Het peutertopic (2-4 jaar) deel 197

quote:

Op dinsdag 25 oktober 2016 13:04 schreef Chanty het volgende:
Nou bij mij komen momenteel alleen de grootste doemscenario's naar boven dat ze mijn kinderen afpakken het gaat de laatste maand trouwens hartstikke goed. Lucas komt ineens ook knuffels geven, gewoon zomaar. Niet een keer tegen hem geschreeuwd en al zijn driftbuien kunnen tackelen op voorhand of kunnen begeleiden. Gewoon omdat ik mij ei kwijt kon en wat algemene tips kreeg.

Volgens mij is dat nou juist niet de insteek van stevig ouderschap. Er moet sowieso nogal wat gebeuren voor daar uberhaupt over gepraat wordt (je kind geen eten geven, stelselmatig lichamelijk mishandelen, opsluiten in zijn kamer urenlang... dat soort dingen doe jij niet )

De instantie die dat soort dingen verzorgt is nu eenmaal de jeugd GGZ en die zijn daar voor opgeleid.

Als ze zien dat t goed gaat of als jij aangeeft dat je het goed vindt gaan dan is dat gewoon prima, klaar. Je bent niet onder toezicht gesteld ofzo.

Oh chanty wat vervelend dat je zo denkt. Kwakzor legt het al goed uit.

Bij niemand wordt zomaar een kind uit huis geplaatst. Je moet het echt heel bont maken willen ze dat doen.

Al roepen mensen bij wie dat gebeurd is meteen het is de schuld van jz.

quote:

Op dinsdag 25 oktober 2016 09:25 schreef Mineola het volgende:

[..]

Ik breek even in want had het hier laatst ook over met iemand, en toen probeerde ik precies wat jij zegt te verwoorden. Want dit is hoe ik er ook over denk. Ik ben helemaal niet bezig met genderneutraal opvoeden, ik koop eigenlijk gewoon speelgoed dat aansluit bij hun interesses. En hier dus een gevoelig jongetje dat nagellak prachtig vindt maar ook vanaf baby al een grote voorliefde voor alles met wielen heeft en al heel lang blauw als favoriete kleur heeft. Bijzonder te zien dat dat er toch ergens al in zit. Want ik kan hem op elke baby die voorbij komt wijzen, want dat valt mij dan op, en dat vindt hij oprecht leuk en lief (die baby is nog heel klein he mama!) maar hij ziet toch echt die vuilniswagen verderop en ommegot daar moeten we echt naar kijken!

Er zit ongetwijfeld een nurture factor in bij dit soort dingen maar ik denk dat er van nature ook al duidelijk verschillen zijn, en ik vind het niet stereotyperend of zo om dat te benoemen.

En succes vanmiddag Omen! Ik vond het ook zo zielig van die prikken omdat ze het zo bewust mee krijgen nu, maar het viel enorm mee. De arts prikte goed en het was voorbij voor hij het door had. Hopelijk bij jullie ook zo! (Loj, ik had het dus niet verteld, het meten en wegen was hier de vorige keer al een heikel punt dus ik wilde er vooral relaxed over zijn)

Ik denk dat je het er met mij toen over had! Ik denk ook dat we in de praktijk eigenlijk hetzelfde doen, namelijk uitgaan van de interesses van ons kind, of dat nou de gender 'bevestigt' of niet. Wat ik bedoelde met genderneutraal, is dat ik iig niet m'n dochter alleen maar roze en rokjes geef omdát het een meisje is, wel als ze dat zelf zou willen (en daarom loopt ze dus ook 90% vd tijd in rokken en jurken en is ze opgegeven voor ballet (wiens genen zijn dat )
Ik merk zelf dat veel mensen 'van buitenaf' wel bijvoorbeeld cadeaus geven of opmerkingen maken omdát het een meisje is. En dat vind ik echt stom. Pas keek dochter naar een jongen op straat met een blauwe ballon, en toen zei die moeder 'dat meisje wil denk ik ook een ballon, maar natuurlijk geen blauwe he' en toen zei dat kleine ventje 'nee een roze, want ze is een meisje'. Dat vind ik dan echt superstom. Ook dat dochter dat dan hoort, waardoor het dan lijkt alsof blauw niet haar favo kleur mag zijn ofzo. En daarom vind ik het mega-irritant dat kleren/speelgoed in de winkel en catalogus op sekse geordend zijn, los van het feit dat meisjes vast vaker de pop kiezen dan de auto enzo. Want dat dat geen nurture maar nature is ook, daar ben ik wel van overtuigd. Maar dat (constant) benoemen dus tegen kinderen dat iets voor jongen/meisje is, vind ik dus stom.

Ha, ja dat heb ik dus ook.
Kinderen krijgen speelgoed wat bij hun interesse ligt en wat ze zelf dus leuk vinden. Dat zijn dus auto's (of iets met wielen) voor L, W heeft niet zo'n specifieke voorkeur. Die vind het meeste wel leuk, maar houd niet zo van jurken en tutten, wél van nagellak. Oh en L is degene die het meest met poppen speelt eigenlijk (die moeten dan wél in de auto uiteraard, of in hun bedje en dan praat hij voor ze: nee, niet bedtijd niet! wél, pop sape!)

Maar als er cadeautjes gewoon op sekse worden uitgezocht krijg ik ook jeuk. vond het vroeger vreselijk dat ik een plastic popje kreeg en de jongens een cool vliegtuigje.

Ik ken eigenlijk heel weinig ouders/mensen die enorm benoemen dat iets voor een jongen of meisje is/zou zijn. En ik geloof niet dat mijn kinderen ergens last van hebben, toen ik vanmorgen een leuk zalmroze truitje bij Vero Moda zag (voor mezelf!) en tegen Sticker zei 'Wat vind je hier van?' reageerde hij met 'Wel leuk, maar dat is echt veel te groot voor mij'

hahaha, herkenbaar. lekker alles op jezelf betrekken!

Als ik W vraag of ze iets wil eten en ze zegt nee en ik ga vervolgens een boterham maken, krijg je vervolgens zo'n zeurhuil met "Nee! Ik wil geen pindakaas..." "Nee lieverd, maar ik wil zelf wél iets eten, jij wilde toch niks?"

Ik liep met L langs een parkeerplaats. Hij loopt keurend langs de auto's. Handje op elke bumper. Stopt bij een nogal duur uitziende bak, handje op bumper en uit zijn tenen zei hij: "Auto Mooi!"
Kwam de eigenaar er net aanlopen. Echt die trotse blik van die meneer

Jep, dat gebeurt hier ook. En J bedenkt ook regelmatig wat zijn broertje wil. "Mama, F wil ook hagelslag op zijn boterham hoor". Ehr, nee J, dat vind jij lekker, je broertje krijgt jam/ worst/ appelstroop...

Verder vind ik het gedoe rondom prinsessen en het schoonheidsideaal enorm lastig. Ik ben opgegroeid met een extreem verstoord zelfbeeld, en eigenlijk is dat met regelmaat nog wel een dingetje. Mijn man zegt wel eens dat ik op een ongezonde manier me bewust ben van mijn eigen uiterlijk, ik verontschuldig me er ook vaak voor.. 'Sorry dat ik er zo slecht uitzie jongens, het was een zware dag' Of gewoon heel verdrietig worden van hoe lelijk je bent inclusief dramatische huilbui in foetushouding (je zou denken dat ik na alles wat er is gebeurd wel goed weet dat uiterlijk niet het belangrijkste is he..) Dat voortdurend bezig zijn met hoe ik er uit zie, het is vermoeiend. En geen goed voorbeeld voor mijn kinderen. Vreemde is dat ik echt niet wakker lig van andermans mening over mijn uiterlijk, ik wil zelf gewoon aan zekere eigen bedachte standaarden voldoen ofzo? Het gaat wel ver terug, ik weet niet beter dan dat mijn familie het heeft over hoe bleek/dun ik ben. Tel daarbij op dat ik flink gepest werd en je hebt een ijzersterk recept voor een knaller van een gebrek aan zelfvertrouwen

Mijn therapeute en ik zouden net aan de slag gaan met mijn zelfbeeld toen Elva overleed, het is er sindsdien niet meer van gekomen. Misschien wel goed om weer op de agenda te zetten..

quote:

Op dinsdag 25 oktober 2016 16:07 schreef L-E het volgende:
Ik ken eigenlijk heel weinig ouders/mensen die enorm benoemen dat iets voor een jongen of meisje is/zou zijn. En ik geloof niet dat mijn kinderen ergens last van hebben, toen ik vanmorgen een leuk zalmroze truitje bij Vero Moda zag (voor mezelf!) en tegen Sticker zei 'Wat vind je hier van?' reageerde hij met 'Wel leuk, maar dat is echt veel te groot voor mij'

Ik hoor het echt heel vaak (niet zozeer bij vrienden hoor, vooral op straat in het wild zoals svane omschrijft).
Hehehe sticker

quote:

Op dinsdag 25 oktober 2016 16:16 schreef mousemicky het volgende:
Jep, dat gebeurt hier ook. En J bedenkt ook regelmatig wat zijn broertje wil. "Mama, F wil ook hagelslag op zijn boterham hoor". Ehr, nee J, dat vind jij lekker, je broertje krijgt jam/ worst/ appelstroop...

Oh jaaa, hier wordt ook regelmatig kleine broer op pad gestuurd met discutabele vragen. 'Mogen wij zes snoepjes en patat eten en laat opblijven en pizza bestellen?'
-Nee.
'Oke dan nemen we een hond'

Wait whut

ja, ik hoorde gister nog: niet zo piepen, je bent toch geen meisje!
(mogen die wél piepen dan?)

Oh en zag een t-shirt met: girls can also have fun, just like boys (dat trek je je dochter toch niet aan?)

Oh en zo'n verstoord zelfbeeld is naar. Mijn moeder heeft daar ook veel last van gehad. Altijd vergeleken met een stuk jonger en tengerder en pienterder zusje. dacht ook lang dat ze lelijk en dom was. Ik heb er zelf geen last van gelukkig, vind uiterlijk gewoon niet zo belangrijk. Loop ook het liefst in een grote slobbertrui en het zal me worst wezen of dat mooi gevonden wordt of niet. Hij zit lekker en is warm
Maar onder enige dwang van mijn moeder heb ik ook heus leuke kleren (ze gaat nog steeds mee shoppen, want ik vind het lastig, zie het gewoon niet of iets mooi geacht wordt te zijn). Trouwens bij anderen valt me wel altijd meteen op hoe hun stemming is. Heb daar al vaak profijt van gehad, maar ik zou het waarschijnlijk niet doorhebben als iemand zijn haar paars geverft heeft

[ Bericht 35% gewijzigd door watmoetikkiezen op 25-10-2016 16:26:56 ]

quote:

Op dinsdag 25 oktober 2016 16:07 schreef L-E het volgende:
Ik ken eigenlijk heel weinig ouders/mensen die enorm benoemen dat iets voor een jongen of meisje is/zou zijn. En ik geloof niet dat mijn kinderen ergens last van hebben, toen ik vanmorgen een leuk zalmroze truitje bij Vero Moda zag (voor mezelf!) en tegen Sticker zei 'Wat vind je hier van?' reageerde hij met 'Wel leuk, maar dat is echt veel te groot voor mij'

Mijn moeder heeft er wel een handje van om verschillende cadeaus te kopen voor de kleinkinderen en dan bijv een Cars badpakket voor de jongens en een Minnie Mouse pakket voor de meisjes. M'n nichtje was echt zo teleurgesteld

quote:

Op dinsdag 25 oktober 2016 16:30 schreef Dot. het volgende:

[..]

Mijn moeder heeft er wel een handje van om verschillende cadeaus te kopen voor de kleinkinderen en dan bijv een Cars badpakket voor de jongens en een Minnie Mouse pakket voor de meisjes. M'n nichtje was echt zo teleurgesteld

Dat heb ik vroeger ook vaak gehad en ik voel de teleurstelling nu nog als ik eraan terugdenk..brrr...

quote:

Op dinsdag 25 oktober 2016 14:52 schreef kwakz0r het volgende:

[..]

Volgens mij is dat nou juist niet de insteek van stevig ouderschap. Er moet sowieso nogal wat gebeuren voor daar uberhaupt over gepraat wordt (je kind geen eten geven, stelselmatig lichamelijk mishandelen, opsluiten in zijn kamer urenlang... dat soort dingen doe jij niet )

De instantie die dat soort dingen verzorgt is nu eenmaal de jeugd GGZ en die zijn daar voor opgeleid.

Als ze zien dat t goed gaat of als jij aangeeft dat je het goed vindt gaan dan is dat gewoon prima, klaar. Je bent niet onder toezicht gesteld ofzo.

