[CZT #28] Chronisch Ziek Topic

Twee maanden klinisch verblijf brengt je wel perspectief. Het maakt niet uit hoe erg je het hebt, er is altijd iemand slechter af. Zelf hersenletsel en verlamming (naast diabetes en nierfalen), maar er was ook iemand die na een legionellabesmetting niet meer kon praten, lopen, eten of zelf naar de wc kon. En een ander had twee gebroken benen en een verbrijzelde arm na een auto-ongeluk. Dat lichaam herstelde voorspoedig en ze had geen blijvend last. Maar ze kreeg wel te horen dat haar man in datzelfde ongeluk overleden is.

Aan het einde van de dag moet iedereen blij zijn met wat die nog heeft, maar mag iedereen ook wel balen over de dingen die niet meer lukken. Zo moet ieder mens het leven door

quote:

Op maandag 6 juni 2016 11:42 schreef Jaimy_Luca het volgende:

[..]

Velen denken: ach de patiënt kan wel wachten... Best irritant.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Is ook heel arrogant. Ik heb als doktersassistente in diverse ziekenhuizen gewerkt en wij moesten afspraken inplannen vanaf 08.00 terwijl de arts pas begon om 08.30. Dit had te maken met het feit dat de tijd van de arts heel kostbaar is en als dan de eerste twee niet zouden komen hoefde hij niet te wachten want dan zaten de patienten van 08.30 en daana al klaar. Inderdaad, arrogantie ten top en ik hoorde dat dat in veel ziekenhuizen zo gaat.
En helemaal beschamend als een arts zich ook nog overslaapt natuurlijk.

Wat een kutnacht
Werd om 3 uur wakker met een hypo en ontdekte dat mn vriend niet meer naast me lag. Ik naar de woonkamer/keuken om eten te pakken. Lag hij op de bank. Ik doe het licht aan om te eten en hij wordt boos wakker en zegt of ik niet ergens anders kan eten. Ik eet nooit ergens anders en met een hypo denk ik er al helemaal niet aan. Toch naar de slaapkamer gegaan, eten opgegeten en daarna een uur liggen huilen en uiteindelijk in slaap gevallen

Hij bleek niet te kunnen slapen omdat ik heel onrustig en veel aan het bewegen was. Maar ik denk dat ik gewoon weer een nachtmerrie had toen. Ik heb niet gemerkt dat hij eruit ging terwijl ik normaal al wakker word als hij gaat zitten. En ik heb veel nachtmerries de laatste tijd. Ben gewoon veel aan het verwerken van therapie denk ik. Maar ik voelde me echt weer als een kleind kind. Die niks goed kan doen, en als het huilt niet getroost wordt. Want hij is in dat uur niet naar mij toegekomen en ik durfde hem echt niet weer wakker te maken...

Vanmiddag naar de slaapverpleegkundige voor controle voor Delayed Sleep Phase Syndrom. Dan ook maar bespreken dus dat ik zo onrustig slaap de laatste tijd. Al is het nu meer vanwege psychisch oorzaak denk ik dus.

[ Bericht 1% gewijzigd door _Hestia_ op 07-06-2016 07:32:42 ]

quote:

Op dinsdag 7 juni 2016 07:34 schreef LPFAN het volgende:

[..]

Niet tof van je vriend, kan jij ook niks aan doen. Nu wel weer goed? Wat rot dat je zoveel nachtmerries hebt

Nee idd. Ja hebben er voor hij naar zn werk ging dus wel ff over gepraat. Maar nog niks gezegd over dat huilen van mij. Kreeg iig wel gewoon een kus toen hij wegging. En ja heel rot van die nachtmerries. Overdag ook veel herbelevingen over waar ik in therapie mee bezig ben, maar ook 's nachts nog mee bezig blijkbaar.

quote:

Op dinsdag 7 juni 2016 07:27 schreef Sylvana het volgende:
Wat een kutnacht
Werd om 3 uur wakker met een hypo en ontdekte dat mn vriend niet meer naast me lag. Ik naar de woonkamer/keuken om eten te pakken. Lag hij op de bank. Ik doe het licht aan om te eten en hij wordt boos wakker en zegt of ik niet ergens anders kan eten. Ik eet nooit ergens anders en met een hypo denk ik er al helemaal niet aan. Toch naar de slaapkamer gegaan, eten opgegeten en daarna een uur liggen huilen en uiteindelijk in slaap gevallen

Hij bleek niet te kunnen slapen omdat ik heel onrustig en veel aan het bewegen was. Maar ik denk dat ik gewoon weer een nachtmerrie had toen. Ik heb niet gemerkt dat hij eruit ging terwijl ik normaal al wakker word als hij gaat zitten. En ik heb veel nachtmerries de laatste tijd. Ben gewoon veel aan het verwerken van therapie denk ik. Maar ik voelde me echt weer als een kleind kind. Die niks goed kan doen, en als het huilt niet getroost wordt. Want hij is in dat uur niet naar mij toegekomen en ik durfde hem echt niet weer wakker te maken...

