R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Net een baby, partner had affaire van bijna een jaar
Even een kloon.
Ik zit met een probleem en wil graag weten of er mensen dit misschien ook hebben meegemaakt en mij kunnen adviseren.
Ik heb sinds 10 jaar een relatie. Hij is nu 33 en ik 30. Het ging naar mijn idee redelijk goed. Geen grote up and downs, gewoon zijn gangetje. Eind 2014 kregen wij ons eerste kindje. Toen hij bijna een jaar was, ging het even wat minder. Ik kan niet eens zeggen wat er precies loos was, maar mijn partner leek onbereikbaar. Hij was meer weg en als hij wel aanwezig was, was hij toch afwezig. Bij jullie gaan nu misschien de alarmbellen rinkelen, maar bij mij niet. Ik ben niet wantrouwend; als je iemand goed kunt voorliegen ben ik het wel. We kabbelden wat voort en hij zei dat er niets was. Ondertussen bleek in november vorig jaar dat ik zwanger was. Niet helemaal gepland maar wel gewenst en welkom. Hij leek ook blij maar was nog steeds veel weg. Uit verschillende hoeken begon ik berichten te krijgen dat hij was gespot met een andere dame en wel in onze woonplaats! Toen begon ik wat door te krijgen. Het is een erg gesloten man en hij heeft geen vrouwelijke vriendinnen, dus het was onwaarschijnlijk dat hij gewoon "gezellig" wat aan het drinken was. Uiteraard ontkende hij alles. Ik wilde hem zo graag geloven.
De bewijzen stapelden zich op. Een maand voor de uitgerekende datum ben ik achter de pijnlijke waarheid gekomen. Er was geen ontkomen meer aan; Hij heeft sinds september 2016 een relatie gehad met een ander. Niet een scharrel, iets eenmaligs, maar gewoon maandenlang een affaire. De grond zakte onder mijn voeten vandaan. Hij heeft een dubbelleven geleid, ook terwijl ik zwanger was. Hoogzwanger heb ik mij laten testen, verder nog geen actie ondernomen. Het kindje werd al bijna geboren en wist niet wat ik kon doen. Hij gaf alles toe en we besloten na de geboorte verder te denken over de toekomst. We hebben elkaar wekenlang genegeerd en zelfs tijdens de bevalling was er een ijskoude sfeer.
In juli werd onze zoon geboren. De kraamweken waren prachtig en hels tegelijk. Naar buiten waren we het perfecte gezinnetje, van mijn kant wist niemand ervan. Van zijn kant bleken vrienden en een enkel familielid op de hoogte. Nu is ons zoontje alweer een paar maanden en kabbelt het voort. Vorige maand heb ik de "andere vrouw" benaderd. We hebben goed gepraat. Ergens kon ik het nog steeds niet geloven maar eht werd me duidelijk hoe ver hun contact ging. Zij is ook voorgelogen. Ze stuurde me screenshots die er niet om logen. Het ergste was dat ze elkaar in augustus nog hebben gezien, na de bevalling dus. Toen wist ik al van de affaire en ging hij doodleuk verder. Nadat zij ook achter de hele waarheid kwam, heeft hij haar zelfs nog verteld dat hij niet op het kindje zat te wachten, niet meer van me hield en alleen bij me bleef vanwege de kinderen. Ik las nog veel meer dingen, maar die maken het verhaal iets te herkenbaar. Het was heel pijnlijk en liet niks te raden over.
Ik weet niet meer wat te doen. Uit elkaar gaan heeft zoveel consequenties. Het bizarre is dat we ons leventje gewoon doorleven alsof er niets is. We gaan als gezin naar familiefeesten en zorgen samen voor de kinderen. Hij is een goede vader. Soms denk ik dat dit leventje wel vol te houden is voor de komende jaren, soms komt er weer zoveel walging naar boven. Walging over bijna een jaar liegen en bedriegen, de meest vreselijke dingen over mij zeggen en doodeluk bij mij in bed kruipen nadat hij met haar was. Ik zou zo graag mijn zoontjes een gezinssituatie bieden met vader en moeder in 1 huis.
Wie heeft er zoiets meegemaakt? Ben je toen gebleven of weggegaan?
Ik zit met een probleem en wil graag weten of er mensen dit misschien ook hebben meegemaakt en mij kunnen adviseren.
Ik heb sinds 10 jaar een relatie. Hij is nu 33 en ik 30. Het ging naar mijn idee redelijk goed. Geen grote up and downs, gewoon zijn gangetje. Eind 2014 kregen wij ons eerste kindje. Toen hij bijna een jaar was, ging het even wat minder. Ik kan niet eens zeggen wat er precies loos was, maar mijn partner leek onbereikbaar. Hij was meer weg en als hij wel aanwezig was, was hij toch afwezig. Bij jullie gaan nu misschien de alarmbellen rinkelen, maar bij mij niet. Ik ben niet wantrouwend; als je iemand goed kunt voorliegen ben ik het wel. We kabbelden wat voort en hij zei dat er niets was. Ondertussen bleek in november vorig jaar dat ik zwanger was. Niet helemaal gepland maar wel gewenst en welkom. Hij leek ook blij maar was nog steeds veel weg. Uit verschillende hoeken begon ik berichten te krijgen dat hij was gespot met een andere dame en wel in onze woonplaats! Toen begon ik wat door te krijgen. Het is een erg gesloten man en hij heeft geen vrouwelijke vriendinnen, dus het was onwaarschijnlijk dat hij gewoon "gezellig" wat aan het drinken was. Uiteraard ontkende hij alles. Ik wilde hem zo graag geloven.
De bewijzen stapelden zich op. Een maand voor de uitgerekende datum ben ik achter de pijnlijke waarheid gekomen. Er was geen ontkomen meer aan; Hij heeft sinds september 2016 een relatie gehad met een ander. Niet een scharrel, iets eenmaligs, maar gewoon maandenlang een affaire. De grond zakte onder mijn voeten vandaan. Hij heeft een dubbelleven geleid, ook terwijl ik zwanger was. Hoogzwanger heb ik mij laten testen, verder nog geen actie ondernomen. Het kindje werd al bijna geboren en wist niet wat ik kon doen. Hij gaf alles toe en we besloten na de geboorte verder te denken over de toekomst. We hebben elkaar wekenlang genegeerd en zelfs tijdens de bevalling was er een ijskoude sfeer.
In juli werd onze zoon geboren. De kraamweken waren prachtig en hels tegelijk. Naar buiten waren we het perfecte gezinnetje, van mijn kant wist niemand ervan. Van zijn kant bleken vrienden en een enkel familielid op de hoogte. Nu is ons zoontje alweer een paar maanden en kabbelt het voort. Vorige maand heb ik de "andere vrouw" benaderd. We hebben goed gepraat. Ergens kon ik het nog steeds niet geloven maar eht werd me duidelijk hoe ver hun contact ging. Zij is ook voorgelogen. Ze stuurde me screenshots die er niet om logen. Het ergste was dat ze elkaar in augustus nog hebben gezien, na de bevalling dus. Toen wist ik al van de affaire en ging hij doodleuk verder. Nadat zij ook achter de hele waarheid kwam, heeft hij haar zelfs nog verteld dat hij niet op het kindje zat te wachten, niet meer van me hield en alleen bij me bleef vanwege de kinderen. Ik las nog veel meer dingen, maar die maken het verhaal iets te herkenbaar. Het was heel pijnlijk en liet niks te raden over.
Ik weet niet meer wat te doen. Uit elkaar gaan heeft zoveel consequenties. Het bizarre is dat we ons leventje gewoon doorleven alsof er niets is. We gaan als gezin naar familiefeesten en zorgen samen voor de kinderen. Hij is een goede vader. Soms denk ik dat dit leventje wel vol te houden is voor de komende jaren, soms komt er weer zoveel walging naar boven. Walging over bijna een jaar liegen en bedriegen, de meest vreselijke dingen over mij zeggen en doodeluk bij mij in bed kruipen nadat hij met haar was. Ik zou zo graag mijn zoontjes een gezinssituatie bieden met vader en moeder in 1 huis.