Stevig ouderschap wordt gewoon door een wvpk gedaan van het cb. Dit is echt een stap verder omdat stevig ouderschap in principe maar eens in de drie maanden is en ze dacht dat er meer nodig is. Dat vind ik ook hoor. Maar er zit een hoop tussen wekelijks en driemaandelijks. Eens in de tweea drie weken zou wat mij betreft voldoende zijn. Dan kan ik ook echt wat dingen uitproberen. Nu heb ik met 1 week maar 1 dag dat ik alleen ben met twee Kids. Die andere dag komen die vrouwen (ja ook nog twee man sterk).

En ik weet dat er heel wat aan de hand moet zijn voor uithuisplaatsing. Maar t voelt alsof er nu iemand op mijn vingers kijkt en ik moet presteren en ik faalde met de intake al. Zij stonden op het punt weer te gaan. Amélie werd boven wakker dus die ging ik halen. Lucas wilde mee maar moest van mij beneden wachten. Vervolgens zat hij op de derde trede en wilde er niet af. Dus heb m laten zitten en dacht leg Amélie in de box en ga hem dan halen. Kukelt meneer natuurlijk van de trap (echt al eeuwig niet gebeurd). Dus ik met baby op de arm hem moeten oprapen en moeten troosten voor mijn gevoel staat er direct een vinkje achter mijn naam omdat ik mijn kind zonder toezicht op de trap heb gelaten.

Chanty, met jouw voorbeeld. Als ze daar over gaan vallen kunnen ze denk ik 90% van de ouders zou 'falen'.
Heel jouw voorbeeld klinkt voor mij als een vrij normale dag met peuter en baby

Chanty vraag eens waarom ze met 2 tegelijk komen, en waarom de keus is van wekelijks.
Ik denk dat je dan al meer duidelijkheid krijgt dan alle vraagtekens die er nu zijn en die je zelf probeert in te vullen waardoor je ontzettend onzeker aan het worden bent maar wat m.i. echt niet nodig is.

en zulke dingen gebeuren ook juist als er mensen zijn.

O mensen. Ik heb vandaag de schoolfoto's gehad. En wat een plaatjes Ik ben echt nog verliefder dan dat ik al was. Wat zijn ze mooi

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op dinsdag 25 oktober 2016 17:56 schreef BlueEyes het volgende:
Chanty vraag eens waarom ze met 2 tegelijk komen, en waarom de keus is van wekelijks.
Ik denk dat je dan al meer duidelijkheid krijgt dan alle vraagtekens die er nu zijn en die je zelf probeert in te vullen waardoor je ontzettend onzeker aan het worden bent maar wat m.i. echt niet nodig is.

Ja ga idd wat vragen op papier zetten.

Waar een mooie meiden

Ik had gewoon een hele bladzijde gemist. Waaronder een paar geweldige opmerkingen van Sticker en broer. Zo'n geweldig duo

En ik hoor inderdaad ook wel op straat benoemen. Gisteren was Riley lekker aan het spelen met de buurjongen (rondjes aan het fietsen) en vertelde zijn moeder hoe haar zoontje laatst bij een vriendin met de poppenwagen had gespeeld en de vader dat toch heel ongemakkelijk vond. Dat snap ik dan echt weer niet

Tally, wat een prachtige meiden

Het prikje ging goed. Ze huilde niet en vond de pleister machtig interessant
Ogentest mag weer over. Ze werkte echt heel goed mee maar leek toch moeite te hebben met de onderste lijntjes.

Jan neemt hier vandaag afscheid hij is nu een echte kleuter

Tally wat een mooie dames .

Chanty, dat klinkt echt als mij x aantal maanden geleden. De rust is pas weder gekeerd en weer wat stabieler sinds april (toen ze beter gingen slapen). Herkenbaar dus .

Nog een leuke zelfbeeldtip: op dagen dat ik vrij ben ga ik altijd met de kinderen voor de spiegel staan en dan gaan we iets leuks over jezelf tegen jezelf zeggen en je zegt iets leuks over een ander tegen de ander.

Op dagen dat ik moet werken vraag ik of hij iets leuks vertelt over hem of over de dag (vandaag vond hij het leuk dat hij had gevraagd of hij lang op mocht blijven en heeeel veel chips mocht eten ) en vraag ik hem of hij nog wat dingen spannend of moeilijk vond. Die vraag kan hij niet zo goed beantwoorden nog. Dus dan vertel ik wat ik moeilijk vond die dag.

Vooral het vertellen wat ze leuk vinden aan zichzelf is .

Ik vind echt dat je dat supergoed doet Always!