Zwangerschap en geboorte deel 1658

Wauw, je leest even een paar dagen niet mee en opeens heeft LB een zoon! En Sicilia ook! Van harte beiden

En een hartke voor Saarah, wat fijn. En een meisje voor angelatje!

quote:

Op donderdag 18 februari 2016 21:53 schreef Arja het volgende:

Had je bij de vk eigenlijk nog aangekaart dat je hun toon vervelend vond nadat je een afspraak had gemistj
En het nog over kraamzorg gehad?

Ik vind het altijd zo lief dat jij je herinnert wat ik verteld heb en er dan op terugkomt, ik vergeet altijd alles

Ze boden excuses aan voor het misverstand, dus dat is opgelost. Kraamzorg heb ik uiteindelijk gewoon maar gekozen uit de opties die ze boden. Maar degene die ik het liefste wilde zat al vol Dus dan maar de ander, zal ook wel prima wezen, we zien wel.

Fien, mijn man ziet een thuisbevalling ook helemaal niet zitten en wil liever in de "veilige" omgeving van een ziekenhuis. Prima dan, een gestresste man maakt mijn bevalling niet makkelijker, dus dan gewoon maar naar het ziekenhuis

Och Frummel, wat een popje, die haartjes

Hier ga ik weer voor de thuis-badbevalling Die is vorige keer uitstekend bevallen!

quote:

Op zondag 21 februari 2016 12:35 schreef elamanilo het volgende:
Och Frummel, wat een popje, die haartjes

Hier ga ik weer voor de thuis-badbevalling Die is vorige keer uitstekend bevallen!

Ik zit zelf ook naar een badbevalling te neigen, maar ik heb het gevoel dat ik er te weinig over weet.
Kan je er wat over vertellen? Misschien in een pm als het hier niet mag.

Ze is prachtig Frummeltje. Nog gefeliciteerd!

Wij hebben ook geen fijn huis, maar ik hoop heel erg op een badbevalling, gewoon thuis. Want het ziekenhuis is mij bij F. nog veel naarder bevallen. Maarja, afwachten of mijn lijf daar ook zo over denkt..

Wat een mooie baby's zag ik hier!

quote:

Op zondag 21 februari 2016 14:14 schreef Gaddle het volgende:

[..]

Ik zit zelf ook naar een badbevalling te neigen, maar ik heb het gevoel dat ik er te weinig over weet.
Kan je er wat over vertellen? Misschien in een pm als het hier niet mag.

Ze is prachtig Frummeltje. Nog gefeliciteerd!

Ik heb je een PM gestuurd!

Frummel wat een plaatje!

Mag ik ook een pm ela over in bad bevallen?
Ik denk dat ik maar het voor het geboortehuis van het diak ga, ondanks mijn diak trauma.

Mijn man is ook te bang voor een thuisbevalling en we hebben geen fijn huis en het ziet er niet naar uit dat we op tijd verhuizen.

Amsel goed dat de lucht is geklaard en ik onthoud niet alles, maar wel van jou door onze tijd samen in lif gezond en slank. En omdat je niet zo veel post.

23 weken vandaag. Nog 13 weken werken..
Morgen naar de vk. Ik voel me prima

quote:

Op zondag 21 februari 2016 08:06 schreef Frummeltje86 het volgende:
Sicilia, van harte gefeliciteerd met je mooie ventje! Wat een snelle bevalling zeg! Nu lekker bijkomen en genieten samen!

LB, ik hoop dat je snel naar huis mag met je kleine mannetje darmkrampjes zouden inderdaad verboden moeten worden...

Ter afsluiting van mijn verblijf in ZG hierbij nog een foto van onze T. Morgen is ze alweer twee weken oud, de tijd vliegt!

[ afbeelding ]

Hands up baby!

Ik ging voor een badbevalling in het ziekenhuis bij de eerste. Ik vond het hels! Ik had het ijs en ijs koud, zat klappertandend in een weeenstorm en bleh!

Graag wil ik nu wel in bad bevallen, mede daarom het liefst thuis. Dat de tempratuur van het water iets warmer kan en ik me wel kan ontspannen. Andere kant, bevallen in mijn ouderlijk huis zie ik niet zo zitten. Als ik het wil, wil ik het op onze slaapkamer op zolder maar ik verwacht dat dit niet kan vanwege het bevalbad met vullen en legen? En dan nog de VK overtuigen om 2 hoog te bevallen.
Overigens vind ik het fijn dat mijn zoon in de buurt zou zijn, en niet thuis bij opa en oma en ik in het ziekenhuis. Ik wil het liefst zo snel mogelijk weer met zijn 4en zijn na de bevalling.

Bij de eerste 'mocht' ik niet thuis bevallen, 4 hoog zonder lift dus als er wat zou gebeuren had de brandweer me via het raam uit huis moeten trekken . Bevalling van nummer 1 ging verder prima wat me het vertrouwen geeft om het nu wel thuis te doen.

Gelukkig hebben we nog 7 maand! Tijd genoeg om keuzes te maken

Frummel wat lekker geniet er van!

Een badbevalling leek me ook altijd wel wat, maar juist nu bij de derde lijkt me een 'rustige' ziekenhuisbevalling het fijnste. Buurkindjes bellen de hele dag aan en zijn ook volhardend als ze vermoeden dat er echt wel iemand thuis is enzo. Ik zie dat echt niet zitten .

Dus ik peer hem, de oppas (wie dan ook) regelt het hier maar met de kinderen en ik kom wel weer thuis als het (hopelijk goed en wel) voorbij is.

quote:

Op zondag 21 februari 2016 09:35 schreef Fien10 het volgende:

Thuisbevallen heb ik zelf ook even overwogen maar ik ben onder behandeling van het ziekenhuis en heb gekozen daar ook te blijven. Daarbij kan ik het m'n vriend niet aan doen om thuis te bevallen..
Hij ziet zo erg tegen de bevalling op en vindt het allemaal zo spannend. Terwijl ik zelf er juist erg naar uitkijk en benieuwd ben hoe mijn lijf het gaat doen en hoe het gaat zijn. Mijn wens om thuis te bevallen weegt trouwens echt niet op tegen de angst van m'n vriend. Ik vind een ziekenhuis ook prima. Als ik hem daarbij help dan doe ik het graag. Bij een tweede zien we wel weer verder.

Kan een doula dan geen uitkomst bieden? Geen ervaring mee maar dan is er wel extra ondersteuning tijdens de bevalling. En misschien in gesprekken van tevoren wat angst wegnemen? Voor alle mannen met angsten; waar zijn die op gebaseerd enzo. Als dat bijv is oei ik moet het allemaal zelf doen straks gaat er iets mis en weet ik niet hoe en wat etc. Misschien is daar ergens over te praten, of brengt een extra (kundig) persoon hebben bij de bevalling al rust met zich mee.

frummeltje wat een mooi meisje!! En dat haar wat een bos

angelaatje een meisje

arja 23 weken vandaag fijn dat je je goed voelt

mijn man wil ook naar het ziekenhuis. Hij ziet die rotzooi thuis niet zitten. Ook al heb ik al meerdere keren gezegd dat hij daar echt niks van hoeft op te ruimen, hij blijft er bij dat we beter naar het ziekenhuis kunnen gaan. Misschien vindt hij het stiekem ook wel een beetje eng als ik thuis beval en er gebeurd iets.
Mij maakt het niet heel veel uit dus ik ga er maar in mee.

quote:

Op zondag 21 februari 2016 15:10 schreef Unihipili het volgende:

[..]

Kan een doula dan geen uitkomst bieden? Geen ervaring mee maar dan is er wel extra ondersteuning tijdens de bevalling. En misschien in gesprekken van tevoren wat angst wegnemen? Voor alle mannen met angsten; waar zijn die op gebaseerd enzo. Als dat bijv is oei ik moet het allemaal zelf doen straks gaat er iets mis en weet ik niet hoe en wat etc. Misschien is daar ergens over te praten, of brengt een extra (kundig) persoon hebben bij de bevalling al rust met zich mee.

Het is niet echt de angst dat het mis zal gaan, maar meer de angst dat hij mij pijn moet zien lijden en dat het er misschien bloederig aan toe gaat. Hij is niet zo'n held met ziekenhuizen enzo. Met bloedprikken heeft hij een week ervoor al slapeloze nachten. Zelf zie ik er niet tegenop. Ik denk dat ik de weeen gewoon zelf in m'n eigen cocon wil opvangen en niet de hele tijd een strelende hand van vriend over m'n rug wil. Daar word ik normaal gesproken namelijk nogal kriegel van als ik pijn heb/ziek ben. Laat mij maar gewoon met rust. Wie weet is dat tijdens de bevalling wel totaaaaal anders want ik heb het natuurlijk nog nooit gedaan, maar dat is de verwachting die ik op dit moment heb. Ik wil er zelf ook zo min mogelijk mensen bij hebben. En dan bedoel ik eigenlijk vooral dat ik alleen m'n vriend wil en geen moeder of vriendin of wat dan ook.
Ik ben trouwens nu al tegen m'n ouders en schoonouders enzo aan t vertellen dat ze NIET in de gang van het ziekenhuis hoeven te gaan wachten tot het geboren is. Mochten er geen complicaties zijn en mogen we na de bevalling gewoon naar huis dan wil ik thuis het bezoek van de opa en oma's en vooral niet als ik net bevallen ben en m'n baby aan het ontmoeten ben. Dat lijkt mij echt verschrikkelijk. Hoeveel ik ook van m'n ouders houd. Ik wil gewoon echt in alle rust samen met m'n vriend op ons gemak ons kindje leren kennen. En als er dan allemaal mensen in de gang van het ziekenhuis zitten zou ik daar helemaal gestrest van worden. Ik geloof dat ik me daar meer zorgen om maak als om de hele bevalling..

quote:

Op zondag 21 februari 2016 15:52 schreef Fien10 het volgende:
Ik wil gewoon echt in alle rust samen met m'n vriend op ons gemak ons kindje leren kennen. En als er dan allemaal mensen in de gang van het ziekenhuis zitten zou ik daar helemaal gestrest van worden. Ik geloof dat ik me daar meer zorgen om maak als om de hele bevalling..

Dit schrikbeeld wordt hier wel vaker genoemd, maar ik heb 10+ ziekenhuisbevallingen meegemaakt als co-assistent en nooit zaten er familieleden in het ziekenhuis of zelfs op de gang te wachten. Zij hoeven niet te weten dat het begonnen is, en ze weten dus ook niet wanneer de baby er is totdat jullie zelf gaan bellen/smsen/appen. En dat kan prima als je weer thuis bent.

quote:

Op zondag 21 februari 2016 15:52 schreef Fien10 het volgende:

[..]

Het is niet echt de angst dat het mis zal gaan, maar meer de angst dat hij mij pijn moet zien lijden en dat het er misschien bloederig aan toe gaat. Hij is niet zo'n held met ziekenhuizen enzo. Met bloedprikken heeft hij een week ervoor al slapeloze nachten. Zelf zie ik er niet tegenop. Ik denk dat ik de weeen gewoon zelf in m'n eigen cocon wil opvangen en niet de hele tijd een strelende hand van vriend over m'n rug wil. Daar word ik normaal gesproken namelijk nogal kriegel van als ik pijn heb/ziek ben. Laat mij maar gewoon met rust. Wie weet is dat tijdens de bevalling wel totaaaaal anders want ik heb het natuurlijk nog nooit gedaan, maar dat is de verwachting die ik op dit moment heb. Ik wil er zelf ook zo min mogelijk mensen bij hebben. En dan bedoel ik eigenlijk vooral dat ik alleen m'n vriend wil en geen moeder of vriendin of wat dan ook.
Ik ben trouwens nu al tegen m'n ouders en schoonouders enzo aan t vertellen dat ze NIET in de gang van het ziekenhuis hoeven te gaan wachten tot het geboren is. Mochten er geen complicaties zijn en mogen we na de bevalling gewoon naar huis dan wil ik thuis het bezoek van de opa en oma's en vooral niet als ik net bevallen ben en m'n baby aan het ontmoeten ben. Dat lijkt mij echt verschrikkelijk. Hoeveel ik ook van m'n ouders houd. Ik wil gewoon echt in alle rust samen met m'n vriend op ons gemak ons kindje leren kennen. En als er dan allemaal mensen in de gang van het ziekenhuis zitten zou ik daar helemaal gestrest van worden. Ik geloof dat ik me daar meer zorgen om maak als om de hele bevalling..

Niemand laten weten dat je aan t bevallen bent. Ze weten dan niet waar ze heen moeten. En idd wat vivi zegt, de meeste ziekenhuizen willen niet eens familie op de gang. En sowieso kenbaar maken bij familie en in je bevalplan .

Wij belden pas na de geboorte en lieten weten dat ze pas rond een bepaalde tijde mochten komen, eerder kwamen ze er niet in . Kraamverzorgsters kwamen netjes melden dat er bezoek was en of ze al mochten komen.

Ik maak me eigenlijk helemaal geen zorgen om het hele bevallen en zulks, moet ik me nu zorgen maken?

Grapje he
Maar ik zit voorlopig nog lekker in de modus van 'ik zie wel wat er komen gaat, lijf zal wel aangeven wat nodig is' en mijn vent volgt mij daar heel verstandig in.
Moet hij ook wel, want ik laat me toch nooit wat door anderen vertellen

quote:

Op zondag 21 februari 2016 15:52 schreef Fien10 het volgende:

[ verhaal ]

Ik snap je .
En wat betreft familie e.d. ik zou dan ook wat ViviRAWS zegt; niet zeggen dat je aan het bevallen bent. Voor je eigen rust, dat je je niet druk hoeft te maken om 'wat zij doen/denken etc'.

Nee ik wil inderdaad ook niemand laten weten als ik aan het bevallen ben. Ik heb het ook al aangegeven aan beide ouders en precies wat klap zegt, ze komen er gewoon niet in. Gelukkig ben ik best mondig en mochten ze me in de kraamweek gaan overlopen zal ik dat ook gewoon zeggen.

Ik voel m'n baby gezellig bewegen

Toen dreumes werd geboren had ik die dag een afspraak met m'n moeder, dus die moest ik wel laten weten wat er aan de hand was Zij heeft vervolgens mijn vader (ze zijn gescheiden) en broer gebeld. Mijn vader is toen in de auto gestapt en heeft bij m'n moeder gewacht tot ze mochten langskomen. M'n broer kwam de volgende dag. De ouders van mijn man wonen niet in NL en waren er een kleine week later.

Deze keer vind ik het lastiger, omdat iemand op dreumes zal moeten passen, maar ik wil na de bevalling eerst tijd met z'n viertjes. We zijn in de tussentijd verhuisd, dus niemand woont meer dichtbij. En om nou aan degene die op dreumes past te vragen om meteen weer weg te wezen zodra we thuiskomen is ook niet zo aardig

Ik heb het plan om 's nachts thuis te bevallen, en dat de baby er dan is als F. wakker wordt. Gaat vast werken

Waar kan ik dat regelen Marjolijntje? Dat wil ik ook. Of overdag als de jongens op school/NSO/kdv zijn.

Ik wil graag in het ziekenhuis bevallen. Mijn moeder kon niet vaginaal bevallen en ik ben bang dat ik dat misschien van haar geërfd heb Tot nu toe heb ik nogal wat vrouwelijke kwalen van haar geërfd
Ik heb liever ook niemand in het ziekenhuis "op de gang", maar ik denk dat ik dat niet kan tegenhouden. Mijn vriend is heel hecht mijn zijn broertje en zijn moeder dus ik gun hem ook wel wat Ik heb wel al gezegd dat er pas mensen binnen mogen komen wanneer ik heb gezegd dat het mag .

Ik wil wel een keer naar een informatieavond bij het ziekenhuis waar het waarschijnlijk gaat gebeuren. Bij het ziekenhuis waar mijn schoonzus is bevallen hadden ze een familiekamer voor de wachtenden, dus daar was ook geen gedoe op de gang

quote:

Op zondag 21 februari 2016 16:56 schreef Amsel het volgende:
Toen dreumes werd geboren had ik die dag een afspraak met m'n moeder, dus die moest ik wel laten weten wat er aan de hand was Zij heeft vervolgens mijn vader (ze zijn gescheiden) en broer gebeld. Mijn vader is toen in de auto gestapt en heeft bij m'n moeder gewacht tot ze mochten langskomen. M'n broer kwam de volgende dag. De ouders van mijn man wonen niet in NL en waren er een kleine week later.

Deze keer vind ik het lastiger, omdat iemand op dreumes zal moeten passen, maar ik wil na de bevalling eerst tijd met z'n viertjes. We zijn in de tussentijd verhuisd, dus niemand woont meer dichtbij. En om nou aan degene die op dreumes past te vragen om meteen weer weg te wezen zodra we thuiskomen is ook niet zo aardig

Man heeft bij ons toen eerst de peuter zelf opgehaald bij de oppassers. Dan mis je ook de awkwardness.

quote:

Op zondag 21 februari 2016 16:58 schreef Marjolijntje het volgende:
Ik heb het plan om 's nachts thuis te bevallen, en dat de baby er dan is als F. wakker wordt. Gaat vast werken

Dat! Precies dat

Ik wil/moet in het zkh en na de noodoppas in de nacht komt mijn moeder op W passen bij ons thuis. Die mag van mij ook blijven wanneer we thuiskomen, alleen maar handig lijkt me. Ze was er ook een paar dagen toen ik thuiskwam vorige keer en dat was fijn. Nu kan ze mooi W entertainment verzorgen!

Verder zie ik het wel. Plannen zijn mooi, maar die gaan toch meteen het raam uit met weeen