens kunnen respecteren.
Ludann. Moeilijke afwegingen ook. Vooral met zo'n zware babytijd ook. Hoe gaat het nu met Wolk?
Mijn moeder zei helemaal niks. Best wel lastig. Mijn ouders zijn heel belangrijk voor mij. Dat ze het er niet mee eens zijn dat kan. Maar ik hoop wel dat ze mijn wens kunnen respecteren.
Ludann. Moeilijke afwegingen ook. Vooral met zo'n zware babytijd ook. Hoe gaat het nu met Wolk?
+1 op LuDann, dat had ik geschreven kunnen hebben. Wij doen voorlopig aan struisvogelpolitiek, hebben met elkaar afgesproken om het er een bepaalde tijd niet over te hebben. Daarna zien we dan wel verder.
Lastig he Ludann,
Wij hebben het juist wel snel erna gedaan. Ow was als baby echt niet gemakkelijk, hele slechte slaper en hij huilde best veel. Wij hadden altijd een perfect toekomstplaatje in ons hoofd met 3 kindertjes, 2 jongetjes vlak achter elkaar met 4 jaar daarna nog een lief meisje (al zie ik daar nu een lief jongetje). Na Ow wisten we het even niet meer, maar zijn dus snel erna doorgegaan. We wilden ons plaatje toch niet veranderen omdat Ow pittig was. (En Js was een makkie)
Wij hebben het juist wel snel erna gedaan. Ow was als baby echt niet gemakkelijk, hele slechte slaper en hij huilde best veel. Wij hadden altijd een perfect toekomstplaatje in ons hoofd met 3 kindertjes, 2 jongetjes vlak achter elkaar met 4 jaar daarna nog een lief meisje (al zie ik daar nu een lief jongetje). Na Ow wisten we het even niet meer, maar zijn dus snel erna doorgegaan. We wilden ons plaatje toch niet veranderen omdat Ow pittig was. (En Js was een makkie)
Omen, wat prachtig Op welke termijn denk je nummer 2 te mogen verwelkomen, hoe snel gaat zoiets?
De toekomst is hier geen motivatie voor meer dan 1 kind. Ik vind dat er zo enorm veel factoren mee spelen in hoe die toekomst eruit ziet dat ik het geen invloed wil laten hebben op zoiets groots als de komst van een kind. Wij kiezen voor hoe wij willen dat ons gezin eruit ziet, niet voor eventuele dode of hulpbehoevende ouders die mogelijk nog komen. Mijn schoonmoeder heeft drie zoons, waarvan twee gesetteld zijn in de Randstad (ze woont zelf in zuid-limburg), in de praktijk weinig steunend als daar iets aan de hand is. En toen mijn dochter overleed kreeg ik veel steun van veel mensen, maar echt totaal niet van mijn broers. Ik heb me nog nooit zo enig kind gevoeld als toen.
Op welke termijn denk je nummer 2 te mogen verwelkomen, hoe snel gaat zoiets?De toekomst is hier geen motivatie voor meer dan 1 kind. Ik vind dat er zo enorm veel factoren mee spelen in hoe die toekomst eruit ziet dat ik het geen invloed wil laten hebben op zoiets groots als de komst van een kind. Wij kiezen voor hoe wij willen dat ons gezin eruit ziet, niet voor eventuele dode of hulpbehoevende ouders die mogelijk nog komen. Mijn schoonmoeder heeft drie zoons, waarvan twee gesetteld zijn in de Randstad (ze woont zelf in zuid-limburg), in de praktijk weinig steunend als daar iets aan de hand is. En toen mijn dochter overleed kreeg ik veel steun van veel mensen, maar echt totaal niet van mijn broers. Ik heb me nog nooit zo enig kind gevoeld als toen.
Ik heb jouw verhaal verder gemist. Wat speelt er bij jou waardoor de mening van je ouders zo zwaar telt?quote:
Ik wil nu vrij snel stappen ondernemen. Ook gezien mijn leeftijd (nu 38).
Mijn moeder zei helemaal niks. Best wel lastig. Mijn ouders zijn heel belangrijk voor mij. Dat ze het er niet mee eens zijn dat kan. Maar ik hoop wel dat ze mijn wens kunnen respecteren.
Ludann. Moeilijke afwegingen ook. Vooral met zo'n zware babytijd ook. Hoe gaat het nu met Wolk?
Bewust alleenstaande moeder?
Dat lijkt me inderdaad lastig. Hopelijk wennen je ouders aan het idee.quote:
Ik wil nu vrij snel stappen ondernemen. Ook gezien mijn leeftijd (nu 38).
Mijn moeder zei helemaal niks. Best wel lastig. Mijn ouders zijn heel belangrijk voor mij. Dat ze het er niet mee eens zijn dat kan. Maar ik hoop wel dat ze mijn wens kunnen respecteren.
Ludann. Moeilijke afwegingen ook. Vooral met zo'n zware babytijd ook. Hoe gaat het nu met Wolk?
Wat lief dat je dat vraagt. Het gaat supergoed met Wolk. Over de allergieën heen, slaapt beter (3 keer per nacht wakker nog wel maar dat is te doen, zeker vergeleken met hoe het was) en voorlopig mogen we van de kinderarts aankijken hoe ze groeit.
Hier hebben we het er ook eigenlijk niet over, we zien wel hoe we er over een tijdje tegenaan kijken.quote:Op dinsdag 31 januari 2017 19:39 schreef Hupje het volgende:
+1 op LuDann, dat had ik geschreven kunnen hebben. Wij doen voorlopig aan struisvogelpolitiek, hebben met elkaar afgesproken om het er een bepaalde tijd niet over te hebben. Daarna zien we dan wel verder.
Loj: je stukje over dat Js een makkie was, zo fijn.
Ik durf me echt niet in te stellen op zo'n gedachte. Bij mij speelt trouwens nog wel meer mee, een redelijk zware eerste zwangerschap (hoe doe je dat met al een rondlopend kind?) en een bevalling die ik ook niet perse zou willen herhalen.
Spannend Omen . En ik herken het lastige van de situatie. Hier is het ook wel een tijd lastig geweest, maar nu kleine C er eenmaal is, is het toch totaal omgekeerd gelukkig. Alle mensen die belangrijk voor me zijn, zijn helemaal gek op dat kleine kaboutervrouwtje.
. En ik herken het lastige van de situatie. Hier is het ook wel een tijd lastig geweest, maar nu kleine C er eenmaal is, is het toch totaal omgekeerd gelukkig. Alle mensen die belangrijk voor me zijn, zijn helemaal gek op dat kleine kaboutervrouwtje.
Ik kan ook wel wat meer uitleg gebruikenquote:
[..]
Ik heb jouw verhaal verder gemist. Wat speelt er bij jou waardoor de mening van je ouders zo zwaar telt?
K&W / Tink's droomhuis deel 3: Vur goan beginne! Ofzoiets....
maandag 30 september 2013 07:58 schreef Brighteyes het volgende:
En over de chocola... Tink is van een andere planeet. ;) Die heeft dat niet nodig. ;)
maandag 30 september 2013 07:58 schreef Brighteyes het volgende:
En over de chocola... Tink is van een andere planeet. ;) Die heeft dat niet nodig. ;)
Ik ben inderdaad bewust alleenstaande moeder.
Mijn ouders en zus spelen een hele belangrijke rol in het leven van mijn (net) vierjarige dochter en mij.
Ik ben er nu uit wat ik wil, maar toch. Bij mijn ouders blijf ik mezelf altijd het kleine meisje voelen dat goedkeuring nodig heeft van haar ouders.
Maar ik kies nu wel om de stap te nemen om voor een tweede te gaan. Ik weet namelijk dat dit iets waar ik later spijt van zal krijgen als ik het niet geprobeerd zou hebben.
Mijn ouders en zus spelen een hele belangrijke rol in het leven van mijn (net) vierjarige dochter en mij.
Ik ben er nu uit wat ik wil, maar toch. Bij mijn ouders blijf ik mezelf altijd het kleine meisje voelen dat goedkeuring nodig heeft van haar ouders.
Maar ik kies nu wel om de stap te nemen om voor een tweede te gaan. Ik weet namelijk dat dit iets waar ik later spijt van zal krijgen als ik het niet geprobeerd zou hebben.
Ga je weer naar Geertgen?quote:
Ik ben inderdaad bewust alleenstaande moeder.
Mijn ouders en zus spelen een hele belangrijke rol in het leven van mijn (net) vierjarige dochter en mij.
Ik ben er nu uit wat ik wil, maar toch. Bij mijn ouders blijf ik mezelf altijd het kleine meisje voelen dat goedkeuring nodig heeft van haar ouders.
Maar ik kies nu wel om de stap te nemen om voor een tweede te gaan. Ik weet namelijk dat dit iets waar ik later spijt van zal krijgen als ik het niet geprobeerd zou hebben.
Ik vind je stoer!
Ja. Weer naar Geertgen. Ik ben benieuwd hoe het nu daar gaat met al die veranderingen die er geweest zijn
Ik ookquote:
Ja. Weer naar Geertgen. Ik ben benieuwd hoe het nu daar gaat met al die veranderingen die er geweest zijn
ik lees je avonturen straks graag!
Wat dapper en spannend zeg! Goedkeuring zoeken bij ouders komt me bekend voor hoor, en ik begrijp zeker in deze situatie dat hun mening erg belangrijk voor je is. Het is niet alsof je een nieuw paar schoenen gaat kopenquote:
Ik ben inderdaad bewust alleenstaande moeder.
Mijn ouders en zus spelen een hele belangrijke rol in het leven van mijn (net) vierjarige dochter en mij.
Ik ben er nu uit wat ik wil, maar toch. Bij mijn ouders blijf ik mezelf altijd het kleine meisje voelen dat goedkeuring nodig heeft van haar ouders.
Maar ik kies nu wel om de stap te nemen om voor een tweede te gaan. Ik weet namelijk dat dit iets waar ik later spijt van zal krijgen als ik het niet geprobeerd zou hebben.
Heel veel succes gewenst gedurende het traject. Mocht je erover gaan schrijven op dit forum, dan lees ik graag mee.
Heel stoer van je Omen! Herken wel dat de mening van ouders toch wel erg belangrijk is, hopelijk worden ze nog wat enthousiaster als je er eenmaal echt weer mee bezig bent
Lu en Hupje, lastige overwegingen. Ik heb nog geen kinderen dus weet natuurlijk niet hoe het voelt, maar kan me wel indenken dat het de drempel voor een evt tweede een stuk hoger maakt.
L-E, ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen, maar je laatste zin raakt me. Wat ontzettend naar. Fijn dat je van anderen wel veel steun hebt gehad! Ik denk regelmatig aan Elva
Ik rammel aan alle kanten, maar kan er niks mee momenteel. Kan er goed over praten met vriend (en die begint er ook steeds meer klaar voor te worden), maar moet sowieso wachten tot de afspraak bij endometriose centrum eind februari. En ik verwacht dat ze dan nog wel iets van extra onderzoek willen doen, want inwendige echo is al vaker gedaan maar daarmee kunnen ze natuurlijk niet zien waar het nog meer zit behalve in m'n baarmoederwand, dus dan daar weer op wachten, en dan pas denk ik dat ze iets kunnen zeggen over of ik zomaar kan stoppen met de pil of dat er toch iets aan monitoring nodig zal zijn. Ik hoop op het eerste.. maar wachten is niet echt iets waar ik goed in ben, dus ik vind het lastig.
[ Bericht 5% gewijzigd door vlindertje89 op 01-02-2017 19:16:17 ]
Lu en Hupje, lastige overwegingen. Ik heb nog geen kinderen dus weet natuurlijk niet hoe het voelt, maar kan me wel indenken dat het de drempel voor een evt tweede een stuk hoger maakt.
L-E, ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen, maar je laatste zin raakt me. Wat ontzettend naar. Fijn dat je van anderen wel veel steun hebt gehad! Ik denk regelmatig aan Elva
Ik rammel aan alle kanten, maar kan er niks mee momenteel. Kan er goed over praten met vriend (en die begint er ook steeds meer klaar voor te worden), maar moet sowieso wachten tot de afspraak bij endometriose centrum eind februari. En ik verwacht dat ze dan nog wel iets van extra onderzoek willen doen, want inwendige echo is al vaker gedaan maar daarmee kunnen ze natuurlijk niet zien waar het nog meer zit behalve in m'n baarmoederwand, dus dan daar weer op wachten, en dan pas denk ik dat ze iets kunnen zeggen over of ik zomaar kan stoppen met de pil of dat er toch iets aan monitoring nodig zal zijn. Ik hoop op het eerste.. maar wachten is niet echt iets waar ik goed in ben, dus ik vind het lastig.
[ Bericht 5% gewijzigd door vlindertje89 op 01-02-2017 19:16:17 ]
Wachten is echt heel erg vervelend, zeker als je niet precies weet hoe lang het nog gaat duren. Wat dat betreft kunnen wij elkaar de hand schudden geloof ik.. Al komt het bij mij dan door de ziekte van Graves en niet door endometriose.quote:
Heel stoer van je Omen! Herken wel dat de mening van ouders toch wel erg belangrijk is, hopelijk worden ze nog wat enthousiaster als je er eenmaal echt weer mee bezig bent
Lu en Hupje, lastige overwegingen. Ik heb nog geen kinderen dus weet natuurlijk niet hoe het voelt, maar kan me wel indenken dat het de drempel voor een evt tweede een stuk hoger maakt.
L-E, ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen, maar je laatste zin raakt me. Wat ontzettend naar. Fijn dat je van anderen wel veel steun hebt gehad! Ik denk regelmatig aan Elva
Ik rammel aan alle kanten, maar kan er niks mee momenteel. Kan er goed over praten met vriend (en die begint er ook steeds meer klaar voor te worden), maar moet sowieso wachten tot de afspraak bij endometriose centrum eind februari. En ik verwacht dat ze dan nog wel iets van extra onderzoek willen doen, want inwendige echo is al vaker gedaan maar daarmee kunnen ze natuurlijk niet zien waar het nog meer zit behalve in m'n baarmoederwand, dus dan daar weer op wachten, en dan pas denk ik dat ze iets kunnen zeggen over of ik zomaar kan stoppen met de pil of dat er toch iets aan monitoring nodig zal zijn. Ik hoop op het eerste.. maar wachten is niet echt iets waar ik goed in ben, dus ik vind het lastig.
K&W / Tink's droomhuis deel 3: Vur goan beginne! Ofzoiets....
maandag 30 september 2013 07:58 schreef Brighteyes het volgende:
En over de chocola... Tink is van een andere planeet. ;) Die heeft dat niet nodig. ;)
maandag 30 september 2013 07:58 schreef Brighteyes het volgende:
En over de chocola... Tink is van een andere planeet. ;) Die heeft dat niet nodig. ;)
Wow, wat bijzonder om hier herkenning te vinden in de gedachte "wat als er een overlijdt". Bijzonder hoe het brein roch werkt. ik zou graag drie kinderen willen als het ons gegund is. Gewoon omdat leuk en gezellig. Maar ook omdat ik dus wel eens heb gedacht: "Stel je hebt er twee en er overlijdt er een, dan heb je er daarna nog maar een." 
Ja tis echt bijzonder dat menselijk brein.
ik zou graag drie kinderen willen als het ons gegund is. Gewoon omdat leuk en gezellig. Maar ook omdat ik dus wel eens heb gedacht: "Stel je hebt er twee en er overlijdt er een, dan heb je er daarna nog maar een." Ja tis echt bijzonder dat menselijk brein.
Dit, dat, alles.
