Depressie & Angst #138

Zit nu inmiddels 14 dagen aan fluoxetine (20mg/dag). Ik weet niet of de hoeveelheid bijwerkingen relatief hoog is, maar ik heb er wel een aantal.

Milde bijwerkingen zijn versterkte derealisatie, nachtzweten en af en toe een lichte toename van mijn angstgevoelens. Er is echter een bijwerking die momenteel mijn dagelijks leven echt hinderend maakt.

Ik heb al jaren last van kaakklachten. Wanneer ik mijn mond open doe voel ik een kleine knak in mijn kaak, en wanneer ik mijn mond te ver open doe krijg ik ernstige en zeer pijnlijke kramp. Hier heb ik nooit heel erg last van gehad en heb hier ook nooit hulp voor gezocht, echter merk ik de afgelopen drie dagen dat mijn kaakspieren en soms ook mijn tongspier erg vermoeid aanvoelen, net alsof je bij wijze van spreken een halfuur een meisje hebt liggen beffen en daarna 100 kipnuggets opeet ( ) Ik las op internet dat onbewust in je slaap tandenknarsen een bijwerking is van verschillende SSRI's, dus ik hoop dat dit probleem afneemt want zelfs praten is op het moment een vermoeiende klus.

quote:

Bedankt voor jullie reacties.
Ik was er al bang voor. Ik kan moeilijk voor iemand anders besluiten dat hij aan de bel moet trekken wanneer hij dat zelf niet wilt.
Het is gewoon heel erg moeilijk en pijnlijk om iemand zo achteruit te gaan,
maar dat is inderdaad dan mijn probleem en niet nog eens dat van hem.

Ik herken het hoor. Een vriend van mij heeft ook een psychiatrische aandoening. Uiteindelijk is het gelukkig redelijk goed gekomen (hopen dat dat zo blijft) door therapie en medicijnen, maar dat was pas nadat het al helemaal uit de hand was gelopen. Soms moet het ook eerst uit de hand lopen voordat iemand hulp aanvaardt. Ik zou het in de gaten houden. Sterkte ermee.

Ik blijf het soms zo moeilijk vinden om er voor mijn familielid met depressie te zijn. Het ging heel lang voor mijn gevoel beter met haar, alleen vorige week raakte ze weer in een dip. Ik troost haar, probeer wat afleiding voor haar te regelen, maar het lijkt ook allemaal niet echt te helpen.

Vannacht droomde ik er ook nog over. Ik wil mijn zusje zo graag beschermen en helpen, alleen aan de andere kant is die depressie zo abstract dat ik niet weet hoe. Ook heb ik de kracht niet om haar de hele tijd te ondersteunen. Ik voel me gewoon zo machteloos. Het zit me vandaag echt even hoog. Geliefden zo zien lijden is moeilijk.

Zware dag weer. Gewoon half te janken achter me laptopje uit ellende, geen positieve emoties meer voelen alleen maar negatieve. Brrr

quote:

Op vrijdag 24 februari 2017 20:39 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Ik herken het hoor. Een vriend van mij heeft ook een psychiatrische aandoening. Uiteindelijk is het gelukkig redelijk goed gekomen (hopen dat dat zo blijft) door therapie en medicijnen, maar dat was pas nadat het al helemaal uit de hand was gelopen. Soms moet het ook eerst uit de hand lopen voordat iemand hulp aanvaardt. Ik zou het in de gaten houden. Sterkte ermee.

quote:

Op vrijdag 3 maart 2017 15:18 schreef duracellkonijntje het volgende:
Ik blijf het soms zo moeilijk vinden om er voor mijn familielid met depressie te zijn. Het ging heel lang voor mijn gevoel beter met haar, alleen vorige week raakte ze weer in een dip. Ik troost haar, probeer wat afleiding voor haar te regelen, maar het lijkt ook allemaal niet echt te helpen.

Vannacht droomde ik er ook nog over. Ik wil mijn zusje zo graag beschermen en helpen, alleen aan de andere kant is die depressie zo abstract dat ik niet weet hoe. Ook heb ik de kracht niet om haar de hele tijd te ondersteunen. Ik voel me gewoon zo machteloos. Het zit me vandaag echt even hoog. Geliefden zo zien lijden is moeilijk.

Ik hou me inderdaad maar vast aan de (succes)verhalen hier.
En ik snap dat iemand het inderdaad eerst zelf moet willen om geholpen te worden.
Het is gewoon lastig om aan te nemen dat iemand geen hulp wilt terwijl hij tegelijkertijd aangeeft dat het niet goed gaat.
Zo tegenstrijdig.

Maar ook die omslag komt dan hopelijk snel.

quote:

Op dinsdag 7 maart 2017 20:25 schreef SLP_ het volgende:
Nou, ik zit inmiddels 9 weken aan de sertraline en voel me zoveel beter

Die werkte voor mij echt helemaal niet. Een groot drama, en was zoveel meer paniekerig en erg. En ik kon niet slapen

Gestopt met nemen, en het ging wel OK, tot het niet meer ging. Vandaag fluoxetine gekregen, ben benieuwd of dat wat beter werkt.

_{(hoi )}

[ Bericht 3% gewijzigd door motorbloempje op 13-03-2017 16:49:34 ]

quote:

Op dinsdag 7 maart 2017 20:25 schreef SLP_ het volgende:
Nou, ik zit inmiddels 9 weken aan de sertraline en voel me zoveel beter Therapie bij psycholoog liep vast omdat het echt niks voor mij is en ik het een beetje onzin vond allemaal dus daar zijn we mee gestopt. Over paar weken nog afspraak bij psychiater en daarna gaat waarschijnlijk mn huisarts het overnemen omdat het zo goed gaat Krijg alleen geen slaapmedicatie meer en daar baal ik eigenlijk wel heel erg van. Snap dat het verslavend is enz, maar ik heb gewoon zoveel last van mn slapeloosheid en ben heel erg bang dat ik door die slapeloosheid weer in een depressie ga vallen. Heb ook ontzettend veel last van nachtmerries door de sertraline waardoor ik als ik slaap ook niet echt tot rust kom. Meer mensen die daar zo erg last van hebben door hun antidepressiva?

Ik heb niet zo zeer slapeloosheid van Sertraline maar wel die nachtmerries.
Was de eerste weken ontzettend depressief na het nemen van sertraline en nu is het wat meer afgevlakt, maar positief effect blijft ook nog echt uit.

Hallo allemaal,

Het is echt een eeuwigheid geleden da ik hier heb gepost dus ik zal me min of meer opnieuw voorstellen.
Ik ben dus Catnip, en al jaren last van een depressie. De afgelopen tijd gaat het weer zwaar kut. En heb ik nieuwe medicatie gehad. Had eerst Fluoxetine 60 mg (geloof ik) Daarna een tijdje Paroxetine geslikt, en ben nu aan de Effexor. Slik daarbij ook Seroquel en zonodig 3 keer 1 mg Lorazepam op een dag.
Een rotzooi dus.

Over het algemeen gaat het al beter, de eerste dagen, met deze fluoxetine dan met de sertraline, maar ik merk nu op dag 3 dat ik toch een klein beetje standaard bijwerkingen zoals voorspeld door de huisarts heb, met wat vlagen echt wat compleet gestressed/angstig, om dan na wat ademhalen en een eindje lopen weer wat beter te voelen. Heel raar, maar wel een stuk beter dan met de sertraline in ieder geval. Wel fijn, aangezien ik later vandaag nog 'n presentatie moet geven... hopelijk zit ik dan niet in een meh-golfje

quote:

Op woensdag 15 maart 2017 15:14 schreef motorbloempje het volgende:
Over het algemeen gaat het al beter, de eerste dagen, met deze fluoxetine dan met de sertraline, maar ik merk nu op dag 3 dat ik toch een klein beetje standaard bijwerkingen zoals voorspeld door de huisarts heb, met wat vlagen echt wat compleet gestressed/angstig, om dan na wat ademhalen en een eindje lopen weer wat beter te voelen. Heel raar, maar wel een stuk beter dan met de sertraline in ieder geval. Wel fijn, aangezien ik later vandaag nog 'n presentatie moet geven... hopelijk zit ik dan niet in een meh-golfje

Oh heftig, presentatie geven op de eerste dagen Toch niet dé presentatie?

Sterkte!

Wel hoopvol dat dit beter lijkt te gaan.

quote:

Op woensdag 15 maart 2017 15:23 schreef Murmeli het volgende:

[..]

Oh heftig, presentatie geven op de eerste dagen Toch niet dé presentatie?

Sterkte!

Wel hoopvol dat dit beter lijkt te gaan.

Nee, niet dé presentatie Anders had ik nog even gewacht met nieuwe dingen proberen. Daar heb ik nog wel wat tijd voor om te wennen aan de medicatie (hoop ik )

quote:

Op woensdag 15 maart 2017 15:24 schreef motorbloempje het volgende:

[..]

Nee, niet dé presentatie Anders had ik nog even gewacht met nieuwe dingen proberen. Daar heb ik nog wel wat tijd voor om te wennen aan de medicatie (hoop ik )

Haha, ok, gelukkig!

Ach, ik liep mijn eerste 10 km loopje toen ik 3 dagen aan de medicatie zat nadat ik een klein jaar gestopt was. Maar ja, das toch van een wat andere orde

Sorry voor alle overlast, ik ben flink van Mn padje geweest, ik had een psychose mea culpa, mea maxima culpa.

quote:

Op zaterdag 6 juni 2015 17:39 schreef magnetronkoffie het volgende:
Maar nu komt het:
Terwijl ik aan het vertellen was, begon het -weer- te gebeuren!
mn vingers en lippen begonnen te tintelen en ik werd een beetje licht in mn hoofd.
Ik herken het, maar ik weet na al die jaren nog steeds niet wat het is. Ik heb op dat moment gezegd dat ik naar de supermarkt wou en na het uitwisselen van telefoonnummers ben ik gelijk gegaan, want als ik was gebleven en door was gegaan met vertellen, waren de symptomen alleen maar erger geworden.

Ik heb dit al misschien 10 jaar en baal er nog steeds van dat mn toenmalige begeleiders van de groepstherapie me niet gewoon vertelden wat er met me gebeurde.

En omdat de laatste tijd er altijd wel -wat- aan de hand is in mn leven, vergeet ik elke keer mn spv te vragen, dus ik zit te denken om haar maar gewoon te bellen -of- om gewoon daarheen te gaan en te vragen of iemand even 10 minuutjes tijd voor me heeft.

Edit2: Of ik bel gewoon mn eigen zusje even op, die is ten slotte pas geleden als psychologe afgestudeerd (wel leuk als ik de makkelijke weg als 1e probeer )

Edit3: Juist ja, ze neemt nooit de telefoon op en belt nooit terug, daar heb ik dus niet veel aan

Vetgedrukte weet ik nu eindelijk wat dit is, iets met paniekaanval.
het was specifiek geen hyperventilatie (maar dit wist ik al daar ik wist dat het iets psychisch moest zijn, het was altijd op momenten dat ik iets over mezelf vertelde).

Onderstreepte vind ik eerlijk gezegd onvergeeflijk van ze. Mijn behandelaars (ook de recentere) hebben me al die tijd niet de informatie gegeven die ik nodig had en -daardoor- ging het de laatste tijd zo slecht met me. Thanks he!

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

[ Bericht 1% gewijzigd door magnetronkoffie op 20-03-2017 15:25:16 ]

Verder had ik zooo erg gehoopt dat 2017 voor mij in elk geval niet nog slechter zou beginnen dan 2016...en helaas is dit dus wel gebeurd. Als 2015 was al zwaar, 2016 gewoon Zum Übergeben was, en als 2017 weer zo'n sprong achterwaards zal zijn zoals 2015 naar 2016 dat geweest is dan ga ik 2018 niet meer levend halen.

Ow en re-TVP want ik heb m'n dubbele depressie ook weer teruggevonden en ik heb recentelijk voor het eerst in meer dan 10 jaar geprobeerd mezelf opgenomen te laten krijgen op de PAAZ.

Einde update en nog gelukkig nieuwjaar yay!

Toevoegingkje: Ik heb tot zover ik weet de officiële diagnose nog niet en om eerlijk te zijn vind ik deze diagnose ook minder belangrijk. Het is voor mij alleen maar meer van hetzelfde en ondertussen weet ik nu wel waar het aan ligt. Ik heb geen zin daar ook medicatie voor te nemen. Niet alleen denk ik dat dit mijn traumabehandeling in de weg zal staan (al is het alleen maar omdat tot nu toe AD's nooit voor me gewerkt hebben en ik geen zin heb een maandenlang traject op te gaan starten op dit moment), maar ook omdat ik weet dat ik weet dat het gebrek aan AD niet de oorzaak van mijn klachten zijn.

[ Bericht 35% gewijzigd door magnetronkoffie op 20-03-2017 15:24:21 ]

Jezus zeg..

9 februari begonnen met Prozac, eerste twee weken waren qua bijwerkingen zo erg dat ik vrij heb genomen van mijn stage. Daarna ging het steeds verder vooruit en ik merkte echt dat mijn angstgevoelens veel minder waren en ik over het algemeen gelukkiger was. Het enige probleem was echter dat mijn libido heel erg minder was, en ik zat nog maar op de startdosering van 20mg. Daarom ben ik vorige week donderdag gestopt met Prozac en vanaf 12 maart begonnen met Wellbutrin (omdat ik ook ADHD heb).

Wat voel ik me op het moment toch ongelofelijk kut. Ik heb de afgelopen week 3 keer hoofdpijn gehad, waarvan ik er op het moment een ervaar. Derealisatie is versterkt, angst is terug en ook depersonalisatie is er bij gekomen. De afglelopen twee dagen voelt heel mijn lichaam een soort van verdoofd aan, het is net alsof ik dingen wel voel maar het signaal niet goed door wordt gevoerd naar mijn hersenen (dit is de beste manier waarop ik het kan uitleggen). Dit maakt me echt helemaal gek en daardoor heb ik net weer mijn eerste paniekaanval achter de rug gehad. Ik denk meteen dat er iets ergs aan de hand is etc, en ik zit mezelf hier helemaal gek te maken.

Mijn plan is om gewoon door de zure appel heen te bijten en nog een maandje te kijken of Wellbutrin z'n werk gaat doen, maar ik merk al wel dat deze bijwerkingen vele malen erger zijn dan ik bij Prozac had

Hier doet de prozac (wel een lichte dosis) zijn werk goed Gaat al zoveel beter na anderhalve week. Puike shit.

quote:

Op zondag 19 maart 2017 01:35 schreef iPancakeMix het volgende:
Jezus zeg..

9 februari begonnen met Prozac, eerste twee weken waren qua bijwerkingen zo erg dat ik vrij heb genomen van mijn stage. Daarna ging het steeds verder vooruit en ik merkte echt dat mijn angstgevoelens veel minder waren en ik over het algemeen gelukkiger was. Het enige probleem was echter dat mijn libido heel erg minder was, en ik zat nog maar op de startdosering van 20mg. Daarom ben ik vorige week donderdag gestopt met Prozac en vanaf 12 maart begonnen met Wellbutrin (omdat ik ook ADHD heb).

Wat voel ik me op het moment toch ongelofelijk kut. Ik heb de afgelopen week 3 keer hoofdpijn gehad, waarvan ik er op het moment een ervaar. Derealisatie is versterkt, angst is terug en ook depersonalisatie is er bij gekomen. De afglelopen twee dagen voelt heel mijn lichaam een soort van verdoofd aan, het is net alsof ik dingen wel voel maar het signaal niet goed door wordt gevoerd naar mijn hersenen (dit is de beste manier waarop ik het kan uitleggen). Dit maakt me echt helemaal gek en daardoor heb ik net weer mijn eerste paniekaanval achter de rug gehad. Ik denk meteen dat er iets ergs aan de hand is etc, en ik zit mezelf hier helemaal gek te maken.

Mijn plan is om gewoon door de zure appel heen te bijten en nog een maandje te kijken of Wellbutrin z'n werk gaat doen, maar ik merk al wel dat deze bijwerkingen vele malen erger zijn dan ik bij Prozac had

Hoi Pancake,

Die Welbutrin was bij mij heel erg vervelend qua bijwerkingen in het begin.
Daarna ging het beter, dus dit is echt iets waar je doorheen moet

Komt goed gozer, je mag altijd de PS4 weer een keer aanzetten he

quote:

Op woensdag 22 maart 2017 10:48 schreef motorbloempje het volgende:
Hier doet de prozac (wel een lichte dosis) zijn werk goed Gaat al zoveel beter na anderhalve week. Puike shit.

Hang in there

Ben met hulp van de huisarts m'n AD (Clomipramine) aan het afbouwen. Nu al een paar dagen op 75% van de originele dosis, gaat goed alleen inslapen is wat lastiger geworden. Lig gelukkig niet te malen ofzo dus dat is wel goed.

Hopen dat ik alles wat ik geleerd heb nu ook kan toepassen zonder medicatie .

quote:

Op woensdag 22 maart 2017 10:58 schreef Droopie het volgende:

[..]

Hoi Pancake,

Die Welbutrin was bij mij heel erg vervelend qua bijwerkingen in het begin.
Daarna ging het beter, dus dit is echt iets waar je doorheen moet

Komt goed gozer, je mag altijd de PS4 weer een keer aanzetten he

Welbutrin was bij mij eerst ook heel naar, na een tijdje werkte het wel onzettend activerend.
Eigenlijk had ik daar door mee moeten gaan maar mee gestopt omdat ik totaal geen eetlust meer had. Uiteindelijk na stoppen nog steeds geen eetlust dus had niks met de welbutrin te maken.

[ Bericht 9% gewijzigd door Quotidien op 22-03-2017 18:21:20 ]