Hahaha wat zijn peuters toch geniaalquote:Op zondag 30 oktober 2016 16:21 schreef Sylver_ het volgende:
Wij waren vandaag op het strand en daar lag een stuk cement. Nora vroeg wat het was, dus ik vertelde dat het cement is.
Sta ik een van het uitzicht en de zee te genieten, komt Nora al 'bah' roepend met haar tong uitgestoken naar me toe. Zand aan haar tong, dus ik vraag of ze aan het cement heeft gelikt![]()
Zegt ze 'ja maar daar kan je toch op blazen! Een fluit enzo...'
Dacht ze dat ik 'instrument' zei
Yup, bij 'waterig' fruit of groente. Dus bij appel, komkommer, mandarijnquote:Op maandag 31 oktober 2016 09:22 schreef Sylver_ het volgende:
Is dat altijd als hij fruit eet voor het autorijden? Iets anders eten kan wel?
Volgens mij heerst er ook weer iets, in de omgeving ook veel spugende mensen.
Hoofdpijn en grijze harenquote:Op maandag 31 oktober 2016 10:05 schreef Razztwizzle het volgende:
Welkom toastje! Alweer twee
ik vind het maar bizar hard gaan allemaal. Wat een mooie taarten en wat een leuk kind heb je toch.
Er gaat inderdaad een naar maag/buikvirus rond volgens mij. Hier zijn we allemaal enigszins hersteld van buikgriep. Gelukkig had Annie slechts één hele dunne luier waar het zo langs haar benen liep. Vond ze niet leuk, trouwens, maar samen met mama douchen maakte een hoop goed. Zo gezellig met een peuter die alles aanwijst en mijn haar wil wassen ("Niet huile mama. Iss niet ehhggg.. Niet huile.. Annie bijna klaaaaa..") en het liefst een grote fontein maakt van de douchekop.
Gisteren op een verjaardag wel drama: Annie is natuurlijk al een vrij, eh, aanwezig kind van zichzelf. En wilde gisteren geen middagslaap doen. En toen hadden we een verjaardag met meerdere kindjes in een klein huis en geen tuin.
Nouja, lang verhaal kort: Wij zijn wat eerder weggegaan, de jarige job heeft een bult op z'n hoofd wegens mijn peuter die het bijzonder moeilijk vond om een stuk duplo te delen, en in de auto terug hadden we twee krijsende kinderen want ohja de baby had ook nog honger. MAAR JE KRIJGT ER ZOVEEL VOOR TERUG.
Dat is supercool, in het donker spelen!quote:Op maandag 31 oktober 2016 10:16 schreef exode het volgende:
Het werd natuurlijk vroeg donker dus hij heeft nog in het donker in de tuin gevoetbald met mijn neefje en dat vond ie het allerleukste. 'Ik heb in het donker gespeeld!'
Spannend!quote:Op maandag 31 oktober 2016 10:18 schreef ferrari_rood het volgende:
Duimen jullie mee? Sac is zonder luier naar de go. Gisteren en eergisteren ging helemaal goed. En ook 2x 's morgens een droge luier.
optimel of karnemelk. Gewone melk zijn ze geen fan van. Eten verder alle soorten vla/yoghurt zonder problemen. Groot favoriet is griekse yoghurt aardbeiquote:Op maandag 31 oktober 2016 20:17 schreef -Bubseltje- het volgende:
Wat voor soort melk geven jullie je peuter?
Mijn meisje lijkt namelijk over haar koemelkallergie heen te zijn gegroeid(nu ei en soja nog).
En hoe is het gegaan met sac fr?
Wat vervelend Gotc. Ik herken het niet S.is gewoon altijd wagen ziek.
Ik word gek van assepoester II, Zeemeermin II en sneeuwwitje. Die heb ik de afgelopen weken echt tig keer gezien. Vandaag hebben we met zn 3 naar merlinn de Tovernaar gekekenquote:Op maandag 31 oktober 2016 16:17 schreef Omentielvo het volgende:
Goed gehandeld Razz
Hier heeft Riley afgelopen zaterdag sneeuwwitje ontdekt op Netflix. We kijken hem nu voor de vierde keer
Bij Jan werkt het ook nog niet, die is te eigenwijsquote:Op maandag 31 oktober 2016 21:36 schreef ferrari_rood het volgende:
Goitske wat fijn. Laat hij het ean en sac ook uitleggen. Eten ja daag mam. Al begint ean nu af en toe iets te proeven, sac weigert daarin tegen zo ongeveer alles.
Calcium kun je ook uit andere voeding halen; http://eten-en-drinken.in(...)zuivelproducten.htmlquote:Op dinsdag 1 november 2016 08:30 schreef Fazzoletti het volgende:
Annie![]()
![]()
Mijn peuter drinkt heel weinig melk en eet geen yoghurt/kaas. Nu eet hij verder wel veel gezonde dingen dus ik heb me niet druk gemaakt over een evt calciumtekort. Hoe vaak zouden ze melkproducten moeten eten om voldoende calcium binnen te krijgen? Ik zou evt wat vaker fruitsmoothies met melk/yoghurt kunnen maken, dat drinkt hij wel
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Appels zijn hier ook favoriet. Meneer eet er wel 3 of 4 op een dag. En daarnaast dan nog een peer en een banaan. Twee of drie boemterhammen (die hou ik erinquote:Op dinsdag 1 november 2016 08:39 schreef Franny_G het volgende:
Ja, daar twijfel ik ook wel eens aan, Fazz. I drinkt ook weinig melk en wil de laatste tijd ineens geen yoghurt meer als toetje. Ze wil alleen nog maar appels eten.. . Gelukkig wel kaas. Maar ik vind het ook lastig in te schatten wanneer het voldoende is.
Ik ben trouwens wel benieuwd hoe anderen hier omgaan met het dwingende karakter van hun peuter. I is echt een pitbull als ze iets in haar hoofd heeft zitten. Ze trekt alles uit de kast om haar zin te hebben: van door blijven zeuren tot je er gek van wordt (gewoon 100 x blijven herhalen wat je wil), tot boos worden, tot huilen, tot op de grond liggen en met dingen gooien of ons slaan. Of het gewoon wel gaan doen, terwijl wij duidelijk hebben gezegd dat het niet mag. 'Ik doe het wel, mama!'
Soms is het vrij moeilijk om niet toe te geven om er maar vanaf te zijn. En het is ook wel eens lastig in te schatten in hoeverre iets de strijd waard is. Maar zoiets als 'nee is nee' gaat er bij haar vooralsnog niet in. En een uitleg over waarom iets niet kan of mag ook niet, daar gaat ze tegenin 'Nee, dat is niet zo!' etc.
Ik heb haar gisteren voor dit gedrag twee keer even op de gang gezet. Tja, ik vind dat toch een nogal vervelende manier om iets duidelijk te maken, maar ik wist het ook niet meer zo goed, en ze ging over mijn grenzen heen.
Ik vergat dat ook altijd. Sinds we overgestapt zijn op kauwvitamines nooit meer, want J komt er zelf om vragen (vitaminesnoepjes). Zelfs dreumes snapt t al, en komt soms aangelopen met het potje vitamines (we hebben een variant die mag vanaf 1 jaar).quote:Op dinsdag 1 november 2016 10:26 schreef Fazzoletti het volgende:
Nu nog eens vitamine D druppels kopen, sinds ze op zijn al maanden is dat helemaal uit ons systeem![]()
Zoooo herkenbaar! Mijn kleuter is precies zo (en was dat als peuter ook). Ik heb er vooralsnog geen oplossing voor. Vaak is er onderliggend een ander 'probleem', iets wat hem dwars zit of dat hij spannend vindt. Hij probeert dan op deze manier zijn controle ergens over terug te nemen. Dit inzicht helpt helaas niks om ook een oplossing te vinden... Ik zeg, als ik echt klaar ben ermee, dat ik echt snap dat hij iets heel graag wil, maar dat we al nee hebben gezegd en ik niet meer in discussie ga. Hij mag boos en verdrietig zijn en ik wil hem dan graag troosten en knuffelen, maar ik stop met erover praten. Dat gaat niks veranderen en alles is al gezegd. Soms helpt dat om hem uit dat cirkeltje te komen. En heel af en toe brengen we hem naar zijn kamer om daar even rustig te worden (met of zonder 1 van ons), omdat hij zijn boosheid uit op zijn broertje of spullen. Dat voelt niet leuk, maar soms is hij gewoon overprikkeld en zit hij na 2 minuten rustig te spelen daar, dan had hij die rust even nodig.quote:Op dinsdag 1 november 2016 08:39 schreef Franny_G het volgende:
Ja, daar twijfel ik ook wel eens aan, Fazz. I drinkt ook weinig melk en wil de laatste tijd ineens geen yoghurt meer als toetje. Ze wil alleen nog maar appels eten.. . Gelukkig wel kaas. Maar ik vind het ook lastig in te schatten wanneer het voldoende is.
Ik ben trouwens wel benieuwd hoe anderen hier omgaan met het dwingende karakter van hun peuter. I is echt een pitbull als ze iets in haar hoofd heeft zitten. Ze trekt alles uit de kast om haar zin te hebben: van door blijven zeuren tot je er gek van wordt (gewoon 100 x blijven herhalen wat je wil), tot boos worden, tot huilen, tot op de grond liggen en met dingen gooien of ons slaan. Of het gewoon wel gaan doen, terwijl wij duidelijk hebben gezegd dat het niet mag. 'Ik doe het wel, mama!'
Soms is het vrij moeilijk om niet toe te geven om er maar vanaf te zijn. En het is ook wel eens lastig in te schatten in hoeverre iets de strijd waard is. Maar zoiets als 'nee is nee' gaat er bij haar vooralsnog niet in. En een uitleg over waarom iets niet kan of mag ook niet, daar gaat ze tegenin 'Nee, dat is niet zo!' etc.
Ik heb haar gisteren voor dit gedrag twee keer even op de gang gezet. Tja, ik vind dat toch een nogal vervelende manier om iets duidelijk te maken, maar ik wist het ook niet meer zo goed, en ze ging over mijn grenzen heen.
Hier nog zo'n peuter... De laatste weken is het erger dan ooit. Ik verklaar ook regelmatig de discussie voor gesloten. Verdrietig zijn mag, maar doorzeuren heeft geen zin.quote:Op dinsdag 1 november 2016 11:50 schreef Phaidra het volgende:
[..]
Zoooo herkenbaar! Mijn kleuter is precies zo (en was dat als peuter ook). Ik heb er vooralsnog geen oplossing voor. Vaak is er onderliggend een ander 'probleem', iets wat hem dwars zit of dat hij spannend vindt. Hij probeert dan op deze manier zijn controle ergens over terug te nemen. Dit inzicht helpt helaas niks om ook een oplossing te vinden... Ik zeg, als ik echt klaar ben ermee, dat ik echt snap dat hij iets heel graag wil, maar dat we al nee hebben gezegd en ik niet meer in discussie ga. Hij mag boos en verdrietig zijn en ik wil hem dan graag troosten en knuffelen, maar ik stop met erover praten. Dat gaat niks veranderen en alles is al gezegd. Soms helpt dat om hem uit dat cirkeltje te komen. En heel af en toe brengen we hem naar zijn kamer om daar even rustig te worden (met of zonder 1 van ons), omdat hij zijn boosheid uit op zijn broertje of spullen. Dat voelt niet leuk, maar soms is hij gewoon overprikkeld en zit hij na 2 minuten rustig te spelen daar, dan had hij die rust even nodig.
Ja, dat lijkt het bij I ook wel te zijn. Ze is verbaal sterk, en kan zich daarin goed roeren, maar andere kinderen geven op andere manieren tegenwicht en uitdaging en dat heeft ze volgens mij echt nodig. Ze ging vanochtend in ieder geval weer huppelend naar het kdv. Ik ben echt blij dat ze daarheen gaat. Ze kan er echt haar 'ei' kwijt.quote:Op dinsdag 1 november 2016 11:53 schreef mousemicky het volgende:
Ik hoop dat t overgaat als ie eenmaal op school zit, lijkt er op dat ie wat meer uitdaging nodig heeft, en vooral contact met andere kinderen. Afleiding is key hier.
Bij I gaat het veel gepaard met 'claimgedrag' naar mij toe. Daar zal ook een reden voor zijn. Maar ik vind het niet zo eenvoudig om die goed te achterhalen. Ze krijgt echt veel aandacht van mij, maar het lijkt nooit genoeg, alsof ze juist met mij iets uit wil vechten en tegelijkertijd ook continue bevestiging wil krijgen. Nu ik dit zo typ denk ik ineens: oh, dat is ook best logisch misschien. Ik ben degene bij wie ze zich het meest veilig voelt. Ze probeert dingen uit, test haar grenzen, maar wil ook voelen dat ik haar niet loslaat.quote:Op dinsdag 1 november 2016 11:50 schreef Phaidra het volgende:
[..]
Zoooo herkenbaar! Mijn kleuter is precies zo (en was dat als peuter ook). Ik heb er vooralsnog geen oplossing voor. Vaak is er onderliggend een ander 'probleem', iets wat hem dwars zit of dat hij spannend vindt.
Wanneer begint je verlof? Mama veel thuis vond mijn peuter echt heerlijk. En omdat ik niet veel meer kon vaak lekker samen tv kijken, boekjes lezen of in bad. Heel gezelligquote:Op woensdag 2 november 2016 08:34 schreef Stormqueen het volgende:
Ach, zo te lezen is het gedeelde smart![]()
Oh, ik herken dit zoquote:Op dinsdag 1 november 2016 13:47 schreef Phaidra het volgende:
Dat claimgedrag herken ik ook. Bij alles was het "MAMA MOET HET DOEN". Ik werd er helemaal gek van. Ik heb ook regelmatig gezegd: Mama kan niet alles alleen doen. Je hebt ook een papa en die kan je ook erg goed helpen. Ik voelde me ook zo rot tegenover mijn vriend. Hij was er echt verdrietig over. Het claimgedrag werd wel beter als we alles heel voorspelbaar maakten. We wisselen elkaar heel strikt af met de kinderen naar bed brengen, bijvoorbeeld. Ene dag doe ik I, en dan zit ik met het avondeten naast A. En de volgende dag andersom. Het geeft I. houvast en gek genoeg was dat voldoende.
Naar school gaan heeft zeker geholpen. Hij werd daardoor binnen 2 weken een heel ander kind. Inmiddels gaat hij volle bak naar school en BSO (en vrijdag aan het eind van de middag zwemles) en merk ik dat hij weer te vermoeid is om thuis nog zichzelf 'in balans' te houden. Dus zijn ook de discussies en drama's teruggekeerd. Vanmorgen nog was hij heel boos omdat hij niet zelf zijn kamerdeur wilde openmaken en ik dat niet op afroep voor hem wilde doen. Echt hoor, soms maakt hij het zichzelf zo moeilijk.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |