(ouders van) jonge kinderen met autisme deel 39

quote:

Op donderdag 19 mei 2016 14:22 schreef trui het volgende:
Sterkte Ticootje. Wij hadden ook eens zo'n juf die het allemaal maar onzin vond, om zich aan afspraken uit het handelingsplan t.a.v. Cato te houden. Zeer irritant! Gelukkig ging zij toen al rap met zwangerschapsverlof en troffen we een betere. Als je weet dat je nog zo lang aan die juf vast zit zou ik ook een andere school overwegen. Maar wel even heel duidelijk dit nog melden bij school, want dat is niet bepaald professioneel van haar.

We hebben woensdag een gesprek weer op school, maar waarin we waarschijnlijk dus gewoon gaan aangeven tot hier en niet verder.

quote:

Op donderdag 19 mei 2016 14:19 schreef trui het volgende:

[..]

wist je dat je met een autismeverklaring (ondertekend door de huisarts) een polsbandje voor je dochter kunt halen waardoor je soms de rij over mag slaan? Ik dacht tenminste dat dat ook voor de Efteling gold. Wij hebben 't een keer voor Disneyland Parijs gebruikt, heel fijn!

Ik weet het, maar we hadden een rustige dag verwacht en hebben geen diagnose, dus das nog wat lastig.

Tico, begrijp ik goed dat de juf om medicatie vraagt? Ik zou dan ook direct een andere school overwegen (en gaan zoeken).

quote:

Op donderdag 19 mei 2016 15:01 schreef Vanyel het volgende:

[..]

Ik weet het, maar we hadden een rustige dag verwacht en hebben geen diagnose, dus das nog wat lastig.

Tico, begrijp ik goed dat de juf om medicatie vraagt? Ik zou dan ook direct een andere school overwegen (en gaan zoeken).

Dit klopt.

Tico, zoals ik je situatie lees zou ik vooralsnog ook neigen naar geen medicatie.
Wat jammer dat het niet werkt met de afspraken, want dat zou misschien wel een heleboel kunnen schelen...
En het vooruitzicht nog 4 jaar met die juf te moeten... lijkt me niet prettig (understatement).
Sterkte!

Dat soort op de stoel van een medicus gaan zitten zou mij niet alleen een andere school laten zoeken, maar ook direct laten uitzoeken waar ik klachten over haar kon indienen.
Totaal onverantwoord gedrag. Goede psychiaters zijn terughoudend met voorschrijven van pillen (alleen al om onbekend langetermijneffect, zeker bij kinderen) en mevrouw kan zonder enige scholing of kennis wel adviseren dat jouw kind ze moet gaan slikken? Hou toch op zeg.

Zou ze überhaupt weten dat autistische meisjes vaak totaal anders zijn dan autistische jongens?

quote:

Op donderdag 19 mei 2016 15:09 schreef Vanyel het volgende:
Dat soort op de stoel van een medicus gaan zitten zou mij niet alleen een andere school laten zoeken, maar ook direct laten uitzoeken waar ik klachten over haar kon indienen.
Totaal onverantwoord gedrag. Goede psychiaters zijn terughoudend met voorschrijven van pillen (alleen al om onbekend langetermijneffect, zeker bij kinderen) en mevrouw kan zonder enige scholing of kennis wel adviseren dat jouw kind ze moet gaan slikken? Hou toch op zeg.

Geloof me, het gaat geen erg fijn gesprek worden. Tuurlijk ben ik boos over het gedrag dat mijn dochter vertoond, maar we moeten vooral kijken waarom. En zoals ik nu hoor is het echt alleen op school steeds bal...

ik weet niet wat ik erger vond, mijn kind dat met zijn autisme zo afweek in de klas dat hij overal buitengesloten en gepest werd of de leraar die vond dat hij niets mankeerde en maar eens moest leren voor zichzelf op te komen, dus geen poot uitstak.

ik heb ook altijd geweigerd om mijn kind medicatie te laten nemen. hij is sowieso al een draak met innemen en ik vond de bijwerkingen te naar.
hij heeft nu wel medicatie (voor totaal iets anders overigens) maar ik moet er zelf bovenop zitten om te controleren dat hij het neemt.
hij heeft roacutane vanwege heftige jeugdpuistjes. de bijwerkingen zijn redelijk beperkt, maar wel vervelend. het droogt de slijmvliezen uit, dus erg kapotte lippen, tandvleesproblemen en een schilferende huid. en hij mag absoluut niet in de zon.
hij zou eigenlijk moeten smeren met cremes enzo maar dat is zijn hele leven al een probleem. het enige dat ik voor elkaar heb gekregen is lippenspul (nadat zijn lippen tot bloedens toe kapot waren) overal in huis liggen labello's en hij heeft het ook altijd bij zich.
maar het helpt goed en komende week horen we hoe hij nog moet (hij is nu 7 maanden bezig)

we zitten volop in de examens. ik sta zelf stijf van de stress, aan hem zelf merk ik eigenlijk niks.
op dagen van examens is er een lekker ontbijtje (hij is gek op chocoladebroodjes) en mag hij kiezen wat er 's avonds gegeten wordt.
gister zei hij dat het best leuk is zo verwend te worden en dat het wennen is als de examens erop zitten (en dat voor 6 examens )

ik baal er wel van dat er van die rare dagen tussen zitten. de examentijd duurt wel erg lang. drie weken lang en dan 2 examens per week. nou ja laten we het er op houden dat hij in ieder geval tijd om te leren heeft. maar van mij mag het snel klaar zijn.

quote:

Op zondag 22 mei 2016 21:42 schreef livelink het volgende:
Voor hem lijkt het me wel een relaxt examenschema, Lady. Ik zou er voor getekend hebben.
Ik geloof dat ik jou meer succes moet wensen dan hem. In ieder geval veel sterkte met de stress!

het heeft een paar examens geduurd en en toen had ik er wel vertrouwen in dat hij geen examen zou vergeten (zoals dus gebeurd is bij het enige tentamen dat hij niet mocht herkansen )

hij vertelde me vanmiddag dat hij examen doen eigenlijk wel relaxed vindt. hij vindt de stilte tijdens de examens heerlijk. hij kan zich slecht concentreren als er van alles om hem heen gebeurd, dus dit was voor hem eigenlijk een ideale situatie.

morgen het laatste examen en dan begint het grote wachten op de uitslag.

Succes morgen Ticootje!

quote:

Op dinsdag 24 mei 2016 06:54 schreef livelink het volgende:
Ik kan me best voorstellen dat zo'n examensetting voor iemand met autisme fijn is. Nooit eerder bij stilgestaan, maar het klinkt ineens heel logisch. Succes met het wachten en succes met het doorkomen van de hele lange vakantie.

Mijn moeder heeft vaak verzucht dat ze die examenvakanties vreselijk vond. Maandenlang een luie puber om zich heen die niks deed. Nadat ze dat met mijn oudste zus heeft doorstaan, heeft ze de rest van ons gedwongen om in die periode wat te gaan doen. En dat is echt helemaal niks voor mijn moeder
Kun je nagaan hoe erg ze die periode heeft gevonden.

ik kan me zo goed voorstellen hoe je moeder zich gevoeld moet hebben
maar laat ik zeggen dat mijn stress niet helemaal uit de lucht komt vallen.
ik was nogal geschokt hoe laconiek er op het gemiste practicum (dus dat was een niet te herkansen 1 ) is gereageerd door school.
echt zo van: och hij staat nog steeds een 6 gemiddeld dus waar maak je je druk om, terwijl ik juist wilde weten waar het fout was gegaan en hoe deze grappen tijdens de examens te voorkomen.
ik heb m wel tig keer gestalkt met vragen of hij echt zeker wist wat hij wanneer had en net op het moment dat ik dacht dat we er vlekkeloos doorheen gerold waren, liep hij hier om 10 over 2 vanmiddag weer binnen, terwijl ik m dus bij een examen verwachtte.
hij had zich dus nu wel vergist, maar gelukkig is het examen morgen, geen man over boord dus, maar ik had wel een kleine hartverzakking.

Ik zou bijna denken dat ie het erom doet

Neemt school het überhaupt een beetje serieus?

quote:

Op woensdag 25 mei 2016 06:53 schreef Vanyel het volgende:
Ik zou bijna denken dat ie het erom doet

Neemt school het überhaupt een beetje serieus?

zo serieus als school de vorige 4 jaren was, zo dramatisch vind ik het dit jaar.
een mentor waar ik eigenlijk geen vragen kan neerleggen omdat ik er nooit meer wat op terughoor, huiswerkbegeleiding waar ik alleen maar formulieren moet ondertekenen en ook niks meer van verneem.
de enige waar ik een redelijk goed gevoel bij heb, is de decaan.

Wat jammer dat ze hem dan in dit examenjaar weer zo laten zwemmen zeg maar
Je hebt het niet getroffen met mentor en huiswerkbegeleider...

quote:

Op dinsdag 24 mei 2016 17:32 schreef livelink het volgende:
Ticootje, alvast heel veel succes gewenst voor het gesprek morgen met school. Ik hoop dat het een goed gesprek zal worden!

Dank je.

quote:

Op woensdag 25 mei 2016 09:47 schreef Nijna het volgende:
Wat jammer dat ze hem dan in dit examenjaar weer zo laten zwemmen zeg maar
Je hebt het niet getroffen met mentor en huiswerkbegeleider...

ja het is zo'n groot verschil met de voorgaande jaren.
nou ja, het zit er bijna op en het grote wachten kan beginnen

quote:

Op woensdag 25 mei 2016 15:17 schreef lady-wrb het volgende:

nou ja, het zit er bijna op en het grote wachten kan beginnen

Succes met wachten...! Wat lijkt me dat zenuwslopend als het je kind betreft...

Tico, wil je een update geven over het gesprek? Ik ben erg benieuwd.

huh? ik had iets getypt...

Compleet kut.

Ik zie even geen oplossing meer...

De huidige school schetst een beeld dat Jen sowieso niet kan switchen van school, de andere school zou haar toch niet aannemen door gedrag. De oplossing volgens school blijft de kinderpsychiater, dat werkt namelijk ook heel goed bij een ander kind. Dat Jen al een traject van ongeveer 3 jaar achter de rug heeft van onderzoeken door orthopedagogen, psychologen, speltherapeuten, begeleiders enz hebben ze geen boodschap aan. Dat al die onderzoekers steeds zeggen dat de oplossing voor Jen niet bij medicatie ligt maar in behandelen en begeleiden daar ziet school geen heil in. (Het kost teveel energie en tijd)
Dus nu heb ik contactgegevens van een of ander bureau waar een psychiater werkt (waar naar mijn idee veel kinderen langs worden gestuurd) waar ze maar heen moet, daarbij hoort ook een volledig nieuw traject van onderzoeken, al schetst de docent een beeld dat het even langsgaan is en receptje ophalen is.... Dan gaan bij mij alle alarmbellen wel af.. Bovendien ga ik mijn kind gewoon geen medicatie geven omdat het ontbreekt aan de juiste begeleiding of mankracht op de groep of regelmaat en structuur op school.
Dat de school zich ook behoorlijk bemoeit met de opvang van Jen zint me ook niks. Ik vraag op de BSO hoe het gaat en de juf heeft dan de afspraak met de BSO dat ze even geen informatie moeten geven zodat ze een dossier kan opbouwen.

School zet me dus met de rug tegen de muur. Ik heb blijkbaar geen keuze. Ze proberen ervoor te zorgen dat ze geen overstap kan maken, zorgen nog net niet voor een afspraak bij een psychiater, zorgen ervoor dat de BSO geen eerlijk beeld communiceert. Ik weet nog niet goed of ik laaiend ben of verdrietig.

We gaan sowieso maar weer beginnen met de huisarts voor een verwijzing naar ggz, vanuit daar maar gewoon weer kijken.

daar was mn post.