Ik ben na tijdje afwezig geweest te zijn weer begonnen op de betoncentrale.
Nu ben ik thuis wel wezen klussen maar voordat ik daarvoor vrij nam is er wel iets dat door mijn hoofd bleef spoken.
Wij hebben op de betoncentrale namelijk Richard.
Richard is in de Dertig en Homo.
Nu hebben wij op de betoncentrale geen hekel aan homo's en er heerst zeer zeker ook geen pestklimaat, maar Richard is bij ons toch wel een beetje moeilijk geval.
Hij ontkent het namelijk en dan vooral tegen zichzelf, wat er in resulteert dat ie zich altijd en overal onmogelijk profileert in de omgang.
Hij heeft altijd een enorme geldingsdrang en een grote bek en alles en iedereen moet het ontgelden, vooral de nieuwelingen en uitzendkrachten.
Ze kunnen nooit iets goed bij hem doen, ze worden vernederd en uitgescholden en krijgen van hem alle rotklusjes toegewezen.
Vaak komen wij dan tussenbeide en hebben hem al vaker op dat gedrag van hem aangesproken.
Hij blijft echter glashard ontkennen dat ie homo is maar dat laat geen twijfel aangezien hij al menig maal verliefd is geworden op een nieuwe collega en daar liep ie duidelijk van over, het kwam ook eens voor dat ie een gozer prive lastig ging vallen door de telefoon en dat werd hem niet in dank afgenomen.
Om hem een keer een poets te bakken besloot ik een anonieme brief naar hem te sturen uit naam van een anonieme aanbidder om hem zo uit zijn tent te lokken en een poepie te laten ruiken.
Zo gezegd zo gedaan.
Ik heb hem een brief geschreven waarin ik mijn ''liefde'' voor hem betuigde, verteld dat ik al jaren naar hem verlangde en dat het erg veel voor me zou betekenen als hij hierop een reactie zou geven via mijn postbusnummer.
Deze brief heb ik vervolgens bespoten met mijn aftershave voor een ''romantisch'' tintje.
De bedoeling van dit alles was dan uiteraard dat ik zijn reactie dan op de werkvloer openbaar zou maken en dan voor altijd en eeuwig een einde zou maken aan zijn schijnheilige gedoe.
Niet om hem te pesten of te discrimineren, maar om zijn onmogelijke gedrag een halt toe te roepen!
Het liep echter helemaal anders...
In de tussentijd dat ik afwezig was en thuis aan het klussen was Richard ondertussen zelf uit eigen beweging tot de conclusie gekomen dat het zo langer geen volhouden was en had besloten om eerlijk te zijn tegen zichzelf en zijn omgeving en de knoop voorgoed door te hakken.
Hij was in mijn klusvakantie uit de kast gekomen en werd hierdoor alom bejubeld en geprezen.
Ook had hij tot zijn eigen grote opluchting aangegeven zich bevrijd te voelen en zijn gedrag voortaan te veranderen, hetgeen ie vaar verluid ook gedaan heeft.
Enige tijd later nadat dit alles geschied is ontvangt ie mijn brief...
Omdat ik van dit alles natuurlijk niks wist had ik er ook niet op gerekend dat die brief bekend zou worden.
Omdat ie nu echter niks meer te verbergen had nam ie hem mee de werkvloer op om door iedereen te laten lezen.
Waaronder ook aan de jongens van mijn ploeg in Hal 1, deze kennen mijn handschrift als geen ander en herkenden ook mijn aftershave.
Het werd al vrij snel bekend dat ik dus de anonieme briefschrijver was.
Resultaat: Ik werd bij mijn terugkeer aan alle kanten vreemd aangekeken en aangesproken.
Zowel door het personeel op de werkvloer als het hoger management.
Men had het nooit van mij gedacht maar wenst mij sterkte, ook vinden ze het rot voor me dat Richard had besloten om mij af te wijzen omdat ik zijn type niet ben.
Als troost heeft ie me wel twee kaartjes gegeven voor een musical, iets waar ie zelf veel van houd maar tijdens zijn periode als ''hetero'' nooit heeft durven toe te geven...
Klacht:Mijn vriendin vond de kaartjes geweldig en kan niet wachten om naar ''The Bodyguard'' te gaan, en ik heb een ongelooflijke teringhekel aan musicals!
En de jongens van de betoncentrale gedragen zich nu ondanks hun ''begrip'' ontwijkend jegens mij in de gezamenlijke doucheruimte...
[ Bericht 0% gewijzigd door Werkman op 04-03-2016 19:20:18 ]