R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Tis ook een kwestie van jezelf leren kennen en weten wat voor jou werkt. Als je van jezelf weet dat je van kleine dingetjes houdt, dan zal (bijvoorbeeld) het jezelf 'verbieden' van deze dingetjes averechts gaan werken, ook al zegt je omgeving dat het zo juist wel beter voor je is.quote:Op maandag 4 april 2016 23:51 schreef Anoniem_anoniem het volgende:
[..]
Je voorbeeld is niet de meest perfecte/ wat vreemd maar ik begrijp je punt wel en het komt ongeveer tot hetzelfde neer van wat ik vind. Alleen jezelf veranderen op een juiste manier is nog iets wat erg lastig kan zijn. Zo ervaar ik het dan tenminste.. maar dat is nog altijd beter dan jezelf accepteren zoals je bent (als je dus daadwerkelijk niet goed bent)
Je ouders denken blijkbaar dat het beter voor je is om die deur weg te halen, maar jij voelt en weet zelf ook wel dat dat niet zo is, ook al zou 't zomaar kunnen dat je (mede door het doorzettingsvermogen/de pusherigheid van je ouders) daaraan bent gaan twijfelen. Dat je twijfels hebt over je eigen gevoelens.
Zodra je je jezelf gaat verwerpen, (hier moest ik even over nadenken) ga je tegen jezelf vechten en dat win je nooit.
Het is denk ik sowieso wel lastig om je eigen gevoel te vertrouwen zolang je 'bewijs' hebt dat dat niet zo is. Ik weet niet zo goed wat ik daarmee moet eigenlijk.
[ Bericht 1% gewijzigd door magnetronkoffie op 05-04-2016 05:36:08 ]
Het is niet zozeer dat ik mij schuldig voel dat ik met jou praat. Alleen heb jij misschien het idee gekregen dat je mij zou kunnen helpen... Tot nu toe ben ik nog niet echt tot een oplossing gekomen. (Ik voel me wel iets beter en ik heb wel een soort van kracht gekregen om toch door te gaan. Ook omdat ik dus weet dat jij dat ook hebt gedaan en inmiddels al heel wijs bent geworden) Maar ik ben alleen bang dat mocht ik nog niet tot een oplossing zijn gekomen... Dan heb jij ook soort van je tijd verspilt aan mij met het tikken op de computer... Dat ik nog niet helemaal tot een oplossing ben gekomen is natuurlijk niet jouw schuld. Ik weet wel dat een oplossing vinden niet zomaar 123 gaat. Maar ik ben bang voor het geval dat.... Ook omdat ik eerder van alles heb geprobeerd en niks werkte.. en zelfs integendeel werkte waardoor ik nu alleen maar door de war ben van wat nu goed of fout is en dat ik niet eens meer weet wat of wie ik ben.quote:Op dinsdag 5 april 2016 00:46 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Waarom verbaast dat jou?
Maak je maar niet druk, ik kan prima mijn grenzen aangeven
En als ik hier niet had willen posten, dan had ik dat ook niet gedaan
[..]
Vind je je zelf onbetrouwbaar?
Wat vind je zelf eigenlijk van dingen zoals liegen tegen iemand?
En wat heb je precies geleerd?
Ik kan natuurlijk niet zeggen dat je per definitie een emotioneel instabiel iemand bent, maar als ik zo lees wat je (ook in het dagelijks leven) zo meemaakt, dan verbaast het me niks dat het je 'wat' doet...das voor mij een beetje een open deur.
[..]
Dat laatste ben ik met je eens. Ik vind het trouwens wel een doordenkertje, waarom wil je aardig gevonden worden? Of je nergens echt goed in bent weet ik niet, maar blijkbaar heb je qua scholing wel het één en ander weten te bereiken.
Ik heb na mijn middelbare school nooit meer een opleiding afgemaakt wegens diverse redenen.
Ik ben zelf een beetje allergisch voor egoïstische mensen, maar merk bij jou niet zozeer egoïsme, maar eerder schuldgevoel. Alsof je je schuldig zou moeten voelen omdat iemand vrijwillig berichten met jou tikt.
Om de één of andere reden lijkt bij jou bij aardig wat mensen uit je eigen sociale omgeving het één en ander mis te gaan. Ik zou daar zelf ook niet happy mee zijn.
Ik weet niet echt hoe ik tegenover liegen sta. Het hangt sterk af van de situatie en mate waarin met liegt geloof ik. Maar dat is toch met alles zo?
Dat aardig gevonden willen worden doe ik onbewust naar mijn gevoel.. En je vroeg waarom ik aardig gevonden wil worden... Wie wilt dat niet? Ik weet niet precies maar het zou kunnen dat aardig gevonden worden bevestigt misschien het idee dat je als een goed mens wordt gezien en dat je het waard bent om te leven omdat je wat bijdraagt aan jezelf en de mensen om je heen.
En hier kom ik misschien niet egoïstisch over maar je leest nu alles ongeveer (ja ik probeer zo goed te beschrijven wat ik precies voel en denk alleen het klopt naar mijn gevoel nog steeds niet helemaal... Het is enorm lastig om het te beschrijven)
Vanuit mijn ogen en niet vanuit de ogen van de ander. Daaruit zou je kunnen opmaken dat ik weleens egoïstisch zou kunnen zijn. Vanuit mijn ogen weet ik ook dat ik dat ben maar mensen geloven de ander volgens mij nooit wanneer diegene zelf zegt 'ik ben egoïstisch of iets dergelijks negatief. Veel mensen denken dan gelijk dat die persoon een negatief zelfbeeld maar het zou net zo goed een realistisch zelfbeeld kunnen zijn en de waarheid. En dan geloven die andere mensen de persoon nog steeds niet dat diegene egoïstisch is omdat die het zelf zegt maar waarom weet ik ook niet want het zou net zo goed de waarheid kunnen zijn.
En nu ben ik dus bezig om minder egoistisch te zijn maar nu lijk ik in een fase te zitten waarin ik niks meer van mij zelf geloof. Wanneer ik aardig ben tegen iets of iemand zegt mijn gevoel.of hoofd tegen mij een paar uren later 'psst was dat wel oprecht?? Volgensmij deed je dat alleen maar voor jezelf'
[ Bericht 0% gewijzigd door Anoniem_anoniem op 05-04-2016 08:53:53 ]
Ik weet wel dat die pusherigheid van mijn ouders niet zo best is...maar geen enkele ouder doet het perfect. En ze vallen wel mee vergeleken met andere ouders die ik lees en die hun kind helemaal verwaarlozen.quote:
[..]
Tis ook een kwestie van jezelf leren kennen en weten wat voor jou werkt. Als je van jezelf weet dat je van kleine dingetjes houdt, dan zal (bijvoorbeeld) het jezelf 'verbieden' van deze dingetjes averechts gaan werken, ook al zegt je omgeving dat het zo juist wel beter voor je is.
Je ouders denken blijkbaar dat het beter voor je is om die deur weg te halen, maar jij voelt en weet zelf ook wel dat dat niet zo is, ook al zou 't zomaar kunnen dat je (mede door het doorzettingsvermogen/de pusherigheid van je ouders) daaraan bent gaan twijfelen. Dat je twijfels hebt over je eigen gevoelens.
Zodra je je jezelf gaat verwerpen, (hier moest ik even over nadenken) ga je tegen jezelf vechten en dat win je nooit.
Het is denk ik sowieso wel lastig om je eigen gevoel te vertrouwen zolang je 'bewijs' hebt dat dat niet zo is. Ik weet niet zo goed wat ik daarmee moet eigenlijk.
En je zei het doorzettingsvermogen van mijn ouders waaraan ik twijfelde... Dat klopt niet helemaal.. het is meer dat ik twijfel aan mijn eigen doorzettingsvermogen.
En ja je laatste alinea klopt helemaal..
alleen waarom win je het nooit om tegen jezelf te vechten? Dat snap ik niet helemaal..
Met het doorzettingsvermogen(en pusherigheid!!! Die 2 waren samen over je ouders en beide negatief) van je ouders doelde ik op het feit dat ze jou verkeerd gespiegeld lijken te hebben en zien dat het niet werkt en dan toch dingetjes blijven proberen die eigenlijk net zo 'effectief' zijn (zoals het weghalen van je deur).quote:
[..]
Ik weet wel dat die pusherigheid van mijn ouders niet zo best is...maar geen enkele ouder doet het perfect. En ze vallen wel mee vergeleken met andere ouders die ik lees en die hun kind helemaal verwaarlozen.
En je zei het doorzettingsvermogen van mijn ouders waaraan ik twijfelde... Dat klopt niet helemaal.. het is meer dat ik twijfel aan mijn eigen doorzettingsvermogen.
En ja je laatste alinea klopt helemaal..
alleen waarom win je het nooit om tegen jezelf te vechten? Dat snap ik niet helemaal..
Dit soort acties..waarom moeite nemen jou zo te confronteren met het feit dat (onder andere) je je graag wilt isoleren? Dat is namelijk niet iets wat slecht is op zich.
Wat je andere post betreft: Wellicht dat niemand jou een oplossing kan geven, omdat die oplossing vanuit jouzelf moet komen. Hoe kan je een antwoord zoeken door anderen te vragen of zij dat antwoord hebben, terwijl jij de enige bent die die vraag zou kunnen beantwoorden?
Ik denk dat je wel gelijk hebt. Sterker nog, ik ben al eerder tegen dingen aangelopen die ik maar niet begreep. En helpen is meer dan alleen maar iemand van antwoorden voorzien. Helpen kan ook zijn dat je iemand faciliteert, zodat die persoon beter in staat is om zelf naar dat antwoord te zoeken.
Ik heb geen exacte antwoorden voor je. Die kan ik ook niet hebben en ik vind dat jammer, maar besef wel dat dat nou eenmaal zo is.
Ik weet heel goed dat wanneer iemand zegt dat ie zelf egoïstisch is, dat dat natuurlijk niet hoeft te kloppen, maar ik weet ook dat het het ook niet uitsluit. Zelf merk ik wel dat veel mensen toch wel moeite hebben om te begrijpen wat ik bedoel. Dan kan ik uitleggen wat ik wil, maar dan is het net alsof ik Chinees tegen ze praat
Ik vind dat (zeer) vermoeiend.
't valt me trouwens wel op hoe afwezig de andere forumleden blijven. Zoals het tot nu toe een beetje gegaan is, hadden we dit gesprek net zo goed op skype gehad kunnen hebben
Hulp zoeken vond ik wel een goeie, maar de hulpverlening...das een heel eigen verhaal op zich.
Ik weet ook niet wat ik je verder nog mee zou kunnen geven. Ik weet niet eens wat je nodig hebt.
Wat ik wel weet (dit schoot me net nog te binnen) is dat je behoefte aan duidelijkheid hebt en normaalgesproken is dit een vorm van structuur die met name je ouders je mee hadden moeten geven. Ik snap wel dat je ouders het ook slechter hadden kunnen doen dan ze gedaan hebben, maar tegelijk praat je hun gedrag jegens jou ook weer goed (want ze doen ook dingen goed). Bijna alle ouders doen dingen goed, maar dat betekent niet dat ze geen fouten maken die wel degelijk een groot effect op hun kind(eren) heeft en heeft gehad.
Dat is wel bij bijna iedereen zo, maar opvoeden is ook iets wat je samen doet. Jij zou daarin ook een stem moeten hebben en die stem wordt schijnbaar niet gehoord (of niet gehoord op een bepaald kritisch punt. Of niet goed opgepakt). Dat is een beetje de indruk die ik onder andere van je kreeg.
Dat is wel bij bijna iedereen zo, maar opvoeden is ook iets wat je samen doet. Jij zou daarin ook een stem moeten hebben en die stem wordt schijnbaar niet gehoord (of niet gehoord op een bepaald kritisch punt. Of niet goed opgepakt). Dat is een beetje de indruk die ik onder andere van je kreeg.
Nou nee..zij hebben zo geleerd dat de kinderen respect moeten hebben voor de ouders. Ik kom uit een andere cultuur dan die jij gewend bent. Maar weet niet of ik mijn afkomst hier durf te zeggen want dan wordt ik wel sneller herkent. Maar bij grote beslissingen etc. wordt er wel naar mijn mening gevraagd (wat ik vervolgens niet echt begrijp want als ik iets zeg wat ze niet bevalt worden ze weer boos) Maar het gaat erom.... als ouder naar je kind luisteren.... nee ze gaan je uitlachen. En ik ben nog best brutaal hoor tegenover mijn ouders vergeleken met de mensen uit het land van mijn afkomst. Ik werd vroeger vaak boos om hoe scheinheilig, en onterecht ze sommige dingen deden. Maar nu heb ik gewoon niet meer de energie om er steeds op in te gaan want ze gaan toch niet luisteren. Soms maken ze ruzie wanneer er visite is.. en wanneer ik nu maar even zeg tegen mijn moeder 'rustig blijven' wordt die visite helemaal kwaad op mij en zeggen ze 'niet bemoeien' (wat dus zondag gebeurde. En die 'visite' is een man die mijn vader al jarenlang kent) En wanneer wanneer ik probeer uit te leggen dat ik er last van heb omdat ik er niet door kan slapen word die man weer boos en schreeuwt weer dat ik niet moet bemoeien. Ik heb eigenlijk mijn hele leven gehoord dat ik mijn mondje dicht moet houden.. naar mij word nooit en niet geluisterd omdat ik nog een kind ben van ze en dat zal ik de rest van mijn leven ook blijven. En dit heb ik ook gehoord van pure Nederlanders dus dat heeft weinig te maken met het cultuur. Nu houd ik mijn mond dicht hoe pijnlijk het ook is maar het is wel het beste. Nu kost het me ook steeds minder moeite om mijn mond dicht te houden omdat ik steeds meer besef dat zij gewoon in een andere cultuur zijn opgevoed en gewoon niet beter weten...ze hebben ook heimwee naar hun eigen land etc. En ja ze reageren hun frustratie op ons af.quote:
Wat ik wel weet (dit schoot me net nog te binnen) is dat je behoefte aan duidelijkheid hebt en normaalgesproken is dit een vorm van structuur die met name je ouders je mee hadden moeten geven. Ik snap wel dat je ouders het ook slechter hadden kunnen doen dan ze gedaan hebben, maar tegelijk praat je hun gedrag jegens jou ook weer goed (want ze doen ook dingen goed). Bijna alle ouders doen dingen goed, maar dat betekent niet dat ze geen fouten maken die wel degelijk een groot effect op hun kind(eren) heeft en heeft gehad.
Dat is wel bij bijna iedereen zo, maar opvoeden is ook iets wat je samen doet. Jij zou daarin ook een stem moeten hebben en die stem wordt schijnbaar niet gehoord (of niet gehoord op een bepaald kritisch punt. Of niet goed opgepakt). Dat is een beetje de indruk die ik onder andere van je kreeg.
Elk op een andere manier.
En ja ik mis een bijhoorlijk structuur van duidelijkheid en mijn ouders hebben die ook totaal niet en dat weten ze ook. Ik heb het een keer tegen ze gezegd toen zij míj beschuldigden dat ik niet duidelijk was waarop mijn moeder zei 'ja maar wij zijn al oud en wij kunnen het moeilijk veranderen. En wij zijn misschien niet duidelijk maar wij verdienen toch aardig en we hebben alles. Jullie zijn nog jong en jullie moeten gewoon goede dingen van ons overnemen en de slechte niet. Waarom doen jullie dat dan niet als jullie er bewust van zijn dat we niet duidelijk zijn etc.' Toen verklaarde ze ons dus lui (ik en mijn zusje) en dat we een excuus waren aan het zoeken door aan ouders schuld te geven terwijl we zelf kunnen veranderen zei ze.quote:
Wat ik wel weet (dit schoot me net nog te binnen) is dat je behoefte aan duidelijkheid hebt en normaalgesproken is dit een vorm van structuur die met name je ouders je mee hadden moeten geven. Ik snap wel dat je ouders het ook slechter hadden kunnen doen dan ze gedaan hebben, maar tegelijk praat je hun gedrag jegens jou ook weer goed (want ze doen ook dingen goed). Bijna alle ouders doen dingen goed, maar dat betekent niet dat ze geen fouten maken die wel degelijk een groot effect op hun kind(eren) heeft en heeft gehad.
Dat is wel bij bijna iedereen zo, maar opvoeden is ook iets wat je samen doet. Jij zou daarin ook een stem moeten hebben en die stem wordt schijnbaar niet gehoord (of niet gehoord op een bepaald kritisch punt. Of niet goed opgepakt). Dat is een beetje de indruk die ik onder andere van je kreeg.
Het verbaasd mij niet eens zo erg waarom de andere forumleden niet reageren.. denk dat ze gewoon niet weten wat ze met mij aanmoeten. En hier zeggen sommigen het al... dat ze niet weten hoe ze mij kunnen helpen..quote:
[..]
Met het doorzettingsvermogen(en pusherigheid!!! Die 2 waren samen over je ouders en beide negatief) van je ouders doelde ik op het feit dat ze jou verkeerd gespiegeld lijken te hebben en zien dat het niet werkt en dan toch dingetjes blijven proberen die eigenlijk net zo 'effectief' zijn (zoals het weghalen van je deur).
Dit soort acties..waarom moeite nemen jou zo te confronteren met het feit dat (onder andere) je je graag wilt isoleren? Dat is namelijk niet iets wat slecht is op zich.
Wat je andere post betreft: Wellicht dat niemand jou een oplossing kan geven, omdat die oplossing vanuit jouzelf moet komen. Hoe kan je een antwoord zoeken door anderen te vragen of zij dat antwoord hebben, terwijl jij de enige bent die die vraag zou kunnen beantwoorden?
Ik denk dat je wel gelijk hebt. Sterker nog, ik ben al eerder tegen dingen aangelopen die ik maar niet begreep. En helpen is meer dan alleen maar iemand van antwoorden voorzien. Helpen kan ook zijn dat je iemand faciliteert, zodat die persoon beter in staat is om zelf naar dat antwoord te zoeken.
Ik heb geen exacte antwoorden voor je. Die kan ik ook niet hebben en ik vind dat jammer, maar besef wel dat dat nou eenmaal zo is.
Ik weet heel goed dat wanneer iemand zegt dat ie zelf egoïstisch is, dat dat natuurlijk niet hoeft te kloppen, maar ik weet ook dat het het ook niet uitsluit. Zelf merk ik wel dat veel mensen toch wel moeite hebben om te begrijpen wat ik bedoel. Dan kan ik uitleggen wat ik wil, maar dan is het net alsof ik Chinees tegen ze praat
Ik vind dat (zeer) vermoeiend.
't valt me trouwens wel op hoe afwezig de andere forumleden blijven. Zoals het tot nu toe een beetje gegaan is, hadden we dit gesprek net zo goed op skype gehad kunnen hebben
Hulp zoeken vond ik wel een goeie, maar de hulpverlening...das een heel eigen verhaal op zich.
Ik weet ook niet wat ik je verder nog mee zou kunnen geven. Ik weet niet eens wat je nodig hebt.
Aziëquote:
@ts kun je iets meer vertellen over je afkomst? Werelddeel ofzo :p
Sorry voor verlate reactie. Tis een beetje een rommeltje hier, maar working on itquote:
[..]
Het verbaasd mij niet eens zo erg waarom de andere forumleden niet reageren.. denk dat ze gewoon niet weten wat ze met mij aanmoeten. En hier zeggen sommigen het al... dat ze niet weten hoe ze mij kunnen helpen..
Je zou in principe, gezien je woonplaats, veel keus moeten hebben wat betreft waar je (anoniem) heen zou kunnen gaan, al is het alleen al voor advies.
Ding is dat ik daar niet zo thuis in ben. Wel is er deze sticky R&P / Hulpverlening
Die is alleen al een tijdje niet meer geupdate, dus weet niet zeker of alles wel klopt.
Voordeel van ergens heen gaan is dat je geen sporen achter laat die door leden van je eigen sociale kring (ouders bijvoorbeeld) gevonden zouden kunnen worden (wel duidelijk erbij vermelden dat je anoniem wilt blijven/dat je sociale kring niks mag weten etc).
Ik kan je wel zeggen dat als je eenmaal begint te netwerken, dat het vinden van mensen die je verder kunnen helpen steeds makkelijker lijkt te gaan. In het begin had ik ook zoiets van "oké...en nu?" en ik ben er toevallig allemaal ingerold.
Er zouden veel faciliteiten moeten zijn en alles relatief dichtbij. Maak daar gebruik van (tip).
Die lijst is erg groot en ik weet niet precies wat al die hulpverlening precies doet of in elkaar zit. De GGZ zie ik er ook tussen maar die hoef ik echt nooit meer te zien. Welke zou jij mij dan het beste aanraden. En hoe werkt het allemaal want ik heb echt geen idee.....quote:
[..]
Sorry voor verlate reactie. Tis een beetje een rommeltje hier, maar working on it
Je zou in principe, gezien je woonplaats, veel keus moeten hebben wat betreft waar je (anoniem) heen zou kunnen gaan, al is het alleen al voor advies.
Ding is dat ik daar niet zo thuis in ben. Wel is er deze sticky R&P / Hulpverlening
Die is alleen al een tijdje niet meer geupdate, dus weet niet zeker of alles wel klopt.
Voordeel van ergens heen gaan is dat je geen sporen achter laat die door leden van je eigen sociale kring (ouders bijvoorbeeld) gevonden zouden kunnen worden (wel duidelijk erbij vermelden dat je anoniem wilt blijven/dat je sociale kring niks mag weten etc).
Ik kan je wel zeggen dat als je eenmaal begint te netwerken, dat het vinden van mensen die je verder kunnen helpen steeds makkelijker lijkt te gaan. In het begin had ik ook zoiets van "oké...en nu?" en ik ben er toevallig allemaal ingerold.
Er zouden veel faciliteiten moeten zijn en alles relatief dichtbij. Maak daar gebruik van (tip).
Wat bedoel jij nou met 'rommeltje?'quote:
[..]
Sorry voor verlate reactie. Tis een beetje een rommeltje hier, maar working on it
Je zou in principe, gezien je woonplaats, veel keus moeten hebben wat betreft waar je (anoniem) heen zou kunnen gaan, al is het alleen al voor advies.
Ding is dat ik daar niet zo thuis in ben. Wel is er deze sticky R&P / Hulpverlening
Die is alleen al een tijdje niet meer geupdate, dus weet niet zeker of alles wel klopt.
Voordeel van ergens heen gaan is dat je geen sporen achter laat die door leden van je eigen sociale kring (ouders bijvoorbeeld) gevonden zouden kunnen worden (wel duidelijk erbij vermelden dat je anoniem wilt blijven/dat je sociale kring niks mag weten etc).
Ik kan je wel zeggen dat als je eenmaal begint te netwerken, dat het vinden van mensen die je verder kunnen helpen steeds makkelijker lijkt te gaan. In het begin had ik ook zoiets van "oké...en nu?" en ik ben er toevallig allemaal ingerold.
Er zouden veel faciliteiten moeten zijn en alles relatief dichtbij. Maak daar gebruik van (tip).
[ Bericht 3% gewijzigd door -Phineas- op 06-04-2016 16:29:34 ]
Dit topic heeft fcking veel views maar niemand reageert Ts je mag best blij zijn met magnetronkoffie... Mijn sympathie voor je begint alweer toe te nemen lange frans
Ts je mag best blij zijn met magnetronkoffie... Mijn sympathie voor je begint alweer toe te nemen lange frans
Dat is ook een beetje het probleem. Er zijn zoveel verschillende instanties en stichtingen en regels en specialisaties en informatiepunten en de onderlinge verbanden zijn (afgezien van het feit dat ze per regio ook weer onderling flink kunnen verschillen) voor mensen die niet bekend zijn met de hulpverlening als een bos waar je de juiste boom niet tussen kunt zien staan.quote:
[..]
Die lijst is erg groot en ik weet niet precies wat al die hulpverlening precies doet of in elkaar zit. De GGZ zie ik er ook tussen maar die hoef ik echt nooit meer te zien. Welke zou jij mij dan het beste aanraden. En hoe werkt het allemaal want ik heb echt geen idee.....
Wel opvallend idd dat niemand hier een tip over kan geven. Ik heb wel even voor je gegoogled, tis wel een beetje nattevingerwerk voor mij maar ik heb een beetje geselecteerd waar je op een anonieme laagdrempelige manier zo naar binnen kunt wandelen en waar ze ervaring hebben op veel verschillende vlakken (maar geen diepgaande, maar het voordeel is dat de mensen daar dat wel weer zouden moeten weten) en waarvan ik de indruk heb dat het wel vrijblijvend is (en gratis? Maar dat moet je ook een beetje zelf vragen).
Informeren kan geen kwaad, maar anyway, hier het korte lijstje:
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Protip van iemand die vroeger liever niet wilde dat bekenden (en dan met name ouders enzo) achter mijn hulpverleningstrajecten kwamen: Als deze instanties meerdere locaties hebben, kies dan die uit waar je de grootste kans hebt geen bekenden tegen het lijf te lopen. Het kan natuurlijk altijd misgaan, maar bedenk je dat zolang je niks doet, er ook niks gaat veranderen.
Tip: gezien je afkomst, kan ik me voorstellen dat je angstig bent dat bijvoorbeeld je ouders er toch achter komen dat je "uit de school bent geklapt". Vertel dat -altijd- erbij. Zeg desnoods dat die gedachte alleen al jou superangstig maakt (en al helemaal als het waar is). Zeker als je van allochtone afkomst bent, heb je een goeie kans dat ze daar dan extra rekening mee zullen gaan houden (maar vertrouw er nooit op dat iedereen doet wat ie belooft, er kunnen enorme verschillen zijn in kwaliteit van hulpverleners, zelfs bij dezelfde instantie.
Tip2: Mocht het met jouw specifieke hulpverlener (ik neem het begrip 'hulpverlener' hier expres best breed) totaal niet klikken en/of mocht je je niet veilig voelen (bijvoorbeeld omdat het een man is of geen verstand van jouw komaf heeft, je zou niet de eerste zijn), geef dat aan, vaak kan je dan bij dezelfde instantie een ander krijgen.
Zoiets?
Als je meer vragen hebt, dan hoor ik het wel.
Thanksquote:Op woensdag 6 april 2016 16:24 schreef -Phineas- het volgende:
Dit topic heeft fcking veel views maar niemand reageert
Ik vind jouw reacties altijd wel vermakelijk om te lezen hoor. Echt 3 klasses boven het gemiddelde KLBVBLHUILLACH-niveau waar 80% van de fokkers mee gezegend is
edit:
Nou, qua reactie:view-verhouding valt het nog reuze mee..behalve dan dat ik en TS zelf zo'n beetje 80% van alle posts in dit topic hebben gemaaktquote:
Vind dit topic overigens best interessant om te lezen... en denk dat ik niet de enige ben.
quote:
[..]
Dat is ook een beetje het probleem. Er zijn zoveel verschillende instanties en stichtingen en regels en specialisaties en informatiepunten en de onderlinge verbanden zijn (afgezien van het feit dat ze per regio ook weer onderling flink kunnen verschillen) voor mensen die niet bekend zijn met de hulpverlening als een bos waar je de juiste boom niet tussen kunt zien staan.
Wel opvallend idd dat niemand hier een tip over kan geven. Ik heb wel even voor je gegoogled, tis wel een beetje nattevingerwerk voor mij maar ik heb een beetje geselecteerd waar je op een anonieme laagdrempelige manier zo naar binnen kunt wandelen en waar ze ervaring hebben op veel verschillende vlakken (maar geen diepgaande, maar het voordeel is dat de mensen daar dat wel weer zouden moeten weten) en waarvan ik de indruk heb dat het wel vrijblijvend is (en gratis? Maar dat moet je ook een beetje zelf vragen).
Informeren kan geen kwaad, maar anyway, hier het korte lijstje:Die met die inloopspreekuren lijkt mij inderdaad wel het fijnst. Alleen zie ik dat ze max 20 mensen tot 11 uur willen helpen. En in deze link staat dat je minimaal 18 moet zijn... (Ben ik nét niet) Maar geld dit ook voor die spreekuren?SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Protip van iemand die vroeger liever niet wilde dat bekenden (en dan met name ouders enzo) achter mijn hulpverleningstrajecten kwamen: Als deze instanties meerdere locaties hebben, kies dan die uit waar je de grootste kans hebt geen bekenden tegen het lijf te lopen. Het kan natuurlijk altijd misgaan, maar bedenk je dat zolang je niks doet, er ook niks gaat veranderen.
Tip: gezien je afkomst, kan ik me voorstellen dat je angstig bent dat bijvoorbeeld je ouders er toch achter komen dat je "uit de school bent geklapt". Vertel dat -altijd- erbij. Zeg desnoods dat die gedachte alleen al jou superangstig maakt (en al helemaal als het waar is). Zeker als je van allochtone afkomst bent, heb je een goeie kans dat ze daar dan extra rekening mee zullen gaan houden (maar vertrouw er nooit op dat iedereen doet wat ie belooft, er kunnen enorme verschillen zijn in kwaliteit van hulpverleners, zelfs bij dezelfde instantie.
Tip2: Mocht het met jouw specifieke hulpverlener (ik neem het begrip 'hulpverlener' hier expres best breed) totaal niet klikken en/of mocht je je niet veilig voelen (bijvoorbeeld omdat het een man is of geen verstand van jouw komaf heeft, je zou niet de eerste zijn
Zoiets?
Als je meer vragen hebt, dan hoor ik het wel.
Verder is de locatie ook wat ver en ik zie nu ook ineens dat de dagen vallen van maandag tot en met donderdag tot 11 uur 's ochtends en juist doordeweeks kan ik juist niet... Dan moet ik dus uren skippen van school of werk maar mijn ouders weten mijn rooster dus ik weet niet hoe ik ongemerkt daarnaartoe zou kunnen gaan..... Heb jij misschien een idee?
En ik vertrouw vrijwiligers (absoluut niet persoonlijk opvatten) niet zo meer... (Zie eerste pagina over mijn ervaring met de kindertelefoon) En verder ben ik zelf ook weleens naar buurthuizen gegaan omdat ze daar lessen mindfulness gaven maar wat ik merk bij vrijwillige organisaties merk is dat het allemaal zo groot en onpersoonlijk gaat., als je begrijpt wat ik bedoel. (Dat is ook wel logisch want juist omdat het gratis is komen zoveel mensen) En als je een soort van 'lastig persoon' bent dus een persoon die je niet echt kan helpen met de standaard zinnetjes.. Dan willen ze je snel weg hebben en zoeken ze een manier om je weg te laten gaan..omdat ze dus geen antwoord weten te vinden op je vraag/ niet weten wat ze met je aanmoeten.. Ik heb het ook online geprobeerd.. (Dat zijn psychologen/ sociologen etc. in opleiding die je dan online proberen te helpen) Nou ehh...volgens mij heb jij nog 3 maal beter kunnen helpen dan die mensen hoor }:l
Vraag mij af of jij een opleiding hebt gevolgd richting mensen of iets want je lijkt er in ieder geval wel veel vanaf te weten.. en ook omdat je vrijwiligerswerk hebt gedaan etc. Het spookt een beetje door mijn hoofd maar ben jij niet heel toevallig stiekem zelf een psycholoog
Maar ik kan die mensen ook niet kwalijk nemen want kan me wel voorstellen dat het online toch wat lastiger is om op iemand door te dringen. En ik kan wel lappen tekst schrijven maar toch.. Het is toch anders dan face to face omdat je dan beter die persoon kunt begrijpen omdat je de toon hoort van die stem waarop het iets zegt en gewoon alles. Je begrijpt wel wat ik bedoel denk ik..
Maar zelf vind ik het dus fijner om met iemand te praten die wat meer geduldig is, en wel weet waarover hij/ zij praat en dus wel over een bepaalde intellect beheerst om te kunnen verklaren wat er precies met mij nu aan de hand is en wat ik zou kunnen doen...
Als er de mogelijkheid was geweest om gratis met een (afgestudeerde!) psycholoog of iemand te praten die wat kennis had van zaken had ik het echt allang al gedaan.. Als ik erover nadenk...Het enige wat mij tegenhoud is dat ik het geld niet heb
En natuurlijk ook met mijn ouders wordt het lastig want besef hoe maak ik tijd en zorg ik dat ze er niks vanaf weten..
Maar ik doe wel echt mijn best.. Ik probeer nu wel een beetje positiever te kijken Ik wil nog niet mijn leven opgeven voordat ik echt alles heb geprobeerd om mijzelf/ mijn situatie uit de knoop te halen..
Oei, weet ik niet. Waar staat dat van die minimumleeftijd van 18 jaar?quote:
[..]
Die met die inloopspreekuren lijkt mij inderdaad wel het fijnst. Alleen zie ik dat ze max 20 mensen tot 11 uur willen helpen. En in deze link staat dat je minimaal 18 moet zijn... (Ben ik nét niet) Maar geld dit ook voor die spreekuren?
Als je er al bijna bent, dan zou je het evengoed kunnen proberen en de kans dat ze je wegsturen is dan wel aanwezig (regeltjes enzo
), maar je hebt een kans dat je wel iemand treft die je wel de goeie kant op kan sturen. Garantie heb je niet, maar wat iets zoals hulpverlening betreft, moet je maar net de goeie treffen (je hebt dan een portie geluk nodig, zeker in het begin als het nog een nieuwe wereld voor je is, maar later ook nog wel)Gewoon zeggen dat je met iemand hebt afgesproken?quote:Verder is de locatie ook wat ver en ik zie nu ook ineens dat de dagen vallen van maandag tot en met donderdag tot 11 uur 's ochtends en juist doordeweeks kan ik juist niet... Dan moet ik dus uren skippen van school of werk maar mijn ouders weten mijn rooster dus ik weet niet hoe ik ongemerkt daarnaartoe zou kunnen gaan..... Heb jij misschien een idee?
Tijdens een tussenuur gaan? (vooral als een lesuur/lesblok op het laatste moment uitvalt). Kan ik je wel aanraden om dan alvast een (route)planning te maken, maar een tussenuur is gewoonlijk sowieso al te kort om naar je bestemming te gaan, te babbelen en weer op tijd terug (op school/opleiding) te zijn. Lastig.
Je ouders houden je scherp in de gaten? Dat gaat dingen wel wat complexer maken. Had ik wel kunnen verwachten, maar hield ik niet echt rekening mee, daar de kans dat dit zo is, niet erg groot is (ik zal toch uit moeten gaan van dat wat ik weet en dat wat waarschijnlijk is).
Dat laatste (gratis dus veel volk en onpersoonlijk) begrijp ik wel ja. Had ik ook kunnen weten, maar hield ik geen rekening mee, daar het daar waar ik nu woon allemaal toch wat kleinschaliger is (ik heb overigens wel ooit in de hoofdstad gewoond, ben godzijdank wat dat betreft geen dorpelingquote:En ik vertrouw vrijwiligers (absoluut niet persoonlijk opvatten) niet zo meer... (Zie eerste pagina over mijn ervaring met de kindertelefoon) En verder ben ik zelf ook weleens naar buurthuizen gegaan omdat ze daar lessen mindfulness gaven maar wat ik merk bij vrijwillige organisaties merk is dat het allemaal zo groot en onpersoonlijk gaat., als je begrijpt wat ik bedoel. (Dat is ook wel logisch want juist omdat het gratis is komen zoveel mensen)
)Vrijwilligers, er zit idd veel crap tussen, je moet het daar ook een beetje 'handig' spelen, maar wat kwaliteit betreft is de spoeling daar wel dun. Goeie 'targets' zijn studenten die werken op 'rare' plekken (denk bijvoorbeeld homofiele studenten, die zijn sowieso al wat meer buiten de geëikte paden en kennen de weg in de rimboe goed ten opzichte van hun leeftijd). Ik heb bijvoorbeeld door deel te nemen aan activiteiten weer nieuwe connecties, nieuwe ideeën, nieuwe adressen en nieuwe links opgebouwd door te kletsen met de andere deelnemers ipv de begeleiding zelf.
Maakt verder toch niet veel uit van wie een goed idee komt, zolang ik maar van dat idee hoor en leer, toch?
Tis net een koemarkt daarbuiten en daar probeer ik op in te spelen, gelukkig ben ik wel creatief en kan ik uit heel weinig data al bruikbare info extracten.
Dit klopt, maar maakt je situatie niet zo hopeloos als je denkt (kan jou ook niet kwalijk genomen worden, omdat je nog zo jong bent en relatief weinig levenservaring hebt (no offense)).quote:En als je een soort van 'lastig persoon' bent dus een persoon die je niet echt kan helpen met de standaard zinnetjes.. Dan willen ze je snel weg hebben en zoeken ze een manier om je weg te laten gaan..omdat ze dus geen antwoord weten te vinden op je vraag/ niet weten wat ze met je aanmoeten..
Wat/wie jij moet tegenkomen is iemand die zich jouw lot aantrekt, zo'n persoon zal als automatisch gemotiveerd zijn zich voor jou in te zetten (maar let op dat je daar geen misbruik van gaat maken he?
Omgekeerd uiteraard ook niet, lopen genoeg rotte appels rond daarbuiten op zoek naar een weerloos naief slachtoffertje, dus let ook een beetje op jezelf).Ze zijn er en hoe specifieker jouw hulpvraag, hoe kleiner de kans dat je in de roos schiet, maar hoe groter het resultaat dat je iemand zal treffen die gemotiveerd zal zijn jou verder vooruit te helpen, daar iemand die een hulpvragende zoekt die die weinig tegenkomt, meer motivatie zal hebben die die die tegenkomt, daadwerkelijk van ondersteuning te gaan voorzien (want weinig kansen voor betreffende hulpverlener).
Maar het is wel een beetje een loterij, daar kan niemand wat aan doen, zo zijn de dingen nu (of daar überhaubt wat aan te doen is, laat ik expres open, daar dat voor jou sowieso al totaal niet relevant is).
Online is toch een beetje kut. Reken daar maar niet teveel op. Persoonlijk contact werkt veel beter, maar vergt wel wat meer inspanning om te realiseren.quote:Ik heb het ook online geprobeerd.. (Dat zijn psychologen/ sociologen etc. in opleiding die je dan online proberen te helpen) Nou ehh...volgens mij heb jij nog 3 maal beter kunnen helpen dan die mensen hoor }:l
Zeker in gevallen zoals de jouwe (omdat jij niet met simpele vragen komt die simpel te beantwoorden zijn en waarvoor je iemand nodig hebt die meer tijd voor je kan nemen...kwaliteit kan leveren zeg maar), zal je aan (vluchtig) internetcontact weinig hebben. Het zal wellicht ook wat leeg en vruchteloos aanvoelen.
Nope. Na m'n VWO geen opleiding meer afgemaakt. Wel een paar mislukte studies geprobeerd die toevallig allemaal exact waren, maar had net zo graag biologie, geschiedenis of (je raadde het al een beetje) psychologie willen gaan studeren. Sterker nog, m'n 3e studie had ik al vastgesteld dat het psychologie zou gaan worden, maar mede door een verhuizing is dat nooit meer van de grond gekomen.quote:Vraag mij af of jij een opleiding hebt gevolgd richting mensen of iets want je lijkt er in ieder geval wel veel vanaf te weten.. en ook omdat je vrijwiligerswerk hebt gedaan etc. Het spookt een beetje door mijn hoofd maar ben jij niet heel toevallig stiekem zelf een psycholoog
Klopt. Heb ik hierboven toevallig al wat over getiktquote:Maar ik kan die mensen ook niet kwalijk nemen want kan me wel voorstellen dat het online toch wat lastiger is om op iemand door te dringen. En ik kan wel lappen tekst schrijven maar toch.. Het is toch anders dan face to face omdat je dan beter die persoon kunt begrijpen omdat je de toon hoort van die stem waarop het iets zegt en gewoon alles. Je begrijpt wel wat ik bedoel denk ik..
Klopt ook, zie bovenquote:Maar zelf vind ik het dus fijner om met iemand te praten die wat meer geduldig is, en wel weet waarover hij/ zij praat en dus wel over een bepaalde intellect beheerst om te kunnen verklaren wat er precies met mij nu aan de hand is en wat ik zou kunnen doen...
Dit is een hele lastige en zal je ook een beetje vooruit moeten gaan denken (of in elk geval incalculeren), omdat er heel veel potentiële mogelijkheden zijn en zoveel anders kan gaan dan jouw bedoeling was. Het is best wel onvoorspelbaar, maar je kunt het wel een bepaalde richting opsturen. Alleen zal je moeten incalculeren dat exacte bestemmingen niet haalbaar zijn. Regeltjes veranderen continu en vele van jouw potentiële mogelijkheden zijn trajecten van meerdere jaren.quote:Als er de mogelijkheid was geweest om gratis met een (afgestudeerde!) psycholoog of iemand te praten die wat kennis had van zaken had ik het echt allang al gedaan.. Als ik erover nadenk...Het enige wat mij tegenhoud is dat ik het geld niet heb
En natuurlijk ook met mijn ouders wordt het lastig want besef hoe maak ik tijd en zorg ik dat ze er niks vanaf weten..
Je zal dan bijvoorbeeld moeten denken aan een periode in je leven dat je zelfstandige woonruimte hebt (dat je op jezelf woont en je hoeft mij niet te vertellen dat dat...een klereklus is
).Maar even praktisch nu: Als je ouders je zo streng aan de teugels houden, dan ontkom je er bijna niet aan om toch met halve waarheden te komen (bijvoorbeeld dat je een middagje bij een vriendin bent terwijl je 'eigenlijk' bij een hulpverlener zit).
Andere mogelijkheid is om wat hulpverlening betreft toch door te drukken, maar dan heb je kans dat bij jou thuis de druk nog verder opgevoerd zal worden (denk (psychische) mishandeling of dreiging op straat te worden gezet of anderzijds vast te worden gezet, dat anderen jouw toekomst gaan lopen vastleggen).
Ik ken jouw culturele achtergrond minder goed dan jij, dus kan jij beter zelf inschatten wat er mis zou kunnen gaan. Maar zolang je geen sociale kring hebt die bereid is jou hierbij te steunen, gaat het of superlastig worden (omdat je alleen staat) of je zal je sociale kring moeten gaan uitbreiden met mensen die betrouwbaar zijn (ja lekker makkelijk ja...niet dus).
Verder ken je allen mij nu en al wonen we nieteens ver bij elkaar vandaan, ik betwijfel of ik überhaubt iets voor je zou kunnen betekenen. Enige wat ik zou kunnen doen is inschatten of bij jou wellicht toch sprake van ASS zou kunnen zijn, dan is er bijvoorbeeld qua wonen ineens wel weer het één en ander mogelijk (duurt ook lang, maar minder lang dan dat kutte woningnet
).'t was mij allang al duidelijk dat je echt je best hebt gedaan. Das trouwens een belangrijke reden waarom het verder zo rustig is in jouw topic, daar de meesten niet verder komen dan het geven van inkoppende tips zoals "ga eens naar de sportschool/probeer eens mindfulness/school-psycholoog/drugs/etc" en dan zeggen ze maar niks.quote:Maar ik doe wel echt mijn best.. Ik probeer nu wel een beetje positiever te kijken Ik wil nog niet mijn leven opgeven voordat ik echt alles heb geprobeerd om mijzelf/ mijn situatie uit de knoop te halen..
Dit is de link. Maar het staat onder het kopje maatschappelijke dienstverlening.. dus ik weet niet zeker of het ook geld voor die inloopspreekuren.quote:
[..]
Oei, weet ik niet. Waar staat dat van die minimumleeftijd van 18 jaar?
Als je er al bijna bent, dan zou je het evengoed kunnen proberen en de kans dat ze je wegsturen is dan wel aanwezig (regeltjes enzo
[..]
Gewoon zeggen dat je met iemand hebt afgesproken?
Tijdens een tussenuur gaan? (vooral als een lesuur/lesblok op het laatste moment uitvalt). Kan ik je wel aanraden om dan alvast een (route)planning te maken, maar een tussenuur is gewoonlijk sowieso al te kort om naar je bestemming te gaan, te babbelen en weer op tijd terug (op school/opleiding) te zijn. Lastig.
Je ouders houden je scherp in de gaten? Dat gaat dingen wel wat complexer maken. Had ik wel kunnen verwachten, maar hield ik niet echt rekening mee, daar de kans dat dit zo is, niet erg groot is (ik zal toch uit moeten gaan van dat wat ik weet en dat wat waarschijnlijk is).
[..]
Dat laatste (gratis dus veel volk en onpersoonlijk) begrijp ik wel ja. Had ik ook kunnen weten, maar hield ik geen rekening mee, daar het daar waar ik nu woon allemaal toch wat kleinschaliger is (ik heb overigens wel ooit in de hoofdstad gewoond, ben godzijdank wat dat betreft geen dorpeling
Vrijwilligers, er zit idd veel crap tussen, je moet het daar ook een beetje 'handig' spelen, maar wat kwaliteit betreft is de spoeling daar wel dun. Goeie 'targets' zijn studenten die werken op 'rare' plekken (denk bijvoorbeeld homofiele studenten, die zijn sowieso al wat meer buiten de geëikte paden en kennen de weg in de rimboe goed ten opzichte van hun leeftijd). Ik heb bijvoorbeeld door deel te nemen aan activiteiten weer nieuwe connecties, nieuwe ideeën, nieuwe adressen en nieuwe links opgebouwd door te kletsen met de andere deelnemers ipv de begeleiding zelf.
Maakt verder toch niet veel uit van wie een goed idee komt, zolang ik maar van dat idee hoor en leer, toch?
Tis net een koemarkt daarbuiten en daar probeer ik op in te spelen, gelukkig ben ik wel creatief en kan ik uit heel weinig data al bruikbare info extracten.
[..]
Dit klopt, maar maakt je situatie niet zo hopeloos als je denkt (kan jou ook niet kwalijk genomen worden, omdat je nog zo jong bent en relatief weinig levenservaring hebt (no offense)).
Wat/wie jij moet tegenkomen is iemand die zich jouw lot aantrekt, zo'n persoon zal als automatisch gemotiveerd zijn zich voor jou in te zetten (maar let op dat je daar geen misbruik van gaat maken he?
Ze zijn er en hoe specifieker jouw hulpvraag, hoe kleiner de kans dat je in de roos schiet, maar hoe groter het resultaat dat je iemand zal treffen die gemotiveerd zal zijn jou verder vooruit te helpen, daar iemand die een hulpvragende zoekt die die weinig tegenkomt, meer motivatie zal hebben die die die tegenkomt, daadwerkelijk van ondersteuning te gaan voorzien (want weinig kansen voor betreffende hulpverlener).
Maar het is wel een beetje een loterij, daar kan niemand wat aan doen, zo zijn de dingen nu (of daar überhaubt wat aan te doen is, laat ik expres open, daar dat voor jou sowieso al totaal niet relevant is).
[..]
Online is toch een beetje kut. Reken daar maar niet teveel op. Persoonlijk contact werkt veel beter, maar vergt wel wat meer inspanning om te realiseren.
Zeker in gevallen zoals de jouwe (omdat jij niet met simpele vragen komt die simpel te beantwoorden zijn en waarvoor je iemand nodig hebt die meer tijd voor je kan nemen...kwaliteit kan leveren zeg maar), zal je aan (vluchtig) internetcontact weinig hebben. Het zal wellicht ook wat leeg en vruchteloos aanvoelen.
[..]
Nope. Na m'n VWO geen opleiding meer afgemaakt. Wel een paar mislukte studies geprobeerd die toevallig allemaal exact waren, maar had net zo graag biologie, geschiedenis of (je raadde het al een beetje) psychologie willen gaan studeren. Sterker nog, m'n 3e studie had ik al vastgesteld dat het psychologie zou gaan worden, maar mede door een verhuizing is dat nooit meer van de grond gekomen.
[..]
Klopt. Heb ik hierboven toevallig al wat over getikt
[..]
Klopt ook, zie boven
[..]
Dit is een hele lastige en zal je ook een beetje vooruit moeten gaan denken (of in elk geval incalculeren), omdat er heel veel potentiële mogelijkheden zijn en zoveel anders kan gaan dan jouw bedoeling was. Het is best wel onvoorspelbaar, maar je kunt het wel een bepaalde richting opsturen. Alleen zal je moeten incalculeren dat exacte bestemmingen niet haalbaar zijn. Regeltjes veranderen continu en vele van jouw potentiële mogelijkheden zijn trajecten van meerdere jaren.
Je zal dan bijvoorbeeld moeten denken aan een periode in je leven dat je zelfstandige woonruimte hebt (dat je op jezelf woont en je hoeft mij niet te vertellen dat dat...een klereklus is
Maar even praktisch nu: Als je ouders je zo streng aan de teugels houden, dan ontkom je er bijna niet aan om toch met halve waarheden te komen (bijvoorbeeld dat je een middagje bij een vriendin bent terwijl je 'eigenlijk' bij een hulpverlener zit).
Andere mogelijkheid is om wat hulpverlening betreft toch door te drukken, maar dan heb je kans dat bij jou thuis de druk nog verder opgevoerd zal worden (denk (psychische) mishandeling of dreiging op straat te worden gezet of anderzijds vast te worden gezet, dat anderen jouw toekomst gaan lopen vastleggen).
Ik ken jouw culturele achtergrond minder goed dan jij, dus kan jij beter zelf inschatten wat er mis zou kunnen gaan. Maar zolang je geen sociale kring hebt die bereid is jou hierbij te steunen, gaat het of superlastig worden (omdat je alleen staat) of je zal je sociale kring moeten gaan uitbreiden met mensen die betrouwbaar zijn (ja lekker makkelijk ja...niet dus).
Verder ken je allen mij nu en al wonen we nieteens ver bij elkaar vandaan, ik betwijfel of ik überhaubt iets voor je zou kunnen betekenen. Enige wat ik zou kunnen doen is inschatten of bij jou wellicht toch sprake van ASS zou kunnen zijn, dan is er bijvoorbeeld qua wonen ineens wel weer het één en ander mogelijk (duurt ook lang, maar minder lang dan dat kutte woningnet
[..]
't was mij allang al duidelijk dat je echt je best hebt gedaan. Das trouwens een belangrijke reden waarom het verder zo rustig is in jouw topic, daar de meesten niet verder komen dan het geven van inkoppende tips zoals "ga eens naar de sportschool/probeer eens mindfulness/school-psycholoog/drugs/etc" en dan zeggen ze maar niks.
Mijn ouders houden mij eigenlijk niet eens echt sterk in de gaten. Nou het hangt wel een beetje af van de situatie maar nu is het zo dat zij mij door en door kennen. Iedereen die mij een beetje kent kan het gelijk aan mijn gezicht zien of ik lieg of niet (zelf heb ik het niet eens door)
Dus meestal lieg ik niet eens tegen mijn ouders..maar verzwijg ik informatie en daar ben ik wel goed in. Maar ja.. ik ga kijken hoe ik het ga doen met die inloopspreekuren. Ik moet er een heel plan voor maken.. en ik ben erg bang dat het helemaal niet waard is want stel dat ze mij inderdaad niet kunnen helpen. Dan is het allemaal voor niets geweest. Maar ik ga het nog niet helemaal uitsluiten hoor..
Verder vind ik het idee dat ik iemand nodig heb die mijn lot aantrekt niet zo realistisch eigenlijk. Er zullen altijd heel weinig mensen overblijven die je willen helpen.. en ik ben/ doe nogal lastig en er zijn weinig mensen die zoveel geduld voor je willen overhebben. En de mensen die het wel hebben doen dat echt niet zomaar en dan heb je dus die types waar jij het over had. Maar het idee dat ik nu moet wachtten tot er toevallig zo'n iemand langskomt lijkt mij ook helemaal niks.. het idee dat ik afhankelijk ben van iets of iemand siddert mij een beetje. Ik wil nog liever niet leven dan dat ik op die manier afhankelijk ben van iemand en zijn/ haar leven aan het opvreten ben. Nee absoluut niet..zo'n mentaliteit heb ik niet...
En verder.. Ik heb dan wel een sociale kring met betrouwbare mensen maar zoals ik hierboven al had gezegd.. geen enkele persoon wil zoveel tijd en moeite nemen voor iemand. Ja er zijn uitzonderingen maar ik wil niet hopen op het bijna onmogelijke..
En dat stukje met die woning snap ik niet helemaal. Krijgen mensen met ASS makkelijker een woning of...
En verder.. als ik een psycholoog niet eens kan betalen.. hoe zou ik dan in hemelsnaam een woning kunnen betalen?
[ Bericht 2% gewijzigd door Anoniem_anoniem op 07-04-2016 09:58:47 ]
Gooi maar vast weg!quote:
Of wis in elk geval de delen die betrekking hebben op privé-spul of wat dan ook, zie maar
Ga ik in de tussentijd reageren
Ja alleen de delen die gebasseerd zijn op het privé haal ik wel even wegquote:
[..]
Gooi maar vast weg!
Of wis in elk geval de delen die betrekking hebben op privé-spul of wat dan ook, zie maar
Ga ik in de tussentijd reageren
Met ASS kan je sneller in een woonvorm terechtkomen. Dit is mede omdat mensen met ASS al een valse start (maar dan achteruit ipv vooruit) hebben tegen de tijd dat ze van het voortgezet onderwijs komen. De exacte redenen weet ik niet, maar het is ook om ze meer stabiliteit te geven, vooral diegenen die met (ernstige) psychische klachten kampen (en dat zijn er heel wat), maar ook omdat vooral autisten met een laag IQ min of meer constante begeleiding nodig hebben. De wat intelligentere autisten redden het meestal met zeg maar een uurtje ondersteuning in de week en velen zelfs zonder ondersteuning (maar die hebben dan ook meestal een prettige en deugdelijke opvoeding gehad, tenzij ze echt mentaal invalide zijn natuurlijk).
Naja, niet goed kunnen liegen (maar wel dingen verzwijgen) herken ik ook wel. Je lijkt me ook wel een relatief open en eerlijk persoon, dan zal een leugen sowieso al sneller opvallen.
Wat die hulpverlening betreft, het is afhankelijk van wat je wilt en wat je nodig hebt. Als jij aan een paar gesprekjes genoeg hebt, dan hoeft er ook niet zo diep gegraven te worden en zal je makkelijk iemand kunnen vinden. Wil je diepgaander (en ook over een langere tijd), dan wordt het wat meer een kwestie van maatwerk en dan merk je wel dat je een hulpverlener moet hebben die goed bij je past (waarmee je een goede klik heb, zoals genoemd wordt in populaire termen).
Maar het gaat denk ik sowieso lastig worden gezien de afstanden. Dan zal je toch moeten kijken of er niet een vertrouwenspersoon is die wat dichterbij zit (ik weet dat je daar al wat over had gezegd).
Verder weet ik niet echt opties meer. Als je geen tijd kunt vrijmaken...beste wat je dan kunt doen is iets online ofzo, maar als je aan jezelf wilt werken, dan zal je toch ook zelf "offers" moeten brengen (bijvoorbeeld door toch je ouders te vertellen dat je hulp zoekt, wellicht voor als het over een jaartje ofzo nog slechter met je gaat en je niet langer kan wachten).
Het is kut, je zit vast, that sucks (heb zelf in die situatie gezeten), maar ik wil wel eerlijk tegen je zijn, want ben zelf nooit zo dol geweest op "Komt goed!" en "Morgen schijnt het zonnetje wel weer"-achtige opmerkingen. Die voelen voor mij altijd maar wat leeg en nep ofzo.
Naja, niet goed kunnen liegen (maar wel dingen verzwijgen) herken ik ook wel. Je lijkt me ook wel een relatief open en eerlijk persoon, dan zal een leugen sowieso al sneller opvallen.
Wat die hulpverlening betreft, het is afhankelijk van wat je wilt en wat je nodig hebt. Als jij aan een paar gesprekjes genoeg hebt, dan hoeft er ook niet zo diep gegraven te worden en zal je makkelijk iemand kunnen vinden. Wil je diepgaander (en ook over een langere tijd), dan wordt het wat meer een kwestie van maatwerk en dan merk je wel dat je een hulpverlener moet hebben die goed bij je past (waarmee je een goede klik heb, zoals genoemd wordt in populaire termen).
Maar het gaat denk ik sowieso lastig worden gezien de afstanden. Dan zal je toch moeten kijken of er niet een vertrouwenspersoon is die wat dichterbij zit (ik weet dat je daar al wat over had gezegd).
Verder weet ik niet echt opties meer. Als je geen tijd kunt vrijmaken...beste wat je dan kunt doen is iets online ofzo, maar als je aan jezelf wilt werken, dan zal je toch ook zelf "offers" moeten brengen (bijvoorbeeld door toch je ouders te vertellen dat je hulp zoekt, wellicht voor als het over een jaartje ofzo nog slechter met je gaat en je niet langer kan wachten).
Het is kut, je zit vast, that sucks (heb zelf in die situatie gezeten), maar ik wil wel eerlijk tegen je zijn, want ben zelf nooit zo dol geweest op "Komt goed!" en "Morgen schijnt het zonnetje wel weer"-achtige opmerkingen. Die voelen voor mij altijd maar wat leeg en nep ofzo.
test-DM en test-PM gestuurdquote:
Ik kan nu trouwens wel dm'en/ pm'en volgens mij. Mijn account bestaat nu wel een week.
|
|
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |