Ik word extraverter, maar wil dat eigenlijk niet

Ik heb er al langer over nagedacht of het wel zo'n goed idee is hier een topic hierover te openen, vooral ook omdat het mezelf betreft. Dus dat ten eerste.

Ik ben altijd al een typische introvert geweest. Na sociaal contact tijd nodig om me weer op te laden (soms zelfs meerdere dagen uitbrakken nodig), wel veel mensen ontmoet in de loop van m'n leven, ik kan ook goed kletsen over dingen die me boeien en ga een leuk gesprek met leuke en boeiende mensen graag aan (als ik zin heb).
De onderwerpen die mij aanspreken, zijn ook de onderwerpen waar de meer bedachtzame mensen meer naar toe graviteren en extraverten slurpen me leeg. Ik geef sterk de voorkeur aan omgang met introverten, altijd al gedaan. Ik heb niks met de wisselwerking waar veel mensen zich mee bezig houden (ik doel dan vooral een beetje op niveautje "meedoen met de laatste roddels/lekker voetbal kijken met matties/oppervlakkige sociaalheid alleen maar om het sociaal doen"). Ik houd van creatieve geesten en ben meer van het "leef en laten leven". Ik heb dan ook niks met het zinloos afkatten van alles wat anders is, alleen maar omdat het anders is. Ik ben dan eerder nieuwsgierig en wil weten hoe ze denken.

Maar ik merk dat ik het laatste jaar veranderd ben, dat ik steeds meer extravert gedrag ben gaan vertonen. Steeds meer sociaal contact opzoeken en steeds vaker om feedback en input vragen. Maar zelfs binnen m'n eigen (oude) sociale kring vinden mensen dat soms wel vervelend. Maar ik vind het zelf ook vervelend, maar om de 1 of andere reden kan ik het niet echt goed laten. Het is alsof er steeds weer iets uit moet, alsof het een drang is en het voelt niet natuurlijk of zo. Wel heb ik nog steeds veel tijd nodig om me op te laden achteraf en om dingen in m'n hoofd weg te zetten (net zoals veel typische introverten), daarin is eigenlijk niks veranderd.

Ik ben wel altijd al iemand geweest die overliep van de ideeën, plannen, heb erg veel interesses, ben erg leergierig, wil alles weten, wissel geregeld van hobby (meermalen per maand is me niet vreemd), heb eigenlijk 40u/etmaal nodig om de dingen te doen die ik wil doen, maar heb nooit genoeg tijd om dat te doen wat ik allemaal wil doen (en al helemaal de energie niet voor).

Ik vind het op zich geen probleem om leuk sociaal contact te hebben met gelijkdenkenden, maar ik heb er dus wel last van en de mensen in mijn omgeving ook. De mensen die ik juist het boeiendst vind, schrik ik steeds een beetje vaker af. Alsof ik overenthousiast ben of zo en ik merk dat ik toch teveel (aandacht) vraag van die mensen en die dan de boot een beetje gaan afhouden en dat vind ik jammer...en het stomme is dat ik maar al te goed begrijp waarom, want zelf had ik dat ook gedaan
Ik ben zo m'n eigen glazen aan het ingooien

Uiteraard heb ik al lopen googlen, maar ik vind bijna niets waar ik concreet wat mee kan en dit heb ik heel vaak bij onderwerpen die iets met psychologie te maken hebben en waar ik voor mezelf aan het zoeken ben. Want meestal, als ik al iets vind, gaat het wel over het onderwerp waar ik meer over wil weten, maar herken ik verder weinig (verreweg het meeste waar over geschreven is, heeft nauwelijks raakvlakken met ASS en dat werkt toch fundamenteel anders heb ik gemerkt, het is niet of nauwelijks op mij toepasbaar).

Ik weet alleen niet waardoor dit komt (waarom ik steeds extraverter gedrag ga vertonen) en misschien dat jullie me daar raad over kunnen geven
^{(wishful thinking, I know, maar whatever..ik geef het nog wel een kans)}

Voor mensen die dit herkenbaar vinden en mij daar zinnige feedback over willen geven, dat hoor ik dan graag.
Ik heb trouwens niks aan tips over boeken over dit onderwerp die ik kan uitproberen/lezen (lang verhaal), liever heb ik dat als iemand een treffend boek over dit onderwerp gelezen heeft, dat ik dan feedback krijg welke informatie uit dat boek op mij betrekking lijkt te hebben.

