The Last Shadow Puppets #6

Die B-kant

Used To Be My Girl staat met stip op 1

Nog niet he-le-maal weggeblazen door de rest van het album eigenlijk. De eerste 3 singles vind ik wel erg tof, maar dat duurde ook eventjes. Waar het debuut voor mij echt een nieuw geluid bracht, klinkt dit voor mij nog als een nieuw AM album met wat strijkers + Miles af en toe op de tweede microfoon. Gek genoeg heb ik dat niet met de 3 eerste singles van dit album. Dus het kan ook nog wat gewenning zijn.

Waar/hoe kan ik het album luisteren?

1x geluisterd, best onder de indruk. De drie nummers die we al kenden (Aviation, EYCTE en Bad Habits) zijn de minst spannende nummers van het album, dus dat is een grote meevaller. Ik hoor veel invloeden van SIAS en Submarine en weinig van Miles Kane, dus dat is prima. Sowieso doet Miles Kane bijna niks op dit album?

Ben overigens nog steeds in shock door "It was you and me and Miles Kane".

quote:

Op maandag 28 maart 2016 13:29 schreef Zocalo het volgende:
Niet voor niets dat ik van AM nummers als Party Anthem mij het minste aanspreekt. Dus samenvattend: Volwassener, gelaagder, enkele pareltjes in de dop maar ook wat saaier.

Dit is mijn oordeel, en daar zult u het mee moeten doen.

Daar ben ik het opzich wel mee eens. De Cornerstones, Party Anthems en Sweet Dreamsen van deze wereld kan ik missen als kiespijn. Nummers als Used To Be My Girl vind ik veel spannender en interessanter.

Weer een paar luisterbeurten verder. The Dream Synopsis komt nu goed binnen maar The Element Of Surprise als enige nog niet echt.

Ik vind Alex fantastisch op Girl (zijn couplet is meesterlijk) en Woods (dat derde couplet in de break!!). Ik kon er eerst m'n vinger niet op leggen, maar ik hoor in Woods het broertje van All My Own Stunts. Die drums zijn hetzelfde (niet onverdienstelijk gedaan door Ford btw). Ik blijf het wel verwarrend vinden dat ik tijdens die twee tracks naar TLSP zit te luisteren trouwens. 😊

Wat me verder opvalt is dat het orkest veel minder aanwezig is dan vantevoren gedacht. Op bepaalde momenten, zoals bij Miracle Aligner en The Dream Synopsis, had ik die meer verwacht. Maar beide tracks horen wel tot de beste paar van het album. Op Dracula Teeth, Aviation en Pattern heeft Owen dan weer subliem werk afgeleverd. En Sweet Dreams natuurlijk... Pffff... Goosebump soup iedere keer weer! 😊

Lol @ Miles Kane die in je oor krijst direct na The Element of Surprise.

Alex Turner doet op Sweet Dreams bijna een Matthew Bellamy imitatie aan het eind zeg

quote:

Op maandag 28 maart 2016 13:29 schreef Zocalo het volgende:
Mijn zwart-wit beoordeling na twee luisterbeurten:

+:
Micarle Aligner
Aviation
Everything That You've Come To Expect
Used To Be My Girl
Pattern

+/-:
Bad Habits
Dracula Teeth
She Does The Woods

-:
The Element of Surprise
Sweet Dreams, TN
The Dream Synopsis

Totaal:
[ afbeelding ]
Net ook nog even flarden van het eerste album opgezet en wat een contrast, je mag ze eigenlijk niet met elkaar vergelijken. Maar toch doe je het.
Het eerste album was veel grootser (soms iets te groots, maar dat sprak me juist toen aan), het tweede zit hem meer in de kleinigheden. Daardoor is het een stuk volwassener en echter, maar daardoor klinkt het ook een stuk minder spannend op de nummers die ik niet boeiend vind. Vooral de tweede helft merkte ik dat mijn interesse wat weg ebte. Niet voor niets dat ik van AM nummers als Party Anthem mij het minste aanspreekt. Dus samenvattend: Volwassener, gelaagder, enkele pareltjes in de dop maar ook wat saaier.

Dit is mijn oordeel, en daar zult u het mee moeten doen.

Wow, dit had ik kunnen schrijven

Debuut 'You Used To Be My Girl' vandaag bij die Franse album-show. Over een paar dagen zijn ze weer terug daar, dan voor Le Grand Journal.

En Glastonbury eindelijk officieel aangekondigd.

https://itunes.apple.com/(...)ac2a3bbd70?app=music

'Miracle Aligner' akoestisch. De befaamde 'If You Were There, Beware'-gitaar terug.

quote:

Op dinsdag 29 maart 2016 01:05 schreef Aisumasen het volgende:
Debuut 'You Used To Be My Girl' vandaag bij die Franse album-show. Over een paar dagen zijn ze weer terug daar, dan voor Le Grand Journal.

Is al bekend wanneer dit wordt uitgezonden?
Fijn, die Miracle Aligner versie!

Die melodie van Dracula Teeths coupletten is echt heerlijk en dat einde met Miles' herhaling van de titel had van mij langer uitgesponnen mogen worden.

Net even TAOTU geluisterd. Lol, wat een ADHD-album .

TIL Alex is maar 1,70 m. Een soort Wesley Sneijder.

quote:

Op dinsdag 29 maart 2016 20:07 schreef Merkie het volgende:
Net even TAOTU geluisterd. Lol, wat een ADHD-album .

ik heb ze in een playlist door elkaar staan, het is wel duidelijk welk nummer van welk album is
Maar toch vind ik het wel een heel goed album, bij de nieuwe moet ik duidelijk nog wennen.

Ik probeerde het tegen te houden, maar het was onvermijdelijk: na het lezen van de twee pagina's aan reacties van iedereen in het topic had ik enórm hoge verwachtingen van het album, aangezien er met zoveel superlatieven werd gestrooid dat het leek alsof Jezus in dit album gereïncarneerd was

Gisterenavond voor het eerst geluisterd, met koptelefoon op, nadat beide kinderen én vrouw in bed lagen. Dus helemaal stil en recht mijn oren in, zodat ik alles meekreeg. En vanochtend op weg naar mijn werk de A-kant voor de tweede keer kunnen luisteren.

Allereerst: het is lekker / goed hoor! Maar zeker niet zo goed als ik dus verwacht had (let wel: dat zeg ik nu, na 1,5x luisteren... ik weet voor 99% zeker dat ik het over een week na 15 luisterbeurten geweldig vind Van alle AT-gerelateerd werk is dit namelijk slechts bij "AM" niet zo gelopen). Bij het luisteren vergeet ik af en toe dat het TLSP is omdat ik Miles Kane bijna niet hoor en omdat het soms meer weg heeft van (het album) AM of van Submarine, dan van TLSP.

Vooralsnog geef ik dus zeker nog de voorkeur aan TAOTU, zo'n opzwepend en dramatisch (op een goede manier) album blijft dat Maar die heeft dan ook al 8 jaar de kans gehad om de status te verkrijgen die het bij mij heeft. Ik weet nog dat ik die na een eerste luisterbeurt ook een beetje vreemd vond omdat het zo anders was dan WPSIATWIN en FWN

Trouwens, ligt het aan mij of lijkt het orkest op EYCTE meer een ondersteunende rol te hebben in de meeste liedjes, i.p.v. een leidende rol zoals ze dat op TAOTU vaak hadden? En wow, wat is "Bad Habits" een vreemde eend in de bijt gebleken op het album Die had echt gewoon op het derde Miles Kane LP gemoeten, met een "feat. Alex Turner" erbij.

quote:

Op woensdag 30 maart 2016 09:21 schreef Xurk het volgende:
Ik probeerde het tegen te houden, maar het was onvermijdelijk: na het lezen van de twee pagina's aan reacties van iedereen in het topic had ik enórm hoge verwachtingen van het album, aangezien er met zoveel superlatieven werd gestrooid dat het leek alsof Jezus in dit album gereïncarneerd was

quote:

Op woensdag 30 maart 2016 09:21 schreef Xurk het volgende:
Trouwens, ligt het aan mij of lijkt het orkest op EYCTE meer een ondersteunende rol te hebben in de meeste liedjes, i.p.v. een leidende rol zoals ze dat op TAOTU vaak hadden? En wow, wat is "Bad Habits" een vreemde eend in de bijt gebleken op het album Die had echt gewoon op het derde Miles Kane LP gemoeten, met een "feat. Alex Turner" erbij.

Ja, het orkest heeft op dit album inderdaad meer een ondersteunende rol. TAOTU was absoluut meer bombastisch en ADHD, zoals Merkie zei.

The Bourne Identity is inmiddels in crappy kwaliteit beschikbaar en met een aantal skips erin verwerkt. Misschien beter even wachten op een volgende rip, maar anders, here you go: http://lackinglmagination(...)its-aa-side-theres-a

quote:

Op woensdag 30 maart 2016 09:45 schreef sander26 het volgende:

[..]

quote:

Op woensdag 30 maart 2016 09:45 schreef sander26 het volgende:Ja, het orkest heeft op dit album inderdaad meer een ondersteunende rol. TAOTU was absoluut meer bombastisch en ADHD, zoals Merkie zei.

The Bourne Identity is inmiddels in crappy kwaliteit beschikbaar en met een aantal skips erin verwerkt. Misschien beter even wachten op een volgende rip, maar anders, here you go: http://lackinglmagination(...)its-aa-side-theres-a

Ik wacht dan nog even, merk dat ik het nu al stom vind dat ik de branding hoor in mijn van reddit geplukte versie van het album, laat staan als een nummer in crappy kwaliteit ook nog eens skipt. Dan krijg ik flashbacks naar Balaclava, waarvan ik in de normale versie tot op de dag van vandaag nog steeds de skips in mijn hoofd hoor op bepaalde plekken in het nummer

Raar idee trouwens, dat we met zijn allen volgende week alweer(!) in Paradiso staan

Hier nog wat achterstallig onderhoud vanuit mijn kant, verslag Edinburgh:

quote:

En toen had ik het geluk om twee dagen na de tourpremière ze weer te mogen zien. Deze keer in de geweldige Usher Hall in Edinburgh. Deze keer vaste zitplaatsen dus geen moeite doen om een goede plek te krijgen. De zaal was echt zo ontzettend mooi, aflopende stalls met staanplekken en daar rondomheen twee ringen met zitplekken. Ik had een plekje op de eerste ring helemaal aan de zijkant waardoor je eigenlijk behoorlijk dichtbij het podium zit en een goed overzicht hebt.

Lekker gezeten tijdens het voorprogramma en daarna alle tijd gehad om op de nummers te letten die ze voor de show draaiden (ik zal later wel een overzichtje geven). Zal niet zo uitgebreid zijn als in m’n vorige verslag, maar genoeg leuke details over deze avond! Begin was ook weer met het Black Plant strijkers intro en vervolgens ‘Calm Like You’ die de toon al zo ontzettend goed zet voor de rest van de avond. Ook in Edinburgh zat het publiek er lekker in en werd er genoeg meegezongen en geschreeuwd. Vervolgens werd het openingsblokje vervolgd met Bad Habits en geloof het of niet, vanaf mijn plek zag ik een paar verwoede pogingen om circlepits te vormen . Ben benieuwd of het publiek straks in Paradiso ook zo enthousiast is, of dat het toch een Brits dingetje is en benieuwd hoe dat straks gaat in Sheffield met alleen maar (!) zitplekken.

Eerste afwijking van de setlist was bij nummer 4 een feit, ‘The Element of Surprise’ ipv ‘Miracle Aligner’. Live een van de hoogtepuntjes voor mij en ook op plaat staat hij zeer hoog in m’n favorietenlijstje: instant toppertje! Ondertussen had Turner ook wel door dat het publiek er lekker in zat en vertelde hij ons dat we een “fucking juicy crowd” waren en dit kon hij wel weten omdat hij al jaren in de showbizzwereld zat en dus al genoeg ‘crowds’ had gezien om een ‘juicy crowd’ te herkennen. Miles moest daarna nog even bevestigen dat Turner inderdaad al een ervaren man is op dit gebied. Alex was los en heeft denk ik meer gezegd dan Miles tijdens het concert en dat zie je toch niet vaak!

Vervolgens het sterke middenstuk met onder andere ‘Miracle Aligner’ die weer overtuigde, ‘Pattern’ die nu wel bij me begint te groeien en ‘Dracula Teeth’ waar dat intro toch zo ontzettend vet overkomt live! Naast het rustmomentje in de vorm van ‘Everything’ die al meer overtuigde, volgde een ander memorabel moment in de vorm van ‘The Meeting Place’. Miles zette het derde couplet verkeerd in en begon nog een keer met het tweede couplet. In paats van “For weeks they had strolled around” zong Miles dus weer “She Clings to his consciousness”. Alex had dit wel door en begon na een grinnikend lachje dus wel met “because it’s cruel to everyone”. Miles die vervolgens tijdens Alex’ stukje zich nog excuseert tegen hem en Turner die vechtend tegen de lach toch nog zijn stukje afmaakt. Blikken achteraf spreken boekdelen.

The Last Shadow Puppets - Meeting Place + Aviation live @ Usher Hall (Edinburgh UK)

Hierna Aviation die live zo ontzettend overtuigt, zeker met de extra solo die Alex er achteraan doet. De sfeer zat er zowel bij het publiek als op het podium duidelijk ontzettend in en hoogtepunt ‘Sweet Dreams, TN’ moest toen nog komen. Nu ik hem ook in de studioversie heb gehoord durf ik toch zeker wel te zeggen dat hij live niet onder doet voor de studioversie en de uithalen op sommige momenten nog wel overtuigender zijn, dit is er eentje om je echt schrap voor te zetten jongens. Vervolgens werd ‘In My Room’ op R U Mine-achtige wijze aangekondigd: “In My Room babyyyy!”. Geweldige afsluiter en ze kunnen op het laatst even helemaal los.

Encore met een weer zeer sterke Beatles-cover en een prachtige ‘Dream Synopsis’, waar toch vooral die solo halverwege magistraal is! Het concert eindigde natuurlijk weer met ‘Standing Next To Me’ en hier was het dan eindelijk tijd voor het onoverkomelijk moment waar elke ‘Milex’-fan op had gewacht. Na de solo tijdens het laatste refrein liep Miles richting Alex toe en deelde ze tot het einde van het nummer een microfoon, het gejoel was oorverdovend en een innige omhelzing op het eind liet de halve zaal in katzwijm achter.

The Last Shadow Puppets - Standing Next To Me live @ Usher Hall (Edinburgh UK)

Achteraf hoorde ik dat Middlesbrough niet heel geweldig was en dat iedereen het er toch wel over eens was dat dit met afstand de beste show tot nu toe was. _{Ook Alex en Miles waren het daar later mee eens toen ik m’n ‘Never Meet Your Hero’-principe heb geschaad}

P.S. Hoofdset was een uur en 5 minuten en de encore toch wel zeker 15 minuten.

[ Bericht 0% gewijzigd door Jacobuspower op 30-03-2016 16:06:58 ]

Grappig trouwens dat het hier ook al meerdere keren is aangestipt, maar mijn eerste reactie na de twee shows was: het is van een orkest met band gegaan naar een band met begeleidende strijkers. Dit komt natuurlijk ook omdat ze nu dus maar 4 strijksters hebben. Die vergelijking past eigenlijk ook wel heel erg goed bij het album. Het orkest heeft op het nieuwe album een veel meer dienende rol, wat ik zeker goed vind werken.

quote:

Op woensdag 30 maart 2016 10:34 schreef Leonos het volgende:
Wat een album

Zeg dat wel. Alleen maar pareltjes.

Toppers: Miracle Aligner, Sweet Dreams, Used To Be My Girl.
Goede nummes: Aviation, Pattern, The Element of Surprise
Prima vullers: She Does The Woods, Dream Synopsis, Dracula Teeth
Ga ik skippen binnenkort: Everything You've Come To Expect, Bad Habits

Alhoewel, als ik helemaal in het album zit kan ik op de fiets ook wel bouncen op Bad Habits hoor. AAAAAAAAAH!

Stukje van She Does The Woods voorafgaand aan de brug met strijkers doet me qua ritme trouwens denken aan Potion Approaching.

[ Bericht 2% gewijzigd door TC03 op 30-03-2016 21:18:52 ]

quote:

Op woensdag 30 maart 2016 11:07 schreef Xurk het volgende:
Raar idee trouwens, dat we met zijn allen volgende week alweer(!) in Paradiso staan

Volgens mij is een groot deel van de mensen hier al sinds 2006. Wel grappig.

quote:

Op woensdag 30 maart 2016 09:45 schreef sander26 het volgende:

The Bourne Identity is inmiddels in crappy kwaliteit beschikbaar en met een aantal skips erin verwerkt. Misschien beter even wachten op een volgende rip, maar anders, here you go: http://lackinglmagination(...)its-aa-side-theres-a

Zou The Bourne Identity trouwens een knipoog zijn naar de James Bond-vergelijking die steeds werd gemaakt bij het eerste album?

Ik ga hem ook even afwachten.

Ik gooi het maar onder het mom van promotie voor het nieuwe album, want AOTU die door Turner tot maar 'an exercise' gedegradeerd wordt in LAweekly interview?! Meeting Place en opgevolgd Time Has Come is toch een puur meesterwerk?

Blende-alert (¤0,29), interview in nrc.next door Hester Carvolho: https://blendle.com/item/bnl-nn-20160331-2_06_1

[ Bericht 19% gewijzigd door Aisumasen op 31-03-2016 14:34:59 ]

quote:

Op donderdag 31 maart 2016 09:06 schreef Leonos het volgende:
Wat is daar grappig aan? Worden oud

Dit. Toen ik begon met luisteren naar AM was ik student, woonde ik op kamers en was ik net single. Nu ben ik getrouwd, met koophuis, twee kinderen en werk ik alweer bijna 8 jaar

quote:

Op donderdag 31 maart 2016 10:03 schreef Aisumasen het volgende:
Blende-alert (¤0,29), interview in nrc.next door Hester Carvolho: https://blendle.com/item/bnl-nn-20160331-2_06_1

Op zich aardig stukje maar euhh...
"Hij valt stil en staart diepzinnig voor zich uit. De stilte duurt zo lang dat Hunt ongemakkelijk begint te lachen en Turner op zijn knie slaat." Hunt?

Kunnen we het eindelijk over 'The Bourne Identity' hebben nu-ie écht uit is...?! Wat een verrassing was het, gezien de titel, opnieuw een parel in Spector (DE PRODUCER!)/Motown/early Beatles-stijl, was een perfecte B-kant voor 'Miracle Aligner' geweest. Je snapt niet hoe Turner - het is een solo Turner compositie - zulke composities kan wegzetten als vinyl B-kant van een 7" exclusief voor een vinyl deluxe-editie van een album. (Ok, het is ook een Japanese bonus-track op de CD).

In het begin snapte ik niet dat dit niet dé 12de song op het album was geworden. Echter, ik denk dat dit de juiste keus is gebleken. Het zou het alleen maar meer uit balans hebben gebracht, en het zou de enige track zijn die meer lijkt op een andere (wat het automatisch 2 tracks maakt, hey...). De tremolo/phase rotator op de vocalen, de zwoele vocalen, de hoge zoete strijkers. Plus, hoe goed het ook is, de akkoordenwisselingen en productie schuren wel tegen het pastiche-achtige aan. Een van de tracks waar de modderlaag van Tchad Blake het geluid helaas geen goed heeft gedaan, net zoals 'Miracle Aligner' daar de dupe van is geworden.

Vind The Bourne Identity tot nu toe niet heel sterk, als deze op het album had gestaan dan was het waarschijnlijk mijn enige skip-nummer geweest. Zal later vandaag eens uitgebreid op het nieuwe album terugkomen. Kleine spoiler alvast: volgens mij is dit het meesterwerk van de heer Turner.

quote:

Op donderdag 31 maart 2016 15:06 schreef Aisumasen het volgende:
Kunnen we het eindelijk over 'The Bourne Identity' hebben nu-ie écht uit is...?!

Morgen toch pas?

quote:

Op donderdag 31 maart 2016 17:07 schreef Griebus het volgende:

[..]

Morgen toch pas?

Haha, nou, ligt er aan hoe breed je "uit" neemt... (Die 'telefoon voor speaker USB-draaitafel'-rip telde ik zelf nog niet mee.)

Ondertussen ook via andere kanalen, weet niet of deze link aldaar al werkt, maar anders over een paar uur vast wel: https://open.spotify.com/track/2CeHVOXG0zQUxEjDxTLK2g

Na een tien- of twintigtal luisterbeurten van het nieuwe album ook maar eens tijd om mijn toppers, middelmaat en "mindere" nummers (zijn er niet) in een lijstje te presenteren.

De eerste indruk
Allereerst, mijn eerste indruk. Vanaf het eerste moment kon ik het album slecht plaatsen. Het album luisterde belachelijk gemakkelijk weg, het klonk allemaal erg toegankelijk maar tegelijk ook ontzettend lastig door de vaak complexe lyrics en zang. Had er bijna totaal geen TLSP gevoel bij en moest zeggen dat ik het bombastische bij de eerste luisterbeurt miste. De eerste helft van het album kon me maar weinig bekoren, mede doordat Aviation, EYCTE en Bad Habits al kapotgedraaid waren. Daarnaast was ik in den beginne geen fan van Dracula Teeth and The Element of Surprise.

De B-kant was echter heerlijk. Sweet Dreams, TN is uiteraard een topper, daarnaast de dreiging van Used To Be My Girl en She Does The Woods waren heerlijk old-school AM. Ik vond Pattern en The Dream Synopsis ook heerlijk. The Dream Synopsis was voor mij een echte Turner afsluiter voor een album, met als belangrijk verschil dat ik deze niet ga skippen. Waar The Time Has Come Again altijd een twijfelgeval was met luisteren.

Na tien- tot twintig keer luisteren
Nu, na het meerdere malen luisteren, teksten meelezen, live-versies bekijken, is het tijd voor het 'eind'-ordeel. Ik kan niet minder zeggen dan dat ik dit het grootste meesterwerk van Alex Turner ooit vind. En ja, ik zeg express Alex Turner en niet Miles Kane. Waar AOTU voor mij een echt album van beide was, met invloed van Miles' muzikale Rascals tijd en Alex lyrics, is dit album voor mij veel meer een werk van Alex. Niet dat ik daarmee Miles wil afdoen als onbelangrijk, zijn invloed is zeker belangrijk. Want zeg nou zelf: niemand zit te wachten op een heel album met Submarine-liedjes.

Inmiddels ben ik elk liedje sterk gaan waarderen. De Aviation/EYCTE/Bad Habits blijf ik soms lastig vinden, maar Dracula Teeth en The Element of Surprise zijn sterk gegroeid, tot mijn favorieten misschien wel. Bad Habits vond ik in bij release een teleurstelling, dit nummer is echter flink gegroeid, de punky-sound is een must-have op het album, en zorgt ervoor dat de rest in balans blijft. Met de hoge vocalen in het refrein blijft het toch erg TLSP.

Absolute topper is uiteraard Sweet Dreams, TN. Wat een prachtig nummer met Alex' zang die ik volgens mij nog nooit beter heb gehoord, wat een krachtige stem, kippenvel. Om even tot een ranking van de nummers te komen:

Absolute toppers:
• Sweet Dreams, TN
• Used To Be My Girl
• The Element of Surprise
• Miracle Aligner
• The Dream Synopsis

De middelmatige toppers:
• Dracula Teeth
• Aviation
• Everything You've Come To Expect

De minste nummers, nog wel erg goed:
• Pattern
• Bad Habits
• She Does The Woods

En nu, tot slot: waarom vind ik dit het grootste meesterwerk van Alex? Daar kan ik heel kort over zijn: dit album kent eigenlijk geen mindere nummers. Bij geen enkel nummer voel ik de aandrang om te skippen. Dit heb ik wel op eerdere albums. Neem bijvoorbeeld een Mad Sounds op AM, een Riot Van op het debuut, Fire And The Thud op Humbug, I Don't Like You Anymore op AOTU en zo kan ik nog wel wat voorbeelden opnoemen. Dit album is perfect in balans, nergens heb ik het idee naar een 'te rustige fase' (bv. twee trage nummers achter elkaar) te luisteren, of een teveel up-tempo. De balans is geweldig, startend met het up-tempo poppige van Aviation naar het zoetsappige Miracle Aligner, het qua lyrics zware Dracula Teeth, het kalme van EYTCE en de catchyness van The Element of Surprise om af te sluiten met het punky Bad Habits, ik verveel me dan geen moment.

Alex combineert op deze plaat zijn beste zang, zijn beste lyrics en zijn muziek op 1 album.

Zijn er dan ook minpunten? Ja. She Does The Woods is misschien het lichtste nummer, ook de plek op de plaat, na het in mijn oren bijna identieke Used To Be My Girl lijkt het totaal in het niet te vallen. Heb zelf moeite de overgang van de twee te horen, weet nooit of Used To Be My Girl nou afgelopen is of niet, maar She Does The Woods is duidelijk de mindere van de twee. Doordat ze na elkaar staan is het lastig om She Does The Woods 100% te kunnen waarderen.

Daarnaast vind ik het ergens ook jammer dat het bombastische van de eerste plaat weg is. De TLSP opkomst met Calm Like You tijdens hun eerste gig dit jaar staat inmiddels bovenaan mijn meest gekeken video's op YouTube.

[ Bericht 2% gewijzigd door AMDB op 31-03-2016 18:04:16 ]

She Does The Woods is bij mij een échte groeier. Probeer het nummer eens afzonderlijk te luisteren en niet Used To Be My Girl voorafgaand te laten gaan. Dat werkt voor mij een stuk beter in ieder geval.

Voor mij heeft het nummer de beste lyrics van de plaat en de manier waarop Alex de derde verse eruit gooit á la Nick Cave is meesterlijk!

Ik had in eerste instantie ook volledig gemist dat het nummer over seks in de buitenlucht ging. Die malle Turner haha! Wat zei hij er ook alweer over in dat video interview? Let's Go Outside van George Michael? Briljant! 😊

quote:

Op donderdag 31 maart 2016 17:58 schreef AMDB het volgende:lange review

Element of Surprise is bij mij ook wel gegroeid, maar Sweet Dreams en Dream Synopsis willen er bij mij echt niet in komen. Ik mis het bombastische toch wel merk ik, helemaal als ik dan wat nummers van het eerste album soms tussendoor hoor.
Maar is misschien ook een goed teken, dat niet iedereen dezelfde nummers kan waarderen.

quote:

Op maandag 28 maart 2016 14:10 schreef hallo-daar het volgende:
Waar/hoe kan ik het album luisteren?

Nog niks gehoord over de reservering bij Plato. Weinig kans dattie morgen op te halen is?

quote:

Op donderdag 31 maart 2016 20:23 schreef Zocalo het volgende:

[..]

Element of Surprise is bij mij ook wel gegroeid, maar Sweet Dreams en Dream Synopsis willen er bij mij echt niet in komen. Ik mis het bombastische toch wel merk ik, helemaal als ik dan wat nummers van het eerste album soms tussendoor hoor.
Maar is misschien ook een goed teken, dat niet iedereen dezelfde nummers kan waarderen.

TLSP hoeft toch niet per se bombastisch te zijn?

quote:

Op donderdag 31 maart 2016 22:48 schreef Merkie het volgende:

[..]

TLSP hoeft toch niet per se bombastisch te zijn?

Hoeft niet, maar dat spreekt mij meer aan dan de AM-stijl

Effe kiekje in de platenzaken gedaan in de vroege morgen: de reguliere CD heeft een witte jewelcase, mooi detail.

Eindelijk op spotify met de nieuwe van Moderat en Yeasayer. Feestje.

quote:

Op donderdag 31 maart 2016 22:56 schreef Zocalo het volgende:

[..]

Hoeft niet, maar dat spreekt mij meer aan dan de AM-stijl

Same here. Wat overigens niet wil zeggen dat ik niet van EYCTE geniet hoor, erg lekker album! Maar op dit moment heeft het bombastische mijn voorkeur boven het rustige en kijk ik ook meer uit naar de oude nummers volgende week dan de nieuwe. Op dit moment. Het kan zomaar anders zijn als ik EYCTE van voor naar achteren uit mijn hoofd ken

Ik ben wel erg benieuwd hoe de muziek zich naar het concert gaat vertalen. Ik zie het niet voor me dat mensen uit hun dak gaan bij de rustige nummers (die toch ruim de helft van het album voor hun rekening nemen), dus de helft van het concert wordt stilstaande mensen die naar het podium kijken? Al begreep ik uit de posts van Jacobuspower dat de Engelsen gewoon bij alle nummers zowat gingen moshen

[ Bericht 0% gewijzigd door Xurk op 01-04-2016 09:13:20 ]

quote:

Op vrijdag 1 april 2016 02:28 schreef Vatta het volgende:
Eindelijk op spotify met de nieuwe van Moderat en Yeasayer. Feestje.

Yes, luister m eindelijk!

quote:

Op donderdag 31 maart 2016 15:06 schreef Aisumasen het volgende:
Kunnen we het eindelijk over 'The Bourne Identity' hebben nu-ie écht uit is...?! Wat een verrassing was het, gezien de titel, opnieuw een parel in Spector (DE PRODUCER!)/Motown/early Beatles-stijl, was een perfecte B-kant voor 'Miracle Aligner' geweest. Je snapt niet hoe Turner - het is een solo Turner compositie - zulke composities kan wegzetten als vinyl B-kant van een 7" exclusief voor een vinyl deluxe-editie van een album. (Ok, het is ook een Japanese bonus-track op de CD).

In het begin snapte ik niet dat dit niet dé 12de song op het album was geworden. Echter, ik denk dat dit de juiste keus is gebleken. Het zou het alleen maar meer uit balans hebben gebracht, en het zou de enige track zijn die meer lijkt op een andere (wat het automatisch 2 tracks maakt, hey...). De tremolo/phase rotator op de vocalen, de zwoele vocalen, de hoge zoete strijkers. Plus, hoe goed het ook is, de akkoordenwisselingen en productie schuren wel tegen het pastiche-achtige aan. Een van de tracks waar de modderlaag van Tchad Blake het geluid helaas geen goed heeft gedaan, net zoals 'Miracle Aligner' daar de dupe van is geworden.

Heb je ook de lyrics van The Bourne Identity? Voordeel van itunes is dat dit nummer ook is toegevoegd als bonustrack.

Kwaliteitsinterview.

Zojuist de deluxe LP gekocht bij mijn lokale platenboer en er gratis een poster bij gekregen!! Nice! 😊

Wat een geweldig mooi fotoboek. Echt subliem. Inclusief foto's van Matt en Taylor trouwens. 😁