R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Hoe komt iemand van z'n hoogtevrees af? Door juist de angst op te zoeken en te constateren dat t allemaal wel meevalt.quote:Op dinsdag 19 april 2016 12:58 schreef StefDeStuntpiloot het volgende:
Veel kortzichtige reacties en onbegrip in dit topic, valt me op. Nu weet ik niet wie Deezertje is en waarom er vooral zo fel op hem/haar wordt gereageerd, maar aan reacties als "Ja, spreek nou gewoon eens mensen aan!" heeft het gros van de mensen dit in dit topic reageert, mezelf incluis, niets. Als dat voor ons zo eenvoudig en vanzelfsprekend was, was dit topic er immers niet.
Een introvert of sociaal onhandig persoon vertellen dat 'ie maar gewoon out of the blue mensen moet aanspreken of naar evenementen moet gaan is kansloos. Je gaat iemand met hoogtevrees toch ook niet met een parachute uit een vliegtuig gooien?
En ja dat kan je of stapje voor stapje doen via een trapje, ladder, flat, of in 1x uit t vliegtuig.
Zelfde met sociaal contact. Je dient iets te doen, zonder te doen blijf je waar je bent.
Of je springt gelijk in t diepe fo je doet een stapje voor stapje.
Begin je met Hoi te zeggen, te glimlachen. En vanuit daar probeer je gesprekken langzaam aan te knopen. Vanaf 1 zin, fof een heel gesprek bv.
Ligt aan de zaak, maar meestal wil iedereen meteen naar huis wanneer hun lange shift over is.quote:
[..]
Als je in teamverband werkt kan je een relatie opbouwen met die persoon of personen. Je moet tijd met ze doorbrengen, dus maar beter leuk ook. Vraag is wel of diegene daar ook zo over denkt.. In de horeca schijnt er na een werkavond altijd nog een afterborrel te zijn? Maar ik ga straks op een kantoor/redactie werken dus tja..Hangt van je werkgever af of die vaak (vrijdagmiddag)borrels geeft e.d. als je collega's er tijdens / na het werk niet zo voor openstaan.
We hebben elkaar van een datingsite afgeplukt.quote:Op dinsdag 19 april 2016 13:23 schreef Deezertje het volgende:
Maar jij hebt iig een vriendin. Hoe heb je die ontmoet? Is daar een vriendschap aan voraf gegaan?
Het klikte meteen, we konden (en kunnen nog steeds) urenlang met elkaar praten zonder dat de gespreksstof op gaat en van het een kwam dus het ander. Zij is echter nog meer sociaal onhandig dan ik; waar ik nog heel oppervlakkig met mensen een praatje kan maken en aan van alles en nog wat mee doe, doet zij liever haar eigen plan trekken.Precies, kleine stapjes. En de grootte van die stapjes is voor iedereen anders. Vandaar dat ik die extreme metafoor gebruikte, want dat is het voor sociaal incapabelen zoals ikzelf ook om lukraak iemand aan te spreken: extreem.quote:
[..]
Hoe komt iemand van z'n hoogtevrees af? Door juist de angst op te zoeken en te constateren dat t allemaal wel meevalt.
En ja dat kan je of stapje voor stapje doen via een trapje, ladder, flat, of in 1x uit t vliegtuig.
Zelfde met sociaal contact. Je dient iets te doen, zonder te doen blijf je waar je bent.
Of je springt gelijk in t diepe fo je doet een stapje voor stapje.
Begin je met Hoi te zeggen, te glimlachen. En vanuit daar probeer je gesprekken langzaam aan te knopen. Vanaf 1 zin, fof een heel gesprek bv.
Dat moet wel via een of ander clubje, of via werk, want uit het niets gaat dat never nooit niet gebeuren.
Hoe kan je nou weten waar mannen graag over praten. Wanneer ben je voor het laatst een gesprek aangegaan met een vreemde man in het echt?quote:
[..]
Maar jij hebt iig een vriendin. Hoe heb je die ontmoet? Is daar een vriendschap aan voraf gegaan? Ik heb ook helemaal niets met sport, bier of auto's. En lang niet alle mannen hoor, maar heel veel wel. Dus daar praat ik ook niet over mee en kan mij echt niets boeien.
Je praat vooral graag over vrouwen. Laat dat nou net iets zijn...
[ Bericht 2% gewijzigd door -Strawberry- op 19-04-2016 13:57:15 (typo) ]
Maar je beseft wel DAT jezelf iets moet ondernemen. En hier worden allerlei tips gegeven, ook kleine stapjes.quote:
[..]
We hebben elkaar van een datingsite afgeplukt.
[..]
Precies, kleine stapjes. En de grootte van die stapjes is voor iedereen anders. Vandaar dat ik die extreme metafoor gebruikte, want dat is het voor sociaal incapabelen zoals ikzelf ook om lukraak iemand aan te spreken: extreem.
Maarja als daar ook niets mee gedaan wordt / erkenning wordt gegeven dat het wel een idee is,wat gewoon eerlijk gezegd wordt dat je t niet doet omdat je t te eng vindt of gewoon niet graag genoeg wil of gewoon geen zin hebt, tja..
In principe kan je als je iemand met een club shirt aan tegenkomt geen fout gesprek aangaan. Je bent of voor de club of tegen en dat lokt een leuke discussie uit. Maar dat moet je wel doen als je enig inzicht hebt in die hobby, uitslagen weet etc. Het boeit mij gewoon echt niets. Ik praat alleen wanneer er een gemeenschappelijke interesse is of ik wat nodig heb. Niet zomaar voor de lol, op dates na dan.quote:
[..]
Hoe kan je nou weten waar mannen graag over praten. Wanneer ben je voor het laatst een gesprek aangegaan met een vreemde man in het echt?
Je praat vooral graag over vrouwen. Laat dat nou net iets zijn...
Het is dus niet dat ik er niets aan doe, maar die kleine stapjes leiden ook niet per sé tot iets groters. Ik heb vorig jaar enorm veel ondernomen; lid geworden van clubjes, meegedaan met groepslessen op de sportschool, wat vaker meegegaan met andere groepjes lui (vrienden van vrienden), vaker "ja" gezegd als me gevraagd werd om ergens mee naar toe te gaan, enzovoorts. Maar meer dan wat oppervlakkig contact komt er doorgaans niet uit. En die ene persoon die wel eens een hele goede vriend van me zou kunnen worden moet ik nog tegen komen.quote:
[..]
Maar je beseft wel DAT jezelf iets moet ondernemen. En hier worden allerlei tips gegeven, ook kleine stapjes.
Maarja als daar ook niets mee gedaan wordt / erkenning wordt gegeven dat het wel een idee is,wat gewoon eerlijk gezegd wordt dat je t niet doet omdat je t te eng vindt of gewoon niet graag genoeg wil of gewoon geen zin hebt, tja..
Het wordt naarmate ik ouder word ook steeds moeilijker, lijkt het. Het lijkt wel alsof iedereen om ons heen óf nog volop van de studententijd aan het genieten is en 3 keer per week uit gaat, óf ze stichten huisje boompje beestje en alles draait om "de kids" (brrr). De enige context waar vriendin en ik echt gelijkgestemde mensen ontmoeten is op groepsreizen. Maar dat is dus niet iets dat je elke week doet, en dat zijn ook altijd weer mensen die urenlang bij ons vandaan (of zelfs in het buitenland) wonen. Het gros van onze contacten zijn ook oud-reisgenoten; die zien we eens in de zoveel maanden.
Ken t probleem wel, ervaar t zelf ook dat y niet verder komt dan oppervlakkig contact. Weet ook dat t grotendeels bij mezelf zit, want ben vaak te weinig geïnteresseerd in anderen en durf me vaak niet kwetsbaar genoeg op te stellen.quote:
[..]
Het is dus niet dat ik er niets aan doe, maar die kleine stapjes leiden ook niet per sé tot iets groters. Ik heb vorig jaar enorm veel ondernomen; lid geworden van clubjes, meegedaan met groepslessen op de sportschool, wat vaker meegegaan met andere groepjes lui (vrienden van vrienden), vaker "ja" gezegd als me gevraagd werd om ergens mee naar toe te gaan, enzovoorts. Maar meer dan wat oppervlakkig contact komt er doorgaans niet uit. En die ene persoon die wel eens een hele goede vriend van me zou kunnen worden moet ik nog tegen komen.
Het wordt naarmate ik ouder word ook steeds moeilijker, lijkt het. Het lijkt wel alsof iedereen om ons heen óf nog volop van de studententijd aan het genieten is en 3 keer per week uit gaat, óf ze stichten huisje boompje beestje en alles draait om "de kids" (brrr). De enige context waar vriendin en ik echt gelijkgestemde mensen ontmoeten is op groepsreizen. Maar dat is dus niet iets dat je elke week doet, en dat zijn ook altijd weer mensen die urenlang bij ons vandaan (of zelfs in het buitenland) wonen. Het gros van onze contacten zijn ook oud-reisgenoten; die zien we eens in de zoveel maanden.
En ja t is klote als je er moeite voor doet en er komt niets uit.
Alleen als je logisch nadenkt, weet je ook dat de conclusie simpel is. Doe je niets, dan gebeurd er niets.
De enige overeenkomstige factor, dat ben jezelf. Dus waarom is t met die contacten niet gelukt? Wou je t zelf niet, wou de ander wat van je dat je niet kon bieden, was je te afstandelijk in contact, of wat zou t geweest kunnen zijn.
En daar kan je dan weer mee aan de slag.
Daar zijn trainingen voor, maar op die tip wordt nooit gereageerd.quote:
Veel kortzichtige reacties en onbegrip in dit topic, valt me op. Nu weet ik niet wie Deezertje is en waarom er vooral zo fel op hem/haar wordt gereageerd, maar aan reacties als "Ja, spreek nou gewoon eens mensen aan!" heeft het gros van de mensen dit in dit topic reageert, mezelf incluis, niets. Als dat voor ons zo eenvoudig en vanzelfsprekend was, was dit topic er immers niet.
Een introvert of sociaal onhandig persoon vertellen dat 'ie maar gewoon out of the blue mensen moet aanspreken of naar evenementen moet gaan is kansloos. Je gaat iemand met hoogtevrees toch ook niet met een parachute uit een vliegtuig gooien?
Het ligt zeer zeker voor een groot deel bij mijzelf. Ik kan me maar tot beperkte mate in iemand anders interesseren. Als grootste voorbeeld dat ellendig voetbal. Het lijkt wel alsof je als Nederlandse kerel zijnde van voetbal MOET houden, daar wordt altijd klakkeloos van uit gegaan. Als iemand daar over begint haak ik dan ook heel snel af. Of zoals vorige week bij de sportschool, toen begin een andere gozer ook tegen me te praten maar dat was ook niet echt een interessant gesprek. Ik ben dan ook vrij snel weer de sportzaal ingestormd om m'n ding te doen.quote:
[..]
Ken t probleem wel, ervaar t zelf ook dat y niet verder komt dan oppervlakkig contact. Weet ook dat t grotendeels bij mezelf zit, want ben vaak te weinig geïnteresseerd in anderen en durf me vaak niet kwetsbaar genoeg op te stellen.
En ja t is klote als je er moeite voor doet en er komt niets uit.
Alleen als je logisch nadenkt, weet je ook dat de conclusie simpel is. Doe je niets, dan gebeurd er niets.
De enige overeenkomstige factor, dat ben jezelf. Dus waarom is t met die contacten niet gelukt? Wou je t zelf niet, wou de ander wat van je dat je niet kon bieden, was je te afstandelijk in contact, of wat zou t geweest kunnen zijn.
En daar kan je dan weer mee aan de slag.
En om nou zo geforceerd enthousiast en geïnteresseerd te gaan doen... liever niet. Ik heb het ook vrij snel door wanneer anderen dat bij mij doen en ik vind dat vreselijk. Dan liever eerlijk, recht door zee, en dan maar wat minder hechte vrienden.
Nou doe je net alsof iedereen enkel over voetbal kan praten. Dan haak je in dat gesprek af en introduceer je daarna een nieuw onderwerpquote:
[..]
Het ligt zeer zeker voor een groot deel bij mijzelf. Ik kan me maar tot beperkte mate in iemand anders interesseren. Als grootste voorbeeld dat ellendig voetbal. Het lijkt wel alsof je als Nederlandse kerel zijnde van voetbal MOET houden, daar wordt altijd klakkeloos van uit gegaan. Als iemand daar over begint haak ik dan ook heel snel af. Of zoals vorige week bij de sportschool, toen begin een andere gozer ook tegen me te praten maar dat was ook niet echt een interessant gesprek. Ik ben dan ook vrij snel weer de sportzaal ingestormd om m'n ding te doen.
En om nou zo geforceerd enthousiast en geïnteresseerd te gaan doen... liever niet. Ik heb het ook vrij snel door wanneer anderen dat bij mij doen en ik vind dat vreselijk. Dan liever eerlijk, recht door zee, en dan maar wat minder hechte vrienden.
Misschien is jouw reactie ook wel kortzichtig, aangezien je dus niet weet wat er aan die reacties vooraf is gegaan. Zelfs al heb jij een vergelijkbare diagnose als Deezertje, dan zit er nog een wezenlijk verschil in jullie. Op het forum alleen al zichtbaar in waar en hoe jullie ergens op reageren. Jammer dat Deezer zoveel persoonlijke aandacht krijgt waar anderen niks aan hebben, maar hopelijk krijg jij ook persoonlijke reacties waar je hopelijk ook wel iets mee kan..quote:
Veel kortzichtige reacties en onbegrip in dit topic, valt me op. Nu weet ik niet wie Deezertje is en waarom er vooral zo fel op hem/haar wordt gereageerd, maar aan reacties als "Ja, spreek nou gewoon eens mensen aan!" heeft het gros van de mensen dit in dit topic reageert, mezelf incluis, niets. Als dat voor ons zo eenvoudig en vanzelfsprekend was, was dit topic er immers niet.
Dat kunnen zou je aan kunnen pakken, als je daar wel trek in zou hebben. Naast gewoon algemene vragen, bijvoorbeeld wat buitenspel nou is, kun je ook een beetje headlines bij houden. Dan kun je alsnog een beetje deelnemen aan zo een gesprek en de anderen het idee geven dat je interesse toont in onderwerpen die hen aanspreken enzo. In een groepsdynamiek is het wat moeilijker om te verwachten dat zo een populair onderwerp niet meer de boventoon zal voeren, maar het kan wel ervoor zorgen dat je 1-op-1 meer wederkerigheid zou kunnen krijgen en er daar meer ruimte ontstaat om ook jouw interesses te bespreken.quote:
[..]
Joh, hier ook zo een die niets met 'de norm' heeft.
Niks mis met kwaliteit boven kwantiteit.quote:Ik ben het inmiddels wel steeds meer aan het accepteren en begin er vrede mee te krijgen dat ik dan maar minder vrienden en geen bruisend uitgaansleven heb. Extraversie en enthousiasme lijkt de norm in Nederland, al vind ik het ook heel vaak geforceerd over komen. En daar pas ik voor; met zo'n masker op naar buiten toe. Ja, mijn vriendin en ik zouden dolgraag eens een ander gelijkgestemd, leuk koppel tegen het lijf lopen waar we ook samen dingetjes mee kunnen doen, maar actief er naar op zoek gaan heeft zijn vruchten niet afgeworpen het afgelopen half jaar. Dan maar geduld hebben.
Gaan je vriendin en jij wel samen naar uitgaansgelegenheden enzo?
Nou ja, dat is dan ook een beetje de issue. Dat een zeker iemand verwacht of liever gezegd eigenlijk lijkt te vinden dat puur aanwezig zijn voldoende zou moeten zijn en dat werkt gewoon niet zo. Zeker niet als je het anderen kwalijk neemt of hen de maat neemt, terwijl je zelf de moeite om aanwezig te zijn als voldoende beschouwt om recht op aanspraak te verkrijgen enzo.quote:
Precies, kleine stapjes. En de grootte van die stapjes is voor iedereen anders. Vandaar dat ik die extreme metafoor gebruikte, want dat is het voor sociaal incapabelen zoals ikzelf ook om lukraak iemand aan te spreken: extreem.
Het clubje of via werk heeft als voordeel een gemeenschappelijk aanknopingspunt wat al bekend is. Als je daar maximaal profijt van wil hebben, dan zul je interesse moeten tonen in de ander en moeten kijken wat er meer zou kunnen zijn. Bij een lukraak aangesproken wildvreemde gaat dat inderdaad een stuk moeilijker zijn als je niet zo makkelijk babbelt. Daarom is het advies ook om richting clubjes en dergelijke te gaan, omdat je daar meer kans hebt op gelijk gestemden en het daar minder raar is om in gesprek te gaan dan pak 'm beet op straat bij de eerste de beste. Dus niet dat je daar als in een warm bad terecht komt met slingers aan de muur, want hiep hiep hoera, this where friendship and social life is at
Maar waar ligt het dan aan? Dat je niet de diepte in kan of wil gaan met deze mensen?quote:
[..]
Het is dus niet dat ik er niets aan doe, maar die kleine stapjes leiden ook niet per sé tot iets groters. Ik heb vorig jaar enorm veel ondernomen; lid geworden van clubjes, meegedaan met groepslessen op de sportschool, wat vaker meegegaan met andere groepjes lui (vrienden van vrienden), vaker "ja" gezegd als me gevraagd werd om ergens mee naar toe te gaan, enzovoorts. Maar meer dan wat oppervlakkig contact komt er doorgaans niet uit. En die ene persoon die wel eens een hele goede vriend van me zou kunnen worden moet ik nog tegen komen.
Als je een bruisend uitgaansleven wil, dan is het eerste niet zo problematisch toch?quote:Het wordt naarmate ik ouder word ook steeds moeilijker, lijkt het. Het lijkt wel alsof iedereen om ons heen óf nog volop van de studententijd aan het genieten is en 3 keer per week uit gaat, óf ze stichten huisje boompje beestje en alles draait om "de kids" (brrr).
Eens wat betreft de kids, al merk ik wel dat er wel degelijk mensen zijn die het echt fantastisch vinden om weer zichzelf weer buiten die ouderrol even te kunnen zijn. Dat zijn voor mijn gevoel dan wel de mensen die al enigszins uit de luiers zijn, sowieso enige wederkerigheid en meerdere gespreksonderwerpen hebben behouden en en die ook ervoor zorgen dat je even zonder kinderen iets volwassens doet. Bijvoorbeeld als de kinders een weekendje bij opa en oma logeren en je dan een dagje of avondje bij kletst of whatever..
Het lijkt dus geen onvermogen (alhoewel de afstand misschien een vertekend beeld kan geven), maar meer het soort mensen te zijn waar het mee klikt. Waar hangen die mensen naast die reizen uit? Heb je tegenwoordig nog informatie-avonden voor reizen? Samen richting Vakantiebeurs gaan en daarna een hapje eten? In Nederland uitstapjes maken samen? Dat je elkaar tegemoet komt qua afstand of het extra de moeite waard maakt door er een soort minivakantie (de bondingsfactor) te benadrukken ofzo?quote:De enige context waar vriendin en ik echt gelijkgestemde mensen ontmoeten is op groepsreizen. Maar dat is dus niet iets dat je elke week doet, en dat zijn ook altijd weer mensen die urenlang bij ons vandaan (of zelfs in het buitenland) wonen. Het gros van onze contacten zijn ook oud-reisgenoten; die zien we eens in de zoveel maanden.
Deezer heeft 101 topics waarin mensen niets anders doen dan hem helpen en advies geven maar vervolgens negeert hij dat allemaal en reageert alleen op mensen die met hem mee lullen over hoe vreselijk het allemaal is, ja daar zijn mensen een keer klaar mee.quote:
Veel kortzichtige reacties en onbegrip in dit topic, valt me op. Nu weet ik niet wie Deezertje is en waarom er vooral zo fel op hem/haar wordt gereageerd, maar aan reacties als "Ja, spreek nou gewoon eens mensen aan!" heeft het gros van de mensen dit in dit topic reageert, mezelf incluis, niets. Als dat voor ons zo eenvoudig en vanzelfsprekend was, was dit topic er immers niet.
Een introvert of sociaal onhandig persoon vertellen dat 'ie maar gewoon out of the blue mensen moet aanspreken of naar evenementen moet gaan is kansloos. Je gaat iemand met hoogtevrees toch ook niet met een parachute uit een vliegtuig gooien?
En nee je gaat iemand met hoogtevrees niet uit een vliegtuig duwen maar als iemand die hoogtevrees graag wil overwinnen en je zegt goh, er zijn cursussen voor, als je niet alleen wil zal ik een keer met je mee? En vervolgens negeert iemand dat ook omdat de persoon die wel wil meegaan niet van het andere geslacht is/niet de goede leeftijd heeft/niet knap is........ja wat willen mensen dan op een gegeven moment nog?
'Spreek gewoon eens iemand aan' is inderdaad voor sommige mensen heel lastig maar het is ook een manier van ervaren. Er zijn ook genoeg mensen die er geen problemen mee hebben en dan zeggen goh je zou dit of dat eens kunnen proberen. Daar heb je dan toch veel meer aan dan aan mee zitten te jammeren?
Er schijnt trouwens ook een club voor verlegen mensen te zijn, nou lijkt mij dat als je met alleen maar verlegen mensen bij elkaar zit het nog niet heel veel zin heeft maar misschien dat je daar iets mee kan?
Bedoel je NMLK? Maar dat kost geld, wel 60 euro voor een heel jaar aka 5 euro per maand!quote:
Er schijnt trouwens ook een club voor verlegen mensen te zijn, nou lijkt mij dat als je met alleen maar verlegen mensen bij elkaar zit het nog niet heel veel zin heeft maar misschien dat je daar iets mee kan?
Klopt, wist alleen geen andere club daarvoor. Maar goeie tip!quote:
Nee, en dat zijn toch ook niet persé verlegen mensen? Nee ik bedoelde
http://verlegenmensen.nl
Sow, wat een reactie.
Ik ben zelfs in 5 jaar tijd al 3 keer bij een voetbalclub gegaan. Maar dat was ook geen succes. Ik ben een waardeloze voetballer. Je komt dan als ontzettende kluns in een groep kerels terecht die zich duidelijk ergeren aan je onkunde met de bal, en die elkaar letterlijk al van kleuter af aan kennen en een kliek vormen.
Anyway, ik ben zelf enorm sportief, maar sport kijken/volgen vind ik ontzettend saai. En laat dat nou net bij uitstek hét gespreksonderwerp zijn in veel groepjes mannen. Altijd over alles mee kunnen praten hoeft echt niet, als het even over sport gaat dan houd ik gewoon mijn mond wel even en luister ik wel. Maar ervaring leert dat wanneer je je als non-sportliefhebber begeeft tussen mannen die het wel nauwlettend volgen, dat je de hele avond als een debiel voor je uit zit te staren want het gaat nauwelijks ergens anders over, hoe vaak je dat onderwerp ook probeert te veranderen.
Als ik bijvoorbeeld een stagiair of een nieuwe collega op het werk krijg, dan doe ik oprecht moeite om die persoon zich op zijn/haar gemak te laten voelen. Omdat ik het zelf ook altijd 'eng' vind om op een nieuwe plek terecht te komen met allemaal nieuwe mensen. Wellicht verwacht ik dit tevergeefs te veel van anderen.
Er is gewoon nog geen dermate goede 'klik' geweest met al die tientallen mensen die ik heb leren kennen, dat er echt een vriendschap uit zal rollen. Oppervlakkige praatjes, daar blijft het bij.
Aan activiteiten meedoen heb ik wel eens gedacht. Vooral omdat het op vakanties altijd enorm goed heeft gewerkt en ik daar echt tientallen mensen heb leren kennen. Enige probleem is, dat het hier in het zuiden echt uitgestorven is. Zelfs die paar clubs die degelijke activiteiten organiseren (Nieuwe Mensen Leren Kennen bijvoorbeeld), hebben niet tot nauwelijks iets dat ook maar een beetje in de buurt is.
[ Bericht 0% gewijzigd door StefDeStuntpiloot op 19-04-2016 20:43:30 ]
Weet niet wie Deezer is en heb ook geen zin om tientallen pagina's aan posthistorie door te gaan fietsen, maar al is hij zo irritant en vervelend; verbaas ik me er over dat zo veel mensen dan zo blijven reageren eigenlijk. Zonde van het topic ook.quote:
Misschien is jouw reactie ook wel kortzichtig, aangezien je dus niet weet wat er aan die reacties vooraf is gegaan. Zelfs al heb jij een vergelijkbare diagnose als Deezertje, dan zit er nog een wezenlijk verschil in jullie. Op het forum alleen al zichtbaar in waar en hoe jullie ergens op reageren. Jammer dat Deezer zoveel persoonlijke aandacht krijgt waar anderen niks aan hebben, maar hopelijk krijg jij ook persoonlijke reacties waar je hopelijk ook wel iets mee kan..
Het is niet dat ik een onbenul ben op gebied van voetbal hoor. Sterker nog, ik vind het leuk om zelf op zijn tijd eens een balletje te trappen, ook al ben ik er bar slecht in. Ik weet wat buitenspel is en een EK of WK volg ik ook. Dat laatste wellicht meer vanwege de positieve sfeer die dan in een willekeurig stadscentrum en kroeg hangt. Maar om nou een willekeurige wedstrijd te gaan kijken, daar heb ik het geduld en/of de interesse niet voor. Laat staan om me helemaal te verdiepen in spelers, clubs en transfers.quote:Dat kunnen zou je aan kunnen pakken, als je daar wel trek in zou hebben. Naast gewoon algemene vragen, bijvoorbeeld wat buitenspel nou is, kun je ook een beetje headlines bij houden. Dan kun je alsnog een beetje deelnemen aan zo een gesprek en de anderen het idee geven dat je interesse toont in onderwerpen die hen aanspreken enzo. In een groepsdynamiek is het wat moeilijker om te verwachten dat zo een populair onderwerp niet meer de boventoon zal voeren, maar het kan wel ervoor zorgen dat je 1-op-1 meer wederkerigheid zou kunnen krijgen en er daar meer ruimte ontstaat om ook jouw interesses te bespreken.
Ik ben zelfs in 5 jaar tijd al 3 keer bij een voetbalclub gegaan. Maar dat was ook geen succes. Ik ben een waardeloze voetballer. Je komt dan als ontzettende kluns in een groep kerels terecht die zich duidelijk ergeren aan je onkunde met de bal, en die elkaar letterlijk al van kleuter af aan kennen en een kliek vormen.
Anyway, ik ben zelf enorm sportief, maar sport kijken/volgen vind ik ontzettend saai. En laat dat nou net bij uitstek hét gespreksonderwerp zijn in veel groepjes mannen. Altijd over alles mee kunnen praten hoeft echt niet, als het even over sport gaat dan houd ik gewoon mijn mond wel even en luister ik wel. Maar ervaring leert dat wanneer je je als non-sportliefhebber begeeft tussen mannen die het wel nauwlettend volgen, dat je de hele avond als een debiel voor je uit zit te staren want het gaat nauwelijks ergens anders over, hoe vaak je dat onderwerp ook probeert te veranderen.
Tja, definieer uitgaansgelegenheden. Nee, we zijn geen kroegentijgers en discotheken of feestcafe's hebben we al helemaal niets mee. Volgens maatschappelijke maatstaven zijn we best een saai/burgerlijk koppel. We houden van lange wandelingen, verre reizen, flora en fauna, gezellig op een terras zitten of bowlen/poolen/ergens anders waar je leuk met elkaar kunt praten. In ieder geval nergens waar je door de herrie/muziek elkaar niet meer kunt verstaan. We ondernemen best veel, eigenlijk, altijd wel de deur uit.quote:Niks mis met kwaliteit boven kwantiteit.
Gaan je vriendin en jij wel samen naar uitgaansgelegenheden enzo?
De waarheid zal ergens in het midden zitten. Sowieso heb ik me vorig jaar tot in den treure overal voor aangemeld en lid geworden omdat ik stiekem ook wel hoopte nieuwe mensen te leren kennen. En ook eenmaal op die clubjes nam ik vaak initiatief om mensen aan te spreken. Maar echt enthousiaste of leuke gesprekken werden het nooit.quote:Nou ja, dat is dan ook een beetje de issue. Dat een zeker iemand verwacht of liever gezegd eigenlijk lijkt te vinden dat puur aanwezig zijn voldoende zou moeten zijn en dat werkt gewoon niet zo. Zeker niet als je het anderen kwalijk neemt of hen de maat neemt, terwijl je zelf de moeite om aanwezig te zijn als voldoende beschouwt om recht op aanspraak te verkrijgen enzo.
Het clubje of via werk heeft als voordeel een gemeenschappelijk aanknopingspunt wat al bekend is. Als je daar maximaal profijt van wil hebben, dan zul je interesse moeten tonen in de ander en moeten kijken wat er meer zou kunnen zijn. Bij een lukraak aangesproken wildvreemde gaat dat inderdaad een stuk moeilijker zijn als je niet zo makkelijk babbelt. Daarom is het advies ook om richting clubjes en dergelijke te gaan, omdat je daar meer kans hebt op gelijk gestemden en het daar minder raar is om in gesprek te gaan dan pak 'm beet op straat bij de eerste de beste. Dus niet dat je daar als in een warm bad terecht komt met slingers aan de muur, want hiep hiep hoera, this where friendship and social life is at
Als ik bijvoorbeeld een stagiair of een nieuwe collega op het werk krijg, dan doe ik oprecht moeite om die persoon zich op zijn/haar gemak te laten voelen. Omdat ik het zelf ook altijd 'eng' vind om op een nieuwe plek terecht te komen met allemaal nieuwe mensen. Wellicht verwacht ik dit tevergeefs te veel van anderen.
Tja, vertel jij het me maar.quote:Maar waar ligt het dan aan? Dat je niet de diepte in kan of wil gaan met deze mensen?
Er is gewoon nog geen dermate goede 'klik' geweest met al die tientallen mensen die ik heb leren kennen, dat er echt een vriendschap uit zal rollen. Oppervlakkige praatjes, daar blijft het bij. Dat bruisende uitgaansleven willen we ook absoluut niet (zie boven), kinderen hebben we eveneens niets mee. We zijn een tijdje met een stel dat kinderen had om gegaan die in eerste instantie wat makkelijker leken, in de zin van dat ze 'gewoon' mee kwamen uit eten of terrassen en 'de kids' wel bij ouders lieten logeren. Maar dan zul je net zien dat het toch de hele avond over de koters gaat. We hebben er gewoon echt niets mee. Het is ouders eigen om (wellicht onbewust) het véél te veel over (hun) kinderen te hebben.quote:Als je een bruisend uitgaansleven wil, dan is het eerste niet zo problematisch toch?
Eens wat betreft de kids, al merk ik wel dat er wel degelijk mensen zijn die het echt fantastisch vinden om weer zichzelf weer buiten die ouderrol even te kunnen zijn. Dat zijn voor mijn gevoel dan wel de mensen die al enigszins uit de luiers zijn, sowieso enige wederkerigheid en meerdere gespreksonderwerpen hebben behouden en en die ook ervoor zorgen dat je even zonder kinderen iets volwassens doet. Bijvoorbeeld als de kinders een weekendje bij opa en oma logeren en je dan een dagje of avondje bij kletst of whatever..
We spreken eens in de zoveel tijd eens af met de 2 groepjes waar we contact mee hebben. Vorige maand nog een weekendje in de Ardennen gebivakkeerd met één van die groepjes. Reuze gezellig, maar hoogdrempelig omdat wij helemaal uit het zuiden komen, en de rest allemaal van boven de rivieren moet komen (in sommige gevallen zelfs Friesland en Noord-Holland). Nu is 3 uurtjes rijden natuurlijk peanuts als je al de halve wereld rondgereisd bent, maar in de praktijk toch een wezenlijk verschil ten opzichte van een goede vriend die in de buurt woont en binnen 5 minuten bij je op de stoep kan staan.quote:Het lijkt dus geen onvermogen (alhoewel de afstand misschien een vertekend beeld kan geven), maar meer het soort mensen te zijn waar het mee klikt. Waar hangen die mensen naast die reizen uit? Heb je tegenwoordig nog informatie-avonden voor reizen? Samen richting Vakantiebeurs gaan en daarna een hapje eten? In Nederland uitstapjes maken samen? Dat je elkaar tegemoet komt qua afstand of het extra de moeite waard maakt door er een soort minivakantie (de bondingsfactor) te benadrukken ofzo?
Aan activiteiten meedoen heb ik wel eens gedacht. Vooral omdat het op vakanties altijd enorm goed heeft gewerkt en ik daar echt tientallen mensen heb leren kennen. Enige probleem is, dat het hier in het zuiden echt uitgestorven is. Zelfs die paar clubs die degelijke activiteiten organiseren (Nieuwe Mensen Leren Kennen bijvoorbeeld), hebben niet tot nauwelijks iets dat ook maar een beetje in de buurt is.
[ Bericht 0% gewijzigd door StefDeStuntpiloot op 19-04-2016 20:43:30 ]
Kijk kom vaak genoeg mensen tegen om iets mee te beginnen op vriendschappelijk gebied, puber tot bejaarde daar doe ik ook niet zo lastig moeilijk over. Al kan ik mij weleens ergeren aan hoe mensen doen op vandaag, maar dat verander ik toch niet. Alleen ben druk bezig met van alles dat het er even niet van komt, maar over een tijdje pak ik alles weer op. En echt uit de grond van mij hart het is niet moeilijk om wat contacten op te doen, her en der. Nogmaals ben net Bea op prinsjesdag als het op zwaaien aankomt naar bekenden.
ga er gewoon op uit, drink ergens wat, doe hier en daar wat vrijwilligerswerk maak een praatje met de oudjes, wat goed werkt als je een leuke vriendin zoekt. Eet wat in een leuk tentje maak jezelf bekend. En ga echt niet zo geforceerd al jachtig op zoek naar contact.
ga er gewoon op uit, drink ergens wat, doe hier en daar wat vrijwilligerswerk maak een praatje met de oudjes, wat goed werkt als je een leuke vriendin zoekt. Eet wat in een leuk tentje maak jezelf bekend. En ga echt niet zo geforceerd al jachtig op zoek naar contact.
Eens, al lijkt het me niet raar dat mensen soms blijk geven van hun frustraties. Maar ja, sommigen denken dat ze misschien nog wel kunnen doordringen en/of willen gewoon niet negeren..quote:
Sow, wat een reactie.
[..]
Weet niet wie Deezer is en heb ook geen zin om tientallen pagina's aan posthistorie door te gaan fietsen, maar al is hij zo irritant en vervelend; verbaas ik me er over dat zo veel mensen dan zo blijven reageren eigenlijk. Zonde van het topic ook.
Bedoelde meer dat het voetbal een middel kan zijn en niet een doel. Als het je verder geen fuck kan boeien, dan is het wellicht verstandiger om dan inderdaad geen energie te steken in meer aansluiting te vinden bij mensen voor wie dit wel een groot deel van hun leven is ja..quote:[..]
Het is niet dat ik een onbenul ben op gebied van voetbal hoor. Sterker nog, ik vind het leuk om zelf op zijn tijd eens een balletje te trappen, ook al ben ik er bar slecht in. Ik weet wat buitenspel is en een EK of WK volg ik ook. Dat laatste wellicht meer vanwege de positieve sfeer die dan in een willekeurig stadscentrum en kroeg hangt. Maar om nou een willekeurige wedstrijd te gaan kijken, daar heb ik het geduld en/of de interesse niet voor. Laat staan om me helemaal te verdiepen in spelers, clubs en transfers.
Als je best doen om erbij te horen en te verbeteren niet genoeg is, naast het spel zelf, dan snap ik dat je daar mee kapt ja..quote:Ik ben zelfs in 5 jaar tijd al 3 keer bij een voetbalclub gegaan. Maar dat was ook geen succes. Ik ben een waardeloze voetballer. Je komt dan als ontzettende kluns in een groep kerels terecht die zich duidelijk ergeren aan je onkunde met de bal, en die elkaar letterlijk al van kleuter af aan kennen en een kliek vormen.
Dat bedoelde ik dus met die groepsdynamiek, al is het ook weer niet zo raar dat je weinig response krijgt als je de hele avond nauwelijks mee praat en op die spaarzame momenten een ander onderwerp erdoor probeert te krijgen. Zeker niet op een voetbalavond met een belangrijke wedstrijd ofzo.quote:Anyway, ik ben zelf enorm sportief, maar sport kijken/volgen vind ik ontzettend saai. En laat dat nou net bij uitstek hét gespreksonderwerp zijn in veel groepjes mannen. Altijd over alles mee kunnen praten hoeft echt niet, als het even over sport gaat dan houd ik gewoon mijn mond wel even en luister ik wel. Maar ervaring leert dat wanneer je je als non-sportliefhebber begeeft tussen mannen die het wel nauwlettend volgen, dat je de hele avond als een debiel voor je uit zit te staren want het gaat nauwelijks ergens anders over, hoe vaak je dat onderwerp ook probeert te veranderen.
Jij noemt geen bruisend uitgaansleven en dat kwam op mij over alsof je er wel een ambieerde..quote:[..]
Tja, definieer uitgaansgelegenheden.
Fuck die maatstaven, als jullie het zelf maar leuk vinden.quote:Nee, we zijn geen kroegentijgers en discotheken of feestcafe's hebben we al helemaal niets mee. Volgens maatschappelijke maatstaven zijn we best een saai/burgerlijk koppel. We houden van lange wandelingen, verre reizen, flora en fauna, gezellig op een terras zitten of bowlen/poolen/ergens anders waar je leuk met elkaar kunt praten. In ieder geval nergens waar je door de herrie/muziek elkaar niet meer kunt verstaan. We ondernemen best veel, eigenlijk, altijd wel de deur uit.
Of misschien beredeneer je teveel uit jezelf wat de ander graag zou willen cq prettig zou vinden?quote:[..]
De waarheid zal ergens in het midden zitten. Sowieso heb ik me vorig jaar tot in den treure overal voor aangemeld en lid geworden omdat ik stiekem ook wel hoopte nieuwe mensen te leren kennen. En ook eenmaal op die clubjes nam ik vaak initiatief om mensen aan te spreken. Maar echt enthousiaste of leuke gesprekken werden het nooit.
Als ik bijvoorbeeld een stagiair of een nieuwe collega op het werk krijg, dan doe ik oprecht moeite om die persoon zich op zijn/haar gemak te laten voelen. Omdat ik het zelf ook altijd 'eng' vind om op een nieuwe plek terecht te komen met allemaal nieuwe mensen. Wellicht verwacht ik dit tevergeefs te veel van anderen.
Dat gaat moeilijk, want ik weet niet hoe je irl contact probeert te makenquote:[..]
Tja, vertel jij het me maar.
Nou ja, het is dan ook wel een hardnekkig groot deel van je leven doorgaans, dus in dat opzicht vind ik het ook weer niet zo raar. Mensen die nooit over hun kinders praten vind ik ook weer akward. (Het is ook nooit goedquote:[..]
Dat bruisende uitgaansleven willen we ook absoluut niet (zie boven), kinderen hebben we eveneens niets mee. We zijn een tijdje met een stel dat kinderen had om gegaan die in eerste instantie wat makkelijker leken, in de zin van dat ze 'gewoon' mee kwamen uit eten of terrassen en 'de kids' wel bij ouders lieten logeren. Maar dan zul je net zien dat het toch de hele avond over de koters gaat. We hebben er gewoon echt niets mee. Het is ouders eigen om (wellicht onbewust) het véél te veel over (hun) kinderen te hebben.
) Maar ja, als hun belevingswereld zo beperkt wordt dat er nauwelijks over andere meuk gepraat kan worden, dan houd het gewoon een beetje op ja..True that, maar dat hoeft de kwaliteit niet in de weg te staan. Sommige vrienden van me wonen over de hele wereld en als we elkaar dan wel zien, is het weer als vanouds zeg maar. Misschien juist vanwege dat stukje gedeelde band en juist nog steeds goed omdat we elkaar niet zo vaak zienquote:[..]
We spreken eens in de zoveel tijd eens af met de 2 groepjes waar we contact mee hebben. Vorige maand nog een weekendje in de Ardennen gebivakkeerd met één van die groepjes. Reuze gezellig, maar hoogdrempelig omdat wij helemaal uit het zuiden komen, en de rest allemaal van boven de rivieren moet komen (in sommige gevallen zelfs Friesland en Noord-Holland). Nu is 3 uurtjes rijden natuurlijk peanuts als je al de halve wereld rondgereisd bent, maar in de praktijk toch een wezenlijk verschil ten opzichte van een goede vriend die in de buurt woont en binnen 5 minuten bij je op de stoep kan staan.
En zelf een activiteit aanmelden?quote:Aan activiteiten meedoen heb ik wel eens gedacht. Vooral omdat het op vakanties altijd enorm goed heeft gewerkt en ik daar echt tientallen mensen heb leren kennen. Enige probleem is, dat het hier in het zuiden echt uitgestorven is. Zelfs die paar clubs die degelijke activiteiten organiseren (Nieuwe Mensen Leren Kennen bijvoorbeeld), hebben niet tot nauwelijks iets dat ook maar een beetje in de buurt is.
Bij de centrale topics van dit subforum is het meetingtopic en daar was vorige week een wandelmeet georganiseerd. Misschien het overwegen waard?
Neen niemand wil dat, en de hele wereld is enkel en alleen met zichzelf bezig. Helemaal waar.quote:
Mensen willen gewoon geen leuk contact. Dat is het probleem. Iedereen zit met zijn kop in de narcistische wolken.
Als het anders was geweest, dan had mijn stoornis niet bestaan.quote:
[..]
Neen niemand wil dat, en de hele wereld is enkel en alleen met zichzelf bezig. Helemaal waar.
"What I did, I did without choice... in the name of peace and sanity." - The Doctor
Botte bijl. Dit, dat.
Weer open.
[ Bericht 67% gewijzigd door Copycat op 20-04-2016 15:19:57 ]
Weer open.
[ Bericht 67% gewijzigd door Copycat op 20-04-2016 15:19:57 ]
Curiosity cultured the cat
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Wat maakt contact met jou dan leuk?quote:
[..]
Als het anders was geweest, dan had mijn stoornis niet bestaan.
Bestaat er een taboe van eenzaamheid onder studenten/jongeren net zoals bij ouderen het geval is? Ik onderneem steeds weer dingen, maar structureel vriendschappen opbouwen wil maar niet lukken. Steeds het gevoel dat mensen al vrienden hebben of niet op je zitten te wachten, je niet leuk genoeg bent etc.
Zie ook: .http://files.m6.mailplus.(...)%2015-12-2014.df.pdf
[ Bericht 48% gewijzigd door Deezertje op 21-04-2016 23:15:21 ]
Zie ook: .http://files.m6.mailplus.(...)%2015-12-2014.df.pdf
quote:Hieronder enkele tips om jezelf dagelijks uit te dagen om contact te leggen met medestudenten. Leg de lat niet meteen heel hoog maar ook niet te laag.
1. Waar vind je potentiële vrienden?
Als je vrienden wilt, dan moet je er wel iets voor doen! Begin met te bepalen waar je
toekomstige vrienden kunt vinden. Een 'klik' met een ander ontstaat wanneer je overeenkomsten hebt: bij een studie-, studenten- of sportvereniging, in de collegezaal of je bijbaan heb je al snel iets gemeen. Als je samen actief bent, gaat het contact leggen vaak vanzelf.
2. Maak contact, just KISSS!
Hanteer KISSS: Keep it Short and Simple and Say it with a Smile. Begin met het groeten van een studiegenoot; een simpele 'hoi' als je de collegezaal inloopt, kan de weg openen om later een kort gesprekje aan te knopen. Houd het korte gesprekje simpel, maak een korte opmerking over de koffie, of iets over de studiestof. Als dit je geen moeite meer kost, zal het makkelijker zijn om een gesprek aan te knopen met iemand over je persoonlijke interesses.
3. Sta open voor iets nieuws
Iedereen is anders. Geen mens is hetzelfde. Als je onder je nieuwe peers vooral mensen zoekt die lijken op jouw vrienden van de middelbare school, dan heb je een grote kans om teleurgesteld te worden. Die anderen zijn dan nooit goed genoeg. Sta eens open voor wat deze nieuwe mensen (potentiële vrienden) te melden hebben.
4. Durf je kwetsbaar op te stellen
Vriendschap ontstaat als je leuke en persoonlijke ervaringen deelt. Hoe meer je elkaar in vertrouwen neemt en hoe kwetsbaarder je je durft op te stellen, des te hechter wordt de vriendschap ervaren. Dus, voor wat hoort wat.
5. Check negatieve gedachten
'Ik ben oninteressant en ik ben niet sociaal' deze gedachte kan een zelfbevestigende regel worden. Je denkt negatief, je hebt een negatieve ervaring en die bevestigt weer de initiële negatieve gedachte. De gedachte wordt als het ware een feit. Je doet jezelf hiermee tekort. Breng ik kaart wat je sterke kanten zijn, wat maakt jou interessant of leuk als mens? Wees niet te streng voor jezelf of beter nog, vraag anderen naar je kwaliteiten. Formuleer meer positieve en helpende gedachten over jezelf.
[ Bericht 48% gewijzigd door Deezertje op 21-04-2016 23:15:21 ]