Wie heeft er zoiets meegemaakt? Ben je toen gebleven of weggegaan?
Dank voor je advies. Zelf neig ik nu meer naar blijven, maar wel met grote twijfel.quote:Op vrijdag 28 oktober 2016 14:44 schreef motorbloempje het volgende:
Uit elkaar gaan en goede afspraken maken over co-ouderschap.
Succes en sterkte.
Inderdaad, gewoon blijven. Voor de kinderen.quote:
[..]
Dank voor je advies. Zelf neig ik nu meer naar blijven, maar wel met grote twijfel.
Misschien helpt het om nog een kind met hem te maken, meestal helpt een kind om de relatie te verbeteren.
Sterkte, succes.
Er is geen alternatief, gewoon uit elkaar gaan. Je zal zien, dat het uiteindelijk zal opluchten en je meer adem geeft
Er is geen alternatief, gewoon uit elkaar gaan. Je zal zien, dat het uiteindelijk zal opluchten en je meer adem geeft
Blijkbaar nietquote:
[..]
Inderdaad, gewoon blijven. Voor de kinderen.
Misschien helpt het om nog een kind met hem te maken, meestal helpt een kind om de relatie te verbeteren.
Ik snap je sacasme maar het is niet eenvoudig om weg te gaan in deze situatie.
Blijven bij iemand die willens en wetens voor blijft liegen is jezelf voor de gek houden en ook nog eens slecht voor je eigen welzijn. Eenmaal vergeten, soit, maar als iemand dan gewoon doorgaat zou echt einde verhaal moeten zijn.quote:
[..]
Dank voor je advies. Zelf neig ik nu meer naar blijven, maar wel met grote twijfel.
Ja, je kind is belangrijk, maar jij bent dat ook,
Daarbij, opgroeien met een moeder die ongelukkig is, en een vader misschien ook, die bij de vader blijven 'voor de kinderen' is voor de kinderen ook niet ideaal, dat gaan ze ook wel merken.
Ja doei.
Je blijft toch niet bij zo'n gast? Een affaire is toch wel iets heel anders dan een keer vreemdgaan. Uit alles blijkt dat hij niet meer van jou houdt. Wil je serieus bij iemand blijven die eigenlijk niet meer bij jou wil zijn?
Vooral het feit dat hij rustig doorgaat met de affaire terwijl jij het weet moet toch toch wel helpen bij de beslissing. Waar is je zelfrespect gebleven??
Vooral het feit dat hij rustig doorgaat met de affaire terwijl jij het weet moet toch toch wel helpen bij de beslissing. Waar is je zelfrespect gebleven??
Nope, is niet makkelijk. Het alternatief, toch bij elkaar blijven, is ook niet makkelijk. Ik denk zelfs op termijn veel zwaarder. En de vader wil het ook (neem ik aan)quote:
[..]
Blijkbaar niet
Hij wil niet weg bij zijn kinderen, dus een soort verstandshuwelijk houden. Hij heeft haar overal geblokkeerd.quote:Op vrijdag 28 oktober 2016 14:52 schreef JaniesBrownie het volgende:
Hoe is t nu met hem en haar?
Hebben ze nog contact?
Weet je wat híj wil?
Waarom heeft hij haar geblokkeerd?quote:
[..]
Hij wil niet weg bij zijn kinderen, dus een soort verstandshuwelijk houden. Hij heeft haar overal geblokkeerd.
maar waarom een verstandshuwelijk? En geen gewoon huwelijk?quote:
[..]
Hij wil niet weg bij zijn kinderen, dus een soort verstandshuwelijk houden. Hij heeft haar overal geblokkeerd.
En waarom zou hij in een verstandshuwelijk niet weerbuiten de pot pissen? Dan lijkt de eenzaamheid en dus de verleiding me nog groter
Ja, nee dus. Jij wilt je leven op z'n minst 15 jaar 'on hold' zetten zogenaamd voor het welzijn van je kinderen? uiteindelijk zijn jullie van zo'n beslissing allemaal de dupe....quote:
dus een soort verstandshuwelijk houden
Uit elkaar gaan en alles goed regelen kost moeite ja, wrsch ook heel veel moeite de komende jaren die nog volgen, maar als het meezit leer je in die nieuwe periode beide iemand kennen die jullie daar liefdevol in kunnen steunen. Anders sta je er helemaal alleen voor.
Ja doei.
Ja, dat heeft hij tegen haar gezegd, dat hij niet van mij houdt. Zelf kreeg ik de indruk dat hij heus wel van me hield. Aanvaarden dat het niet zo is, is lastig.quote:
Je blijft toch niet bij zo'n gast? Een affaire is toch wel iets heel anders dan een keer vreemdgaan. Uit alles blijkt dat hij niet meer van jou houdt. Wil je serieus bij iemand blijven die eigenlijk niet meer bij jou wil zijn?
Vooral het feit dat hij rustig doorgaat met de affaire terwijl jij het weet moet toch toch wel helpen bij de beslissing. Waar is je zelfrespect gebleven??
hij wil dus niet júllie relatie houden en verbeteren, hij wil niet weer samen met jou een echt stel zijn?quote:
[..]
Hij wil niet weg bij zijn kinderen, dus een soort verstandshuwelijk houden. Hij heeft haar overal geblokkeerd.
En jij, zou jij dat wíllen?
Even trots, boosheid, wat je zou moeten willen/voelen en de wat je wil voor de kinferen kinderen daargelaten.
Wat zou jij willen, met hem?
compact en kleverig.
Hij wil met haar kappen, omdat hij zijn kinderen dagelijks wil blijven zien.quote:
[..]
Waarom heeft hij haar geblokkeerd?
En neit omdat hij dus van jou houdt. Dát is belangrijk in een relatie/huwelijk. Als hij z'n kinderen wil blijven zien kan dat ook op een volwassen manier als jullie uit elkaar zijn.quote:
[..]
Hij wil met haar kappen, omdat hij zijn kinderen dagelijks wil blijven zien.
Ja doei.
maar niet om jou dus. Dat is toch super pijnlijk? Wat vind je daar oke aan? Hij doet iets wat super kwetsend is en wil dan bij je blijven, niet voor jou maar voor zijn eigen gewinquote:
[..]
Hij wil met haar kappen, omdat hij zijn kinderen dagelijks wil blijven zien.
Sorry, ik heb er geen antwoord op. Hij wil er een soort van het beste ervan maken. Dus proberen minder ruzie, een betere verstandhouding en als gezin verder.quote:
[..]
hij wil dus niet júllie relatie houden en verbeteren, hij wil niet weer samen met jou een echt stel zijn?
En jij, zou jij dat wíllen?
Even trots, boosheid, wat je zou moeten willen/voelen en de kinderen daargelaten.
Wat zou jij willen, met hem?
Wat ik zelf wil, nog geen idee.
Het idee dat er een soort stiefmoeder gaat komen, breekt mijn hart. Je hebt natuurlijk wel gelijk.quote:
[..]
Ja, nee dus. Jij wilt je leven op z'n minst 15 jaar 'on hold' zetten zogenaamd voor het welzijn van je kinderen? uiteindelijk zijn jullie van zo'n beslissing allemaal de dupe....
Uit elkaar gaan en alles goed regelen kost moeite ja, wrsch ook heel veel moeite de komende jaren die nog volgen, maar als het meezit leer je in die nieuwe periode beide iemand kennen die jullie daar liefdevol in kunnen steunen. Anders sta je er helemaal alleen voor.
Ach, als je het samen goed regelt kunnen de kinderen twéé liefdevolle ouderparen hebben waar ze op terug kunnen vallen. Als je zo blijft aanmodderen hebben ze wrsch het gevoel niet in een liefdevol afstandelijk gezin op te groeien...quote:
[..]
Het idee dat er een soort stiefmoeder gaat komen, breekt mijn hart. Je hebt natuurlijk wel gelijk.
Ja doei.
Net een baby, partner had affaire van bijna een jaar
