Hoe komen we tot een betere samenleving?

Over de wereld

Alles is (Parmenides)
Alles is getal (d.w.z. een verhouding, Pythagoreers)
Alles is water (d.w.z. een kringloop, Thales van Milete)
Alles is atomen en leegte (Atomisten)
Alles is een massa (Galileo, Newton)
Alles is energie (19e eeuw, thermodynamica, Freud over libido, Bergson over levensenergie)
Alles is een gebeurtenis (Einstein over de 4D tijdruimte, Wittgenstein over 'alles wat het geval is', de feiten)
Alles is een perspectief (20e eeuw, Einstein over gelijktijdigheid, Bohr over kwantummetingen)
Alles is een functie (in een Hilbertruimte, QM)
Alles is een quantumveld (in een Hilbertruimte, QFT, het standaardmodel)
Alles is ...
...

Loesje

[ Bericht 1% gewijzigd door deelnemer op 17-04-2020 04:35:20 ]

Als een overgang tussen zijn en niet-zijn onmogelijk is ...

quote:

Op dinsdag 1 oktober 2019 19:36 schreef deelnemer het volgende:
• het idee van het kleinste (atomen / ondeelbaren):
- begrenst het inzoomen,
- reduceert verandering tot de verplaatsing van atomen (alleen externe beweging, bij gebrek aan een interne structuur),
- reduceert het niet-zijn tot de bewegingsruimte van atomen (leegte, ruimte of vrijheidsgraden).
(Democritus: All is atoms and void.)

... dan zijn atomen essenties (ze kunnen niet overgaan in niet-zijn, en ze kunnen niet uit elkaar vallen).

Het niet-zijn is gereduceerd tot de bewegingsruimte van atomen en biedt nog de mogelijkheid van verandering (externe beweging).

quote:

Op donderdag 14 november 2019 19:05 schreef deelnemer het volgende:
Newton's bewegingswet (de kringloop van beweging)

Newton omzeilt de vraag waaruit materie bestaat (atomen, of de vier elementen van Empedocles) door een stabiele universele eigenschap als uitgangspunt te kiezen: massa.

Je kunt nu alles op 1 hoop gooien. Haal iets van die hoop af, en definieer het als de eenheid van massa. Pak er een weegschaal bij, een balans, en je kunt aan alles een massa toekennen.

Het omzeilen van de vraag, waaruit materie bestaat (de interne structuur), heeft voordelen:
- alles is een massa.
- het reduceert de kringloop van stoffen tot de wet van behoud van massa. Omdat de vorm (structuur) is weg-geabstraheerd, verdwijnen ook de transformaties (van de ene vorm in de andere) uit beeld.
- daarom werkt de mechanica op iedere schaalgrootte. Het maakt niet uit wat je als 1 massa beschouwd. Je kunt een fiets als 1 massa beschouwen, of als een samenstelling van onderdelen met ieder een eigen massa.

Met universele eigenschap massa wordt de vorm weg geabstraheerd, en worden de atomen herleid tot massabehoud.

quote:

Op donderdag 14 november 2019 19:05 schreef deelnemer het volgende:
Hoe zit het met beweging zelf? Is een overgang tussen zijn en niet-zijn dan wel mogelijk? Gaat een bal vanzelf rollen? Of is beweging ook een behouden grootheid?

Het antwoord: Ja (impulsbehoud, toetsbaar).

Het niet-zijn (leegte of ruimte) was nodig om verandering te verklaren (bewegingsruimte te bieden). Wat leidt tot de fysische grootheid impuls. Omdat de impuls een objectieve maat heeft en behouden is, is beweging niet alleen mogelijk, maar ook een essentie, net als massa.

Impulsbehoud betekent: impuls is. Dat volstaat, als een overgang tussen zijn en niet-zijn onmogelijk is.

Een interactie is een herverdeling van impuls (i.h.a. van behouden grootheden; essenties). De samenstellingsregel is een vrijheidsgraden-en-herverdelingslogica: de (universele deterministische) bewegingswet van de ruimte (tijdruimte, Hilbertruimte). Als de bewegingswet translatie symmetrisch (universeel) is, dan is impulsbehoud een logische consequentie (stelling van Noether). Zo ontstaat een dynamisch zijn (een perpetuum mobile), zonder overgang tussen zijn en niet-zijn.

Impulsbehoud (bewegingswet) is de synthese tussen Parmenides (alles is) en Herakleitos (alles stroomt).

I.h.a. kun je de eenheid (het geheel) opdelen, als de ontstane delen vergezeld gaan met een samenstellingsregel, waarmee de delen weer tot de eenheid kunnen worden samengesteld. De identiteiten van de delen zijn niet behouden (herschikking, uitwisseling, interactie), alleen de identiteit van de eenheid is behouden (het geheel blijft hetzelfde, het is). De samenstellingsregel maakt van delen een groter geheel, en dat pad eindigt bij het geheel (zijn). Omdat je heen en terug kan, gaat er geen informatie verloren, en is er geen overgang tussen zijn en niet-zijn.

Als de samenstellingsregel een bewegingswet is (een samenstelling van de situatie voor en na), en deze is universeel en deterministisch (je kunt heen en terug), dan wordt beweging een essentie (behoud) en het zijn dynamisch (transformatief).

Drie alternatieve voorstellingen van dezelfde ontwikkeling (dezelfde bewegingswet):
- het geheel heeft alleen een interne ontwikkeling
- het atoom heeft alleen een externe ontwikkeling
- een bouwsel (inclusief de mens) heeft een interne en externe ontwikkeling.

[ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 07-05-2020 16:11:39 ]