Dat klopt, dus ik 'bof' wel dat ik het gewoon goed met mijn ouders kan vinden, al is het in mijn ogen niet normaal dat je je ouders als beste vriend kunt beschouwen, of in ieder geval verder bij geen leeftijdsgenoten kunt aankloppen.. Maar het missen van sociale en relationeel contact komt binnenkort zeker ter sprake in de ondersteuning die ik krijg. Deels ligt het probleem ook in niet accepteren van contacten binnen de ASS-wereld want er zijn meer ASS'ers in Nederland die sociaal er niet bijhoren, maar ik wil juist zo graag aansluiting vinden in de 'normale' wereld. Ik zou denk ik geen partner willen die ook ASS heeft, al zou dat de gedachtegang en communicatie wellicht goed doen.quote:Op zaterdag 12 maart 2016 21:58 schreef Molo het volgende:
Miasctook handig om op anderen dan je ouders in te zetten aangezien die ook een keer dood gaan en jij dan volgens mij niemand meer hebt.
klopt, hoef je niet ziek voor te zijn, maar dat was nou net waarop ik reageerde, dat iemand zei hoe kun je een gelukkige en gezonde relatie hebben als je dat zelf niet bent.quote:Op zaterdag 12 maart 2016 20:15 schreef Scary_Mary het volgende:
[..]
Daar hoef je niet alleen ziek voor te zijn natuurlijk. Overigens, ondanks dat je omgeving ook mee ziek kan zijn, ben je wel degene die die ziekte heeft en dat kan betekenen dat je geen pauze van kan nemen. Die eenzaamheid kan niemand wegnemen. Ook lotgenotencontact hoeft niet zaligmakend te zijn, want iedereen blijft shit weer anders. Zelfs al sta je wel nog zo ver open voor een ander, je kan nooit 100% bevatten hoe het voor een ander is.
[..]
Verschil zit 'm in samen willen zijn en niet meer eenzaam willen zijn, denk ik. Een partner hebben als je chronisch ziek bent, hoeft ook niet zaligmakend te zijn trouwens. Want zo een partner kan last hebben van je ziekte en daar kun je je weer schuldig en te kort schietend over voelen. Constateren dat ook iemand die zo dichtbij je staat niet snapt hoe het is en het niet zal kunnen begrijpen. Tel daar de machteloosheid die je zelf van zo een ziekte kan hebben en dan die van een geliefde er nog eens bij op. Ook dat kan knap eenzaam voelen.
Wat zeg ik, je hoeft er niet eens ziek voor te zijn, want eenzaamheid is een gevoel dat ook prima binnen een relatie kan gebeuren. Een gevoel wat niet gelijk staat aan het al dan niet hebben van een partner en daar dan ook niet altijd mee op te lossen valt.
[..]
Waarvan akte, zij het dat er ook een verschil zit tussen gewoon graag een partner willen en een (vooralsnog) afwezige ander verantwoordelijk houden voor je eenzaamheid enzo..
Ik heb vrij veel mensen die ik erg aardig vind en zij mij ook.quote:Op vrijdag 11 maart 2016 19:13 schreef Deezertje het volgende:
Op de kop af vrijdagavond. Onderweg naar huis tref ik alle stereotypen aan het eind van de week in het OV weer aan: studenten met koffers en vuile was richting huis, volwassenen uitpuffend en al bellend na een werkweek met hun geliefde dat ze er aan komen, mensen met koffers in vakantiestemming, groepjes avonturiers die lekker gaan backpacken, natuurlijk de verliefde koppeltjes die niet kunnen wachten tot ze thuis zijn en altijd op vrijdag veel mensen met een bosje bloemen... Ik heb ze allemaal weer gezien. Oh ja, en mezelf natuurlijk.
Maar ik kijk er steeds meer met een flinke brok in mijn keel naar. Na overstap op de bus kom ik een paar oude bekenden tegen inclusief aanhang, die zijn inmiddels ook al voorzien. Nog een extra dreun en teleurgesteld gevoel.
Op zulke momenten kan ik mij echt even alleen voelen, omdat ik week in week uit alleen door het leven moet zonder dat er iemand naar mij hunkert of uitkijkt. Iedere dag weer opstaan met het gevoel van 'zou dit dé week worden...?'
Hoe vaak ik ook denk 'zulke gedachten helpen niet betrap ik me er toch op een onoverkoombare brok in mijn keel te voelen.
Wanneer voel jíj je eenzaam?
Maar hoe is de verhouding nu dan? Heb je nieuwe vrienden? Of hebben ze ineens meer behoefte aan contact?quote:Op zaterdag 12 maart 2016 23:46 schreef Yiwei het volgende:
Eenzaam bij mensen die verlegen zijn, vooral i.c.m. introversie heb ik me jarenlang echt afschuwelijk gevoeld. Naarmate de leeftijd vordert, zijn ze nog stiller geworden. Bijna voor niks kon ik bij ze terecht; bij praten kijken ze alleen vaak (hooguit een paar woordjes), vaak afwijzingen/geen reactie bij uitnodigingen, wordt zelden tot nooit uitgenodigd. Wel vrienden = geen vrienden. Nu de verhouding in mijn vriendenkring is veranderd, gaat alles veel beter. Nu zijn er meer gemakkelijke praters dan stille verlegen mensen, meer extraverte dan introverte mensen.
Nu kan ik meer diverse activiteiten ondernemen, mensen uitnodigen en uitgenodigd worden. Voorheen gingen ze bijv. bijna nooit op uitnodigingen in. En uren gaan ze chatten, maar afspreken wouden ze niet. Of ze zeggen dat ze gaan bellen en doen dit vervolgens niet. Of iemands ouder die tegen mij zegt dat ik meer contact moet opnemen, terwijl het al een tijdje éénrichting verkeer was. Ik bedoel ''het is jouw dochter die mij en anderen niet wil spreken''
Op een gegeven moment geef je op en accepteer je gewoon dat er geen behoefte is aan jou, het gevoel dat je een gedeelte van jezelf hebt verloren. Ze waren de (school)vrienden in je tienerjaren, ze zouden op je bruiloft komen etc.
Klinkt eerder als borderline dan verlegen/introvert zijn.quote:Op zaterdag 12 maart 2016 23:46 schreef Yiwei het volgende:
Eenzaam bij mensen die verlegen zijn, vooral i.c.m. introversie heb ik me jarenlang echt afschuwelijk gevoeld. Naarmate de leeftijd vordert, zijn ze nog stiller geworden. Bijna voor niks kon ik bij ze terecht; bij praten kijken ze alleen vaak (hooguit een paar woordjes), vaak afwijzingen/geen reactie bij uitnodigingen, wordt zelden tot nooit uitgenodigd. Wel vrienden = geen vrienden. Nu de verhouding in mijn vriendenkring is veranderd, gaat alles veel beter. Nu zijn er meer gemakkelijke praters dan stille verlegen mensen, meer extraverte dan introverte mensen.
Nu kan ik meer diverse activiteiten ondernemen, mensen uitnodigen en uitgenodigd worden. Voorheen gingen ze bijv. bijna nooit op uitnodigingen in. En uren gaan ze chatten, maar afspreken wouden ze niet. Of ze zeggen dat ze gaan bellen en doen dit vervolgens niet. Of iemands ouder die tegen mij zegt dat ik meer contact moet opnemen, terwijl het al een tijdje éénrichting verkeer was. Ik bedoel ''het is jouw dochter die mij en anderen niet wil spreken''
Op een gegeven moment geef je op en accepteer je gewoon dat er geen behoefte is aan jou, het gevoel dat je een gedeelte van jezelf hebt verloren. Ze waren de (school)vrienden in je tienerjaren, ze zouden op je bruiloft komen etc.
Nieuwe vrienden zijn met de jaren gekomen, langzaam opgebouwd. Dus nog lange tijd misselijk gevoeld bij de vrienden die geen vrienden meer waren. Niet dat ik nu helemaal top voel, want na jarenlang ga je merken dat de ''nieuwe'' vrienden toch iets anders kunnen zijn. Of ze zijn gaan veranderen en/of jij gaat veranderen. Botsingen en frictie worden dan meer zichtbaar, dan zijn er ook momenten van eenzaamheid.quote:Op zaterdag 12 maart 2016 23:54 schreef Deezertje het volgende:
[..]
Maar hoe is de verhouding nu dan? Heb je nieuwe vrienden? Of hebben ze ineens meer behoefte aan contact?
Altijd al geweten dat ze muziek instrumenten bespelen, boeken lezen en TV kijken. Sommige mensen hebben gewoon minimale behoefte aan mede mensen. Dat ik regelmatig bel/sms/afspreek vind ik normaal, anderen kunnen het als storend ervaren. Op een gegeven moment accepteer je dat je hun nummer moet wissen.quote:Op zondag 13 maart 2016 00:02 schreef Bananenpap het volgende:
[..]
Klinkt eerder als borderline dan verlegen/introvert zijn.
En ben toch nooit alleenquote:Op zondag 13 maart 2016 00:36 schreef MrCookies het volgende:
Ben een heel naar mannetje dus logisch dat niet velen om mij heen blijven hangen voor lange tijd. Kan er nu eenmaal niets aan doen...
Weet ik, ik was soortige van sarcastisch...quote:Op zaterdag 12 maart 2016 21:57 schreef Deezertje het volgende:
[..]
Mijn 'ziekte' is ASS. Oftewel: sociaal wat moeilijker in de omgang (verlegen/bescheiden) en lastig nieuwe contacten aangaan, maar als ik ze eenmaal heb gaat 't wel goed/normaal. Vandaag trouwens alles behalve eenzaam gevoeld, samen met mijn vader op stap geweest en afgesloten met ergens wat eten. Ik zou alle activiteiten van vandaag ook prima in mijn eentje kunnen doen, maar dan waren ze minder leuk en we waren eigenlijk ook non-stop aan het praten en dat gaat een beetje lastig in je eentje; tegen wie moet ik alles zeggen? Random mensen op straat? Mezelf en dus gedachten?. Dus ja, soms is samen dingen ondernemen leuker wat je normaal minder snel doet in je uppie, en het kan nog leuker worden als je een relatie hebt met diegene want ik lig vanavond niet knuffelend en met een glaasje sap met mijn vader op de bank
Ik ook zoiets, maar dan wel echt helemaal zonder. Dus ook geen verblijf bij ouders, maar thuiszitten als een kluizenaar.quote:Op donderdag 17 maart 2016 00:03 schreef Lokasenna het volgende:
Ik ongeveer na 5 dagen zonder contact.
En whatsapp dan? FOK!?quote:Op donderdag 17 maart 2016 08:41 schreef DoubleDip het volgende:
[..]
Ik ook zoiets, maar dan wel echt helemaal zonder. Dus ook geen verblijf bij ouders, maar thuiszitten als een kluizenaar.
Whatsapp telt voor mij niet mee, ik heb vrijwel nooit hele gesprekken via Whatsapp.quote:
Zeer herkenbaar. Gisteren een uur gehangen op de bank van mijn huisgenoot en ik had meteen weer volle positieve energie voor een dag. Heel de dag staren naar zo'n word-document is gewoon echt niet goed.quote:Op donderdag 17 maart 2016 09:24 schreef Sarasi het volgende:
Heel snel. Ik ga ook bewust contact opzoeken als ik een hele dag met niemand gepraat heb (scriptie). Dan word ik helemaal blij van een gesprekje met een oudere man in een eettentje, of een grapje wat ik maak met een caissière ofzo. Ik word er blij van als andere mensen blij zijn, dus de UB is nogal een deprimerend krot voor mij.
Ja, het zo lang niet gesproken hebben dat het onnatuurlijk voelt wanneer je drie woorden moet zeggen tegen het kassameisje.quote:Op donderdag 17 maart 2016 08:41 schreef DoubleDip het volgende:
[..]
Ik ook zoiets, maar dan wel echt helemaal zonder. Dus ook geen verblijf bij ouders, maar thuiszitten als een kluizenaar.
Ik heb dat ook wel enigszins, ik ga vriendinnen bellen als ik echt niemand heb gezien voor een paar dagen. Maar meestal heb ik dat soort contact automatisch wel als ik thuis zit, dus dan valt het gevoel van eenzaamheid ook wel mee.quote:Op donderdag 17 maart 2016 09:24 schreef Sarasi het volgende:
Heel snel. Ik ga ook bewust contact opzoeken als ik een hele dag met niemand gepraat heb (scriptie). Dan word ik helemaal blij van een gesprekje met een oudere man in een eettentje, of een grapje wat ik maak met een caissière ofzo. Ik word er blij van als andere mensen blij zijn, dus de UB is nogal een deprimerend krot voor mij.
Dit soort mensenquote:Op zaterdag 19 maart 2016 20:27 schreef -Phineas- het volgende:
Hm ik voel me nu bijna nooit/ niet eenzaam. Ik heb er een gewoonte van gemaakt dat ik het alleen maar leuk vind als ik anderen gelukkig zie op foto's of op straat. Dan zie je tussen al die ellende op de wereld toch nog mensen die lief zijn voor elkaar. Jezelf vergelijken met die mensen doe ik nooit... Ik bedenk dan altijd van 'hé eigenlijk is het leven helemaal niet zo slecht en denk ik gelijk aan alle mensen die van mij houdenen wat ik nu allemaal wel niet heb...'
Dus ja ik zit gewoon heel lekker in mijn vel en denk alleen maar optimistisch. In het verleden alles behalve hoor... Maar ik ben ook heel goed geholpen door een hele wijze man. Was geen arts of psycholoog maar wist toch mijn ogen te openen op de meest miraculeuze wijze.
Wist je dat ik zelfs heel gelukkig werd toen ik mijn ex met een nieuwe vriendin zag. Jeetje wat een gevoel was dat om hem weer blij te zien. Word daarom hier weleens voor gek verklaardSommigen beweren dat ik mezelf voor de gek houd. Nouja
Heb trouwens ook mijn dipmomenten maar ik voel me nooit echt eenzaam meer.
Lekker geloofwaardig. Je hebt nog een week om iets te regelen maar je weet nu al dat je alleen bent. Kennelijk wil je liever ook gewoon alleen zijn.quote:Op zondag 20 maart 2016 13:01 schreef Deezertje het volgende:
Hoor net dat mijn ouders andere plannen hebben met Pasen dus ik ben beide dagen alleen. Broer geeft niks om Pasen dus komt waarschijnlijk ook niet. Normaal 2 dagen alleen doorbrengen geen probleem, maar het zijn toch feestdagen en om nou uitgebreid te gaan koken in mijn uppie en daarna in mijn uppie op te eten..heb al genoeg hangdagen dus zie best op tegen deze paasdagen.
Dat dus. Lekker jezelf wentelen in je eenzaamheid. Bij voorbaat al. Omdat Pasen, want dat zijn zo'n enorm belangrijke feestdagen. Vier de lente, desnoods bij de bouwmarkt.quote:Op zondag 20 maart 2016 13:09 schreef Xa1pt het volgende:
Lekker geloofwaardig. Je hebt nog een week om iets te regelen maar je weet nu al dat je alleen bent. Kennelijk wil je liever ook gewoon alleen zijn.
Supermarkt heeft hogere omzet met Pasen dan met Kerstmis? Verklaar je nader? En nee dat ze zelf plannen hebben is geen probleem, maar toch wordt je weer op je eenzaamheid gewezen als zelfs je eigen familie tijd anders besteed. Misschien boek ik nog wel snel een stedentripje naar Duitsland ofzo. Alleen zijn de meeste winkels dicht tijdens Pasenquote:Op zondag 20 maart 2016 13:16 schreef DoubleDip het volgende:
Het is maar Pasen hoor, geen kerstmis. Met kerst alleen zijn is kut ja, maar pasen? Ik ken echt niemand die daar iets mee doet. En anders ga je toch gewoon naar de kerk? Wie weet kom je iemand tegen? (ja dat kan ook als je niet gelovig bent)
Overigens vind ik het best normaal dat je ouders hun eigen leven hebben en jij het jouwe. Ze zijn er niet om jou te vermaken, dat moet je zelf doen.
Het verschil tussen kerst en Pasen niet snappen.quote:Op zondag 20 maart 2016 13:22 schreef Deezertje het volgende:
[..]
Supermarkt heeft hogere omzet met Pasen dan met Kerstmis? Verklaar je nader? En nee dat ze zelf plannen hebben is geen probleem, maar toch wordt je weer op je eenzaamheid gewezen als zelfs je eigen familie tijd anders besteed. Misschien boek ik nog wel snel een stedentripje naar Duitsland ofzo. Alleen zijn de meeste winkels dicht tijdens Pasen
Mghi, ik heb ook ongegeneerd een appje naar mijn ouders gestuurd hoorquote:Op zondag 20 maart 2016 13:16 schreef DoubleDip het volgende:
Overigens vind ik het best normaal dat je ouders hun eigen leven hebben en jij het jouwe. Ze zijn er niet om jou te vermaken, dat moet je zelf doen.
Boehoehoe. Ze doen andere dingen, is niet erg, maar daardoor word ik wel op mijn eenzaamheid gewezen. Get a grip. Neem eindelijk eens het heft in handen in plaats van in de passagiersstoel te zitten janken om je zelf gebouwde en in stand gehouden eenzaamheid.quote:Op zondag 20 maart 2016 13:22 schreef Deezertje het volgende:
Supermarkt heeft hogere omzet met Pasen dan met Kerstmis? Verklaar je nader? En nee dat ze zelf plannen hebben is geen probleem, maar toch wordt je weer op je eenzaamheid gewezen als zelfs je eigen familie tijd anders besteed. Misschien boek ik nog wel snel een stedentripje naar Duitsland ofzo. Alleen zijn de meeste winkels dicht tijdens Pasen
Heb jij meer ideeën dan een stedentripje boeken? Als ik een vriendin had kon ik met haar wat ondernemen of iig eten. Nu dus letterlijk mezelf vermaken.quote:Op zondag 20 maart 2016 13:26 schreef Copycat het volgende:
[..]
Boehoehoe. Ze doen andere dingen, is niet erg, maar daardoor word ik wel op mijn eenzaamheid gewezen. Get a grip. Neem eindelijk eens het heft in handen in plaats van in de passagiersstoel te zitten janken om je zelf gebouwde en in stand gehouden eenzaamheid.
Dat kost ook geld hè.quote:Op zondag 20 maart 2016 13:22 schreef Deezertje het volgende:
Misschien boek ik nog wel snel een stedentripje naar Duitsland ofzo.
Zoek een hobby.quote:Op zondag 20 maart 2016 13:28 schreef Deezertje het volgende:
[..]
Heb jij meer ideeën dan een stedentripje boeken? Als ik een vriendin had kon ik met haar wat ondernemen of iig eten. Nu dus letterlijk mezelf vermaken.
Ga vrijwilligerswerk doen.quote:Op zondag 20 maart 2016 13:28 schreef Deezertje het volgende:
[..]
Heb jij meer ideeën dan een stedentripje boeken? Als ik een vriendin had kon ik met haar wat ondernemen of iig eten. Nu dus letterlijk mezelf vermaken.
Weet ik. Maar andere uiterste zijn dus twee hangdagen met als uitschieter zelf eten maken en opeten (normaal ook maar met feestdagen voelt dat toch extra eenzaam)quote:
quote:Op zondag 20 maart 2016 13:33 schreef Deezertje het volgende:
[..]
Weet ik. Maar andere uiterste zijn dus twee hangdagen met als uitschieter zelf eten maken en opeten (normaal ook maar met feestdagen voelt dat toch extra eenzaam)
Wat is er mis met jezelf vermaken?quote:Op zondag 20 maart 2016 13:28 schreef Deezertje het volgende:
[..]
Heb jij meer ideeën dan een stedentripje boeken? Als ik een vriendin had kon ik met haar wat ondernemen of iig eten. Nu dus letterlijk mezelf vermaken.
Nee hoor, maar ik had gerekend op twee normale paasdagen maar dat gaat nu dus niet door en geeft mij een eenzaam gevoel. Gelukkig een week om wat te bedenken.quote:Op zondag 20 maart 2016 13:34 schreef habitue het volgende:
Deezertje, moet echt elk topic weer over jou gaan?
Als je een paar maanden geleden onze tips serieus had genomen, had je nu in ieder geval een paar vrienden met wie je gezellig kon samen ontbijten met de Pasen. Helaas heb jij ervoor gekozen om een paar maanden lang in een foetushouding te liggen en te huilen over hoe eenzaam en alleen je bent.quote:Op zondag 20 maart 2016 13:28 schreef Deezertje het volgende:
[..]
Heb jij meer ideeën dan een stedentripje boeken? Als ik een vriendin had kon ik met haar wat ondernemen of iig eten. Nu dus letterlijk mezelf vermaken.
Vervang die maanden maar voor jaren....quote:Op zondag 20 maart 2016 13:40 schreef Etsu het volgende:
[..]
Als je een paar maanden geleden onze tips serieus had genomen, had je nu in ieder geval een paar vrienden met wie je gezellig kon samen ontbijten met de Pasen. Helaas heb jij ervoor gekozen om een paar maanden lang in een foetushouding te liggen en te huilen over hoe eenzaam en alleen je bent.
Eigen schuld, dikke bult. Probeer volgend jaar nog eens.
Ik kijk films en series en lees af en toe een boek om de dagen te vullen naast de verplichte dingen.quote:Op zondag 20 maart 2016 13:39 schreef ElDinosaur het volgende:
[..]
Nee dat doe je niet. Iedere dag zit je te zwelgen in zelfmedelijden, dat is iets heel anders.
En dan loop je eenzaam in een vreemde stad ... denk je dat jij je daar beter bij gaat voelen?quote:Op zondag 20 maart 2016 13:28 schreef Deezertje het volgende:
Heb jij meer ideeën dan een stedentripje boeken? Als ik een vriendin had kon ik met haar wat ondernemen of iig eten. Nu dus letterlijk mezelf vermaken.
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |