Een schrikbarend slecht toernooi, dit jaar in Japan, dat ieder jaar weer voor de nodige centjes moet zorgen en zodoende de FIFA kas eens goed moet spekken. Ook dit jaar staat het - helaas - weer op het programma. Een contest is het nooit. Het is niet de vraag of een Europese club de prijs pakt, maar eerder welke. Een vraag die elk jaar in mei zal worden beantwoord. Niet alleen omdat zij de beste spelers hebben, maar ook omdat zij, in tegenstelling tot de tegenstanders, niet of nauwelijks leeg gekocht zullen worden.
De Europese afvaardiging is jammer genoeg weer Real Madrid, dat zoals bekend de Champions League wist te winnen. Met heel veel geluk, maar dat natuurlijk geheel terzijde. Het is voor hen (pas) de tweede keer dat ze meekomen doen, daar het toernooi officieel pas sinds 2005 bestaat - die onzin in 2000 vergeten wie voor het gemak. Zij nemen het in de finale mogelijk op tegen Atlético Nacional. De winnaar van de Copa Libertadores heeft de steun van heel Zuid-Amerika na hun prachtige geste tegenover Chapecoense. Atlético gaat een poging wagen de eerste Zuid-Amerikaanse club sinds Corinthians in 2012 te worden dat de wereldbeker weer eens naar het westen brengt. De keer daarvoor moeten we alweer terug naar 2007, toen het nu tegen degradatie vechtende Internacional het won van Barcelona, door een nog zeer jonge maar ontketende Alexandre Pato.
Echter is van dat Atlético Nacional dat de Libertadores won door Independiente del Valle te verslaan niet veel meer over. De meeste sterspelers zitten inmiddels allemaal elders. Marlos Moreno werd overgenomen door Manchester City en verhuurd aan Deportivo la Coruña en Sebastian Perez verhuisde naar Buenos Aires om voor Boca Juniors te spelen. De meest bekende, Davinson Sanchez, speelt nu voor Ajax. Wie wel (voorlopig)overbleven zijn Miguel Borja, een enorm fenomeen in de spits en het binnenkort weer in Europa gaat proberen, en Macnelly Torres, een veteraan van 32 die zich bij Atlético na jaren van afwezigheid weer terug knokte in het Colombiaanse elftal en het zelfs tot basisspeler wist te schoppen, ondanks zijn 32 jaar.
De rest van het veld wordt opgevuld door CF America, waarvan de meest bekende speler Oribe Peralta is, Auckland City, wie kent ze niet, Mamelodi Sundowns en een heleboel spleetogen uit Azië. Jeonbuk uit Zuid-Korea en een nog onbekende club uit Japan, want zij zijn de hosts. Urawa Red Diamonds dan wel Kashima Antlers.
Playoff, 8 december, match 1:
11:30 Host (t.b.d.) - Auckland City
Kwartfinale, 11 december, match 2:
08:00 Jeonbuk - CF America
Kwartfinale, 11 december, match 3:
11:30 Mamelodi Sundowns - winner match 1
Halve finale, 14 december, match 4:
11:30 Atlético Nacional - winner match 3
Halve finale, 15 december, match 5:
11:30 Real Madrid - winner match 2
Finale, 18 december:
11:30 winner match 4 - winner match 5