Wat fijn dat de treinreis zo goed ging! En wat de anderen zeggen, je zal je nu vast slechter voelen door de 'druk' van de afgelopen dagen.quote:Op maandag 21 november 2016 22:51 schreef SLP_ het volgende:
Van vrijdagavond tot en met maandagmiddag bij mijn ouders geweest en de leuke/vrolijke/sociale versie van mezelf gespeeld. Treinreis er naartoe verliep eigenlijk heel goed, terwijl ik daar zo erg tegenop zag. Was heel erg bang voor een paniekaanval in de trein, maar die is er niet geweest Kon bij mijn ouders mn draai niet vinden en ondanks dat ik 16 jaar in dat huis heb gewoond voelde het nu heel erg ongemakkelijk. Heb dat niet eerder zo gevoeld als ik logeerde. Had gelukkig niet echt veel last van nervositeit, maar het voelde gewoon heel raar aan. Weet ook niet precies waar het aan lag. Alleen zaterdagavond 1 paniekaanval gehad. Was uit eten en ik keek om me heen en toen besefte ik dat heel het restaurant propvol zat en ik oude klasgenoten zag en toen ging het niet goed. Snel naar wc gegaan en beetje tot rust gekomen, maar daarna kon ik me helemaal niet meer focussen omdat ik bang was voor een volgende. Vanavond moesten mn ouders bij mij in de buurt zijn dus brachten ze me naar huis en vroeger vond ik het altijd heerlijk om in de auto te zitten als mn vader reed, maar de rit was nu hels. Was opeens heel erg bang dat we een ongeluk zouden krijgen en vond dat mn pa heel slecht reed, terwijl ik normaal gesproken mn pa blind vertrouw in de auto. Ben heel erg bang dat mijn beoordelingsvermogen nu gewoon helemaal koekoek is omdat ik opeens in heel veel dingen gevaar zie. Het is gewoon heel erg kut dat ik nu helemaal niet weet of mijn gedachten en oordelen wel correct zijn of dat ik het overdrijf in mn hoofd. Het komt nu ik thuis ben opeens heel hard binnen dat ik misschien niet op mijn eigen oordeel kan vertrouwen. Voel me nu sowieso gewoon heel erg klote. Weet niet of het komt omdat ik nu een paar dagen al mn gevoelens zoveel mogelijk heb proberen te onderdrukken omdat ik leuk moest zijn bij mn familie en dat alles nu extra hard naar boven komt ofzo. Krijg mn lichaam en hoofd nu heel slecht onder controle. Heb erg de neiging om gewoon fles drank open te trekken zodat het beter gaat, maar dat is natuurlijk een te makkelijke oplossing.
wil je er iets over kwijt hier? En heb je al hulp gezocht?quote:Op vrijdag 25 november 2016 18:27 schreef Keep_Walking het volgende:
Ik heb niet veel zin meer in de rest van mijn leven.
Ik vind het leven gewoon klote. Te veel obstakels, te veel problemen waaraan ik moet denken. Niet van plan om zelfmoord te plegen, maar ben vermoeid.quote:Op zaterdag 26 november 2016 09:59 schreef zomie het volgende:
[..]
wil je er iets over kwijt hier? En heb je al hulp gezocht?
Is er iets waarvan je ontspant? Of in elk geval tot rust kan komen?quote:Op zondag 27 november 2016 21:42 schreef Keep_Walking het volgende:
[..]
Ik vind het leven gewoon klote. Te veel obstakels, te veel problemen waaraan ik moet denken. Niet van plan om zelfmoord te plegen, maar ben vermoeid.
Ik vind het ten 1e heel lastig hier wat zinnigs over te schrijven.quote:Op donderdag 1 december 2016 19:50 schreef Luchtbel het volgende:
Sorry maar ik voel me zo ontzettend naar de hele tijd. M'n hart klopt zoveel sneller dan passend is bij hoe moe ik ben de hele tijd. Alsof ik me niet kan redden voelt het, de hele tijd. Zo naar ver weg. Met een stem die niet klinkt als die van mij. Een lijf dat niet past en trekt. En nauwelijks controle over wat dan ook. En overal proberen maar het gevoel houden alsof niemand me hoort. Mijn behandelaar neemt me serieus hoor en is er gericht mee bezig maar het duurt zo ontzettend lang. En het voelt allemaal zo uitzichtloos en nutteloos.
Faken heeft denk ik sowieso geen zin, je houdt alleen maar jezelf daarmee voor de gek (en mensen uit je omgeving).quote:En als ik dan maar even probeer te glimlachen dan ben ik alleen een soort karikatuur van mezelf. En ook dat zit niet lekker en is helemaal niet meer vol te houden. Ik word er zo verdrietig van dat ik niet verder kom.
Voor mij is even glimlachen niet altijd verkeerd en faken. Soms is het hetzelfde als even de schouders er onder zetten, even over je grenzen gaan om iets te bereiken. Want ook al ben ik niet blij, ik heb de mensen naar wie ik lach nog altijd lief; ze mogen ook weten dat ik ze zie. Als ik even glimlach op vrijwilligerswerk is dat een contact moment, ik moet me daar vaak wel toe zetten. Maar het maakt alles iets toegankelijker.quote:Op donderdag 1 december 2016 20:28 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Ik vind het ten 1e heel lastig hier wat zinnigs over te schrijven.
Het lijkt een beetje op burn-out maar met een fikse dosis melancholie?
Je was wel al heel lang bezig als 't goed is en had al een heel lang traject achter de rug, wat dat betreft kan ik me voorstellen dat je het zat kunt zijn.
Misschien een rare vraag, maar voel je je eenzaam?
[..]
Faken heeft denk ik sowieso geen zin, je houdt alleen maar jezelf daarmee voor de gek (en mensen uit je omgeving).
Misschien dat ik later nog wat meer schrijf of dat jij reageert waar ik dan weer wat meer mee kan.
Ik weet eerlijk gezegd nieteens of je wel zit te wachten op feedback, maar niet reageren vond ik ook niks. Als je niet wou dat anderen het zouden lezen, dan had je dit (neem ik aan) niet hier neer gezet.
Ik gebruik het zelf ook weleens als groet (kan evengoed zien dat die glimlach er 1 met pijn achter de schermen is).quote:Op donderdag 1 december 2016 21:10 schreef Luchtbel het volgende:
[..]
Voor mij is even glimlachen niet altijd verkeerd en faken. Soms is het hetzelfde als even de schouders er onder zetten, even over je grenzen gaan om iets te bereiken. Want ook al ben ik niet blij, ik heb de mensen naar wie ik lach nog altijd lief; ze mogen ook weten dat ik ze zie. Als ik even glimlach op vrijwilligerswerk is dat een contact moment, ik moet me daar vaak wel toe zetten. Maar het maakt alles iets toegankelijker.
En dat lukte eerder. Maar de laatste tijd niet meer.
Wat mis je? De indruk die ik een beetje krijg (en ik vind dit lastig te verwoorden), is dat je het alsa het ware koud hebt en je warmte zou willen hebben maar twijfelt...of zo.quote:Het stadium van melancholie ben ik allang voorbij. Zonder dramatisch te willen doen. Ja ja de ironie
Eenzaam ben ik wel ja. Ondanks de prachtige dochter, bepaalde familieleden en vrienden. De situatie waarin ik nu zit brengt gewoon toch een vorm van isolement. Sowieso het praktische afgesloten zijn van jarenlang opgenomen en nu op een afstandje van de rest. Maar hoe kun je dichtbij een ander zijn als je niet eens bij jezelf kunt komen. En mijn achterlijke lijf dat me het gevoel heeft dat de tijd op is helpt niet.
Geen idee. Niets. Alles. Ik heb geen idee. Ik heb naast depressie, ook cptss en een dissociatieve stoornis het schijnt echt veel voorkomend te zijn dat herstellen lang duurt en klachten eerst verergeren et cetera. Dus dan probeer ik steeds te denken dat het normaal is en wel over gaat. Maar het voelt niet normaal en als iets dat overgaat. Ik denk overigens niet dat ik op zoek ben naar warmte ofzo. Een beetje rustiger alles meer denk ik.quote:Op donderdag 1 december 2016 21:40 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Ik gebruik het zelf ook weleens als groet (kan evengoed zien dat die glimlach er 1 met pijn achter de schermen is).
Vind je je vrijwilligerswerk je wel voldoening geven?
Wat maakte het toegankelijker? En waarom lukt dat nu niet meer?
[..]
Wat mis je? De indruk die ik een beetje krijg (en ik vind dit lastig te verwoorden), is dat je het alsa het ware koud hebt en je warmte zou willen hebben maar twijfelt...of zo.
Wat zeg je dat mooi en liefquote:[b]Op donderdag 1 december 2016 21:10 schreef Luchtbel het volgende:
Want ook al ben ik niet blij, ik heb de mensen naar wie ik lach nog altijd lief; ze mogen ook weten dat ik ze zie.
Thanks. Lief. Maar dat is ook gewoon geleerd hoor. Mijn dochter is destijds heel erg bang geweest omdat ze niet herkende hoe ik keek. Dat willen we nóóit méér.quote:Op donderdag 1 december 2016 22:33 schreef DancingPhoebe het volgende:
[..]
Wat zeg je dat mooi en lief
Je kan ook nog eens iets terugkrijgen wat de moeite is, dus hooeraaa voor de glimlach
En hoera voor proberen en doorgaan ook al weet je niet hoe! Kan me niet voorstellen hoe moeilijk dat is. Knap dat je het doet.
Ik heb het vermoeden, hang mij niet eraan op, ze bijvoorbeeld het volgende gaan doen.quote:Op donderdag 22 december 2016 10:41 schreef SLP_ het volgende:
Volgende week mn eerste behandelafspraken. Dinsdag bij de psychiater voor medicatie en donderdag bij psycholoog voor cognitieve gedragstherapie. Vooral bij dat laatste kan ik me heel moeilijk een voorstelling maken. Ik heb er een heel kinderlijk idee bij dat je allemaal opdrachtjes moet doen oid Is er iemand hier die meer kan en wil vertellen hier over?
Ik ben eens gebeten door de tandarts. Twee jaar therapie voor nodig gehad om eroverheen te komen.quote:Op donderdag 22 december 2016 10:51 schreef Droopie het volgende:
[..]
Ik heb het vermoeden, hang mij niet eraan op, ze bijvoorbeeld het volgende gaan doen.
Stel je bent een keer gebeten door een hond, daarom associeer je alle honden als een bedreiging, Je hebt een gekleurde bril gekregen, terwijl die angst grotendeels niet opgaat voor de meeste hondjes.
Dus dan gaan ze je hoofd soort van trainen met gesprekken en dat je er anders over na gaat denken.
Waar ik honden schrijf, kan je ook ouders/ school/ werkgevers/ tandartsen invullen.
Hmm, okee. Ik begin er echt heel erg tegenop te zien. In een hele korte tijd tegen zoveel mensen mn verhaal moeten doen Eerst bij HA, toen bij poh-ggz, toen bij mn intake 2 psychologen en een psychiater, en dan volgende week bij een nieuwe psycholoog en nieuwe psychiater. Snap wel dat dat erbij hoort als je eenmaal t behandeltraject ingaat, maar vind het gewoon kutquote:Op donderdag 22 december 2016 10:51 schreef Droopie het volgende:
[..]
Ik heb het vermoeden, hang mij niet eraan op, ze bijvoorbeeld het volgende gaan doen.
Stel je bent een keer gebeten door een hond, daarom associeer je alle honden als een bedreiging, Je hebt een gekleurde bril gekregen, terwijl die angst grotendeels niet opgaat voor de meeste hondjes.
Dus dan gaan ze je hoofd soort van trainen met gesprekken en dat je er anders over na gaat denken.
Waar ik honden schrijf, kan je ook ouders/ school/ werkgevers/ tandartsen invullen.
Herkenbaar ja.quote:Op donderdag 22 december 2016 22:04 schreef SLP_ het volgende:
[..]
Hmm, okee. Ik begin er echt heel erg tegenop te zien. In een hele korte tijd tegen zoveel mensen mn verhaal moeten doen Eerst bij HA, toen bij poh-ggz, toen bij mn intake 2 psychologen en een psychiater, en dan volgende week bij een nieuwe psycholoog en nieuwe psychiater. Snap wel dat dat erbij hoort als je eenmaal t behandeltraject ingaat, maar vind het gewoon kut
Heb nog maar 1x het vragenlijstje ingevuld, begin volgende week ook pas met echte behandeling. Voel me al wel wat beter ofzo, geestelijk dan. Ben me gewoon meer bewust van mn gedachtes en wat dat doet met mn lichaam, maar krijg mn lichaam niet onder controle ofzoquote:Op donderdag 22 december 2016 22:17 schreef Droopie het volgende:
[..]
Herkenbaar ja.
Zeker als het van die gesprekken zijn die langer dan een half uur duren.
Na de zoveelste keer ging ik zelf maar mijn verhaal doen en wachtte ik niet meer op de vragen.
Maar heb je wel het idee dat je vragenlijstje met de meerkeuze vragen van de laatste keren positiever zijn dan de allereerste?
Succes in ieder geval.quote:Op donderdag 22 december 2016 22:45 schreef SLP_ het volgende:
[..]
Heb nog maar 1x het vragenlijstje ingevuld, begin volgende week ook pas met echte behandeling. Voel me al wel wat beter ofzo, geestelijk dan. Ben me gewoon meer bewust van mn gedachtes en wat dat doet met mn lichaam, maar krijg mn lichaam niet onder controle ofzo
Dankjewel!quote:Op donderdag 22 december 2016 22:49 schreef Droopie het volgende:
[..]
Succes in ieder geval.
Het lichaam zal straks ook wel mee in de flow gaan met je (hopelijk) gezondere geest.
Herkenbaar. Ben daar ook helemaal klaar mee.quote:Op vrijdag 23 december 2016 09:14 schreef duracellkonijntje het volgende:
Mijn vrienden vragen zo veel aandacht van me de laatste tijd en dat kost me veel energie. Nu ben ik meer tijd voor mezelf gaan nemen en nu lopen ze daar weer over te mierenneuken. Het is ook nooit goed.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |