NWS Nieuws & Achtergronden
Discussieer hier diepgaander over de actualiteiten.
Orgaandonatie bij hersendoden roept bij nabestaanden veel emoties op. Sommigen voelen zich onder druk gezet om toestemming te geven, of misleid over wat er met hun dierbare gebeurt. Twee nabestaanden vertellen over hun twijfels en verdriet na een ingrijpend proces.
Het reclamespotje is Anjo van de Mortel altijd bijgebleven. De olympische roeidames die elkaar al roeiend een iPad doorgeven, waarop ze zich tussen de slagen door 'even' registreren als orgaandonor.
'Ze trainen hard voor olympisch goud in Londen, maar ze kunnen ook nog makkelijk orgaandonor worden. Heb je ook een paar minuten om donor te worden?....'
Geen eerlijke voorlichting
Van de Mortel stoort zich aan de lichtzinnigheid in peperdure campagnes om meer orgaandonoren te werven. ,,De overheid geeft geen goede en eerlijke voorlichting. Die belicht slechts één kant van het verhaal. De meeste mensen weten niet precies waar ze 'ja' tegen zeggen.''
Daar kwam ze achter nadat ze zelf geconfronteerd werd met dé orgaandonatievraag, toen haar man Boris in 2009 een hersenbloeding kreeg.
Kennis bleef beperkt
Ze had jarenlange ervaring als operatieassistente, en was zelfs een paar keer betrokken bij een orgaanuitname. ,,Maar mijn kennis bleef beperkt tot de technische aspecten binnen de operatiekamer. Wat daarbuiten gebeurt, wist ik niet.''
Een ding wist ze wel. Ze had altijd een naar gevoel bij de uitname-operaties. ,,Er klopte iets niet, maar ik wist niet wat.''
Warmte, rust en geduld
Haar man werkte in hetzelfde ziekenhuis als geestelijk verzorger. Hij begeleidde families van patiënten bij orgaandonatie, en vroeg of ze toestemming wilden geven. ,,Hij kon dat als geen ander. Met veel warmte, rust en geduld.''
Juist door hun werk en zijn verhoogde gezondheidsrisico - twee beroertes - spraken ze vaak over het sterfproces en orgaandonatie. Dat betekende niet dat hij zelf als orgaandonor geregistreerd stond. Hij liet de keus aan de familie.
Situatie hopeloos
De vraag kreeg Van de Mortel nog op de dag van zijn hersenbloeding, na de MRI-scan. ,,De arts zei dat de situatie hopeloos was. Of we al hadden nagedacht over orgaandonatie. Toen was er nog niet eens een EEG gemaakt.''
Dat laatste is volgens het 'hersendoodprotocol' een van de onderzoeken die artsen moeten uitvoeren om hersendood vast te stellen. Eerst worden reflexen getest, daarna wordt met elektroden gekeken of er hersenactiviteit is (EEG).
Ingrijpende onderzoeken
Als laatste volgt een apneutest. Het lichaam wordt tien minuten losgekoppeld van de beademing om te kijken of de patiënt nog zelfstandig gaat ademen. Het zijn ingrijpende onderzoeken, die een aanslag vormen op het lichaam van de patiënt en geen prettig beeld zijn voor de familie.
In eerste instantie gaf Van de Mortel geen toestemming voor donatie. Kort daarna wel - waarom weet ze eigenlijk niet goed. Uit de EEG's daarna bleek dat haar man nog hersenactiviteit vertoonde. Pas bij de vierde EEG was de uitkomst 'vlak'.
Bij mijn man zijn
Daarna volgden laatste onderzoeken. ,,Ze wilden me wegloodsen van de intensive care om me de beelden te besparen. Dat wilde ik niet. Ik wilde bij mijn man zijn.''
Ze wist dat zijn dood onvermijdelijk was, maar ze wilde dat hij waardig zou sterven. ,,Mijn man wilde niet als een kasplantje in leven gehouden worden. Voor ons was het ook niet vol te houden. Zo'n proces is slopend. De impact is enorm.''
Hectisch proces
In dat hectische proces zat Tinne Kroone vijf jaar geleden. Haar dochter Sophie liep ernstig hersenletsel op na een scooterongeluk en belandde op de intensive care.
Amper een halve dag na het ongeluk vroeg een arts of ze alvast wilde nadenken over orgaandonatie, mocht het slecht gaan met Sophie. ,,Als ze de nacht stabiel zou blijven, zouden ze er alles aan doen om haar te redden. Ik had alle hoop dat ze nog wakker zou worden.''
Alsof er haast was
Hoewel Sophie twee nachten rustig doorkwam, bleven de artsen haar bestoken met de vraag over donatie. ,,Alsof er heel veel haast bij was.''
Tijdens een rookpauze zag ze zelfs een auto voor het vervoer van organen klaarstaan voor de hoofdingang, nog vóór Sophie hersendood was verklaard.
Het leek wel koehandel
Uiteindelijk stemde de familie alleen in met nierdonatie, maar alleen nadat Sophie in hun bijzijn was overleden. ,,Daarna bleven ze maar doorvragen of ze meer organen mochten. Ze wilden ook haar hart, hoornvlies, nieren, lever, alvleesklier en stamcellen. Het leek wel koehandel.''
Enkele uren na hun 'ja' kwam de arts opeens met de mededeling dat het slecht ging met Sophie. Ze wilden die avond de beademing stoppen. ,,De dagen ervoor heb ik nooit het woord 'hersenletsel' gehoord. Dat was het moment dat ze voor het eerst zeiden dat ze hersendood was. Alle hoop was in één keer weg.''
Geen tegengas geven
Voor Tinne was het moeilijk te geloven dat haar dochter dood was. Ze lag rustig in bed, de hartslag was regelmatig, het lichaam warm. ,,Ons is nooit uitgelegd wat er was veranderd in haar situatie en wat ze hebben onderzocht. Ik heb alleen gezien dat ze met een wattenbolletje over haar ogen wreef om te kijken of ze reageerde. Als je zo verzwakt bent kun je geen tegengas geven.''
Sophie overleed diezelfde avond, dertien minuten nadat de beademing werd gestopt. De broeder en intensivist draaiden ondertussen in de kamer om de familie heen. ,,Na een paar minuten moesten we snel opzij. Ze trokken het bed weg en gingen met een noodgang naar de operatiekamer. Pas om 01.30 uur kregen we het lichaam terug om afscheid te nemen, maar na een half uur moesten we de familiekamer verlaten.''
Zwartboek naar Kamer
Plaatsgenoot Annet Wood aan wie ze haar verhaal vertelde, verdiepte zich in de materie en stelde een zwartboek op dat onlangs naar de Tweede Kamer is gestuurd. ,,In campagnes wordt alleen aandacht besteed aan de ontvanger van de organen, de zieke patiënt. Nergens wordt beschreven hoe de donor de laatste uren doorbrengt.''
Bovendien blijft hersendood een discussiepunt. Wereldwijd zijn voorbeelden van foute en te snelle diagnoses, mensen die ontwaakten uit 'hersendood' en gezond verder leven, en zwangere vrouwen die ondanks de hersendood toch een gezond kind baarden.
Onomkeerbaar proces
Sommige artsen in het buitenland bestrijden dat hersendood een onomkeerbaar proces is. Het is in 1968 geformuleerd om juridisch in te dekken dat een patiënt in dat geval ook 'dood' is.
Hoewel de hersenen geen activiteit vertonen, functioneert het lichaam nog wel. Een hersendode patiënt urineert bijvoorbeeld nog.
Niet onder narcose
Dat roept de vraag op in hoeverre een hersendode patiënt nog kan voelen. Zeker tijdens de uitname van organen, waarbij als laatste het kloppende hart wordt verwijderd. De patiënt krijgt wel spierverslappers, maar wordt niet onder narcose gebracht.
Tinne Kroone kreeg een half jaar na de dood van haar dochter spijt. ,,Ik heb iets gedaan wat niet goed voelt. Ik heb toestemming gegeven voor iets wat niet klopt. Dat gaat constant door mijn hoofd'', zegt Kroone. ,,Als ik toen had geweten wat ik nu weet, had ik geen 'ja' gezegd. Mensen moeten eerlijk voorgelicht worden en weten wat de donor en familie te wachten staat. Een hersendode donor gaat eigenlijk nog levend naar de operatiekamer.''
Naar gevoel overgehouden
Van de Mortel liet zich na het overlijden van haar man uitschrijven uit het donorregister. Ze heeft een naar gevoel overgehouden aan het sterfproces van haar man. ,,Bij hersendood wordt gesproken over postmortale orgaandonatie. Maar het lichaam is nog in leven. Artsen moeten uitleggen dat je afscheid neemt van een warm lichaam en dat je niet bij zijn daadwerkelijke sterven kunt zijn.''
Onlangs zwaaide ze na 34 jaar af als operatieassistente. Sinds de dood van haar man, heeft ze niet meer meegewerkt aan orgaanuitnames. In gedachten ziet haar eigen man op de operatietafel liggen.
Ze liet zich omscholen en begeleidt nu als verpleegkundige terminale patiënten bij het sterfproces. ,,.Nu zie ik hoe mooi dat proces kan zijn. Het is het laatste wat je kunt doen, iemand bijstaan die zijn laatste adem uitblaast. Dat ik zelf niet bij het sterfproces van mijn man kon zijn, doet zeer.''
http://www.ad.nl/nieuws/d(...)-koehandel~a3a60490/
Het reclamespotje is Anjo van de Mortel altijd bijgebleven. De olympische roeidames die elkaar al roeiend een iPad doorgeven, waarop ze zich tussen de slagen door 'even' registreren als orgaandonor.
'Ze trainen hard voor olympisch goud in Londen, maar ze kunnen ook nog makkelijk orgaandonor worden. Heb je ook een paar minuten om donor te worden?....'
Geen eerlijke voorlichting
Van de Mortel stoort zich aan de lichtzinnigheid in peperdure campagnes om meer orgaandonoren te werven. ,,De overheid geeft geen goede en eerlijke voorlichting. Die belicht slechts één kant van het verhaal. De meeste mensen weten niet precies waar ze 'ja' tegen zeggen.''
Daar kwam ze achter nadat ze zelf geconfronteerd werd met dé orgaandonatievraag, toen haar man Boris in 2009 een hersenbloeding kreeg.
Kennis bleef beperkt
Ze had jarenlange ervaring als operatieassistente, en was zelfs een paar keer betrokken bij een orgaanuitname. ,,Maar mijn kennis bleef beperkt tot de technische aspecten binnen de operatiekamer. Wat daarbuiten gebeurt, wist ik niet.''
Een ding wist ze wel. Ze had altijd een naar gevoel bij de uitname-operaties. ,,Er klopte iets niet, maar ik wist niet wat.''
Warmte, rust en geduld
Haar man werkte in hetzelfde ziekenhuis als geestelijk verzorger. Hij begeleidde families van patiënten bij orgaandonatie, en vroeg of ze toestemming wilden geven. ,,Hij kon dat als geen ander. Met veel warmte, rust en geduld.''
Juist door hun werk en zijn verhoogde gezondheidsrisico - twee beroertes - spraken ze vaak over het sterfproces en orgaandonatie. Dat betekende niet dat hij zelf als orgaandonor geregistreerd stond. Hij liet de keus aan de familie.
Situatie hopeloos
De vraag kreeg Van de Mortel nog op de dag van zijn hersenbloeding, na de MRI-scan. ,,De arts zei dat de situatie hopeloos was. Of we al hadden nagedacht over orgaandonatie. Toen was er nog niet eens een EEG gemaakt.''
Dat laatste is volgens het 'hersendoodprotocol' een van de onderzoeken die artsen moeten uitvoeren om hersendood vast te stellen. Eerst worden reflexen getest, daarna wordt met elektroden gekeken of er hersenactiviteit is (EEG).
Ingrijpende onderzoeken
Als laatste volgt een apneutest. Het lichaam wordt tien minuten losgekoppeld van de beademing om te kijken of de patiënt nog zelfstandig gaat ademen. Het zijn ingrijpende onderzoeken, die een aanslag vormen op het lichaam van de patiënt en geen prettig beeld zijn voor de familie.
In eerste instantie gaf Van de Mortel geen toestemming voor donatie. Kort daarna wel - waarom weet ze eigenlijk niet goed. Uit de EEG's daarna bleek dat haar man nog hersenactiviteit vertoonde. Pas bij de vierde EEG was de uitkomst 'vlak'.
Bij mijn man zijn
Daarna volgden laatste onderzoeken. ,,Ze wilden me wegloodsen van de intensive care om me de beelden te besparen. Dat wilde ik niet. Ik wilde bij mijn man zijn.''
Ze wist dat zijn dood onvermijdelijk was, maar ze wilde dat hij waardig zou sterven. ,,Mijn man wilde niet als een kasplantje in leven gehouden worden. Voor ons was het ook niet vol te houden. Zo'n proces is slopend. De impact is enorm.''
Hectisch proces
In dat hectische proces zat Tinne Kroone vijf jaar geleden. Haar dochter Sophie liep ernstig hersenletsel op na een scooterongeluk en belandde op de intensive care.
Amper een halve dag na het ongeluk vroeg een arts of ze alvast wilde nadenken over orgaandonatie, mocht het slecht gaan met Sophie. ,,Als ze de nacht stabiel zou blijven, zouden ze er alles aan doen om haar te redden. Ik had alle hoop dat ze nog wakker zou worden.''
Alsof er haast was
Hoewel Sophie twee nachten rustig doorkwam, bleven de artsen haar bestoken met de vraag over donatie. ,,Alsof er heel veel haast bij was.''
Tijdens een rookpauze zag ze zelfs een auto voor het vervoer van organen klaarstaan voor de hoofdingang, nog vóór Sophie hersendood was verklaard.
Het leek wel koehandel
Uiteindelijk stemde de familie alleen in met nierdonatie, maar alleen nadat Sophie in hun bijzijn was overleden. ,,Daarna bleven ze maar doorvragen of ze meer organen mochten. Ze wilden ook haar hart, hoornvlies, nieren, lever, alvleesklier en stamcellen. Het leek wel koehandel.''
Enkele uren na hun 'ja' kwam de arts opeens met de mededeling dat het slecht ging met Sophie. Ze wilden die avond de beademing stoppen. ,,De dagen ervoor heb ik nooit het woord 'hersenletsel' gehoord. Dat was het moment dat ze voor het eerst zeiden dat ze hersendood was. Alle hoop was in één keer weg.''
Geen tegengas geven
Voor Tinne was het moeilijk te geloven dat haar dochter dood was. Ze lag rustig in bed, de hartslag was regelmatig, het lichaam warm. ,,Ons is nooit uitgelegd wat er was veranderd in haar situatie en wat ze hebben onderzocht. Ik heb alleen gezien dat ze met een wattenbolletje over haar ogen wreef om te kijken of ze reageerde. Als je zo verzwakt bent kun je geen tegengas geven.''
Sophie overleed diezelfde avond, dertien minuten nadat de beademing werd gestopt. De broeder en intensivist draaiden ondertussen in de kamer om de familie heen. ,,Na een paar minuten moesten we snel opzij. Ze trokken het bed weg en gingen met een noodgang naar de operatiekamer. Pas om 01.30 uur kregen we het lichaam terug om afscheid te nemen, maar na een half uur moesten we de familiekamer verlaten.''
Zwartboek naar Kamer
Plaatsgenoot Annet Wood aan wie ze haar verhaal vertelde, verdiepte zich in de materie en stelde een zwartboek op dat onlangs naar de Tweede Kamer is gestuurd. ,,In campagnes wordt alleen aandacht besteed aan de ontvanger van de organen, de zieke patiënt. Nergens wordt beschreven hoe de donor de laatste uren doorbrengt.''
Bovendien blijft hersendood een discussiepunt. Wereldwijd zijn voorbeelden van foute en te snelle diagnoses, mensen die ontwaakten uit 'hersendood' en gezond verder leven, en zwangere vrouwen die ondanks de hersendood toch een gezond kind baarden.
Onomkeerbaar proces
Sommige artsen in het buitenland bestrijden dat hersendood een onomkeerbaar proces is. Het is in 1968 geformuleerd om juridisch in te dekken dat een patiënt in dat geval ook 'dood' is.
Hoewel de hersenen geen activiteit vertonen, functioneert het lichaam nog wel. Een hersendode patiënt urineert bijvoorbeeld nog.
Niet onder narcose
Dat roept de vraag op in hoeverre een hersendode patiënt nog kan voelen. Zeker tijdens de uitname van organen, waarbij als laatste het kloppende hart wordt verwijderd. De patiënt krijgt wel spierverslappers, maar wordt niet onder narcose gebracht.
Tinne Kroone kreeg een half jaar na de dood van haar dochter spijt. ,,Ik heb iets gedaan wat niet goed voelt. Ik heb toestemming gegeven voor iets wat niet klopt. Dat gaat constant door mijn hoofd'', zegt Kroone. ,,Als ik toen had geweten wat ik nu weet, had ik geen 'ja' gezegd. Mensen moeten eerlijk voorgelicht worden en weten wat de donor en familie te wachten staat. Een hersendode donor gaat eigenlijk nog levend naar de operatiekamer.''
Naar gevoel overgehouden
Van de Mortel liet zich na het overlijden van haar man uitschrijven uit het donorregister. Ze heeft een naar gevoel overgehouden aan het sterfproces van haar man. ,,Bij hersendood wordt gesproken over postmortale orgaandonatie. Maar het lichaam is nog in leven. Artsen moeten uitleggen dat je afscheid neemt van een warm lichaam en dat je niet bij zijn daadwerkelijke sterven kunt zijn.''
Onlangs zwaaide ze na 34 jaar af als operatieassistente. Sinds de dood van haar man, heeft ze niet meer meegewerkt aan orgaanuitnames. In gedachten ziet haar eigen man op de operatietafel liggen.
Ze liet zich omscholen en begeleidt nu als verpleegkundige terminale patiënten bij het sterfproces. ,,.Nu zie ik hoe mooi dat proces kan zijn. Het is het laatste wat je kunt doen, iemand bijstaan die zijn laatste adem uitblaast. Dat ik zelf niet bij het sterfproces van mijn man kon zijn, doet zeer.''
http://www.ad.nl/nieuws/d(...)-koehandel~a3a60490/
In diezelfde krant stond ook een reactie van een arts. Dat ontwakende hersendode mensen vooral kwam door een foute diagnose. Dat als de diagnose correct wordt uitgevoerd deze foutloos is. Hersendood is niet omkeerbaar. En verder meldde hij dat de tegenhanger natuurlijk ook is : mensen die later spijt krijgen dat ze geen toestemming hebben gegeven voor hun dierbare.
Heb zelf verder geen mening hierover maar anders is het stuk zo eenzijdig.
Heb zelf verder geen mening hierover maar anders is het stuk zo eenzijdig.
beter een knipoog dan een blauw oog
De rest van het verhaal in het AD:
quote:'We doen het zo zorgvuldig en respectvol mogelijk'
De Nederlandse Transplantatie Stichting (NTS) worstelt met een hoog aantal nabestaanden dat geen toestemming geeft voor orgaandonatie. Vorig jaar weigerde twee derde als een potentiële donor niet geregistreerd staat in het donorregister. ,,Mensen weten vaak niet van elkaar hoe iemand tegenover orgaandonatie staat'', zegt woordvoerster Jeantine Reiger.
Campagnes oppervlakkig
,,Landelijke campagnes zijn wat oppervlakkiger en vooral bedoeld om mensen te wijzen op het belang nu al een keuze te maken. Dan zadel je nabestaanden er niet mee op. Voor meer informatie kunnen ze dan bij ons terecht.''
De NTS geeft voorlichting aan verschillende doelgroepen, zoals allochtonen, jongeren en ouderen. ,,We proberen het zo goed mogelijk uit te leggen. Meer informatie is niet altijd beter. Het gaat om duidelijke informatie.''
Tevreden over procedure
Volgens de NTS zijn 'vrijwel alle nabestaanden' tevreden over de procedure van orgaandonatie. Artsen worden getraind in hoe ze de familie tot een weloverwogen keuze kunnen laten komen. Michaël Kuiper, neuroloog en intensivist, merkt dat sommige families overvallen worden door de donatievraag. ,,Ze hebben er niet met hun familie over gesproken. Het is ook confronterend om over je eigen sterfelijkheid na te denken. Families zijn dan vaak niet in staat een besluit te nemen. Bij twijfel neigen ze eerder tot 'nee'.''
De vraag over orgaandonatie wordt in principe pas gesteld als duidelijk is dat medisch handelen zinloos is. Uit eerder onderzoek (2011) van Erasmus MC en Nivel blijkt dat de ziekenhuizen de procedures niet altijd goed volgen. Het hersendoodprotocol wordt soms niet nageleefd, de vraag over orgaandonatie wordt te vroeg gesteld en de communicatie met nabestaanden laat te wensen over.
Zorgvuldig en respectvol
Kuiper herkent zich daarin niet. ,,We proberen het zo zorgvuldig en respectvol mogelijk te doen. Pas als we zeker zijn dat de patiënt zal overlijden, bespreken we met de familie orgaandonatie. Sommige naasten willen erbij zijn als hersendood officieel wordt vastgesteld. Elke procedure wordt geëvalueerd.''
Kuiper begrijpt dat 'hersendood' voor nabestaanden moeilijk te accepteren is als een daadwerkelijke 'dood'. Hij kent de voorbeelden van mensen die uit hersendood zouden zijn ontwaakt, maar dat heeft volgens hem altijd te maken met een foute diagnose waarbij het protocol niet juist is uitgevoerd.
Onomkeerbaar feit
Een juist vastgestelde hersendood is een onomkeerbaar feit, zegt hij. ,,We kunnen een lichaam wel kunstmatig langer aan de gang houden, maar de hersenen zijn onherstelbaar kapot. De patiënt is in juridische zin overleden. Alles wat iemand tot mens maakt, communiceren en zelfstandig ademhalen, is verdwenen. Ook zonder orgaandonatie zou de behandeling dan gestopt worden. We weten ook zeker dat er geen reactie is op pijnprikkels, maar er is natuurlijk niemand die dat kan navertellen.''
Toch ziet Kuiper dat orgaandonatie veel mooie dingen oplevert. ,,Een plotseling afscheid is altijd moeilijk, maar mensen kunnen ook troost vinden in de wetenschap dat de dierbare door donatie voortleeft in een ander. Er zijn ook nabestaanden die geen toestemming geven en daar later spijt van hebben.''
Precies de reden waarom wij geen donor zijn. Wat denk je dat er gebeurt als jij in coma ligt en een lid van de koninklijke familie heeft een niertje nodig?
Ik zou best christen en verlost willen zijn, als de christenen er maar wat verloster uit zouden zien.
(Nietzsche)
(Nietzsche)
Veel interessanter is om te weten hoeveel organen daadwerkelijk gebruikt worden. Ik begreep dat een aanzienlijk deel niet geschikt is en een ander aanzienlijk deel naar het buitenland vervoert wordt
Niet alles is geschikt daarom zijn ook zoveel donoren nodig en ja uitwisseling met buitenland gebeurd om te zorgen dat er zoveel mogelijk organen beschikbaar zijn.quote:Op zaterdag 10 september 2016 11:37 schreef Tiemie het volgende:
Veel interessanter is om te weten hoeveel organen daadwerkelijk gebruikt worden. Ik begreep dat een aanzienlijk deel niet geschikt is en een ander aanzienlijk deel naar het buitenland vervoert wordt
Het verhaal van de moeder van Sophie vind ik wel akelig, eerlijk gezegd. Want dat klopt totaal niet met 'we bespreken donatie pas als we zeker weten dat de patiënt het niet gaat overleven'. Er was nog sprake van 'als ze de nacht doorkomt dan...' en pas na vraag over doneren kwam men met hersendood en stekker eruit. Als het echt zo is gegaan snap ik dat die vrouw daar de rest van haar leven vraagtekens bij blijft houden. Dat doordrammen over extra organen nadat toestemming is gegeven voor nieren ook. Snap heel goed dat mensen op de wachtlijst erop zitten te wachten, maar ik blijf er ook nog een paar procent twijfels over houden om orgaandonor te worden als je dit soort dingen leest. Bloeddonor ben ik al jaren, maar daar hoef ik niet dood voor.
IT'S GREYSIE IT'S PARTY
De arts wist blijkbaar al hoe het zou aflopen maar het is niet netjes inderdaad. Verder begrijp ik de artsen ook wel die kennen ook de situatie van de mensen die op een orgaan wachten en weten wat een transplantatie voor hun en hun familie betekent. Het lijkt me voor hun best lastig om te zien hoe aan de ene kant organen verloren gaan en aan de andere kant patiënten van hun daardoor omkomen of op de IC blijven liggen.quote:Op zaterdag 10 september 2016 11:45 schreef Greys het volgende:
Het verhaal van de moeder van Sophie vind ik wel akelig, eerlijk gezegd. Want dat klopt totaal niet met 'we bespreken donatie pas als we zeker weten dat de patiënt het niet gaat overleven'. Er was nog sprake van 'als ze de nacht doorkomt dan...' en pas na vraag over doneren kwam men met hersendood en stekker eruit. Als het echt zo is gegaan snap ik dat die vrouw daar de rest van haar leven vraagtekens bij blijft houden. Dat doordrammen over extra organen nadat toestemming is gegeven voor nieren ook. Snap heel goed dat mensen op de wachtlijst erop zitten te wachten, maar ik blijf er ook nog een paar procent twijfels over houden om orgaandonor te worden als je dit soort dingen leest. Bloeddonor ben ik al jaren, maar daar hoef ik niet dood voor.
Het is een goede gewoonte om donorlichamen te ruilen met buitenlandse instellingen; het is tenslotte onaangenaam als je als medisch student het lichaam van een familielid of kennis op de tafel hebt bij een snijpracticum.quote:
Veel interessanter is om te weten hoeveel organen daadwerkelijk gebruikt worden. Ik begreep dat een aanzienlijk deel niet geschikt is en een ander aanzienlijk deel naar het buitenland vervoert wordt
Er zijn in het verleden wel schandalen geweest rond donorlichamen; werden er lijken gebruikt bij crashtesten of om te onderzoeken hoe effectief nieuwe wapens zijn. Maar ja, laten we wel wezen; er zijn nou eenmaal vrij veel donorlichamen die verder eigenlijk nergens voor geschikt zijn.
Je hebt nou eenmaal zo veel mogelijk donoren nodig om een redelijke kans te hebben bruikbare organen te vinden.
De tijd is een rivier waarin álles verzuipt.
Een hersendode lijkt me geen patiënt maar een dode.quote:Niet onder narcose
Dat roept de vraag op in hoeverre een hersendode patiënt nog kan voelen. Zeker tijdens de uitname van organen, waarbij als laatste het kloppende hart wordt verwijderd. De patiënt krijgt wel spierverslappers, maar wordt niet onder narcose gebracht.
In dat geval maakt het niet uit of je een donor bent, die nier ben je kwijt.quote:Op zaterdag 10 september 2016 11:33 schreef ietjefietje het volgende:
Precies de reden waarom wij geen donor zijn. Wat denk je dat er gebeurt als jij in coma ligt en een lid van de koninklijke familie heeft een niertje nodig?
Ja, dat is idd voor de artsen ook heel moeilijk. En begrijp ik ook. Begrijp ook dat de meeste nabestaanden er uiteindelijk juist wél een goed gevoel aan overhouden omdat ze weten dat hun dierbare en de beslissing andere mensen heeft gered.quote:
[..]
De arts wist blijkbaar al hoe het zou aflopen maar het is niet netjes inderdaad. Verder begrijp ik de artsen ook wel die kennen ook de situatie van de mensen die op een orgaan wachten en weten wat een transplantatie voor hun en hun familie betekent. Het lijkt me voor hun best lastig om te zien hoe aan de ene kant organen verloren gaan en aan de andere kant patiënten van hun daardoor omkomen of op de IC blijven liggen.
Maar die twijfel. Die paar procentjes twijfel of ze het niet net nog een paar nachten langer aankijken en proberen als je geen donor bent.. Zou willen (echt) dat iemand die twijfel voorgoed zou kunnen wegnemen. Dan zou ik me registreren en het niet eens aan familie overlaten. Maar dit soort verhalen versterken dan toch die twijfel weer een beetje, hoewel ik me er ergens voor schaam om dat toe te geven.
IT'S GREYSIE IT'S PARTY
Gewoon geen donor worden, het zou me niet verbazen dat zij expres foute diagnoses stellen alleen om jouw organen te krijgen.
quote:
[..]
In dat geval maakt het niet uit of je een donor bent, die nier ben je kwijt.
Maar als je zelf dan eens 'iets' nodig hebt, zou je daar dan wel recht op moeten hebben? Ik vind eigenlijk van niet. Ondanks mijn eigen twijfels.quote:
Gewoon geen donor worden, het zou me niet verbazen dat zij expres foute diagnoses stellen alleen om jouw organen te krijgen.
IT'S GREYSIE IT'S PARTY
Tuurlijk, wel de lusten niet de lasten. Zo werkt dat toch in de samenleving? Net als die mensen met hoge hypotheken. Wanneer zij hun huis met gigantische winsten verkopen hoor je ze niet maar als hun huis onder water staat dan is het de schuld van de bank en moeten zij gered worden.quote:
[..]
Maar als je zelf dan eens 'iets' nodig hebt, zou je daar dan wel recht op moeten hebben? Ik vind eigenlijk van niet. Ondanks mijn eigen twijfels.
Of mensen die geen zorgpremie betalen. Vind je dat die geen medische hulp moeten krijgen wanneer zij die nodig zouden hebben?
Zeker een heftig verhaal, maar bij dat soort verhalen houd ik er zelf altijd wel rekening mee dat diegene op dat moment in een nogal emotionele situatie zat en misschien niet alles goed heeft begrepen of onthouden ofzo. Het kan bijvoorbeeld zijn dat de arts wel goed duidelijk heeft gemaakt dat het niet meer goed zou komen, maar dat de moeder dat onbewust een beetje heeft weggezet omdat ze het niet wilde/kon geloven. Wel zeer begrijpelijk dat je het daar als moeder later heel moeilijk mee krijgt.quote:
Het verhaal van de moeder van Sophie vind ik wel akelig, eerlijk gezegd. Want dat klopt totaal niet met 'we bespreken donatie pas als we zeker weten dat de patiënt het niet gaat overleven'. Er was nog sprake van 'als ze de nacht doorkomt dan...' en pas na vraag over doneren kwam men met hersendood en stekker eruit. Als het echt zo is gegaan snap ik dat die vrouw daar de rest van haar leven vraagtekens bij blijft houden. Dat doordrammen over extra organen nadat toestemming is gegeven voor nieren ook. Snap heel goed dat mensen op de wachtlijst erop zitten te wachten, maar ik blijf er ook nog een paar procent twijfels over houden om orgaandonor te worden als je dit soort dingen leest. Bloeddonor ben ik al jaren, maar daar hoef ik niet dood voor.
Sowieso wordt er wel een goed punt gemaakt in de OP over dat de nabestaanden niet bij het daadwerkelijk overlijden kunnen zijn. Dat zal voor veel mensen enorm lastig zijn, zeker als ze werden overvallen met de vraag of organen gedoneerd mogen worden en daardoor niet echt de kans krijgen een goede afweging te maken voor henzelf.
Als het aan D66 ligt dan wordt je lichaam eigendom van de staat. Na je (hersen)dood ben je dan gewoon een zak organen die voor allerlei dingen kunnen worden gebruikt. Alleen als je een expliciet een opt-out hebt kun je daar onderuit.
"If you want to make God laugh, tell him about your plans"
Mijn reisverslagen
Mijn reisverslagen
Dat is wel een lastig punt. Hoe zit het dan bijvoorbeeld met de mensen die geen organen mogen doneren (vanwege een aandoening bijvoorbeeld) en zich dus niet kunnen laten registreren?quote:
[..]
Maar als je zelf dan eens 'iets' nodig hebt, zou je daar dan wel recht op moeten hebben? Ik vind eigenlijk van niet. Ondanks mijn eigen twijfels.
Krijg je een nier van een HIV flikker, en bedankt.
Je hoort bij de betere, maar nog lang niet bij de beste
Natuurlijk, er zijn vast wel een paar boeven/mensen met zeer dringende geldproblemen tussen de artsen.quote:
Gewoon geen donor worden, het zou me niet verbazen dat zij expres foute diagnoses stellen alleen om jouw organen te krijgen.
De beste manier om deze handel te stoppen is gewoon stoppen met toestemming vragen, dan zijn er genoeg orgaandonoren onder de overledenen, en hoeven er geen twijfelgevallen geplunderd te worden vanwege de lange wachtlijsten.
uiteindelijk lukt altijd alles
Iedereen heeft mijn inziens recht op de beste medische zorg, onafhankelijk van zijn eigen keuzes in zijn eerdere leven.quote:
[..]
Maar als je zelf dan eens 'iets' nodig hebt, zou je daar dan wel recht op moeten hebben? Ik vind eigenlijk van niet. Ondanks mijn eigen twijfels.
Dan hoop ik dat ze je niet eerst in een MRI-scanner hebben gelegd, want dat aluminiumhoedje kan veel schade veroorzaken aan dat soort apparatuur.quote:
Precies de reden waarom wij geen donor zijn. Wat denk je dat er gebeurt als jij in coma ligt en een lid van de koninklijke familie heeft een niertje nodig?
Als er ooit wetgeving komt die zegt dat je als niet-donor geen organen kunt krijgen, zullen ze daar wel een uitzondering voor maken.quote:
[..]
Dat is wel een lastig punt. Hoe zit het dan bijvoorbeeld met de mensen die geen organen mogen doneren (vanwege een aandoening bijvoorbeeld) en zich dus niet kunnen laten registreren?
Eens.quote:
[..]
Iedereen heeft mijn inziens recht op de beste medische zorg, onafhankelijk van zijn eigen keuzes in zijn eerdere leven.
Donatie is een gift, en als zodoende geheel vrijblijvend. Aan barmhartigheid moet je geen extra rechten verlenen, dan is het geen barmhartigheid meer, maar wordt het een transactie, een ruil.quote:
[..]
Maar als je zelf dan eens 'iets' nodig hebt, zou je daar dan wel recht op moeten hebben? Ik vind eigenlijk van niet. Ondanks mijn eigen twijfels.
Daarbij dient volgens mij volgens de Nederlandse wet iedereen dezelfde toegang tot medische hulp te hebben. Wanneer alleen orgaandonoren organen mogen ontvangen, gaat ook dat de deur uit. Lijkt me onwenselijk.
"Pools are perfect for holding water"
Zal ook een hoop discussie over zijn. Wat als je bijvoorbeeld aangeeft alleen je nieren te willen (of kunnen) doneren en verder niks, heb je dan wel recht op een bijvoorbeeld een hart als je die opeens nodig blijkt te hebben? Of heb je enkel recht op dingen waar je zelf ook donor voor wil/kan zijn?quote:
[..]
Donatie is een gift, en als zodoende geheel vrijblijvend. Aan barmhartigheid moet je geen extra rechten verlenen, dan is het geen barmhartigheid meer, maar wordt het een transactie, een ruil.
Daarbij dient volgens mij volgens de Nederlandse wet iedereen dezelfde toegang tot medische hulp te hebben. Wanneer alleen orgaandonoren organen mogen ontvangen, gaat ook dat de deur uit. Lijkt me onwenselijk.
Lijkt me ook onwenselijk.
Stellen dat ze iemand laten overlijden om een orgaan voor een belangrijk individu te oogsten, gaat mij idd ook wat ver. Maar ik denk wel dat iemand van het koninklijk huis voorrang krijgt wanneer diegene een orgaan nodig heeft. Me dunkt dat onze kroonprinses echt niet gewoon onderaan de lijst gezet wordt.quote:
[..]
Dan hoop ik dat ze je niet eerst in een MRI-scanner hebben gelegd, want dat aluminiumhoedje kan veel schade veroorzaken aan dat soort apparatuur.
[..]
"Pools are perfect for holding water"
Als je bv een nier bij leven schenkt, kom je toch echt bovenaan de wachtlijst indien je er daarna zelf eentje nodig hebt. Dat is hoe het geregeld is.quote:
[..]
Donatie is een gift, en als zodoende geheel vrijblijvend. Aan barmhartigheid moet je geen extra rechten verlenen, dan is het geen barmhartigheid meer, maar wordt het een transactie, een ruil.
Daarbij dient volgens mij volgens de Nederlandse wet iedereen dezelfde toegang tot medische hulp te hebben. Wanneer alleen orgaandonoren organen mogen ontvangen, gaat ook dat de deur uit. Lijkt me onwenselijk.
Dus hoe zeer ik het op zich qua gevoel ook met je post eens ben - ondanks mijn eigen twijfel - het is niet helemaal zo dat je daarna dezelfde rechten hebt. Al is bij leven doneren uiteraard weer anders dan na je dood.
IT'S GREYSIE IT'S PARTY
Ik ben geen donor, maar zou toch graag een orgaan krijgen mocht ik dat nodig hebben.quote:
[..]
Zal ook een hoop discussie over zijn. Wat als je bijvoorbeeld aangeeft alleen je nieren te willen (of kunnen) doneren en verder niks, heb je dan wel recht op een bijvoorbeeld een hart als je die opeens nodig blijkt te hebben? Of heb je enkel recht op dingen waar je zelf ook donor voor wil/kan zijn?
Lijkt me ook onwenselijk.
(Kan het niet door een eerdere aandoening en behandeling, maar zou het ook niet eens willen als het wel kon.)
En als ik dat in een dialoog over dit onderwerp vertel, maar het stukje 'niet kunnen' weglaat, zijn er altijd een aantal mensen die van mening zijn dat hun organen niet naar mensen zoals ik mogen. Mensen die voorwaarden aan hun gift willen stellen. Wat het hele idee van een gift nogal teniet doet. Want voor wat, hoort wat, of zo. Daar gaat het concept donatie.
"Pools are perfect for holding water"
Wat een onzin, de artsen hebben zelf geen enkel belang bij die organen.quote:
Gewoon geen donor worden, het zou me niet verbazen dat zij expres foute diagnoses stellen alleen om jouw organen te krijgen.
Hoe lang heeft die prins Friso hersendood gelegen voordat ze over orgaandonatie begonnen te zeurenquote:
[..]
Stellen dat ze iemand laten overlijden om een orgaan voor een belangrijk individu te oogsten, gaat mij idd ook wat ver. Maar ik denk wel dat iemand van het koninklijk huis voorrang krijgt wanneer diegene een orgaan nodig heeft. Me dunkt dat onze kroonprinses echt niet gewoon onderaan de lijst gezet wordt.
Hebben ze negen! maanden bij afgewacht of er nog tekenen van leven kwamen.
https://www.nrc.nl/nieuws(...)-bewustzijn-a1439866
Of je gaat je er eens in verdiepen.quote:
Krijg je een nier van een HIV flikker, en bedankt.
Waarom zou dat niet zou zijn, de regels zijn erg duidelijk en ik denk niet dat ze een misdaad zullen begaan.quote:
[..]
Stellen dat ze iemand laten overlijden om een orgaan voor een belangrijk individu te oogsten, gaat mij idd ook wat ver. Maar ik denk wel dat iemand van het koninklijk huis voorrang krijgt wanneer diegene een orgaan nodig heeft. Me dunkt dat onze kroonprinses echt niet gewoon onderaan de lijst gezet wordt.
Serieus?!?quote:
[..]
Als je bv een nier bij leven schenkt, kom je toch echt bovenaan de wachtlijst indien je er daarna zelf eentje nodig hebt. Dat is hoe het geregeld is.
Dus hoe zeer ik het op zich qua gevoel ook met je post eens ben - ondanks mijn eigen twijfel - het is niet helemaal zo dat je daarna dezelfde rechten hebt. Al is bij leven doneren uiteraard weer anders dan na je dood.
Kijk, daar heb je het dus al. Geschuif met wachtlijsten, voorrang voor die en die.
Ik kan niet eens een nier doneren. Dat zou dan doodleuk betekenen dat ik dikke pech zou kunnen hebben, wanneer de nier die ik nodig heb naar een of ander persoon gaat die tijdens het leven een familielid geholpen heeft met een nier. Iets wat ik ook meteen zou doen als het nodig was en ik geschikt zou blijken.
"Pools are perfect for holding water"
Wat een jankverhaal. Geeft wel goed her gelijk van de campagne aan. Gewoon nu een keus maken dan heb je dit gezeik achteraf ook niet.
And if you listen very hard
The tune will come to you at last
When all are one and one is all
To be a rock and not to roll
The tune will come to you at last
When all are one and one is all
To be a rock and not to roll
Ow, ze zullen het vast en zeker inderdaad wel via kleine lettertjes legaal gemaakt hebben. Dat er in uitzonderlijke gevallen .. blabla etc ...quote:
[..]
Waarom zou dat niet zou zijn, de regels zijn erg duidelijk en ik denk niet dat ze een misdaad zullen begaan.
Maar moreel gezien klopt dat toch gewoon niet, dat iemand voorrang krijgt omwille van zijn/haar sociale positie?
En dan zou je inderdaad nog kunnen aandragen 'ja maar die persoon is belangrijk voor het land'. Tsja .. we hebben toch echt 2 reserve prinsessen. En anders maken ze er nog maar eentje bij. Of doet iemand de staljongen, en dan kunnen we ook weer verder met de lijn der opvolging.
"Pools are perfect for holding water"
Als je door donatie nog maar één nier hebt en die nier stopt ermee heb je natuurlijk ook wel een veel groter probleem als iemand die er nog twee heeft waarvan er eentje stopt. Even heel kort door de bocht.quote:
[..]
Serieus?!?
Kijk, daar heb je het dus al. Geschuif met wachtlijsten, voorrang voor die en die.
Ik kan niet eens een nier doneren. Dat zou dan doodleuk betekenen dat ik dikke pech zou kunnen hebben, wanneer de nier die ik nodig heb gaat naar een of ander persoon die tijdens het leven een familielid geholpen heeft met een nier. Iets wat ik ook meteen zou doen als het nodig was en ik geschikt zou blijken.
Geen idee of dat normaal eigenlijk ook voorrang op een wachtlijst geeft qua urgentie, dus zonder dat er gedoneerd is, bedenk ik me net. Gaat degene met de hoogste urgentie voor of degene die het langste wacht? Echt geen idee.
(Maar dat je na donatie bij leven naar boven schuift weet ik wel.)
IT'S GREYSIE IT'S PARTY
Zoals ik het lees, hebben ze het nog nergens over gehad. Die arts heeft de ouders alleen gevraagd om er alvast over na te denken. Dat zal hij wel menselijker hebben gevonden dan hen plots met de vraag te overvallen.quote:
Het verhaal van de moeder van Sophie vind ik wel akelig, eerlijk gezegd. Want dat klopt totaal niet met 'we bespreken donatie pas als we zeker weten dat de patiënt het niet gaat overleven'. Er was nog sprake van 'als ze de nacht doorkomt dan...' en pas na vraag over doneren kwam men met hersendood en stekker eruit. Als het echt zo is gegaan snap ik dat die vrouw daar de rest van haar leven vraagtekens bij blijft houden. Dat doordrammen over extra organen nadat toestemming is gegeven voor nieren ook. Snap heel goed dat mensen op de wachtlijst erop zitten te wachten, maar ik blijf er ook nog een paar procent twijfels over houden om orgaandonor te worden als je dit soort dingen leest. Bloeddonor ben ik al jaren, maar daar hoef ik niet dood voor.
Volgens mij is dat grote onzin maar het is wel zo dat omdat je dan nog maar één nier het de medische urgentie hoger is als die gaat falen en dus kun je om die reden sneller een nier krijgen.quote:
[..]
Als je bv een nier bij leven schenkt, kom je toch echt bovenaan de wachtlijst indien je er daarna zelf eentje nodig hebt. Dat is hoe het geregeld is.
Dus hoe zeer ik het op zich qua gevoel ook met je post eens ben - ondanks mijn eigen twijfel - het is niet helemaal zo dat je daarna dezelfde rechten hebt. Al is bij leven doneren uiteraard weer anders dan na je dood.
Jij zou dus geen donororgaan accepteren, als je er een nodig had?quote:
[..]
Tuurlijk, wel de lusten niet de lasten. Zo werkt dat toch in de samenleving? Net als die mensen met hoge hypotheken. Wanneer zij hun huis met gigantische winsten verkopen hoor je ze niet maar als hun huis onder water staat dan is het de schuld van de bank en moeten zij gered worden.
Of mensen die geen zorgpremie betalen. Vind je dat die geen medische hulp moeten krijgen wanneer zij die nodig zouden hebben?
Nu is mijn lichaam net zo goed eigendom van de staat, alleen als ik expliciet een opt-in heb kan ik daar onderuit.quote:
Als het aan D66 ligt dan wordt je lichaam eigendom van de staat. Na je (hersen)dood ben je dan gewoon een zak organen die voor allerlei dingen kunnen worden gebruikt. Alleen als je een expliciet een opt-out hebt kun je daar onderuit.
Volgens mij zit daar wel een of andere orde van urgentie in. Valt opzich ook genoeg tegenin te brengen, maar daar zit ten minste een medische noodzaak achter, wat ik wel kan begrijpen.quote:
[..]
Als je door donatie nog maar één nier hebt en die nier stopt ermee heb je natuurlijk ook wel een veel groter probleem als iemand die er nog twee heeft waarvan er eentje stopt. Even heel kort door de bocht.
Geen idee of dat normaal eigenlijk ook voorrang op een wachtlijst geeft qua urgentie, dus zonder dat er gedoneerd is, bedenk ik me net. Gaat degene met de hoogste urgentie voor of degene die het langste wacht? Echt geen idee.
(Maar dat je na donatie bij leven naar boven schuift weet ik wel.)
En inderdaad, wanneer je dan maar met 1 nier zit die weigert, heb je eerder een probleem dan iemand met 2 nieren die moeilijk doen. Als diegene met 1 nier dan hoger komt door zijn verhoogde medische noodzaak, ok. Maar puur en alleen omdat diegene ooit zo vriendelijk was om iets te doneren, dat zou van de zotte zijn. Dan kunnen we de definitie van het woord doneren ook wel gaan veranderen.
"Pools are perfect for holding water"
Al is dat op zich toch ook een non-probleem?quote:
[..]
Jij zou dus geen donororgaan accepteren, als je er een nodig had?
> Meneer, u heeft een nier nodig, maar staat onderaan op de lijst omdat u zelf geen donor bent.
< Ow ... lekker dan, dat principe van donatie. Fijn dat daar voorwaarden aan verbonden worden. Heel barmhartig allemaal ...
> Tsja meneer, ik kan er ook niets aan doen dat het nu eenmaal zo werkt ...
< Snap ik. Wacht even, één momentje .. *pakt telefoon, logt in met digi-d, vinkt het donor-vakje aan* ... Kijk, nu ben ik wel donor. Laat maar komen die nier.
> .......
"Pools are perfect for holding water"
Ja, legaal gezien is dat helemaal een mijnenveld. Wat nou met mensen die zich pas registreren als ze een mogelijk negatieve diagnose krijgen, etc.?quote:
[..]
Al is dat op zich toch ook een non-probleem?
> Meneer, u heeft een nier nodig, maar staat onderaan op de lijst omdat u zelf geen donor bent.
< Ow ... lekker dan, dat principe van donatie. Fijn dat daar voorwaarden aan verbonden worden. Heel barmhartig allemaal ...
> Tsja meneer, ik kan er ook niets aan doen dat het nu eenmaal zo werkt ...
< Snap ik. Wacht even, één momentje .. *pakt telefoon, logt in met digi-d, vinkt het donor-vakje aan* ... Kijk, nu ben ik wel donor. Laat maar komen die nier.
> .......
Mijn vraag was dan ook niet of hij legaal een nier zou kunnen krijgen, maar of hij die nier zou accepteren.
Als er, vanuit allemaal kleine lettertjes, toch zo geschoven en gemanipuleerd mag worden binnen die donor-lijst, dan zou ik daar zelf geen enkel probleem mee hebben. Dat systeem van 'eerlijk op je beurt wachten' is dan toch allang al om zeep geholpen.quote:
[..]
Ja, legaal gezien is dat helemaal een mijnenveld. Wat nou met mensen die zich pas registreren als ze een mogelijk negatieve diagnose krijgen, etc.?
Mijn vraag was dan ook niet of hij legaal een nier zou kunnen krijgen, maar of hij die nier zou accepteren.
"Pools are perfect for holding water"
Hoe is het dan grote onzin? Ik zei dat als je doneert bij leven je daarna zelf hoger op de wachtlijst komt als je er zelf eentje nodig hebt. Dit is wat er verteld wordt aan iemand die bij leven een nier doneert aan een vreemde, iig. Ik zie de onzin niet?quote:
[..]
Volgens mij is dat grote onzin maar het is wel zo dat omdat je dan nog maar één nier het de medische urgentie hoger is als die gaat falen en dus kun je om die reden sneller een nier krijgen.
En of dat nou mede is omdat ze je zo nobel vonden (dat denk ik idd niet, het is je eigen keuze) of omdat je er daarna gewoon nog maar eentje hebt en dus urgenter bent gaan ze je idd vast niet zwart op wit geven met een gedichtje in een lijstje.
IT'S GREYSIE IT'S PARTY
Ik mag hopen (maar heb niet de medische kennis om het te bevestigen) dat dat dan puur en alleen omwille van die laatste reden is, en inderdaad niet 'omdat hij/zij zo lief was om zelf te doneren'.quote:
[..]
Hoe is het dan grote onzin? Ik zei dat als je doneert bij leven je daarna zelf hoger op de wachtlijst komt als je er zelf eentje nodig hebt. Dit is wat er verteld wordt aan iemand die bij leven een nier doneert aan een vreemde, iig. Ik zie de onzin niet?
En of dat nou mede is omdat ze je zo nobel vonden (dat denk ik idd niet, het is je eigen keuze) of omdat je er daarna gewoon nog maar eentje hebt en dus urgenter bent gaan ze je idd vast niet zwart op wit geven met een gedichtje in een lijstje.
"Pools are perfect for holding water"
quote:
[..]
In dat geval maakt het niet uit of je een donor bent, die nier ben je kwijt.
Omdat het niets te maken heeft met de vorige donatie en je niet door de donatie bovenaan de wachtlijst komt, het is niet zo geregeld.quote:
[..]
Hoe is het dan grote onzin? Ik zei dat als je doneert bij leven je daarna zelf hoger op de wachtlijst komt als je er zelf eentje nodig hebt. Dit is wat er verteld wordt aan iemand die bij leven een nier doneert aan een vreemde, iig. Ik zie de onzin niet?
En of dat nou mede is omdat ze je zo nobel vonden (dat denk ik idd niet, het is je eigen keuze) of omdat je er daarna gewoon nog maar eentje hebt en dus urgenter bent gaan ze je idd vast niet zwart op wit geven met een gedichtje in een lijstje.
Voor hetzelfde geld kom je niet bovenaan de wachtlijst en kom je te overlijden voordat er een donor is.
quote:
Als je bv een nier bij leven schenkt, kom je toch echt bovenaan de wachtlijst indien je er daarna zelf eentje nodig hebt. Dat is hoe het geregeld is.
|
|
