OOR Oorlog en Defensie
Oorlogen en conflicten - zoals Rusland-Oekraïne - en andere internationale (militaire) conflicten kun je hier bespreken, evenals alles op het gebied van defensie, zoals materiaal, missies, selectieprocedures, collega's etc.
Ah wilde hem ook net plaatsen.quote:Op woensdag 18 mei 2016 14:35 schreef WWolfy het volgende:
http://www.nrc.nl/nieuws/(...)niet-meer-verdedigen
Gooi 'm onder het kopje "zo kunnen we niet verder nieuwsberichten"
Maar erg triest idd. We kunnen waarschijnlijk niet eens Almere meer verdedigen.
Er zijn stadstaten met 6x zo grote legers.
1/10 Van de rappers dankt zijn bestaan in Amerika aan de Nederlanders die zijn voorouders met een cruiseschip uit hun hongerige landen ophaalde om te werken op prachtige plantages.
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
Glas, plas, was neem ik aan.quote:Op woensdag 18 mei 2016 15:11 schreef AchJa het volgende:
Ja. Allemaal heel erg. Ligt daar en daar aan. Vervelend. Krokodilletranen. Etc.
Volgende maand is alles weer vergeten en doormodderen maar weer.
Ennuh wie dit niet zag is of heel naïef of blind.
Is definitief vertrokken na een ban voor het opstaan tegen slechteriken
quote:
http://www.nrc.nl/nieuws/(...)niet-meer-verdedigen
Gooi 'm onder het kopje "zo kunnen we niet verder nieuwsberichten"
Het probleem is dat zo'n bericht eigenlijk niemand iets interesseert. Ja, de militairen wel natuurlijk maar de rest van Nederland niet. Ook de politiek niet. "Het zal zo'n vaart allemaal wel niet lopen" en "Als er echt iets aan de hand is doen we wel een beroep op onze bondgenoten".quote:
http://www.nrc.nl/nieuws/(...)niet-meer-verdedigen
Gooi 'm onder het kopje "zo kunnen we niet verder nieuwsberichten"
Defensie gaat al 20 jaar achteruit (zover ik het heb kunnen zien iig), maar zo snel en catastrofaal als de laatste jaren (onder Hennis) is weer nieuw.
Op maandag 15 mei 2023 18:39
Wellicht arrogant, maar ik weet 100% zeker dat ik meer weet van de Amerikaanse geschiedenis, vooral die van de Zuidelijke staten, dan alle fokkers bij elkaar. Durf ik mijn hand wel voor in het vuur te steken.
Wellicht arrogant, maar ik weet 100% zeker dat ik meer weet van de Amerikaanse geschiedenis, vooral die van de Zuidelijke staten, dan alle fokkers bij elkaar. Durf ik mijn hand wel voor in het vuur te steken.
Ik vind het ook best bijzonder dat hij nog steeds niet in NWS staat, ga ik zo even doen. Sylvana die zich aansluit bij Denk is uiteraard wel een stormlooptopic...quote:
[..]
Het probleem is dat zo'n bericht eigenlijk niemand iets interesseert. Ja, de militairen wel natuurlijk maar de rest van Nederland niet. Ook de politiek niet. "Het zal zo'n vaart allemaal wel niet lopen" en "Als er echt iets aan de hand is doen we wel een beroep op onze bondgenoten".
Defensie gaat al 20 jaar achteruit (zover ik het heb kunnen zien iig), maar zo snel en catastrofaal als de laatste jaren (onder Hennis) is weer nieuw.
Is het nieuws dan? Overigens vind ik dat Hennis ondertussen ook wel haar verantwoordelijkheid mag nemen. Als je ziet dat je organisatie naar de knoppen gaat en het lukt niet om het tij te keren dan kun je nog altijd je ontslag aanbieden. Misschien heeft dat effect. Als ze straks weggaat is er echt niks meer over.quote:
[..]
Ik vind het ook best bijzonder dat hij nog steeds niet in NWS staat, ga ik zo even doen. Sylvana die zich aansluit bij Denk is uiteraard wel een stormlooptopic...
Op maandag 15 mei 2023 18:39
Wellicht arrogant, maar ik weet 100% zeker dat ik meer weet van de Amerikaanse geschiedenis, vooral die van de Zuidelijke staten, dan alle fokkers bij elkaar. Durf ik mijn hand wel voor in het vuur te steken.
Wellicht arrogant, maar ik weet 100% zeker dat ik meer weet van de Amerikaanse geschiedenis, vooral die van de Zuidelijke staten, dan alle fokkers bij elkaar. Durf ik mijn hand wel voor in het vuur te steken.
Voor ons is het geen nieuws natuurlijk. Maar ja, Henk en Ingrid en de rest van Fok! denken over het algemeen nog steeds dat er honderduizendmiljoenmiljard euro naar defensie gaat.quote:
[..]
Is het nieuws dan? Overigens vind ik dat Hennis ondertussen ook wel haar verantwoordelijkheid mag nemen. Als je ziet dat je organisatie naar de knoppen gaat en het lukt niet om het tij te keren dan kun je nog altijd je ontslag aanbieden. Misschien heeft dat effect. Als ze straks weggaat is er echt niks meer over.
Het probleem is vooral dat ze de noodzaak van defensie niet inzien.quote:
[..]
Voor ons is het geen nieuws natuurlijk. Maar ja, Henk en Ingrid en de rest van Fok! denken over het algemeen nog steeds dat er honderduizendmiljoenmiljard euro naar defensie gaat.
Op maandag 15 mei 2023 18:39
Wellicht arrogant, maar ik weet 100% zeker dat ik meer weet van de Amerikaanse geschiedenis, vooral die van de Zuidelijke staten, dan alle fokkers bij elkaar. Durf ik mijn hand wel voor in het vuur te steken.
Wellicht arrogant, maar ik weet 100% zeker dat ik meer weet van de Amerikaanse geschiedenis, vooral die van de Zuidelijke staten, dan alle fokkers bij elkaar. Durf ik mijn hand wel voor in het vuur te steken.
Idd, en nu met Venezuela met de Antillen binnen Smerch bereik boeit het nog niemand iets want ver van mijn bed enzo...quote:
[..]
Het probleem is vooral dat ze de noodzaak van defensie niet inzien.
Defensie stelt zich kwetsbaar op
Achtergrond
Jarenlange bezuinigingen op de krijgsmacht eisen hun tol: Defensie is nauwelijks in staat van paraatheid. En de minister komt er voor uit. „Problemen zijn niet nieuw.”
Het beschermen van het eigen grondgebied is de essentie van Defensie. De eerste grondwettelijke taak van de krijgsmacht. Je zou zelfs kunnen zeggen: een bestaansreden van de overheid. Minister Jeanine Hennis (Defensie, VVD) moest woensdag toegeven dat de krijgsmacht sinds vorig jaar „niet volledig voldoet” aan deze meest fundamentele inzetbaarheidsdoelstelling: „de verdediging van het eigen en het bondgenootschappelijke grondgebied”.
Hennis schreef dit in het Rijksjaarverslag dat gisteren verscheen in het kader van Verantwoordingsdag. Defensie kreeg er tegelijkertijd – niet voor het eerst – behoorlijk van langs van de Algemene Rekenkamer. In zijn rapport stelt de Rekenkamer „een ernstige onvolkomenheid vast bij het materieelbeheer”. Helikopters en voertuigen konden vorig jaar niet gebruikt worden omdat „het onderhoudsproces niet op orde is” en reserveonderdelen ontbreken. Een gemechaniseerd bataljon moest een training te voet afwerken, omdat het geen voertuigen had. „Afgelopen jaar behaalde nog maar 59 procent van de militaire eenheden de gestelde operationele doelen”, aldus de Rekenkamer. Ruim veertig procent van de toch al krap bemeten krijgsmacht functioneert dus niet naar behoren.
Hoe heeft het zo ver kunnen komen?
De rek is eruit
Opeenvolgende bezuinigingen hebben de krijgsmacht de afgelopen decennia uitgehold. Ruttes eerste kabinet sneed een miljard in de Defensiebegroting, een gat dat Rutte II nog niet helemaal gerepareerd heeft. Afgezet tegen de omvang van de nationale economie zijn de Defensie-uitgaven met 8 miljard nog steeds historisch laag. 1,14 procent van het bruto binnenlands product (bbp) gaat naar de landsverdediging. En dat percentage blijft komende jaren dalen, ondanks dat NAVO-landen allemaal opnieuw beloofd hebben hun percentage richting 2 procent te laten groeien.
De taken van de krijgsmacht zijn er ondertussen niet minder op geworden. Op dit moment bombardeert de Nederlandse luchtmacht Islamitische Staat met F-16’s in Irak en Syrië. De marine vaart tussen Turkije en Griekenland om bootmigranten tegen te houden. In de woestijn in Mali, waar vooral de landmacht actief is, komen terrorisme en mensensmokkelproblematiek samen. De marechaussee moet steeds meer grenstaken uitvoeren, en is ook verantwoordelijk gemaakt voor de beveiliging van de Tweede Kamer. En dan is er nog onrustig Rusland; de echte existentiële bedreiging aan de oostgrens van Europa waardoor het NAVO-bondgenootschap meer van Nederland vraagt. De rek is eruit bij Defensie.
Maar de structurele problemen met materieel kunnen niet volledig geweten worden aan internationale missies en een krap budget. De bezuinigingen zijn deels penny wise en pound foolish uitgevoerd. Zo hadden verschillende eenheden altijd behoorlijke aantallen reserveonderdelen ‘op de plank’ liggen. Wanneer de munitie op was, een onderdeel brak of versleet, kon dat ter plekke worden vervangen. Dergelijke voorraden aanhouden is duur, daarom werden ze opgemaakt. Individuele leveringen laten vaak lang op zich wachten en voertuigen zijn gekannibaliseerd om andere varend, vliegend en rijdend te houden.
Ook op trainingen werd beknibbeld. „Eenheden zijn niet geoefend om alle mogelijke missies in het gehele geweldspectrum uit te voeren”, schrijft Hennis. Dat maakt nu dat militairen niet volledig en zeker niet langdurig inzetbaar zijn voor de taken die ze horen uit te voeren.
Wat gaat het verschil maken?
Het moet een zure constatering zijn voor Hennis dat er onder haar bewind wel wat meer geld naar de krijgsmacht gaat, maar dat deze er ondertussen steeds slechter aan toe is. Waar ze vorig jaar nog schreef dat „andere inzetbaarheidsdoelstellingen” lijden onder de toegenomen druk, sneuvelt nu ook de meest elementaire doelstelling.
Het benoemen van dit probleem lijkt te passen in Hennis’ strategie om opener te zijn over de moeilijkheden van Defensie. In een ministerie waar complicaties en affaires vaak stil werden gehouden, was het wennen dat problemen worden blootgelegd. Maar gevraagd om duiding van de nieuwe problematiek wil het ministerie niet zeggen wat de onvolledige inzetbaarheid inhoudt en wat de concrete gevolgen zijn. Volgens een woordvoerder zijn „de problemen niet nieuw”, en „is het niet zo is dat we ons grondgebied niet kunnen beschermen”.
Het is niet zwart-wit te stellen wanneer Defensie wel of niet in staat is om Nederland te beschermen tegen een aanval van buiten. Nieuwe jachtvliegtuigen, drones, onderzeeërs of de volledige inzetbaarheid van alle mensen en spullen zullen het verschil niet maken, net zomin als een lichte stijging van de defensie-uitgaven. Ook de 2-procentsnorm is niet doorslaggevend, want niemand gelooft dat de Griekse krijgsmacht er met 2,4 procent bbp beter aan toe is. Maar Hennis moet het komende jaar de boel op orde moeten krijgen om in ieder geval haar eigen ministerschap succesvol af te ronden.
NRC
Achtergrond
Jarenlange bezuinigingen op de krijgsmacht eisen hun tol: Defensie is nauwelijks in staat van paraatheid. En de minister komt er voor uit. „Problemen zijn niet nieuw.”
Het beschermen van het eigen grondgebied is de essentie van Defensie. De eerste grondwettelijke taak van de krijgsmacht. Je zou zelfs kunnen zeggen: een bestaansreden van de overheid. Minister Jeanine Hennis (Defensie, VVD) moest woensdag toegeven dat de krijgsmacht sinds vorig jaar „niet volledig voldoet” aan deze meest fundamentele inzetbaarheidsdoelstelling: „de verdediging van het eigen en het bondgenootschappelijke grondgebied”.
Hennis schreef dit in het Rijksjaarverslag dat gisteren verscheen in het kader van Verantwoordingsdag. Defensie kreeg er tegelijkertijd – niet voor het eerst – behoorlijk van langs van de Algemene Rekenkamer. In zijn rapport stelt de Rekenkamer „een ernstige onvolkomenheid vast bij het materieelbeheer”. Helikopters en voertuigen konden vorig jaar niet gebruikt worden omdat „het onderhoudsproces niet op orde is” en reserveonderdelen ontbreken. Een gemechaniseerd bataljon moest een training te voet afwerken, omdat het geen voertuigen had. „Afgelopen jaar behaalde nog maar 59 procent van de militaire eenheden de gestelde operationele doelen”, aldus de Rekenkamer. Ruim veertig procent van de toch al krap bemeten krijgsmacht functioneert dus niet naar behoren.
Hoe heeft het zo ver kunnen komen?
De rek is eruit
Opeenvolgende bezuinigingen hebben de krijgsmacht de afgelopen decennia uitgehold. Ruttes eerste kabinet sneed een miljard in de Defensiebegroting, een gat dat Rutte II nog niet helemaal gerepareerd heeft. Afgezet tegen de omvang van de nationale economie zijn de Defensie-uitgaven met 8 miljard nog steeds historisch laag. 1,14 procent van het bruto binnenlands product (bbp) gaat naar de landsverdediging. En dat percentage blijft komende jaren dalen, ondanks dat NAVO-landen allemaal opnieuw beloofd hebben hun percentage richting 2 procent te laten groeien.
De taken van de krijgsmacht zijn er ondertussen niet minder op geworden. Op dit moment bombardeert de Nederlandse luchtmacht Islamitische Staat met F-16’s in Irak en Syrië. De marine vaart tussen Turkije en Griekenland om bootmigranten tegen te houden. In de woestijn in Mali, waar vooral de landmacht actief is, komen terrorisme en mensensmokkelproblematiek samen. De marechaussee moet steeds meer grenstaken uitvoeren, en is ook verantwoordelijk gemaakt voor de beveiliging van de Tweede Kamer. En dan is er nog onrustig Rusland; de echte existentiële bedreiging aan de oostgrens van Europa waardoor het NAVO-bondgenootschap meer van Nederland vraagt. De rek is eruit bij Defensie.
Maar de structurele problemen met materieel kunnen niet volledig geweten worden aan internationale missies en een krap budget. De bezuinigingen zijn deels penny wise en pound foolish uitgevoerd. Zo hadden verschillende eenheden altijd behoorlijke aantallen reserveonderdelen ‘op de plank’ liggen. Wanneer de munitie op was, een onderdeel brak of versleet, kon dat ter plekke worden vervangen. Dergelijke voorraden aanhouden is duur, daarom werden ze opgemaakt. Individuele leveringen laten vaak lang op zich wachten en voertuigen zijn gekannibaliseerd om andere varend, vliegend en rijdend te houden.
Ook op trainingen werd beknibbeld. „Eenheden zijn niet geoefend om alle mogelijke missies in het gehele geweldspectrum uit te voeren”, schrijft Hennis. Dat maakt nu dat militairen niet volledig en zeker niet langdurig inzetbaar zijn voor de taken die ze horen uit te voeren.
Wat gaat het verschil maken?
Het moet een zure constatering zijn voor Hennis dat er onder haar bewind wel wat meer geld naar de krijgsmacht gaat, maar dat deze er ondertussen steeds slechter aan toe is. Waar ze vorig jaar nog schreef dat „andere inzetbaarheidsdoelstellingen” lijden onder de toegenomen druk, sneuvelt nu ook de meest elementaire doelstelling.
Het benoemen van dit probleem lijkt te passen in Hennis’ strategie om opener te zijn over de moeilijkheden van Defensie. In een ministerie waar complicaties en affaires vaak stil werden gehouden, was het wennen dat problemen worden blootgelegd. Maar gevraagd om duiding van de nieuwe problematiek wil het ministerie niet zeggen wat de onvolledige inzetbaarheid inhoudt en wat de concrete gevolgen zijn. Volgens een woordvoerder zijn „de problemen niet nieuw”, en „is het niet zo is dat we ons grondgebied niet kunnen beschermen”.
Het is niet zwart-wit te stellen wanneer Defensie wel of niet in staat is om Nederland te beschermen tegen een aanval van buiten. Nieuwe jachtvliegtuigen, drones, onderzeeërs of de volledige inzetbaarheid van alle mensen en spullen zullen het verschil niet maken, net zomin als een lichte stijging van de defensie-uitgaven. Ook de 2-procentsnorm is niet doorslaggevend, want niemand gelooft dat de Griekse krijgsmacht er met 2,4 procent bbp beter aan toe is. Maar Hennis moet het komende jaar de boel op orde moeten krijgen om in ieder geval haar eigen ministerschap succesvol af te ronden.
NRC
Wat gaat het verschil maken? Niets gaat het verschil maken volgens de NRC. Niet de wapensystemen, niet de getrainde en uitgeruste mensen en het extra geld ook niet.... 
En dan de vergelijking met griekenland welke volgens mij nog steeds een behoorlijk leger (en TANKS hebben).quote:
Wat gaat het verschil maken? Niets gaat het verschil maken volgens de NRC. Niet de wapensystemen, niet de getrainde en uitgeruste mensen en het extra geld ook niet....
Er moeten gewoon bakken met geld naar toe of je doekt het op en geeft de politie wat extra taken (welke trouwens ook budgetproblemen hebben).
1/10 Van de rappers dankt zijn bestaan in Amerika aan de Nederlanders die zijn voorouders met een cruiseschip uit hun hongerige landen ophaalde om te werken op prachtige plantages.
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
Die laatste alinea is wel heel apart. Nieuw materieel, volledige inzetbaarheid van personeel en goed onderhoud is precies wat wel het verschil maakt.
Ik heb de aflevering van brandpunt gezien. Deels terechte kritiek maar ook wel wat persoonlijke frustratie imo.quote:
http://brandpunt.kro-ncrv.nl/brandpunt/missie-zonder-doel/
Maar goed, ik doe het dan ook voor de toelage.
Toestand krijgsmacht is onhoudbaar
Door: Dick Zandee 20 mei 2016, 02:00
Inzake de krijgsmacht moet de politiek fundamentele keuzes maken, neergelegd in een meerjarig defensie-akkoord.
Woensdag 25 mei houdt de Defensiecommissie van de Tweede Kamer een hoorzitting over meerjarige defensieplannen op basis van de motie-Eijsink, die in november 2015 met grote meerderheid is aangenomen. Deze motie bepaalt dat de Kamer zich gaat oriënteren of meerjarige defensieplannen in de Nederlandse context voordelen kunnen hebben.
In andere landen, zoals Denemarken en Zweden, bestaan al meerjarige defensieakkoorden. Daarin leggen regering en parlement samen de hoogte van de defensiebestedingen en de daaraan gekoppelde plannen voor een aantal jaren vast. Dit voorkomt fluctuaties in het defensiebudget, zoals vergaande bezuinigingen na verkiezingen of om andere redenen.
Met een meerjarig akkoord ontstaat financiële stabiliteit voor consistente uitvoering van de plannen voor de aanpassing en vernieuwing van de krijgsmacht. Een vergelijkbaar systeem bestaat in Nederland voor wegen, spoor- en waterverbindingen. In het Meerjarenprogramma Infrastructuur, Ruimte en Transport - met een horizon tot het jaar 2028 - mag de minister de financiering van een groot aantal projecten in de toekomst vastleggen.
Onbalans tussen ambities en beschikbare middelen
Het initiatief van de Kamer voor een vergelijkbaar programma voor defensie is toe te juichen. Maar met de discussie over 'hoe gaan we dat doen?' is een ander debat niet te vermijden, namelijk over de inhoud. Hoe moet de toekomstige krijgsmacht eruit zien, gekoppeld aan een financieel kader dat voor langere tijd is vastgelegd?
De huidige situatie is dramatisch. De vergaande bezuinigingen op defensie in de periode 2010-2014 hebben zowel de exploitatie (oefeningen, onderhoud, e.d.) als de investeringen in nieuw materieel verstoord. Bij zijn afscheid als Commandant van de Landstrijdkrachten constateerde Lt.-Gen. Mart de Kruif dat het leger een voetbalclub is zonder stadion, zonder trainer en zonder reservespelers (AD, 26 maart). 'Zo doorgaan als nu kan niet', voegde hij eraan toe.
De Algemene Rekenkamer wijst in zijn beoordeling van de resultaten bij defensie in 2015 op het hardnekkige voortbestaan van de onbalans tussen ambities en beschikbare middelen. In 2015 was 59 procent van de eenheden operationeel inzetbaar. Daarbij is van belang dat het een krijgsmacht betreft waarvan het ambitieniveau, de omvang en de slagkracht vergaand zijn teruggebracht, terwijl Europa de afgelopen jaren is geconfronteerd met een nationalistisch en agressief Rusland plus een migratiegolf vanuit het instabiele Midden-Oosten en het conflictrijke Afrika. Alle analyses duiden op voortzetting van de dreigingen uit het Oosten en het Zuiden.
Mismatch
De mismatch tussen ambities en middelen vereist een heroverweging van de toekomst van de Nederlandse krijgsmacht - niet meer tijdens deze kabinetsperiode, maar na de verkiezingen van maart 2017. Er doen zich ruwweg drie modellen voor:
1. Afscheid van de krijgsmacht met zee-, land- en luchtstrijdkrachten die 'alles moeten kunnen'. Dit scenario is onvermijdelijk wanneer het budget op het huidige niveau blijft of slechts licht stijgt. Nederland zal dan militaire capaciteiten moeten afstoten, waarbij de marine het eerste slachtoffer dreigt te worden, omdat het investeringsbudget in loop van de jaren twintig - na de komst van de F35 jachtvliegtuigen - grotendeels toevalt aan de aanschaf van nieuwe onderzeeboten, fregatten en mijnenjagers.
2. Een krijgsmacht waarbij sommige krijgsmachtdelen niet alles meer zullen kunnen. Die keuze zal nodig zijn wanneer het budget slechts met een paar honderd miljoen stijgt, want daarmee is wel de exploitatie van de huidige krijgsmacht verzekerd, maar is er nog altijd te weinig geld voor alle vereiste investeringen. Ook in dit scenario hangt het zwaard van Damocles boven de marine, tenzij gekozen wordt voor afstoting van delen van de land- of luchtmacht.
3. Handhaving en opwaardering van een krijgsmacht als 'alleskunner' ter zee, te land en in de lucht. Dit model is slechts verwezenlijkbaar wanneer het defensiebudget stijgt met 1 tot 1,5 miljard per jaar (het defensiebudget 2016 is ongeveer 8 miljard). Alle capaciteiten zijn te handhaven, maar wel op het bestaande vrij lage ambitieniveau. Wil Nederland 'meer doen', dan zijn ook in dit model keuzes nodig. Die zouden vooral bepaald moeten worden door de Europese tekortkomingen, waarbij opgemerkt dat de NAVO vooral aandringt op sterkere landstrijdkrachten vanwege de dreiging aan de Oostflank.
Hoe men het ook wendt of keert, de huidige krijgsmacht is niet te handhaven. Politieke partijen en de formateur van het nieuwe kabinet moeten zich voorbereiden op fundamentele keuzes, die hopelijk in een meerjarig defensie-akkoord worden vastgelegd.
Dick Zandee is als onderzoeker verbonden aan Instituut Clingendael.
Volkskrant
Door: Dick Zandee 20 mei 2016, 02:00
Inzake de krijgsmacht moet de politiek fundamentele keuzes maken, neergelegd in een meerjarig defensie-akkoord.
Woensdag 25 mei houdt de Defensiecommissie van de Tweede Kamer een hoorzitting over meerjarige defensieplannen op basis van de motie-Eijsink, die in november 2015 met grote meerderheid is aangenomen. Deze motie bepaalt dat de Kamer zich gaat oriënteren of meerjarige defensieplannen in de Nederlandse context voordelen kunnen hebben.
In andere landen, zoals Denemarken en Zweden, bestaan al meerjarige defensieakkoorden. Daarin leggen regering en parlement samen de hoogte van de defensiebestedingen en de daaraan gekoppelde plannen voor een aantal jaren vast. Dit voorkomt fluctuaties in het defensiebudget, zoals vergaande bezuinigingen na verkiezingen of om andere redenen.
Met een meerjarig akkoord ontstaat financiële stabiliteit voor consistente uitvoering van de plannen voor de aanpassing en vernieuwing van de krijgsmacht. Een vergelijkbaar systeem bestaat in Nederland voor wegen, spoor- en waterverbindingen. In het Meerjarenprogramma Infrastructuur, Ruimte en Transport - met een horizon tot het jaar 2028 - mag de minister de financiering van een groot aantal projecten in de toekomst vastleggen.
Onbalans tussen ambities en beschikbare middelen
Het initiatief van de Kamer voor een vergelijkbaar programma voor defensie is toe te juichen. Maar met de discussie over 'hoe gaan we dat doen?' is een ander debat niet te vermijden, namelijk over de inhoud. Hoe moet de toekomstige krijgsmacht eruit zien, gekoppeld aan een financieel kader dat voor langere tijd is vastgelegd?
De huidige situatie is dramatisch. De vergaande bezuinigingen op defensie in de periode 2010-2014 hebben zowel de exploitatie (oefeningen, onderhoud, e.d.) als de investeringen in nieuw materieel verstoord. Bij zijn afscheid als Commandant van de Landstrijdkrachten constateerde Lt.-Gen. Mart de Kruif dat het leger een voetbalclub is zonder stadion, zonder trainer en zonder reservespelers (AD, 26 maart). 'Zo doorgaan als nu kan niet', voegde hij eraan toe.
De Algemene Rekenkamer wijst in zijn beoordeling van de resultaten bij defensie in 2015 op het hardnekkige voortbestaan van de onbalans tussen ambities en beschikbare middelen. In 2015 was 59 procent van de eenheden operationeel inzetbaar. Daarbij is van belang dat het een krijgsmacht betreft waarvan het ambitieniveau, de omvang en de slagkracht vergaand zijn teruggebracht, terwijl Europa de afgelopen jaren is geconfronteerd met een nationalistisch en agressief Rusland plus een migratiegolf vanuit het instabiele Midden-Oosten en het conflictrijke Afrika. Alle analyses duiden op voortzetting van de dreigingen uit het Oosten en het Zuiden.
Mismatch
De mismatch tussen ambities en middelen vereist een heroverweging van de toekomst van de Nederlandse krijgsmacht - niet meer tijdens deze kabinetsperiode, maar na de verkiezingen van maart 2017. Er doen zich ruwweg drie modellen voor:
1. Afscheid van de krijgsmacht met zee-, land- en luchtstrijdkrachten die 'alles moeten kunnen'. Dit scenario is onvermijdelijk wanneer het budget op het huidige niveau blijft of slechts licht stijgt. Nederland zal dan militaire capaciteiten moeten afstoten, waarbij de marine het eerste slachtoffer dreigt te worden, omdat het investeringsbudget in loop van de jaren twintig - na de komst van de F35 jachtvliegtuigen - grotendeels toevalt aan de aanschaf van nieuwe onderzeeboten, fregatten en mijnenjagers.
2. Een krijgsmacht waarbij sommige krijgsmachtdelen niet alles meer zullen kunnen. Die keuze zal nodig zijn wanneer het budget slechts met een paar honderd miljoen stijgt, want daarmee is wel de exploitatie van de huidige krijgsmacht verzekerd, maar is er nog altijd te weinig geld voor alle vereiste investeringen. Ook in dit scenario hangt het zwaard van Damocles boven de marine, tenzij gekozen wordt voor afstoting van delen van de land- of luchtmacht.
3. Handhaving en opwaardering van een krijgsmacht als 'alleskunner' ter zee, te land en in de lucht. Dit model is slechts verwezenlijkbaar wanneer het defensiebudget stijgt met 1 tot 1,5 miljard per jaar (het defensiebudget 2016 is ongeveer 8 miljard). Alle capaciteiten zijn te handhaven, maar wel op het bestaande vrij lage ambitieniveau. Wil Nederland 'meer doen', dan zijn ook in dit model keuzes nodig. Die zouden vooral bepaald moeten worden door de Europese tekortkomingen, waarbij opgemerkt dat de NAVO vooral aandringt op sterkere landstrijdkrachten vanwege de dreiging aan de Oostflank.
Hoe men het ook wendt of keert, de huidige krijgsmacht is niet te handhaven. Politieke partijen en de formateur van het nieuwe kabinet moeten zich voorbereiden op fundamentele keuzes, die hopelijk in een meerjarig defensie-akkoord worden vastgelegd.
Dick Zandee is als onderzoeker verbonden aan Instituut Clingendael.
Volkskrant
We hadden het toch al eens eerder over die frustie gehad hier?quote:
[..]
Ik heb de aflevering van brandpunt gezien. Deels terechte kritiek maar ook wel wat persoonlijke frustratie imo.
Maar goed, ik doe het dan ook voor de toelage.
Dat had ik dan gemistquote:
[..]
We hadden het toch al eens eerder over die frustie gehad hier?
Afstoten die zeemachtquote:
keert, de huidige krijgsmacht is niet te handhaven. Politieke partijen en de formateur van het nieuwe kabinet moeten zich voorbereiden op fundamentele keuzes, die hopelijk in een meerjarig defensie-akkoord worden vastgelegd.
In Nederland hebben we alleen de Natres en een aantal F-35 nodig 
Ik weet niet wat die Zandee bezielt...quote:
[..]
Afstoten die zeemacht
Ik kan hem niet zo snel terug vinden, maar dat was dit verhaal:quote:
Volkskrantquote:Apache-piloot 'werkt niet meer mee aan die poppenkast'
'We draaien netjes ons uitzendinkje. We missen die grote blik'
Toine Heijmans beschrijft in zijn verslaggeverscolumn de twijfels van een luchtmachtpiloot.
Door: Toine Heijmans 3 februari 2016, 02:00
Peter Gordijn vliegt niet meer. Hij is, in zijn eigen woorden, 'een vrije vogel' geworden: leeft van weinig, woont waar mogelijk. In een leegstaand vakantiehuisje in Twijzelerheide bijvoorbeeld, en nu even bij een vriendin in Etten-Leur. Tien jaar vloog hij de Apache, de matgroene gevechts-helikopter met z'n Mad Max-looks en Hellfire-raketten, en leefde het bijbehorende leven: 'ego, geld, seks, avontuur'. Direct na de havo door naar de luchtmacht, 'echt een héél gaaf leven - als je die controls beweegt en de derde dimensie in gaat... ik wilde altijd al vliegen. Ik wilde ertoe doen.'
Nu is Peter 33, heeft hij meer tijd dan geld en denkt hij na over de militaire missies die hij 'draaide' in Afghanistan (vier) en in Mali, vorig jaar. 'Daar loopt het compleet uit de hand, en niemand heeft er aandacht voor.' Na Mali had hij genoeg gezien. 'Als je vecht', zegt hij, 'moet je ook écht vechten.' En dat is wat hij kwijt wil over de strijd tegen Islamitische Staat in Syrië, over de verdronken missies in Uruzgan en Kunduz en die in Irak, in Kosovo en Servië. Het komt uiteindelijk allemaal op ongeveer hetzelfde neer. Peter is vóór vechten, laat dat gezegd - het eerste exemplaar van zijn boek (Wakker! Levenslessen van een Apachepiloot) ging niet voor niets naar zijn voormalige commandant, die precies begrijpt wat hem bezielt. 'Maar ik werk niet meer mee aan een poppenkast'.
Meteen de disclaimer: voor wat de F-16-vliegers nu in Irak doen, en straks in Syrië, heeft hij 'groot respect'. 'Het is héél serieus, met serieuze risico's, het is belangrijk werk.' Maar: 'In hoeverre willen we daar echt winnen? Of is het weer een politiek compromis zodat we nét genoeg doen om ons geweten te sussen? Uiteindelijk gaan al die missies over eigenbelang. We doen netjes ons taakje. We draaien netjes ons uitzendinkje. We missen die grote blik. Wat we in Mali doen - hoe effectief is dat? Het is een samenraapsel van landen en bedrijven dat iets doet, zonder duidelijk antwoord op de vraag aan welke kant we staan.'
Peter wilde altijd vliegen, en altijd op een 'wapenplatform' - soldatentaal blijft prachtig. De Apache is nog net wat ingewikkelder te bedienen dan de 'vastvleugelige' F-16, maar daar gaat het niet om: het gaat om de manier waarop je beweegt door de lucht. 'Het kijken, het weten wat de belangen van anderen zijn, wáár de anderen zijn, het wegblijven van de grond-luchtdreiging.' De Hellfire-raketten, zo precies dat je 'één ruimte van een huis kunt uitnemen'.
Peter is nog lang niet los van die taal. 'Mensen uit de voeding nemen' - ken je die term niet? Dat is mensen doden. 'Vroeger', zegt hij, en dan bedoelt hij nog geen tien jaar geleden, 'geloofde ik in goed en kwaad. Maar langzamerhand ben ik gaan beseffen dat ik niet zo veel verschil van mijn vijand. We vechten allebei voor iets waar we in geloven.'
Langzamerhand ben ik gaan beseffen dat ik niet zo veel verschil van mijn vijand.
Vertelt over Afghanistan: 'Het leek er wel een status quo. Iedereen vond het best. We kwamen daar, deden ons uitzendinkje, namen de uitzendingstoelage mee. Ja, we lieten een schooltje achter hier en daar... maar échte vooruitgang?' De Taliban zijn alweer terug in Uruzgan - hij weet het.
En daarom weigerde Peter een nieuwe missie in Mali. Want als je begint met nadenken daarover, stopt het niet. Als in je kop zit dat jij '5.000 netto' verdient als vlieger, en de Malinezen 100, 'dan ben je bezig met iets dat niet meer bij de militaire wereld past'.
Er is een mooie Amerikaanse documentaire over het bombarderen van Kosovo, War in Europe: the road to war, waarin stealth-vlieger David Sullivan vertelt wat er gebeurt als hij zijn bommen lost. 'You see this thing blow up in your screen... but you don't hear it... and you smile. I mean... you did what you are trained to do.' Als dat wegvalt, begint de twijfel.'Ik ben vóór bommen', zegt Peter, 'maar alleen als je er daarna ook echt werk van maakt. Niet er lafjes tegenaan blijft hangen. Als we in Syrië willen winnen, moeten we páts erin. Hitler was het kwaad, dat wilden we omgooien. Niet even een deukje in slaan, maar ómgooien.'
Bekijk het als een piramide, zegt hij. Vechten doe je op de top van de piramide, tegen de strijders van IS 'maar de voedingsbodem blijft bestaan. Je moet de mensen daar begrijpen. Niet vanuit je eigen westerse superioriteit, maar écht begrijpen.' Peter mist zijn Apache. Maar hij weet ook dat het over is.
De drie scenario's zijn wel realistisch. De huidige puinhoop dwingt tot duidelijke keuzes. Of substantieel meer budget of capaciteiten afstoten.quote:
Ik moest alleen wel lachen om scenario 2: "sommige krijgsmachtdelen zullen niet alles meer kunnen". Dat is geen toekomst scenario dat is de huidige realiteit.
Dat snap ik, maar de KM als keuze vind ik dan wel weer bijzonder en is gewoon geld gedreven ivm de investeringsboeggolf die eraan zit te komen.quote:Op vrijdag 20 mei 2016 12:15 schreef detaris het volgende:
[..]
De drie scenario's zijn wel realistisch. De huidige puinhoop dwingt tot duidelijke keuzes. Of substantieel meer budget of capaciteiten afstoten.
Sommige? Allemaal...quote:Ik moest alleen wel lachen om scenario 2: "sommige krijgsmachtdelen zullen niet alles meer kunnen". Dat is geen toekomst scenario dat is de huidige realiteit.
