Umberto Eco overleden

RIP

Gekocht op 30 juni 1989 (net even gecontroleerd): De Slinger van Foucault. Voor het internettijdperk dus, maar ik moet zeggen dat ik wel in dat complottheorie verhaal getrokken werd, totdat ik aan het eind van dat boek, samen met de hoofdpersonen, weer terug op de aarde terechtkwam. Heeft niemand nou een gelijkwaardige ervaring gehad met dat boek?
Want ergens verklaart dat natuurlijk wel in ons huidige internettijdperk de aantrekkelijkheid van complottheorieën.

RIP

Veruit mijn favoriete schrijver ooit. Sinds ik op zestienjarige leeftijd De Slinger van Foucault las, heb ik alles wat ik van hen kon vinden gelezen. Foucault herlees ik jaarlijks en blijft mijn favoriete roman, van elke schrijver.

Ik heb hem vier jaar geleden ontmoet in Amsterdam, zo'n geniaal grappige man.

Wow.. Jammer dat zijn laatste roman zoveel aanvoelde als een tussendoortje.

Dit bericht verdient meer aandacht.

quote:

Op zaterdag 20 februari 2016 18:22 schreef Ryan3 het volgende:
Gekocht op 30 juni 1989 (net even gecontroleerd): De Slinger van Foucault. Voor het internettijdperk dus, maar ik moet zeggen dat ik wel in dat complottheorie verhaal getrokken werd, totdat ik aan het eind van dat boek, samen met de hoofdpersonen, weer terug op de aarde terechtkwam. Heeft niemand nou een gelijkwaardige ervaring gehad met dat boek?
Want ergens verklaart dat natuurlijk wel in ons huidige internettijdperk de aantrekkelijkheid van complottheorieën.

Ja, ik vind het ook zijn beste boek. Eco zelf heeft in interviews gezegd dat als hij één boek mocht redden dat de slinger was, en niet de naam van de roos. Hij vervloekte nogal eens dat hij met zijn eerste boek wereldberoemd is geworden, want daardoor wordt altijd dat boek genoemd, je bent dát boek.
Met de slinger maakte hij een persiflage op een genre van literatuur dat toen nog nauwelijks bestond maar sindsdien een grote vlucht nam.

quote:

Op zondag 21 februari 2016 00:54 schreef Nibb-it het volgende:
Dit bericht verdient meer aandacht.

Ach, veel fokkertjes lezen een post die langer is dan twee zinnen al nauwelijks, laat staan een boek van Eco. Schat dat dit topic niet over de 100 posts gaat komen.

quote:

Op zondag 21 februari 2016 11:16 schreef Pietverdriet het volgende:

[..]

Ach, veel fokkertjes lezen een post die langer is dan twee zinnen al nauwelijks, laat staan een boek van Eco. Schat dat dit topic niet over de 100 posts gaat komen.

Eeuwig zonde, want Eco's heeft zoveel waardevolle dingen geschreven. Hoofdstuk 17 van De mysterieuze vlam van Koningin Loana is waarschijnlijk een van de mooiste dingen die ik gelezen heb van hem.

quote:

Op zondag 21 februari 2016 11:16 schreef Pietverdriet het volgende:

[..]

Ach, veel fokkertjes lezen een post die langer is dan twee zinnen al nauwelijks, laat staan een boek van Eco. Schat dat dit topic niet over de 100 posts gaat komen.

Ik heb al een hele tijd zijn romans op mijn te lezen-lijstje staan. Zijn dood is (helaas) een goede reden om hierna maar een van zijn boeken te lezen.

quote:

Op zondag 21 februari 2016 10:31 schreef Pietverdriet het volgende:

[..]

Ja, ik vind het ook zijn beste boek. Eco zelf heeft in interviews gezegd dat als hij één boek mocht redden dat de slinger was, en niet de naam van de roos. Hij vervloekte nogal eens dat hij met zijn eerste boek wereldberoemd is geworden, want daardoor wordt altijd dat boek genoemd, je bent dát boek.
Met de slinger maakte hij een persiflage op een genre van literatuur dat toen nog nauwelijks bestond maar sindsdien een grote vlucht nam.

Klopt idd.

Ach, is hij overleden. Wel op een mooie leeftijd.
Ik heb alleen In de Naam van de Roos gelezen en gezien: de Slinger van Foucault ligt op een stapel van nog te lezen.

quote:

Op zondag 21 februari 2016 18:31 schreef bijdehand het volgende:

[..]

Ik heb al een hele tijd zijn romans op mijn te lezen-lijstje staan. Zijn dood is (helaas) een goede reden om hierna maar een van zijn boeken te lezen.

Zou naam van de roos onderaan die stapel leggen, slinger bovenop, dan de koningin, eiland van de vorige dag, boudolino. nul nummer en kerkhof van Praag.

quote:

Op zondag 21 februari 2016 18:52 schreef Pietverdriet het volgende:

[..]

Zou naam van de roos onderaan die stapel leggen, slinger bovenop, dan de koningin, eiland van de vorige dag, boudolino. nul nummer en kerkhof van Praag.

Die eerste twee liggen ook bovenop en de rest was onbepaald. Weet ook niet of ik alles ga lezen, er is nog zoveel leuks! Mijn vader is een grote fan en raadde die twee aan

quote:

Op zondag 21 februari 2016 20:17 schreef bijdehand het volgende:

[..]

Die eerste twee liggen ook bovenop en de rest was onbepaald. Weet ook niet of ik alles ga lezen, er is nog zoveel leuks! Mijn vader is een grote fan en raadde die twee aan

Ik zou absoluut met Foucault beginnen. En ik zou je aanraden vooral de eerste vier romans van Eco (maar eigenlijk allemaal) in het engels te lezen. De Nederlandse vertalingen zijn zoveel slechter en geforceerd erudiet dat ze veel minder fijn weglezen dan de magistrale vertalingen van William Weaver. De Naam van de Roos vond ik haast onleesbaar; The Name of the Rose had ik in een kleine week uit.

Een van de meest vermakelijke boeken van hem was niet een van zijn romans, maar het boek "Zo makkelijk kom je niet van boeken af". Hierin worden gesprekken tussen Eco en Jean-Claude Carriére weergegeven over alles van boeken tot film, internet tot klassieke en moderne cultuur en alles daar tussenin. Het is feitelijk een boek van iets meer dan 200 bladzijden waarin twee bizar intelligente mensen slap ouwehoeren over alles wat zij interessant vinden.

Echt een aanrader! Een andere absolute topper is zijn correspondentie met Carlo Maria Martini over religie: Belief or Nonbelief.

Deze twee boeken behoren tot het meest toegankelijke van Eco's nonfictie en zijn in sommige opzichten zelfs toegankelijker dan zijn romans. En gek genoeg is de Nederlandse vertaling van "Zo makkelijk kom je niet van boeken af" wél heel goed leesbaar.

quote:

Op zondag 21 februari 2016 20:52 schreef Splackavellie02 het volgende:

[..]

Ik zou absoluut met Foucault beginnen. En ik zou je aanraden vooral de eerste vier romans van Eco (maar eigenlijk allemaal) in het engels te lezen. De Nederlandse vertalingen zijn zoveel slechter en geforceerd erudiet dat ze veel minder fijn weglezen dan de magistrale vertalingen van William Weaver. De Naam van de Roos vond ik haast onleesbaar; The Name of the Rose had ik in een kleine week uit.

Een van de meest vermakelijke boeken van hem was niet een van zijn romans, maar het boek "Zo makkelijk kom je niet van boeken af". Hierin worden gesprekken tussen Eco en Jean-Claude Carriére weergegeven over alles van boeken tot film, internet tot klassieke en moderne cultuur en alles daar tussenin. Het is feitelijk een boek van iets meer dan 200 bladzijden waarin twee bizar intelligente mensen slap ouwehoeren over alles wat zij interessant vinden.

Echt een aanrader! Een andere absolute topper is zijn correspondentie met Carlo Maria Martini over religie: Belief or Nonbelief.

Deze twee boeken behoren tot het meest toegankelijke van Eco's nonfictie en zijn in sommige opzichten zelfs toegankelijker dan zijn romans. En gek genoeg is de Nederlandse vertaling van "Zo makkelijk kom je niet van boeken af" wél heel goed leesbaar.

Hoe heet die laatste in het Engels?

quote:

Op zondag 21 februari 2016 22:04 schreef Pietverdriet het volgende:

[..]

Hoe heet die laatste in het Engels?

Belief or Nonbelief van Eco en Martini
This is not the end of the book, van Eco en Carriere

quote:

Op zondag 21 februari 2016 10:31 schreef Pietverdriet het volgende:

[..]

Ja, ik vind het ook zijn beste boek. Eco zelf heeft in interviews gezegd dat als hij één boek mocht redden dat de slinger was, en niet de naam van de roos. Hij vervloekte nogal eens dat hij met zijn eerste boek wereldberoemd is geworden, want daardoor wordt altijd dat boek genoemd, je bent dát boek.
Met de slinger maakte hij een persiflage op een genre van literatuur dat toen nog nauwelijks bestond maar sindsdien een grote vlucht nam.

Ik heb alleen de Slinger van Foucault en de Naam van de Roos gelezen en de Slinger vond ik inderdaad het betere boek van de twee .

quote:

Op zondag 21 februari 2016 23:13 schreef Splackavellie02 het volgende:

[..]

Belief or Nonbelief van Eco en Martini
This is not the end of the book, van Eco en Carriere

Thx

quote:

Op maandag 22 februari 2016 07:19 schreef DaMart het volgende:

[..]

Ik heb alleen de Slinger van Foucault en de Naam van de Roos gelezen en de Slinger vond ik inderdaad het betere boek van de twee .

Het staat helaas niet op youtube, maar het interview wat van Dis had met Eco over de slinger was hoogst vermakelijk. Van Dis werd heerlijk weggezet toen hij klaagde dat het boek zo moeilijk was

quote:

Op zondag 21 februari 2016 10:31 schreef Pietverdriet het volgende:

[..]

Ja, ik vind het ook zijn beste boek. Eco zelf heeft in interviews gezegd dat als hij één boek mocht redden dat de slinger was, en niet de naam van de roos. Hij vervloekte nogal eens dat hij met zijn eerste boek wereldberoemd is geworden, want daardoor wordt altijd dat boek genoemd, je bent dát boek.
Met de slinger maakte hij een persiflage op een genre van literatuur dat toen nog nauwelijks bestond maar sindsdien een grote vlucht nam.

Het is ook een soort Droste-plaatje van ironie. Maar het is niet de eerste schrijver die wereldberoemd werd met zijn debuut en zo de roem van zijn latere werk bij zijn debuutroman terecht liet komen.

Tekenend voor de huidige perceptie van literatuur is echter ook dat de grootste eer die een boek ten deel kan vallen is een redelijke Hollywoodverfilming met een James Bond-acteur en een tieneridool die het verhaal terugbrengt tot de laag aan de oppervlakte. Het is de verfilming die maakt dat het tot het collectief geheugen behoort.

Misschien een mooi moment om De Slinger eens te herlezen. In het Engels, dit keer.

quote:

Op maandag 22 februari 2016 09:47 schreef Weltschmerz het volgende:

[..]

Het is ook een soort Droste-plaatje van ironie. Maar het is niet de eerste schrijver die wereldberoemd werd met zijn debuut en zo de roem van zijn latere werk bij zijn debuutroman terecht liet komen.

Tekenend voor de huidige perceptie van literatuur is echter ook dat de grootste eer die een boek ten deel kan vallen is een redelijke Hollywoodverfilming met een James Bond-acteur en een tieneridool die het verhaal terugbrengt tot de laag aan de oppervlakte. Het is de verfilming die maakt dat het tot het collectief geheugen behoort.

Ben wat dat betreft blij dat Neal Stephenson nooit verfilmt is, hoewel reamde bv een prima thriller zou maken. Aan de andere kant zijn er ook uitstekende verfilmingen, het parfum bijvoorbeeld.

Ik vond Het Parfum van de film echt zo'n slap aftreksel (...) van het boek.

quote:

Op maandag 22 februari 2016 14:16 schreef Pietverdriet het volgende:

[..]

Ben wat dat betreft blij dat Neal Stephenson nooit verfilmt is, hoewel reamde bv een prima thriller zou maken. Aan de andere kant zijn er ook uitstekende verfilmingen, het parfum bijvoorbeeld.

Dat boek vond ik dan ook niet zo denderend. Ik heb verder helemaal niks tegen boekverfilmingen, en ik vond De Naam van de Roos best een aardige film. Alleen blijft er heel weinig van zo'n boek over als je het in anderhalf uur moet proppen. Als je De Slinger fatsoenlijk wil verfilmen moet je er een trilogie van maken, omdat je die niet kunt terugbrengen tot het whodunit element in de historische setting.

