Deezertje | dinsdag 23 februari 2016 @ 15:10 |
Ik heb het gevoel dat ik op de automatische piloot leef. Ik leef mijn eigen leven. met de nadruk op éigen. Studie afronden gaat nu weer goed door afspraken en deadlines, maar het andere probleem in mijn leven blijft: nergens bijhoren, aansluiting missen. Als mens wil je toch ergens bijhoren of het gevoel hebben dat je geaccepteerd wordt, er niet alleen voor staat. Helaas is dit wel zo, mensen spreken mij niet vanzelf aan en ik hen ook niet. Ik heb geen vrienden, en alle hobby's/activiteiten die ik heb zijn op zich solistisch te doen of komen mensen niet zo zeer om te socialiseren. Momenteel rond ik mijn studie af en ben veel in de bieb en stilteruimtes te vinden. Onbewust kom ik dagelijks veel dezelfde mensen tegen, maar enkel op basis van elkaar zien. Ze zijn een soort van houvast of denkbeeldige vrienden merk ik. Maar wat ik ook zie is dat ze allemaal hun eigen vrienden,studiegenootjes, hobby's e.d. hebben waardoor ik er letterlijk en figuurlijk alleen voor sta. Ik heb ook geen lessen meer dus kan moeilijk random in de pauze ergens aansluiten of 'zomaar' een les bijwonen. Sowieso is de rest van mijn klas al klaar met de studie. Ook wil ik graag een relatie, maar ja dat kan je niet afdwingen. Datingsite/apps ben ik al talloze maanden aan kwijt zonder resultaat, maar toch iedere keer blijven proberen en hopen. Ik kan erg verdrietig worden als er om mij heen weer iemand aan het daten is, of zelfs met meerdere mensen datet. Aan de ene kant heb ik mijn leven zo ingericht dat ik naast de verplichte zaken, doe waar ik zin in heb. Daar zie ik veel mensen, maar sociaal contact blijft uit omdat het niet echt geschikte locaties zijn. Als ik 's avonds terug naar huis keer heb ik toch vaak een brok in mijn keel van: en ik ga weer in mijn uppie naar huis en niemand die daar op mij wacht, heel zielig i know, maar langzamerhand ben ik het alleen zijn een beetje zat. Natuurlijk heb ik ook pogingen gemaakt contact te maken, maar die worden niet altijd positief beantwoord. Of dat ik meer een opvulling ben, maar als ik wat voorstel om wat te gaan doen kunnen ze ineens allemaal niet. Ik weet niet waar ik heen wil met dit topic, maar mijn leven voelt gewoon heel erg alsof ik er niet bijhoor. Iedereen leeft zijn of haar eigen leven en ik kom nergens in die levens voor, behalve als decor zeg maar. Alsof je in een trein zit waarin iedereen weet wat de eindbestemming is, alleen ik heb geen idee waar de trein eindigt. Deze gevoelens en ervaringen heb ik eigenlijk al mijn hele leven gehad, maar nu ik ouder wordt, worden ze sterker, ook omdat iedereen gewoon doorgaat met leven en ik maar blijf hangen in het alleen zijn en ik allang had verwacht een relatie e.d. te hebben. Voor je het weet ben ik 30 en dan gaat het hard. | |
Angel-Joy | dinsdag 23 februari 2016 @ 15:12 |
-je hoeft niet te reageren- [ Bericht 84% gewijzigd door Copycat op 23-02-2016 15:16:47 ] | |
muhahaha | dinsdag 23 februari 2016 @ 15:13 |
-je hoeft niet te reageren - [ Bericht 76% gewijzigd door Copycat op 23-02-2016 15:16:17 ] | |
Copycat | dinsdag 23 februari 2016 @ 15:17 |
Als je niets behalve gezeik op TS hebt bij te dragen, blijf dan vooral weg uit dit topic. | |
appelvla | dinsdag 23 februari 2016 @ 15:19 |
Datingapps/sites zou ik wel blijven gebruiken als je het moeilijk vindt om met mensen in contact te komen. Er hoeft maar net 1 juiste tussen te zitten. Daarnaast zijn op de bekende plekken (bv sportschool etc) genoeg aanknopingen om nieuwe mensen te ontmoeten. Eens gedacht aan het verwisselen van omgeving? Nieuwe stad, nieuwe mensen... | |
Copycat | dinsdag 23 februari 2016 @ 15:20 |
En Deezer, ik denk dat het ook voor jou hoog tijd wordt eens met je huisarts te praten over je isolement en hoe je jezelf, met hulp, daaruit kunt trekken. Alleen lukt het je duidelijk niet. | |
Mandéra | dinsdag 23 februari 2016 @ 15:23 |
Goed dat je in ieder geval nu actief bezig bent met het afronden van je studie. ![]() | |
Hineni | dinsdag 23 februari 2016 @ 15:23 |
Mensen met het aspergersyndroom hebben vaak het gevoel dat ze niet echt thuishoren op deze wereld. Bron: http://www.relatietherapie-brabant.nl/asperger-relaties Kortom; zoek hulp bij een professional. Dat gevoel van er niet bij horen veranderd niet met het verkrijgen van een relatie. | |
#ANONIEM | dinsdag 23 februari 2016 @ 15:25 |
Deez ![]() [ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 23-02-2016 15:25:32 ] | |
Deezertje | dinsdag 23 februari 2016 @ 15:26 |
Bij mij op de sportschool komen vooral stelletjes en fitness is vrij individualistisch. Je hebt wel groepslessen en cursussen maar daar moet je redelijk vaardig voor zijn of iig een grote drempel over. Die apps kosten gewoon érg veel tijd, ook al zwak ik het af na een paar minuten per dag. Maar als er dan eenmaal een gesprek op gang komt ben je zo twee weken verder en als er dan geen date o.i.d. komt is het weer weggooide tijd, want de intentie van zo'n app is daten en niet in de friendzone geduwd te worden naar mijn idee. | |
Deezertje | dinsdag 23 februari 2016 @ 15:29 |
Dat wel ja, maar het 'alleen zijn' gevoel wordt gewoon alleen maar sterker. Het voelt echt als zo'n afsluitingsperiode maar behalve mijn papiertje kijk ik niet echt vrolijk terug op de afgelopen jaren. De meeste mensen sluiten hun studententijd af met een opgebouwde vriendengroep (die dan half uit elkaar valt na de uitreiking) of een relatie. Niet dat ik zo'n huisje boompje beestje ben, maar al die fases waar ik doorheen ga kan ik enkel en alleen met mezelf delen. | |
Deezertje | dinsdag 23 februari 2016 @ 15:31 |
Ik moet nog 6 weken Roa slikken, wat als je gevoelig bent voor depressie of neerwaartse gedachten (wat ik wel heb, ook door de acne), de gevoelens versterkt. Maar voordat het goed uit je lichaam is praten we over begin juni. | |
Deezertje | dinsdag 23 februari 2016 @ 15:33 |
En ook: ''Ze worden vaak mysterieus, attent, betrouwbaar, rustig, goed geïnformeerd en intelligent gevonden'' Oftewel mijn 'nice guy definitie'. | |
Hineni | dinsdag 23 februari 2016 @ 15:36 |
Deezer, Hoe denk je in een relatie met jouw directheid en gesteldheid op je eigen vrijheid iemand gelukkig te kunnen maken? Je mist de vaardigheden voor het maken van contact en dus ook het onderhouden van een relatie! En alle aandacht die je hier gegeven wordt herken je ook niet met een gevoel dat je ergens bij hoort. Dus als je al wel een beetje vaardigheden zou opdoen (of iemand met minder genoegen zal nemen) dan herken je de behoeftes van een ander in een relatie nog steeds niet! | |
Metalfrost | dinsdag 23 februari 2016 @ 15:40 |
Nou bedankt hè, ik word volgende week 30 en ik kan me aardig vinden in je OP. ![]() | |
Hineni | dinsdag 23 februari 2016 @ 15:40 |
En ook: "Vaak worden mensen met het syndroom van Asperger door hun omgeving beschouwd als excentriek, wereldvreemd of als heel individualistisch (Einzelgängers)." En: "Liefde is voor iemand met het syndroom van Asperger een lastige emotie, omdat de diepere betekenis ervan te abstract blijkt te zijn. Liefde is immers niet logisch en analyseerbaar." Zoek hulp. Dat is geen zwakte maar dapper. ![]() | |
Deezertje | dinsdag 23 februari 2016 @ 15:40 |
Ik zie een relatie als een vriendschap en intimiteit in één. Puur intimiteit (ONS) is voor mij niet weggelegd, iig niet via die apps merk ik. Bovendien moet je daar ook wel een beetje sociaal voor zijn, iig mensen het gevoel geven dat je vertrouwen bent en ze op hun gemak kan stellen. Ik heb nooit gezegd dat een relatie voor mij makkelijk is, maar als ik nooit de kans krijg om het te proberen zal ik het nooit weten. Het is ook iets waar je geen grip op hebt: niet ik heb zin in boerenkool vanavond, nou dan koop ik een zak boerenkool in de supermarkt. Een relatie kan je niet kopen in de winkel met geld, maar heb je gevoelens voor nodig. ![]() | |
Deezertje | dinsdag 23 februari 2016 @ 15:43 |
Als ik andere topics mag geloven zijn er dan weer genoeg vrouwen met rammelende eierstokken en stukgelopen relaties en eisenlijstjes die genoegen nemen met minder, maar dat lijkt me ook niet zo'n fijn vooruitzicht ![]() | |
Hineni | dinsdag 23 februari 2016 @ 15:43 |
Dit ging over hoe je de gevoelens van een ander gaat herkennen en vervullen. En het ontgaan dat je wel ergens bij hoort gezien alle aandacht die je hier ontvangt. En het feit dat je hier al tig topics hebt geopend over het feit dat het je niet lukt om contact te maken, en dus ook de vaardigheden mist om een relatie te onderhouden. Werk aan de winkel jongen! ![]() Bij voorkeur met mensen die begrijpen wat de handicaps van asperger kunnen inhouden. Dat zijn er hier denk ik niet veel ![]() | |
Deezertje | dinsdag 23 februari 2016 @ 15:47 |
Ze raden mij een EMDR-therapie aan, alleen moet ik dat zelf ophoesten en gezien ik van voraf resultaat houdt weet ik niet of een slimme zet is. | |
Hineni | dinsdag 23 februari 2016 @ 15:49 |
Dat heeft toch te maken met traumatische ervaringen? | |
Copycat | dinsdag 23 februari 2016 @ 15:50 |
Vooraf resultaat ga je nooit krijgen, natuurlijk. En ook krijg je vooraf geen garantie over het te behalen resultaat. Maar om het daarom niet te doen, is wel erg gemakzuchtig. En dom. Zie het als een broodnodige investering in jezelf. Ik heb er zelf ook ervaring mee en zou het je zeker ook aanraden. | |
Elvi | dinsdag 23 februari 2016 @ 15:50 |
Hoezo moet je EMDR zelf ophoesten? Dat valt toch onder GGZ? Er zijn wel goede resultaten mee behaald, tenminste van de mensen die deze therapie hebben gehad (ervaringsdeskundigen dus) hoor ik veel goeds. Ik zou het gewoon proberen als ik jou was. Wat heb je te verliezen? Alleen geld dan toch? Naja dat kan je toch niet meenemen je graf in dus go for it. | |
Deezertje | dinsdag 23 februari 2016 @ 15:51 |
Ja, maar het gevoel er niet bijhoren of gepest door je uiterlijk vroeger kan dat onbewust misschien zo zijn. Als ik in de spiegel kijk weet ik dat ik niet lelijk ben, maar het wil niet doordringen deze informatie te gebruiken (dus zelfverzekerd over te komen) tijdens het daten of gewoon contact. | |
Deezertje | dinsdag 23 februari 2016 @ 15:52 |
Het kan via de GGZ ja, maar het valt onder je eigen risico en die is van mij heel hoog. Dus de eerste 885 euro kan ik zelf ophoesten. Nou zal het wel niet zoveel kosten schat ik in, maar een keer of vier (dus tussen de 200-350) ben je wel kwijt. | |
habitue | dinsdag 23 februari 2016 @ 15:54 |
Nou ipv 12.000, 11.700 op je rekening maakt je niet ongelukkiger hoor. | |
Elvi | dinsdag 23 februari 2016 @ 15:55 |
Ja dat is dom om met Asperger een max eigen risico te nemen ![]() Ze zullen waarschijnlijk maar 1 keer per jaar declareren, dus het bedrag ben je in 1 keer kwijt. Gewone therapie is zo rond de 9000,- per jaar overigens. | |
broccoli. | dinsdag 23 februari 2016 @ 15:56 |
Ik denk dat het voor jou ook goed is om wat opener naar mensen te kijken. Niet gelijk als er maar 1 minpunt de persoon ditchen omdat hij/zij niet goed genoeg is. Van andere mensen, met andere visies, interesses en persoonlijkheden kun je heel veel leren en opdoen. ![]() | |
Deezertje | dinsdag 23 februari 2016 @ 15:56 |
Daar heeft mijn indicatie niks mee te maken. Heb jaren niks gehad, vorig jaar alleen de dermatoloog, maar dat is nu klaar en geen kosten meer dus vandaar weer de max genomen. Ik lees ook dit: Allereerst kan EMDR therapie vanuit de generalistische basis GGZ (geestelijke gezondheidszorg) worden vergoed als een vorm van psychologische/geestelijke zorg. Toegang tot de GGZ geschied via de huisarts. Deze maakt zelf of met behulp van een Praktijk Ondersteuner Huisarts (POH) een inschatting van je klachten en wordt je via sessies geholpen bij psychische of psychosociale problemen. Als blijkt dat de huisarts of POH niet de gewenste (hoeveelheid) hulp en zorg kan leveren, kan besloten worden om door te verwijzen naar de basis en (eventueel) specialistische GGZ, waarbij, afhankelijk van de klachten, verschillende behandeltrajecten mogelijk zijn, zo ook EMDR-therapie. Als het via je huisarts blijft kost het je niks? De vraag is of mijn materie genoeg is voor een huisarts. | |
Copycat | dinsdag 23 februari 2016 @ 15:57 |
De enige die je dat kan vertellen, is je huisarts. Bel op en maak een afspraak. Wat heb je nu te verliezen? | |
Jhovall | dinsdag 23 februari 2016 @ 15:58 |
Hey TS, Ik kan mij goed vinden in jouw problematiek, zeker qua relaties. Ik heb wel genoeg contact met meisjes en soms ook wel afspraakjes, maar het lijkt erop dat telkens als het wat wordt, ze hem flippen en eoa persoonlijke reden hebben waarom de relatie niet gaat werken. Dat is mijn grote frustratie (En Stiekem heb ik ook het labeltje asperger). Ik ben al twee jaar afgestudeerd en heb moeite in mijn woonplaats vrienden te maken. Wel heb ik nog een shitload aan vrienden bij mijn studentenstad, wat ik heel erg waardeer. (Ik loop daar op de markt zaterdag en zie zoiezo 2-3 bekenden.). Ik sport nu wel veel, waar ik wel sociaal contact heb en nu ook een vriend uit gehaald. (Helaas is Krav Maga geen sport voor chickies ![]() Als je een (klein) beetje nerderig bent heb ik nog wel een leuke hobbie waar je geheid meisjes tegen het lijf loopt en een leuk weekend hebt ![]() Ik heb nog een autistische vriendin die ik aan iemand wil koppelen (True story). DM maar :p | |
Elvi | dinsdag 23 februari 2016 @ 15:59 |
Nee, en ja. Ik zou zeker naar de huisarts gaan. Als je genoeg hebt aan de behandeling van de huisarts en de praktijkondersteuner dan is het gratis. Maar als je problemen te complex zijn (je hebt asperger, dus ja) dan zal je worden doorverwezen naar een GGZ. En dan komt je eigen risico om de hoek kijken. | |
Hineni | dinsdag 23 februari 2016 @ 15:59 |
Als een professional jou dat advies heeft gegeven lijkt het me niet verstandig om dat te gaan ontkennen. Zelf heb ik ook vervelend dingen meegemaakt in mijn jeugd, en later ontdekt dat dit zijn invloed heeft gehad op mijn karakter in negatieve zin. Ik wou dat ik eerder dit had beseft. Zou mij (en ook mijn omgeving ![]() | |
Xa1pt | dinsdag 23 februari 2016 @ 16:04 |
Ik ben geen therapeut maar EMDR is iets voor traumatische gebeurtenissen en beleving daarvan te verminderen. En dan moet het ook gaan om specifieke momenten. Ga eens met je huisarts praten Deezer. Zelf kom je er niet uit, dat erkennen is geen zwakte maar getuigt juist van ballen. En je huisarts hoeft je niet zozeer te helpen, zolang die maar een duidelijk beeld krijgt van je situatie, dan kan die je aan de hand daarvan doorverwijzen. | |
Jaeger85 | dinsdag 23 februari 2016 @ 16:06 |
Al deze topics zijn herhaling van zetten en leveren je toch niets op. Zoek professionele hulp en onderneem actie. Je blijft volharden in de denkfase. Deze situatie los je daarmee niet op. | |
Hineni | dinsdag 23 februari 2016 @ 16:09 |
En er is ook zo iets als "al doende leert men". Mensen zonder stoornis oefenen op deze wijze dus waarom iemand met een stoornis niet? | |
#ANONIEM | dinsdag 23 februari 2016 @ 16:15 |
Doe je nooit wat leuks met anderen dan? | |
Fascination | dinsdag 23 februari 2016 @ 16:22 |
Aansluiten bij een vereniging voor mensen met autisme. | |
SantaClausNorthPole | dinsdag 23 februari 2016 @ 16:23 |
Dit. Ontmoetingsplaatsen bedoeld voor mensen met autisme bezoeken. | |
#ANONIEM | dinsdag 23 februari 2016 @ 16:23 |
Dat wil je niet lijkt me. | |
Jhovall | dinsdag 23 februari 2016 @ 16:25 |
Klinkt leuk, maar ik wil niet tussen de kutnerds, zoals ik, blijven zitten ![]() | |
Fascination | dinsdag 23 februari 2016 @ 16:34 |
Maar je wilt anderen wel met een kutnerd zoals jij opschepen? | |
Bananenpap | dinsdag 23 februari 2016 @ 16:38 |
Fijn dat het op school weer wat beter gaat! Probeer die focus vast te houden en je niet negatief vast te bijten aan al die andere dingen die je mist. Zelfs mensen met een goede baan, een leuke vrouw en lieve kinderen kunnen het gevoel hebben op de automatische piloot te leven, ieder mens heeft dat. Je merkt dat als jij geen mensen aanspreekt dat andersom ook niet gebeurt, probeer daar verandering in te brengen. We leven in een tijd waarin iedereen steeds meer in zijn eigen wereld leeft. Als je in een trein om je heen kijkt zit het merendeel op zijn/haar telefoon of een boek te lezen. Het is je al vaker gezegd maar jij moet echt op een sportvereniging of hobbyclub waarmee je onder de mensen bent. Zoek mensen waarmee jij je hobby/passie kunt delen, dan heb je in ieder geval al gespreksstof en zul je merken dat de rest vanzelf gaat. Hele dagen op een forum zitten of in je eentje naar de bioscoop gaan word je niet beter van, daar pijnig je jezelf alleen maar mee. Wat voor hobby's heb je dan precies naast dat je wel eens naar de bioscoop gaat? Van elke hobby kun je in principe een gezamenlijke activiteit van maken als je maar een beetje creatief bent. Zijn er geen filmclubs of iets dergelijks? Zelfs mensen die in hun eentje er op uittrekken om de natuur te fotograferen zitten in clubs. Op school ga je geen aansluiting meer vinden, daar moet je je bij neerleggen. Daarom is het belangrijk dat je het zo snel mogelijk afmaakt, een nieuw hoofdstuk kunt beginnen en daar wel weer kansen hebt om vrienden te maken. Nogmaals: pijnig jezelf niet door elke dag naar zo'n UB te gaan, kun je niet gewoon thuis werken? Ik heb het idee dat jij dat hele datinggebeuren veel te veel romantiseert. In films zie je twee mensen op een eerste date meteen verliefd worden tijdens een romantisch diner met bossen rozen om aan het einde van de avond afgezet te kunnen worden bij hun deur voor een eerste kus. In werkelijkheid is het gewoon een proces waarbij je elkaar leert kennen, eventueel gevoelens voor elkaar ontwikkelt en een relatie aangaat. Praat je nu wederom over de bioscoop of heb je meerder hobby's? Het is natuurlijk wel heel onrealistisch om te denken dat je in de bioscoop een andere 'loner' gaat vinden waarmee het klikt en die je naar huis kunt nemen. Nogmaals: pijnig jezelf niet zo. De bioscoop is een plek waar je met je date naar toe gaat, niet waar je een date kunt scoren. Het klinkt hard, maar sommige mensen zijn zo saai en leeg dat ze ook niks anders fungeren dan als opvulling. Probeer er voor jezelf achter te komen wat jou zo bijzonder maakt en zoek mensen waarmee je gedeelde interesses hebt. De rest gaat vanzelf. Niemand weet wat zijn of haar eindbestemming is, dus het heeft echt geen zin om daarover na te denken. En daarmee eigenlijk het belangrijkste advies: Zoek professionele hulp! Als je dit al heel je leven hebt moet er iets veranderen. Een maatje of een vriendin gaat daar geen verandering in brengen. Dit is een probleem dat compleet bij jezelf ligt. Jij moet veranderen. Ik snap dat je het niet wilt horen, maar zolang jij nog geen contact kunt/durft te maken met mensen gaat dat daten nooit lukken. Dat is bij jou niet gelukt en daar moet je je bij neerleggen. Op naar een nieuw hoofdstuk waar je weer nieuwe kansen krijgt. Blijf niet in het (mislukte) verleden hangen. Zoek professionele hulp en bepaal samen met die persoon waardoor het is misgegaan en zorg dat je die fouten niet nog eens maakt. Dat staat compleet los van je probleem. Deezer, ik heb het idee dat je nog altijd op zoek bent naar die ene oplossing voor al je problemen, maar die is er niet! Je zult stap voor stap aan jezelf moeten werken als je een gelukkiger leven wilt. En zoals hier ook al vaker is gezegd: sta eens open voor anderen mensen. Reken niet iedereen telkens af omdat je een minpuntje ziet. Niemand is perfect, dat zou jij inmiddels moeten weten. | |
gebakken-koekje | dinsdag 23 februari 2016 @ 16:47 |
Over EMDR, ook ik kan het je zeker aanraden. Inderdaad, wat heb je te verliezen? | |
Jhovall | dinsdag 23 februari 2016 @ 16:48 |
Yup, als ze niet mijn vrienden willen zijn, hun probleem. ![]() | |
Re | dinsdag 23 februari 2016 @ 16:53 |
EMDR werkt volgens mij alleen als er een duidelijk oorzaak is uit het verleden, althans dat is mij verteld | |
Deezertje | dinsdag 23 februari 2016 @ 16:55 |
Thanks voor je uitgebreide Reply. Pijnigen wil ik het pas noemen als ik mezelf die dingen onthoudt. Nu ga ik gewoon naar de bios of sportschool als ik daar zin in heb. Juist daar niet naar toe gaan kwets ik mijzelf mee door thuis te zitten. Aan mijn scriptie kan ik thuis niet werken. Gevoel van isolatie en de helft van de tijd loopt mijn moeder rond dus afleiding. Ik ga ook de deur uit om te zien dat meer mensen in dezelfde situatie zitten als mij. Alleen hebben die waarschijnlijk wel savonds of in weekenden wat beters te doen. Naast dat ze hard studeren is het ook een ontmoetingsplaats voor studiegenoten en ook stelletjes ja. Maar aansluiting op school gaat m niet meer worden nee. Verder heb ik inderdaad ook niet echt hobby's. Of ik doe ze niet omdat ik er fysiek niet op mijn gemak bij voel. | |
gebakken-koekje | dinsdag 23 februari 2016 @ 16:58 |
Is er bij jullie in de buurt niet iets waar je een een soort 'snuffelperiodes' hebt aan allerlei hobbies en activiteiten? Dat je bijvoorbeeld een paar weken een ding doet, daarna een paar weken iets anders en zo kom je er achter wat bij je past. Ik weet dat ze het voor kinderen hebben dus misschien ook voor volwassenen? | |
Deezertje | dinsdag 23 februari 2016 @ 17:00 |
Nerderig niet. Enkel inhoudelijk een website vullen en aan de achterkant een beetje kloten met het CMS systeem om de website op te fleuren vind ik wel leuk. Waarom wil je haar koppelen? Hoe autistisch is ze? Ik licht, goed stel hersens, humor, alleen sociaal wat minder dus. | |
Jhovall | dinsdag 23 februari 2016 @ 17:07 |
Zie DM. ![]() | |
wiskundenoob | dinsdag 23 februari 2016 @ 17:36 |
Bij wie wil je aansluiting vinden dan? | |
yats | dinsdag 23 februari 2016 @ 17:52 |
Dat dus! Verder zal iedereen wel een aantal punten uitded OP herkennen denk ik. Dat gevoel had ik zelf ook na mijn afstuderen en het uitgaan van mijn relatie. Al had (en heb) Ik gelukkig wel vrienden die me steunden bij alles wat ik doe en deed. Maar ook ik moest flink aan mezelf werken en ja, dat is zwaar, maar jij kunt o.a. bevestigen dat het mij wel geholpen heeft. | |
gebakken-koekje | dinsdag 23 februari 2016 @ 18:04 |
Ik vraag me wat dat dating gebeuren dan toch ook echt af waar het mis gaat. Deezer zegt ja ik moet het niet van mijn uiterlijk hebben. Blijkbaar wel want je krijgt wel matches maar ergens tijdens de gesprekken gaat er iets mis waar ze op afknappen, ik zou best wel eens stiekem met die dating gesprekken mee willen kijken | |
Detroit | dinsdag 23 februari 2016 @ 18:18 |
Deezertje zou zo aansluiting kunnen vinden bij de personen die hem aangeboden hebben een keer met hem te gaan stappen. Maar dat keurt hij dan weer af. Het is een zelfgekozen gebrek aan aansluiting. ![]() | |
Cue_ | dinsdag 23 februari 2016 @ 18:23 |
Ik ben nog steeds van mening dat deezer eens de gesprekken moet posten die hij voert online. Omdat t anders niet te beoordelen valt | |
Bananenpap | dinsdag 23 februari 2016 @ 18:38 |
Ik heb altijd het idee dat mensen als Deezertje hun jeugd proberen inhalen/goedmaken door een super coole vriendengroep te krijgen. | |
Deezertje | dinsdag 23 februari 2016 @ 18:49 |
Dat mag dus niet van de mods hier, al een keer gedaan... | |
SantaClausNorthPole | dinsdag 23 februari 2016 @ 18:50 |
Je gaf al een keer aan dat het meer interview-vragen waren, toch? Daar zou ik ook zelf op afknappen. | |
Deezertje | dinsdag 23 februari 2016 @ 18:52 |
Mijn leven gaat nu op de autopiloot en dat is weer het andere uiterste. Ik zal never nooit een gozer zijn die met iedereen kan meelullen etc. daar is het ook al te laat voor denk ik. Grootste punt is iemand vinden die mij accepteert, die niet afschrikt dat je koos vriendloos bent. Status telt te veel in deze wereld, of de poging daartoe. Mensen gooien nog steeds sociale media vol met de 'kijk ons het eens leuk hebben' momentjes en de minder leuke zijn bijna nergens te bekennen. | |
Deezertje | dinsdag 23 februari 2016 @ 18:53 |
Bij sommige meiden. Laatste twee dames wisten al 2 weken dat 't niets ging worden en er geen date kwam maar bleven wel doorappen... dus tja dat is dan ook een beetje hun schuld, niet? | |
SantaClausNorthPole | dinsdag 23 februari 2016 @ 18:54 |
Het is nooit te laat. Iemand kan dat praatje hebben vanaf zijn jonge leeftijd, maar ook mensen op de latere leeftijd worden ook sociaal. Ook mensen zoals jij. Die iemand loopt vast ergens rond, maar op dit moment ben jij niet aantrekkelijk genoeg om die iemand te vinden. En zolang jij je niet in de wereld begeeft, of aan jezelf werkt, zal het ook lastiger worden om die iemand te vinden. Je onderneemt geen actie en je bent zoekende. Dat werkt niet samen. Zoeken helpt niet en en dat zou je eigenlijk wel door moeten hebben. | |
Deezertje | dinsdag 23 februari 2016 @ 18:56 |
Dus ik zou gewoon meer moeten ondernemen? Bijvoorbeeld de eerst volgende keer dat ik in de sportschool sta degene langs mij aanspreken? Of inschrijven voor een groeples/cursus? | |
sirdanilot | dinsdag 23 februari 2016 @ 18:57 |
Bijvoorbeeld Heb je dit echt nooit zelf bedacht? | |
Jhovall | dinsdag 23 februari 2016 @ 18:58 |
Okay, het is vrij simpel: ga een hobbie uitvoeren, zoals ik je ook al in de DM vertelde en ga daar met mensen praten. Weet wel dat meestal niemand het echt keihard boeit dat je minder vrienden hebt als je gewoon een relaxede gast bent om mee te praten. Note, ook sporten/hobbies die raar lijken kunnen tot leuke sociale contacten leiden. (Had ook nooit verwacht dat ik in een orkest spelen leuk zou vinden, maar fuck it). Btw tip: Het is nogal afstotend trouwens als je gelijk mijn andere hobbie vergelijkt met fetishisten die drugs gebruiken. | |
SantaClausNorthPole | dinsdag 23 februari 2016 @ 18:59 |
Iemand langs jou aanspreken heb je wel vaker geprobeerd, toch? Wat wil je dan gaan zeggen? Volgens mij gaan de laatste weken jouw posts over dat je niet weet hoe je een gesprek moet aanknopen. Inschrijven voor een groepsles/curus is een goed beginnetje, maar als je er alleen komt en niet communiceert, kom je er niet. ![]() Ik zou eerst de adviezen/tips die ook in dit topic staan, om hulp te zoeken (de kosten, tja, daar moet en kan je vast een oplossing voor verzinnen), even doorlezen. Je blijft in een vicieuze cirkel zitten en je komt er niet zelf uit. Niemand hier kan je helpen, alleen jij zelf. | |
Deezertje | dinsdag 23 februari 2016 @ 18:59 |
Tuurlijk wel, maar als ik een poging doe tot mensen aanspreken in de fitness is de helft muziek aan het luisteren (en moet ik dus storen) en de andere helft zegt met een beetje geluk twee woorden terug en gaat zijn eigen gang weer. Dan moet je een cursus/les proberen, maar daarvoor moet ik fysiek wel meer kunnen, anders ben je weer de gozer die er niks van kan (zoals bij de vorige cursus) ![]() | |
Mandéra | dinsdag 23 februari 2016 @ 19:05 |
Misschien kom je bij die mensen die je twee woorden terug geven en verder gaan gewoon erg gestrest of geforceerd over? Heb je daar al eens over nagedacht als je aan die momenten terugdenkt? | |
Deezertje | dinsdag 23 februari 2016 @ 19:08 |
Gestrest niet, maar geforceerd hmm.. tja iemand vanuit het niets aanspreken is vaak wel eng. Eigenlijk werkt met voorbedachte raden (dat is het dan) ook niet. Je moet juist op het moment dat er iets gebeurd iemand aanspreken, dan komt het ook niet zo gek over. | |
gebakken-koekje | dinsdag 23 februari 2016 @ 19:08 |
Deezer is er bij jou in de buurt geen buurtcentrum of iets waar ze dingen organiseren voor jongere mensen? | |
Jhovall | dinsdag 23 februari 2016 @ 19:08 |
Fitness is uberkut. Gewoon niet doen.(Alhoewel het beter is dan thuis zitten). En lekker boeiend dat je fysiek de slechtste bent, je leert er zelf wat aan, kan praten met mensen en als ze er echt om geven dat je slechter bent zijn het eikels waarmee je niet wil omgaan ![]() Andere tips: Ga een vechtsport doen (of een teamsport), ga naar de lokale bordspellenwinkel en vraag of er een bordspellen groep is, als het niet leuk is of er zijn onaardige mensen, dan heb je het tenminste geprobeerd ![]() | |
SantaClausNorthPole | dinsdag 23 februari 2016 @ 19:09 |
mét autisme liefst. Ik denk echt dat het hem goed zou helpen. Daarvoor zijn zulke dagen/ontmoetingsplekken. Ze hebben allemaal een ding gemeen en het is een begin om te leren omgaan met mensen. Daarna kan je verder kijken en met 'normale' mensen omgaan. En kunnen de dates om de hoek kijken, welke weliswaar succesvol kunnen verlopen. | |
gebakken-koekje | dinsdag 23 februari 2016 @ 19:10 |
En waarom zoek je niet ergens een bijbaan of vrijwilligers werk? | |
Deezertje | dinsdag 23 februari 2016 @ 19:14 |
Wat dan? De meeste baantjes hier zijn in de zorg, maar dat lijkt me een tikkeltje lachwekkend voor mij. Sportkantines e.d. worden gedaan door mensen die lid zijn van de club. Vluchtelingen heb ik niks mee en eerder politiek correct bezig. Betaalde bijbaantjes heb ik op gereageerd maar ben ik te oud voor (al geven ze dat niet als reden op natuurlijk). | |
SantaClausNorthPole | dinsdag 23 februari 2016 @ 19:15 |
Hoezo? Je kán geld verdienen, je begeeft je onder de mensen én je wordt socialer. Oh wacht. Ze zijn zeker geen 18-jarige meisjes met blond haar en blauwe ogen? Doe even normaal zeg. De rest van je argumenten/redenen kan ik me in vinden. Maar deze niet. | |
Mandéra | dinsdag 23 februari 2016 @ 19:15 |
Dat dus, het komt waarschijnlijk gewoon nep over op degene tegen wie je het zegt. Niet spontaan in ieder geval. Probeer het eens zonder bijbedoeningen. Je geeft zelf het antwoord al wat je moet doen. Loop de sportschool binnen, zeg tegen de persoon achter de balie gedag. Is het klote weer buiten? Refereer er naar. Is het druk binnen? Refereer er naar en loop naar de kleedkamer. Sta je op de bus te wachten, zeg een ander gedag (doe je al meen ik gelezen te hebben). Is het klote weer? Refereer er naar. Is er iets in de omgeving in het nieuws geweest waar je over kan lullen? Refereer er kort naar. Genoeg mogelijkheden om smalltalk te doen met onbekenden zonder bijbedoelingen. Je wordt vast niet 1-2-3 (beste) vrienden met je maar je kunt zo wel je sociale vaardigheden trainen! | |
gebakken-koekje | dinsdag 23 februari 2016 @ 19:17 |
Wat dan? Mensen helpen met computer problemen/les? Op bezoek bij eenzame ouderen/mensen met een beperking? | |
Mandéra | dinsdag 23 februari 2016 @ 19:17 |
Ja hoe heet dat? www.studentaanhuis.nl inderdaad. ![]() | |
Bananenpap | dinsdag 23 februari 2016 @ 19:17 |
Ik doelde er meer op dat jij ontzettend kritisch bent qua vrienden/vriendin zoeken. Ze moeten allemaal aan bepaalde eisen voldoen, als ze iets mankeren moet je ze al niet. Er is al talloze keren tegen je gezegd dat je contact moet zoeken met mede-autisten, om maar te zwijgen over de verschillende leden van dit forum die hebben geopperd om eens af te spreken. Maar dat wil jij niet omdat je denkt dat je een loser bent als je met zulke mensen omgaat. Zo gaat een vriendschap natuurlijk nooit werken hè. Je gaat mij namelijk niet wijs maken dat er niemand is die jou accepteert of kan accepteren. Het is niet netjes om je aan het lijntje te houden, maar schijnbaar was je niet interessant genoeg om mee af te spreken. Dat ligt wel aan jou. Heb je feedback aan die dames gevraagd? Weet je waarom het mis ging? Dit is je nog maar duizend keer verteld, maar heel goed dat je hier zelf op bent gekomen. ![]() Omdat hun doel heel anders is dan dat van jou. Grootste deel van de mensen die fitnessen hebben als doel een mooier lichaam. Ze komen binnen, doen hun oefeningen en gaan weer weg voor hun volgende afspraak. Ik ken weinig mensen die naar zo'n sportschool gaan om te socialiseren. Of hij is dat scharminkel wat met iedereen contact loopt te zoeken. | |
Deezertje | dinsdag 23 februari 2016 @ 19:19 |
Ik hoef ook eigenlijk helemaal niet naar de sportschool voor mijn lichaam, ben slank zat ![]() | |
SantaClausNorthPole | dinsdag 23 februari 2016 @ 19:21 |
Heb je ook een mooi gespierd lichaam? Daar vallen meisjes wel op geloof ik. Wat doe je dan als je er bent? Ga eens in op de rest van de posts en de rest van de inhoud van zijn post. | |
gebakken-koekje | dinsdag 23 februari 2016 @ 19:22 |
Als het zo in de gesprekken met meiden ook zo gaat kan ik het wel voorstellen dat ze afhaken, je reageert steeds op een klein ding en ziet totaal de bedoeling van wat iemand zegt niet | |
SantaClausNorthPole | dinsdag 23 februari 2016 @ 19:23 |
Jep. Vermoeiend. | |
Bananenpap | dinsdag 23 februari 2016 @ 19:25 |
Jezus, is dat echt weer het enige waar je op kunt reageren? Zodra er ook maar een beetje zelfreflectie aan te pas kom haak je al af hè... Waarom ga je trouwens niet gewoon naar een plek waar het om socialiseren draait: het uitgaansleven. Drink jezelf wat moed in en spreek gewoon wat mensen aan. Ik stond ook altijd bekend als een rustige saaie jongen, totdat ze mij op de dansvloer zagen. Alcohol kan soms echt zo ontzettend helpen. ![]() | |
Cue_ | dinsdag 23 februari 2016 @ 19:27 |
Wss omdat het voor daar ttotaal niet ontopic was of doordat je persoonlijke info of dergelijke info erbij gaf. Je mag best aangeven hoe de gesprekken gaan door wat zinnen te kopiëren of over te typen. | |
Jhovall | dinsdag 23 februari 2016 @ 19:29 |
Ik denk dat TS wel wil, maar gewoon te onzeker is, kan dat zo zijn? | |
gebakken-koekje | dinsdag 23 februari 2016 @ 19:29 |
Gesprekken laten zien als je de namen weg haalt en eventuele persoonlijke info kan toch wel? | |
gebakken-koekje | dinsdag 23 februari 2016 @ 19:30 |
oh wat Cue zegt dus ![]() | |
SantaClausNorthPole | dinsdag 23 februari 2016 @ 19:30 |
Ik weet haast wel zeker. | |
Xa1pt | dinsdag 23 februari 2016 @ 19:32 |
Iemand schrijft een redelijk lange reactie, dan helpt het ook als je daar zelf wat uitgebreider op in gaat. | |
DoubleDip | dinsdag 23 februari 2016 @ 19:50 |
Ik heb je al eerder aangeraden om een cursus sociale vaardigheden te gaan doen. Waarom is dat eigenlijk geen optie? Je zit met gelijkgestemden, komt mensen tegen net als jij (grote kans dat je andere autisten tegen het lijf loopt waarmee je ervaringen kunt delen) en je krijgt direct feedback op wat je doet, in een veilige omgeving. Niemand die jou daar zal afwijzen of uitlachen om wat je doet en intussen leer je over hoe sociale situaties werken. Waarom zou dit je niet kunnen helpen? | |
Deezertje | dinsdag 23 februari 2016 @ 19:56 |
Alcohol vind ik niet eens lekker en verlies ik de controle snel mee niet als te veel drinken maar echt mezelf niet zijn en kunnen denken. | |
Scary_Mary | dinsdag 23 februari 2016 @ 19:59 |
Als je definitie en tactiek om verbinding te krijgen, afwijkt van hoe anderen dat in (willen) vullen en (h)erkennen ga je dat niet zo makkelijk krijgen. Jij wil je graag verbonden voelen door anderen die interesse in jou tonen, maar omgekeerd geef je mensen kennelijk niet voldoende het idee dat je echt interesse in hen toont. Dan blijf je op een ander spoor zitten, langs elkaar en zal er iets concreet moeten veranderen om elkander alsnog ergens tegen te komen. Ergens in het midden van wat beide partijen willen zeg maar.. Bewust, want je observeert vooral en trekt daar conclusies uit ter ondersteuning van jouw visie terwijl je ondertussen ook iets had kunnen doen om te kijken naar de visie van anderen en hoe jullie daar elkaar eventueel in tegemoet zouden willen/kunnen komen. Als je weet dat je tactiek niet het gewenste effect heeft, dan gaat meer van hetzelfde niet geheel onverrassend je niet zoveel opleveren. Het is begrijpelijk dat je verdrietig bent dat het niet gaat zoals je wil, maar het is jouw keuze om min of meer op dezelfde weg door te blijven gaan en daar vooral over te blijven zeuren. Jij voelt je miskent in je verdriet en gaat daarom nog meer er van tentoon spreiden, maar die hoeveelheid is nou juist wat de negatieve reacties oproept. Aan één kant een catch 22, want beide partijen voelen zich miskent in hun ongenoegen en dat schept afstand. Aan de andere kant is negatieve aandacht ook aandacht.. Begrijpelijk, maar dat zou ook een motivatie kunnen zijn om nog eens kritisch te kijken naar wat je nou echt nodig hebt om dichterbij je doel te kunnen komen en de effectiviteit van bepaalde tactieken. Wellicht omdat zij jouw contactpogingen niet zo ervaren als jij het bedoelt. Of juist wel, dat zij, niet geheel onterecht, ook het gevoel krijgen maar gewoon opvulling te zijn in jouw leven en je interesse in hen als persoon niet zo goed naar voren komt. Net zoals met je andere topics en vrijwel al je posts wil je denk ik vooral graag gehoord worden en begrepen voelen. Voor jou voelt dat misschien als verbinding, maar dat is voor veel mensen te eenzijdig. De handen die je hier toegestoken krijgt, lijk je vooral af te wijzen en daarmee geef je anderen het idee dat er niet met je te verbinden valt tenzij men precies doet wat in jouw plaatje past. Zo een specifiek speldje ga je in de hooiberg des werelds niet zo makkelijk scoren, waarvan akte zoals je al hebt gemerkt. De tijd gaat voor iedereen hard, daar helpt jouw poging om toch maar stil te blijven staan als een soort krampachtig vasthouden niet aan mee. Je creëert zelfs meer afstand, want je moet het spoor dat leidt naar waar je heen wil nog vinden en dat lukt je niet met je huidige tactiek. Het gaat niet alleen om jouw idee, al zou het wel helpen als je ook wat duidelijker bent in het communiceren van je definities. Je wil vooral verbinding met een partner en niet in het algemeen, dus daar kun je ook gewoon naar handelen. Dat doe je feitelijk ook, want je bent duidelijk niet op zoek naar vriendschap. Verpak het dan ook niet als vriendschap en sta achter je keuze om dingen al dan niet af te kappen in plaats van te zeuren dat zo een meisje niet doet wat je wil terwijl je er zelf lijdzaam in mee gaat. Dat is wat jij denkt dat mensen denken en daar handel je naar, zonder echt mee te nemen of dat ook wel zo ervaren wordt door de tegenpartij en of dat überhaupt is wat zij willen. En dan heb je sowieso meer behoefte aan iemand die intimiteit met je wil delen dan dat je ook echt bevestiging wil op dat je echt te vertrouwen bent, dus discrepanties al om.. Jij ervaart het als geen kans krijgen, maar omgekeerd kan een meid het net zo ervaren en dat zul je nooit weten als je vooral zo met jezelf en jouw denkbeelden bezig blijft. Het is geen gebrek aan gevoelens van jouw kant uit, het is hoe je die uit en hoe je die van anderen meent te moeten interpreteren waar het een beetje misgaat.. Het gaat dan ook niet zozeer om je vermeende lelijkheid en dat weet je zelf ook aangezien je constateert dat zat lelijke mensen wel een partner kunnen krijgen. Zelfde geldt voor (on)zekerheid. Je bent teveel bezig om te voldoen aan het beeld wat jij in je hoofd hebt, dat je niet bezig bent met echt contact te maken met degene die tegenover je zit. Het is je eigen keuze geweest om je eigen risico zo hoog te zetten en het is ook je eigen keuze om weer een advies naast je neer te leggen. Wat blijft er realistisch gezien over als je vooral je zin wil krijgen, zonder echt een andere tactiek te proberen? Als je van een ander wil verwachten dat die je accepteert zoals je bent, dan is het ook handig om dat enigszins terug te kunnen geven. Het gaat er niet om dat je geen vrienden hebt als je daar geen trek in hebt, maar dat je aan één kant het wel zegt te willen en er eigenlijk niet zoveel aan wil doen terwijl je ondertussen vooral ongelukkig bent. Jouw wereld mag dan vooral uit social media bestaan, maar er is meer en daar is status echt niet zo belangrijk. Maar goed, zat topics van anderen die je het tegendeel zouden kunnen bewijzen, maar ook daar lijkt er geen contact te verkrijgen, omdat je meer waarde hecht aan je eigen beeld en de ondersteuning daarvan.. Dus het wordt tijd voor een keuze: Duidelijk zijn in wat je nu echt wil en daarnaar handelen. Of je neemt de verantwoording dat je op de huidige manier niet zo makkelijk aan een meid komt zoals jij dat wil of concretere doelen gaan stellen zodat de mensen die nog wel moeite willen doen je daar ook daadwerkelijk bij kunnen ondersteunen. | |
DoubleDip | dinsdag 23 februari 2016 @ 20:16 |
Oh en om maar even de FOK! mentaliteit aan te houden: goed om te lezen dat je nu daadwerkelijk vorderingen maakt met je scriptie. Als dit zo blijft doorgaan dan moet het vast lukken om het voor de zomer af te krijgen. Ik ben trouwens wel benieuwd naar je reactie op mijn vorige bericht over sociale vaardigheidstraining. | |
gebakken-koekje | dinsdag 23 februari 2016 @ 20:19 |
Ik ben benieuwd naar heel veel dingen maar wat niet in Deezer zijn straatje past gaat gewoon onder de negeer knop dus die antwoorden krijgen wij niet. Waarom niet een training met andere mensen met autistme Waarom gaan bijbaantje/vrijwilligerswerk Waarom niet mee gaan met die jongens die het aangeboden hebben Waarom constant alleen maar reageren op kleine zinnetjes uit lange berichten | |
wiskundenoob | dinsdag 23 februari 2016 @ 20:57 |
In een sportschool maak je een praatje als je bijvoorbeeld iemand om advies wil vragen, fitnessgerelateerd dat wel. Naarmate je degene vaker ziet, en als er een klik is, groeit er vanzelf wel een band en voel je vanzelf wel aan om degene eens een keer uit te nodigen voor een activiteit buiten de sportschool. Alleen is dit wel een moeizaam proces, omdat je waarschijnlijk niet steeds dezelfde mensen tegenkomt en dus niet de gelegenheid krijgt om iemand snel beter te leren kennen en vaak genoeg te zien krijgt, wat dus het sluiten van vriendschappen bemoeilijkt. Aan de andere kant in de sportschool heb je een sportsbar en mensen die daar rondhangen staan open voor gesprekken. Je kan altijd iemand aanspreken en er een praatje mee maken. Zelf ben ik eens een door een vreemde aangesproken na een tentamen en had ik daarna een dagje met hem doorgebracht, wat gegeten in de stad en gepoold. Of at random in de stad gevraagd door een meisje of ik met hen op de foto wilde, wat weer aanleiding was voor verder contact. Ik wil alleen maar aangeven dat er zat mensen zijn die zomaar mensen aanspreken voor gezelschap. Alleen moet je het actief opzoeken, daarvoor heb je clubs, verenigingen en meet-ups. Voor fitness kan je bijvoorbeeld een trainingsmaatje zoeken op fb of forums of via zo'n beginnerscursus die in sportscholen worden georganiseerd. [ Bericht 1% gewijzigd door wiskundenoob op 23-02-2016 21:05:01 ] | |
MadJackthePirate | dinsdag 23 februari 2016 @ 21:06 |
Alleen de meest oppervlakkige snollen vinden een gespierd lichaam belangrijk ![]() | |
Hineni | dinsdag 23 februari 2016 @ 22:01 |
Gokje? Asperger is oa herhalende en systematische handelingen preferen boven verandering. Zijn hobby is toevallig iets met content management systemen. Verder, als je gepest bent (bij hem is het erg genoeg dat er trauma theraphie voor wordt geadviseerd) ontwikkel je een afweermechanisme. Pesten is contact, en hij heeft zichzelf aangeleerd (is misschien ook wel zijn natuur) dat af te weren. Helaas voor hem creëert dat ook een gebrek aan genegenheid en sociale binding, terwijl hij daar behoefte aan heeft. De wishful thinking dat zijn angstmijdingsgedrag opeens niet tegen hem werkt is bekend. Structureel blootstellen aan contact geeft hem veel te veel prikkels. Hij zegt niet voor niets dat hij geen behoefte heeft aan vriendschap? Misschien kan hij beter werken aan acceptatie van een solitair bestaan. Hij heeft zelf al aangegeven dat hij zich goed voelt bij op zichzelf te zijn. Wat minder obsessief met relaties bezig zijn zou hem goed doen. Voor liefde op het eerste gezicht hoef je immers niet 'alle sociale protocollen' af te werken. Mijn ervaring is dat liefde op het eerste gezicht alleen gebeurd als je lekker in je vel zit. Hij kan zich m.i. beter richten op hoe hij lekker in zijn vel komt te zitten door zijn vrijheid te benutten. Dat past beter bij hem. | |
Bananenpap | dinsdag 23 februari 2016 @ 22:17 |
Als Deezertje niet reageert doe ik het wel. Ik vind dat je het heel goed verwoord hebt en de spijker op zijn kop slaat. Aan de hand van Deezertje zijn posts zou ik bijvoorbeeld geen vriendschap met hem aangaan. Niet omdat hij mij een verschrikkelijk persoon lijkt, maar vooral omdat het allemaal eenrichtingsverkeer is. En niks is zo vermoeiend als een vriendschap waarbij het telkens maar om één persoon draait. Wel al eens gedronken dan? Soms kan het wel eens goed zijn om even de controle te verliezen, zeker in jouw geval denk ik. Kun je trouwens iets meer vertellen over je pestverleden? Ik begreep uit je vorige posts dat je voornamelijk geen aansluiting kon vinden, maar over dat pesten heb je nooit zoveel gezegd. | |
Deezertje | dinsdag 23 februari 2016 @ 23:36 |
Ik was sporten
[ Bericht 1% gewijzigd door Deezertje op 23-02-2016 23:55:38 ] | |
Deezertje | dinsdag 23 februari 2016 @ 23:39 |
Dat vat je mooi samen, ik MOET doen aan een beeld wat ik in mijn hoofd heb. Dus perfecte huid, leuk kapsel, etc. Bovendien wordt ik altijd jonger geschat ondanks pogingen om ouder of stoerder over te komen, dus ik heb het gevoel dat mensen mij niet serieus nemen. Reden is dat ik ook nooit echt een relatie/vrienden heb gehad dus ik blijf mezelf maar voorhouden dat ik nog niet perfect ben. | |
Deezertje | dinsdag 23 februari 2016 @ 23:43 |
Soort trauma: Oh, het pesten: op de gewone middelbare vanwege mijn uiterlijk (acne) en zoals pubers dan zijn hebben ze zo een hele groep mee icm met mijn kwakkelende schoolresultaten = buitenbeentje. Op HBO niet echt gepest maar al het contact moest wel vanuit mij komen en dat ik niet op kamers woonden heb ik nooit wat buitenschools gedaan (ze nodigden mij ook niet uit). Iedere dag braaf naar huis. [ Bericht 2% gewijzigd door Deezertje op 23-02-2016 23:56:51 ] | |
Scary_Mary | dinsdag 23 februari 2016 @ 23:52 |
Jouw beeld in jouw hoofd geeft weinig ruimte aan het beeld van wat anderen hebben. In hun eigen kan dat overkomen als /care. Perfecte huid en leuk kapsel maken je niet per definitie een leuker, aantrekkelijker mens voor anderen. Als jij er beter door in je vel gaat zitten kan het helpen, maar niet in de issue dat jij zo met je zelfbeeld bezig bent dat andere mensen zich niet serieus genomen voelen. Niemand is perfect en dat wordt ook niet verwacht. Als jij dat na wil streven dan is dat prima, maar jouw keuze omdat jij vindt dat je nog niet perfect genoeg bent. Het is alleen niet de kern van je probleem in contact met anderen proberen te leggen en ook niet de oplossing daarvoor, dus je gaat er weinig mee opschieten. Zeker niet als jij bevestiging wil zien in de vorm dat anderen ineens wel met je willen blijven praten enzo, dus als dat belangrijk is voor je perfectiegevoel ga je vermoedelijk niet erg veel fijner voelen met deze tactiek.. | |
Scary_Mary | woensdag 24 februari 2016 @ 00:02 |
Het lijkt me niet zo een debiele gedachte om twee handen op één buik eens uit elkaar te halen, zodat ze misschien wat anders en meer zelfstandig kunnen ontwikkelen. Lol kun je ook buiten school om hebben en zijn ouders zullen misschien ook niet geweten hebben wat voor een impact het op jou zou hebben. Ook omdat je ASS hier denk ik mee speelt en je die diagnose nog niet had toen, nog even afgezien dat jij niet hun verantwoording bent. Het klinkt alsof je het hem kwalijk neemt dat hij niet meer moeite doet om het contact te onderhouden. Misschien is het niet zo realistisch om terug te blijven kijken naar de basisschoolperiode, terwijl jullie beide inmiddels het nodige meegemaakt hebben en veranderd zijn. Dat hij meer een sociaal leven heeft opgebouwd en prioriteiten moet stellen als hij weer eens in Nederland is, is niet zo raar. Zeker niet aangezien jullie contact gewoon verwaterd is, want dan heb je gewoon veel minder basis om door te gaan. Wat als hij wel contact op zou nemen, hoe zie je zo een afspraak dan voor je? Waar zouden jullie het met elkaar over kunnen hebben denk je? | |
Deezertje | woensdag 24 februari 2016 @ 00:10 |
Nou ja het was gewoon niet leuk gegaan.
| |
Bananenpap | woensdag 24 februari 2016 @ 00:22 |
Natuurlijk zit hij er niet meer mee, het was in groep 8, jullie zijn nu 25... Met alle respect, maar als je hier nog steeds mee zit denk ik dat professionele hulp zeker geen overbodig iets is. | |
Deezertje | woensdag 24 februari 2016 @ 00:23 |
En de manier waarop het is gegaan vind je normaal?! Ik zie het ook een beetje in lijn met met mijn indicatie later (leven mislukt), maar daar was toen geen sprake van want iedereen (ja iedereen) vond ons gewoon goede en leuke vrienden. Hij was zelf liever ook doorgegaan. | |
Scary_Mary | woensdag 24 februari 2016 @ 00:24 |
Jullie waren 12/13, dus dan kun je plannen wat je wil, maar je ouders zijn met reden eindbeslissers. En zijn ouders hebben gewoon gelijk gehad als je nu nog met droge ogen beweert dat je zonder slag of stoot gewoon om had gewisseld, puur omdat je vriendje naar een andere school ging. Je had dus geen eigen motivatie om naar de school te gaan waar je je ingeschreven had, dus wat heeft wie de hoogste score had er dan ineens zo ironisch mee te maken? Wat maakt het uit of zijn ouders het wel of niet aan zagen komen? Het is niet ongewoon dat je als volwassene dingen gaat ondernemen zonder dat je alles overlegd enzo. Zo gewoon is bijpraten niet voor je, dus niet verwonderlijk dat je weer probeert te skippen. Maar hey, als jij liever van een afstandje pissig wil blijven op zijn ouders, dan heb je gelijk dat hij in ieder geval wel een stuk verder is in het opzicht dat hij zich niet heeft laten weerhouden. Hoeft niks te zeggen over of hij niet nog met een en ander zit, maar dat is jouw pakkie an niet als jij zelf nog zo met dingen zit waar je niet mee aan de slag gaat.. | |
Deezertje | woensdag 24 februari 2016 @ 00:28 |
Zijn ouders zeiden letterlijk: het lijkt ons beter voor de resultaten van ... dat hij niet samen op school / in de klas zit met Deezertje. En hij heeft dik een niveau lager gestudeerd, en ik heb sowieso hoger en zelfs bijna HBO. Dan is die hele reden toch ironisch? Het heeft alleen gewerkt dat hij net zoals ik zijn middelbare diploma heeft, maar niet dat hij meer bereikt heeft qua niveau. Uiteindelijk gingen er maar weinig mensen uit mijn plaats naar mijn school en wonderbaarlijk zat ik ook nog eens niet bij ze in de klas!! Dus ik liep echt alleen door de school omdat de plaatsgenoten eigen (nieuwe) vrienden kregen, andere lestijden hadden etc. | |
Scary_Mary | woensdag 24 februari 2016 @ 00:28 |
Het is nu niet ineens relevant want men toen zogenaamd voor positieve gedachten over jullie vriendschap had en fijn dat hij liever was doorgegaan, maar daar kun je verder geen rechten aan ontlenen. Je leven is niet mislukt, omdat je vriendje onverwacht naar een andere school in. Ja, het was kut, maar je bent inmiddels een volwassene die beter zou moeten weten dan vast te blijven houden aan het verleden, terwijl je zeurt dat het heden gewoon langs je glijdt en je bang bent voor de nieuwe fase in je toekomst. | |
Deezertje | woensdag 24 februari 2016 @ 00:32 |
Op zo'n leeftijd heeft dat gewoon impact, helemaal de manier waarop en dat hij zelf ook door wou maar zijn ouders niet. Letterlijk de hele basisschool samengeweest he. Sowieso worden de meeste schoolkeuzes nog steeds gemaakt op 'wie naar welke school gaat' en je als ouder niet ineens de opgebouwde vriendschappen van je kind op zeep helpen, behalve als het niet anders kan door een te lage score of dat het niveau niet op die school wordt aangeboden. Het is inderdaad geen verplichting dat je met dezelfde mensen doorgaat als op de basisschool, maar het kan de toch al zo nieuwe periode wel fijner laten verlopen. En als ze nou vaker hun twijfels hadden uitgesproken, oké, maar dit was echt de eerste keer. | |
Scary_Mary | woensdag 24 februari 2016 @ 00:37 |
De ironie zit hem meer in dat jij denkt dat dit om jou draaide, dat je na al die jaren nog steeds daar aan vast wil houden onderwijl implicerend hij met jou misschien ook wel het HBO had gered. Lullig, maar hier wordt het weer de Deezertjeshow. Dat jouw wereld vooral om jou draait zal best, maar je laat alleen maar zien waarom die ouders echt wel een punt hadden dat het juist goed was om jullie uit elkaar te halen. Hij heeft er kennelijk wel wat van geleerd, gezien zijn zelfstandigheid die je als gemiddelde expat toch wel moet bezitten. Jij blaat ondertussen nog steeds over het onrecht wat jou is aangedaan en geeft je eigen falen daar gedeeltelijk de schuld van, maar dat kun je zijn ouders echt niet verwijten. | |
Deezertje | woensdag 24 februari 2016 @ 00:40 |
Het hele punt was dat we samen gingen he. Hij was mijn enige en beste vriend, dus op de laatste dag horen dat je toekomst er na de zomer ineens een stuk anders uitziet komt dan keihard aan, zeker de manier waarop (een dag te laat). | |
Deezertje | woensdag 24 februari 2016 @ 00:48 |
Nou dan kan ik de kosten van de therapie wel in mijn zak houden want ze zullen vast aanraden: neem contact met 'm of zijn ouders op en kijk hoe hij tegen deze situatie aankijkt/keek, praat het uit en laat het achter je. ![]() | |
Scary_Mary | woensdag 24 februari 2016 @ 00:49 |
En hier wordt weer duidelijk dat jij vooral gehoord wil voelen in je leed, terwijl het niet ontkent wordt dat het moeilijk is voor je en de kritiek meer zit in je onrealistische beredenering. Kun je nog veel meer tekst aan gaan besteden, maar dan vinden we het naast nog steeds kut alleen nog maar vervelender klinken dat jij het zo op jezelf betrekt en geen oog hebt voor andere motivaties. Aan de andere kant valt het dan wel weer mee dat je niet boos bent op je eigen ouders, die je beter hadden moeten leren omgaan met zulke emoties.. Nee schat, als 12-13-jarige heb je echt niets te schaften met hun procesvorming. Dat jij beter voorbereid had kunnen worden ja, dat is begrijpelijk. Alleen niet zo geloofwaardig, want je had zelf al aangegeven dat je dan gewoon alsnog meteen was overgestapt naar zijn school.. | |
Andromache | woensdag 24 februari 2016 @ 00:53 |
Ik heb geen Asperger, maar heb wel met dezelfde gevoelens als jij rondgelopen, en eigenlijk nog steeds wel, geregeld. Moeite met afronden van studie, gevoel geen aansluiting te hebben (alhoewel dit bij mij meer als 'vals ik' voelde, ik heb en had wel degelijk contacten alleen die liet ik weinig toe bij mijn gevoel), en erg gericht op het krijgen van een relatie. Ik heb toen therapie gevolgd omdat er sprake was van een psychotherapeutisch probleem. En ik heb nu weer een soort opfrisperiode. De oorzaken zijn bij mij wezenlijk anders dan Asperger, voor alle duidelijkheid. Ga ik hier niet volledig neerzetten. Ik ben onvoldoende bekend met jouw stoornis, maar ik ken iemand met hetzelfde die het erg goed gelukt is zich sociale codes eigen te maken en een bevredigend sociaal leven op te bouwen. Dat zal voor mensen met Asperger altijd wat instrumenteel blijven (als-danrelaties, zeg maar), en nou niet bepaald uit het gevoel komen, maar goed, als het maar werkt. Ik zou je willen aanraden daar een goede psycholoog bij te vragen of een coach o.i.d. Daarnaast kun je zelf al wat doen door bewust verenigingssituaties op te zoeken. Een creatieve club, een teamsport, een ideele club, in ieder geval iets waarbij je in groepen komt. De sportschool is echt te individueel, da's geen oplossing, joh. Tenminste, niet voor mensen die sociaal niet vaardig zijn. Ik heb wel contacten weten te leggen, maar ik ben jou niet. Ik ga trouwens ook meer investeren in clubjes, weer mijn leven invullen met de dingen die ik vroeger leuk vond. Zat laatst te denken dat mijn leven zo veel leuker was toen ik of de jazzballet, of de studentenvereniging had, als vast ijkpunt in de week. Nou, genoeg over mij. Blijf niet in de put zitten. Ben je al eens getest op dysthymie/depressie, trouwens? | |
Scary_Mary | woensdag 24 februari 2016 @ 00:58 |
Nee, dat is wederom jouw punt en de hangende grammofoonplaat, dus ik ga het hierbij laten omdat je bevestiging wil op nog meer van je zieligheid en het niet meer gaat om een realistisch beeld of concreet wat je daar mee zou kunnen. Als je hetzelfde blijft doen als nu, zul je hetzelfde blijven krijgen en dan gaan steeds meer mensen denken dat je toch wel enigszins gelukkig zal zijn ermee omdat je niet iets anders probeert enzo. Jouw keuze.. | |
Deezertje | woensdag 24 februari 2016 @ 01:03 |
Niet dat ik weet, maar mijn andere wederhelft gaat binnenkort zo'n behandeltraject in, dus kan best erfelijk zijn maar ik denk dat het meer te maken heeft met dat ik geen vaste dagindeling meer heb als in: opstaan werk, eten, vrije avond, slapen. Iedere dag doen waar je 'zin' in hebt is killing voor mij. | |
Andromache | woensdag 24 februari 2016 @ 01:03 |
Waarschijnlijk vanwege je autismespectrumstoornis, staar je je blind op die situatie met die vriend. Verklaarbaar, maar het helpt je niet om te veranderen. En ja, het kan best zijn dat een hulpverlener je een brief laat schrijven naar die vriend of zijn ouders. Zonder hem te versturen, overigens. Nou en? Geen gekke werkvorm, hoor, in de hulpverlening. Je moet het wel willen, veranderen. Niet veranderen levert je vast ook iets op, anders deed je het namelijk wel. Wat is gezond? Ik zeg wel degelijk durven veranderen. Pak het aan, Deezertje, je bent al maanden aan het sippen. Goed dat je de studie bij de horens hebt gevat, heel goed van jou! Doe dat ook met de rest. HIer zitten mensen die echt het beste met je voor hebben en dikwijls zelf het een en ander hebben meegemaakt. Het wordt echt gezegd met de beste bedoelingen, we zijn er niet op uit om je in de val te lokken. Maar je moet wel zelf moeite doen, we hebben geen hapklare brokken voor je. | |
Andromache | woensdag 24 februari 2016 @ 01:04 |
Dagindeling is essentieel als kapstok waarop je je leven baseert. Maar wat doen, is zo ongezond. Ik kan het weten. | |
Lienekien | woensdag 24 februari 2016 @ 01:10 |
Wie bedoel je met je andere wederhelft? | |
wiskundenoob | woensdag 24 februari 2016 @ 02:38 |
Waarom speelde je niet samen na schooltijd dan? Jammer dat je niet naar dezelfde school ging, maar dat belemmert jullie vriendschap toch niet? En al helemaal als je in dezelfde straat woont. Het is trouwens niet zo ongewoon dat je als brugklasser op de middelbare school niemand kent, en na 2 jaar brugklas krijg je toch weer een nieuwe klas, dus dan zou je weer zo'n trauma oplopen? [ Bericht 10% gewijzigd door wiskundenoob op 24-02-2016 02:49:39 ] | |
wiskundenoob | woensdag 24 februari 2016 @ 02:44 |
Meestal spijt | |
SonicVolcano | woensdag 24 februari 2016 @ 07:38 |
En wanneer ga je nou eens echt een stap zetten? Laten we eerlijk zijn: je hebt al tig advies gekregen. Elk topic is in essentie hetzelfde. Wat me opvalt is dat je juist uitvluchten zoekt om het vooral niet te doen. Dat vind ik raar, want je wilt toch verandering? Natuurlijk is het niet makkelijk maar jouw problematiek gaat veel dieper. Daar kunnen wij simpele zielen niet bij helpen. Een eerste stap zou de huisarts moeten zijn. Geef gewoon toe dat je serieuze hulp nodig hebt. Wil je zo door blijven modderen? | |
Mandéra | woensdag 24 februari 2016 @ 08:43 |
Dit begrijp ik nog steeds niet. Je stuurt wel DM's naar random vrouwen hier op FOK! , zoekt matches op datingapps en sites met de intentie om af te spreken. Maar een kop koffie en een praatje met iemand die het aan jou aanbied vind je eng. Waarom is het eng? Denk je dat het minder eng zal zijn als er een planning gemaakt wordt voor een dergelijke afspraak zodat je weet wat er wanneer gaat gebeuren? Is het oncontroleerbare wat je tegenhoud? | |
probeer | woensdag 24 februari 2016 @ 09:57 |
![]() Ja, blijf vooral dingen van te voren invullen, zodat je zelf geen actie hoeft te ondernemen. Er gaat op deze manier niets veranderen. En dat ligt volledig bij jou. Ik snap het ergens wel hoor. Het is makkelijker en veiliger om niets te doen. Maar je schiet er niets mee op, en al die topics beginnen irritant te worden. | |
Copycat | woensdag 24 februari 2016 @ 10:01 |
Dat denk ik niet. Sterker, ik weet wel zeker van niet. Maar voor jou weer een reden om niets te doen en te blijven zwelgen op je vierkante centimeter. | |
probeer | woensdag 24 februari 2016 @ 10:06 |
Naar FB verplaatst. [ Bericht 96% gewijzigd door Copycat op 24-02-2016 10:08:21 ] | |
miss_sly | woensdag 24 februari 2016 @ 10:20 |
Deezertje, er zijn twee dingen die je kunnen helpen: professionele hulp (emdr, therapie, sociale vaardigheden training, wat dan ook) en ophouden met naar anderen kijken. Dat laatste is wat in al je posts terugkomt: anderen hebben jou van alles aangedaan, anderen hebben wel een leuk leven, anderen hebben wel een relatie, anderen komen niet naar jou toe, anderen tonen geen interesse in jou. Die 'anderen' doen er niet toe. Niet om als schuldigen aan te wijzen voor allerlei negatieve zaken en niet om verantwoordelijk te maken voor jouw (on)geluk. Jij bent hierin de enige die iets kan betekenen voor jezelf. Neem het heft in eigen handen. | |
Mathemaat | woensdag 24 februari 2016 @ 10:33 |
Kijk, daarom ben ik voor inkomensafhankelijke verzekering. Je kunt niet van mensen met problemen verwachten dat ze goed hun verzekering kunnen kiezen. Maar on-topic. Ik snap Deezertje wel, als in dat zijn manier van doen en denken heel erg in het autisme spectrum ligt. Aangezien autisme vrij complex is, kan niemand hier op Fok Deezertje goed helpen, want al zijn problemen zitten met elkaar verweven. Dus Deezertje, zoek hulp! Fokmensen weten niet hoe ze met jouw problemen om moeten gaan en op moeten lossen en ze kunnen het alleen erger maken. [ Bericht 8% gewijzigd door Mathemaat op 24-02-2016 10:40:38 ] | |
sibella2 | woensdag 24 februari 2016 @ 10:33 |
Dat lijkt me ook heel sterk. Een therapeut gaat jou niet aanraden om iets wat je op 12-jarige leeftijd is "overkomen" nog groter laten maken. Die gaat je helpen om dit soort zaken los te laten. Je maakt het groter dan het is, de ouders van een 12-jarig kind maakten een beslissing waar jij het als 12-jarige niet mee eens was, het probleem is dat je dat op je 25e (!!) nog steeds niet kan loslaten. | |
Sick_Little_Monkey | woensdag 24 februari 2016 @ 10:35 |
Je had toch ook nog gewoon na schooltijd met die jongen kunnen afspreken? Jullie woonden bij elkaar in de straat. | |
Deezertje | woensdag 24 februari 2016 @ 10:39 |
Dat niet naar anderen kijken is gewoon enorm lastig. Ik ben er gevoelig voor. Maar ik wordt er soms automatisch mee geconfronteerd. Gisteren zat ik zo'n 4-zits en komen er ineens 3 meiden van mijn leeftijd bijzitten. Ze hadden het uitgebreid over hun relaties en andere belevenissen van afgelopen weekend.. Tja, logisch ook want ze kennen mij niet en zijn gewoon met hun eigen leven bezig maar horen wat je mist is niet fijn. Op mijn leeftijd begint iedereen zich langzaamaan te settelen. | |
Deezertje | woensdag 24 februari 2016 @ 10:44 |
Afgezien van andere lestijden en huiswerk maken had ik er ook geen zin meer in.. | |
sibella2 | woensdag 24 februari 2016 @ 10:45 |
Ja, je loopt achter en je mist veel. Heel klote. Maar wat kan JIJ doen om dit om te draaien? Bel vandaag de huisarts eens, die kan je doorverwijzen naar een psycholoog, voor een laagdrempelig gesprekje, dat is GRATIS. Dan heb je een stap gezet, en kan je dan nog bepalen of het jou je tijd en geld waard is. | |
Scary_Mary | woensdag 24 februari 2016 @ 10:45 |
Maar Deezertje, wat is nou je doel met steeds dezelfde uitspraken blijven doen? Aan één kant kun je stellen dat je een en ander misschien niet verwerkt hebt en daarom blijft hameren op hoe kut alles wel niet is. Aan de andere kant is dit misschien wel je meest effectieve tactiek so far om aandacht te genereren, al werkt het overduidelijk niet bevredigend genoeg. Wat wil je nou eigenlijk graag horen? | |
Sick_Little_Monkey | woensdag 24 februari 2016 @ 10:45 |
Je hebt het dus zelf laten verwateren. | |
sibella2 | woensdag 24 februari 2016 @ 10:46 |
Dan heb je het dus ZELF verpest en moet je daar de verantwoordelijkheid voor nemen en dat naast je neerleggen. | |
Hineni | woensdag 24 februari 2016 @ 10:49 |
Dus eigenlijk heb je je hele leven al geen aansluiting? Die ene vriendschap is duidelijk de uitzondering geweest. Immers, kleine kinderen maken onderdeel uit van een groep op de basisschool en leren daar en bij verenigingen socialiseren? Dit noemen ze secundaire socialisatie. Je ouders zijn je primaire socialisatie (of ten minste dat zouden ze moeten zijn). Ik weet niet of je de oorzaak hiervan wil leggen bij je stoornis of dat een andere gebeurtenis je een afweermechanisme heeft doen maken voor enge sociale dingen (of misschien versterkt de een de ander), maar weet: You are not defined by your past. It was a lesson. Not a life sentence! Je bent daarom ook bij de HBO niet gepest zoals de middelbare school. Die vooruitgang is er geweest. Persoonlijk denk ik dat de volgende stap, geaccepteerd worden zoals je bent, pas zal slagen als je jezelf geaccepteerd hebt. Daarvoor is het behulpzaam als je begrijpt waarom jij de dingen doet zoals je ze doet. Inzicht in jezelf krijgen (bv dmv Past Reality Integration therapie - als het onder je aanvullende zorgverzekering valt dan is er geen eigen risico). Dat krijg je alleen maar als je dingen uit eigen ervaring ondervindt, en stopt met het verdedigen en beschermen van je onbewuste en bewuste angsten. Je bent geen kind meer. Je kan veel meer dingen aan dan je denkt, maar reageert nog steeds op dezelfde manier als toen je een kind was! Welke vorm van therapie het ook is, het zorgt ervoor dat je veelzijdiger wordt .Het is Charles Darwin die ooit mooi zei: het is niet de meest sterke of meest intelligente persoon die overleeft, maar de persoon die zich het best kan aanpassen. Aanpassen zal lastig genoeg voor je zijn maar het is niet onmogelijk? Begin met jezelf bloot te stellen aan groepen. Probeer meer harmonieus te zijn met je omgeving. Er is geen andere manier om aansluiting te vinden! | |
probeer | woensdag 24 februari 2016 @ 10:50 |
Deezertje .. Je vernielt op deze manier je eigen leven, door geen enkele actie te ondernemen en alleen te zwelgen. En dat is volledig je eigen schuld, en van niemand anders. En ja, die keuze heb je, het is je goed recht. Maar besef dan wel dat het jouw eigen keus is om te blijven waar je nu bent. Je kiest er wellicht niet voor om ongelukkig te zijn, maar je kiest er wel bewust voor om ongelukkig te blijven. En dat kan je anderen niet blijven verwijten door steeds weer die vergelijkingen te maken. Neem dan ook verantwoordelijkheid voor die keuze. Aan de andere kant staat actie ondernemen. Actief hulp zoeken. Therapie. Wellicht meerdaags in de vorm van deeltijdbehandeling. En dat is verschrikkelijk moeilijk. Eng en confronterend. Hoewel ik niet dezelfde problematiek heb, ben ik een poos enorm depressief geweest. En dan wordt je doodleuk verteld dat je weer dingen moet gaan doen in je leven. Hoe tegenstrijdig dat ook voelt. Maakt niet eens uit wat, hoe je daar over denkt of dat je het überhaupt leuk vindt. Toch doen. Enorme symptoombestrijding, maar verschrikkelijk belangrijk. Je zit inmiddels zo diep in je eigen ellende dat jouw perceptie van de wereld niet meer klopt. Je oordeel is vertekend, en daar kan je niet meer op vertrouwen. Laat je alsjeblieft leiden door professionals. | |
Bananenpap | woensdag 24 februari 2016 @ 10:50 |
Normaal of niet, zijn ouders vonden het schijnbaar noodzakelijk om het op die manier te doen en dat is ook niet voor niets denk ik. Misschien kan ik het een beetje relativeren met een persoonlijk verhaal. Toen ik op de basisschool zat had ik ook een vriend die een klein beetje zoals jij was. (Nog steeds contact mee trouwens) Hij had adhd, werd gepest en vond ook geen aansluiting bij zijn klas. Ik zat op een andere school en ik kon het wel goed met hem vinden. We speelden samen, gameden veel, ruilden Pokémonkaarten, je weet wel hoe het gaat. Na een tijdje begon hij mij een beetje te claimen, hij woonde een aantal huizen verder dan ik en kwam elke dag langs. Ik was zijn enige en daarmee ook beste vriend. Voor mij voelde dat niet zo, ik had in mijn eigen klas vrienden aan overvloed, maar dat liet ik niet aan hem merken want ik wist ook wel hoe moeilijk hij het had. Op een gegeven moment liep het echt uit de hand. Elke dag in het weekend/vakantie stond hij om 9 uur al voor onze deur, hij wachtte mij op na school en kwam op een gegeven moment gewoon via de achterdeur ons huis binnen zonder even te melden dat hij er aan kwam. Zelfs wanneer ik andere vriendjes over de vloer had of buiten was met anderen ging hij zich er in mengen, wat vaak tot ruzie leidde met die vriendjes want hij was gewoon echt geen makkelijk persoon als je hem niet kende. Het werd echt een verstikkende vriendschap, hij was een wereld aan het creëren waarin alleen wij twee een deel van maakten. Voor mijn moeder was het op een gegeven moment echt de laatste druppel en toen heeft ze hem scheldend het huis uitgestuurd. Misschien ook niet de juiste manier, maar het was wel effectief. Later kwam zijn moeder aan onze deur en toen hebben onze ouders er over gepraat. Later moest hij noodgedwongen naar een andere middelbare school dan ik, een school waar veel aandacht werd besteed aan kinderen met adhd en andere stoornissen. Het heeft zichzelf min of meer opgelost, hij kwam in een nieuwe omgeving met mensen die hetzelfde waren als hij en kon opeens wel vrienden maken. Je kunt het niet meer terugdraaien Deezer, het heeft geen zin om na al die jaren een wrok naar die mensen te hebben. Je zou het namelijk een klein beetje kunnen relativeren. Waarschijnlijk was jij enorm claimerig naar die vriend toe alleen zag je dat zelf niet zo. Ik vind het trouwens wel bijzonder dat dit zo naar boven komt bij je en je nog steeds professionele hulp wegwuift. Jij hebt volgens mij gewoon een trauma opgelopen tijdens je jeugd en nooit verwerkt. Het is niet gezond om als 25-jarige nog steeds last te hebben door iets wat op de basisschool is gebeurd. Maar goed, het is al vaker gezegd: je verschuilt je enorm achter allerlei excuses die vooral bij een ander liggen. Ligt het niet aan die vrouwen die geen interesse in je tonen, dan ligt het wel weer aan een basisschoolvriendje die je liet zakken. Als je dat hebt verwerkt zal het wel weer allemaal aan je ouders liggen die er te weinig mee deden. Jij zoekt telkens een zondebok voor je problemen terwijl het overkoepelende probleem toch echt bij jezelf en je autisme ligt. | |
Deezertje | woensdag 24 februari 2016 @ 10:56 |
Wat zou jij doen na zo'n rotstreek van die ouders. Dan voel je je niet echt meer welkom toch? We hadden een prima vriendschap en die zouden we samen voortzetten. | |
Cue_ | woensdag 24 februari 2016 @ 11:01 |
Dit valt onder de noemer: ja idd kut en klote, maar geschiedenis. Jij hebt nu twee opties, of kijken of je de vriendschap kan herstellen met hem (niet de ouders) of je laat het erbij en accepteert het. Zoals Scary Mary al aangeeft, wat is het doel om telkens het negatieve te herhalen. Mijn ervaring is dat het ervoor zorgt je ook enkel negatief blijft denken. | |
sibella2 | woensdag 24 februari 2016 @ 11:01 |
Mijn 12-jarige ik zou vast ook heel boos zijn, mijn 25+ jarige ik snapt dat een 12-jarige niet de capaciteiten of het inzicht heeft om over dit soort beslissingen te gaan. Sidenote: ik ging naar een andere school dan al mijn klasgenoten, dus ook alleen naar de middelbare school, het heeft mij juist geholpen | |
Hineni | woensdag 24 februari 2016 @ 11:03 |
Het is een rotstreek. Maar niet iets onoverkomelijk voor de meeste mensen? Dus hoe nu verder? Straks krijg je een keer een vriendinnetje, en dan gaat het uit (die kans is aanwezig. Mensen vinden je op dit forum al verstikkend/ topic claimerig). Ga je jezelf dan weer jaren lang straffen door bij de pakken neer te gaan zitten? Het leven is voor 10% iets wat je overkomt, en 90% hoe je ergens mee omgaat. Jij lijkt alles wat er in je leven gebeurd onder die 10% te scharen? En die ouders hebben ervoor gezorgd dat hun zoon niet afhankelijk werd van 1 persoon maar leerde zichzelf aan te passen (zie hem o.a. naar het buitenland gaan). Daar zou je jaloers op moeten zijn! [ Bericht 8% gewijzigd door Hineni op 24-02-2016 11:08:40 ] | |
EggsTC | woensdag 24 februari 2016 @ 11:04 |
Zonder stappen te ondernemen blijf je hierin.. zoals in elk van jouw topics van toepassing is ![]() Wat verwacht je van de mensen hier? Dat je een pilletje krijgt die ineens als je problemen oplost, ofzo? | |
sibella2 | woensdag 24 februari 2016 @ 11:05 |
Zo heb ik vroeger nooit een pony gekregen van mijn ouders. Oneerlijk want ze konden het heus wel betalen. Op mijn 12e was dat echt onrecht. Inmiddels begrijp ik de redenen daarachter. Ja, ik had topamazone kunnen zijn, nee, ik ben het niet, misschien vanwege die beslissing van mijn ouders. That's life, als ik daar nog verdrietig om zou moeten zijn... | |
Sick_Little_Monkey | woensdag 24 februari 2016 @ 11:05 |
Ja dit. Die ouders wilden gewoon wat hen het beste leek voor HUN ZOON. Het was niet om jou te zieken. | |
Bananenpap | woensdag 24 februari 2016 @ 11:21 |
Ik denk dat ik het op die leeftijd al had kunnen relativeren en niet zou betrekken op die vriend. Er is genoeg tijd na school en in het weekend, zeker op die leeftijd, om de vriendschap voor te zetten. Zeker als je daarnaast helemaal geen vrienden had. Je doet nu trouwens of het een enorm drama was, maar dat valt ook wel mee. Een basisschoolklas wordt nou eenmaal verscheurd als ze naar de middelbare school gaan. Je geeft aan dat hij veel lager scoorde dus zal hij ook wel een ander niveau gedaan hebben, je zou dus sowieso al niet met hem in één klas hebben gezeten. Je maakt het wederom weer groter dan het is en je doet net alsof dat het keerpunt in je leven was dat je opeens geen vrienden meer kon maken. Dat terwijl je daarvoor eigenlijk ook al geen vrienden kon maken, maar toevallig wel een maatje had. | |
wiskundenoob | woensdag 24 februari 2016 @ 11:28 |
Hij heeft gewoon letterlijk een trauma opgelopen. En dit heeft hem belemmert om nieuwe relaties aan te gaan na zijn basisschool. Ik denk dat ie slechts het beginpunt van het probleem probeert te schetsen. | |
Cue_ | woensdag 24 februari 2016 @ 11:35 |
Het zou best een keerpunt in Deezers leven kunnen zijn. Dat kunnen wij niet voor hem bepalen. Als dat echt zo is, heeft ie ook wel echt wat om aan te werken, dus misschie n heeft die EMDR wel nut voor hem (waar hier vraagtekens bij werd gezet soor sommigen en ook mij) In ieder geval is het niet bevordelijk als iets van zo lang terug je nog steeds zo dwars kan zitten en zou professionele hulp , op wat voor manier dan ook, van toegevoegde waarde zijn | |
Bananenpap | woensdag 24 februari 2016 @ 11:41 |
Een basisschoolkind dat maar één vriend heeft is in mijn ogen niet sociaal sterk. Je zou kunnen zeggen dat het vanaf dat moment allemaal mis is gegaan, maar daarvoor had Deezertje ook al moeite met het aangaan van nieuwe vriendschappen. Ik denk dat je die gebeurtenis eerder als bevestiging kunt zien van zijn sociale incapabiliteit. Je kunt wel zeggen dat die gebeurtenis een keerpunt is in zijn leven, maar de problemen waren er al veel langer. En schijnbaar waren de ouders van die ene vriend de enige die dat zagen. | |
Deezertje | woensdag 24 februari 2016 @ 11:43 |
Liever 1 goede dan geen toch? Of van die halve vrienden waar je slechts opvulling voor bent.. Nee dank je. Ik had wel contact met meer kinderen hoor, maar wij deden letterlijk alles samen. | |
Hineni | woensdag 24 februari 2016 @ 11:44 |
Als dat jouw keuze is moet je ook niet gaan klagen dat je geen aansluiting hebt als die ene om wat voor reden dan ook weg valt. | |
Jhovall | woensdag 24 februari 2016 @ 11:47 |
Ik denk dat we nu wel genoeg adviezen aan deezertje hebben gegeven en hem keihard geholpen hebben hem zijn foute wegen proberen in te laten zien. Ik denk niet dat het verder nog helpt dingen aan toe te voegen: Het is aan deezertje of hij (de laagdrempelige) stappen onderneemt en de handvaten een keer aanpakt die hem zijn aangerijkt. Meer kunnen wij niet doen denk ik? | |
wiskundenoob | woensdag 24 februari 2016 @ 11:52 |
In zijn beleving is die gebeurtenis dusdanig heftig dat al zijn handelingen daarna negatief beïnvloed heeft. En als je daarna gepest wordt en geen aansluiting vindt in je formatieve jaren en angststoornis ontwikkelt, dan kom je in de situatie terecht waar ts nu inzet. Ik denk dat het nog heel lang gaat duren voordat hij de eerste stap zet naar verbeteting vanwege zijn angsten en trots. | |
DoubleDip | woensdag 24 februari 2016 @ 11:54 |
True. Slotje. | |
Bananenpap | woensdag 24 februari 2016 @ 11:56 |
Maar laten we even heel eerlijk zijn. Hoe goed was die vriendschap nou eigenlijk dat door zo'n gebeurtenis het contact abrupt is verbroken? In een vriendschap gebeuren ook wel eens minder leuke dingen, die je weer snel vergeet om het niet afweegt tegen alle goede dingen. En ja, liever één goede vriend dan geen. Maar dat betekent nog steeds dat je maar met één iemand aansluiting kan vinden en dus sociaal niet zo sterk staat. Mag ik trouwens vragen wat voor rol jouw ouders hadden in je kindertijd? Van mijn ouders moest ik bijvoorbeeld verplicht op een sportvereniging. Als ze moesten werken en ik een oppas nodig had werd ik eerder gestuurd naar een klasgenoot dan bijv. mijn opa en oma. Ik twijfel eerlijk gezegd een beetje aan hoe heftig die gebeurtenis voor hem is. Deezertje post hier al maanden en sinds gisteren komt opeens dat verhaal naar boven. Het komt op mij neer dat hij vooral excuses aan het zoeken is om zo lang mogelijk niks te hoeven ondernemen. | |
ToT | woensdag 24 februari 2016 @ 11:56 |
Herkenbaar. Bij mij is pas kort geleden de diagnose Asperger geconstateerd. Cursussen gehad; dat deed mij echt veel goed, omdat zo velen in exact het zelfde schuitje bleken te zitten. Ik heb ook een paar keer een autisme-café bezocht; dat was ook erg tof aangezien je daar ook weer meerderen tegenkomt die soortgelijke problemen hebben en je ook begrijpen. Sommigen houden daar goede vriendschappen aan over. ![]() Momenteel ben ik echter nog steeds helemaal alleen en krijg bij verhuizingen (meerdere keren verhuisd) eigenlijk zelden echt contact met buren. Gelukkig heb ik nu wel een heel lieve buitenlandse vriendin die hier naar toe komt! ![]() ![]() | |
Lienekien | woensdag 24 februari 2016 @ 12:02 |
Herken jij dat enorme vastlopen/vastzitten van TS in steeds dezelfde negatieve gedachten ook? | |
wiskundenoob | woensdag 24 februari 2016 @ 12:02 |
Maar das toch een kenmerk van een angststoornis? Naarmate je langer angstige situaties ontloopt, wordt het alleen maar moeilijker om eruit te komen. | |
Deezertje | woensdag 24 februari 2016 @ 12:04 |
Ik heb ook op teamsport gezeten maar was ik motorisch niet zo goed, dus de slechtste van het team en viel daarom buiten de boot. Overigens wel jaren volgehouden, maar uiteindelijk moeten stoppen omdat er geen sportieve klik meer was en het onderlinge contact ging ook niet echt lekker. Veel dames in het volleybalteam maar daar kon ik niet mee overweg of ik eiste te veel aandacht en daar zaten ze niet op te wachten. Verder nog op toneel en judo gezeten. | |
SantaClausNorthPole | woensdag 24 februari 2016 @ 12:24 |
Antwoord hier eens op, Deez. Ben nou ook wel benieuwd. | |
gebakken-koekje | woensdag 24 februari 2016 @ 12:30 |
En dit. Als een vrouw die in je straatje past zou zeggen kom we spreken af vlieg je er nog net niet naartoe maar gewoon sociaal contact met mensen waar het al duidelijk is dat er geen romantische bedoelingen zijn is eng? Waarom? En over dat (vrijwilligers)werk zoals ik al zei en iemand zelfs met een site aan kwam, ga mensen helpen met computer problemen, ga ouderen/mensen met een beperking bezoeken. Nee, daar gaat geen relatie of vriendschap uit komen (je weet nooit natuurlijk) Wat gaat er wel uit komen? Het in contact komen met veel verschillende mensen waardoor je het op gang houden van een gesprek kan oefenen en in plaats van staren je je zekerder gaat voelen in die dingen. Ik vind het sowieso ongezond dat iemand van 25 helemaal geen enkele dagbesteding heeft naast sporten en studeren en naar de film gaan. | |
Lienekien | woensdag 24 februari 2016 @ 12:31 |
Nou, lijkt me zat dagbesteding. Laten we niet overdrijven. Het is karig in de sociale contacten, dat is het probleem. | |
Deezertje | woensdag 24 februari 2016 @ 12:32 |
| |
Lienekien | woensdag 24 februari 2016 @ 12:33 |
Is het je tweelingbroer? | |
Deezertje | woensdag 24 februari 2016 @ 12:33 |
Wat voor dagbesteding zou je behalve werken dan zien? | |
Deezertje | woensdag 24 februari 2016 @ 12:34 |
Nee echte. | |
SantaClausNorthPole | woensdag 24 februari 2016 @ 12:34 |
'Mijn andere wederhelft' slaat niet op broers/zussen. Vandaar de verwarring. | |
gebakken-koekje | woensdag 24 februari 2016 @ 12:35 |
Die paar uurtjes die hij aan zijn studie werkt en voor de rest maar luieren? Nee vind ik niet gezond voor iemand van zijn leeftijd. Hij kan zich prima nuttig maken voor andere mensen | |
gebakken-koekje | woensdag 24 februari 2016 @ 12:36 |
gewoon werken, en als je nog geen betaald werk kan vinden dan vrijwillig. | |
Deezertje | woensdag 24 februari 2016 @ 12:40 |
Ik zag 'mijn' meisje net weer voorbij lopen. Maar voordat ik haar kon aanspreken was ze al weg. Kan haar via FB een berichtje sturen maar das misschien creepy.. Maar onderneem ik wel jets haha. | |
Deezertje | woensdag 24 februari 2016 @ 12:41 |
Ivm herkenning. Misschien laat ik dit topic ook nog wel verwijderen. Kom niet echt goed over zeg maar ![]() | |
gebakken-koekje | woensdag 24 februari 2016 @ 12:43 |
Geen facebook berichten gaan sturen natuurlijk En voor de derde keer dan maar: En dit. Als een vrouw die in je straatje past zou zeggen kom we spreken af vlieg je er nog net niet naartoe maar gewoon sociaal contact met mensen waar het al duidelijk is dat er geen romantische bedoelingen zijn is eng? Waarom? | |
#ANONIEM | woensdag 24 februari 2016 @ 12:46 |
Dat is heel creepy ja. Iemand die voor haar totaal onbekend is maar wel haar voor- en achternaam heeft lopen uitzoeken en haar blijkbaar in de gaten houdt. [ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 24-02-2016 12:46:43 ] | |
SantaClausNorthPole | woensdag 24 februari 2016 @ 12:46 |
Topics worden niet verwijderd. | |
Deezertje | woensdag 24 februari 2016 @ 12:48 |
Ze kent me van het gezicht. Verder niet. | |
#ANONIEM | woensdag 24 februari 2016 @ 12:49 |
Weet je dat zeker of denk je dat doordat ze toevallig wel eens voor zich uit kijkt tijdens het studeren. | |
Deezertje | woensdag 24 februari 2016 @ 12:51 |
Ik ben haar ook al vaker tegengekomen op een app en ik maak regelmatig oogcontact in real. Qua gezicht herkent ze mij wel. | |
gebakken-koekje | woensdag 24 februari 2016 @ 12:51 |
En dit. Als een vrouw die in je straatje past zou zeggen kom we spreken af vlieg je er nog net niet naartoe maar gewoon sociaal contact met mensen waar het al duidelijk is dat er geen romantische bedoelingen zijn is eng? Waarom? | |
#ANONIEM | woensdag 24 februari 2016 @ 12:55 |
Ik lees deze redenering van je wel vaker. Misschien heeft het met je autisme te maken omdat je daardoor mensen zo overanalyseert, maar ik vergeet gezichten van mensen op dat soort apps direct weer en ik zou mensen ook totaal niet herkennen buiten de deur als ik ze eens voorbij heb geswiped. Ik heb dus twijfels of ze jou daadwerkelijk van gezicht kent. [ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 24-02-2016 12:55:47 ] | |
Deezertje | woensdag 24 februari 2016 @ 12:56 |
Omdat ik ook weleens een relatie wil. Daar gaat mijn voorkeur naar uit. Alhoewel ik vriendschap ook wel kan waarderen uiteindelijk | |
SantaClausNorthPole | woensdag 24 februari 2016 @ 12:57 |
Oh het kan dus wel? Nou, spreek eens met mensen af, zonder romantische intenties. | |
Deezertje | woensdag 24 februari 2016 @ 12:57 |
Ik kom haar vrijwel dagelijks tegen in het echt,soms urenlang. Dus nee dat weet ze wel. | |
#ANONIEM | woensdag 24 februari 2016 @ 12:57 |
Ik lees overigens dat je ook wel eens zegt weinig behoefte te hebben aan vriendschappen omdat het tijdrovend is en je erg gesteld bent op je vrijheid om de hele dag series te kijken als je wil. Naast het feit dat dat nog steeds kan, ook als je vrienden hebt, vraag ik me af waarom dat bij het hebben van een vriendin anders zou zijn. Dan offer je nog meer van je vrijheid op dan in het geval van vrienden lijkt me. [ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 24-02-2016 12:59:02 ] | |
gebakken-koekje | woensdag 24 februari 2016 @ 12:59 |
Afspreken met die users wil natuurlijk niet zeggen dat je nooit een relatie krijgt he. Het een sluit het ander niet uit. En je zegt je kan vriendschap waarderen, ze hebben je al verschillende keren aangeboden je mee te willen nemen maar je gaat er maar niet op in. | |
Deezertje | woensdag 24 februari 2016 @ 13:00 |
Dan krijg je er wat voor terug. gezellige momenten, warmte, intimiteit etc. | |
gebakken-koekje | woensdag 24 februari 2016 @ 13:00 |
Maar je zegt het is eng en daarom doe je het niet. Maar daten doe je wel, wat is het verschil? Ik zou veel zenuwachtiger zijn voor een date dan voor een gewone meet met iemand | |
#ANONIEM | woensdag 24 februari 2016 @ 13:01 |
Op intimiteit na geldt dat evengoed voor vrienden. En je benadering is een beetje raar, een soort kosten-baten analyse lijk je te maken met betrekking tot het aangaan van vriendschappen. | |
Deezertje | woensdag 24 februari 2016 @ 13:02 |
Daten heb je vooraf al contact. Ik wil best met iemand afspreken en een keer wat eten/drinken in Nijmegen ofzo. | |
Bananenpap | woensdag 24 februari 2016 @ 13:02 |
Alsof je inderdaad mensen herkent van zo'n app. Waar wil je nu eigenlijk heen met je topic als je weer dit soort klote posts gaat plaatsen? Met dat verhaal over je basisschool dacht ik dat we eindelijk eens ergens kwamen en een eventuele oorzaak hadden gevonden en dan ga je weer dit soort creepy dingen plaatsen. Reageer nou eens godverdomme op de reacties die over professionele hulp gaan ipv weer zo vet emo te doen. | |
Bananenpap | woensdag 24 februari 2016 @ 13:03 |
Hooguit dat ze je herkent als 'die ene jongen uit de bieb'. Meer niet en meer gaat het ook niet worden. | |
miss_sly | woensdag 24 februari 2016 @ 13:03 |
Niet naar anderen kijken en vergelijken is zeker best lastig, maar je doet er ook geen moeite voor om. In bovenstaand voorbeeld zet je de muziek wat harder en druk je je oortjes wat beter in en verdiept je in je muziek, ipv in het gesprek. Jij gaat bewust zitten luistervinken en je daarna zielig en verongelijkt voelen omdat zij iets hebben dat jij graag wil. Dat is niet constructief. Daarnaast is het ONMOGELIJK om iets in te halen dat je vroeger hebt gemist. Dat wil zeggen: precies dat wat je gemist hebt in die ene periode in je leven, ga je nooit meer op die manier meemaken. Ik ben toen ik puber was nooit met vriendinnen op stap geweest, bijvoorbeeld. Ik ga nu wel eens met (een)vriendin(nen) op staat, maar zoals het zou zijn geweest in mijn puberteit wordt het natuurlijk nooit. Dat is een feit, dat kun je vroeger of later accepteren, maar pas als je dat accepteert en niet in het verleden leeft en daarnaar hunkert, kun je pas verder met je leven nu. | |
Deezertje | woensdag 24 februari 2016 @ 13:03 |
Ik heb meer behoefte aan intimiteit op dit moment. Gooi al jaren weg nu. En nee betaalde varianten begin ik niet aan. Dus ik moet doorgaan met daten wil het de kans daarop vergroten. | |
gebakken-koekje | woensdag 24 februari 2016 @ 13:04 |
je kan toch ook tegen die users die het aangeboden hebben zeggen ik wil wel eerst een poosje chatten/mailen/whatever voor we meeten want ik vind het eng? Ik weet zeker dat mensen die echt willen helpen daar begrip voor hebben | |
Bananenpap | woensdag 24 februari 2016 @ 13:06 |
Volgens mij wil jij eerder een vriendin als statussymbool zodat je op familieverjaardagen niet langer meer die ene loser bent die niemand kan krijgen. | |
Deezertje | woensdag 24 februari 2016 @ 13:07 |
De all ohello is eigenlijk precies dit: geen date maar wel elkaar ontmoeten en een drankje drinken.. Vanuit daar kan je vaker afspreken als t klikt. | |
Wanderingwhy | woensdag 24 februari 2016 @ 13:08 |
Als je behoefte aan intimiteit hebt moet je juist voor de betaalde variant gaan. Wat jij wilt is de betaalde variant maar dan gratis door te zoeken naar intimiteit op de verkeerde plekken en het maar niet te willen beseffen dat daar meer bij komt kijken dan in je uitgesleten cirkels rond te blijven lopen. | |
gebakken-koekje | woensdag 24 februari 2016 @ 13:09 |
Daar heb je nog niemand die met je wil afspreken, hier wel. | |
IkeDubaku99 | woensdag 24 februari 2016 @ 13:10 |
Ik zou eerst aan jezelf gaan werken in plaats van het doorgaan met daten. Als je niet aan jezelf werkt, dan is de kans op succes een stuk minder. | |
miss_sly | woensdag 24 februari 2016 @ 13:10 |
Hoe kun je iemand urenlang tegenkomen? | |
Cue_ | woensdag 24 februari 2016 @ 13:11 |
En daar al succes gehad? Daarbij is het niet hetzelfde, want hier bieden fokkers aan om af te willen spreken en je zegt keihard nee. Terwijl je er eigenlijk geen goede reden voor hebt.. | |
Deezertje | woensdag 24 februari 2016 @ 13:12 |
Zelfde ruimte zitten. | |
gebakken-koekje | woensdag 24 februari 2016 @ 13:13 |
Zou jij jezelf daten Deezer? | |
Deezertje | woensdag 24 februari 2016 @ 13:14 |
De reden waarom ik ook zo'n 'hekel' heb aan mensen en stelletjes in een relatie is omdat het indirect een bevestiging is dat ze intimiteit hebben samen. En ik niet. | |
miss_sly | woensdag 24 februari 2016 @ 13:23 |
En dat ligt niet aan die anderen, dat ligt aan jou. Daar moet en kun JIJ iets aan doen, niemand anders. | |
miss_sly | woensdag 24 februari 2016 @ 13:23 |
Een kamer van 2x2 of een zaal? In het laatste geval: ze zal zich er niet half zo van bewust zijn als jij dat bent. | |
Bananenpap | woensdag 24 februari 2016 @ 13:24 |
Eigenlijk ben je wel op meerdere vlakken blijven steken in je basisschoolperiode, je gedraagt je echt als een heel naar kind wanneer niemand je gelijk geeft en je je zin niet krijgt. Je begon je topic goed, maar je laatste posts breng je op een hele vervelende toon. Gedraag je nou eens als een volwassen vent; neem je verantwoordelijk, doe eens wat minder infantiel en reageer eens op de adviezen waar tijd en moeite in is gestoken. Heb een beetje respect voor de mensen die met goede bedoelingen op je reageren. Clown. | |
Fluppert | woensdag 24 februari 2016 @ 13:27 |
![]() Als je het niet ziet zitten om vrienden te zoeken, moet je ook niet zitten zaniken dat je geen vriendin hebt. Zal even een voorbeeld van mezelf geven: ik heb ook niet zoveel vrienden, echter heb ik een paar hele goede vrienden (3 welgeteld). Daar ben ik in de zomer wat meer terrasjes mee gaan pakken, naar het zwembad gegaan e.d. Een van mijn vrienden heeft toen wat andere mensen uitgenodigd en zo ben ik mijn huidige vriendin tegen gekomen ![]() Daarbij schrikt het af als je geen vrienden hebt, je komt over als niet-sociaal en als je mensen als niets te bieden hebt als vriend, wat zou je ze dan in godsnaam te bieden hebben als relatie? | |
gebakken-koekje | woensdag 24 februari 2016 @ 13:28 |
Dat is nou precies wat ik dacht. Ik denk dat Deezer zijn sociale leeftijd (veel) jonger is dan 25 | |
Copycat | woensdag 24 februari 2016 @ 13:28 |
Nope. Er wordt niets verwijderd. | |
Cue_ | woensdag 24 februari 2016 @ 13:32 |
Wat had je dan verwacht?? Of van dit topic verwacht? | |
IkeDubaku99 | woensdag 24 februari 2016 @ 13:34 |
Besef je wel hoe je overkomt als je steeds met iemand praat om alleen resultaat te halen. In feite heb je dan een masker op en ziet de ander niet hoe je daadwerkelijk bent. | |
Lienekien | woensdag 24 februari 2016 @ 13:51 |
Het is toch een voltijd studie? Ik vind het een beetje raar om iemand vrijwilligerswerk op te dringen. | |
gebakken-koekje | woensdag 24 februari 2016 @ 13:56 |
Als iemand voltijd bezig is met een studie is het nog wat anders maar hij doet de hele dag niets behalve een paar uur aan zijn scriptie werken. En opdringen, tja wat is opdringen. Het is mijn mening dat als iemand de hele dag niets doet dat het niet gezond is en dat vrijwilligerswerk een prima manier is om sociale vaardigheden te oefenen. | |
gebakken-koekje | woensdag 24 februari 2016 @ 13:57 |
Moet je maar eens zien als je de hele dag niets nuttigs te doen hebt hoe je gaat piekeren en vast zitten in gedachtes | |
SantaClausNorthPole | woensdag 24 februari 2016 @ 14:00 |
Eerder in dit topic zei Deez dat er wel banen waren in de zorg, maar waren te lachwekkend... Ga maar rustig vanuit dat zoiets, onbetaald zelfs, wordt weggewuifd. | |
CyberTijn | woensdag 24 februari 2016 @ 14:00 |
En blijkbaar voel je je heel prettig in die situatie, want je onderneemt geen actie om het te veranderen. | |
Lienekien | woensdag 24 februari 2016 @ 14:00 |
Dan zoek ik iets om me mee te vermaken. Als jij het goedvindt. | |
SantaClausNorthPole | woensdag 24 februari 2016 @ 14:01 |
Sterk punt. | |
Lienekien | woensdag 24 februari 2016 @ 14:01 |
Omdat hij zich er niet geschikt voor acht, toch? Zit wel wat in. | |
SantaClausNorthPole | woensdag 24 februari 2016 @ 14:01 |
Die post heb ik gemist. Op mijn 'waarom' kreeg ik geen reactie. [ Bericht 0% gewijzigd door SantaClausNorthPole op 24-02-2016 15:26:16 ] | |
Lienekien | woensdag 24 februari 2016 @ 14:03 |
Zo heb ik het geïnterpreteerd. | |
gebakken-koekje | woensdag 24 februari 2016 @ 14:04 |
Maar jij kan dat, jij hebt de geestelijke mogelijkheden om niet de hele dag naar anderen te lopen staren. Als iemand zoals Deezer de hele dag alleen bezig is met een ongezonde focus op relaties dan is het toch niet zo gek dat ik zeg ga iets doen. Jij zegt iets om je te vermaken, dat wil zeggen dat je daar voldoening uit haalt. Ik weet natuurlijk niet hoe jij sociaal in elkaar zit maar als iemand steeds zegt ik mis aansluiting, ik heb geen mensen om mijn heen, ik zou dat wel willen. Wat is er dan zo raar aan mijn voorstel om te gaan werken? | |
EggsTC | woensdag 24 februari 2016 @ 14:05 |
Dit is voorlopig de beste reactie in het topic. Nadenken is vergif voor de mind als je het niet nodig hebt, inderdaad. Het is killing voor je, de hele dag niets anders doen dan nadenken. | |
Lienekien | woensdag 24 februari 2016 @ 14:10 |
Laat hem eerst maar eens afstuderen en gaan solliciteren. Kijken we dan wel eens verder. | |
Bananenpap | woensdag 24 februari 2016 @ 14:11 |
Al zou hij heel de dag in bed liggen netflixen, als je daar gelukkig van wordt moet je dat vooral doen. Maar dat is niet het geval, het enige wat hij doet is piekeren en alles lijdt daar onder. Hij zit midden in zijn afstudeerperiode en zou zich daar volledig op moeten storten, maar ook dat doet hij niet. Zelfs wanneer hij gaat sporten of naar de bios gaat ontspant hij niet want hij zit zich constant te pijnigen en te ergeren aan alles en iedereen. Zelfs al zou hij vrijwilligerswerk doen, dan nog loopt hij constant te piekeren en alles te overdenken. Het probleem ligt niet aan zijn dagbesteding, maar aan zijn mindset. Ik zou iemand van 25 jaar zonder baan trouwens niet adviseren om vrijwilligerswerk te doen. Zorg eerst maar eens dat je een fatsoenlijke betaalde baan krijgt zodat je op jezelf kan wonen en ook enigszins zelfstandig wordt. Een deel van het probleem is denk ik dat Deezer nog veel te veel in een veilige bubbel bivakkeert en niet genoodzaakt is om het een en ander op te pakken. | |
Hineni | woensdag 24 februari 2016 @ 14:12 |
Dus eigenlijk heb je al jaren lang moeite om je aan te passen aan anderen... Wel een beetje essentieel om aansluiting te vinden denk je ook niet? | |
gebakken-koekje | woensdag 24 februari 2016 @ 14:19 |
maar door een andere dagbesteding kan je ook een andere mindset krijgen. En je kan prima op zoek naar een betaalde baan en tegelijk iets nuttigs doen voor andere mensen maar goed laten we het er maar op houden dat mijn mening daarin anders is dan die van jullie ![]() Wat bedoel je Deezer met ik eiste te veel aandacht, wat deed je dan? Kan het zijn dat dat ook de reden is waarom het tijdens dates mis gaat? | |
ToT | woensdag 24 februari 2016 @ 14:36 |
Zeker! ![]() Werk was altijd een hel; nooit begrepen worden en zelf anderen ook nooit echt begrijpen. Hoe moet je "sociaal" doen tegenover je collega's? Meestal kwam dat erg krampachtig over en vroeg of laat ging men zich daar altijd aan storen of me belachelijk lopen maken. Dat soort spanningen heb ik niet meer nu ik thuis zit, en dat is een enorme last die van mijn schouders af gevallen is. ![]() Mensen die allerlei hoge verwachtingen van me hebben ban ik zo veel mogelijk uit mijn leven, zeker als ik er maar weinig positiviteit voor terug krijg. | |
Lienekien | woensdag 24 februari 2016 @ 14:55 |
Wisten je collega's van je autisme? Of was dit toen je zelf nog niet wist van je Asperger? Ik heb jaren een collega met autisme gehad. Dat wist iedereen en iedereen hield daar rekening mee. | |
Cue_ | woensdag 24 februari 2016 @ 15:17 |
En dat is het nu niet meer nu je een vriendin hebt? Of ook door andere zaken? | |
Jhovall | woensdag 24 februari 2016 @ 16:22 |
Ik vind het wel jammer dat er voor mensen als jij niet iets passends qua werk gevonden kan worden in de maatschappij en daarom van mijn belastingcenten moet gaan leven ![]() | |
Deezertje | woensdag 24 februari 2016 @ 18:25 |
Ik lig overigens brak op bed, dus reageer later. Gigantische koppijn en warmtestraling, zere keel en koude benen. Griep dus, 1x per jaar ofzo.Sowieso qua sportniveau, dat ik niet goed kon meekomen met het team. In een wedstrijd hadden ze niet veel aan mij en dat wekte irritatie, alsof ik express mijn best niet deed. Onderling was volleyball misschien 2 jongens en 8 meiden en er was soms onenigheid over aanrakingen e.d. Hier heb je een punt. Ik stagneer, sta stil. Een gozer van 25 is meestal al klaar met zijn studie, op zichzelf en klaar voor de rest van zijn leven. Ik probeer nog steeds in te halen wat ik nooit heb gedaan (daten, weekends uitgaan, filmavonden etc.). Wat dat betreft ben ik soms misschien kinderachtig. Lessen hielden mij op de been, maar nu ben ik elke dag vrij en met die vrijheid kan ik zelf niet omgaan. | |
gebakken-koekje | woensdag 24 februari 2016 @ 18:28 |
Ik bedoel niet zozeer de ervaring wat een 25 jarige heeft maar meer de manier van reageren ook. Dat komt niet overeen met een man van 25 | |
ToT | woensdag 24 februari 2016 @ 18:30 |
Ik heb pas sinds mijn burn-out de diagnose. ![]() Het hebben van een vriendin helpt uiteraard enorm tegen de eenzaamheid en geeft mij ook een gevoel van gewaardeerd worden; iets wat ik altijd gemist heb. Uiteraard is de liefde zelf ook geweldig! ![]() ![]() Maar de grootste doorbraak voor mij was wel arbeidsongeschikt verklaard worden plus therapie krijgen; geen negatieve prikkels meer, gen stress, niet verplicht 40 uur per week mezelf moeten bewijzen tegenover mensen met wie je niet vrijwillig omgaat. | |
ToT | woensdag 24 februari 2016 @ 18:30 |
ok Mocht je overigens denken dat ik maar een volslagen nutteloze last voor de maatschappij ben; ik doe wel vrijwilligerswerk voor vluchtelingen, maar dan wel op mijn voorwaarden; geen verplichtingen, me niet moeten verantwoorden tegenover een stichting enz. ![]() | |
Cue_ | woensdag 24 februari 2016 @ 18:39 |
Natuurlijk is een vriendin hebben zeer fijn. Ben wel blij om te lezen dat t vooral zit in je levensinvulling (bij jou dus juist geen werk want dan geen stress) en therapie. Kan deezer wel wat van leren | |
ToT | woensdag 24 februari 2016 @ 18:45 |
Thanks! ![]() Ja alleen moet je wel kijken dat je thuis niet in een depressie afzakt van de eenzaamheid. Zomaar een vereniging opzoeken of zo is helemaal niks voor mij en ik ben ook echt geen kroegtijger. Ik hou wel van diepe gesprekken en zo heel af en toe kom je wel eens iemand tegen die dat ook fijn vindt. Ik heb wel een paar vrienden, maar de meesten wonen ver weg. Met de meesten heb ik via FOK! contact en met anderen bel ik regelmatig en heel soms zie ik ze ook wel een keertje. ![]() | |
Deezertje | woensdag 24 februari 2016 @ 18:48 |
Als ik opper dat een vriendin mij beter in mijn vel kan laten zitten wordt ik afgeslacht en moet ik eerst aan mezelf werken.. | |
SantaClausNorthPole | woensdag 24 februari 2016 @ 18:50 |
ToT heeft therapie en hulp gezocht. En daardoor is hij een andere jongen geworden en is een meisje verliefd op hem geworden. In jouw huidige staat wordt geen enkel meisje verliefd op jou. | |
Cue_ | woensdag 24 februari 2016 @ 18:52 |
Zoals ToT ook aangeeft. de doorslag was therapie en een omgeving voor hem creëren die werkte. De vriendin was mooi meegenomen. Dat is iets heel anders. | |
Bananenpap | woensdag 24 februari 2016 @ 18:54 |
Het is meer de manier hoe je hier overkomt wat nogal kinderlijk is. Je kruipt constant in de slachtofferrol en reageert alleen op de berichten die je wel zinden. Nergens neem je eens gewoon de verantwoordelijk waar een volwassen vent van 25 toch wel over zou moeten beschikken. Je vindt vooral jezelf heel erg zielig en met elke post probeer je een soort van medelijden te wekken. Het lijkt wel of je constant getroost wil worden. Om eerlijk te zijn ken ik heel wat zestienjarigen die volwassener overkomen dan jij. Ik ben een aantal jaar jonger dan jij, maar het is alsof ik tegen mijn kleine broertje praat. | |
gebakken-koekje | woensdag 24 februari 2016 @ 18:56 |
En ook de 'die mensen hebben het en ik wil het ook, het is niet eerlijk' reacties is niet echt iets wat bij iemand van 25 past | |
ToT | woensdag 24 februari 2016 @ 19:05 |
100% herkenbaar hoor: mensen eggen snel dat je eerst van jezelf moet houden voor je van een ander kan houden en dat je een relatie niet moet gebruiken om daarmee aan jezelf te werken. Ik zeg: bullshit! ![]() Okee, als je volkomen labiel zou zijn en onvoorspelbaar agressief kunt worden is het idd handig om eerst aan jezelf te werken, of als je zwelgt in zelfmedelijden of enorm de ander zou claimen. Ik neem aan dat dit allemaal niet het geval is? Of in ieder geval niet te ernstig? Ieder mens heeft wel wat; dat hoeft niet te betekenen dat je eenzaam moet blijven tot je gelukkig kunt zijn in je eentje. ![]() Niet lullig tegen jou bedoeld dit hoor, en ik snap de standpunten van degenen die het zeggen ook wel; ik ben het er alleen niet mee eens! ![]() | |
gebakken-koekje | woensdag 24 februari 2016 @ 19:07 |
Deezer die NIET enorm zwelgt in zelfmedelijden? Dan moet je zijn topics nog maar eens lezen ![]() | |
ToT | woensdag 24 februari 2016 @ 19:07 |
Het is wel zo dat als je idd sterk het gevoel hebt van "iedereen heeft een relatie en ik wil het ook en het is niet eerlijk dat ik geen relatie heb", dat de kans op claimgedrag wel vrij groot zou kunnen zijn, en dat werkt dan weer averechts. Een relatie proberen aan te knopen kan verdomd moeilijk zijn en je moet een balans vinden tussen voldoende interesse tonen en niet te wanhopig/happig overkomen. Direct de volgende ochtend al bellen zodra iemand je haar telefoonnummer geeft is bijvoorbeeld vaak geen goede stap. ![]() | |
ToT | woensdag 24 februari 2016 @ 19:08 |
Haha! ![]() Nou om eerlijk te zijn heb ik dit topic zelfs ook niet eens volledig doorgelezen omdat ik deze dagen enorm druk ben met klussen en bezoek en dergelijke. ![]() | |
gebakken-koekje | woensdag 24 februari 2016 @ 19:09 |
het is helemaal niet erg om iets te willen wat een ander ook heeft en daar soms eens van balen maar jaloers zijn als je stelletjes samen ziet lopen en het ze niet gunnen vind ik geen volwassen gedrag. En dan heb ik het over dat Deezer dat doet he, niet dat je denkt dat ik het over jou heb | |
ToT | woensdag 24 februari 2016 @ 19:15 |
Nee snap ik joh! ![]() Dat is dan wel rottig dat Deezer het anderen misgunt, maar ik kan het me wel voorstellen dat het pijn kan doen en dat-ie het gewoon liever niet ziet dat anderen gelukkig zijn; dat herinnert je er dan weer aan dat je dat zelf niet hebt en hoe ontzettend fijn het zou zijn als je het wel zou hebben. Toch kan de rest van de wereld zich niet aan jouw ongeluk aanpassen. Hoe beter je met je eenzaamheid kunt omgaan, hoe positiever je weer op anderen overkomt, hoe meer kans je maakt dat er toch ergens een vonk over kan springen. Buiten het feit dat ik thuis kwam te zitten hebben antidepressiva me ook enorm geholpen, met name Wellbutrin. Dat heeft eigenlijk geen merkbare bijwerkingen (in tegenstelling tot veel andere soorten) en het heeft mij echt door de zwaarste periode heen geholpen. Af en toe een oxazepammetje op de zwaarste momenten. ![]() | |
Jhovall | woensdag 24 februari 2016 @ 19:15 |
Dat is alleen maar goed! ![]() | |
Scary_Mary | woensdag 24 februari 2016 @ 19:16 |
Laten we dit wezenlijke verschil niet over het hoofd zien. Misschien wel zo interessant als je zou kunnen aangeven wat de therapie je gebracht heeft en hoe je een en ander toepast om beter met je situatie om te kunnen gaan. Hoe ben je aan deze vriendin gekomen? Niet zozeer het datingsiteverhaal, maar hoe anders sta je er nu in dat deze relatie wel werkt? Hoe houdt je rekening met je autisme binnen je relatie enzo, waardoor het niet zo een issue is? | |
gebakken-koekje | woensdag 24 februari 2016 @ 19:19 |
ToT ik vind jou nou al heel anders over komen als Deezer, jij reageert op mensen, gaat op dingen in, kan de nuttige dingen uit berichten halen en ik weet dat er heel veel verschillende soorten en variaties van autisme zijn en dat het ook niet te vergelijken is maar als ik dan hoor dat Deezer zegt van ja ik wil niet in contact met mensen die ook een stoornis in het autistisch spectrum hebben dan denk ik wel hou toch op zeg, kijk eens hoe veel hij bijvoorbeeld van jou zou kunnen leren over de manier van in het leven staan bijvoorbeeld en dingen aanpakken | |
ToT | woensdag 24 februari 2016 @ 19:21 |
Ik heb 15 verschillende banen gehad, geloof me; dat gaat nooit lang goed! ![]() | |
Bananenpap | woensdag 24 februari 2016 @ 19:22 |
Het is inderdaad niet erg om naar andere mensen te kijken en te willen wat zij ook hebben, maar doe daar dan ook iets voor. Stel doelen en probeer die te halen. De fase waarin je jezelf zielig vindt moet maar eens over zijn. Ik vraag mij trouwens of Deezertje wel de posts leest of dat wanneer het te serieus wordt hij meteen zijn scherm weg klikt. | |
gebakken-koekje | woensdag 24 februari 2016 @ 19:23 |
Ik denk dat Deezer meer 'scant' dan echt leest, wat hem bevalt pikt hij er uit | |
CyberTijn | woensdag 24 februari 2016 @ 19:24 |
Vergis je niet, wat Deezer al maanden doet op dit forum is kei- en keihard werken. Als je zo vastberaden bent als hij om dagelijks talloze posts te doen heb je er enorm veel plezier in en ben je enorm gedreven. Weinigen doen het hem na. Wanneer je dit realiseert, snap je ook waarom er zo weinig aan zijn situatie verandert. Op deze manier krijgt hij zo vreselijk veel aandacht van zoveel users. Je wilt niet uitrekenen hoeveel uur honderden Fok!ers al gestoken hebben in tips, adviezen, kritiek etc. Het is precies die aandacht die hem hier houdt en in zijn situatie laat. Ergens snap ik wel dat het enorm kick geeft als zoveel mensen zo'n enorme berg energie aan jou besteden, ook al ken je ze niet. De inhoud is dan helemaal niet meer belangrijk. Stel je voor dat er wel wat verandert aan zijn situatie, dan is de noodzaak om hier te posten er niet meer, en verdwijnt de aandacht die hij van iedereen krijgt. Het zou mij wel lukken om een weekje, misschien 2 weken, iedere dag te posten over mijn leuke goedbetaalde baan, lieve vriendengroep en romantische & spannende dates, maar na verloop van tijd ben ik er toch wel klaar mee (en jullie ook). Het nut is er dan niet meer. | |
gebakken-koekje | woensdag 24 februari 2016 @ 19:26 |
Daar heb je een heel sterk punt | |
Deezertje | woensdag 24 februari 2016 @ 19:28 |
Maar dat is toch logisch? Als ik een fulltime baan zou hebben zou ik 's avonds kapot zijn en hier niet veel meer posten. Als ik aan het daten ben idem. Simpelweg omdat ik dan betere of verplichte tijdsbesteding heb. Nu heb ik zeeën van tijd. Vergelijk het met een auto kopen. Je kan maanden energie steken in uitzoeken welke auto de beste is, maar als je dan eenmaal een auto hebt gekocht valt dat stuk weg en moet je weer een nieuw invulling zoeken. | |
Cue_ | woensdag 24 februari 2016 @ 19:29 |
Oftewel, geen scriptie en niet daten, want hier posten en verder niets doen is fijner en veiliger | |
SantaClausNorthPole | woensdag 24 februari 2016 @ 19:30 |
En die tijd kan je toch beter spenderen aan hulp zoeken? En als je weer de tijd hebt of klaar bent, kom je hier terug en vertel je je ervaringen en gaan we door tot je klaar bent voor de 'echte wereld'. | |
gebakken-koekje | woensdag 24 februari 2016 @ 19:30 |
waarom maak je je scriptie dan niet af met die zeeën van tijd | |
Deezertje | woensdag 24 februari 2016 @ 19:32 |
Daten/socialiseren is je kwetsbaar opstellen. Je kan worden afgewezen als een dame op je afknapt of als na 4 dates blijkt er geen klik is, dan moet je weer van vooraf aan beginnen. Sommige mensen hebben meerdere dates per week, ik helaas niet. In de UB werkt iedereen aan zijn of haar toekomst, dus die hebben de stap al genomen verder te willen komen in het leven, daarom zitten ze er iedere dag. Ik zit er bij gebrek aan beter eigenlijk, thuis werken kan ik niet. | |
ToT | woensdag 24 februari 2016 @ 19:33 |
Nou ik heb vroeger wel vaker therapieën gehad, maar dat was een "praatgroepje voor onzekere mannen" met een stotterende therapeut en een chronisch furieuze Tokkie van > 100 kilo aan spieren, diverse gesprekken met stagiaires die jonger waren dan ikzelf en die ik binnen 2 of 3 sessies helemaal klem had geluld enz. Na mijn burn-out heb ik een tijdje in een herstellingsoord gezeten waar ik positief omgang had met mijn lotgenoten daar (zo ongeveer iedereen daar zat met spanningsklachten), wat me al een stukje acceptatie gaf. De therapieën in dat herstellingsoord werkten op bepaalde punten wat averechts, maar ik werd voor het eerst in mijn leven echt serieus genomen met mijn klachten, en dat deed me gewoon echt heel goed! Helaas heb ik daarna een paar echt verschrikkelijke therapeuten gehad waardoor ik alles van me af heb gegooid en alle vertrouwen in de psychologie verloren had. Toen zakte ik heel diep in de ellende af, ook omdat in die periode mijn vader overleed, mijn beste vriend de vriendschap afkapte en verschillende andere dingen gebeurden. Pas een jaar later of zo besloot ik de draad toch weer op te pakken omdat ik er in mijn eentje niet meer uit kom komen; mijn huis versmeerde, mijn administratie was een puinzooi en mijn financiën waren ook dikke ellende. Toen ben ik naar het Radboud in Nijmegen gegaan, waar eindelijk Asperger en AD(H)D geconstateerd werd. Op basis daarvan kreeg ik begeleiding, waardoor mijn thuissituatie verbeterde en met de therapieën kreeg ik vooral het gevoel van dat er veel meer mensen zijn met precies dezelfde problemen. De therapiegroepen, met name de groep voor mensen met Asperger, waren geweldig! ![]() Kort na het afronden van de therapie wilde iemand me koppelen aan een buitenlandse schone, maar dat bleek een scam te zijn. Toch wekte dat wel weer het verlangen naar een relatie. Gewone datingsites voel ik me altijd doodongelukkig bij; de meeste Nederlandse dames daar komen me erg assertief tot soms zelfs dominant over. Is misschien maar een idee, maar dat gevoel kreeg ik er steeds bij. Toen heb ik me ingeschreven bij een internationale datingsite. Na een aantal valse starten ben ik uiteindelijk een SUUUUUUUUUUUUUUUPERlieve, intelligente, begripvolle, rustige maar ook spontane meid tegengekomen met wie ik elke dag serieus 8 uur per dag zit te chatten, en met wie ik inmiddels ook op vakantie ben geweest! ![]() ![]() | |
Deezertje | woensdag 24 februari 2016 @ 19:34 |
Omdat ik nog steeds niet geloof dat er dan ineens een hele ommekeer komt in mijn leven. Onzekerheid: solliciteren (hoe lang?), op mezelf of nog niet etc. Het enige wat je kan zeggen tijdens het daten is dat je bent afgestudeerd. Bovendien is de scriptie niet het enige, de opdrachten liggen er ook nog en die liggen er helaas bewust (lastig/sociaal inzicht voor nodig als fotoreportages maken e.d.) | |
ToT | woensdag 24 februari 2016 @ 19:34 |
Eerlijkheid gebied me wel te zeggen dat ik ook gigantisch van me af heb zitten bijten in periodes waarin ik echt het gevoel overal helemaal alleen voor te staan, en dat mensen nog steeds onredelijke dingen van mij verwachtten en ik echt van niemand begrip kreeg. ![]() | |
CyberTijn | woensdag 24 februari 2016 @ 19:38 |
Absoluut, zijn we het daar over eens ![]() Ik kan ook m'n baan opzeggen, m'n vrienden vaarwel zeggen, stoppen met daten, en thuis hier achter m'n PC gaan lopen klagen op Fok! Wat jij doet, kan ik ook, kan iedereen. Verschil is dat ik er voor kies om de beste versie van mezelf te zijn en een zo leuk mogelijk leven voor mezelf te creëren en verantwoordelijkheid voor dat leven te nemen. Dat maakt mij niet beter ofzo. Wat jij doet, is natuurlijk ook prima. Het is simpelweg een andere keuze, en ik zal de laatste zijn om daar over te oordelen, feitelijk omdat het me totaal niet boeit wat jij doet met je leven. Het is alleen jammer dat je een bodemloze energieslurpende put voor de overige users hier bent geworden. Aan de andere kant, daar kiezen mensen natuurlijk ook zelf door op jou te reageren. | |
SantaClausNorthPole | woensdag 24 februari 2016 @ 19:38 |
Ik dacht dat het wel duidelijk was wat je ouders zeiden over het afmaken en thuis wonen. | |
SonicVolcano | woensdag 24 februari 2016 @ 19:40 |
Je stelt je ouders enorm teleur. | |
ToT | woensdag 24 februari 2016 @ 19:40 |
Klopt, daten is idd je kwetsbaar opstellen en als je smoorverliefd op iemand bent en diegene laat op een gegeven moment merken toch geen interesse meer te hebben, ga je wel ongelooflijk hard op je muil. Je moet je verwachtingen niet te hoog leggen (niet meteen voor een bloedmooi topmodel met een iq van 140 gaan die elk land van de wereld al bezocht heeft en een succesvol zakenvrouw is en een enorm uitgebreide vriendenkring heeft enz enz enz.) Wat wel wil helpen is gericht zoeken; ik ben jarenlang in spirituele zaken bezig geweest en ben er achter gekomen dat er zelfs een spirituele datingsite bestaat: Netsamen. Daar heb ik ook een leuke date aan overgehouden, maar die dame maakte het toch uit met me, om vervolgens toch weer terug te komen omdat ze alleen maar aan mij kon denken. ![]() ![]() | |
ToT | woensdag 24 februari 2016 @ 19:42 |
Onzekerheid over sollicitaties en dergelijke is iets waar iedereen mee te maken krijgt. Je kunt het zelfs als iets spannends en uitdagends zien; schrijf een brief die zo professioneel en enthousiast er uit ziet dat ze je wel MOETEN uitnodigen! ![]() Wat betreft thuis wonen of op jezelf: ik denk dat zelfstandigheid wel een positief effect kan hebben. ![]() | |
Lienekien | woensdag 24 februari 2016 @ 19:43 |
Denk je dat je toekomst er beter van wordt als je deze opleiding níet afmaakt? | |
Bananenpap | woensdag 24 februari 2016 @ 19:53 |
Deels snap ik je stelling, dat dit inderdaad de enige plek is waar Deezer aandacht krijgt. Maar een ander deel snap ik niet. De posts die naar Deezertje gericht zijn zijn inmiddels niet meer positief. Zelfs met zijn autisme snapt hij volgens mij best dat hij hier ook als een loser overkomt. Als ik zulke posts over mijzelf zou lezen zorg ik er voor dat er wat verandert, het tegendeel bewijzen. Zo leuk kan het toch niet zijn om naar een forum te gaan waar ondanks er veel aandacht voor je is ze wel allemaal negatief over je denken? Je zou denken dat het een vorm van automutilatie is. | |
Scary_Mary | woensdag 24 februari 2016 @ 19:56 |
Bedankt voor je uitgebreide verhaal! Maar dit laatste stukje lijkt bijna alsof het een kwestie is van de juiste dame tegenkomen en dat lijkt me gezien de veranderingen die je hebt doorgemaakt niet zo een realistisch beeld voor TS. Afgezien van de persoon, hoe sta je nu anders in je huidige relatie ten opzichte van voorgaande relaties? Hoe heb je haar vertelt van je diagnose en wat dat irl betekent enzo? En nieuwsgierig aagje als ik ben, mag ik vragen naar haar nationaliteit en wat ze doet voor a living? Wel spannend als je ineens drie maanden gaat samenwonen enzo. Had je dat al eens gedaan? | |
CyberTijn | woensdag 24 februari 2016 @ 19:56 |
En toch zijn we er allemaal getuige van dat het gebeurt ![]() "Leuk" is inderdaad niet het goede woord. Er is een deel van het brein wat er voldoening uit haalt. Zo zijn er tal van stoornissen waar mensen compulsief gedrag vertonen wat voor "gezonde" mensen onbegrijpelijk en op het eerste gezicht ronduit destructief is. Dit gedrag is niet anders. | |
Andromache | woensdag 24 februari 2016 @ 19:59 |
Je hebt bodybuilderstypes en duidelijk voelbare/zichtbare spieren. Ik prefereer heel sterk het laatste. Geen bonenstaak voor mij, brrrrrrr. Lang (bij voorkeur), stevig, gespierd, lekker, leuk en lief: kom maar door! * Andromache houdt even halt en gaat eerst aan zichzelf werken | |
SantaClausNorthPole | woensdag 24 februari 2016 @ 20:03 |
Dat bedoelde ik. ![]()
| |
ToT | woensdag 24 februari 2016 @ 20:22 |
Whehehe no problem. ![]() Met de vorige relaties had ik vooral problemen wat betreft persoonlijke ontwikkeling van de vriendin, of ze kon erg grillig en onvoorspelbaar zijn. Met degene met wie ik de grootste wrijvingen had, heb ik 2,5 jaar een relatie gehad. Met mijn huidige vriendin heb ik, ondanks een groot verschil in leeftijd, veel meer het gevoel op 1 lijn met elkaar te staan. We kunnen enorm goed met elkaar praten over alles. Ze is ontzettend leergierig en geïnteresseerd in veel dingen. Ze weet van mijn autisme af en heeft er totaal geen problemen mee. Het kwam ter sprake toen ze me vroeg wat voor werk ik had, en ik haar vertelde dat ik arbeidsongeschikt was en hoe dat zo kwam. Een aantal mensen in haar omgeving hebben hier wel problemen mee, maar daar trekt zij zich niets van aan. ![]() Ze is half Filipijns en half Ghanees, maar woont in de Filipijnen. ![]() Ik heb nog nooit eerder met een vriendin samengewoond; ik was altijd al blij als ze na het weekend weer opgedonderd waren, omdat er altijd wrijvingen waren! ![]() ![]() Maar als de ander (zoals in mijn vorige relaties) erg ONredelijk kan zijn, krijgt die het gewoon 2x zo hard terug! Ik probeer altijd samen naar oplossingen te zoeken, maar als ik vanuit het niets ineens een snauw krijg over iets waarvan ik me geen kwaad bewust ben en het valt ook meteen niet uit te praten, dan komt de autist in me naar boven! ![]() | |
yats | donderdag 25 februari 2016 @ 01:45 |
Oh, nu toch wel? | |
K44S | donderdag 25 februari 2016 @ 09:20 |
Het klinkt ook erg enthousiast van ts. Ik vind je maar een naar mannetje ts. | |
Sick_Little_Monkey | donderdag 25 februari 2016 @ 09:32 |
Mijn broertje wordt over 2 maanden 15 en die vind ik al volwassener overkomen. | |
Bananenpap | donderdag 25 februari 2016 @ 12:09 |
Klinkt inderdaad alsof hij er een ander plezier mee moet doen. ![]() | |
Deezertje | donderdag 25 februari 2016 @ 12:26 |
http://www.meegeldersepoort.nl/cursus/de-vriendenkring/ klinkt als heel geforceerd en blijf je binnen je spectrum | |
Deezertje | donderdag 25 februari 2016 @ 12:26 |
http://www.meegeldersepoo(...)-mensen-met-autisme/ Kan misschien wel wat zijn | |
gebakken-koekje | donderdag 25 februari 2016 @ 12:28 |
Probeer zoiets gewoon eens Deezer! Zo'n intake gesprek kan nooit kwaad en dan kan je ook meteen je zorgen/bezwaren/wensen uiten. Nu niet een keer alleen een site opzoeken waar zoiets mogelijk is maar er ook iets mee doen! | |
gebakken-koekje | donderdag 25 februari 2016 @ 12:29 |
Ik vind het trouwens positief dat je nu opeens wel open staat voor dingen zoals dat. | |
j1nxnl | donderdag 25 februari 2016 @ 12:30 |
Denk niet dat het gratis is, dus ... Laatste keer haakte hij ook af voor een maar tientjes op het eind. | |
gebakken-koekje | donderdag 25 februari 2016 @ 12:31 |
Dit is wel echt iets voor mensen zoals Deezer dus het is niet puur het ontmoeten maar hij kan er ook echt iets aan hebben in de toekomst. | |
Lienekien | donderdag 25 februari 2016 @ 12:42 |
Niet zo negatief! | |
Deezertje | donderdag 25 februari 2016 @ 12:58 |
Die cursus is 40 euro dat dat is niks ![]() Vriendengroep ben in bang voor de echte autisten. Heb zoiets vroeger ook gedaan maar dat klikte nooit omdat ze toch een ander denkniveau hadden en dat ook uitten. Dus als je lekker aan het bowlen was viel je toch altijd op als 'dat aparte groepje'. | |
Bananenpap | donderdag 25 februari 2016 @ 13:00 |
Dat iets 'geforceerd' is betekent niet dat het geen baat kan hebben. Sterker nog, ik denk dat jij ook een beetje geforceerd moet worden en meer hebt aan strakke begeleiding zodat je een stok achter de deur hebt. Aanmodderen via die apps en bezoekjes aan de UB en sportschool hebben je tot dusver ook geen baat gehad. Het is geen ramp om hulp te krijgen Deezer, zorg eens dat die enorme muur wordt afgebroken. Stuur vandaag gewoon een mailtje dat je interesse hebt, laat dat balletje rollen. | |
gebakken-koekje | donderdag 25 februari 2016 @ 13:03 |
Er staat toch ook dat het is voor mensen die normaal tot hoog fuctioneren en dat doe jij ook dus probeer het gewoon eens, al is het maar dat intake gesprek van die vriendengroep | |
Lienekien | donderdag 25 februari 2016 @ 13:04 |
Loopt je begeleiding ook via MEE Gelderse Poort? Bespreek het anders eens met diegene. En anders een (vrijblijvend) intakegesprek: misschien rolt daar wel een heel goed advies uit. | |
Bananenpap | donderdag 25 februari 2016 @ 13:05 |
Ik zou toch ook echt eens stoppen met het generaliseren van autisten. Je baalt dat je (een lichte vorm van) autisme hebt, dat kan ik goed begrijpen. Maar hoe lang blijf je in dat rouwproces en zorg je dat er iets gebeurt? Laten we eerlijk zijn, liever autistische vrienden dan helemaal geen vrienden toch? Daarnaast zit het echt tussen je oren dat je opvalt als 'dat aparte groepje', autisme is iets wat je nauwelijks ziet aan de buitenkant. Trouwens, wie zegt dat jij de enige bent met licht autisme? | |
ToT | donderdag 25 februari 2016 @ 13:09 |
De therapiegroep die ik in Het Radboud heb gehad was ook voor normaal tot hoogfuncitonerende mensen met autisme. En autismecafé's zijn vaak voor ook die doelgroepen. ![]() | |
Deezertje | donderdag 25 februari 2016 @ 13:10 |
Nee ontvang elders begeleiding voor mijn autisme al is het momenteel een wekelijkse uitlaatklep aan het worden ipv echt dingen ondernemen. | |
ToT | donderdag 25 februari 2016 @ 13:10 |
Zo grappig trouwens; ik heb vaker contact met MEE gehad, en telkens zochten ze extern hulp voor mij, omdat zij niet voor hoogfunctionerende autisten zouden zijn! ![]() ![]() | |
ToT | donderdag 25 februari 2016 @ 13:11 |
Ga eens met je begeleider wandelen, ergens een hapje en een drankje doen en meer van dat soort dingen. ![]() | |
Deezertje | donderdag 25 februari 2016 @ 13:11 |
Bij die mensen zag je aan de buitenkant en aan hun doen en laten dat het ook niet helemaal 100% was. | |
Cue_ | donderdag 25 februari 2016 @ 13:11 |
Wat vertel je dan allemaal? | |
Deezertje | donderdag 25 februari 2016 @ 13:13 |
Wat ik die week heb meegemaakt enzo. Verkapte vriendschap eigenlijk. |