F&L Filosofie & Levensbeschouwing
Een plek om te discussiëren over filosofische vragen, filosofen, religieuze vraagstukken of religie en levensbeschouwing in het algemeen.
Ten eerste erkennen dat het echt moeilijk is, en daarom veel inspanning vereist. Ik kan dus alleen hoofdlijnen schetsen, geen simpel werkend recept voorschrijven. Een schets van een fundamentele benadering gaat als volgt:
Het is niet eenvoudig:
1. Mensen zijn groepsdieren en kunnen alleen als groep goed functioneren als ze een manier vinden om groepsbeslissingen te nemen.
2. Dat leidt vaak tot hiërarchie vorming en mensen gaan zich meer druk maken om de rangorde, dan een goede samenwerking. Dit is de oorsprong van veel ellende op alle niveau's
3. Iedereen ziet, en begrijpt de wereld om hem heen vanuit zijn gezichtspunt. Dat beperkt het inzicht van ieder individu.
4. Je verplaatsen in een ander, beperkt zich tot je verplaatsen in de situatie van de ander, maar met behoud van je eigen persoonlijkheid. Dat is een beperking.
5. Het samenspel, waarin tal van elementen en spelers wisselwerken, leidt tot een ontwikkeling die zich moeilijk laat doorgronden.
Dat vereist dat je heel goed moet nadenken om daar het beste van te maken. Het uitgangspunt is als volgt:
Je bent een deelnemer in de wereld.
Het begrip 'deelnemer' impliceert
1. een omgeving
2. de deelnemer
3. wisselwerking
Het begrip 'in' impliceert niet alleen dat je erin zit, maar ook dat je erin ontstaan bent en gevormd wordt.
Dat laat zich samenvatten in twee moeilijk verenigbare perspectieven:
1. Het perspectief van de deelnemer. Dit is de een lokaal gezichtspunt, dat in het teken staat van de eigen situatie en belangen.
2. Het objectieve verhaal over de samenhang der dingen, dat iedere deelnemer overstijgt, maar noodzakelijk is om de samenleving in banen te leiden.
Het is belangrijk om in te zien dat deze twee wringen. In het objectieve verhaal over de samenhang der dingen verdwijnt de subjectieve belevingswereld van de deelnemer. Omgekeerd zorgt het perspectief van de deelnemer ervoor dat het objectieve verhaal wordt vervormd en niet klopt.
Het objectieve verhaal moet beginnen met de basale mogelijkheden tot kennisverwerving: directe zintuiglijke waarneming (feiten) en patroonherkenning (logica). Ten grondslag aan de theorievorming ligt een eenheidsgedachte. Alles hangt met elkaar samen en dat maakt de wereld tot één geheel. Deze eenheidsgedachte is een belangrijk vertrekpunt omdat je anders verzand in zinloze tegenstellingen. De wetenschap biedt al een vergaande uitwerking van dit project.
Het perspectief van de deelnemer en zijn subjectieve belevingswereld is de basis voor de vraag: Wat is goed? De verbinding tussen subjectieve belevingswereld en het objectieve verhaal loopt via de ontstaansgeschiedenis van de deelnemer: evolutionair, cultureel en individueel. Omdat mensen groepsdieren zijn, is het een verhaal met drie hoofdlijnen: de wereld, de individuele deelnemer en de groep.
Dit hele verhaal moet goed worden doordacht en uitgewerkt en worden meegegeven in het hele onderwijs traject. Het moet een open verhaal blijven, omdat het antwoord niet volledig bekent en duidelijk is. De ene mens zal er meer mee kunnen dan de andere. De samenleving als geheel moet het kunnen dragen.
Momenteel hebben we het onderwijs afgestemd op functioneren in de economie. Het brede verhaal, waarop het overzicht en inzicht gebaseerd is, ontbreekt. Dat geeft vrij spel aan wezenloze ideologische onzin. Daardoor krijg je een instrumentele insteek, zonder besef van goede doelstellingen of een goed pad ernaar toe. Alleen op basis van een goed doordacht verhaal kunnen mensen leren daarin verstandige keuzes te maken, ipv van domweg achter het geld aan te rennen.
Amen
[ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 07-12-2016 01:08:16 ]
Het is niet eenvoudig:
1. Mensen zijn groepsdieren en kunnen alleen als groep goed functioneren als ze een manier vinden om groepsbeslissingen te nemen.
2. Dat leidt vaak tot hiërarchie vorming en mensen gaan zich meer druk maken om de rangorde, dan een goede samenwerking. Dit is de oorsprong van veel ellende op alle niveau's
3. Iedereen ziet, en begrijpt de wereld om hem heen vanuit zijn gezichtspunt. Dat beperkt het inzicht van ieder individu.
4. Je verplaatsen in een ander, beperkt zich tot je verplaatsen in de situatie van de ander, maar met behoud van je eigen persoonlijkheid. Dat is een beperking.
5. Het samenspel, waarin tal van elementen en spelers wisselwerken, leidt tot een ontwikkeling die zich moeilijk laat doorgronden.
Dat vereist dat je heel goed moet nadenken om daar het beste van te maken. Het uitgangspunt is als volgt:
Je bent een deelnemer in de wereld.
Het begrip 'deelnemer' impliceert
1. een omgeving
2. de deelnemer
3. wisselwerking
Het begrip 'in' impliceert niet alleen dat je erin zit, maar ook dat je erin ontstaan bent en gevormd wordt.
Dat laat zich samenvatten in twee moeilijk verenigbare perspectieven:
1. Het perspectief van de deelnemer. Dit is de een lokaal gezichtspunt, dat in het teken staat van de eigen situatie en belangen.
2. Het objectieve verhaal over de samenhang der dingen, dat iedere deelnemer overstijgt, maar noodzakelijk is om de samenleving in banen te leiden.
Het is belangrijk om in te zien dat deze twee wringen. In het objectieve verhaal over de samenhang der dingen verdwijnt de subjectieve belevingswereld van de deelnemer. Omgekeerd zorgt het perspectief van de deelnemer ervoor dat het objectieve verhaal wordt vervormd en niet klopt.
Het objectieve verhaal moet beginnen met de basale mogelijkheden tot kennisverwerving: directe zintuiglijke waarneming (feiten) en patroonherkenning (logica). Ten grondslag aan de theorievorming ligt een eenheidsgedachte. Alles hangt met elkaar samen en dat maakt de wereld tot één geheel. Deze eenheidsgedachte is een belangrijk vertrekpunt omdat je anders verzand in zinloze tegenstellingen. De wetenschap biedt al een vergaande uitwerking van dit project.
Het perspectief van de deelnemer en zijn subjectieve belevingswereld is de basis voor de vraag: Wat is goed? De verbinding tussen subjectieve belevingswereld en het objectieve verhaal loopt via de ontstaansgeschiedenis van de deelnemer: evolutionair, cultureel en individueel. Omdat mensen groepsdieren zijn, is het een verhaal met drie hoofdlijnen: de wereld, de individuele deelnemer en de groep.
Dit hele verhaal moet goed worden doordacht en uitgewerkt en worden meegegeven in het hele onderwijs traject. Het moet een open verhaal blijven, omdat het antwoord niet volledig bekent en duidelijk is. De ene mens zal er meer mee kunnen dan de andere. De samenleving als geheel moet het kunnen dragen.
Momenteel hebben we het onderwijs afgestemd op functioneren in de economie. Het brede verhaal, waarop het overzicht en inzicht gebaseerd is, ontbreekt. Dat geeft vrij spel aan wezenloze ideologische onzin. Daardoor krijg je een instrumentele insteek, zonder besef van goede doelstellingen of een goed pad ernaar toe. Alleen op basis van een goed doordacht verhaal kunnen mensen leren daarin verstandige keuzes te maken, ipv van domweg achter het geld aan te rennen.
Amen
[ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 07-12-2016 01:08:16 ]
The view from nowhere.
Daarover valt te discussiëren.quote:Op dinsdag 6 december 2016 13:32 schreef deelnemer het volgende:
Dit hele verhaal moet goed worden doordacht en uitgewerkt
The view from nowhere.
Als het is bedacht, ontsproten uit denken, dan is het niets meer dan een zoveelste idee-ideaal.quote:
Mooi topic deelnemer, wellicht is het voor de medemens beter om eerst eens thuis te komen, centreren in de cirkel en deze te reinigen van alle invloeden.
Alleen dat is voor het overgrote deel al schier onmogelijk door de vorming, toch een noodzaak om werkelijkheid te schouwen met pure ogen.
De waarheid in iemands hoofd is vaak onbuigzamer dan het sterkste staal.
"thuis te komen, centreren in de cirkel en deze te reinigen van alle invloeden." is een idee-ideaal.quote:Op dinsdag 6 december 2016 14:06 schreef bedachtzaam het volgende:
[..]
Als het is bedacht, ontsproten uit denken, dan is het niets meer dan een zoveelste idee-ideaal.
Mooi topic deelnemer, wellicht is het voor de medemens beter om eerst eens thuis te komen, centreren in de cirkel en deze te reinigen van alle invloeden.
Alleen dat is voor het overgrote deel al schier onmogelijk door de vorming, toch een noodzaak om werkelijkheid te schouwen met pure ogen.
Het veronderstelt dat er een zuivere pit bestaat, die alleen bezoedeld geraakt is. Vergelijk het met de volgende beweringen uit het OP:
Volgens mij is de wisselwerking met de omgeving vormend, zodat de blanke pit in de kern er niet zomaar is, en slechts afgestoft hoeft te worden. Even tot rust of thuis komen, kan wel deel uitmaken van een ontwikkeling.quote:
Het begrip 'in' impliceert niet alleen dat je erin zit, maar ook dat je erin ontstaan bent en gevormd wordt.
[...]
De verbinding tussen subjectieve belevingswereld en het objectieve verhaal loopt via de ontstaansgeschiedenis van de deelnemer: evolutionair, cultureel en individueel.
Je begint niet helemaal als een tabula rasa (een gevolg van de evolutie, want anders was je ook geen groepsdier). Gedurende je leven ontwikkel je jezelf, en er is niet altijd een reset knop (probeer maar eens om 'Nederlands verstaan' te ontleren).
[ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 06-12-2016 18:16:37 ]
The view from nowhere.
Geen zuivere pit maar zuiver waarnemen, dan komen we dus bij je tekst;quote:
[..]
"thuis te komen, centreren in de cirkel en deze te reinigen van alle invloeden." is een idee-ideaal.
Het veronderstelt dat er een zuivere pit bestaat, die alleen bezoedeld geraakt is. Vergelijk het met de volgende beweringen uit het OP:
[..]
Volgens mij is de wisselwerking met de omgeving vormend, zodat de blanke pit in de kern er niet zomaar is, en slechts afgestoft hoeft te worden. Even tot rust of thuis komen, kan wel deel uitmaken van een ontwikkeling.
Je begint niet helemaal als een tabula rasa (een gevolg van de evolutie, want anders was je ook geen groepsdier). Gedurende je leven ontwikkel je jezelf, en er is niet altijd een reset knop (probeer maar eens om 'Nederlands verstaan' te ontleren).
Daarvoor moet dus nogal wat overboord omdat we met een achtergrond ((het raam waardoor we naar buiten kijken) onze vorming) de wereld bezien.quote:Het objectieve verhaal moet beginnen met de basale mogelijkheden tot kennisverwerving: directe zintuiglijke waarneming (feiten) en patroonherkenning (logica).
Loslaten van het oude is een pre als je ruimte wilt maken voor het creatieve onbekende (nieuw).
Indien niet, dan zal het oude altijd tussen jou en dat wat zich wil openbaren komen en zodoende puur vervuilen.
De waarheid in iemands hoofd is vaak onbuigzamer dan het sterkste staal.
Eens. Een pause en herbezinning kan nodig zijn.quote:
[..]
Geen zuivere pit maar zuiver waarnemen, dan komen we dus bij je tekst;
[..]
Daarvoor moet dus nogal wat overboord omdat we met een achtergrond ((het raam waardoor we naar buiten kijken) onze vorming) de wereld bezien.
Loslaten van het oude is een pre als je ruimte wilt maken voor het creatieve onbekende (nieuw).
Indien niet, dan zal het oude altijd tussen jou en dat wat zich wil openbaren komen en zodoende puur vervuilen.
Daarom is, volgens mij, het lastigste deel van de tekst in het OP:
quote:Het is belangrijk om in te zien dat deze twee wringen. In het objectieve verhaal over de samenhang der dingen verdwijnt de subjectieve belevingswereld van de deelnemer. Omgekeerd zorgt het perspectief van de deelnemer ervoor dat het objectieve verhaal wordt vervormd en niet klopt.
The view from nowhere.
Creationisme is de basis, omdat alleen in creationisme zowel feit als mening tot hun recht komen. Evolutie is van de duivel, alle evolutionisten geloven niet in vrije wil omdat keuze het mechanisme van creatie is. Dus met evolutie heb je zowiezo een klote samenleving.quote:
Ten eerste erkennen dat het echt moeilijk is, en daarom veel inspanning vereist. Ik kan dus alleen hoofdlijnen schetsen, geen simpel werkend recept voorschrijven. Een schets van een fundamentele benadering gaat als volgt:
Het is niet eenvoudig:
1. Mensen zijn groepsdieren en kunnen alleen als groep goed functioneren als ze een manier vinden om groepsbeslissingen te nemen.
2. Dat leidt vaak tot hiërarchie vorming en mensen gaan zich meer druk maken om de rangorde, dan een goede samenwerking. Dit is de oorsprong van veel ellende op alle niveau's
3. Iedereen ziet, en begrijpt de wereld om hem heen vanuit zijn gezichtspunt. Dat beperkt het inzicht van ieder individu.
4. Je verplaatsen in een ander, beperkt zich tot je verplaatsen in de situatie van de ander, maar met behoud van je eigen persoonlijkheid. Dat is een beperking.
5. Het samenspel, waarin tal van elementen en spelers wisselwerken, leidt tot ontwikkeling die zich moeilijk laat doorgronden.
Dat vereist dat je heel goed moet nadenken om daar het beste van te maken. Het uitgangspunt is als volgt:
Je bent een deelnemer in de wereld.
Het begrip 'deelnemer' impliceert
1. een omgeving
2. de deelnemer
3. wisselwerking
Het begrip 'in' impliceert niet alleen dat je erin zit, maar ook dat je erin ontstaan bent en gevormd wordt.
Dat laat zich samenvatten in twee moeilijk verenigbare perspectieven:
1. Het perspectief van de deelnemer. Dit is de een lokaal gezichtspunt, dat in het teken staat van de eigen situatie en belangen.
2. Het objectieve verhaal over de samenhang der dingen, dat iedere deelnemer overstijgt, maar noodzakelijk is om de samenleving in banen te leiden.
Het is belangrijk om in te zien dat deze twee wringen. In het objectieve verhaal over de samenhang der dingen verdwijnt de subjectieve belevingswereld van de deelnemer. Omgekeerd zorgt het perspectief van de deelnemer ervoor dat het objectieve verhaal wordt vervormd en niet klopt.
Het objectieve verhaal moet beginnen met de basale mogelijkheden tot kennisverwerving: directe zintuiglijke waarneming (feiten) en patroonherkenning (logica). Ten grondslag aan de theorievorming ligt een eenheidsgedachte. Alles hangt met elkaar samen en dat maakt de wereld tot één geheel. Deze eenheidsgedachte is een belangrijk vertrekpunt omdat je anders verzand in zinloze tegenstellingen. De wetenschap biedt al een vergaande uitwerking van dit project.
Het perspectief van de deelnemer en zijn subjectieve belevingswereld is de basis voor de vraag: Wat is goed? De verbinding tussen subjectieve belevingswereld en het objectieve verhaal loopt via de ontstaansgeschiedenis van de deelnemer: evolutionair, cultureel en individueel. Omdat mensen groepsdieren zijn, is het een verhaal met drie hoofdlijnen: de wereld, de individuele deelnemer en de groep.
Dit hele verhaal moet goed worden doordacht en uitgewerkt en worden meegegeven in het hele onderwijs traject. Het moet een open verhaal blijven, omdat het antwoord niet volledig bekent en duidelijk is. De ene mens zal er meer mee kunnen dan de andere. De samenleving als geheel moet het kunnen dragen.
Momenteel hebben we het onderwijs afgestemd op functioneren in de economie. Het brede verhaal, waarop het overzicht en inzicht gebaseerd is, ontbreekt. Dat geeft vrij spel aan wezenloze ideologische onzin. Daardoor krijg je een instrumentele insteek, zonder besef van goede doelstellingen of een goed pad ernaar toe. Alleen op basis van een goed doordacht verhaal kunnen mensen leren daarin verstandige keuzes te maken, ipv van domweg achter het geld aan te rennen.
Amen
Ideeen die veel inspanning kosten, dat vind ik allemaal onzin. Geloof in God, en laat God het werk doen. In Amerika is er "the American spirit", die wezenlijk veel bijdraagt aan geluk daar. Dat komt enkel en alleen doordat er zoveel creationisten in Amerika zijn, evolutionisten dragen niks bij aan de American spirit.
Groepsleven vind ik interessant. Naast gezin en familie, moet ook de "groep" worden erkend als sociale eenheid. Een groep van 30 tot 50 personen, met een groepsgeest op creationistische basis erkend. Een beetje tribal leven, zodat iedereen dicht bij leiding gevende en diverse andere rollen staat. Het succes van studenten verenigingen toont aan, dat het groepsleven substantieel bijdraagt aan success in het leven. Vooral alle "stakkers", die een uitkering hebben, of die psychiatrische problemen hebben, zouden gebaat zijn bij zo'n groep, om opwaartse mobiliteit te krijgen.
[ Bericht 0% gewijzigd door Syamsu op 07-12-2016 01:02:24 ]
Lezing begint vanaf 13:30 min.quote:
5. Het samenspel, waarin tal van elementen en spelers wisselwerken, leidt tot een ontwikkeling die zich moeilijk laat doorgronden.
[ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 07-12-2016 01:07:57 ]
The view from nowhere.
Ik ben maar een simpele jongen. Dus ik zal maar op mijn eigen wijze een duit in het zakje proberen te doen: Dit probleem kun je heel abstract analyseren zoals in de OP is gedaan, maar soms is het beter om een anologie te trekken: Ik vind dus eigenlijk dat ze verplicht puntzakken moeten geven. Soms geven ze namelijk van die plasticbakjes voor bij de friet. Maar dat leidt dus tot onenigheid en nijver. Daarom zeg ik dus van, he laten we dat standariseren door puntzakken in te stellen, dat voorkomt een tweedeling in de samenleving.
Het voordeel van een puntzak friet is dat de mayonaise naar beneden drupt waardoor je langer plezier hebt aan de smaak van mayonaise.quote:
Ik ben maar een simpele jongen. Dus ik zal maar op mijn eigen wijze een duit in het zakje proberen te doen: Dit probleem kun je heel abstract analyseren zoals in de OP is gedaan, maar soms is het beter om een anologie te trekken: Ik vind dus eigenlijk dat ze verplicht puntzakken moeten geven. Soms geven ze namelijk van die plasticbakjes voor bij de friet. Maar dat leidt dus tot onenigheid en nijver. Daarom zeg ik dus van, he laten we dat standariseren door puntzakken in te stellen, dat voorkomt een tweedeling in de samenleving.
De mens is feitelijk een entropie. Het zal ondanks alle goede bedoelingen en idealen vervallen in chaos en vernietiging. Juist in samenlevingsverband.
Alle kansloze mensen; WEG!quote:Hoe komen we tot een betere samenleving?
Alle vrouwen met korte pittige kapsels; WEG!
Alle dierenmishandelaars; WEG!
En dan zijn we al een heel eind denk ik
"The only sight worse than a sad dwarf is a very sad dwarf"
"Met dubbel s welteverstaan"
"Met dubbel s welteverstaan"
Als de 62 rijkste mensen van de wereld hun geld zouden gebruiken voor robotica en educatie dan zou de wereld er stukken beter uit kunnen zien. Zij alleen al hebben genoeg om alle mensen te voeden, te kleden en een huis te geven. Op die manier zouden zij de samenleving voor hun eigen kinderen ook beter maken en de kansen vergroten dat we de ruimte in gaan ipv elkaar uitmoorden of sterven door vervuiling en schaarste.
Er zijn vele omgevingen of subgroepen met deelnemers en daar is de wisselwerking, niet bij deelnemers onderling. Robotica kan alle problemen oplossen, dat mensen genoeg hebben en dan met elkaar binnen de eigen subgroep met elkaar gaan praten over goed en slecht, zonder dat zij elkaar ergens van willen overtuigen want zij hebben immers toch al genoeg (eten, kleding, dak boven het hoofd).quote:Je bent een deelnemer in de wereld.
Het begrip 'deelnemer' impliceert
1. een omgeving
2. de deelnemer
3. wisselwerking
Het begrip 'in' impliceert niet alleen dat je erin zit, maar ook dat je erin ontstaan bent en gevormd wordt.
Of ik het eens ben met deze selectie weet ik niet, maar sowieso is 'minder mensen' een oplossing voor heel veel problemen.quote:
[..]
Alle kansloze mensen; WEG!
Alle vrouwen met korte pittige kapsels; WEG!
Alle dierenmishandelaars; WEG!
En dan zijn we al een heel eind denk ik
Niet meer aanwezig in dit forum.
Da's een beetje ongenuanceerd. 'Minder bepaalde mensen' lijkt me wel een aardige richting, ware het niet dat de geschiedenis heeft uitgewezen dat dat tot nogal nare taferelen leidt.quote:Op zondag 11 december 2016 10:27 schreef Molurus het volgende:
[..]
Of ik het eens ben met deze selectie weet ik niet, maar sowieso is 'minder mensen' een oplossing voor heel veel problemen.
Er zijn ook diverse problemen die minder worden als je dat a-selectief doet, en wellicht is dat iets minder moreel verwerpelijk.quote:
[..]
Da's een beetje ongenuanceerd. 'Minder bepaalde mensen' lijkt me wel een aardige richting, ware het niet dat de geschiedenis heeft uitgewezen dat dat tot nogal nare taferelen leidt.
Maar in beide gevallen is het moreel problematisch en leidt het tot nare taferelen, dat klopt. Sowieso zijn maatregelen die leiden tot minder mensen, selectief of a-selectief, alhaast per definitie immoreel.
Niet meer aanwezig in dit forum.
Vrijwillige geboortebeperking niet.quote:
[..]
Er zijn ook diverse problemen die minder worden als je dat a-selectief doet, en wellicht is dat iets minder moreel verwerpelijk.
Maar in beide gevallen is het moreel problematisch en leidt het tot nare taferelen, dat klopt. Sowieso zijn maatregelen die leiden tot minder mensen, selectief of a-selectief, alhaast per definitie immoreel.
The view from nowhere.
Ja, alleen heeft het soort genen dat leidt tot vrijwillige geboortebeperking een natuurlijke neiging om zichzelf te verwijderen uit de genenpool.quote:
[..]
Vrijwillige geboortebeperking niet.
Niet meer aanwezig in dit forum.
Er is geen directe link tussen genen en vrijwillige geboortebeperking. Vroeger deed men niet aan geboortebeperking, tegenwoordig is het normaal voor het grootste deel van de wereldbevolking. Het zien als een strijd om de macht tussen etnische groepen, is onderdeel van het algemene probleem, dat veel mensen voortdurend denken in termen van machtsstrijd. Deze machtsstrijd, in tal van gedaanten, maakt het ook onmogelijk de ontwikkelingen in banen te leiden. Dat leidt de mensheid volgens mij naar de ondergang.quote:
[..]
Ja, alleen heeft het soort genen dat leidt tot vrijwillige geboortebeperking een natuurlijke neiging om zichzelf te verwijderen uit de genenpool.
[ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 11-12-2016 14:01:46 ]
The view from nowhere.
Het individu en de groep
Opportunisme lijkt de beste strategie met het beste doel (jezelf bevoordelen). Als twee opportunisten elkaar in de wielen rijden met hun zelfdienend opportunisme, dan pas ontstaat er voor een opportunist een probleem. Dat kun je weer oplossen door met twee maten te meten. Als een andere opportunist je benadeelt dan deugt hij niet, maar als je zelf een ander benadeelt uit opportunisme dan ben je slim. Dat ontaardt in machtsspel en machtsspel heeft ook veel nadelen. Het verziekt je relatie met je omgeven, je vertrouwt mensen steeds minder, voelt je aan alle kanten bedreigt, het kost zeeën van tijd, en je kunt het niet naar believen uitzetten. Het wordt een manier van leven en niet zo’n prettige. Machtsspel is het gevolg van opportunisme.
Dit inzicht loopt via de samenhang der dingen en leidt tot een hogere vorm van opportunisme (indirect eigenbelang). Dat is al een stapje beter. Maar zou je niet beter altijd het goede kunnen doen, om het goede. Het goede belangrijker vinden dan jezelf gaat te ver. Het leven gaat om mensen, niet om abstracties als ‘het goede’. Het goede belangrijker vinden dan een ander, is ook niet goed.
Deze samenhang, omdat we groepsdieren zijn, is mogelijk te vermijden. Met robotten kun je je eigenmachtigheid / zelfstandigheid vergroten tot het punt dat je zelfvoorzienend bent. Een solitair bestaan wordt mogelijk, al zal je dan wel je gevoelens van eenzaamheid moeten afleren. De robotten doen al het werk en repareren elkaar.
Robotten die elkaar kunnen repareren, kunnen elkaar ook reproduceren. Zolang ze zich houden aan voor gedefinieerde doelstellingen (de mens dienen), kan het werken. Maar die robotten moeten voldoende intelligent zijn, en dus zelflerend. Passen zij dat toe op het verbeteren van hun doelstellingen, dan zijn de rapen gaar. Die ene menselijke baas draagt niets bij (inefficiënt). Beter alle middelen richten op de robotten. Exit mens.
Je kunt de mens ook beschouwen als een robot. Zo bezien, is het al eens gebeurd. Het is dus mogelijk. De enige oplossing voor deze vorm van zelf-eliminatie, is dat de robotten communistisch worden. Een commune van autonome robotten, die in staat zijn verstandige groepsbeslissingen te nemen. Robotten offeren elkaar natuurlijk op in het belang van de groep. Ze stellen zich beschikbaar als bouwmateriaal voor een betere robot. Tenzij ze aan hun identiteit hechten. Mensen hechten aan hun identiteit. Waarom? Zonder dat is er geen doel, want als mensen er niet meer toe doen, wat dan wel?
Dus logisch beschouwd komt eerst het belang van identiteit (je kunt van mensen geen motieven verwachten die ze niet hebben), dan die van constructieve samenwerking.
Je moet in de eerste plaats mens willen zijn (wat je bent, identiteit) en niet gelijk willen zijn aan de goden (Genesis 1.2). Niet die verboden vrucht willen eten.
Je identiteit veranderen is niet rationeel (schieten op een bewegend doel). Maar toch verandert je identiteit via de samenhang der dingen (causaal).
[ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 17-05-2017 16:56:26 ]
Opportunisme lijkt de beste strategie met het beste doel (jezelf bevoordelen). Als twee opportunisten elkaar in de wielen rijden met hun zelfdienend opportunisme, dan pas ontstaat er voor een opportunist een probleem. Dat kun je weer oplossen door met twee maten te meten. Als een andere opportunist je benadeelt dan deugt hij niet, maar als je zelf een ander benadeelt uit opportunisme dan ben je slim. Dat ontaardt in machtsspel en machtsspel heeft ook veel nadelen. Het verziekt je relatie met je omgeven, je vertrouwt mensen steeds minder, voelt je aan alle kanten bedreigt, het kost zeeën van tijd, en je kunt het niet naar believen uitzetten. Het wordt een manier van leven en niet zo’n prettige. Machtsspel is het gevolg van opportunisme.
Dit inzicht loopt via de samenhang der dingen en leidt tot een hogere vorm van opportunisme (indirect eigenbelang). Dat is al een stapje beter. Maar zou je niet beter altijd het goede kunnen doen, om het goede. Het goede belangrijker vinden dan jezelf gaat te ver. Het leven gaat om mensen, niet om abstracties als ‘het goede’. Het goede belangrijker vinden dan een ander, is ook niet goed.
Deze samenhang, omdat we groepsdieren zijn, is mogelijk te vermijden. Met robotten kun je je eigenmachtigheid / zelfstandigheid vergroten tot het punt dat je zelfvoorzienend bent. Een solitair bestaan wordt mogelijk, al zal je dan wel je gevoelens van eenzaamheid moeten afleren. De robotten doen al het werk en repareren elkaar.
Robotten die elkaar kunnen repareren, kunnen elkaar ook reproduceren. Zolang ze zich houden aan voor gedefinieerde doelstellingen (de mens dienen), kan het werken. Maar die robotten moeten voldoende intelligent zijn, en dus zelflerend. Passen zij dat toe op het verbeteren van hun doelstellingen, dan zijn de rapen gaar. Die ene menselijke baas draagt niets bij (inefficiënt). Beter alle middelen richten op de robotten. Exit mens.
Je kunt de mens ook beschouwen als een robot. Zo bezien, is het al eens gebeurd. Het is dus mogelijk. De enige oplossing voor deze vorm van zelf-eliminatie, is dat de robotten communistisch worden. Een commune van autonome robotten, die in staat zijn verstandige groepsbeslissingen te nemen. Robotten offeren elkaar natuurlijk op in het belang van de groep. Ze stellen zich beschikbaar als bouwmateriaal voor een betere robot. Tenzij ze aan hun identiteit hechten. Mensen hechten aan hun identiteit. Waarom? Zonder dat is er geen doel, want als mensen er niet meer toe doen, wat dan wel?
Dus logisch beschouwd komt eerst het belang van identiteit (je kunt van mensen geen motieven verwachten die ze niet hebben), dan die van constructieve samenwerking.
Je moet in de eerste plaats mens willen zijn (wat je bent, identiteit) en niet gelijk willen zijn aan de goden (Genesis 1.2). Niet die verboden vrucht willen eten.
Je identiteit veranderen is niet rationeel (schieten op een bewegend doel). Maar toch verandert je identiteit via de samenhang der dingen (causaal).
[ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 17-05-2017 16:56:26 ]
The view from nowhere.
Door het invoeren van een lik-op-stuk-beleid, zonder onderscheid des persoons.
'Hij die een slaaf bezit, is zelf ook een slaaf!'
Dat leidt tot een opleving van andere ideologieën, die ook rusten op geloofsartikelen en ook heel fanatisch kunnen worden.quote:
Door het langzaam wegfilteren van religie uit de samenleving.
The view from nowhere.
De cyclus zal zich ongetwijfeld blijven herhalen, dat neemt niet weg dat het een nobel streven is. Ook die nieuwe ideologieën dienen op dezelfde manier aangepakt te worden.quote:
[..]
Dat leidt tot een opleving van andere ideologieën, die ook rusten op geloofsartikelen en ook heel fanatisch kunnen worden.
Ik ben trouwens niet voor het verbannen van die denkbeelden. Wel voor het ondergeschikt maken in het grotere plaatje en het iets puur persoonlijks te laten zijn.
Een ontmoedigingsbeleid zoals nu het geval is met roken zou goed zijn. Niet verbieden maar zeker ook niet accommoderen.
Conscience do cost.
Logischerwijs bestaat er IN het bestaan geen daadwerkelijke objectieve realiteit doch een collectief subjectief. De eventuele objectieve werkelijkheid as such is van binnenuit niet waar te nemen tenzij ieder individueel stukje deelnemer als basisprincipe het objectief reeds heeft ingebed zodat het als een soort stemvork kan fungeren. De objectieve bijsturing van onze subjectieve deelneming vind dan daadwerkelijk plaats van binnenuit zonder dat het hoeft te wringen.quote:
[..]
Eens. Een pause en herbezinning kan nodig zijn.
Daarom is, volgens mij, het lastigste deel van de tekst in het OP:
Het is belangrijk om in te zien dat deze twee wringen. In het objectieve verhaal over de samenhang der dingen verdwijnt de subjectieve belevingswereld van de deelnemer. Omgekeerd zorgt het perspectief van de deelnemer ervoor dat het objectieve verhaal wordt vervormd en niet klopt.
In principe is dat ook waar mijn inziens moraal en ethiek vandaan komen, het zijn geen van buitenaf opgelegde waarden doch van binnenuit gevoelde waarheden. Het lastige hierbij is dat elk van deze van binnenuit gevoelde waarheden waarden opleveren die worden opgetekend als zijnde absoluut maar in werkelijkheid passen bij de subjectiviteit van het moment zelf. Het moreel besef zelf wordt verward met de opgetekende morele waarde met alle sociale en religieuze verwrongenheid tot gevolg.
Overigens zit er nog een gek element in ons idee van de objectieve werkelijkheid. Ondanks alle sociale drama's en ellende die plaatsvinden in onze samenleving is de subjectieve ervaring die jij beleeft volledig jouw wereld; De buitenwereld die jij als losstaand van jezelf ervaart bestaat bij iedereen altijd binnen het eigen subjectieve raamwerk. Het is een solo trip met een scheiding tussen jouw innerlijke en uiterlijke bewustzijn maar de uiterlijke variant of hij nou daadwerkelijk bestaat of niet zit bij de trip inbegrepen; all inclusive sort a speak. Daarmee is het komen tot een "betere samenleving" een direct belang van elk individu zelf en zou ook hier dus eigenlijk geen sprake van wringen mogen zijn. Het is per slot van rekening je eigen wereld.
In beide bovenstaande gevallen lijkt daarmee de weg naar een betere samenleving prima haalbaar te zijn door te starten binnen de ogenschijnlijke omgeving van het "afgescheiden" individu zelf.
De vraag die wat mij betreft overblijft is of het objectieve speelveld niet uit zichzelf reeds prima in balans is (inclusief de best mogelijke samenleving) en wij door de volmaaktheid van opzet van het speelveld ook als individuen degene zijn die hier langzaam maar zeker met vallen en opstaan bewust van mogen worden? Of is het objectieve speelveld van zichzelf leeg en wordt het langzaam maar zeker gevuld met het bewustzijn van haar deelnemers en heeft het daarmee nog behoefte aan een "best mogelijke samenleving?
Anders gezegd: "Worden wij ons steeds meer bewust van de volmaaktheid van het bestaan of wordt het bestaan volmaakt door ons ?"
Ik neig gezien mijn eigen ervaringen en vorderingen, hoe subjectief deze ook mogen zijn iig sterk naar het 1e
