R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ho even, ik probeer je te helpen, niet belachelijk te maken. Ik vind het alleen vrij omslachtig dat je dit topic opent met een vraag om hulp en vervolgens allerlei mogelijke manieren afslaat. Volgens mij weet je namelijk prima wat er speelt --> je bent te veel aanwezig, dus doe er wat aan zou ik zeggen.
Maar goed, ik ben al weg. Never mind. Hopelijk kan iemand anders je beter helpen.
Maar goed, ik ben al weg. Never mind. Hopelijk kan iemand anders je beter helpen.
Na sociaal contact tijd nodig om me weer op te laden (soms zelfs meerdere dagen uitbrakken nodig), wel veel mensen ontmoet in de loop van m'n leven, ik kan ook goed kletsen over dingen die me boeien en ga een leuk gesprek met leuke en boeiende mensen graag aan (als ik zin heb).
De onderwerpen die mij aanspreken, zijn ook de onderwerpen waar de meer bedachtzame mensen meer naar toe graviteren en extraverten slurpen me leeg
Sorry maar dit klinkt gewoon typisch autistisch.
De onderwerpen die mij aanspreken, zijn ook de onderwerpen waar de meer bedachtzame mensen meer naar toe graviteren en extraverten slurpen me leeg
Sorry maar dit klinkt gewoon typisch autistisch.
Ouder1, ik heb lopen googlen op dat meester-leerling ding, maar ik kom vooral op sites over scholen/scholing en over boeddha en zo, maar niks wat over deze woorden in deze context gaat. Kan je me wat concretere info geven waarmee ik gerichter kan zoeken? Die jungle van irrelevante info, ik kan daar echt niet doorheen ploegen, is onbegonnen werk voor mequote:Op zondag 1 mei 2016 11:22 schreef Ouder1 het volgende:
[..]
Jij lijkt mij het type dat zich opstelt als leerling of als meester. Je weet weinig of niets van een onderwerp en stelt je dus op als de leerling. Of je hebt je echt in een onderwerp (en dat zijn er bij jou veel) verdiept, weet waar je over praat en stelt je dus op als meester.
Daardoor heb je vaak geen gelijkwaardige gesprekken maar is de gesprekspartner je meerdere of je mindere.
Sorry maar dat is het probleem dan ook niet.quote:
Na sociaal contact tijd nodig om me weer op te laden (soms zelfs meerdere dagen uitbrakken nodig), wel veel mensen ontmoet in de loop van m'n leven, ik kan ook goed kletsen over dingen die me boeien en ga een leuk gesprek met leuke en boeiende mensen graag aan (als ik zin heb).
De onderwerpen die mij aanspreken, zijn ook de onderwerpen waar de meer bedachtzame mensen meer naar toe graviteren en extraverten slurpen me leeg
Sorry maar dit klinkt gewoon typisch autistisch.
Ik heb deze termen ook niet van het internet en, zoals met zoveel dingen, kwam mijn uitleg voort uit een samentrekking van heel veel informatie waarvan ik een deel uit gesprekken heb.quote:Op maandag 2 mei 2016 13:49 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Ouder1, ik heb lopen googlen op dat meester-leerling ding, maar ik kom vooral op sites over scholen/scholing en over boeddha en zo, maar niks wat over deze woorden in deze context gaat. Kan je me wat concretere info geven waarmee ik gerichter kan zoeken? Die jungle van irrelevante info, ik kan daar echt niet doorheen ploegen, is onbegonnen werk voor me
Ik kan je dus niet echt helpen aan een kant-en-klare theorie die je kunt onderzoeken op het web.
Misschien helpt het om te zoeken op gelijkwaardig contact of ongelijkwaardige gesprekken?
Ik denk trouwens dat je die info eigenlijk helemaal niet nodig hebt. Je bent slim genoeg om het principe te begrijpen en ook zelf je conclusies te trekken. Wie erg bang is om de leerlingrol te krijgen heeft meer een probleem dan degene die beide rollen weleens vervuld. Iets met zelfverzekerdheid en zo... die mensen moet je niet als vrienden willen joh.
Slim.quote:
[..]
Ik heb deze termen ook niet van het internet en, zoals met zoveel dingen, kwam mijn uitleg voort uit een samentrekking van heel veel informatie waarvan ik een deel uit gesprekken heb.
Ik kan je dus niet echt helpen aan een kant-en-klare theorie die je kunt onderzoeken op het web.
Misschien helpt het om te zoeken op gelijkwaardig contact of ongelijkwaardige gesprekken?
Ik denk trouwens dat je die info eigenlijk helemaal niet nodig hebt. Je bent slim genoeg om het principe te begrijpen en ook zelf je conclusies te trekken.
De info hoeft niet kant-en-klaar te zijn (al zou dat natuurlijk wel effectiever zijn, maar soit), maar zoeken zoals ik net deed leek niet op een magnetronmaaltijd, maar eerder op een jungle waar hopelijk ergens nog een akkerveldje tussen te vinden is waarbij ik vervolgens het meel zelf moet malen (zelf molensteen maken, etc) en dat is gewoon veel te lastig. Dan kan ik nog zo slim zijn, maar ik heb ook mijn limieten en ik kan ook niet alles en dit is 1 ding wat mij ook niet lukt. meestal lukken dingen me wel, vandaar ook dat ik zo weinig topics over mezelf hoef aan te maken.
Ik heb die info wel degelijk nodig, voorbeelden werken veel beter voor mij. Ik vind het al lastig genoeg om de info die ik vind, op mezelf te betrekken en dat komt denk ik vooral (maar niet uitsluitend) door het complexe karakter van de problematiek waar ik op 't moment mee loop.
Daarom versimpel ik dingen en daarom heb ik geen zin in de ge-extrapoleerde zelfprojectie die anderen mij proberen op te leggen. Ik weet wat er speelt, ik weet dat als ik daar tegenin ga dat mij dan een ellenlange vruchteloze discussie te wachten staat (soms zelfs meer een soort van loopgravenoorlog, jezus...) en ik kan zeggen en aangeven wat ik wil, zodra zoiemand eenmaal begint, is er bijna niet meer vanaf te komen. Dat vind ik soms superfrustrerend en op een gegeven moment denk ik dan van "lamaar
".Die mensen kan ik idd het beste negeren (of in elk geval zoveel mogelijk).
Ik heb 't al eerder getracht aan te kaarten, het probleem zit hem niet in mensen die niet de leerlingrol kunnen nemen (vanwege misplaatste trots of arrogantie of tegrootego, vul maar wat in), daar ik deze mensen sowieso al mijd als de pest. Ik wil gewoon met normale mensen om kunnen gaan en die normale mensen kom ik wel tegen, maar dan ben ik zelf weer meer het probleem.quote:Wie erg bang is om de leerlingrol te krijgen heeft meer een probleem dan degene die beide rollen weleens vervuld. Iets met zelfverzekerdheid en zo... die mensen moet je niet als vrienden willen joh.
Met normale mensen doel ik in deze context ook meer op mensen die beide rollen kunnen vervullen, het is een wisselwerking, liefst op gelijkheid gebaseerd en afhankelijk van wie de beste plek heeft om eventjes de leiding over te nemen. Dit zijn voor mij de meest ideale mensen om mee om te gaan, omdat misplaatste ego's (waar helaas het gros van de mens wel last van lijkt te hebben) en vergelijkbare weirdo-karaktershit geen belemmering vormen.
BAM! Waarom zou ik ervoor willen kiezen met mensen om te gaan die dit al een probleem vinden als er ook mensen zijn bij wie dit probleem gewoon non-existant is? En dus doe ik het nu lekker zo.
Ik vind eerlijk gezegd mensen die juist meer bang zijn om uit de leerlingrol te kruipen, veel boeiender. Ik vind het leuk om juist die mensen vervolgens wat extra ruimte te geven, vervolgens zie ik de mooiste dingen ontstaan
Ik zie die mensen opbloeien en dat vind ik prachtig!
Die egotrippers kunnen wat mij betreft eigenlijk allemaal gewoon de pestpleures krijgen, naarmate ik dit type mens meer en meer tegenkom en leer kennen, zakt mijn respect voor hen steeds verder richting de nul (en terecht).
Mijn probleem is niet dat ik niet de juiste mensen uitzoek, maar dat ik die juiste mensen die ik wel tegenkom, afstoot...of zoiets
.Weet ik veel
Het probleem ligt in elk geval bij mij. En ik besef me natuurlijk wel dat de ander hier ook een rol in speelt, maar mijn eigen rol kan ik natuurlijk wel veranderen/aanpassen/verbeteren, dus dan doe ik dat maar zo.
Ik vind het trouwens geen probleem om eventuele andere dingen ook uit te graven, dat kan op zich wel parallel aan het meester-leerling gebeuren. En ik denk dat dingen sowieso wel min of meer aan elkaar gerelateerd zijn.
Ik ga googlen naar jouw termen en kijken wat ik vind, thanks
snelle edit: Veel gevonden, ik ben even inlezen
[ Bericht 1% gewijzigd door magnetronkoffie op 02-05-2016 15:06:45 ]
Ik vond iets op deze pagina wat wel betrekking op mij lijkt te hebben, zo op het 1e gezicht in elk geval.
Dit gaat trouwens meer over complete relaties, maar denk dat het wel genoeg raakvlak heeft.
Het gaat in 1e instantie om dit stukje:
Dit gaat trouwens meer over complete relaties, maar denk dat het wel genoeg raakvlak heeft.
Het gaat in 1e instantie om dit stukje:
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Dit is in mijn verleden wel een valkuil geweest en ik ben me hier jaren terug zelfs al bewust van geweest, maar omdat ik er nooit erg in had dat dit (behalve dan dat ik het compleet oké vind om anderen te helpen) ook nadelige (en blijkbaar in extremere vormen zelfs schadelijke) gevolgen kon hebben. Ik wist niet beter.
Volgende stukje herkende ik ook in voorgaande interpersoonlijke relaties (niet alleen intieme relaties dus) :SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Lijkt me vreselijk om zoiemand tegenover me te hebben
Naja, weet ik tenminste wel al beter waar die afkeer steeds vandaan lijkt te komen, heb ik tenminste weer iets om aan te werken. Ik weet nu alleen nog niet hoe.
De pagina waar ik dit vandaan heb gehaald, gaat trouwens voornamelijk over partnerruzies, maar ruzie is bij mij nagenoeg geen sprake van (althans niet in deze context), ik heb gewoon de voor mij relevante info eruit gehaald en op het 1e gezicht lijkt het in mijn specifieke geval wel te kloppen, zeker als ik mijn eigen verleden meeneem.
Dat heen en weer switchen tussen rollen, herken ik wel. Bij m'n vrienden speelt dit trouwens een verwaarloosbare rol, ik merk dit veel duidelijker (tot aan een hinderlijk niveau) bij mensen die ik veel minder goed ken, al heeft dit denk ik meer met onduidelijkheid te maken of zo.
Edit: Ik vind het ook leuk om met iemand te sparren (tijdens een gesprek dan) en dingen uit te wisselen en met elkaar te delen en van elkaar te leren, maar met iemand chillen (dus gelijkwaardig) vind ik ook heel fijn. Dan deel je op een ander niveau
Maar dan nog..waarom doe ik dat? Moet nog even verder gaan met nadenken, vind ik wel leuk. Voel me ook wat meer opgeknapt zo
[ Bericht 6% gewijzigd door magnetronkoffie op 02-05-2016 16:07:01 ]
Fijn dat ik je een beetje heb kunnen helpen.quote:
Maar dan nog..waarom doe ik dat? Moet nog even verder gaan met nadenken, vind ik wel leuk. Voel me ook wat meer opgeknapt zo
Hey, ik ben er nog nietquote:
[..]
Fijn dat ik je een beetje heb kunnen helpen.
Maar heb nu tenminste wel weer wat meer openingen. Als je nog wat te binnen schiet, dan hoor ik het wel
Thanks *maakt nederige buiging*
Waarom zou je dat ook moeten zeggen dan? Wat maakt het verschil of het eventueel ook door iets anders zou komen? Het is nu eenmaal zo en dat is waar je mee om wil/moet leren gaan.quote:
[..]
Dit klopt volgens mij wel. Tis wel 1 van de dingen die in grote lijnen gebeurd is. Heeft ook een belangrijke rol gespeeld, maar kan niet echt zeggen in hoeverre dit alleen mij naar deze plek heeft gebracht.
Je ontwikkelt je toch door de jaren heen, dus dan is het niet zo raar dat je misschien wel moet wennen aan veranderingen in jezelf en/of je omgeving. Immers, als jij anders erin staat zal dat ook andere feedback kunnen genereren en daar moet jij ook weer al dan niet iets mee doen. In dit geval lijk je te vinden dat je er wel iets mee moet doen, maar dat kan ook betekenen dat je misschien krampachtig een bepaalde verandering tegen probeert in te houden. Soms verander je en pas je daardoor minder goed bij iets en/of iemand, soms groei je nu eenmaal uit elkaar en dat hoeft niet per se negatief te zijn. Het kan ook ruimte bieden voor iets nieuws/andere mensen.quote:[..]
Er is zeker meer verkeer, maar ik hoef mijn grenzen ook niet meer zo streng te bewaken.
Dit geeft me ook een enorm gevoel van (psychische) vrijheid. Misschien is het ook even wennen? Maar wennen alleen gaat denk ik dit niet voor me oplossen.
Denk dat jouw uitdaging meer ligt in de vraag waarom jij dit als een probleem ervaart? Waarom zou je iets moeten (willen) veranderen aan jezelf om bepaald contact in stand te kunnen houden? Waarom zou die bal vooral bij jou (moeten) liggen? Waarom heb je dat voor hen over en waarom zou je jezelf misschien niet zo een nieuwe fase moeten gunnen? Heb je angst voor veranderingen, het onbekende? Voel je je afgewezen door hen, ondanks dat dit misschien gewoon de nieuwe jou is? Kun je jezelf ook nog ok vinden als het contact met hen zou verminderen? Etc.
Of misschien iets minder doordravend, verhoogd verkeer is feitelijk ook een vorm van prikkels. Kun je daar beter mee omgaan dat je je grenzen minder hoeft te bewaken? Voel je je zekerder/veiliger dat je minder bewaakt? Doe je misschien iets anders nu met die energie die overblijft?
Ik zou dagdromen meer als een passief iets omschrijven, terwijl visualisaties actiever gestuurd worden in mijn beleving. Stel, iedereen zit in een soort van bubbel/aura/personal space van verschillende grootte en die van jou zou ten opzichte van de anderen wat groter en sterker zijn. Dan kun je mediteren/visualiseren dat je jouw bubbel wat kleiner en minder sterk aanwezig maakt, zodat je minder snel in andermans personal space komt, de ander overstraalt, etc. Ben je een grote rode boei, dan zou je kunnen visualiseren dat je die boei een paar maten kleiner shrinkt in een wat fletsere kleur rood. Blauw zou rustgevender zijn, maar misschien moet je niet teveel willen veranderen/aanpassen naar een ander alsof rood nu niet je kleur zou zijn. Ofzo.quote:[..]
Onder de streep boeit het me niks uit welke hoek het komt, zolang het maar werkt
Afsluiten dmv visualisaties? je bedoelt als in dagdromen? Want als, dat gaat dat heel makkelijk worden (alleen dan zonder snelle schakelswitch).
Kleiner beginnen kan ook. Wrijf je handpalmen over elkaar en visualiseer hoe je zo energie opwekt. Trek je handen langzaamaan een beetje uit elkaar, alsof je de energie in een bal vormt en ga spelen met de grootte van die bal. Gaat dit lekker dan kun je die bal misschien wel groot genoeg maken om je bubbel te zijn. Let wel een beetje op dat dit best wat concentratie en energie kan vergen en het beter wat meer opgebouwd kan worden door dagelijks wat te oefenen dan dat je hier even een dag mee doorploetert en jezelf uitput.
Maar dat probeer ik toch ook?quote:
[..]
Waarom zou je dat ook moeten zeggen dan? Wat maakt het verschil of het eventueel ook door iets anders zou komen? Het is nu eenmaal zo en dat is waar je mee om wil/moet leren gaan.
Klopt, maar ik weet nu al dat dit proces niet helemaal natuurlijk voor me is en ik wil weten waarom. En sowieso heb ik totaal geen behoefte m'n bestaande kring op grotere afstand te laten en nieuwe mensen te gaan zoeken...waarom zou ik dat willen?quote:[..]
Je ontwikkelt je toch door de jaren heen, dus dan is het niet zo raar dat je misschien wel moet wennen aan veranderingen in jezelf en/of je omgeving. Immers, als jij anders erin staat zal dat ook andere feedback kunnen genereren en daar moet jij ook weer al dan niet iets mee doen. In dit geval lijk je te vinden dat je er wel iets mee moet doen, maar dat kan ook betekenen dat je misschien krampachtig een bepaalde verandering tegen probeert in te houden. Soms verander je en pas je daardoor minder goed bij iets en/of iemand, soms groei je nu eenmaal uit elkaar en dat hoeft niet per se negatief te zijn. Het kan ook ruimte bieden voor iets nieuws/andere mensen.
Ik vind dit gewoon een rare gedachtengang.
Als mensen mij minder willen spreken, dan vind ik dat verder prima. Het is natuurlijk geen verplichting voor ze om minstens om de x dagen/weken mij te berichten.
Wel merk ik dat ik toch wel wat behoefte heb aan nieuwe contacten, maar nieuwe contacten wil ik sowieso langzaam opbouwen. Gewoon eerst leuk en dan zie ik wel hoe dingen gaan lopen.
Ik doe een beetje het tegenovergestelde van zoveel mogelijk nieuwe telefoonnummers sparen, das niet mijn ding.
Dit heb ik al uitgelegd.quote:Denk dat jouw uitdaging meer ligt in de vraag waarom jij dit als een probleem ervaart? Waarom zou je iets moeten (willen) veranderen aan jezelf om bepaald contact in stand te kunnen houden?
Waarom zou ik moeten kiezen tussen het ene of het andere? Ik weet dat ik uiteindelijk gewoon beide zou kunnen doen (ook al blijft m'n kern verder wel dezelfde).quote:Waarom zou die bal vooral bij jou (moeten) liggen? Waarom heb je dat voor hen over en waarom zou je jezelf misschien niet zo een nieuwe fase moeten gunnen?
Ik ben niet per se bang voor veranderingen. Die zijn ook nodig om te groeien.quote:Heb je angst voor veranderingen, het onbekende? Voel je je afgewezen door hen, ondanks dat dit misschien gewoon de nieuwe jou is? Kun je jezelf ook nog ok vinden als het contact met hen zou verminderen? Etc.
Dat afgewezen voelen is denk ik een beetje het probleem bij mij.
Het voelt alsof het sowieso niet bij mij hoort en dus wil ik er vanaf.
Voor mij is het meer een snelweg i.p.v. een landweggetje, maar dat betekent voor mij niet dat die snelweg net zo druk hoeft te zijn. Een rustige snelweg rijdt toch veel lekkerder dan een volle?quote:Of misschien iets minder doordravend, verhoogd verkeer is feitelijk ook een vorm van prikkels. Kun je daar beter mee omgaan dat je je grenzen minder hoeft te bewaken? Voel je je zekerder/veiliger dat je minder bewaakt? Doe je misschien iets anders nu met die energie die overblijft?
Ja, ik maak me minder druk (en angstig) dat mensen mijn grenzen gaan overschrijden of mijn vertrouwen gaan beschamen. I take it like a superhero
(zoiets).Ik denk niet dat dit wat voor mij is, ben ik wat te nuchter voorquote:[..]
Ik zou dagdromen meer als een passief iets omschrijven, terwijl visualisaties actiever gestuurd worden in mijn beleving. Stel, iedereen zit in een soort van bubbel/aura/personal space van verschillende grootte en die van jou zou ten opzichte van de anderen wat groter en sterker zijn. Dan kun je mediteren/visualiseren dat je jouw bubbel wat kleiner en minder sterk aanwezig maakt, zodat je minder snel in andermans personal space komt, de ander overstraalt, etc. Ben je een grote rode boei, dan zou je kunnen visualiseren dat je die boei een paar maten kleiner shrinkt in een wat fletsere kleur rood. Blauw zou rustgevender zijn, maar misschien moet je niet teveel willen veranderen/aanpassen naar een ander alsof rood nu niet je kleur zou zijn. Ofzo.
Kleiner beginnen kan ook. Wrijf je handpalmen over elkaar en visualiseer hoe je zo energie opwekt. Trek je handen langzaamaan een beetje uit elkaar, alsof je de energie in een bal vormt en ga spelen met de grootte van die bal. Gaat dit lekker dan kun je die bal misschien wel groot genoeg maken om je bubbel te zijn. Let wel een beetje op dat dit best wat concentratie en energie kan vergen en het beter wat meer opgebouwd kan worden door dagelijks wat te oefenen dan dat je hier even een dag mee doorploetert en jezelf uitput.
.
"Weh weh weh, ben zo extravert, maar waarom zou ik nieuwe mensen ontmoeten?"
Stop met aandacht zoeken.
Stop met aandacht zoeken.
1 + 1 = blauw
Dat ontken ik ook niet door te vragen wat het verschil zou maken lijkt me..quote:
Waarom zou je het niet moeten willen?quote:[..]
Klopt, maar ik weet nu al dat dit proces niet helemaal natuurlijk voor me is en ik wil weten waarom. En sowieso heb ik totaal geen behoefte m'n bestaande kring op grotere afstand te laten en nieuwe mensen te gaan zoeken...waarom zou ik dat willen?
En hoe merk je dat het geen natuurlijk proces zou zijn?
Terecht, geen verplichting inderdaad en het kan ook gewoon een natuurlijk verloop zijn, waardoor je al dan niet tijdelijk minder/weinig/geen contact (meer) hebt.quote:Als mensen mij minder willen spreken, dan vind ik dat verder prima. Het is natuurlijk geen verplichting voor ze om minstens om de x dagen/weken mij te berichten.
Als dit goed voor jou werkt, is het denk ik een mooie manier om dicht bij jezelf te blijven tijdens het ontginnen van nieuwe contactenquote:Wel merk ik dat ik toch wel wat behoefte heb aan nieuwe contacten, maar nieuwe contacten wil ik sowieso langzaam opbouwen. Gewoon eerst leuk en dan zie ik wel hoe dingen gaan lopen.
Ik doe een beetje het tegenovergestelde van zoveel mogelijk nieuwe telefoonnummers sparen, das niet mijn ding.
Pardon, soms lees ik niet weer een heel topic door of vraag ik het juist nog een keer verderop in een topic om te peilen of het in de loop misschien iets anders verwoord zou worden, ook als ik het iets anders verpak. Maar ik snap dat het vervelend kan zijn en dat je niet overal (weer) op in wil gaan.quote:[..]
Dit heb ik al uitgelegd.
Dat was dus ook een beetje mijn vraag, want het kwam een beetje eenzijdig op me over. Neemt niet weg dat je motivatie om aanpassingen te (willen) doen wel goed is om in de peiling te houden.quote:[..]
Waarom zou ik moeten kiezen tussen het ene of het andere? Ik weet dat ik uiteindelijk gewoon beide zou kunnen doen (ook al blijft m'n kern verder wel dezelfde).
Misschien zoek je die afwijzing juist een beetje op door wat extraverter te zijn bij wat introvertere mensen. Omdat het misschien beter nu afgekapt kan worden, dan later als je er meer in zit en dus ook meer te verliezen hebt. Of om juist wat meer afstand te bewaren, soort afweer/verdedigingsmechanisme.quote:[..]
Ik ben niet per se bang voor veranderingen. Die zijn ook nodig om te groeien.
Dat afgewezen voelen is denk ik een beetje het probleem bij mij.
Het voelt alsof het sowieso niet bij mij hoort en dus wil ik er vanaf.
Of als test, tot hoe ver het kan gaan of willen zij/jij gaan als een soort bevestiging van jullie/jouw waarde.
Ik snap dan wel beter dat je de oorzaak wil vinden, om er dan vanaf te kunnen. Maar wat als het afgewezen gevoel wel iets is wat je bij je hoort? Zou je het dan misschien niet beter kunnen proberen te omarmen als iets dat wel bij je hoort en vandaar uit er beter mee om leren gaan? Dat het een gevoel is wat tot op zekere hoogte wel bij jou (en je verleden) hoort, maar wat jou niet definieert in het heden als dat je ook afgewezen wordt zeg maar..
Ik ken iemand die het heerlijk vindt om 's ochtends in de file te staan en je kan misschien wel veel harder geprikkeld worden door die ene ineens overstekende kip op dat rustige landweggetje waar een ander wel snelweg speelt of dan lekker door kunnen tuffen op een rustige snelweg. Het zal vooral heel persoonlijk zijn en best voor een ieder kunnen verschillen denk ik..quote:[..]
Voor mij is het meer een snelweg i.p.v. een landweggetje, maar dat betekent voor mij niet dat die snelweg net zo druk hoeft te zijn. Een rustige snelweg rijdt toch veel lekkerder dan een volle?
Mooie vooruitgang en een betere basis om nieuwe contacten op te bouwenquote:Ja, ik maak me minder druk (en angstig) dat mensen mijn grenzen gaan overschrijden of mijn vertrouwen gaan beschamen. I take it like a superhero
Je bent meerderjarig dus dan mag ik vast wel een lame grapje maken over hoe paddo's en lsd instrumenteel zouden kunnen zijnquote:[..]
Ik denk niet dat dit wat voor mij is, ben ik wat te nuchter voor
(Don't try this at home or anywhere else kids, drugs are bad okay!)
Het is een rare gedachtegang dat je denkt meer extravert te worden, maar geen nieuwe mensen wil leren kennen, wat een onderdeel is van extravert zijn.quote:
Klopt, maar ik weet nu al dat dit proces niet helemaal natuurlijk voor me is en ik wil weten waarom. En sowieso heb ik totaal geen behoefte m'n bestaande kring op grotere afstand te laten en nieuwe mensen te gaan zoeken...waarom zou ik dat willen?
Ik vind dit gewoon een rare gedachtengang.
Net als jezelf voorhouden (hoog)begaafd te zijn, ben je wederom tegen jezelf aan het liegen, door anderen pogen te overtuigen van je leugens.
Succes daarmee. Wanneer denk je uit de bijstand te komen?
1 + 1 = blauw
Indirect doe je dat wel degelijk. Op het moment dat je aangeeft dat ik -iets- moet gaan doen wat ik toch al deed, maar dan vraag jij me het op jouw manier te doen terwijl ik dat al op mijn manier aan het doen ben.quote:
[..]
Dat ontken ik ook niet door te vragen wat het verschil zou maken lijkt me..
Je vraagt me waarom ik dat niet zou willen?quote:[..]
Waarom zou je het niet moeten willen?
En hoe merk je dat het geen natuurlijk proces zou zijn?
Dat heb ik ook al verteld Mary, maar het gaat er mij om dat ik helemaal niet mijn vriendenkring wil gaan omgooien.
Waarom zou ik wel mijn vriendengroep willen omgooien Mary?
Omdat het iets is wat niet van mij is (ik doel hier op dat goedkeuringsstukje btw). Het doet me geen goed, het is niet in mijn voordeel, begrijp niet waarom ik hierover zou moeten gaan twijfelen alleen maar omdat ik geen harde bewijzen (voor jullie) heb.
Die nieuwe contacten werken dus niet lekker mede door dat gedrag van mijquote:[..]
Als dit goed voor jou werkt, is het denk ik een mooie manier om dicht bij jezelf te blijven tijdens het ontginnen van nieuwe contacten
Ik denk niet dat dit het is. Als ik terug kijk, heb ik dat "goedkeuring willen zoeken" namelijk jaren langer dan dit extraverter-worden-stukje, dit is namelijk nog maar ruwweg een jaartje aan de gang.quote:[..]
Misschien zoek je die afwijzing juist een beetje op door wat extraverter te zijn bij wat introvertere mensen. Omdat het misschien beter nu afgekapt kan worden, dan later als je er meer in zit en dus ook meer te verliezen hebt. Of om juist wat meer afstand te bewaren, soort afweer/verdedigingsmechanisme.
Of als test, tot hoe ver het kan gaan of willen zij/jij gaan als een soort bevestiging van jullie/jouw waarde.
Er zit gewoon teveel tijd tussen. Ik denk wel dat dit losser worden wel met dat gevoel van vrijheid te maken heeft, maar die drang naar goedkeuring (ik noem het maar even zo) beïnvloedt deze op nadelige wijze. Ik had al langer last van die drang, maar dit kwam minder tot uiting en viel minder op.
Het is net een parasiet die meegroeit met de host nu die host even lekker gaat.
Als dit en als dat...quote:Ik snap dan wel beter dat je de oorzaak wil vinden, om er dan vanaf te kunnen. Maar wat als het afgewezen gevoel wel iets is wat je bij je hoort?
Ik heb geen indicaties dat dit zo is en alles weg-alsen vind ik nutteloos tijdverdrijf. Ik concentreer me liever op de dingen die ik wel weet.
Ik denk trouwens niet dat ik nu op zoek ben naar afwijzing, het resultaat lijkt er niet echt mee te maken te hebben en als ik op een bewuste manier om goedkeuring vraag, dan heb ik er gewoonlijk wel wat van tevoren over nagedacht. Alleen vraag ik dat dan wel, omdat de dingen waar ik daadwerkelijk iets goed gedaan heb al voor zich spreken, maar wel meewegen in dezelfde weegschaal als die drang.quote:Zou je het dan misschien niet beter kunnen proberen te omarmen als iets dat wel bij je hoort en vandaar uit er beter mee om leren gaan? Dat het een gevoel is wat tot op zekere hoogte wel bij jou (en je verleden) hoort, maar wat jou niet definieert in het heden als dat je ook afgewezen wordt zeg maar..
Het lijkt niet uit te maken wat voor reactie ik krijg, maar merk wel dat de reactie waar ik me achteraf het beste bij voel er 1 is waarbij de reactie gewoon terecht is.
Reacties die enerzijds meer goedkeuring geven of afwijzingen voelen beide slechter, dus daar heb ik niks aan.
Maar zelf vind ik die drang een groter probleem omdat ik nu ook de indruk heb dat het mij onbewust ook beïnvloedt.
Zelf vind ik het lekkerder als de snelwegen altijd vrij zijn, maar ze er wel liggen als ik ze eenmaal wil gebruiken. Maar als ik een landweggetje wil hebben, dan wil ik daar ook vrij voor kunnen kiezen.quote:[..]
Ik ken iemand die het heerlijk vindt om 's ochtends in de file te staan en je kan misschien wel veel harder geprikkeld worden door die ene ineens overstekende kip op dat rustige landweggetje waar een ander wel snelweg speelt of dan lekker door kunnen tuffen op een rustige snelweg. Het zal vooral heel persoonlijk zijn en best voor een ieder kunnen verschillen denk ik..
Maar het punt van dit voorbeeld was dat ik niet constant die snelwegen vol wil hebben, maar dat ik snel van A naar B kom, dat het optioneel is.
Alleen al het hebben van een optie geeft me al een rustiger gevoel, zelfs als ik uiteindelijk nooit van die optie gebruik zal hoeven maken (en ik geef er de voorkeur aan dit zo min mogelijk te doen).
Ik heb hier de afgelopen week wel wat meer over na zitten denken.
Ik denk dat dit deel is van mijn oude survival-strategie. Ook denk ik ...iets anders..ben het weer even kwijt
Maar het heeft denk ik ook met m'n eigen verleden te maken.
Die drang naar goedkeuring is iets wat bij mij ook onbewust doorsijpelt en anderen proeven dit. Ook hulpverleners en deze drang is vooral een belemmering in deze.
Dit vind ik zelf ook een hele mooie vooruitgangquote:[..]
Mooie vooruitgang en een betere basis om nieuwe contacten op te bouwen
Was me nooit gelukt als ik niet zoveel over dingen had nagedacht. Sowieso vind ik dat de regelmatig terugkerende adviezen dat ik minder zou moeten piekeren, dat ik teveel na zou denken, dat ik dingen maar gewoon moet accepteren, dat dit normaal zou zijn, dat ik eigenlijk vooral niks moet doen en niet moet graven....maar deze adviezen lijken meer afkomstig te zijn uit het feit dat veel mensen slecht tegen kritiek kunnen en naarmate ik meer nadenk, stel ik ook steeds meer dogma's aan de kaak en dit heeft me in de loop van mijn leven heel erg vaak (soms veel) weerstand opgeleverd.
Alsof ik constant tegen de stroom in aan het zwemmen ben.
En toch heb ik dit toen wel gedaan (nadenken) en achteraf gezien weet ik vrijwel 100% zeker dat als ik toen niet over dingen was gaan nadenken, dat ik dan nu niet meer geleefd had.
Ik weet echt wel hoe ik handig met middelen om moet gaan, gebruik de bijwerkingen zelfs als hoofdwerking, mocht dit zo goed uitkomen (heb 20 jaar ervaring en was toen al bijna meerderjarig, ben geen jonkie meer en maar goed ook).quote:[..]
Je bent meerderjarig dus dan mag ik vast wel een lame grapje maken over hoe paddo's en lsd instrumenteel zouden kunnen zijn
(Don't try this at home or anywhere else kids, drugs are bad okay!)
Ik begon dit bericht gewoon gisternacht te tikken (ergens vlak na middernacht), tussendoor geslapen en nu post ik hem pas
Nu ik er meer over nadenk na het een kleine week te hebben laten bezinken, denk ik dat mijn zelfhaat hier ook iets mee te maken heeft. Deze zelfhaat speelt al jaren geen hoofdrol meer, maar ik heb (een beetje) het idee dat dit wellicht een overblijfsel is van die tijd en dat is een verleden waarmee ik wil afrekenen.
quote:
quote:
quote:
quote:
Op quote:
quote:
quote:
quote:
Update: Ik weet nu waar het al die tijd aan lag!quote:
Blijkt om oude onverwerkte trauma's te gaan die steeds meer terug begonnen te komen. Ik vermoed dat dit ook mijn nu 2 jaar durende slaapproblemen heeft veroorzaakt en dat de trauma's door dingen verder getriggerd werden (waaronder ook door 'bepaalde' fokkers zelf die het blijkbaar grappig vonden dat ik lijd aan mijn herbelevingen) waardoor de boel alleen maar verder escaleerde.
Voor de rest meld ik de rest wel in de PTSS-reeks.
Bedankt voor het meedenken, maar ik herlas dit topic van mij en nu snap ik ook een stuk beter wat ik toen probeerde te beschrijven. Het werd al die tijd aan mijn autisme gekoppeld of aan gedrag waar ik zelf wat aan zou moeten veranderen, maar dit bleek dus gewoon onzin te zijn. Het waren al die tijd al herbelevingen.
Mijn "extravertheid" hoorde in die zin niet bij mij daar het om de uiting van oude trauma's ging en die trauma's zijn geen onderdeel van mijn persoonlijkheid. Ik ben benieuwd hoe die EMDR gaat werken.
Ik weet nu trouwens ook wat die rare aanvallen waren die ik al jaren in o.a. D&A beschreef, het had ook met die trauma's te maken en was geen simpele hyperventilatie waar ik met een paar ademhalingsoefeningetjes vanaf zou kunnen komen.
Geen dank aan meerdere individuen van mijn oude hulpverlening, want die waren crap. Dwijlen met de kraan open was hun devies, ook al ga ik zelf liever voor oplossingen.
Dank voor jullie meedenken en groetjes *doet nederige buiging*
Kut, reageer op een oud topic
[b] Op zondag 14 november 2010 18:11 schreef liesje1979 het volgende:[/b]
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Je persoonlijkheid is over het algemeen redelijk stabiel. Ik denk dat wat jij ervaart een fase is van nu je uit de depressie bent. Je hebt meer energie en dat voelt aan als extravert zijn.
Godskolere Koffie, jij had echt een belachelijk lange ban, of leek dat maar zo?
Breitling - Instruments for Professionals
Hajoh, je bent gewoon een toffe kerel.quote:
Ik heb er al langer over nagedacht of het wel zo'n goed idee is hier een topic hierover te openen, vooral ook omdat het mezelf betreft. Dus dat ten eerste.
Ik ben altijd al een typische introvert geweest. Na sociaal contact tijd nodig om me weer op te laden (soms zelfs meerdere dagen uitbrakken nodig), wel veel mensen ontmoet in de loop van m'n leven, ik kan ook goed kletsen over dingen die me boeien en ga een leuk gesprek met leuke en boeiende mensen graag aan (als ik zin heb).
De onderwerpen die mij aanspreken, zijn ook de onderwerpen waar de meer bedachtzame mensen meer naar toe graviteren en extraverten slurpen me leeg. Ik geef sterk de voorkeur aan omgang met introverten, altijd al gedaan. Ik heb niks met de wisselwerking waar veel mensen zich mee bezig houden (ik doel dan vooral een beetje op niveautje "meedoen met de laatste roddels/lekker voetbal kijken met matties/oppervlakkige sociaalheid alleen maar om het sociaal doen"). Ik houd van creatieve geesten en ben meer van het "leef en laten leven". Ik heb dan ook niks met het zinloos afkatten van alles wat anders is, alleen maar omdat het anders is. Ik ben dan eerder nieuwsgierig en wil weten hoe ze denken.
Maar ik merk dat ik het laatste jaar veranderd ben, dat ik steeds meer extravert gedrag ben gaan vertonen. Steeds meer sociaal contact opzoeken en steeds vaker om feedback en input vragen. Maar zelfs binnen m'n eigen (oude) sociale kring vinden mensen dat soms wel vervelend. Maar ik vind het zelf ook vervelend, maar om de 1 of andere reden kan ik het niet echt goed laten. Het is alsof er steeds weer iets uit moet, alsof het een drang is en het voelt niet natuurlijk of zo. Wel heb ik nog steeds veel tijd nodig om me op te laden achteraf en om dingen in m'n hoofd weg te zetten (net zoals veel typische introverten), daarin is eigenlijk niks veranderd.
Ik ben wel altijd al iemand geweest die overliep van de ideeën, plannen, heb erg veel interesses, ben erg leergierig, wil alles weten, wissel geregeld van hobby (meermalen per maand is me niet vreemd), heb eigenlijk 40u/etmaal nodig om de dingen te doen die ik wil doen, maar heb nooit genoeg tijd om dat te doen wat ik allemaal wil doen (en al helemaal de energie niet voor).
Ik vind het op zich geen probleem om leuk sociaal contact te hebben met gelijkdenkenden, maar ik heb er dus wel last van en de mensen in mijn omgeving ook. De mensen die ik juist het boeiendst vind, schrik ik steeds een beetje vaker af. Alsof ik overenthousiast ben of zo en ik merk dat ik toch teveel (aandacht) vraag van die mensen en die dan de boot een beetje gaan afhouden en dat vind ik jammer...en het stomme is dat ik maar al te goed begrijp waarom, want zelf had ik dat ook gedaan
Ik ben zo m'n eigen glazen aan het ingooien
Uiteraard heb ik al lopen googlen, maar ik vind bijna niets waar ik concreet wat mee kan en dit heb ik heel vaak bij onderwerpen die iets met psychologie te maken hebben en waar ik voor mezelf aan het zoeken ben. Want meestal, als ik al iets vind, gaat het wel over het onderwerp waar ik meer over wil weten, maar herken ik verder weinig (verreweg het meeste waar over geschreven is, heeft nauwelijks raakvlakken met ASS en dat werkt toch fundamenteel anders heb ik gemerkt, het is niet of nauwelijks op mij toepasbaar).
Ik weet alleen niet waardoor dit komt (waarom ik steeds extraverter gedrag ga vertonen) en misschien dat jullie me daar raad over kunnen geven
(wishful thinking, I know, maar whatever..ik geef het nog wel een kans)
Voor mensen die dit herkenbaar vinden en mij daar zinnige feedback over willen geven, dat hoor ik dan graag.
Ik heb trouwens niks aan tips over boeken over dit onderwerp die ik kan uitproberen/lezen (lang verhaal), liever heb ik dat als iemand een treffend boek over dit onderwerp gelezen heeft, dat ik dan feedback krijg welke informatie uit dat boek op mij betrekking lijkt te hebben.
Weet iemand wat hier zou kunnen spelen of wat ik hieraan zou kunnen doen? Dit heeft met mij te maken en met iets wat zich bij mij afspeelt, maar ik heb echt geen idee wat nu en wil graag met dit topic, en wat dit onderwerp betreft, wat meer inzicht krijgen in mezelf.
Groetjes.
edit op verzoek:
De essentie is dat ik steeds extraverter wordt en eigenlijk meer terug wil naar introvert, maar niet weet hoe en ook niet weet waarom dit aan het gebeuren is.
"Het enkele feit dat de gewasbeschermingsmiddelen zijn toegelaten, geeft in ieder geval geen garantie op het ontbreken van met name een uitgesteld schadelijk effect op de gezondheid van mensen."
Hij was best lang weg idd.quote:
Godskolere Koffie, jij had echt een belachelijk lange ban, of leek dat maar zo?
Welkom terug iig.
Die ban heeft ook belachelijk weinig goeds voor me gedaan.quote:
[..]
Hij was best lang weg idd.
Welkom terug iig.
Maar ik weet nu tenminste wel wat de oorzaak van dit alles was.
|
|
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |