Vertrouw jij hulpverleners?

quote:

Op donderdag 3 maart 2016 18:07 schreef -Strawberry- het volgende:

[..]

Jij hebt dus nog nooit met een psycholoog gepraat.

Nee maar hij wel met mij

En ho maar weer.

quote:

Op dinsdag 1 maart 2016 19:12 schreef Baas_bas het volgende:

[..]

Ik vind ze gewoon idioten. Denken even aan de hand van een gesprekje je te kunnen vertellen wat je nodig hebt. Het is meer iets voor vrouwen die even iemand nodig hebben om tegen te praten of voor echte gekken en dan bedoel ik keiharde schitzo's en zo. Niet iemand met een dipje

Gast. Ga in je huiskamertje zitten.. Dit is echt belachelijk en sexistisch. Geen wonder dat je zo hard faalt in tinder.

quote:

Op donderdag 3 maart 2016 19:15 schreef Jhovall het volgende:

[..]

Gast. Ga in je huiskamertje zitten.. Dit is echt belachelijk en sexistisch. Geen wonder dat je zo hard faalt in tinder.

maar in het echt ben ik nooit seksistisch hoor. in ieder geval niet merkbaar

quote:

Op vrijdag 4 maart 2016 16:49 schreef Baas_bas het volgende:

[..]



maar in het echt ben ik nooit seksistisch hoor. in ieder geval niet merkbaar

Oh nee maar dan...

Ben je nog steeds seksistisch, alleen verberg je het.

quote:

Op vrijdag 4 maart 2016 17:33 schreef -Strawberry- het volgende:

[..]

Oh nee maar dan...

Ben je nog steeds seksistisch, alleen verberg je het.

Een beetje seksistisch zijn is wel ok, vinden vrouwen leuk ook al zeggen ze wel van niet

quote:

Op vrijdag 4 maart 2016 17:34 schreef Baas_bas het volgende:

[..]

Een beetje seksistisch zijn is wel ok, vinden vrouwen leuk ook al zeggen ze wel van niet

Generaliseren en denken voor anderen, zoals een echte seksist betaamt.

Maar ja, off-topic en zo.

quote:

Op vrijdag 4 maart 2016 17:46 schreef -Strawberry- het volgende:

[..]

Generaliseren en denken voor anderen, zoals een echte seksist betaamt.

Maar ja, off-topic en zo.

De meeste vrouwen hebben nou eenmaal iemand nodig die voor ze denkt

Sommige, er zijn hulpverleners die echt compassie hebben en betrokken zijn met wie ze ''behandelen''.. maar bij sommige dacht ik o waarom doe je dit, je hebt er totaal geen affiniteit voor

Ben van mening dat een goede hulpverlener zich in ieder mens van alle lagen van de maatschappij kan inleven en ook aanvoelt en begrijpt wat ieder persoon nodig zou hebben en levelt. En ik persoonlijk vond het vaak snobs. Dat ze zich beter voelde dan jou, zoiets merk je gewoon. Maarja persoonlijke mening.

quote:

Op zondag 28 februari 2016 19:35 schreef Catch22- het volgende:
Mijn gevoel is altijd dat gekkies gaan lopen janken over behandelaars als ze hun zin niet krijgen.

En dit is waar je als psychiatrisch patient altijd tegen moet opboksen. De hulpverleners, psychiaters en psychologen hebben in eerste instantie gelijk, want zij hebben ervoor geleerd. En de patienten hebben in eerste instantie ongelijk wanneer ze het niet eens zijn met hun hulpverleners, want zij hebben een psychische stoornis.

Echter is het zo dat psychologen etc geen alwetende wezens zijn en ook fouten maken. En psychiatrische zijn misschien gek, maar zeker niet altijd achterlijk en het is ook niet altijd het geval dat ze geen zelfreflectie hebben.

quote:

Op vrijdag 4 maart 2016 17:46 schreef -Strawberry- het volgende:

[..]

Generaliseren en denken voor anderen, zoals een echte seksist betaamt.

Maar ja, off-topic en zo.

Ach dat geldt wel voor meer mensen.

quote:

Op vrijdag 4 maart 2016 20:04 schreef LLgetikt het volgende:
Sommige, er zijn hulpverleners die echt compassie hebben en betrokken zijn met wie ze ''behandelen''.. maar bij sommige dacht ik o waarom doe je dit, je hebt er totaal geen affiniteit voor

Ben van mening dat een goede hulpverlener zich in ieder mens van alle lagen van de maatschappij kan inleven en ook aanvoelt en begrijpt wat ieder persoon nodig zou hebben en levelt. En ik persoonlijk vond het vaak snobs. Dat ze zich beter voelde dan jou, zoiets merk je gewoon. Maarja persoonlijke mening.

Het klinkt misschien heel flauw, maar ik denk dat wat jij zegt niet realistisch is. Mensen hebben nu eenmaal wel altijd soms een goede klik met iemand en een slechte band met een ander iemand. Daar doe je niet veel aan. In een hulpverleners-client relatie wordt het dan tijd om iemand anders op te zoeken.

Nee, ik heb geen vertrouwen in de psychische hulpverlening. Ben er een paar keer mee in aanraking gekomen kan niet anders concluderen dan dat ze me destijds van de regen in de drup hebben geholpen.

Alles moet tegenwoordig goedkoper, behandelaren besteden meer tijd aan rapporteren en "diagnosticeren" van twijfelachtige stoornissen dan aan de patiënt als individu. Er wordt veel te snel met medicatie gesmeten omdat er in de gespannen situatie waarin zich de zorg zich bevindt (zowel de psychische als de somatische) geen ruimte is om echt naar de onderliggende problemen te kijken. Ik kan er met mijn kop ook niet bij dat er in Nederland meer dan een miljoen mensen aan de antidepressiva zitten zonder dat in de maatschappij alle alarmbellen gaan rinkelen.

Ik kan me wat de hulpverlening betreft erg vinden in wat Paul Verhaeghe beschrijft in zijn boek "Het einde van de psychotherapie" :

Zie:

[ Bericht 0% gewijzigd door DaneV op 05-03-2016 00:53:39 ]

quote:

Op zaterdag 5 maart 2016 00:31 schreef jaha het volgende:

[..]

Het klinkt misschien heel flauw, maar ik denk dat wat jij zegt niet realistisch is. Mensen hebben nu eenmaal wel altijd soms een goede klik met iemand en een slechte band met een ander iemand. Daar doe je niet veel aan. In een hulpverleners-client relatie wordt het dan tijd om iemand anders op te zoeken.

Dat mag je vinden. Zoals ik zei, me persoonlijke mening.Het is al een hele stap om in zo'n traject te stappen van hulpverlening etc.(bijv. uit zichzelf) en als er dan iemand zit die er totaal geen feeling voor heeft om met mensen om te kunnen gaan of autoritair denigrerend beter voelt vind ik dat een probleem. Want dat schrikt af. Maar ok miss ga ik voorbij aan het punt. Het is gewoon ook zo dat iemand bijv. psycholoog of iets dergelijks is wil niet zeggen dat ie goed in zijn werk is.

quote:

Op zaterdag 5 maart 2016 00:31 schreef jaha het volgende:

[..]

Het klinkt misschien heel flauw, maar ik denk dat wat jij zegt niet realistisch is. Mensen hebben nu eenmaal wel altijd soms een goede klik met iemand en een slechte band met een ander iemand. Daar doe je niet veel aan. In een hulpverleners-client relatie wordt het dan tijd om iemand anders op te zoeken.

Maar wat als je de kracht daar niet meer voor hebt? Ik heb het niet over mezelf maar iemand die al heeeeel lang met hulpverleners te maken heeft waar gewoon niks uit gekomen is. Als jong kind al tegen vele muren opgelopen is. Die het vertrouwen 100% kwijt is in de hulpverlening.

Dan is die "klik" niet relevant meer omdat die "klik" volledig om zeep geholpen is met zo'n beetje iedereen. En dan heb ik het over talloze instanties, talloze hulpverleners. Is het echt aan de hulpvragende om maar die klik te zoeken terwijl ze nog zo jong en/of in de knoop zitten?

quote:

Op zaterdag 5 maart 2016 02:46 schreef Impressme het volgende:

[..]

Maar wat als je de kracht daar niet meer voor hebt? Ik heb het niet over mezelf maar iemand die al heeeeel lang met hulpverleners te maken heeft waar gewoon niks uit gekomen is. Als jong kind al tegen vele muren opgelopen is. Die het vertrouwen 100% kwijt is in de hulpverlening.

Dan is die "klik" niet relevant meer omdat die "klik" volledig om zeep geholpen is met zo'n beetje iedereen. En dan heb ik het over talloze instanties, talloze hulpverleners. Is het echt aan de hulpvragende om maar die klik te zoeken terwijl ze nog zo jong en/of in de knoop zitten?

Is dat jouw eigen ervaring geweest?

Ik heb er meer vertrouwen in dan bekenden met goedbedoelde adviezen.

Mwah ik vertrouw haar wel maar ik heb niet echt de indruk dat het haar wat interesseert wat ik voel. Ze geeft ook best slechte oplossingen, ik wil ook meestal zo snel mogelijk weg.

Hangt van de hulpverlener in kwestie af.

Denk dat je de 'patienten' en hulpverleners ook wel kan onderverdelen in hokjes.

Je hebt patienten die het of zelf beter weten of ontkennen of moeite hebben om een klik te hebben (dus ook met hulpverleners) etc..maar ook goede gemotiveerde en andere natuurlijk.

Je hebt bij de hulpverleners natuurlijk de net afgestuurdeerde jongeren die net komen kijken, terwijl jij al 5 jaar rondloopt als patient en meer weet dan hun, de klinische die alleen maar observeren maar met die houding juist niets bereiken, de lieve psycholoog met veel empathie maar te weinig know how. Etc etc.

Als het na 3x achter elkaar zoeken bij verschillende mensen het niet klikt moet je misschien achter je oren krabben waarom het niet werkt.

Ik heb volgens mij wel geluk gehad, slechts 1x bij huisarts (heb ik een nieuwe gekozen) en 1x ggz dat ik na 1 uur direct ben opgestapt en nieuwe gevraagd..De rest was echt heel fijn en gekwalificeerd, en sommige ook fijn maar minder professioneel.

Ernstig slechte ervaring gehad met psychologen, therapeuten en begeleidsters, maar ook erg goede.

Ik begon erg goed van vertrouwen, maar werd wel steeds argwanender, en toen mijn argwaan en afkeer juist het hoogst was, kwam ik eindelijk goede tegen.

Hallo zeg: het gaat om een professionele client-hulpverlenersrelatie, niet om een huwelijk
Misschien dat je je verwachtingswaarde wat meer moet terugschroeven en er van uit moet gaan dat mensen wel hun best voor je willen doen. Hupverleners worden geen hulpverlener als ze geen hulp willen verlenen. Daar kan je best wel van uitgaan.

Je kunt ook zonder torenhoge verwachtingen erg negatieve ervaringen hebben met hulpverleners.

quote:

Op zaterdag 5 maart 2016 19:44 schreef ToT het volgende:
Je kunt ook zonder torenhoge verwachtingen erg negatieve ervaringen hebben met hulpverleners.

Klopt, mensen die helemaal geen idee hebben hoe het voelt en bij de eerste afspraak al hun mening op een irritante manier door je strot duwen.

quote:

Op zaterdag 5 maart 2016 19:49 schreef Droopie het volgende:

[..]

Klopt, mensen die helemaal geen idee hebben hoe het voelt en bij de eerste afspraak al hun mening op een irritante manier door je strot duwen.

In zulke gevallen heb je meestal met een stagiair te maken. Uiteraard hoeft het praten met een stagiair niet per definitie te zeggen dat je slechte hulp krijgt, maar ik merk toch wel erg veel verschil tussen een stagiair en iemand met veel ervaring.

Maar ook buiten dit alles kunnen hulpverleners soms erg dwingend over komen, of juist op cruciale momenten totaal achteloos. Ja, het zijn ook maar mensen, maar als je vertrouwen herhaaldelijk keihard geschaad is, is het moeilijk de draad weer op te pakken.
Ik ben blij dat ik, ondanks mijn vreselijk negatieve gevoelens er over en erg lage verwachtingen ervan, toch heb besloten weer een poging te wagen. En dat was eindelijk echt jackpot!


Edit; oh je had het net over onervaren jonge hulpverleners die net afgestudeerd waren. Beetje zelfde idee als met stagiaires. Ja die moeten het natuurlijk ook nog leren, maar ik heb er onvoldoende aan.