quote:
Op woensdag 29 juni 2016 05:15 schreef Jellereppe het volgende:Ik heb wat klachten die mij van het hart moeten. Een van die klachten is dat de Marokkaanse atheïst/agnost/humanist geen steun en toeverlaat vindt in de voor hem/haar discriminatoire Marokkaanse gemeenschap. Je wordt gediscrimeerd en schuin aangekeken waar je bij staat. De Marokkaanse gemeenschap is zeer racistisch jegens deze Marokkaans-Nederlandse minderheid in dit land, waardoor die groep 'wijselijk' haar mond houdt.
Het geloof is vaak het resultaat van een bepaalde cultuur. In ons land is religie het middelpunt of wij zeggen het hart van de cultuur. Ik heb me van de islam afgekeerd toen ik begon vragen over deze cultuur te stellen. Het is een cultuur die alles controleert, onze persoonlijke relaties, onze gedachten, ja zelfs onze fantasie en onze dromen. Een cultuur die het ons niet toestaat anders te zijn of anders te denken, een cultuur die overal haar neus insteekt.
Ben je een Marokkaanse boeddhist, agnost of atheïst, homo- of biseksueel, verliefd op een jood of ongelovige, dan ben je een schande voor de familie. Het individu staat er in de Marokkaanse gemeenschap beroerd voor. Er is gewoonweg geen traditie die voorziet in waardering daarvan. Wie ervoor kiest om het leven naar eigen eer en geweten te leiden en daar niet stiekem over doet, staat er alleen voor. Daar komt bij dat in een kwetsbare groep als de Marokkaanse het vijanddenken hoogtij viert. Een Marokkaanse athëist wordt bijvoorbeeld niet gezien als een mens die overtuigd is van zijn keuze om niet in God te geloven, maar als een hypocriete lafaard die het ware geloof verloochent om bij het Westen te horen. Geschreven door een Marokkaanse atheïst die zich eindelijk bevrijdt heeft van een Arabische geloofssekte. De voornaamste klacht gaat over de Marokkaanse gemeenschap die racistische trekken vertoont richting deze minderheden. Ik ga het volgende week aan mijn ouders vertellen. Klaar is klaar.
Wat jij hierboven beschrijft vat heel goed de situatie van veel allochtonen die in Nederland wonen.
Kijk het is een feit dat er binnen de Marokkaanse, Turkse en Arabische culturen heel anders over bepaalde zaken wordt gedacht dan in de Nederlandse cultuur. Dit heeft met onze geschiedenis te maken.
Kijk in Nederland leven de meeste mensen voor zichzelf en niet voor hun familie. Voorbeeld: ik heb drie jaar geleden gebroken met mijn familie. Ik kom uit een gezin met een alcoholische moeder. Jarenlang heb ik voor haar gezorgd. Ik deed het huishouden, ik kookte het eten en ik zorgde voor het inkomen. Mijn familie vond dit geweldig totdat ik op mezelf ging wonen. Ik was er helemaal klaar mee. Toen kwamen de ruzies. Voornamelijk omdat mijn moeder nu voor zichzelf moest gaan zorgen en dat wou ze helemaal niet. Toch heb ik doorgezet.
Ik ben dus als zeer jonge vrouw op mezelf gaan wonen en heb mezelf kunnen onderhouden.
In islamitische is bovenstaande vaak niet mogelijk. De familiecultuur is juist zo sterk omdat men daar niet zonder elkaar kan overleven. In de bergen van Marokko heb je geen sociale uitkeringen (van de Marokkaanse overheid dan). Je bent daar afhankelijk van je familie. Die gehele familiecultuur is meegenomen naar het westen. Temeer omdat veel oudere Marokkanen zich niet goed hebben laten integreren. Ik heb via mijn werk Marokkanen begeleid die al tien jaar in Nederland wonen maar nog steeds geen woord Nederlands verstaan. Dus ze blijven onderling afhankelijk van elkaar.
Verder wil ik je zeggen dat ik het heel dapper van je vind dat je zo open uit durft te komen voor je eigen belang. Je bent hierin echt niet de enige! Ik heb professioneel gewerkt met Marokkanen bij maatschappelijk werk. De reden waarom veel van mijn cliënten speciaal bij mij kwamen en niet bij mijn Marokkaanse collega's is omdat ze bang waren dat hun problemen openbaar zouden worden.