Vanmiddag naar de slaapverpleegkundige voor controle voor Delayed Sleep Phase Syndrom. Dan ook maar bespreken dus dat ik zo onrustig slaap de laatste tijd. Al is het nu meer vanwege psychisch oorzaak denk ik dus.

bah. Je klinkt erg verdrietig. Nog een dikke knuffel voor jou.

quote:

Op dinsdag 7 juni 2016 07:27 schreef Sylvana het volgende:
Wat een kutnacht

Ach wat naar!! Ook van mij een knuf, en probeer een beetje rust te nemen vandaag😙.

quote:

Op dinsdag 7 juni 2016 07:47 schreef Adriane het volgende:

[..]

bah. Je klinkt erg verdrietig. Nog een dikke knuffel voor jou.

quote:

Op dinsdag 7 juni 2016 07:52 schreef caroro het volgende:

[..]

Ach wat naar!! Ook van mij een knuf, en probeer een beetje rust te nemen vandaag😙.

Dankjuliewel, jullie zijn lief
Kon eigenlijk zelf nog tot 9 uur slapen, maar het lukt niet meer. Idd nog te verdrietig en onrustig in mn hoofd. Heb gewoon therapie vandaag, maar vanavond maar ff wat ontspannends doen. En hopelijk knap ik zo van douchen al wat op.

Heel verhaal getypt, weg.

Ik doe het straks nog een keer Sylvana. Voor nu een knus.

quote:

Op dinsdag 7 juni 2016 07:27 schreef Sylvana het volgende:
Wat een kutnacht
Werd om 3 uur wakker met een hypo en ontdekte dat mn vriend niet meer naast me lag. Ik naar de woonkamer/keuken om eten te pakken. Lag hij op de bank. Ik doe het licht aan om te eten en hij wordt boos wakker en zegt of ik niet ergens anders kan eten. Ik eet nooit ergens anders en met een hypo denk ik er al helemaal niet aan. Toch naar de slaapkamer gegaan, eten opgegeten en daarna een uur liggen huilen en uiteindelijk in slaap gevallen

Hij bleek niet te kunnen slapen omdat ik heel onrustig en veel aan het bewegen was. Maar ik denk dat ik gewoon weer een nachtmerrie had toen. Ik heb niet gemerkt dat hij eruit ging terwijl ik normaal al wakker word als hij gaat zitten. En ik heb veel nachtmerries de laatste tijd. Ben gewoon veel aan het verwerken van therapie denk ik. Maar ik voelde me echt weer als een kleind kind. Die niks goed kan doen, en als het huilt niet getroost wordt. Want hij is in dat uur niet naar mij toegekomen en ik durfde hem echt niet weer wakker te maken...

Vanmiddag naar de slaapverpleegkundige voor controle voor Delayed Sleep Phase Syndrom. Dan ook maar bespreken dus dat ik zo onrustig slaap de laatste tijd. Al is het nu meer vanwege psychisch oorzaak denk ik dus.

Och, wat naar . Kut ook dat psychisch en lichamelijk beiden tegenwerkten vannacht. Versterkt elkaar vaak ook nog. Hopen dat vandaag wat goeds brengt. En anders gewoon weer lekker steun zoeken hier hoor!!

Is goed hoor Sabine. Knus terug

quote:

Op dinsdag 7 juni 2016 08:32 schreef superkimmi het volgende:

[..]

Och, wat naar . Kut ook dat psychisch en lichamelijk beiden tegenwerkten vannacht. Versterkt elkaar vaak ook nog. Hopen dat vandaag wat goeds brengt. En anders gewoon weer lekker steun zoeken hier hoor!!

Ja idd. Als ik een hypo of hyper heb dan ben ik al sneller emotioneel en dan valt zo'n opmerking ook sneller verkeerd. Maar voelde erg eenzaam vannacht.
Doe ik!

quote:

Op dinsdag 7 juni 2016 07:27 schreef Sylvana het volgende:
Wat een kutnacht
Werd om 3 uur wakker met een hypo en ontdekte dat mn vriend niet meer naast me lag. Ik naar de woonkamer/keuken om eten te pakken. Lag hij op de bank. Ik doe het licht aan om te eten en hij wordt boos wakker en zegt of ik niet ergens anders kan eten. Ik eet nooit ergens anders en met een hypo denk ik er al helemaal niet aan. Toch naar de slaapkamer gegaan, eten opgegeten en daarna een uur liggen huilen en uiteindelijk in slaap gevallen

Hij bleek niet te kunnen slapen omdat ik heel onrustig en veel aan het bewegen was. Maar ik denk dat ik gewoon weer een nachtmerrie had toen. Ik heb niet gemerkt dat hij eruit ging terwijl ik normaal al wakker word als hij gaat zitten. En ik heb veel nachtmerries de laatste tijd. Ben gewoon veel aan het verwerken van therapie denk ik. Maar ik voelde me echt weer als een kleind kind. Die niks goed kan doen, en als het huilt niet getroost wordt. Want hij is in dat uur niet naar mij toegekomen en ik durfde hem echt niet weer wakker te maken...

Vanmiddag naar de slaapverpleegkundige voor controle voor Delayed Sleep Phase Syndrom. Dan ook maar bespreken dus dat ik zo onrustig slaap de laatste tijd. Al is het nu meer vanwege psychisch oorzaak denk ik dus.

Wat rot Sylvana...

quote:

Op dinsdag 7 juni 2016 07:27 schreef Sylvana het volgende:
Wat een kutnacht
Werd om 3 uur wakker met een hypo en ontdekte dat mn vriend niet meer naast me lag. Ik naar de woonkamer/keuken om eten te pakken. Lag hij op de bank. Ik doe het licht aan om te eten en hij wordt boos wakker en zegt of ik niet ergens anders kan eten. Ik eet nooit ergens anders en met een hypo denk ik er al helemaal niet aan. Toch naar de slaapkamer gegaan, eten opgegeten en daarna een uur liggen huilen en uiteindelijk in slaap gevallen

Hij bleek niet te kunnen slapen omdat ik heel onrustig en veel aan het bewegen was. Maar ik denk dat ik gewoon weer een nachtmerrie had toen. Ik heb niet gemerkt dat hij eruit ging terwijl ik normaal al wakker word als hij gaat zitten. En ik heb veel nachtmerries de laatste tijd. Ben gewoon veel aan het verwerken van therapie denk ik. Maar ik voelde me echt weer als een kleind kind. Die niks goed kan doen, en als het huilt niet getroost wordt. Want hij is in dat uur niet naar mij toegekomen en ik durfde hem echt niet weer wakker te maken...

Vanmiddag naar de slaapverpleegkundige voor controle voor Delayed Sleep Phase Syndrom. Dan ook maar bespreken dus dat ik zo onrustig slaap de laatste tijd. Al is het nu meer vanwege psychisch oorzaak denk ik dus.

knuffie.

kunnen ze DSPS zien in een slaaponderzoek? volgens mij heb ik dat ook. ik ben een zombie in de ochtend.

quote:

Op dinsdag 7 juni 2016 08:40 schreef MarieAlice het volgende:

[..]

Wat rot Sylvana...

Idd

quote:

Op dinsdag 7 juni 2016 08:42 schreef sararaats het volgende:

[..]

knuffie.

kunnen ze DSPS zien in een slaaponderzoek? volgens mij heb ik dat ook. ik ben een zombie in de ochtend.

Nee daarvoor moest ik een 24-uurs melatoninetest doen. Dat hield in om de volgende 2 uur op een watje kauwen (ook 's nachts dus) Toen bleek dus dat ik het veel te laat aan maak en het 's ochtends ook pas heel laat afgebroken wordt (pas na 10-11 uur)

quote:

Op dinsdag 7 juni 2016 08:48 schreef Sylvana het volgende:

[..]

Idd

[..]

Nee daarvoor moest ik een 24-uurs melatoninetest doen. Dat hield in om de volgende 2 uur op een watje kauwen (ook 's nachts dus) Toen bleek dus dat ik het veel te laat aan maak en het 's ochtends ook pas heel laat afgebroken wordt (pas na 10-11 uur)

Hoe word je daar eigenlijk voor behandeld op het moment, als ik vragen mag? (Sorry, vakidiotie van mijn kant..)

Ik weet dat er vaak begonnen wordt met proberen circadiaan ritme met telkens 15 minuten te vervroegen, maar dat werkt alleen bij lichte gevallen en bovendien moet je je daarna zeer strikt aan je slaapschema houden, half uur later en je kan vaak weer opnieuw beginnen. Idem voor chronotherapie, en dat lijkt me dan rampzalig als je diabetes hebt...

quote:

Op maandag 6 juni 2016 19:14 schreef MarieAlice het volgende:

[..]

'T is misschien maar een dom idee, maar heb je al eens geprobeerd om de aanhechtingspunten van de m. trapezius en de m. splenius cervicis te masseren? Dat is zo ongeveer achter je oren, en dan ietsje meer naar het midden van je schedel gaan. Als je met je vingers je schedel daar aftast, voel je daar ook wel een bult, en als je daarop duwt, is dat bij de meeste mensen, tenzij ze heel relax zijn, heel gevoelig. Als je dat punt masseert (doet initieel vaak pijn), voel je na een tijd de pijn soms wegvloeien.

Prentje: het is bovenaan dat felrode ding eigenlijk.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Ik ga dat eens proberen!

quote:

Op maandag 6 juni 2016 22:37 schreef PrisTheShiz het volgende:
9 jaar geleden...

http://www.lydiavanderweide.nl/yes/artikel.php?pArt=004

Helaas soms erger maar toen verziekte het mijn school, nu mijn werk.

mooi artikel!! knuffel!!!

quote:

Op dinsdag 7 juni 2016 08:58 schreef MarieAlice het volgende:

[..]

Hoe word je daar eigenlijk voor behandeld op het moment, als ik vragen mag? (Sorry, vakidiotie van mijn kant..)

Ik weet dat er vaak begonnen wordt met proberen circadiaan ritme met telkens 15 minuten te vervroegen, maar dat werkt alleen bij lichte gevallen en bovendien moet je je daarna zeer strikt aan je slaapschema houden, half uur later en je kan vaak weer opnieuw beginnen. Idem voor chronotherapie, en dat lijkt me dan rampzalig als je diabetes hebt...

Ik moet nu exact om 22 uur melatonine slikken (mag echt niet meer dan een kwartier verschillen) en heb een lichttherapielamp thuis. In de winter elke ochtend stipt om 8 uur daar voor gaan zitten.
Het inslapen gaat nu wel beter heb ik het idee. Maar uitgerust wakker worden doe ik helaas ook niet, zelfs niet nu mn slaapapneu officieel weg is. Ik blijf toch altijd moe 's ochtends

Thnx Toto en PoS

quote:

Op dinsdag 7 juni 2016 07:27 schreef Sylvana het volgende:
Wat een kutnacht
Werd om 3 uur wakker met een hypo en ontdekte dat mn vriend niet meer naast me lag. Ik naar de woonkamer/keuken om eten te pakken. Lag hij op de bank. Ik doe het licht aan om te eten en hij wordt boos wakker en zegt of ik niet ergens anders kan eten. Ik eet nooit ergens anders en met een hypo denk ik er al helemaal niet aan. Toch naar de slaapkamer gegaan, eten opgegeten en daarna een uur liggen huilen en uiteindelijk in slaap gevallen

Hij bleek niet te kunnen slapen omdat ik heel onrustig en veel aan het bewegen was. Maar ik denk dat ik gewoon weer een nachtmerrie had toen. Ik heb niet gemerkt dat hij eruit ging terwijl ik normaal al wakker word als hij gaat zitten. En ik heb veel nachtmerries de laatste tijd. Ben gewoon veel aan het verwerken van therapie denk ik. Maar ik voelde me echt weer als een kleind kind. Die niks goed kan doen, en als het huilt niet getroost wordt. Want hij is in dat uur niet naar mij toegekomen en ik durfde hem echt niet weer wakker te maken...

Vanmiddag naar de slaapverpleegkundige voor controle voor Delayed Sleep Phase Syndrom. Dan ook maar bespreken dus dat ik zo onrustig slaap de laatste tijd. Al is het nu meer vanwege psychisch oorzaak denk ik dus.

Ik ken het helaas maar al te goed (partner die boos wordt om de gekste dingen). Niet leuk! Ook ik lig daarom weleens huilend in bed of zit huilend op de bank. En daarna ook doen alsof er helemaal niks gebeurd is, kan de mijne ook heel goed.

Rot die kutnacht. Sterkte vandaag bij therapie. En hopelijk vannacht beter slapen.