OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Ik heb niet zoveel moeite met die term. Het geeft mij meer aan dat ik een idee heb wat voor kindje het is.quote:Op dinsdag 25 oktober 2016 06:38 schreef AwayTL het volgende:
Eigenlijk vind ik jongen jongen en meisje meisje net zo'n kriebelige term als dat ik roze is voor meisjes kriebelig vind.
Het maakt voor mij niet dat een prinsessenjongen of riddermeisje minder jongen of meisje is.
Ik vind het namelijk zo mooi om te zien hoe bepaalde verschillen er vanaf het begin aan al zijn. Zonder enige invloed van buitenaf.
Vanmiddag moet Riley naar het cb. De laatste keer. Raar idee. En ze is zo nerveus voor de prikjes. Moest er vanmorgen heel erg om huilen.
Heb je haar dus verteld dat ze prikjes krijgt? Ik moet over drie weken voor het laatst en zat er al over te twijfelen. Niet vertellen voelt niet goed, maar wel vertellen wordt een drama 
Verder snap ik de term jongen-jongen ook wel. Ow is qua spelen iemand die altijd autootjes, Duplo en dino's uitzoekt. Poppenhuizen en Barbies heeft hij echt geen interesse in (en is wel / wordt nog wel regelmatig aangeboden) Maar hij houdt niet van vechten/stoeien/druk doen, zijn lievelingskleur is roze en hij slaapt onder een frozenplaid. Dus wat is Ow dan? Een jongen-jongen, jongen-meisje of zichzelf
Tnx voor t artikel Kwak. Het heeft mij doen realiseren dat ik Ow niet altijd te mager en dun moet noemen
Verder snap ik de term jongen-jongen ook wel. Ow is qua spelen iemand die altijd autootjes, Duplo en dino's uitzoekt. Poppenhuizen en Barbies heeft hij echt geen interesse in (en is wel / wordt nog wel regelmatig aangeboden) Maar hij houdt niet van vechten/stoeien/druk doen, zijn lievelingskleur is roze en hij slaapt onder een frozenplaid. Dus wat is Ow dan? Een jongen-jongen, jongen-meisje of zichzelf
Tnx voor t artikel Kwak. Het heeft mij doen realiseren dat ik Ow niet altijd te mager en dun moet noemen
Ik breek even in want had het hier laatst ook over met iemand, en toen probeerde ik precies wat jij zegt te verwoorden. Want dit is hoe ik er ook over denk. Ik ben helemaal niet bezig met genderneutraal opvoeden, ik koop eigenlijk gewoon speelgoed dat aansluit bij hun interesses. En hier dus een gevoelig jongetje dat nagellak prachtig vindt maar ook vanaf baby al een grote voorliefde voor alles met wielen heeft en al heel lang blauw als favoriete kleur heeft. Bijzonder te zien dat dat er toch ergens al in zit. Want ik kan hem op elke baby die voorbij komt wijzen, want dat valt mij dan op, en dat vindt hij oprecht leuk en lief (die baby is nog heel klein he mama!) maar hij ziet toch echt die vuilniswagen verderop en ommegotquote:
[..]
Ik heb niet zoveel moeite met die term. Het geeft mij meer aan dat ik een idee heb wat voor kindje het is.
Het maakt voor mij niet dat een prinsessenjongen of riddermeisje minder jongen of meisje is.
Ik vind het namelijk zo mooi om te zien hoe bepaalde verschillen er vanaf het begin aan al zijn. Zonder enige invloed van buitenaf.
Vanmiddag moet Riley naar het cb. De laatste keer. Raar idee. En ze is zo nerveus voor de prikjes. Moest er vanmorgen heel erg om huilen.
daar moeten we echt naar kijken! Er zit ongetwijfeld een nurture factor in bij dit soort dingen maar ik denk dat er van nature ook al duidelijk verschillen zijn, en ik vind het niet stereotyperend of zo om dat te benoemen.
En succes vanmiddag Omen! Ik vond het ook zo zielig van die prikken omdat ze het zo bewust mee krijgen nu, maar het viel enorm mee. De arts prikte goed en het was voorbij voor hij het door had. Hopelijk bij jullie ook zo! (Loj, ik had het dus niet verteld, het meten en wegen was hier de vorige keer al een heikel punt dus ik wilde er vooral relaxed over zijn)
Hier gister intake gehad voor de extra hulp met Lucas. Ik weet niet wat ik ervan moet vinden. Ze komen 1 keer per week 1,5 uur langs. Voor mijn gevoel is zo'n inzet wat buitenproportioneel. Ik voel me nu een probleemgezin terwijl het 9 van de 10 keer prima gaat 
en ik ben andere moeders soortgelijke issues hoor.
en ik ben andere moeders soortgelijke issues hoor.
Chanty's wegen zijn ondoorgrondelijk :p
Succes Loj 
Prikjes bij Djenna viel echt mee
.. vpk pakte het heel tof aan en ze gaf toen geen kik.
Chanty das ook niet tof dat je je er nu zo onder voelt
hoe zou je het zelf graag zien? Eens per maand bv?
Prikjes bij Djenna viel echt mee
.. vpk pakte het heel tof aan en ze gaf toen geen kik.Chanty das ook niet tof dat je je er nu zo onder voelt
hoe zou je het zelf graag zien? Eens per maand bv?