Weet iemand wat hier zou kunnen spelen of wat ik hieraan zou kunnen doen? Dit heeft met mij te maken en met iets wat zich bij mij afspeelt, maar ik heb echt geen idee wat nu en wil graag met dit topic, en wat dit onderwerp betreft, wat meer inzicht krijgen in mezelf.

Groetjes.

edit op verzoek:
De essentie is dat ik steeds extraverter wordt en eigenlijk meer terug wil naar introvert, maar niet weet hoe en ook niet weet waarom dit aan het gebeuren is.

[ Bericht 2% gewijzigd door magnetronkoffie op 28-04-2016 23:34:21 ]

Zie edit OP, onderaan

quote:

Op donderdag 28 april 2016 23:25 schreef DoubleDip het volgende:
Hoe vaak doe je dat? Over wat soort dingen? Als je advies gaat vragen over iets heel persoonlijks aan een vage kennis zou ik dat raar vinden. Of als je iedere dag, bij wijze van spreken, met een vraag om hulp komt. En hoe gaat dat andersom? Bied jij de ander ook hulp en toon je interesse bij problemen?

Oh en lang verhaal, had best wat korter gekund. Maar wel gelezen.

Ik wil steeds meer sociaal contact, maar ga me ook steeds extraverter gedragen (onderstreepte is een beetje het probleem), waardoor die mensen waar ikzelf graag sociaal contact mee heb, daar zelf steeds minder zin in krijgen.

Ik denk eerder dat ik een beetje teveel probeer anderen te helpen dan andersom.

edit:
Ik weet eerlijk gezegd niet zo goed wat ik hiermee moet.

quote:

Op donderdag 28 april 2016 23:41 schreef wiskundenoob het volgende:

[..]

Laat je je oude contacten voor wat het is en trek nieuwe mensen aan waar je je toegenomen energie aan kwijt kan.

Ik ben echt niet van plan mijn oude vriendengroep te dumpen, not gonna happen en dat is non-negotiable.
En zoals ik al zei, ik heb zelf niks met extraverten, dat gaat 'm echt niet worden.

quote:

Op donderdag 28 april 2016 23:46 schreef Kyubey het volgende:
Probeer eens bewust vaker naar mensen te luisteren en wat stiller te zijn. Dwing jezelf om ze niet in de rede te vallen, dan went het vanzelf weer. Of heb je dat al geprobeerd?

Ik kan heel goed luisteren, maar mijn gedrag lijkt gewoon te druk te zijn. Het probleem is meer mijn gedrag en niet zozeer dat ik wil overheersen of zo, want dat wil ik helemaal niet.

Je kaart wel een goed punt aan en dat is door wat stiller te zijn...maar daar heb ik best wel moeite mee (ik word dan enthousiast en de gedachten razen door m'n hoofd).

Ik laat mensen wel uitpraten, ook omdat dat wat ze zeggen me wel mateloos boeit, dus dat gaat op zich wel prima zo.

Ding is dat ik bijvoorbeeld vaker mensen bel om even met ze te spreken, terwijl ze daar zelf helemaal niet op zitten te wachten. Misschien dat het ook 'iets' van verveling heeft? Of een soort intern gevoel van ontevredenheid? Maar het ding is, ik weet het gewoon niet.

Ik zoek ook vaker contact op. Afspreken doe/probeer ik niet zozeer significant vaker dan normaal, want dat kost mij ook (veel) energie.

quote:

Op donderdag 28 april 2016 23:51 schreef frietenstamp het volgende:
Dat irritante gedrag kom je gewoon op Fok! doen. Leef je uit!

Fok is voor mij ook nauwelijks bevredigend, het enige waar fok geschikt voor is, is om een beetje te baggeren en her en der over iemands vraag na te denken, maar fok is allang al niet meer bevredigend voor mij.

Komt ook een beetje bij dat ik vanwege persoonlijke omstandigheden wat meer aan huis gekluisterd ben de laatste weken/enkele maanden, maar het proces van extraverter worden speelt al veel langer dan dat, dus dat is de oorzaak niet.

[ Bericht 0% gewijzigd door magnetronkoffie op 29-04-2016 00:47:17 ]

quote:

Op donderdag 28 april 2016 23:53 schreef LLgetikt het volgende:
Is het al het ware van dat je mensen teveel aanvoelt? Of zit ik verkeerd? Kijk hoe jij dingen ziet en beleeft en begrijpt dat is jouw perceptie erop. Het is miss ook invulgedrag van hoe jij het zou doen?

Hoe je het doet is door rust te nemen voor jezelf denk ik? Mediteren of iets in die vorm?

Ik weet niet -of- ik mensen teveel aanvoel, maar zou zomaar kunnen? Kan je hier misschien iets meer over vertellen? Hoe moet ik dit zien?

Wat is invulgedrag?

Hoe ik wat doe is door rust te nemen voor mezelf? Ik begrijp dit stukje niet?

Mediteren is niks voor mij (don't even go there ).

quote:

Op donderdag 28 april 2016 23:54 schreef LLgetikt het volgende:
Wil je mensen helemaal ontleden? (klinkt een beetje vaag) maar alle facetten van iemand waarmee je bevriend bent kennen?

Hmmm....een beetje wel denk ik. Ik wil graag mensen begrijpen. Goed punt.
Kan je hier misschien wat meer over vertellen?

quote:

Op donderdag 28 april 2016 23:53 schreef misterxvany het volgende:
Het is niet zwart-wit. Je kan ook iets minder introvert worden en dan ben je niet direct extravert.

En je wordt ouder, dat is ook heel normaal om dan te veranderen. En vrienden veranderen dan mee.

Dus je kunt jezelf een beetje indammen in het contact (wat ook heel normaal kan zijn) of nieuwe vrienden zoeken als indammen niet prettig meer voelt.

Maar dat zijn mijn gedachtes.

Indammen is niet mijn stijl, dat is een loosing strategy. Dat is een beetje vergelijkbaar met oppotten voor mij en gaat tegen mezelf in, liever kanaliseer ik dingen naar iets productiefs.

Ik betwijfel of het iets met ouderdom te maken heeft, dit is vrij rap opgekomen. En ik kan daar verder niks mee (ouder worden ga ik niet proberen tegen te houden:P ), liever zoek ik naar mogelijkheden waar ik wel vat op heb

quote:

Op donderdag 28 april 2016 23:58 schreef LLgetikt het volgende:
Ik denk dat jij gewoon een gevoelig persoon bent en dat je bij mensen door de muur heen komt

maar kan verkeerd zitten daarover

Nou, je zit wel in de roos!

Maar ehm...wat moet ik daar dan vervolgens mee? Want ik weet het verder ook niet meer

quote:

Op donderdag 28 april 2016 23:59 schreef Aiciu het volgende:
Misschien voel je je meer op je gemak bij die mensen waardoor je meer open bent dan je zou willen. Althans dit is wat ik persoonlijk ervaar.

Dit zou ook zomaar kunnen . Ik voel me bij deze mensen idd snel op m'n gemak (al blijf ik natuurlijk wel een klein beetje waakzaam ).

quote:

Als ik in een introverte bui ben (ik ben of heel stil, of ik praat te veel) dan trek ik me terug en zit ik een beetje in mezelf en sluit ik me af van wat er allemaal gebeurd, ik weet niet of je hier iets mee kunt?

Tis heel herkenbaar

Ik spreek geregeld met een paar vrienden af en dan blijven we een etmaal bij elkaar. En als 1 van ons er even tussenuit wil, het staat iedereen vrij even een uurtje plat te gaan op de bank, er zijn geen gemeenschappelijke bedtijden, we doen allen wat we willen en als er 1 moe wordt is er alle gelegenheid voor die persoon zich terug te trekken en we zien wel wanneer die weer terug komt.

En soms zitten we hier met z'n 3en en zeggen vrijwel helemaal niks meer, beetje muziek draaien en zo. Gewoon lekker chillen!

En als we allemaal energie hebben, dan gaan we even gamen

Ik heb deze even opgesplitst.

quote:

Op vrijdag 29 april 2016 00:06 schreef LLgetikt het volgende:

[..]

Ik bedoel daarmee, je focust je zo erg op andere mensen dat je die prikkels aanvoelt en er soort drang komt dat je teveel in mensen in hun zone komt (dus voorbij de muur, dat gebeurt vanzelf omdat jezelf miss hebt afgesloten voor je eigen emoties kan je je daar in vinden?)

Ik focus me wel op de ander, richt me daar ook op (dit gaat vanzelf zodra de persoon me boeit en/of het onderwerp me erg aanspreekt), maar ik sluit op die momenten mezelf juist helemaal niet af.

Het wisselt tijdens zulke gesprekken ook erg frequent, dat ik continu switch van naar de ander luisteren, aanvoelen (dus bij mezelf hoe ik het ervaar), vanuit daar beredeneer en denk, het een plekje geven, daarna eventueel iets terugzeggen.

Ik denk eerlijk gezegd dat ik soms juist belangrijke cues mis terwijl ik bij mezelf te rade ga, maar dat is soms ook omdat er soms zoveel wordt gezegd, dat ik het allemaal nauwelijks nog kan opslaan zeg maar .
Het is gewoon puur omdat er veel meer info is dan ik verwerken kan en tegelijk het gesprek bijhouden.

quote:

Miss is het ook zo van dat je.. hoe zeg ik dat, jezelf soort van buiten spel hebt gezet en dat je heel erg naar buiten bent gekeerd inplaats van gewoon injezelf en je eigen emoties voelt. Of klinkt dat vaag.

Moest ik heel even over nadenken. In 1e instantie meende ik van niet, maar ik denk dat je hier wel ergens een puntje hebt.

Wel richt ik me vaak heel erg op de ander, maar ik switch de hele tijd heen en weer en het gaat dan heel rap in m'n hoofd.

quote:

Dat denk ik .

En over dat ontleden. Zo zit je gewoon in elkaar, je bent geïnteresseerd in mensen en houd denk ik niet van oppervlakkigheid?

Goed gezien, ik houd echt totaal niet van oppervlakkigheid
^{(maar dan toch wat meer mensen die zelf gewoon oppervlakkig zijn)}

Wat overigens niet wil zeggen dat ik altijd alleen maar serieus wil praten, een gesprekkie over aliens is vaak ook wel boeiend (dan is het creativiteit zonder doel en dat is ook weer leuk, omdat het een beetje spelen is met gedachtes).

quote:

Op vrijdag 29 april 2016 00:14 schreef LLgetikt het volgende:
Maar zeggen mensen dat tegen jou dat ze je vervelend vinden hoe je doet of denk jij dat? Dat maakt het wel anders natuurlijk.

Ik merk het op meerdere manieren, maar de meeste manieren kunnen ook gewoon subjectief zijn (dat ik het verkeerd zie, kan bijvoorbeeld zijn dat iemand gewoon druk is geweest/moe is/etc), maar merk het wel tijdens IRL contact, dat ik soms een beetje de grenzen van de ander ook een beetje in de gaten moet houden (waar ik overigens zelf geen principieel probleem mee heb) en dat vooral mensen die zelf moeite hebben om grenzen aan te geven, dat bij mij minder snel doen.

Ik ben wel ook een beetje het typetje dat desnoods bereid is frontaal in de aanval te gaan (al zou ik het bij deze mensen zelf nooit doen, het is meer vs agressors). Het zou denk ik kunnen dat zij (de introverten die ik wat van me af lijk te duren) dit ook bij mij aanvoelen (dat ik dit ook in me heb), het niet echt kunnen plaatsen en misschien zelfs wel zover gaan dat ik een beetje manipulatief ben of zo.

Ik kan me zelf namelijk wel voorstellen dat ik dit zelf ook zou denken als ik mezelf tegenover me zou hebben, dus zo gek vind ik deze gedachtensprong niet.

Enig idee of dit voor jou herkenbaar is?

quote:

Op vrijdag 29 april 2016 00:19 schreef LLgetikt het volgende:

[..]

Maar je denkt het, is dat zeker weten, of is dat overanalyseren nadat je al die prikkels opvangt?(van de cue's missen, miss is dat je eigen invulgedrag)

ik kom er later nog op terug

Ik merk dat contacten na een tijdje weer bekoeld raken, mensen me een beetje gaan mijden, ik merk het bij de ander als we dan weer eens even afspreken.

Ik weet ook wel dat dit niet alleen maar aan mij hoeft te liggen, maar weet redelijk zeker dat ik daar wel aan bijgedragen heb.

Harde bewijzen kan ik niet zo snel bedenken, kom ik later nog wel even op terug .

quote:

Op vrijdag 29 april 2016 00:21 schreef wiskundenoob het volgende:

[..]

Niet dumpen, maar je netwerk vergroten.

Op die fiets.
Klopt, maar dat gaat op deze manier dus niet lukken