MUZ Muziek
Het forum voor 's werelds enige universele hobby! Snaren of toetsen, vinyl of cd, eendagsvlieg of rasartiest, op de radio of op een festival! Hier kun je al je ongebreideld enthousiasme, maar ook je weldoordachte kritische noten kwijt over muziek
Nog niet he-le-maal weggeblazen door de rest van het album eigenlijk. De eerste 3 singles vind ik wel erg tof, maar dat duurde ook eventjes. Waar het debuut voor mij echt een nieuw geluid bracht, klinkt dit voor mij nog als een nieuw AM album met wat strijkers + Miles af en toe op de tweede microfoon. Gek genoeg heb ik dat niet met de 3 eerste singles van dit album. Dus het kan ook nog wat gewenning zijn.
1x geluisterd, best onder de indruk. De drie nummers die we al kenden (Aviation, EYCTE en Bad Habits) zijn de minst spannende nummers van het album, dus dat is een grote meevaller. Ik hoor veel invloeden van SIAS en Submarine en weinig van Miles Kane, dus dat is prima. Sowieso doet Miles Kane bijna niks op dit album?
Ben overigens nog steeds in shock door "It was you and me and Miles Kane".
Ben overigens nog steeds in shock door "It was you and me and Miles Kane".
Ten percent faster with a sturdier frame
Daar ben ik het opzich wel mee eens. De Cornerstones, Party Anthems en Sweet Dreamsen van deze wereld kan ik missen als kiespijn. Nummers als Used To Be My Girl vind ik veel spannender en interessanter.quote:Op maandag 28 maart 2016 13:29 schreef Zocalo het volgende:
Niet voor niets dat ik van AM nummers als Party Anthem mij het minste aanspreekt. Dus samenvattend: Volwassener, gelaagder, enkele pareltjes in de dop maar ook wat saaier.
Dit is mijn oordeel, en daar zult u het mee moeten doen.
2000 light years from home
Weer een paar luisterbeurten verder. The Dream Synopsis komt nu goed binnen maar The Element Of Surprise als enige nog niet echt.
Ik vind Alex fantastisch op Girl (zijn couplet is meesterlijk) en Woods (dat derde couplet in de break!!). Ik kon er eerst m'n vinger niet op leggen, maar ik hoor in Woods het broertje van All My Own Stunts. Die drums zijn hetzelfde (niet onverdienstelijk gedaan door Ford btw). Ik blijf het wel verwarrend vinden dat ik tijdens die twee tracks naar TLSP zit te luisteren trouwens. 😊
Wat me verder opvalt is dat het orkest veel minder aanwezig is dan vantevoren gedacht. Op bepaalde momenten, zoals bij Miracle Aligner en The Dream Synopsis, had ik die meer verwacht. Maar beide tracks horen wel tot de beste paar van het album. Op Dracula Teeth, Aviation en Pattern heeft Owen dan weer subliem werk afgeleverd. En Sweet Dreams natuurlijk... Pffff... Goosebump soup iedere keer weer! 😊
Ik vind Alex fantastisch op Girl (zijn couplet is meesterlijk) en Woods (dat derde couplet in de break!!). Ik kon er eerst m'n vinger niet op leggen, maar ik hoor in Woods het broertje van All My Own Stunts. Die drums zijn hetzelfde (niet onverdienstelijk gedaan door Ford btw). Ik blijf het wel verwarrend vinden dat ik tijdens die twee tracks naar TLSP zit te luisteren trouwens. 😊
Wat me verder opvalt is dat het orkest veel minder aanwezig is dan vantevoren gedacht. Op bepaalde momenten, zoals bij Miracle Aligner en The Dream Synopsis, had ik die meer verwacht. Maar beide tracks horen wel tot de beste paar van het album. Op Dracula Teeth, Aviation en Pattern heeft Owen dan weer subliem werk afgeleverd. En Sweet Dreams natuurlijk... Pffff... Goosebump soup iedere keer weer! 😊
Lol @ Miles Kane die in je oor krijst direct na The Element of Surprise.
Ten percent faster with a sturdier frame
Wow, dit had ik kunnen schrijvenquote:
Mijn zwart-wit beoordeling na twee luisterbeurten:
+:
Micarle Aligner
Aviation
Everything That You've Come To Expect
Used To Be My Girl
Pattern
+/-:
Bad Habits
Dracula Teeth
She Does The Woods
-:
The Element of Surprise
Sweet Dreams, TN
The Dream Synopsis
Totaal:
[ afbeelding ]
Net ook nog even flarden van het eerste album opgezet en wat een contrast, je mag ze eigenlijk niet met elkaar vergelijken. Maar toch doe je het.
Het eerste album was veel grootser (soms iets te groots, maar dat sprak me juist toen aan), het tweede zit hem meer in de kleinigheden. Daardoor is het een stuk volwassener en echter, maar daardoor klinkt het ook een stuk minder spannend op de nummers die ik niet boeiend vind. Vooral de tweede helft merkte ik dat mijn interesse wat weg ebte. Niet voor niets dat ik van AM nummers als Party Anthem mij het minste aanspreekt. Dus samenvattend: Volwassener, gelaagder, enkele pareltjes in de dop maar ook wat saaier.
Dit is mijn oordeel, en daar zult u het mee moeten doen.
Blood for breakfast, blood for lunch
Debuut 'You Used To Be My Girl' vandaag bij die Franse album-show. Over een paar dagen zijn ze weer terug daar, dan voor Le Grand Journal.
https://itunes.apple.com/(...)ac2a3bbd70?app=music
'Miracle Aligner' akoestisch. De befaamde 'If You Were There, Beware'-gitaar terug.
'Miracle Aligner' akoestisch. De befaamde 'If You Were There, Beware'-gitaar terug.
Is al bekend wanneer dit wordt uitgezonden?quote:Op dinsdag 29 maart 2016 01:05 schreef Aisumasen het volgende:
Debuut 'You Used To Be My Girl' vandaag bij die Franse album-show. Over een paar dagen zijn ze weer terug daar, dan voor Le Grand Journal.
Fijn, die Miracle Aligner versie!
Die melodie van Dracula Teeths coupletten is echt heerlijk en dat einde met Miles' herhaling van de titel had van mij langer uitgesponnen mogen worden.
ik heb ze in een playlist door elkaar staan, het is wel duidelijk welk nummer van welk album isquote:
Net even TAOTU geluisterd. Lol, wat een ADHD-album
Maar toch vind ik het wel een heel goed album, bij de nieuwe moet ik duidelijk nog wennen.
Ik probeerde het tegen te houden, maar het was onvermijdelijk: na het lezen van de twee pagina's aan reacties van iedereen in het topic had ik enórm hoge verwachtingen van het album, aangezien er met zoveel superlatieven werd gestrooid dat het leek alsof Jezus in dit album gereïncarneerd was
Gisterenavond voor het eerst geluisterd, met koptelefoon op, nadat beide kinderen én vrouw in bed lagen. Dus helemaal stil en recht mijn oren in, zodat ik alles meekreeg. En vanochtend op weg naar mijn werk de A-kant voor de tweede keer kunnen luisteren.
Allereerst: het is lekker / goed hoor! Maar zeker niet zo goed als ik dus verwacht had (let wel: dat zeg ik nu, na 1,5x luisteren... ik weet voor 99% zeker dat ik het over een week na 15 luisterbeurten geweldig vind
Van alle AT-gerelateerd werk is dit namelijk slechts bij "AM" niet zo gelopen). Bij het luisteren vergeet ik af en toe dat het TLSP is omdat ik Miles Kane bijna niet hoor en omdat het soms meer weg heeft van (het album) AM of van Submarine, dan van TLSP.
Vooralsnog geef ik dus zeker nog de voorkeur aan TAOTU, zo'n opzwepend en dramatisch (op een goede manier) album blijft dat
Maar die heeft dan ook al 8 jaar de kans gehad om de status te verkrijgen die het bij mij heeft. Ik weet nog dat ik die na een eerste luisterbeurt ook een beetje vreemd vond omdat het zo anders was dan WPSIATWIN en FWN 
Trouwens, ligt het aan mij of lijkt het orkest op EYCTE meer een ondersteunende rol te hebben in de meeste liedjes, i.p.v. een leidende rol zoals ze dat op TAOTU vaak hadden? En wow, wat is "Bad Habits" een vreemde eend in de bijt gebleken op het album
Die had echt gewoon op het derde Miles Kane LP gemoeten, met een "feat. Alex Turner" erbij.
Gisterenavond voor het eerst geluisterd, met koptelefoon op, nadat beide kinderen én vrouw in bed lagen. Dus helemaal stil en recht mijn oren in, zodat ik alles meekreeg. En vanochtend op weg naar mijn werk de A-kant voor de tweede keer kunnen luisteren.
Allereerst: het is lekker / goed hoor! Maar zeker niet zo goed als ik dus verwacht had (let wel: dat zeg ik nu, na 1,5x luisteren... ik weet voor 99% zeker dat ik het over een week na 15 luisterbeurten geweldig vind
Van alle AT-gerelateerd werk is dit namelijk slechts bij "AM" niet zo gelopen). Bij het luisteren vergeet ik af en toe dat het TLSP is omdat ik Miles Kane bijna niet hoor en omdat het soms meer weg heeft van (het album) AM of van Submarine, dan van TLSP.Vooralsnog geef ik dus zeker nog de voorkeur aan TAOTU, zo'n opzwepend en dramatisch (op een goede manier) album blijft dat
Maar die heeft dan ook al 8 jaar de kans gehad om de status te verkrijgen die het bij mij heeft. Ik weet nog dat ik die na een eerste luisterbeurt ook een beetje vreemd vond omdat het zo anders was dan WPSIATWIN en FWN Trouwens, ligt het aan mij of lijkt het orkest op EYCTE meer een ondersteunende rol te hebben in de meeste liedjes, i.p.v. een leidende rol zoals ze dat op TAOTU vaak hadden? En wow, wat is "Bad Habits" een vreemde eend in de bijt gebleken op het album
Die had echt gewoon op het derde Miles Kane LP gemoeten, met een "feat. Alex Turner" erbij.
quote:
Ik probeerde het tegen te houden, maar het was onvermijdelijk: na het lezen van de twee pagina's aan reacties van iedereen in het topic had ik enórm hoge verwachtingen van het album, aangezien er met zoveel superlatieven werd gestrooid dat het leek alsof Jezus in dit album gereïncarneerd was
Ja, het orkest heeft op dit album inderdaad meer een ondersteunende rol. TAOTU was absoluut meer bombastisch en ADHD, zoals Merkie zei.quote:
Trouwens, ligt het aan mij of lijkt het orkest op EYCTE meer een ondersteunende rol te hebben in de meeste liedjes, i.p.v. een leidende rol zoals ze dat op TAOTU vaak hadden? En wow, wat is "Bad Habits" een vreemde eend in de bijt gebleken op het album Die had echt gewoon op het derde Miles Kane LP gemoeten, met een "feat. Alex Turner" erbij.
The Bourne Identity is inmiddels in crappy kwaliteit beschikbaar en met een aantal skips erin verwerkt. Misschien beter even wachten op een volgende rip, maar anders, here you go: http://lackinglmagination(...)its-aa-side-theres-a
quote:
Ik wacht dan nog even, merk dat ik het nu al stom vind dat ik de branding hoor in mijn van reddit geplukte versie van het album, laat staan als een nummer in crappy kwaliteit ook nog eens skipt. Dan krijg ik flashbacks naar Balaclava, waarvan ik in de normale versie tot op de dag van vandaag nog steeds de skips in mijn hoofd hoor op bepaalde plekken in het nummerquote:
The Bourne Identity is inmiddels in crappy kwaliteit beschikbaar en met een aantal skips erin verwerkt. Misschien beter even wachten op een volgende rip, maar anders, here you go: http://lackinglmagination(...)its-aa-side-theres-a
Raar idee trouwens, dat we met zijn allen volgende week alweer(!) in Paradiso staan
Hier nog wat achterstallig onderhoud vanuit mijn kant, verslag Edinburgh:
[ Bericht 0% gewijzigd door Jacobuspower op 30-03-2016 16:06:58 ]
quote:En toen had ik het geluk om twee dagen na de tourpremière ze weer te mogen zien. Deze keer in de geweldige Usher Hall in Edinburgh. Deze keer vaste zitplaatsen dus geen moeite doen om een goede plek te krijgen. De zaal was echt zo ontzettend mooi, aflopende stalls met staanplekken en daar rondomheen twee ringen met zitplekken. Ik had een plekje op de eerste ring helemaal aan de zijkant waardoor je eigenlijk behoorlijk dichtbij het podium zit en een goed overzicht hebt.
Lekker gezeten tijdens het voorprogramma en daarna alle tijd gehad om op de nummers te letten die ze voor de show draaiden (ik zal later wel een overzichtje geven). Zal niet zo uitgebreid zijn als in m’n vorige verslag, maar genoeg leuke details over deze avond! Begin was ook weer met het Black Plant strijkers intro en vervolgens ‘Calm Like You’ die de toon al zo ontzettend goed zet voor de rest van de avond. Ook in Edinburgh zat het publiek er lekker in en werd er genoeg meegezongen en geschreeuwd. Vervolgens werd het openingsblokje vervolgd met Bad Habits en geloof het of niet, vanaf mijn plek zag ik een paar verwoede pogingen om circlepits te vormen. Ben benieuwd of het publiek straks in Paradiso ook zo enthousiast is, of dat het toch een Brits dingetje is en benieuwd hoe dat straks gaat in Sheffield met alleen maar (!) zitplekken.
Eerste afwijking van de setlist was bij nummer 4 een feit, ‘The Element of Surprise’ ipv ‘Miracle Aligner’. Live een van de hoogtepuntjes voor mij en ook op plaat staat hij zeer hoog in m’n favorietenlijstje: instant toppertje! Ondertussen had Turner ook wel door dat het publiek er lekker in zat en vertelde hij ons dat we een “fucking juicy crowd” waren en dit kon hij wel weten omdat hij al jaren in de showbizzwereld zat en dus al genoeg ‘crowds’ had gezien om een ‘juicy crowd’ te herkennen. Miles moest daarna nog even bevestigen dat Turner inderdaad al een ervaren man is op dit gebied. Alex was los en heeft denk ik meer gezegd dan Miles tijdens het concert en dat zie je toch niet vaak!
Vervolgens het sterke middenstuk met onder andere ‘Miracle Aligner’ die weer overtuigde, ‘Pattern’ die nu wel bij me begint te groeien en ‘Dracula Teeth’ waar dat intro toch zo ontzettend vet overkomt live! Naast het rustmomentje in de vorm van ‘Everything’ die al meer overtuigde, volgde een ander memorabel moment in de vorm van ‘The Meeting Place’. Miles zette het derde couplet verkeerd in en begon nog een keer met het tweede couplet. In paats van “For weeks they had strolled around” zong Miles dus weer “She Clings to his consciousness”. Alex had dit wel door en begon na een grinnikend lachje dus wel met “because it’s cruel to everyone”. Miles die vervolgens tijdens Alex’ stukje zich nog excuseert tegen hem en Turner die vechtend tegen de lach toch nog zijn stukje afmaakt. Blikken achteraf spreken boekdelen.
Hierna Aviation die live zo ontzettend overtuigt, zeker met de extra solo die Alex er achteraan doet. De sfeer zat er zowel bij het publiek als op het podium duidelijk ontzettend in en hoogtepunt ‘Sweet Dreams, TN’ moest toen nog komen. Nu ik hem ook in de studioversie heb gehoord durf ik toch zeker wel te zeggen dat hij live niet onder doet voor de studioversie en de uithalen op sommige momenten nog wel overtuigender zijn, dit is er eentje om je echt schrap voor te zetten jongens. Vervolgens werd ‘In My Room’ op R U Mine-achtige wijze aangekondigd: “In My Room babyyyy!”. Geweldige afsluiter en ze kunnen op het laatst even helemaal los.
Encore met een weer zeer sterke Beatles-cover en een prachtige ‘Dream Synopsis’, waar toch vooral die solo halverwege magistraal is! Het concert eindigde natuurlijk weer met ‘Standing Next To Me’ en hier was het dan eindelijk tijd voor het onoverkomelijk moment waar elke ‘Milex’-fan op had gewacht. Na de solo tijdens het laatste refrein liep Miles richting Alex toe en deelde ze tot het einde van het nummer een microfoon, het gejoel was oorverdovend en een innige omhelzing op het eind liet de halve zaal in katzwijm achter.
Achteraf hoorde ik dat Middlesbrough niet heel geweldig was en dat iedereen het er toch wel over eens was dat dit met afstand de beste show tot nu toe was. Ook Alex en Miles waren het daar later mee eens toen ik m’n ‘Never Meet Your Hero’-principe heb geschaad
P.S. Hoofdset was een uur en 5 minuten en de encore toch wel zeker 15 minuten.
[ Bericht 0% gewijzigd door Jacobuspower op 30-03-2016 16:06:58 ]
Grappig trouwens dat het hier ook al meerdere keren is aangestipt, maar mijn eerste reactie na de twee shows was: het is van een orkest met band gegaan naar een band met begeleidende strijkers. Dit komt natuurlijk ook omdat ze nu dus maar 4 strijksters hebben. Die vergelijking past eigenlijk ook wel heel erg goed bij het album. Het orkest heeft op het nieuwe album een veel meer dienende rol, wat ik zeker goed vind werken.
Zeg dat wel. Alleen maar pareltjes.quote:
Op Toppers: Miracle Aligner, Sweet Dreams, Used To Be My Girl.
Goede nummes: Aviation, Pattern, The Element of Surprise
Prima vullers: She Does The Woods, Dream Synopsis, Dracula Teeth
Ga ik skippen binnenkort: Everything You've Come To Expect, Bad Habits
Alhoewel, als ik helemaal in het album zit kan ik op de fiets ook wel bouncen op Bad Habits hoor.
AAAAAAAAAH!Stukje van She Does The Woods voorafgaand aan de brug met strijkers doet me qua ritme trouwens denken aan Potion Approaching.
[ Bericht 2% gewijzigd door TC03 op 30-03-2016 21:18:52 ]
Ten percent faster with a sturdier frame