Kijk eerst eens hoe het is, dan kan je altijd nog aangeven of het werkt of niet en of je ermee door wilt gaan.quote:
Hier gister intake gehad voor de extra hulp met Lucas. Ik weet niet wat ik ervan moet vinden. Ze komen 1 keer per week 1,5 uur langs. Voor mijn gevoel is zo'n inzet wat buitenproportioneel. Ik voel me nu een probleemgezin terwijl het 9 van de 10 keer prima gaat
Het klinkt veel maar denk dat die tijd om is voor je er erg in hebt.
Het is een instantie voor jeugd ggz. Ik vind het nogal wat want er is niks mis met Lucas en ook niet zozeer met mij. Ik heb vooral behoefte aan een luisterend oor. Dat helpt al om mijn gedachten en gevoelens te ordenen en thuis de rust te kunnen bewaren als Lucas eens extreem dwars ik en ik mijn dag niet heb. Aanvullende tips zijn dan ook welkom met betrekking tot hoe we hem kunnen aanspreken op zijn gedrag en hem kunnen steunen in zijn emoties zodat het voor ons niet teveel wordt. Maar elke week iemand over de vloer die komt meekijken (wat al niet werkt want Lucas plakt bij mij op schoot omdat eng en ik schiet in de stress dat ik misschien iets verkeerd doe), die ook filmopnames gaat maken. Lijkt wel alsof ik mijn kinderen mishandel. Ik schreeuw af en toe tegen Lucas, dat vind ik zelf niet ok en daarom wil ik wat begeleiding. Stevig ouderschap leek me prima, of dat ik gewoon wat extra gesprekken met de wel aardige wvpk kan voeren. Die vertrouw ik ook dus dat voelt veel fijner.
En of ik zomaar kan stoppen vraag ik me af...
Oh en stevig ouderschap loopt hier ook gewoon nog naast.
En of ik zomaar kan stoppen vraag ik me af...
Oh en stevig ouderschap loopt hier ook gewoon nog naast.
Chanty's wegen zijn ondoorgrondelijk :p
Eens met Blue, ik neem aan dat ze zelf ook wel de inschatting kunnen maken of 1x per week nodig is/blijft 
Wel een dappere stap hoor Chanty, ik hoop dat het je veel goeds brengt 
Mooie discussie over jongens/meisjes. Ik probeer F ook vrij te laten in zijn keuzes en allerlei verschillende opties aan te bieden. Zo vond hij de rode regenlaarsjes van de hema veel mooier dan de 'jongens' donkerblauwe en heeft hij vandaag zijn roze sokken weer aan. Maar vandaag is hij bij oma en gaan ze toch echt weer kijken bij het bomen rooien en hout versnipperen want dat had vorige week al een enorme indruk gemaakt
Ik geloof trouwens wel dat je interesses/voorkeuren enorm kunt versterken door juist datgene steeds aan te bieden.
Wel een dappere stap hoor Chanty, ik hoop dat het je veel goeds brengt Mooie discussie over jongens/meisjes. Ik probeer F ook vrij te laten in zijn keuzes en allerlei verschillende opties aan te bieden. Zo vond hij de rode regenlaarsjes van de hema veel mooier dan de 'jongens' donkerblauwe en heeft hij vandaag zijn roze sokken weer aan. Maar vandaag is hij bij oma en gaan ze toch echt weer kijken bij het bomen rooien en hout versnipperen want dat had vorige week al een enorme indruk gemaakt
Ik geloof trouwens wel dat je interesses/voorkeuren enorm kunt versterken door juist datgene steeds aan te bieden.
Ik denk juist doordat ze elke week komen het voor Lucas ook normaler wordt en hij minder plakken zal.
VIB (video interactie begeleiding) is echt een heel mooi ding om de relatie tussen ouders en kind te zien en te evalueren. En zie het niet als dat je moet presteren. Ze zijn er niet om je aan of af te vallen maar om je te ondersteunen.
Ze hebben alleen wel observatiemomenten nodig om je advies te kunnen geven.
Geef het de tijd, je bent al zo goed op weg!
VIB (video interactie begeleiding) is echt een heel mooi ding om de relatie tussen ouders en kind te zien en te evalueren. En zie het niet als dat je moet presteren. Ze zijn er niet om je aan of af te vallen maar om je te ondersteunen.
Ze hebben alleen wel observatiemomenten nodig om je advies te kunnen geven.
Geef het de tijd, je bent al zo goed op weg!
Chanty, ik vind het een hele dappere keus van jou.
Ik heb ook weleens dat ik schreeuw tegen Riley en ik voel mezelf dan echt vreselijk. En Riley ook.
Bij mij komt het ook, omdat ik te laat mijn eigen grenzen herken en pas reageer als mijn grens niet meer te zien is (zover overschreden is die dan). Ik wil absoluut niet mijn gedrag goed praten overigens. Maar ik weet bijvoorbeeld dat daar voor mij een leerpunt ligt. En ik wilde aangeven dat ik veel van jouw twijfels herkent
Ik heb ook weleens dat ik schreeuw tegen Riley en ik voel mezelf dan echt vreselijk. En Riley ook.
Bij mij komt het ook, omdat ik te laat mijn eigen grenzen herken en pas reageer als mijn grens niet meer te zien is (zover overschreden is die dan). Ik wil absoluut niet mijn gedrag goed praten overigens. Maar ik weet bijvoorbeeld dat daar voor mij een leerpunt ligt. En ik wilde aangeven dat ik veel van jouw twijfels herkent
AwayTL, voor mij ook alles behalve een waarde oordeel, ik ken iets teveel vrouwelijke mannen, transgenders etc om daar ook maar enigszins iets mee te bedoelen. Het is voor mij inderdaad om aan te geven dat B volledig voldoet aan de stereotypering van een jongen. Vandaar dat roze wat mij betreft meer dan prima is. Een jongen is een jongen, PUNT.
Ik vind dat voorgeprogrammeerde juist apart om te zien, wonderbaarlijk zelfs. Ook omdat B 2 mama's heeft die vroeger ook veel meer met auto's dan met poppen had. Ik paste als kind niet in de hokjes van buitenaf. Er was echt opluchting bij mensen dat ik lesbisch bleek te zijn, kon ik toch nog in een hokje. Die mensen maken geen onderdeel meer uit van mijn leven.
'Het is wel echt een jongen he?' krijgen wij vaak te horen dan ben ik altijd wat geïrriteerd.
Het is voor mij inderdaad om aan te geven dat B volledig voldoet aan de stereotypering van een jongen. Vandaar dat roze wat mij betreft meer dan prima is. Een jongen is een jongen, PUNT. Ik vind dat voorgeprogrammeerde juist apart om te zien, wonderbaarlijk zelfs. Ook omdat B 2 mama's heeft die vroeger ook veel meer met auto's dan met poppen had. Ik paste als kind niet in de hokjes van buitenaf. Er was echt opluchting bij mensen dat ik lesbisch bleek te zijn, kon ik toch nog in een hokje. Die mensen maken geen onderdeel meer uit van mijn leven.
'Het is wel echt een jongen he?' krijgen wij vaak te horen dan ben ik altijd wat geïrriteerd.
Ik denk dat iedere ouder hier iets van zou kunnen leren.quote:
Het is een instantie voor jeugd ggz. Ik vind het nogal wat want er is niks mis met Lucas en ook niet zozeer met mij. Ik heb vooral behoefte aan een luisterend oor. Dat helpt al om mijn gedachten en gevoelens te ordenen en thuis de rust te kunnen bewaren als Lucas eens extreem dwars ik en ik mijn dag niet heb. Aanvullende tips zijn dan ook welkom met betrekking tot hoe we hem kunnen aanspreken op zijn gedrag en hem kunnen steunen in zijn emoties zodat het voor ons niet teveel wordt. Maar elke week iemand over de vloer die komt meekijken (wat al niet werkt want Lucas plakt bij mij op schoot omdat eng en ik schiet in de stress dat ik misschien iets verkeerd doe), die ook filmopnames gaat maken. Lijkt wel alsof ik mijn kinderen mishandel. Ik schreeuw af en toe tegen Lucas, dat vind ik zelf niet ok en daarom wil ik wat begeleiding. Stevig ouderschap leek me prima, of dat ik gewoon wat extra gesprekken met de wel aardige wvpk kan voeren. Die vertrouw ik ook dus dat voelt veel fijner.
En of ik zomaar kan stoppen vraag ik me af...
Oh en stevig ouderschap loopt hier ook gewoon nog naast.
Om even een voorbeeld te noemen: er worden ook wel eens registraties van mijn lessen gemaakt. Afschuwelijk vind ik dat, om mezelf terug te zien. Maar het is wel zo dat je bij het terugkijken van bepaalde beelden ineens veel beter snapt waarom iets niet goed werkt. Je krijgt een spiegel voorgehouden, en al gaat het om kleine dingen (bij mij is het dan ook niet zo dat een les helemaal verkeerd gaat of zo) dan is het toch heel leerzaam. Confronterend, maar leerzaam. Ik ben ook best benieuwd hoe het zou zijn als ik bepaalde momenten met I op film zou hebben en terug zou kijken, hoogstwaarschijnlijk zie ik dan ook ineens dingen die ik nu niet in de gaten heb. En als iemand dan ook nog meekijkt en met je meedenkt over hoe je dat anders kan doen, dan is dat echt wel heel goed. Dus, ik zou het proberen te zien als een mooie gelegenheid om als ouder te groeien. En het niet te zien als een soort brevet van onvermogen.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Zeker niet doen nee!quote:
Heb je haar dus verteld dat ze prikjes krijgt? Ik moet over drie weken voor het laatst en zat er al over te twijfelen. Niet vertellen voelt niet goed, maar wel vertellen wordt een drama
Verder snap ik de term jongen-jongen ook wel. Ow is qua spelen iemand die altijd autootjes, Duplo en dino's uitzoekt. Poppenhuizen en Barbies heeft hij echt geen interesse in (en is wel / wordt nog wel regelmatig aangeboden) Maar hij houdt niet van vechten/stoeien/druk doen, zijn lievelingskleur is roze en hij slaapt onder een frozenplaid. Dus wat is Ow dan? Een jongen-jongen, jongen-meisje of zichzelf
Tnx voor t artikel Kwak. Het heeft mij doen realiseren dat ik Ow niet altijd te mager en dun moet noemen
Mijn moeder zat altijd te mopperen dat ik zo'n magere plank was en leuke broeken kopen geen doen was, maar ik verafschuwde jurken. Dat ik dus blijkbaar geen leuke kleding paste, voelde ik me altijd erg rot tegenover m'n moeder over. (Zij voelde zich overigens ook rot, want kreeg altijd maar commentaar dat ze me meer te eten moest geven of mij in de gaten moest houden want ik zal het wel uitkotsen als ze niet keek
Zo is er altijd wel commentaar bij alles) Om dan bij te dragen aan de discussie: het kan me werkelijk geen fluit schelen als Lou een prinsesje wil zijn en dat mooi vindt. Als ze zich daar goed bij voelt, koop ik die roze glittertutu met tiara wel. Niet uit mezelf overigens
Nou bij mij komen momenteel alleen de grootste doemscenario's naar boven dat ze mijn kinderen afpakken 
het gaat de laatste maand trouwens hartstikke goed. Lucas komt ineens ook knuffels geven, gewoon zomaar. Niet een keer tegen hem geschreeuwd en al zijn driftbuien kunnen tackelen op voorhand of kunnen begeleiden. Gewoon omdat ik mij ei kwijt kon en wat algemene tips kreeg.
het gaat de laatste maand trouwens hartstikke goed. Lucas komt ineens ook knuffels geven, gewoon zomaar. Niet een keer tegen hem geschreeuwd en al zijn driftbuien kunnen tackelen op voorhand of kunnen begeleiden. Gewoon omdat ik mij ei kwijt kon en wat algemene tips kreeg.
Chanty's wegen zijn ondoorgrondelijk :p
Als je het echt niet meer ziet zitten dan bel je het toch af?
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
En dan sta ik te boek als een risico omdat ik hulp weiger? Zoals ik al zei is het me niet duidelijk hoe vrijblijvend dit is.
Chanty's wegen zijn ondoorgrondelijk :p
Anderhalf uur om handvatten te krijgen per week is toch best oké om te beginnen? Als je dan merkt dat het goed gaat kan het altijd naar minder frequent, lijkt me.
Jezelf terugzien doe ik een +1 op Franny. Niet altijd leuk om te zien, maar enorm handig vind ik het wel
Jezelf terugzien doe ik een +1 op Franny. Niet altijd leuk om te zien, maar enorm handig vind ik het wel
Je hebt toch zelf het initiatief genomen: het is toch niet zo dat zij hebben geconstateerd dat er een probleem is? Je kunt zeggen dat je meer baat hebt bij gesprekken met een voor jou bekende therapeut/psycholoog en dat de situatie veranderd is. Dat je bijv nog moest wennen aan het hebben van twee kinderen etc. Allemaal prima verklaringen.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Ik heb initiatief genomen voor stevig ouderschap. Zij hebben me doorverwezen naar dejeugd ggz/ wijkteam als ik hoor en lees waar zij voor staan dan passen we daar gewoon niet in. Ook niet met de situatie van een paar maanden geleden. Maar volgende week komt de vrouw van stevig ouderschap weer langs dus zal sowieso besproken worden wat ik ervan vind.
Chanty's wegen zijn ondoorgrondelijk :p
Nee dat weet ik, daarom zei ik het ook. Maar ik bedoelde meer aan te geven dat we het met die terminologie ook zelf wel een beetje in stand houden. Voldoen aan stereotype jongen is mi net zo'n veelzeggende benadering en voor de kinderen wat minder begrijpelijk, dus zullen zich er niet op aangesproken voelen.quote:Op dinsdag 25 oktober 2016 11:00 schreef exode het volgende:
AwayTL, voor mij ook alles behalve een waarde oordeel, ik ken iets teveel vrouwelijke mannen, transgenders etc om daar ook maar enigszins iets mee te bedoelen.
Ik vind dat voorgeprogrammeerde juist apart om te zien, wonderbaarlijk zelfs. Ook omdat B 2 mama's heeft die vroeger ook veel meer met auto's dan met poppen had. Ik paste als kind niet in de hokjes van buitenaf. Er was echt opluchting bij mensen dat ik lesbisch bleek te zijn, kon ik toch nog in een hokje. Die mensen maken geen onderdeel meer uit van mijn leven.
'Het is wel echt een jongen he?' krijgen wij vaak te horen dan ben ik altijd wat geïrriteerd.
Ik vind die nature zaken ook erg leuk om te zien. Vind het ook heel leuk dat ik 2 verschillende kinderen heb terwijl ze beide jongen zijn.
Over de prikjes heb ik V toen wel verteld en hoewel een het een grote drama man is ging het heel goed. Geen kick.
Als je twijfelt aan bovenstaande tekst, neem dan contact op met je medisch specialist.
Maar niemand gebruikt die termen toch waar het kind bij is? Ik roep het zelfs alleen hier. B is gewoon B, en B is een jongen want hij heeft een piemel.
Maar ik snap jou helemaal hoor en ik had wel door dat je gewoon jouw gevoel uitsprak.
Ik geef wel eerlijk toe dat wij stiekem wel blij zijn dat B zo bonkig en blauw is zeg maar, anders krijgen wij simpelweg opmerkingen dat het vast door 2 moeders komt dat ie van roze houdt. En nee daar zou ik me niets van aan moeten trekken, maar ik ben nogal gevoelig wat dat betreft. Al zou dat nooit leiden tot een verbod op roze of zo. Ik wil hem laten opgroeien met alle kleuren en speelgoed die hij leuk vindt, ongeacht voor wie het eigenlijk bedoeld is. Ik vind het nog steeds een kleine beetje dubbel dat wij B in een niet traditioneel gezin op laten groeien maar dat is een heel ander onderwerp.
Maar ik snap jou helemaal hoor en ik had wel door dat je gewoon jouw gevoel uitsprak.
Ik geef wel eerlijk toe dat wij stiekem wel blij zijn dat B zo bonkig en blauw is zeg maar, anders krijgen wij simpelweg opmerkingen dat het vast door 2 moeders komt dat ie van roze houdt. En nee daar zou ik me niets van aan moeten trekken, maar ik ben nogal gevoelig wat dat betreft. Al zou dat nooit leiden tot een verbod op roze of zo. Ik wil hem laten opgroeien met alle kleuren en speelgoed die hij leuk vindt, ongeacht voor wie het eigenlijk bedoeld is. Ik vind het nog steeds een kleine beetje dubbel dat wij B in een niet traditioneel gezin op laten groeien maar dat is een heel ander onderwerp.
Oh ja zeker wel. Vooral bejaardenquote:
Maar niemand gebruikt die termen toch waar het kind bij is?
.
Als je twijfelt aan bovenstaande tekst, neem dan contact op met je medisch specialist.
Die zijn dementquote:
[..]
Oh ja zeker wel. Vooral bejaarden
Volgens mij is dat nou juist niet de insteek van stevig ouderschap. Er moet sowieso nogal wat gebeuren voor daar uberhaupt over gepraat wordt (je kind geen eten geven, stelselmatig lichamelijk mishandelen, opsluiten in zijn kamer urenlang... dat soort dingen doe jij nietquote:
Nou bij mij komen momenteel alleen de grootste doemscenario's naar boven dat ze mijn kinderen afpakken
)De instantie die dat soort dingen verzorgt is nu eenmaal de jeugd GGZ en die zijn daar voor opgeleid.
Als ze zien dat t goed gaat of als jij aangeeft dat je het goed vindt gaan dan is dat gewoon prima, klaar. Je bent niet onder toezicht gesteld ofzo.
Kwak
Ik denk dat je het er met mij toen over had!quote:
[..]
Ik breek even in want had het hier laatst ook over met iemand, en toen probeerde ik precies wat jij zegt te verwoorden. Want dit is hoe ik er ook over denk. Ik ben helemaal niet bezig met genderneutraal opvoeden, ik koop eigenlijk gewoon speelgoed dat aansluit bij hun interesses. En hier dus een gevoelig jongetje dat nagellak prachtig vindt maar ook vanaf baby al een grote voorliefde voor alles met wielen heeft en al heel lang blauw als favoriete kleur heeft. Bijzonder te zien dat dat er toch ergens al in zit. Want ik kan hem op elke baby die voorbij komt wijzen, want dat valt mij dan op, en dat vindt hij oprecht leuk en lief (die baby is nog heel klein he mama!) maar hij ziet toch echt die vuilniswagen verderop en ommegot
Er zit ongetwijfeld een nurture factor in bij dit soort dingen maar ik denk dat er van nature ook al duidelijk verschillen zijn, en ik vind het niet stereotyperend of zo om dat te benoemen.
En succes vanmiddag Omen! Ik vond het ook zo zielig van die prikken omdat ze het zo bewust mee krijgen nu, maar het viel enorm mee. De arts prikte goed en het was voorbij voor hij het door had. Hopelijk bij jullie ook zo! (Loj, ik had het dus niet verteld, het meten en wegen was hier de vorige keer al een heikel punt dus ik wilde er vooral relaxed over zijn)
Ik denk ook dat we in de praktijk eigenlijk hetzelfde doen, namelijk uitgaan van de interesses van ons kind, of dat nou de gender 'bevestigt' of niet. Wat ik bedoelde met genderneutraal, is dat ik iig niet m'n dochter alleen maar roze en rokjes geef omdát het een meisje is, wel als ze dat zelf zou willen (en daarom loopt ze dus ook 90% vd tijd in rokken en jurken en is ze opgegeven voor ballet (wiens genen zijn dat )Ik merk zelf dat veel mensen 'van buitenaf' wel bijvoorbeeld cadeaus geven of opmerkingen maken omdát het een meisje is. En dat vind ik echt stom. Pas keek dochter naar een jongen op straat met een blauwe ballon, en toen zei die moeder 'dat meisje wil denk ik ook een ballon, maar natuurlijk geen blauwe he' en toen zei dat kleine ventje 'nee een roze, want ze is een meisje'. Dat vind ik dan echt superstom. Ook dat dochter dat dan hoort, waardoor het dan lijkt alsof blauw niet haar favo kleur mag zijn ofzo. En daarom vind ik het mega-irritant dat kleren/speelgoed in de winkel en catalogus op sekse geordend zijn, los van het feit dat meisjes vast vaker de pop kiezen dan de auto enzo. Want dat dat geen nurture maar nature is ook, daar ben ik wel van overtuigd. Maar dat (constant) benoemen dus tegen kinderen dat iets voor jongen/meisje is, vind ik dus stom.
Ha, ja dat heb ik dus ook.
Kinderen krijgen speelgoed wat bij hun interesse ligt en wat ze zelf dus leuk vinden. Dat zijn dus auto's (of iets met wielen) voor L, W heeft niet zo'n specifieke voorkeur. Die vind het meeste wel leuk, maar houd niet zo van jurken en tutten, wél van nagellak. Oh en L is degene die het meest met poppen speelt eigenlijk (die moeten dan wél in de auto uiteraard, of in hun bedje en dan praat hij voor ze: nee, niet bedtijd niet! wél, pop sape!)
Maar als er cadeautjes gewoon op sekse worden uitgezocht krijg ik ook jeuk. vond het vroeger vreselijk dat ik een plastic popje kreeg en de jongens een cool vliegtuigje.
Kinderen krijgen speelgoed wat bij hun interesse ligt en wat ze zelf dus leuk vinden. Dat zijn dus auto's (of iets met wielen) voor L, W heeft niet zo'n specifieke voorkeur. Die vind het meeste wel leuk, maar houd niet zo van jurken en tutten, wél van nagellak. Oh en L is degene die het meest met poppen speelt eigenlijk (die moeten dan wél in de auto uiteraard, of in hun bedje en dan praat hij voor ze: nee, niet bedtijd niet! wél, pop sape!)
Maar als er cadeautjes gewoon op sekse worden uitgezocht krijg ik ook jeuk. vond het vroeger vreselijk dat ik een plastic popje kreeg en de jongens een cool vliegtuigje.
Ik ken eigenlijk heel weinig ouders/mensen die enorm benoemen dat iets voor een jongen of meisje is/zou zijn. En ik geloof niet dat mijn kinderen ergens last van hebben, toen ik vanmorgen een leuk zalmroze truitje bij Vero Moda zag (voor mezelf!) en tegen Sticker zei 'Wat vind je hier van?' reageerde hij met 'Wel leuk, maar dat is echt veel te groot voor mij'
hahaha, herkenbaar. lekker alles op jezelf betrekken!
Als ik W vraag of ze iets wil eten en ze zegt nee en ik ga vervolgens een boterham maken, krijg je vervolgens zo'n zeurhuil met "Nee! Ik wil geen pindakaas..." "Nee lieverd, maar ik wil zelf wél iets eten, jij wilde toch niks?"
Als ik W vraag of ze iets wil eten en ze zegt nee en ik ga vervolgens een boterham maken, krijg je vervolgens zo'n zeurhuil met "Nee! Ik wil geen pindakaas..." "Nee lieverd, maar ik wil zelf wél iets eten, jij wilde toch niks?"
Ik liep met L langs een parkeerplaats. Hij loopt keurend langs de auto's. Handje op elke bumper. Stopt bij een nogal duur uitziende bak, handje op bumper en uit zijn tenen zei hij: "Auto Mooi!"
Kwam de eigenaar er net aanlopen. Echt die trotse blik van die meneer
Kwam de eigenaar er net aanlopen. Echt die trotse blik van die meneer
Jep, dat gebeurt hier ook. En J bedenkt ook regelmatig wat zijn broertje wil. "Mama, F wil ook hagelslag op zijn boterham hoor". Ehr, nee J, dat vind jij lekker, je broertje krijgt jam/ worst/ appelstroop...
Verder vind ik het gedoe rondom prinsessen en het schoonheidsideaal enorm lastig. Ik ben opgegroeid met een extreem verstoord zelfbeeld, en eigenlijk is dat met regelmaat nog wel een dingetje. Mijn man zegt wel eens dat ik op een ongezonde manier me bewust ben van mijn eigen uiterlijk, ik verontschuldig me er ook vaak voor.. 'Sorry dat ik er zo slecht uitzie jongens, het was een zware dag' Of gewoon heel verdrietig worden van hoe lelijk je bent inclusief dramatische huilbui in foetushouding (je zou denken dat ik na alles wat er is gebeurd wel goed weet dat uiterlijk niet het belangrijkste is he..) Dat voortdurend bezig zijn met hoe ik er uit zie, het is vermoeiend. En geen goed voorbeeld voor mijn kinderen. Vreemde is dat ik echt niet wakker lig van andermans mening over mijn uiterlijk, ik wil zelf gewoon aan zekere eigen bedachte standaarden voldoen ofzo? Het gaat wel ver terug, ik weet niet beter dan dat mijn familie het heeft over hoe bleek/dun ik ben. Tel daarbij op dat ik flink gepest werd en je hebt een ijzersterk recept voor een knaller van een gebrek aan zelfvertrouwen
Mijn therapeute en ik zouden net aan de slag gaan met mijn zelfbeeld toen Elva overleed, het is er sindsdien niet meer van gekomen. Misschien wel goed om weer op de agenda te zetten..
Of gewoon heel verdrietig worden van hoe lelijk je bent inclusief dramatische huilbui in foetushouding (je zou denken dat ik na alles wat er is gebeurd wel goed weet dat uiterlijk niet het belangrijkste is he..) Dat voortdurend bezig zijn met hoe ik er uit zie, het is vermoeiend. En geen goed voorbeeld voor mijn kinderen. Vreemde is dat ik echt niet wakker lig van andermans mening over mijn uiterlijk, ik wil zelf gewoon aan zekere eigen bedachte standaarden voldoen ofzo? Het gaat wel ver terug, ik weet niet beter dan dat mijn familie het heeft over hoe bleek/dun ik ben. Tel daarbij op dat ik flink gepest werd en je hebt een ijzersterk recept voor een knaller van een gebrek aan zelfvertrouwen Mijn therapeute en ik zouden net aan de slag gaan met mijn zelfbeeld toen Elva overleed, het is er sindsdien niet meer van gekomen. Misschien wel goed om weer op de agenda te zetten..
Ik hoor het echt heel vaakquote:
Ik ken eigenlijk heel weinig ouders/mensen die enorm benoemen dat iets voor een jongen of meisje is/zou zijn. En ik geloof niet dat mijn kinderen ergens last van hebben, toen ik vanmorgen een leuk zalmroze truitje bij Vero Moda zag (voor mezelf!) en tegen Sticker zei 'Wat vind je hier van?' reageerde hij met 'Wel leuk, maar dat is echt veel te groot voor mij'
(niet zozeer bij vrienden hoor, vooral op straat in het wild zoals svane omschrijft).Hehehe sticker
disclaimer
Oh jaaa, hier wordt ook regelmatig kleine broer op pad gestuurd met discutabele vragen. 'Mogen wij zes snoepjes en patat eten en laat opblijven en pizza bestellen?'quote:
Jep, dat gebeurt hier ook. En J bedenkt ook regelmatig wat zijn broertje wil. "Mama, F wil ook hagelslag op zijn boterham hoor". Ehr, nee J, dat vind jij lekker, je broertje krijgt jam/ worst/ appelstroop...
-Nee.
'Oke dan nemen we een hond'
Wait whut
ja, ik hoorde gister nog: niet zo piepen, je bent toch geen meisje!
(mogen die wél piepen dan?)
Oh en zag een t-shirt met: girls can also have fun, just like boys (dat trek je je dochter toch niet aan?)
Oh en zo'n verstoord zelfbeeld is naar. Mijn moeder heeft daar ook veel last van gehad. Altijd vergeleken met een stuk jonger en tengerder en pienterder zusje. dacht ook lang dat ze lelijk en dom was. Ik heb er zelf geen last van gelukkig, vind uiterlijk gewoon niet zo belangrijk. Loop ook het liefst in een grote slobbertrui en het zal me worst wezen of dat mooi gevonden wordt of niet. Hij zit lekker en is warm
Maar onder enige dwang van mijn moeder heb ik ook heus leuke kleren (ze gaat nog steeds mee shoppen, want ik vind het lastig, zie het gewoon niet of iets mooi geacht wordt te zijn). Trouwens bij anderen valt me wel altijd meteen op hoe hun stemming is. Heb daar al vaak profijt van gehad, maar ik zou het waarschijnlijk niet doorhebben als iemand zijn haar paars geverft heeft
[ Bericht 35% gewijzigd door watmoetikkiezen op 25-10-2016 16:26:56 ]
(mogen die wél piepen dan?)
Oh en zag een t-shirt met: girls can also have fun, just like boys (dat trek je je dochter toch niet aan?)
Oh en zo'n verstoord zelfbeeld is naar. Mijn moeder heeft daar ook veel last van gehad. Altijd vergeleken met een stuk jonger en tengerder en pienterder zusje. dacht ook lang dat ze lelijk en dom was. Ik heb er zelf geen last van gelukkig, vind uiterlijk gewoon niet zo belangrijk. Loop ook het liefst in een grote slobbertrui en het zal me worst wezen of dat mooi gevonden wordt of niet. Hij zit lekker en is warm
Maar onder enige dwang van mijn moeder heb ik ook heus leuke kleren (ze gaat nog steeds mee shoppen, want ik vind het lastig, zie het gewoon niet of iets mooi geacht wordt te zijn). Trouwens bij anderen valt me wel altijd meteen op hoe hun stemming is. Heb daar al vaak profijt van gehad, maar ik zou het waarschijnlijk niet doorhebben als iemand zijn haar paars geverft heeft
[ Bericht 35% gewijzigd door watmoetikkiezen op 25-10-2016 16:26:56 ]
Mijn moeder heeft er wel een handje van om verschillende cadeaus te kopen voor de kleinkinderen en dan bijv een Cars badpakket voor de jongens en een Minnie Mouse pakket voor de meisjes. M'n nichtje was echt zo teleurgesteldquote:
Ik ken eigenlijk heel weinig ouders/mensen die enorm benoemen dat iets voor een jongen of meisje is/zou zijn. En ik geloof niet dat mijn kinderen ergens last van hebben, toen ik vanmorgen een leuk zalmroze truitje bij Vero Moda zag (voor mezelf!) en tegen Sticker zei 'Wat vind je hier van?' reageerde hij met 'Wel leuk, maar dat is echt veel te groot voor mij'
Dat heb ik vroeger ook vaak gehad en ik voel de teleurstelling nu nog als ik eraan terugdenk..brrr...quote:
[..]
Mijn moeder heeft er wel een handje van om verschillende cadeaus te kopen voor de kleinkinderen en dan bijv een Cars badpakket voor de jongens en een Minnie Mouse pakket voor de meisjes. M'n nichtje was echt zo teleurgesteld
Stevig ouderschap wordt gewoon door een wvpk gedaan van het cb. Dit is echt een stap verder omdat stevig ouderschap in principe maar eens in de drie maanden is en ze dacht dat er meer nodig is. Dat vind ik ook hoor. Maar er zit een hoop tussen wekelijks en driemaandelijks. Eens in de tweea drie weken zou wat mij betreft voldoende zijn. Dan kan ik ook echt wat dingen uitproberen. Nu heb ik met 1 week maar 1 dag dat ik alleen ben met twee Kids. Die andere dag komen die vrouwen (ja ook nog twee man sterk).quote:
[..]
Volgens mij is dat nou juist niet de insteek van stevig ouderschap. Er moet sowieso nogal wat gebeuren voor daar uberhaupt over gepraat wordt (je kind geen eten geven, stelselmatig lichamelijk mishandelen, opsluiten in zijn kamer urenlang... dat soort dingen doe jij niet
De instantie die dat soort dingen verzorgt is nu eenmaal de jeugd GGZ en die zijn daar voor opgeleid.
Als ze zien dat t goed gaat of als jij aangeeft dat je het goed vindt gaan dan is dat gewoon prima, klaar. Je bent niet onder toezicht gesteld ofzo.
En ik weet dat er heel wat aan de hand moet zijn voor uithuisplaatsing. Maar t voelt alsof er nu iemand op mijn vingers kijkt en ik moet presteren en ik faalde met de intake al. Zij stonden op het punt weer te gaan. Amélie werd boven wakker dus die ging ik halen. Lucas wilde mee maar moest van mij beneden wachten. Vervolgens zat hij op de derde trede en wilde er niet af. Dus heb m laten zitten en dacht leg Amélie in de box en ga hem dan halen. Kukelt meneer natuurlijk van de trap (echt al eeuwig niet gebeurd). Dus ik met baby op de arm hem moeten oprapen en moeten troosten
voor mijn gevoel staat er direct een vinkje achter mijn naam omdat ik mijn kind zonder toezicht op de trap heb gelaten.
Chanty's wegen zijn ondoorgrondelijk :p
Chanty, met jouw voorbeeld. Als ze daar over gaan vallen kunnen ze denk ik 90% van de ouders zou 'falen'.
Heel jouw voorbeeld klinkt voor mij als een vrij normale dag met peuter en baby
Heel jouw voorbeeld klinkt voor mij als een vrij normale dag met peuter en baby
Chanty vraag eens waarom ze met 2 tegelijk komen, en waarom de keus is van wekelijks.
Ik denk dat je dan al meer duidelijkheid krijgt dan alle vraagtekens die er nu zijn en die je zelf probeert in te vullen waardoor je ontzettend onzeker aan het worden bent maar wat m.i. echt niet nodig is.
Ik denk dat je dan al meer duidelijkheid krijgt dan alle vraagtekens die er nu zijn en die je zelf probeert in te vullen waardoor je ontzettend onzeker aan het worden bent maar wat m.i. echt niet nodig is.
O mensen. Ik heb vandaag de schoolfoto's gehad. En wat een plaatjes Ik ben echt nog verliefder dan dat ik al was. Wat zijn ze mooi
Ik ben echt nog verliefder dan dat ik al was. Wat zijn ze mooi SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Wipkip met prachtige Wipkuikentjes O+
Try to be a rainbow in someone's cloud.
Ja ga idd wat vragen op papier zetten.quote:
Chanty vraag eens waarom ze met 2 tegelijk komen, en waarom de keus is van wekelijks.
Ik denk dat je dan al meer duidelijkheid krijgt dan alle vraagtekens die er nu zijn en die je zelf probeert in te vullen waardoor je ontzettend onzeker aan het worden bent maar wat m.i. echt niet nodig is.
Chanty's wegen zijn ondoorgrondelijk :p
Ik had gewoon een hele bladzijde gemist. Waaronder een paar geweldige opmerkingen van Sticker en broer. Zo'n geweldig duo
En ik hoor inderdaad ook wel op straat benoemen. Gisteren was Riley lekker aan het spelen met de buurjongen (rondjes aan het fietsen) en vertelde zijn moeder hoe haar zoontje laatst bij een vriendin met de poppenwagen had gespeeld en de vader dat toch heel ongemakkelijk vond. Dat snap ik dan echt weer niet
Tally, wat een prachtige meiden
Het prikje ging goed. Ze huilde niet en vond de pleister machtig interessant
Ogentest mag weer over. Ze werkte echt heel goed mee maar leek toch moeite te hebben met de onderste lijntjes.
En ik hoor inderdaad ook wel op straat benoemen. Gisteren was Riley lekker aan het spelen met de buurjongen (rondjes aan het fietsen) en vertelde zijn moeder hoe haar zoontje laatst bij een vriendin met de poppenwagen had gespeeld en de vader dat toch heel ongemakkelijk vond. Dat snap ik dan echt weer niet
Tally, wat een prachtige meiden
Het prikje ging goed. Ze huilde niet en vond de pleister machtig interessant
Ogentest mag weer over. Ze werkte echt heel goed mee maar leek toch moeite te hebben met de onderste lijntjes.
Tally wat een mooie dames .
Chanty, dat klinkt echt als mij x aantal maanden geleden. De rust is pas weder gekeerd en weer wat stabieler sinds april (toen ze beter gingen slapen). Herkenbaar dus .
Nog een leuke zelfbeeldtip: op dagen dat ik vrij ben ga ik altijd met de kinderen voor de spiegel staan en dan gaan we iets leuks over jezelf tegen jezelf zeggen en je zegt iets leuks over een ander tegen de ander.
Op dagen dat ik moet werken vraag ik of hij iets leuks vertelt over hem of over de dag (vandaag vond hij het leuk dat hij had gevraagd of hij lang op mocht blijven en heeeel veel chips mocht eten ) en vraag ik hem of hij nog wat dingen spannend of moeilijk vond. Die vraag kan hij niet zo goed beantwoorden nog. Dus dan vertel ik wat ik moeilijk vond die dag.
Vooral het vertellen wat ze leuk vinden aan zichzelf is .
.Chanty, dat klinkt echt als mij x aantal maanden geleden. De rust is pas weder gekeerd en weer wat stabieler sinds april (toen ze beter gingen slapen). Herkenbaar dus
.Nog een leuke zelfbeeldtip: op dagen dat ik vrij ben ga ik altijd met de kinderen voor de spiegel staan en dan gaan we iets leuks over jezelf tegen jezelf zeggen en je zegt iets leuks over een ander tegen de ander.
Op dagen dat ik moet werken vraag ik of hij iets leuks vertelt over hem of over de dag (vandaag vond hij het leuk dat hij had gevraagd of hij lang op mocht blijven en heeeel veel chips mocht eten
) en vraag ik hem of hij nog wat dingen spannend of moeilijk vond. Die vraag kan hij niet zo goed beantwoorden nog. Dus dan vertel ik wat ik moeilijk vond die dag. Vooral het vertellen wat ze leuk vinden aan zichzelf is
.
Als je twijfelt aan bovenstaande tekst, neem dan contact op met je medisch specialist.
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |