Dat heb ik ook jaquote:Op zondag 18 december 2016 00:33 schreef Fatoeman het volgende:
Herkenbaar. Ik word trouwens iets patseriger met drank op. Maar normaal gesproken heb ik af en toe ook wel een grote muil zegmaar
Van te veel pannenkoeken krijg je overgewicht. Te veel alcohol leidt tot zelfoverschatting.quote:Op zondag 18 december 2016 00:38 schreef LelijKnap het volgende:
[..]
Dat heb ik ook ja. Soms zelfs tot in het iets veel te extreme. Zelfde m.b.t. vrouwen. Zodra ik in die juiste staat terecht kom, dan ontkomt geen vrouw aan wie ik op dat moment ben. Nuchter aan de andere kant zijn er zelfs dagen dat ik ze nauwelijks in de ogen kan aankijken. Het overgewicht dat ik als zodoende ervaar in die staat lijkt het absoluut tegenovergestelde van wat ik -met afwisseling- ervaar in de normale staat. Na een paar drankjes ben ik pas op het niveau van de niet belemmerde, na nog een paar drankjes ben ik ieder overstegen.
Je zou het tot dit kunnen reduceren, maar dat lijkt mij niet geheel, slechts ten dele, terecht. Ik denk dat ik veeleer tot het punt kom van zelfwaardering i.p.v. overschatting.quote:Op zondag 18 december 2016 00:40 schreef Lienekien het volgende:
[..]
Van te veel pannenkoeken krijg je overgewicht. Te veel alcohol leidt tot zelfoverschatting.
Als nuchtere observant denk ik daar anders over.quote:Op zondag 18 december 2016 00:41 schreef LelijKnap het volgende:
[..]
Je zou het tot dit kunnen reduceren, maar dat lijkt mij niet geheel, slechts ten dele, terecht. Ik denk dat ik veeleer tot het punt kom van zelfwaardering i.p.v. overschatting.
Misschien ligt het probleem dan wel in het nuchtere van de observant.quote:Op zondag 18 december 2016 00:44 schreef Lienekien het volgende:
[..]
Als nuchtere observant denk ik daar anders over.
Maar dat bedoel ik. Waar ik nuchter het kleine kleinzerige Nederland ben, ben ik in deze staat als het Vierde Rijk.quote:Op zondag 18 december 2016 00:52 schreef Rezania het volgende:
Grenzen vervagen als je beschonken bent. Hè verwacht het niet.
quote:Op zondag 18 december 2016 00:54 schreef LelijKnap het volgende:
[..]
Maar dat bedoel ik. Waar ik nuchter het kleine kleinzerige Nederland ben, ben ik in deze staat als het Vierde Rijk.
quote:Op zondag 18 december 2016 00:29 schreef LelijKnap het volgende:
Ik heb het gevoel dat ik pas vrij ben wanneer de grenzen die bestaan om het dagelijks leven te doorstaan doorbroken zijn - dat pas dan het creatieve vrijelijk zijn gang kan gaan. Zodra mijn intelligentie niet langer tegen mijn innerlijke ik strijd, maar juist in harmonie op kan gaan in al dat wat verder in mij schuilt, de onderdrukte herinneringen, de anders genegeerde gelegde verbanden, de stroom aan normaliter weggewoven gedachten, voelt het alsof mijn brein optimaal, zoals bedoeld, functioneert - alsof ik alleen in de beschonken staat van zijn kan denken en doen wat ik 'moet' doen teneinde de actualisering van wie ik ben. In deze herkenning schuilt een gevaar; alcoholisme. Ik ben ver, heel ver, verwijderd van zo een diagnose maar ik hoor de lonkende geluiden alsmaar luider. Ze trachten me in het donker - of het licht, te lokken.
Wie herkent dit op enige wijze? Tot welke keuzes en conclusies ben jij gekomen? Ik ben momenteel even radeloos.
Tenzij het omgekeerde waar is. Jaren van onderdrukking d.m.v. psychologische oorlogsvoering kan resulteren in het omgekeerde; een compleet onrealistisch beeld van mijzelf - waar drank mij de vrijheid geeft te ontsnappen aan tot wat ik gevormd was te zijn in nuchtere staat.quote:Op zondag 18 december 2016 01:01 schreef Rezania het volgende:
[..]Nee, hoe meer je drinkt hoe minder realistisch je beeld van jezelf en je omgeving.
Ik denk dat bij jou dieper zit. Je moet eerst remmingen wegnemen voordat je - voorzichtig - los komt. Nare ervaring in je jeugd gehad?quote:Op zondag 18 december 2016 00:29 schreef LelijKnap het volgende:
Ik heb het gevoel dat ik pas vrij ben wanneer de grenzen die bestaan om het dagelijks leven te doorstaan doorbroken zijn - dat pas dan het creatieve vrijelijk zijn gang kan gaan. Zodra mijn intelligentie niet langer tegen mijn innerlijke ik strijd, maar juist in harmonie op kan gaan in al dat wat verder in mij schuilt, de onderdrukte herinneringen, de anders genegeerde gelegde verbanden, de stroom aan normaliter weggewoven gedachten, voelt het alsof mijn brein optimaal, zoals bedoeld, functioneert - alsof ik alleen in de beschonken staat van zijn kan denken en doen wat ik 'moet' doen teneinde de actualisering van wie ik ben. In deze herkenning schuilt een gevaar; alcoholisme. Ik ben ver, heel ver, verwijderd van zo een diagnose maar ik hoor de lonkende geluiden alsmaar luider. Ze trachten me in het donker - of het licht, te lokken.
Wie herkent dit op enige wijze? Tot welke keuzes en conclusies ben jij gekomen? Ik ben momenteel even radeloos.
Mooie reactie. Eindelijk enige tegemoetkoming. Daarvoor hartelijk dankquote:Op zondag 18 december 2016 00:45 schreef Meneertje_flapdrol het volgende:
Wat ontzettend mooi beschreven... Ik denk voor velen herkenbaar. Dat is de aanlokkelijkheid van verdovende middelen en hun relaxerende werking.
Dat zou kunnen. Daartegenover zou je kunnen vragen; zitten die capaciteiten niet gewoon heel diep? Nare ervaringen, jazeker. Meer dan genoeg. Genoeg voor meerdere mensenlevens.quote:Op zondag 18 december 2016 01:20 schreef hertogjan_lekkerman het volgende:
[..]
Ik denk dat bij jou dieper zit. Je moet eerst remmingen wegnemen voordat je - voorzichtig - los komt. Nare ervaring in je jeugd gehad?
Een verslaving die je terughelpt om op '0' te komen in plaat van zoals niet-alcoholisten naar '+5' te gaan.quote:Op zondag 18 december 2016 02:25 schreef MadJackthePirate het volgende:
Enigzins herkenbaar, maar dat hoor je vaker bij veelgebruikers... Dat wordt in de volksmond ook wel een verslaving genoemd...
Ik zou er nog wat cocaïne bij doen, dan pas ben je echt op de top van je kunnen. Zonder artificiale arrogantie.quote:
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |