Jij verdient ook een dikke , ik denk ook nog heel vaak aan julliequote:Op zaterdag 19 november 2016 22:33 schreef L-E het volgende:
Och lieve Lingue, ik herken alles, en ik denk met grote regelmaat aan jou en je dochter. Maar het blijft een heel eenzaam verdriet, dikke knuffel vanuit hier.
Of ze durven er niet over te beginnen. Ik heb een collega, ongeveer 2 jaar geleden bleek zijn kindje niet meer in leven bij de 20-wekenecho. Ik denk er best vaak aan, maar begin er vrijwel nooit over, want hoe pak je dat aan zonder dat het meteen heel beladen of ongemakkelijk wordt?quote:Op zaterdag 19 november 2016 22:22 schreef Lingue het volgende:
Mensen denken er niet meer aan, vragen er niet naar.
Ik kan me ergens wel voorstellen dat het moeilijk is bij bv een collega (hoewel ik juist eerder te veel praat/vraag dan te weinig) maar ik kan me niet voorstellen dat je als broer/zus een kindje krijgt en dan niet vraagt aan je zus of het gaat/of ze het moeilijk vindt. Ik zou de hele zwangerschap alleen maar denken "hoe voelt Lingue zich nu"quote:Op zaterdag 19 november 2016 23:05 schreef ViviRAWRS het volgende:
Lingue
[..]
Of ze durven er niet over te beginnen. Ik heb een collega, ongeveer 2 jaar geleden bleek zijn kindje niet meer in leven bij de 20-wekenecho. Ik denk er best vaak aan, maar begin er vrijwel nooit over, want hoe pak je dat aan zonder dat het meteen heel beladen of ongemakkelijk wordt?
Het mag best beladen zijn, elke ouder van een overleden kindje is zich bewust van hoe ingewikkeld de andere partij dat gesprek vindt. Vraag hoe het gaat sindsdien ,of vraag 'Jullie zijn toch een kindje verloren?' en dan komt er echt redelijk vanzelf een gesprek op gang. Ik ben echt dolgelukkig als mensen ernaar vragen, het is fijn om die ruimte te krijgen en net zo fijn dat iemand de moeite neemt uit zijn comfortzone te komen om mij troost te biedenquote:Op zaterdag 19 november 2016 23:05 schreef ViviRAWRS het volgende:
Lingue
[..]
Of ze durven er niet over te beginnen. Ik heb een collega, ongeveer 2 jaar geleden bleek zijn kindje niet meer in leven bij de 20-wekenecho. Ik denk er best vaak aan, maar begin er vrijwel nooit over, want hoe pak je dat aan zonder dat het meteen heel beladen of ongemakkelijk wordt?
Het is zo jammer dat er nog steeds een soort taboe op rust lijkt wel, om er over te praten. Vroeger werd het natuurlijk weggestopt, verzwegen, en het lijkt wel alsof dat een soort van is blijven hangen ofzoquote:Op zaterdag 19 november 2016 23:25 schreef L-E het volgende:
[..]
Het mag best beladen zijn, elke ouder van een overleden kindje is zich bewust van hoe ingewikkeld de andere partij dat gesprek vindt. Vraag hoe het gaat sindsdien ,of vraag 'Jullie zijn toch een kindje verloren?' en dan komt er echt redelijk vanzelf een gesprek op gang. Ik ben echt dolgelukkig als mensen ernaar vragen, het is fijn om die ruimte te krijgen en net zo fijn dat iemand de moeite neemt uit zijn comfortzone te komen om mij troost te bieden
Wat rot voor je dat zelfs familie er niet naar vraagt. Kan je er zelf over te beginnen tegen ze? Ik kan tal van redenen verzinnen waarom je dat niet doet hoor... Van teveel verdriet tot te weinig energie tot niet de juiste verhoudingen... Maar het zou fijn zijn als het een keer opengebroken wordt. Het lijkt me zo eenzaam voor je, omdat je het al ook niet kan delen met de vader. (toch?)quote:Op zaterdag 19 november 2016 23:01 schreef Lingue het volgende:
Dankjewel allemaal . Het is zo enorm eenzaam als je op dit eilandje terecht bent gekomen. En het doet met vlagen zo intens veel verdriet. Zeker als de confrontaties zo enorm groot zijn met specifieke data, bijzondere gebeurtenissen en nu met mijn neefje en als je het helemaal alleen moet blijven verwerken dit verdriet.
Lieve L-E Ik denk ook veel aan jullie!
Precies dit. Je kunt daarbij ook nog gewoon zelf je kwetsbaar opstellen dat je het lastig vindt maar dat je vaak aan ze denkt en graag wil weten hoe het met ze gaat.quote:Op zaterdag 19 november 2016 23:25 schreef L-E het volgende:
[..]
Het mag best beladen zijn, elke ouder van een overleden kindje is zich bewust van hoe ingewikkeld de andere partij dat gesprek vindt. Vraag hoe het gaat sindsdien ,of vraag 'Jullie zijn toch een kindje verloren?' en dan komt er echt redelijk vanzelf een gesprek op gang. Ik ben echt dolgelukkig als mensen ernaar vragen, het is fijn om die ruimte te krijgen en net zo fijn dat iemand de moeite neemt uit zijn comfortzone te komen om mij troost te bieden
Ik kan daar met mijn hoofd ook niet bij. En dat maakt het verdriet misschien wel groter.quote:Op zaterdag 19 november 2016 23:14 schreef tombolafan het volgende:
[..]
Ik kan me ergens wel voorstellen dat het moeilijk is bij bv een collega (hoewel ik juist eerder te veel praat/vraag dan te weinig) maar ik kan me niet voorstellen dat je als broer/zus een kindje krijgt en dan niet vraagt aan je zus of het gaat/of ze het moeilijk vindt. Ik zou de hele zwangerschap alleen maar denken "hoe voelt Lingue zich nu"
Ik snap dat het daardoor alleen maar erger wordt/voelt... Heel naar dat je eigen familie je zó niet zietquote:Op zondag 20 november 2016 09:40 schreef Lingue het volgende:
[..]
Ik kan daar met mijn hoofd ook niet bij. En dat maakt het verdriet misschien wel groter.
Mijn schoonzus heeft wel eens aangegeven dat ze blij was dat ze niet rond mijn uitgerekende datum was uitgerekend. En achteraf zei ze nog wel dat ze het voor mij fijn vond dat ze een zoontje hebben gekregen ipv dochter.
Ik weet dat zij de enige is die er aan denkt en heel soms naar vraagt.
Maar verder niemand in mijn familie en snappen ze je niet als je lontje korter is dan normaal. Ze zijn mij niet eens kwijt als ik een half uurtje boven ben en daar mijn verdriet laat gaan om alles.
Lingue, ik heb zelf ervaring met een dergelijk groot verdriet in mijn familie. Mijn broer en schoonzus hebben twee kinderen verloren: een zoon een week na de geboorte, en een dochter bij 2,5 jaar. Ze hebben verder nog drie kinderen met wie het goed gaat. Het is bij ons thuis ook geen gespreksonderwerp dat heel vaak ter sprake komt of gemakkelijk als het huis bijvoorbeeld vol zit tijdens een verjaardag. Er zijn sindsdien nog veel kinderen geboren in de familie, ook in hun eigen gezin. Toen ik zelf kinderen kreeg, wist ik ook niet goed in hoeverre dat voor hen nog pijnlijk zou zijn. Ze zeiden toen van niet, ze waren heel dankbaar en blij bij een gezond kind voor mij. Ze gaan heel anders met zaken om (ze zijn zeer gelovig) dan ik en het is soms echt lastig aan te voelen hoe zij het verwerken en wat zij nodig hebben. Ik heb daar, zeker toen ik nog kinderloos was, me ook ontzettend onhandig bij gevoeld. Je hebt gewoon geen idee hoe het voor de ander is. Heel erg veel onmacht dus.quote:Op zondag 20 november 2016 09:40 schreef Lingue het volgende:
[..]
Ik kan daar met mijn hoofd ook niet bij. En dat maakt het verdriet misschien wel groter.
Mijn schoonzus heeft wel eens aangegeven dat ze blij was dat ze niet rond mijn uitgerekende datum was uitgerekend. En achteraf zei ze nog wel dat ze het voor mij fijn vond dat ze een zoontje hebben gekregen ipv dochter.
Ik weet dat zij de enige is die er aan denkt en heel soms naar vraagt.
Maar verder niemand in mijn familie en snappen ze je niet als je lontje korter is dan normaal. Ze zijn mij niet eens kwijt als ik een half uurtje boven ben en daar mijn verdriet laat gaan om alles.
Dankjewel voor je uitgebreide reactie.quote:Op zondag 20 november 2016 12:27 schreef Franny_G het volgende:
[..]
Lingue, ik heb zelf ervaring met een dergelijk groot verdriet in mijn familie. Mijn broer en schoonzus hebben twee kinderen verloren: een zoon een week na de geboorte, en een dochter bij 2,5 jaar. Ze hebben verder nog drie kinderen met wie het goed gaat. Het is bij ons thuis ook geen gespreksonderwerp dat heel vaak ter sprake komt of gemakkelijk als het huis bijvoorbeeld vol zit tijdens een verjaardag. Er zijn sindsdien nog veel kinderen geboren in de familie, ook in hun eigen gezin. Toen ik zelf kinderen kreeg, wist ik ook niet goed in hoeverre dat voor hen nog pijnlijk zou zijn. Ze zeiden toen van niet, ze waren heel dankbaar en blij bij een gezond kind voor mij. Ze gaan heel anders met zaken om (ze zijn zeer gelovig) dan ik en het is soms echt lastig aan te voelen hoe zij het verwerken en wat zij nodig hebben. Ik heb daar, zeker toen ik nog kinderloos was, me ook ontzettend onhandig bij gevoeld. Je hebt gewoon geen idee hoe het voor de ander is. Heel erg veel onmacht dus.
Ik denk dat het wel heel moedig zou zijn als je, na zo'n moment van je terugtrekken en niet gemist worden, dat zelf ook zou vertellen aan je familie. Want wachten tot de ander aan je vraagt of er wat is, kan heel eenzaam zijn en oneindig duren. Misschien is het wel teveel gevraagd nu, maar ik weet zelf hoe bevrijdend het voor mij was toen ik een keer eerlijk was tegen een groepje mensen 'het gaat eigenlijk helemaal niet' en hoe fijn de reacties toen waren. Ik was ook altijd zo van me maar terugtrekken en eenzaam voelen. Mensen zien het soms gewoon echt niet, niet omdat ze niet om je geven, maar omdat ze zo met zichzelf bezig zijn en met andere zaken. Heel lullig, maar zo is het vaak.
Dankjewel voor dit bericht! Ik denk, met wat je zo beschrijft, dat we idd heel veel overeenkomsten hebben hierin. En ik begrijp je helaas dan ook maar al te goed.quote:Op zondag 20 november 2016 22:02 schreef L-E het volgende:
Lingue, wij komen uit eenzelfde soort familie. Er is letterlijk tegen mij gezegd 'Laten we het er maar niet over hebben', terwijl ik nog op de IC lag met mijn dode meisje naast me in een wiegje. Onbegrijpelijk, maar ook veelzeggend. De eerste keer dat wij weer 'in het openbaar' verschenen na de dood van Elva was een familiebarbecue begin mei, twee weken na haar dood. Er is door niemand met een woord gesproken over Elva (stiekem verwachtte ik minstens wel een 'hoe gaat het?'), dat brak me echt compleet en ik deed wat jij ook deed: me opsluiten op het toilet en daar flink janken. Toen heeft mijn man ingegrepen en me mee naar huis genomen.
Met een deel van de mensen die toen in ons leven waren is geen contact meer nu, dat is een bewuste keuze vanuit ons. Ik heb alle begrip voor hoe lastig het voor mensen kan zijn, maar ik vind niet dat hun ongemakkelijkheid zwaarder weegt dan het feit dat wij een kind zijn verloren en soms gewoon door een regelrechte nachtmerrie gaan. Je mag het moeilijk vinden, maar je mag dat niet gebruiken als excuus om er niet voor ons te zijn. Doe je dat wel, dan liggen je prioriteiten wellicht niet dusdanig bij ons welzijn zoals wij dat graag zouden zien. Ik ben niet (meer) boos op die mensen (het gaat om heel nabije familie: mijn broers & aanhang) maar dat is best een langzaam en ook zwaar proces geweest: mensen vergeven om wie ze zijn, mensen vergeven dat ze beperkingen hebben, maar ook jezelf vergeven dat je daar consequenties aan verbindt. Het is oke om grenzen te hebben, het is oke om het niet te willen accepteren als mensen over die grenzen heen gaan. Je verdient het om gedragen te worden als je een kind verliest, sterker nog: je hebt het keihard nodig. En echt niet alleen de eerste twee maanden.
De wereld draait door. Soms vind ik dat pijnlijk, maar meestal ben ik er blij om. Het maakt dat ik verder kan kijken dan dit verlies, verder dan deze pijn, en het maakt dat we Elva op een heel natuurlijke manier weten te integreren in ons leven, het leven dat nu verder gaat met haar als ons jongste kind. Als de wereld 24/7 bezig zou zijn met hoe afschuwelijk dit allemaal is, zou ik niet weten waar ik nu zou staan. Dus ik ben de mensen die 'gewoon' verder leven ook wel dankbaar, zij maken dat mijn rouwende horizon verbreed wordt Maar ik moet me er echt toe zetten om af en toe aan mensen die dichtbij me staan te vertellen hoe zwaar het soms is, want ik sta soms erg in de WatIsHetLevenGeweldig!!-modus - die overigens heel oprecht is - maar als ik dan in foetushouding lig te huilen vergeet ik dat te delen met ze waardoor er wel een wat eenzijdig beeld ontstaat van die geweldige sterke L-E die alles Zo Goed Draagt.
Lieve Lingue, vanavond brand ik een extra kaarsje voor je dochter, ik hoop dat je me via welke weg dan ook weet te vinden als ik meer voor je kan doen
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
quote:Op dinsdag 22 november 2016 17:31 schreef Cygne het volgende:
Ach lieve Lingue en L-E. Ik vind het zo naar van jullie families. Juist wanneer je hen zo hard nodig hebt.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.And if I could choose the world around me, the world I'd choose would all revolve 'round you
12/07/2009 om 12:07 kwam de zon op, om nooit meer onder te gaan....
En sinds 23/06/2015 staan er 2 zonnen aan onze hemel!
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
quote:Op zondag 4 december 2016 14:44 schreef Fuchsia_roze het volgende:SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
[ Bericht 0% gewijzigd door Malteser op 04-12-2016 17:57:07 ]
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Everything will be fine in the end. If it's not fine, it's not the end
quote:Op zondag 4 december 2016 14:25 schreef Malteser het volgende:SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
quote:Op zondag 4 december 2016 14:25 schreef Malteser het volgende:SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Ook voor Fuchsia nog een
quote:Op dinsdag 6 december 2016 16:45 schreef Fuchsia_roze het volgende:
Thanx Gevalletje!
Hoe gaat het nu Malteser?
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
quote:Op dinsdag 6 december 2016 20:54 schreef Malteser het volgende:
[..]SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Everything will be fine in the end. If it's not fine, it's not the end
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
quote:
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Er is maar een ding wat telt, dat ben jij! Alle andere factoren zijn ondergeschikt. Als jij voelt dat je graag wilt gaan en de afleiding goed kunt gebruiken, ga je. In alle andere gevallen kies je ervoor niet te gaan, ook al is het einde jaar/dreumes ziek geweest/trein gestrand. Er is voor zoiets geen protocol, iedereen verwerkt het op zijn/haar eigen manier.quote:Op dinsdag 13 december 2016 14:13 schreef twist02 het volgende:
Ik ben me alvast maar een beetje aan het inlezen, zodat ik in elk geval weet wat de opties inhouden en wat eventuele voor- en nadelen zijn.
Ik neig eigenlijk naar een curettage als ik het zo lees; het argument om mijn lijf het 'zelf' te laten doen of zo natuurlijk mogelijk doet mij niet zoveel als ik eerlijk ben. Het idee om het -hopelijk- snel en in één keer achter de rug te hebben spreekt me meer aan...
Iets anders: vandaag was ik gelukkig al vrij, maar hoe verstandig / reëel is het dat ik morgen en overmorgen 'gewoon' ga werken?
Dat zijn m'n laatste 2 dagen voordat ik 2,5 week vakantie heb. De afgelopen 2 weken waren sowieso nogal rommelig op m'n werk (man ziek, trein gestrand, dreumes ziek, etc.), dus ergens wil ik het jaar 'netjes' afsluiten. Plus ik hoop dat het wat afleiding biedt.
Nadeel is alleen wel dat ik zo'n 1,5u reistijd heb, wat natuurlijk zwaar klote is als het dan toch opeens vanzelf begint...
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |