R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Op mijn werk is een autistisch meisje en ik botst nogal met haar. Ik zit tegenover haar aan een tafel met allemaal computers
Ik heb zelf ADHD. Dat is op het werk meestal niet echt een probleem. Ik krijg de ruimte om in mijn eigen werktempo te werken en als ik mij niet kan concentreren op mijn werk, zijn er altijd nog wel andere klusjes waarmee ik mij nuttig kan maken. Ze zijn tevreden over mij.
De eerste aanvaring met haar kreeg ik toen ik nog niet wist dat ze autistisch was. Ik kan soms nogal hard praten zonder dat ik het door heb. Daar sprak ze mij op aan en ze was zichtbaar geïrriteerd. Ik bood mijn excuses aan en zei dat ik erop zal letten om haar niet van haar werk af te leiden. Ik merkte ook dat ze door anderen afgeleid werd die in haar beleving te druk waren, dus het lag niet alleen aan mij dus. Later moest ze wat privédingen per telefoon afhandelen en op den duur zat ze heel boos naar die persoon aan de andere kant te schreeuwen. Ik voelde mij heel erg kwaad worden, zo van "Godverdomme! Je zit iedereen te commanderen dat ze rustig moeten zijn en vervolgens ga je zelf een hoop heisa maken."
Ik werd hier ontzettend kwaad om. Ik liep eerst naar buiten om af te koelen, want ik merkte aan mezelf dat mijn woede buitenproportioneel opliep en als je in die toestand reageert, gaat het alleen maar fout. Er zat een collega buiten te roken, heb ik ff mee staan ouwehoeren en ik voelde mij toch wat rustiger worden.
Ik besloot haar er op beschaafde toon aan te spreken dat ik het wel raar vond dat zij zegt dat iedereen rustig moet zijn terwijl ze zelf boos door de telefoon loopt te schreeuwen. Maar blijkbaar waren mijn irritaties nog niet weg, want ik zag dat haar gezicht helemaal vertrok en bang van mij werd. Dat was niet mijn bedoeling. Ik zei achteraf ook dat het absoluut mijn bedoeling niet is om haar te intimideren, dus als zij toch geïntimideerd voelde, mocht ze dat gewoon zeggen. Ze zei dat er niks aan de hand was. "Dus het is weer goed tussen ons?" vroeg ik. Ja, het was goed.
De volgende dag kreeg ik van mijn leidinggevende te horen dat ik haar bedreigd zou hebben en hij wilde weten hoe dat nou zat. Ik schrok nogal van zo'n beschuldiging. Ik heb de situatie uitgelegd en toen kreeg ik van hem te horen dat ze een lichte vorm van autisme heeft en dat het geen kwade opzet van haar is. Na deze uitleg ging ik haar gedrag wat beter begrijpen.
Het is nu een paar maanden verder. Ik probeer veel geduld met haar te hebben en voor mijn gevoel loop ik op eieren, maar ik merk andersom weer dat ze moeite met mij heeft. Pas geleden weer iets. Een collega vroeg aan haar waar bepaalde documenten waren. Ik haakte daarop in, want ik had die documenten pas gebruikt; ik wist dat ze in een postvak lagen die normaal gesproken voor iets anders gebruikt wordt. Daarom had ik er ook een hele poos naar lopen zoeken en ik wilde die collega dat besparen. Krijg ik mij achteraf toch een uitbrander van het autistische meisje. "Ze vroeg het aan mij en niet aan jou!"
Ik weet niet goed hiermee om te gaan, behalve om mij maar elke keer in te houden, waardoor de irritaties steeds groter worden. Goed, ik ben iemand die weleens impulsief iemand anders in de rede kan valle en ik snap dat mensen zoiets irritant kunnen vinden. Ik zeg dan direct achteraf "Oh excuus, ik moet mij er niet mee bemoeien". Vrijwel iedereen reageert dan zo van "Ah ok, het geeft niet hoor". Niet dat zoiets dan voor mij een vrijbrief is om ermee door te gaan en ik probeer erop te letten, maar het lukt niet altijd. Zij heeft er dus heel veel moeite mee. En ik irriteer me andersom aan haar dat ze mensen bits afsnauwt als ze uit haar structuur is gehaald. Die mensen doen dat niet expres; ze komt heel dominant over als ze mensen zo afsnauwt. Als je wat aan haar wilt vragen, moet je eerst haar naam zeggen, want anders weet ze niet goed of het nou aan haar gericht is of aan iemand anders en dat raakt ze van haar a propos. Dat soort dingen.
Dus wat moet ik hiermee?
Ik heb zelf ADHD. Dat is op het werk meestal niet echt een probleem. Ik krijg de ruimte om in mijn eigen werktempo te werken en als ik mij niet kan concentreren op mijn werk, zijn er altijd nog wel andere klusjes waarmee ik mij nuttig kan maken. Ze zijn tevreden over mij.
De eerste aanvaring met haar kreeg ik toen ik nog niet wist dat ze autistisch was. Ik kan soms nogal hard praten zonder dat ik het door heb. Daar sprak ze mij op aan en ze was zichtbaar geïrriteerd. Ik bood mijn excuses aan en zei dat ik erop zal letten om haar niet van haar werk af te leiden. Ik merkte ook dat ze door anderen afgeleid werd die in haar beleving te druk waren, dus het lag niet alleen aan mij dus. Later moest ze wat privédingen per telefoon afhandelen en op den duur zat ze heel boos naar die persoon aan de andere kant te schreeuwen. Ik voelde mij heel erg kwaad worden, zo van "Godverdomme! Je zit iedereen te commanderen dat ze rustig moeten zijn en vervolgens ga je zelf een hoop heisa maken."
Ik werd hier ontzettend kwaad om. Ik liep eerst naar buiten om af te koelen, want ik merkte aan mezelf dat mijn woede buitenproportioneel opliep en als je in die toestand reageert, gaat het alleen maar fout. Er zat een collega buiten te roken, heb ik ff mee staan ouwehoeren en ik voelde mij toch wat rustiger worden.
Ik besloot haar er op beschaafde toon aan te spreken dat ik het wel raar vond dat zij zegt dat iedereen rustig moet zijn terwijl ze zelf boos door de telefoon loopt te schreeuwen. Maar blijkbaar waren mijn irritaties nog niet weg, want ik zag dat haar gezicht helemaal vertrok en bang van mij werd. Dat was niet mijn bedoeling. Ik zei achteraf ook dat het absoluut mijn bedoeling niet is om haar te intimideren, dus als zij toch geïntimideerd voelde, mocht ze dat gewoon zeggen. Ze zei dat er niks aan de hand was. "Dus het is weer goed tussen ons?" vroeg ik. Ja, het was goed.
De volgende dag kreeg ik van mijn leidinggevende te horen dat ik haar bedreigd zou hebben en hij wilde weten hoe dat nou zat. Ik schrok nogal van zo'n beschuldiging. Ik heb de situatie uitgelegd en toen kreeg ik van hem te horen dat ze een lichte vorm van autisme heeft en dat het geen kwade opzet van haar is. Na deze uitleg ging ik haar gedrag wat beter begrijpen.
Het is nu een paar maanden verder. Ik probeer veel geduld met haar te hebben en voor mijn gevoel loop ik op eieren, maar ik merk andersom weer dat ze moeite met mij heeft. Pas geleden weer iets. Een collega vroeg aan haar waar bepaalde documenten waren. Ik haakte daarop in, want ik had die documenten pas gebruikt; ik wist dat ze in een postvak lagen die normaal gesproken voor iets anders gebruikt wordt. Daarom had ik er ook een hele poos naar lopen zoeken en ik wilde die collega dat besparen. Krijg ik mij achteraf toch een uitbrander van het autistische meisje. "Ze vroeg het aan mij en niet aan jou!"
Ik weet niet goed hiermee om te gaan, behalve om mij maar elke keer in te houden, waardoor de irritaties steeds groter worden. Goed, ik ben iemand die weleens impulsief iemand anders in de rede kan valle en ik snap dat mensen zoiets irritant kunnen vinden. Ik zeg dan direct achteraf "Oh excuus, ik moet mij er niet mee bemoeien". Vrijwel iedereen reageert dan zo van "Ah ok, het geeft niet hoor". Niet dat zoiets dan voor mij een vrijbrief is om ermee door te gaan en ik probeer erop te letten, maar het lukt niet altijd. Zij heeft er dus heel veel moeite mee. En ik irriteer me andersom aan haar dat ze mensen bits afsnauwt als ze uit haar structuur is gehaald. Die mensen doen dat niet expres; ze komt heel dominant over als ze mensen zo afsnauwt. Als je wat aan haar wilt vragen, moet je eerst haar naam zeggen, want anders weet ze niet goed of het nou aan haar gericht is of aan iemand anders en dat raakt ze van haar a propos. Dat soort dingen.
Dus wat moet ik hiermee?
Misschien was ze ongesteld, dan zijn vrouwen wat prikkelbaarder. Valt niets aan te doen. Probeer jezelf rustig te houden. Als het echt niet lukt, vraag aan je baas of je niet van bureau met een andere collega kan wisselen.quote:Op dinsdag 13 december 2016 11:28 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
Krijg ik mij achteraf toch een uitbrander van het autistische meisje. "Ze vroeg het aan mij en niet aan jou!"
Adem in en adem uit.
Concentreer je op je eigen werk en niet zo op haar. En als iemand iets aan haar vraagt, bemoei je er dan niet mee.
Concentreer je op je eigen werk en niet zo op haar. En als iemand iets aan haar vraagt, bemoei je er dan niet mee.
Curiosity cultured the cat
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Oh dat is gewoon gemeen, iemand die moeite heeft met structuur en routine tegen over een ander zetten die niet zonder kan. Ik zou gewoon vragen om ergens anders te mogen zitten, in ieder geval een paar bureaus verder dat je niet in elkaars aura zit zeg maar.
Iedereen is de hoofdrolspeler van zijn eigen komedie.
Vrijheid
Vrijheid
Precies, enige optie lijkt me zo ver mogelijk van elkaar gaan zitten.
Dat je zo snel kwaad wordt om zoiets kleins snap ik dan weer niet.
Dat je zo snel kwaad wordt om zoiets kleins snap ik dan weer niet.
Je weet dus gewoon wél hoe je goed hiermee om te gaan...quote:
Ik weet niet goed hiermee om te gaan, behalve om mij maar elke keer in te houden, waardoor de irritaties steeds groter worden. Goed, ik ben iemand die weleens impulsief iemand anders in de rede kan valle en ik snap dat mensen zoiets irritant kunnen vinden. Ik zeg dan direct achteraf "Oh excuus, ik moet mij er niet mee bemoeien". Vrijwel iedereen reageert dan zo van "Ah ok, het geeft niet hoor". Niet dat zoiets dan voor mij een vrijbrief is om ermee door te gaan en ik probeer erop te letten, maar het lukt niet altijd.
dus zonder 'opkroppen'
heeft verder niks met aandoeningen te maken met allerhande naampjes of afkortingen, maar is gewoon intermenselijk gedrag (van beide, ook zij heeft soms 'moeilijk' gedrag) en jullie moeten beiden leren je gedrag aan elkaar aan te passen en soms moeten julie een conflict uitpraten.
Als je van mening bent dat je dat niet lukt kun je natuurlijk ook de verantwordelijke chef hiervan op de hoogte brengen en vragen of hij een oplossing kan vinden (bv julle beiden qua werkplek ergens anders neerzetten, maar dat betekent niet dat jij of zij evengoed ergens anders precies dezelfde problemen zult ondervinden, aangezien je altijd ,et andere menselijke collega's moet samenwerken met soms ook conflicterend gedrag.
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25
We zitten helaas met ruimtegebrek en dit is de enige plek waar de computers kunnen staan. We gaan wanneer het kan naar een groter pand, maar het is nog niet duidelijk wanneer dat gaat gebeuren.quote:Op dinsdag 13 december 2016 11:39 schreef jogy het volgende:
Oh dat is gewoon gemeen, iemand die moeite heeft met structuur en routine tegen over een ander zetten die niet zonder kan. Ik zou gewoon vragen om ergens anders te mogen zitten, in ieder geval een paar bureaus verder dat je niet in elkaars aura zit zeg maar.
Maar ik ga het wel aan mijn leidinggevende voorleggen. Hij heeft zelf ook ADHD dus hij begrijpt mij denk ik wel. Ik ga in januari dexamfetamine proberen trouwens, dus wie weet helpt dat.
Probeer je niet teveel van haar aan te trekken.
Laat haar lekker haar werk doen en als mensen dingen aan haar vragen, laat het haar dan eerst zelf oplossen.
Je kan daarna altijd nog antwoorden naar die collega toe als jij het antwoord wel weet.
Vinden jullie elkaar verder wel aardig? Hebben jullie ook wel eens leuke gesprekken?
Anders is het misschien een idee om elkaar wat beter te leren kennen.
Laat haar lekker haar werk doen en als mensen dingen aan haar vragen, laat het haar dan eerst zelf oplossen.
Je kan daarna altijd nog antwoorden naar die collega toe als jij het antwoord wel weet.
Vinden jullie elkaar verder wel aardig? Hebben jullie ook wel eens leuke gesprekken?
Anders is het misschien een idee om elkaar wat beter te leren kennen.
Iedereen smijt daar wel met de labeltjes en rugzakjes, zeg.quote:Op dinsdag 13 december 2016 11:48 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
Maar ik ga het wel aan mijn leidinggevende voorleggen. Hij heeft zelf ook ADHD dus hij begrijpt mij denk ik wel. Ik ga in januari dexamfetamine proberen trouwens, dus wie weet helpt dat.
Curiosity cultured the cat
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
TS. Ik kijk even naar je postgeschiedenis zoals deze R&P / Ik voel mij mislukt
Dus jouw beleving in dit topic over het meisje kan wel eens helemaal uit zijn verband gerukt zijn.
Dus jouw beleving in dit topic over het meisje kan wel eens helemaal uit zijn verband gerukt zijn.
Het vasthouden aan haat is als het vasthouden van een heet stuk steenkool, met de intentie om het tegen iemand aan te gooien; jij bent degene die zich brandt.
Het ging eigenlijk wel goed de afgelopen tijd. Ja we hebben ook leuke gesprekken en ik heb haar ook met een aantal dingen geholpen wat ze heel erg op prijs stelde.quote:
Probeer je niet teveel van haar aan te trekken.
Laat haar lekker haar werk doen en als mensen dingen aan haar vragen, laat het haar dan eerst zelf oplossen.
Je kan daarna altijd nog antwoorden naar die collega toe als jij het antwoord wel weet.
Vinden jullie elkaar verder wel aardig? Hebben jullie ook wel eens leuke gesprekken?
Anders is het misschien een idee om elkaar wat beter te leren kennen.
Het is alleen niet leuk om elke keer op je flikker te krijgen waar je al zo op probeert te letten en het zijn ook nog 's dingen waar de meeste mensen geen problemen mee hebben. Ik heb gisteren wel zeker meer dan 10 keer commentaar gehad van haar dat ik iets deed waar ze moeite mee heeft. Op den duur ga je je daaraan wel irriteren.
En wat is het probleem?quote:
[..]
Iedereen smijt daar wel met de labeltjes en rugzakjes, zeg.
Niks. Ik vind het typisch, tenzij sociale werkplaats.quote:
Curiosity cultured the cat
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Als je zo'n topic leest, zou je dat kunnen denken ja. Ik heb ook mijn issues waar ik aan werk. Maar in dit geval is het gewoon iets anders.quote:
TS. Ik kijk even naar je postgeschiedenis zoals deze R&P / Ik voel mij mislukt
Dus jouw beleving in dit topic over het meisje kan wel eens helemaal uit zijn verband gerukt zijn.
Wat is er dan anders?quote:
[..]
Als je zo'n topic leest, zou je dat kunnen denken ja. Ik heb ook mijn issues waar ik aan werk. Maar in dit geval is het gewoon iets anders.
Misschien bedoelen ze dit met het nieuwe werkenquote:
[..]
Iedereen smijt daar wel met de labeltjes en rugzakjes, zeg.
Tap tap tap
Het asociale gedrag van vrouwen goedpraten met "misschien was ze ongesteld"quote:
[..]
Misschien was ze ongesteld, dan zijn vrouwen wat prikkelbaarder. Valt niets aan te doen. Probeer jezelf rustig te houden. Als het echt niet lukt, vraag aan je baas of je niet van bureau met een andere collega kan wisselen.
Mwoah... je zit warm. Het is een plek waar mensen met psychische stoornis kunnen re-integreren. Maar die zitten dan op een andere werkplek en dat zijn mensen die veel begeleiding nodig hebben. Zowel ikzelf als het meisje met autisme doen betaald werk.quote:Op dinsdag 13 december 2016 11:57 schreef Copycat het volgende:
[..]
Niks. Ik vind het typisch, tenzij sociale werkplaats.
Bespreken jullie het ook met elkaar? Dat je dus benoemt waar het van komt en dat je samen een manier wil vinden om ermee om te gaan?
The love you take is equal to the love you make.
Ze zoeken het wel uit daar he? Waar werk je?quote:
Op mijn werk is een autistisch meisje en ik botst nogal met haar.
Ik heb zelf ADHD.
Yep, dat doen we wel. Dat eerste incident is inmiddels wel goed uitgesproken.quote:Op dinsdag 13 december 2016 12:03 schreef Lienekien het volgende:
Bespreken jullie het ook met elkaar? Dat je dus benoemt waar het van komt en dat je samen een manier wil vinden om ermee om te gaan?
Bij de eerste indruk komt ze heel normaal over en niet als iemand met autisme. Mensen behandelen haar daarom ook normaal en dat gaat meestal goed, maar het pakt ook regelmatig verkeerd uit. Ze heeft wel degelijk een gebruiksaanwijzing, maar het is niet helemaal duidelijk hoe die in elkaar steekt. Dat van dat je eerst haar naam moet zeggen voordat je wat aan haar kan vragen, kreeg ik ook achteraf pas te horen.
Je vraagt hoe je ermee om moet gaan en zegt dat je je maar inhoudt. Dat lijkt me niet goed, want je loopt op eieren en ze irriteert je.quote:
[..]
Yep, dat doen we wel. Dat eerste incident is inmiddels wel goed uitgesproken.
Bij de eerste indruk komt ze heel normaal over en niet als iemand met autisme. Mensen behandelen haar daarom ook normaal en dat gaat meestal goed, maar het pakt ook regelmatig verkeerd uit. Ze heeft wel degelijk een gebruiksaanwijzing, maar het is niet helemaal duidelijk hoe die in elkaar steekt. Dat van dat je eerst haar naam moet zeggen voordat je wat aan haar kan vragen, kreeg ik ook achteraf pas te horen.
Ik zou proberen er constructief met elkaar over te blijven praten. Hoe kunnen jullie met elkaar rekening houden? Spreek af dat je elkaar op bepaalde dingen mag wijzen en spreek af hoe je dat doet. En doe ook moeite om leuke praatjes met elkaar te hebben.
The love you take is equal to the love you make.
Goed advies wel inderdaad. Dat dus, TS.quote:
[..]
Je vraagt hoe je ermee om moet gaan en zegt dat je je maar inhoudt. Dat lijkt me niet goed, want je loopt op eieren en ze irriteert je.
Ik zou proberen er constructief met elkaar over te blijven praten. Hoe kunnen jullie met elkaar rekening houden? Spreek af dat je elkaar op bepaalde dingen mag wijzen en spreek af hoe je dat doet. En doe ook moeite om leuke praatjes met elkaar te hebben.
Iedereen is de hoofdrolspeler van zijn eigen komedie.
Vrijheid
Vrijheid
Terecht dat je je irriteert. Sterker nog, ik vind dat je je netjes gedraagt tegenover haar.
Zover zou mijn geduld waarschijnlijk niet eens reiken.
Een andere plek is blijkbaar niet mogelijk, maar ze mag wel eens leren hoe de normale omgangsregels werken en zich aanpassen aan de rest ipv andersom.
Beetje rekening houden oke, maar dit is wel echt too much.
Zover zou mijn geduld waarschijnlijk niet eens reiken.
Een andere plek is blijkbaar niet mogelijk, maar ze mag wel eens leren hoe de normale omgangsregels werken en zich aanpassen aan de rest ipv andersom.
Beetje rekening houden oke, maar dit is wel echt too much.
quote:
Terecht dat je je irriteert. Sterker nog, ik vind dat je je netjes gedraagt tegenover haar.
Zover zou mijn geduld waarschijnlijk niet eens reiken.
Een andere plek is blijkbaar niet mogelijk, maar ze mag wel eens leren hoe de normale omgangsregels werken en zich aanpassen aan de rest ipv andersom.
Beetje rekening houden oke, maar dit is wel echt too much.
Ik ga het sowieso bespreken met mijn leidinggevende. Het is voor mij niet fijn werken zo. Misschien dat hij of iemand anders met haar kan praten of dat ik toch een andere plek toegewezen kan krijgen. Ze snauwt niet alleen mij af maar ook andere collega's en als ik dan hun gezicht zie, weet ik dat zij zich daardoor gekwetst voelen.quote:
[..]
Je vraagt hoe je ermee om moet gaan en zegt dat je je maar inhoudt. Dat lijkt me niet goed, want je loopt op eieren en ze irriteert je.
Ik zou proberen er constructief met elkaar over te blijven praten. Hoe kunnen jullie met elkaar rekening houden? Spreek af dat je elkaar op bepaalde dingen mag wijzen en spreek af hoe je dat doet. En doe ook moeite om leuke praatjes met elkaar te hebben.
Ik weet wel dat het geen kwade onwil is, maar dat zij vooral moeite heeft met het schakelen van aandacht en dat zij zich slecht in andere mensen kan inleven.
Denk dat ze eens een goed gesprek met de leidinggevende moet hebben dan. Want als zij andere collega's loopt te beledigen dan mag ze daar wel eens goed op worden aangesproken.
Praat eens met háár.quote:
[..]
[..]
Ik ga het sowieso bespreken met mijn leidinggevende. Het is voor mij niet fijn werken zo. Misschien dat hij of iemand anders met haar kan praten of dat ik toch een andere plek toegewezen kan krijgen. Ze snauwt niet alleen mij af maar ook andere collega's en als ik dan hun gezicht zie, weet ik dat zij zich daardoor gekwetst voelen.
Ik weet wel dat het geen kwade onwil is, maar dat zij vooral moeite heeft met het schakelen van aandacht en dat zij zich slecht in andere mensen kan inleven.
The love you take is equal to the love you make.
Ze beledigt geen andere collega's.quote:
Denk dat ze eens een goed gesprek met de leidinggevende moet hebben dan. Want als zij andere collega's loopt te beledigen dan mag ze daar wel eens goed op worden aangesproken.
Het gaat meer zo van:
- "Hey, Suzanne. Kan jij mij helpen met..."
- "IK WIL NIET DAT JE MIJ ZO OVERVALT! IK BEN NU MET DIT BEZIG EN NU BEN IK HELEMAAL DE KLUTS KWIJT!"
Als ze van haar a propos is, reageert ze dus heel fel. Je krijgt dus echt een standje van haar omdat je het hebt gewaagd haar uit haar concentratie te halen. Na een halve minuut reageert ze wel weer normaal. Dan heeft ze zeg maar de schakeling verwerkt, reageert ze rustig en kan ze jou als collega van dienst zijn.
Ze heeft zelf niet in de gaten dat ze heel fel en kwetsend reageert. Dat maakt het ook moeilijker door te zeggen of ze zich wilt inbinden. Het punt is dat je collega's van elkaar bent en dus met elkaar moet samenwerken.
ze doet dus eigenlijk exact hetzelfde wat jijzelf ook aangeeft soms te doen; jouw manier van reageren kan anderen soms irriteren en daarna bied je je excuses aan:
ik denk niet dat dit voor jullie beiden heel anders zal zijn, tenzij ze voor jullie allebei een solo kantoorruimte kunnen vinden waar je niet door anderen gestord wordt of je anderen kunt storen
misschien heeft je chef jullie wel bewust samen gezet omdat hij vreest dat als jullie bij andere collega's zitten, jullie allebei enkel anderen kunnen storen en hij dubbel zoveel te regelen heeft
Natuurlijk kun je vragen om een andere werkplek te krijgen, maar is het ook niet gewoon een kwestie van omgaan met intermenselijk gedrag voor jullie beiden?quote:Goed, ik ben iemand die weleens impulsief iemand anders in de rede kan valle en ik snap dat mensen zoiets irritant kunnen vinden. Ik zeg dan direct achteraf "Oh excuus, ik moet mij er niet mee bemoeien". Vrijwel iedereen reageert dan zo van "Ah ok, het geeft niet hoor". Niet dat zoiets dan voor mij een vrijbrief is om ermee door te gaan en ik probeer erop te letten, maar het lukt niet altijd.
ik denk niet dat dit voor jullie beiden heel anders zal zijn, tenzij ze voor jullie allebei een solo kantoorruimte kunnen vinden waar je niet door anderen gestord wordt of je anderen kunt storen
misschien heeft je chef jullie wel bewust samen gezet omdat hij vreest dat als jullie bij andere collega's zitten, jullie allebei enkel anderen kunnen storen en hij dubbel zoveel te regelen heeft
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25
Dat is dus niet een collega waar je een kantoorgeintje mee kan uithalen: naar toe sluipen met een toeter en dan keihard HONK!quote:
[..]
Ze beledigt geen andere collega's.
Het gaat meer zo van:
- "Hey, Suzanne. Kan jij mij helpen met..."
- "IK WIL NIET DAT JE MIJ ZO OVERVALT! IK BEN NU MET DIT BEZIG EN NU BEN IK HELEMAAL DE KLUTS KWIJT!"
Maar serieus echt droevige boel. Kun je niet vantevoren een aantal standaard zinnen bedenken (ik snap dat het op dat moment moeilijk is) als in "Ik kon niet zien dat je bezig was" en dan een lampje voorstellen: rood voor bezet, oranje voor bijna klaar voor menselijke interactie en groen voor Kom maar binnen! ? Je moet toch iets afspreken want anders is het onmogelijk rekening met elkaar te houden lijkt me. Aanpassen moet wel bij beiden gebeuren op een manier die gelijkwaardig wordt bevonden door beide partijen.
Is helemaal geen gek idee, een of ander systeem waarmee ze aan kan geven 'nu liever niet storen'.quote:
[..]
Dat is dus niet een collega waar je een kantoorgeintje mee kan uithalen: naar toe sluipen met een toeter en dan keihard HONK!
Maar serieus echt droevige boel. Kun je niet vantevoren een aantal standaard zinnen bedenken (ik snap dat het op dat moment moeilijk is) als in "Ik kon niet zien dat je bezig was" en dan een lampje voorstellen: rood voor bezet, oranje voor bijna klaar voor menselijke interactie en groen voor Kom maar binnen! ? Je moet toch iets afspreken want anders is het onmogelijk rekening met elkaar te houden lijkt me. Aanpassen moet wel bij beiden gebeuren op een manier die gelijkwaardig wordt bevonden door beide partijen.
Ik herinner me uit een timemanagementcursus iets met een rood, geel en groen blokje, soort stoplichtidee.
The love you take is equal to the love you make.
Beetje (ver)oordelende diagnotiserende reacties die niet van toepassing zijn op dit topic.quote:
Daarom verwijderd.
Lambo of Rekt
Eh nee. Daar zal ze op zijn zachtst gezegd niet de humor van kunnen inzienquote:
[..]
Dat is dus niet een collega waar je een kantoorgeintje mee kan uithalen: naar toe sluipen met een toeter en dan keihard HONK!
Ik denk toch eerst maar een gesprekje met mij leidinggevende. Ik weet ook niet goed hoe ik met haar moet omgaan. Ik kan wel merken dat ze haar best doet. Op veel momenten is het contact ook wel gelijkwaardig en kan ze zich opstellen als een leuke sociale collega. Maar soms het heel erg eendimensionaal als je snapt wat ik bedoel. Ze heeft het tegenover andere vrouwelijke collega's op dezelfde werkplek heel vaak over haar problemen met haar vriend en dan begint ze ook weleens te huilen. Dan voel ik zoiets van "ik kan maar beter even weggaan". Maar ik moet ook gewoon mijn werk doen. Dus ik hoor al die perikelen aan. Dan vind ik het ook wel zielig dat ze met die problemen zit, maar daar kan ik mij verder niet over uitlaten, want dan zal ze denk ik zeggen dat het mij allemaal niks aangaat.
quote:
[..]
Misschien was ze ongesteld, dan zijn vrouwen wat prikkelbaarder. Valt niets aan te doen. Probeer jezelf rustig te houden. Als het echt niet lukt, vraag aan je baas of je niet van bureau met een andere collega kan wisselen.
Ja hoor, al het irrationele gedrag komt door 'vrouw zijn'.
Ervaren andere collega's het ook als probleem?
Ik kan me voorstellen dat het erg vervelend is als zij het elke keer op zon manier brengt. Maar ik kan me ook voorstellen dat zij het misschien niet op een andere manier kan verwerken.
Zoals hier als geopperd is; een stoplichtsysteem. Misschien is het een idee om haar over minder dringende zaken te mailen zodat zij zelf kan beslissen wanneer zij daar tijd voor heeft?
Bij mij op de werkvloer is het vaak razend druk en communiceren wij ook op een korte en soms botte manier met elkaar. Bijv. door een hand op te steken die aangeeft: nu niet of door te zeggen NEE.
Ik denk dat je ook zal moeten leren om niet alles persoonlijk op te vatten. Het klinkt namelijk niet alsof ze het vervelend tegen jou bedoelt.
Ik kan me voorstellen dat het erg vervelend is als zij het elke keer op zon manier brengt. Maar ik kan me ook voorstellen dat zij het misschien niet op een andere manier kan verwerken.
Zoals hier als geopperd is; een stoplichtsysteem. Misschien is het een idee om haar over minder dringende zaken te mailen zodat zij zelf kan beslissen wanneer zij daar tijd voor heeft?
Bij mij op de werkvloer is het vaak razend druk en communiceren wij ook op een korte en soms botte manier met elkaar. Bijv. door een hand op te steken die aangeeft: nu niet of door te zeggen NEE.
Ik denk dat je ook zal moeten leren om niet alles persoonlijk op te vatten. Het klinkt namelijk niet alsof ze het vervelend tegen jou bedoelt.
Nja, het is wel re-intergratie. In het echte leven loop je ook niet met een lampje op je hoofd.quote:
[..]
Is helemaal geen gek idee, een of ander systeem waarmee ze aan kan geven 'nu liever niet storen'.
Ik herinner me uit een timemanagementcursus iets met een rood, geel en groen blokje, soort stoplichtidee.
Vind het een beetje dubbel. Iedereen daar mag zich lekker aan gaan passen, en zij kan iedereen afsnauwen.
Alle autisten een lampje, ADDers een eigen rooster en met een depressie gewoon een bed op kantoor zetten met een laptop en telefoon ernaast. 
[ Bericht 7% gewijzigd door #ANONIEM op 13-12-2016 21:57:06 ]
[ Bericht 7% gewijzigd door #ANONIEM op 13-12-2016 21:57:06 ]
Nee, zij en TS zitten daar niet vanuit re-integratie.quote:Op dinsdag 13 december 2016 21:54 schreef Myrr het volgende:
[..]
Nja, het is wel re-intergratie. In het echte leven loop je ook niet met een lampje op je hoofd.
Vind het een beetje dubbel. Iedereen daar mag zich lekker aan gaan passen, en zij kan iedereen afsnauwen.
The love you take is equal to the love you make.
Ah, beter lezen Myrr. Maatgoed, het is natuurlijk wel een beetje van de zotte als iemand met een lampje moet gaan werken. Mensen zitten voor minder problematiek in de Wajong.quote:
[..]
Nee, zij en TS zitten daar niet vanuit re-integratie.
Ik haalde het aan vanuit een cursus time management. Die was voor normale mensen. Zo gek is het niet om aan te geven dat je even een tijdje liever niet gestoord wilt worden.quote:
[..]
Ah, beter lezen Myrr. Maatgoed, het is natuurlijk wel een beetje van de zotte als iemand met een lampje moet gaan werken. Mensen zitten voor minder problematiek in de Wajong.
The love you take is equal to the love you make.
Het is zeker niet raar als mensen even niet gestoord willen worden, maar het is wel een beetje vreemd als al je collega's op eieren moeten lopen wanneer jouw lampje op rood staat. Leidinggevende moet een oplossing gaan zoeken.quote:
[..]
Ik haalde het aan vanuit een cursus time management. Die was voor normale mensen. Zo gek is het niet om aan te geven dat je even een tijdje liever niet gestoord wilt worden.
Snap heus wel dat autisme heel vervelend is, maar kijk dan of je ergens kunt gaan werken wat meer geschikt is voor je situatie.
[ Bericht 4% gewijzigd door #ANONIEM op 13-12-2016 22:17:28 ]
Hoezo moeten ze dan op eieren lopen? Ze moeten je even niet aanschieten om iets te vragen of overleggen.quote:
[..]
Het is zeker niet raar als mensen even niet gestoord willen worden, maar het is wel een beetje vreemd als al je collega's op eieren moeten lopen wanneer jouw lampje op rood staat. Leidinggevende moet een oplossing gaan zoeken.
The love you take is equal to the love you make.
Ik heb zelf ook dat wanneer ik teveel informatie en prikkels krijg ik de kluts kwijt raak, vermoeid raak of juist onrustig en geirriteerd. Ik denk dat iedereen dat wel in een bepaalde mate heeft. Tja, de omstandigheden op een kantoor zijn niet altijd ideaal, maar dat is nou eenmaal zo.
Of je nou autisme hebt of ADHD of helemaal geen label: je moet leren dit soort dingen te kunnen incasseren. Als ik in de winkel sta, kan ik mij gruwelijk irriteren aan een jankend kind, maar ik heb mij maar in te houden, want een kind hoeft niet afgesnauwd te worden door een volwassene, het is niet aan mij om me ermee te bemoeien en kinderen janken nou eenmaal.
Ik heb bij mijn collega een beetje het idee dat ze vroeger niet voor zichzelf durfde op te komen en nu dus wel, maar dat ze doorslaat naar de andere kant. Ze kan niet aanvoelen bij wie of wat je je moet inhouden en wanneer je er wel wat van kan zeggen.
Of je nou autisme hebt of ADHD of helemaal geen label: je moet leren dit soort dingen te kunnen incasseren. Als ik in de winkel sta, kan ik mij gruwelijk irriteren aan een jankend kind, maar ik heb mij maar in te houden, want een kind hoeft niet afgesnauwd te worden door een volwassene, het is niet aan mij om me ermee te bemoeien en kinderen janken nou eenmaal.
Ik heb bij mijn collega een beetje het idee dat ze vroeger niet voor zichzelf durfde op te komen en nu dus wel, maar dat ze doorslaat naar de andere kant. Ze kan niet aanvoelen bij wie of wat je je moet inhouden en wanneer je er wel wat van kan zeggen.
En dit soort mensen (want daar komen er kennelijk steeds meer van) moeten later ons pensioen gaan betalen.quote:
Op mijn werk is een autistisch meisje en ik botst nogal met haar. Ik zit tegenover haar aan een tafel met allemaal computers
Ik heb zelf ADHD. Dat is op het werk meestal niet echt een probleem. Ik krijg de ruimte om in mijn eigen werktempo te werken en als ik mij niet kan concentreren op mijn werk, zijn er altijd nog wel andere klusjes waarmee ik mij nuttig kan maken. Ze zijn tevreden over mij.
De eerste aanvaring met haar kreeg ik toen ik nog niet wist dat ze autistisch was. Ik kan soms nogal hard praten zonder dat ik het door heb. Daar sprak ze mij op aan en ze was zichtbaar geïrriteerd. Ik bood mijn excuses aan en zei dat ik erop zal letten om haar niet van haar werk af te leiden. Ik merkte ook dat ze door anderen afgeleid werd die in haar beleving te druk waren, dus het lag niet alleen aan mij dus. Later moest ze wat privédingen per telefoon afhandelen en op den duur zat ze heel boos naar die persoon aan de andere kant te schreeuwen. Ik voelde mij heel erg kwaad worden, zo van "Godverdomme! Je zit iedereen te commanderen dat ze rustig moeten zijn en vervolgens ga je zelf een hoop heisa maken."
Ik werd hier ontzettend kwaad om. Ik liep eerst naar buiten om af te koelen, want ik merkte aan mezelf dat mijn woede buitenproportioneel opliep en als je in die toestand reageert, gaat het alleen maar fout. Er zat een collega buiten te roken, heb ik ff mee staan ouwehoeren en ik voelde mij toch wat rustiger worden.
Ik besloot haar er op beschaafde toon aan te spreken dat ik het wel raar vond dat zij zegt dat iedereen rustig moet zijn terwijl ze zelf boos door de telefoon loopt te schreeuwen. Maar blijkbaar waren mijn irritaties nog niet weg, want ik zag dat haar gezicht helemaal vertrok en bang van mij werd. Dat was niet mijn bedoeling. Ik zei achteraf ook dat het absoluut mijn bedoeling niet is om haar te intimideren, dus als zij toch geïntimideerd voelde, mocht ze dat gewoon zeggen. Ze zei dat er niks aan de hand was. "Dus het is weer goed tussen ons?" vroeg ik. Ja, het was goed.
De volgende dag kreeg ik van mijn leidinggevende te horen dat ik haar bedreigd zou hebben en hij wilde weten hoe dat nou zat. Ik schrok nogal van zo'n beschuldiging. Ik heb de situatie uitgelegd en toen kreeg ik van hem te horen dat ze een lichte vorm van autisme heeft en dat het geen kwade opzet van haar is. Na deze uitleg ging ik haar gedrag wat beter begrijpen.
Het is nu een paar maanden verder. Ik probeer veel geduld met haar te hebben en voor mijn gevoel loop ik op eieren, maar ik merk andersom weer dat ze moeite met mij heeft. Pas geleden weer iets. Een collega vroeg aan haar waar bepaalde documenten waren. Ik haakte daarop in, want ik had die documenten pas gebruikt; ik wist dat ze in een postvak lagen die normaal gesproken voor iets anders gebruikt wordt. Daarom had ik er ook een hele poos naar lopen zoeken en ik wilde die collega dat besparen. Krijg ik mij achteraf toch een uitbrander van het autistische meisje. "Ze vroeg het aan mij en niet aan jou!"
Ik weet niet goed hiermee om te gaan, behalve om mij maar elke keer in te houden, waardoor de irritaties steeds groter worden. Goed, ik ben iemand die weleens impulsief iemand anders in de rede kan valle en ik snap dat mensen zoiets irritant kunnen vinden. Ik zeg dan direct achteraf "Oh excuus, ik moet mij er niet mee bemoeien". Vrijwel iedereen reageert dan zo van "Ah ok, het geeft niet hoor". Niet dat zoiets dan voor mij een vrijbrief is om ermee door te gaan en ik probeer erop te letten, maar het lukt niet altijd. Zij heeft er dus heel veel moeite mee. En ik irriteer me andersom aan haar dat ze mensen bits afsnauwt als ze uit haar structuur is gehaald. Die mensen doen dat niet expres; ze komt heel dominant over als ze mensen zo afsnauwt. Als je wat aan haar wilt vragen, moet je eerst haar naam zeggen, want anders weet ze niet goed of het nou aan haar gericht is of aan iemand anders en dat raakt ze van haar a propos. Dat soort dingen.
Dus wat moet ik hiermee?
Was ik maar een babyboomer
"The only sight worse than a sad dwarf is a very sad dwarf"
"Met dubbel s welteverstaan"
"Met dubbel s welteverstaan"
@Pabst ja, je weet het niet, hè. Het lijkt mij wel zinvol dat jullie allebei wat ervaring opdoen met feedback geven.
The love you take is equal to the love you make.
Nou, ik kan me zomaar voorstellen dat als iemand al een paar keer tegen je gesnauwd heeft, je ondanks een of ander lampje je enkel in haar aanwezigheid al anders gaat doen en het is niet de bedoeling dat een hele omgeving zich maar aanpast aan 1 persoon omdat zij het niet kan handelen.quote:
[..]
Hoezo moeten ze dan op eieren lopen? Ze moeten je even niet aanschieten om iets te vragen of overleggen.
Zelf kan ik veel prikkels ook lastig hebben (add/adhd), maar dat is mijn probleem en niet die van mijn omgeving, dus pas ik mij aan en niet mijn omgeving.
Wie weet kan ze zich ook wel aanpassen aan de omgeving als ze daar de kans toe krijgt.quote:
[..]
Nou, ik kan me zomaar voorstellen dat als iemand al een paar keer tegen je gesnauwd heeft, je ondanks een of ander lampje je enkel in haar aanwezigheid al anders gaat doen en het is niet de bedoeling dat een hele omgeving zich maar aanpast aan 1 persoon omdat zij het niet kan handelen.
Zelf kan ik veel prikkels ook lastig hebben (add/adhd), maar dat is mijn probleem en niet die van mijn omgeving, dus pas ik mij aan en niet mijn omgeving.
The love you take is equal to the love you make.
Ze werkt er al een paar maanden...quote:
[..]
Wie weet kan ze zich ook wel aanpassen aan de omgeving als ze daar de kans toe krijgt.
|
|