Maar als zo'n schrijver dan dood gaat en je hebt het over zijn artistieke nalatenschap, dan moet je niet met de film aan komen kakken.

quote:

Op maandag 22 februari 2016 14:18 schreef Copycat het volgende:
Ik vond Het Parfum van de film echt zo'n slap aftreksel (...) van het boek.

wat vond jij een goede boekverfilming?

In begin jaren '90 was er toch sprake van dat Kubrick De Slinger zou verfilmen? Daar zou ik dan weer wel nieuwsgierig naar zijn.


Reamde las lekker weg maar had echt geen 900blz hoeven zijn. Ik blijf Cryptonomicon zijn beste vinden. Ondanks het zwakke einde en het feit dat het praktisch een Foucault-lite is.

Hebben jullie ooit "Q" gelezen? Dat boek is door een stel studenten onder een pseudoniem geschreven als eerbetoon aan Eco. Voordat dat bekend werd, ging het gerucht dat Eco het zelf geschreven had.

quote:

Op maandag 22 februari 2016 14:37 schreef Pietverdriet het volgende:

wat vond jij een goede boekverfilming?

De verfilmingen van In Cold Blood ('67), Im Westen nichts Neues ('30), Johnny got his Gun ('71) en Midnight Cowboy ('69) vond ik allemaal goed.
Dieptepunt vond ik wel de verfilming van Cloud Atlas, zo'n prachtig verhaal werd een rommelig allegaartje.

The Godfather uiteraard, veel beter dan het boek. The Shining is ook beter dan het boek.

De beste boekverfilmingen zijn degenen die artistieke vrijheden nemen en de essentie van het boek weten te vertalen naar een ander medium. Niet de verfilmingen die alles uit het boek letterlijk naar film willen vertalen.

* Pietverdriet prikt golfer zijn andere bandjes lek

quote:

Op maandag 22 februari 2016 14:53 schreef Splackavellie02 het volgende:
De beste boekverfilmingen zijn degenen die artistieke vrijheden nemen en de essentie van het boek weten te vertalen naar een ander medium. Niet de verfilmingen die alles uit het boek letterlijk naar film willen vertalen.

Eens.

quote:

Op maandag 22 februari 2016 17:10 schreef Copycat het volgende:

[..]

Eens.

Je kan je alleen afvragen of het een verfilming is, of een film gebaseerd op. Zoals Dr Strangelove en Red Alert

quote:

Op maandag 22 februari 2016 14:53 schreef Splackavellie02 het volgende:
The Godfather uiteraard, veel beter dan het boek. The Shining is ook beter dan het boek.

De beste boekverfilmingen zijn degenen die artistieke vrijheden nemen en de essentie van het boek weten te vertalen naar een ander medium. Niet de verfilmingen die alles uit het boek letterlijk naar film willen vertalen.

De beste boekverfilmingen zijn degenen die de mooiste films opleveren. Het maakt mij niet uit wat je gebruikt om een mooie film te maken, een slecht boek, een fantastisch boek, een deel van een boek, een script waar geen boek bij in de buurt is geweest. Het is een ander medium, één gegeven gepikt uit een matig boek kan een mooie film opleveren, sommige boeken schreeuwen om een film ook al zijn ze niet zo goed.

De film is er niet om het boek een eer te doen of de schrijver in zijn ijdelheid te strelen, en al helemaal niet om de schrijver groter te maken want dat kunnen alleen boeken zelf.

De NRC bevat vandaag een vrij uitgebreide necrologie, zie de cultuurbijlage.

[ Bericht 3% gewijzigd door Nibb-it op 23-02-2016 01:37:31 ]

quote:

Op maandag 22 februari 2016 18:45 schreef Nibb-it het volgende:
De NRC bevat vandaag een vrij uitgebreide necrologie, zie de cultuurbijlage.

Deze?
http://www.nrc.nl/nieuws/(...)de-historische-roman
De schrijver van dat artikel heeft de slinger totaal niet begrepen, gaat volledig voorbij aan Baudolino of het eiland van de vorige dag.

quote:

Op dinsdag 23 februari 2016 11:10 schreef Pietverdriet het volgende:

[..]

Deze?
http://www.nrc.nl/nieuws/(...)de-historische-roman
De schrijver van dat artikel heeft de slinger totaal niet begrepen, gaat volledig voorbij aan Baudolino of het eiland van de vorige dag.

Daarbij komt dat geen enkel boek van Eco over semiotiek genoemd wordt. Zijn "Theory of semiotics" is zeker een van zijn belangrijkste werken. Zijn laatste, "From the tree to the labyrinth" was ook een behoorlijk indrukwekkende bijdrage aan de filosofie van taal en interpretatie.

Twee dingen die me opvallen in het NRC interview met hem

quote:

Slechteriken hebben zo hun charmes, denk aan de meesterschurk Fantômas, of aan Fagin uit Oliver Twist. Ik zette alle zeilen bij om Simonini zó weerzinwekkend te maken dat de lezer zich niet met hem kan identificeren. Hij is impotent. Een masturbator. Een vrouwenhater, want een echte racist haat alles wat anders is dan hij zelf, vrouwen voorop. En er is een bekende uitdrukking: de god van de slechte mensen is hun buik [Eco slaat op zijn buik en slaakt een lipscheet]. Daarom is Simonini zo walgelijk vraatzuchtig.”

Hij eet en hij eet en van de gerechten schetst u vaak even een recept…

„… en nu denken veel lezers dat ik een gourmet ben. Nee hoor. Ik eet liefst hamburgers en chips. Ik houd wel van de namen van gerechten, daar zocht ik ze op uit: de côtes de veau Foyot, de fricassée de poulet Marengo, de petites timbales ŕ la Pompadour. Alle restaurants die Simonini bezoekt bestonden in zijn tijd in Parijs, elk gerecht dat hij bestelt ook. De recepten heb ik uit kookboeken. De menu’s van veel van die historische restaurants vond ik op internet.”

http://www.nrc.nl/handels(...)elt-beweegt-11994087

Het interview vond plaats in het Engels volgens mij, en Joyce Roodnat beheerst het niet goed, ze vertaald brits Engels chips als Amerikaans Engels chips ipv als friet.

Ten tweede is Eco geen Gourmet, en das een teleurstelling.

quote:

Op dinsdag 23 februari 2016 11:15 schreef Splackavellie02 het volgende:

[..]

Daarbij komt dat geen enkel boek van Eco over semiotiek genoemd wordt. Zijn "Theory of semiotics" is zeker een van zijn belangrijkste werken. Zijn laatste, "From the tree to the labyrinth" was ook een behoorlijk indrukwekkende bijdrage aan de filosofie van taal en interpretatie.

Het gaat over Eco als literair schrijver en niet Eco de wetenschapper, correct. Slordige 30 jaar geleden heb ik een paar colleges van hem mogen volgen, waren erg leuke colleges.

quote:

Op dinsdag 23 februari 2016 11:18 schreef Pietverdriet het volgende:

[..]

Het gaat over Eco als literair schrijver en niet Eco de wetenschapper, correct. Slordige 30 jaar geleden heb ik een paar colleges van hem mogen volgen, waren erg leuke colleges.

Maar zijn nonfictie "De geschiedenis van de schoonheid" en "De geschiedenis van imaginaire landen" wordt wel genoemd. Zelfs als je zijn werken over semiotiek buiten beschouwing laat, is dat niet zijn belangrijkste nonfictie. Dat zou naar mijn mening "Five moral pieces" zijn. En de twee die ik al eerder genoemd hebt, zijn meer mainstream dan de twee boeken die in het artikel genoemd werden. Ik heb echt het idee dat die beste man helemaal niet zo op de hoogte was van wat Eco schreef.

quote:

Op dinsdag 23 februari 2016 11:23 schreef Splackavellie02 het volgende:

[..]

Maar zijn nonfictie "De geschiedenis van de schoonheid" en "De geschiedenis van imaginaire landen" wordt wel genoemd. Zelfs als je zijn werken over semiotiek buiten beschouwing laat, is dat niet zijn belangrijkste nonfictie. Dat zou naar mijn mening "Five moral pieces" zijn. En de twee die ik al eerder genoemd hebt, zijn meer mainstream dan de twee boeken die in het artikel genoemd werden. Ik heb echt het idee dat die beste man helemaal niet zo op de hoogte was van wat Eco schreef.

Hoe langer ik er over nadenk hoe meer ik de indruk heb dat je gelijk hebt. Niet alleen het fictie werk niet begrepen, maar ook non fictie en wetenschappelijk werk tekort gedaan of niet genoemd. Erg slecht stukje van iemand die zijn boeken wellicht nooit gelezen heeft, maar zeker niet begrepen.

De slinger is zo een mooi geschreven brilliante satire op een genre dat nog maar net begon en tegenwoordig zo populair is. Hij persifleerde Dan Brown voordat deze begon met schrijven, geniaal!

quote:

Op dinsdag 23 februari 2016 11:38 schreef Pietverdriet het volgende:

[..]

Hoe langer ik er over nadenk hoe meer ik de indruk heb dat je gelijk hebt. Niet alleen het fictie werk niet begrepen, maar ook non fictie en wetenschappelijk werk tekort gedaan of niet genoemd. Erg slecht stukje van iemand die zijn boeken wellicht nooit gelezen heeft, maar zeker niet begrepen.

De slinger is zo een mooi geschreven brilliante satire op een genre dat nog maar net begon en tegenwoordig zo populair is. Hij persifleerde Dan Brown voordat deze begon met schrijven, geniaal!

Dat is inderdaad geniaal. Want naast het gegeven dat hij hem persifleerde, schreef hij in datzelfde boek ook een veel betere versie van het genre dat Brown probeert te schrijven. Het helpt ook dat Eco een echte "symboloog" was en er niet vanuit ging dat zijn lezers achterlijk waren, zoals Brown dat wel is. Eco was geniaal, maar niet arrogant genoeg om te doen alsof hij slimmer was dan zijn lezers. Brown wil teveel uitleggen en voorkauwen voor de lezer; Eco heeft liever dat de lezer zelf nadenkt.

Ik ga vandaag toch maar weer Foucault uit de kast trekken. Of lezen op de ereader. Mijn gesigneerde eerste editie houd ik liever netjes

Brown schrijft geen hoogwaardige literatuur, maar je moet hem crediet geven dat zijn boeken veel verkopen en daadwerkelijk gelezen worden. Ik wed dat heel veel mensen Eco kochten en het nooit lazen.
De meeste mensen die ik ken die vrijwel nooit een boek lezen, lezen wel Dan Brown.
Ik weet niet wat een grotere prestatie is. Het intellectuele vermogen hebben en een Slinger schrijven of een matige vliegveld thriller schrijven die door 100-1000 keer zoveel mensen gelezen wordt. Ik ben zelf zo elitair als de neten, maar eerlijk is eerlijk, wat Dan Brown doet is ondergewaardeerd door de zelfbenoemde Intelligentia.
Een 16 jaar geleden was ik op een groot feest met alleen maar IT-ers. Danny Christiaan trad op. Het is zeg maar niet zijn publiek om het zacht uit te drukken. Hij kwam op, begon te zingen en na twee regels stopte hij, hij zei, dit doen we anders.
Hij ging van de bühne en kwam even later terug, een heel andere aanzet en hij had binnen tien seconden de zaal volledig op de kop, mensen liepen polonaise over de tafels. Nee, Danny Christiaan is ook niet mijn muziek, maar ik heb sindsdien een groot bewondering voor artiesten als hij dit dat kunnen. Het is erg gemakkelijk geborneerd daarover te doen, maar er zijn weinigen die dat kunnen.

Niet mee eens. Ik heb de boeken van Brown ook gelezen en vond ze best vermakelijk. Ik zal zijn volgende waarschijnlijk ook lezen. Of niet. Ze lezen lekker weg, maar als je voor de vierde keer exact dezelfde formule leest, gaat het wel vervelen.

Ik ben het er ook niet mee eens dat een grote groep aanspreken, puur omdat je makkelijk verteerbare pulp schrijft, prijzenswaardig is. McDonald's loopt ook als een trein, maar biedt geen culinaire hoogstandjes. Met de schijnbaar oneindige hoeveelheid media die beschikbaar is tegenwoordig, is het logisch dat mensen kiezen voor makkelijk verteerbare troep.

Ik denk niet dat Dan Brown ondergewaardeerd is. Sterker nog: ik denk dat Brown zichzelf vooral heel serieus neemt en in de veronderstelling is dat hij op het niveau van een Eco schrijft. Ik heb er sterk mijn twijfels bij of hij in staat is het verschil te zien tussen Foucault's Pendulum en The Da Vinci Code. En het zou mij ook niets verbazen als veel lezers zichzelf daadwerkelijk slimmer voelen na het lezen van een van zijn boeken, ondanks het belerende, denigrerends toontje van Brown.

Je hoeft geen intellectueel superieure literatuur te schrijven om een succesvol schrijver te zijn. The House at Pooh Corner is een van mijn favoriete boeken ooit. De Harry Potter-reeks is vele malen beter geschreven dan wat Brown uitbrengt. En de betere Asterix-albums staan bij mij net zo hoog in achting als het beste van Eco.

quote:

Op zondag 28 februari 2016 22:36 schreef Pietverdriet het volgende:
Brown schrijft geen hoogwaardige literatuur, maar je moet hem crediet geven dat zijn boeken veel verkopen en daadwerkelijk gelezen worden. Ik wed dat heel veel mensen Eco kochten en het nooit lazen.
De meeste mensen die ik ken die vrijwel nooit een boek lezen, lezen wel Dan Brown.
Ik weet niet wat een grotere prestatie is. Het intellectuele vermogen hebben en een Slinger schrijven of een matige vliegveld thriller schrijven die door 100-1000 keer zoveel mensen gelezen wordt. Ik ben zelf zo elitair als de neten, maar eerlijk is eerlijk, wat Dan Brown doet is ondergewaardeerd door de zelfbenoemde Intelligentia.
Een 16 jaar geleden was ik op een groot feest met alleen maar IT-ers. Danny Christiaan trad op. Het is zeg maar niet zijn publiek om het zacht uit te drukken. Hij kwam op, begon te zingen en na twee regels stopte hij, hij zei, dit doen we anders.
Hij ging van de bühne en kwam even later terug, een heel andere aanzet en hij had binnen tien seconden de zaal volledig op de kop, mensen liepen polonaise over de tafels. Nee, Danny Christiaan is ook niet mijn muziek, maar ik heb sindsdien een groot bewondering voor artiesten als hij dit dat kunnen. Het is erg gemakkelijk geborneerd daarover te doen, maar er zijn weinigen die dat kunnen.

Nu haal je twee dingen door elkaar. Ik heb ook best bewondering voor Rieu en Tiesto, die stampen zomaar even een enorme onderneming uit de grond, ze vermaken mensen, ze geven veel mensen werk, ze durfden hun nek uit te steken en maken er een succes van. Maar het heeft nauwelijks tot geen artistieke waarde, het heeft slechts commerciele waarde. Het slaat nergens op om Mozart met Rieu te vergelijken, of Eco met een wc-rollenproducent. Net als Rieu voorziet die laatste in een behoefte, maar als liefhebber met vermogen tot onderscheid kun je daar lekker je kont mee afvegen.

quote:

Op maandag 29 februari 2016 10:46 schreef Splackavellie02 het volgende:
Niet mee eens. Ik heb de boeken van Brown ook gelezen en vond ze best vermakelijk. Ik zal zijn volgende waarschijnlijk ook lezen. Of niet. Ze lezen lekker weg, maar als je voor de vierde keer exact dezelfde formule leest, gaat het wel vervelen.

Ik ben het er ook niet mee eens dat een grote groep aanspreken, puur omdat je makkelijk verteerbare pulp schrijft, prijzenswaardig is. McDonald's loopt ook als een trein, maar biedt geen culinaire hoogstandjes. Met de schijnbaar oneindige hoeveelheid media die beschikbaar is tegenwoordig, is het logisch dat mensen kiezen voor makkelijk verteerbare troep.

Ik denk niet dat Dan Brown ondergewaardeerd is. Sterker nog: ik denk dat Brown zichzelf vooral heel serieus neemt en in de veronderstelling is dat hij op het niveau van een Eco schrijft. Ik heb er sterk mijn twijfels bij of hij in staat is het verschil te zien tussen Foucault's Pendulum en The Da Vinci Code. En het zou mij ook niets verbazen als veel lezers zichzelf daadwerkelijk slimmer voelen na het lezen van een van zijn boeken, ondanks het belerende, denigrerends toontje van Brown.

Je hoeft geen intellectueel superieure literatuur te schrijven om een succesvol schrijver te zijn. The House at Pooh Corner is een van mijn favoriete boeken ooit. De Harry Potter-reeks is vele malen beter geschreven dan wat Brown uitbrengt. En de betere Asterix-albums staan bij mij net zo hoog in achting als het beste van Eco.

Ja, McDonalds bied geen culinaire hoogstandjes, maar zij en niet al die anderen zijn er in geslaagd zo succesvol te worden. Dat is de prestatie, niet zozeer hun burgers

quote:

Op maandag 29 februari 2016 12:15 schreef Weltschmerz het volgende:

[..]

Nu haal je twee dingen door elkaar. Ik heb ook best bewondering voor Rieu en Tiesto, die stampen zomaar even een enorme onderneming uit de grond, ze vermaken mensen, ze geven veel mensen werk, ze durfden hun nek uit te steken en maken er een succes van. Maar het heeft nauwelijks tot geen artistieke waarde, het heeft slechts commerciele waarde. Het slaat nergens op om Mozart met Rieu te vergelijken, of Eco met een wc-rollenproducent. Net als Rieu voorziet die laatste in een behoefte, maar als liefhebber met vermogen tot onderscheid kun je daar lekker je kont mee afvegen.

Nee, dat doe ik niet. Ik zeg dat het een grote prestatie is dit voor elkaar te krijgen.

quote:

Op maandag 29 februari 2016 12:42 schreef Pietverdriet het volgende:

[..]

Nee, dat doe ik niet. Ik zeg dat het een grote prestatie is dit voor elkaar te krijgen.

Ja, maar dat kun je ook zeggen van de overwinning van Atletico op Real, maar dat heeft met Eco net zo min wat te maken.

quote:

Op maandag 29 februari 2016 12:42 schreef Pietverdriet het volgende:

[..]

Nee, dat doe ik niet. Ik zeg dat het een grote prestatie is dit voor elkaar te krijgen.

Ik denk dat je marketing verwart met prestatie. Daarnaast is McDonald's een imperium, Dan Brown niet.

Dan Brown is groot geworden omdat uitgevers wisten hoe ze hem moesten marketen. De marketing speelde in op de collectieve mentaliteit die de laatste 15 jaar zo tekenend is geworden in de Westerse wereld: iedereen wil zich intelligent voelen, iedereen wil bovengemiddeld zijn, en iedere ouder brengt zijn kind naar de psycholoog in de hoop dat deze "hoogbegaafd" is. Boeken als The Da Vinci Code zijn bij uitstek geschikt voor dit soort volk: het zijn domme boeken voor domme mensen die graag de illusie hebben dat ze slim zijn.

Ik vind het geen prestatie van Brown dat hij dit soort boeken schrijft. Ik vind het ook geen prestatie van de uitgever dat voor deze marketing gekozen wordt. Je conformeren aan het klootjesvolk is geen prestatie, wat voor draai je er ook aan wilt geven.

Natuurlijk, 80 miljoen exemplaren verkopen is ALTIJD een prestatie. Maar even voor perspectief:

- The Da Vinci Code is een basale thriller die een standaard formule volgt. Het is een boek dat verschrikkelijk simpel weg leest, maar wel intellectualiteit pretendeert. Het is een boek dat veel mensen aan zou moeten spreken, omdat het heel slinks inspeelt op de inherente onzekerheid van de gemiddelde mens. En er zijn 80 miljoen exemplaren van verkocht, wat het een gigantisch succes maakt.

- The Name of the Rose is, in meest basale zin, een detective in de stijl van Doyle, maar dan met als setting een tijd waar maar weinig mensen affiniteit mee hebben. Het speelt zich af in een klooster en is gevuld met dialogen die de lezer uitdagen om zelf na te denken in plaats van alles voor te kauwen en uit te leggen. Door het boek heen zijn talloze Latijnse spreuken verwerkt, die nergens vertaald worden, worden enkele diep filosofische vraagstukken bij de hoofdpersoon (en de lezer) neergelegd zonder conclusie, en verwerkt Eco ook nog even een uiteenzetting van de basisprincipes van de semiotiek, het veel complexere broertje van linguistiek. Het is een boek dat investering vergt, dat nadenken vereist en dat gevuld is met dingen die lijnrecht staan op het simpele escapisme dat veel mensen juist zoeken in een boek. Het zou in theorie dus maar weinig mensen aan moeten spreken, in ieder geval wat de mainstream betreft. Toch zijn hiervan 50 miljoen exemplaren verkocht.

Wat is een grotere prestatie? Een boek schrijven dat zich richt op alles wat de massa aanspreekt, en daar 80 miljoen exemplaren van verkopen? Of een boek schrijven dat niemand behalve de meest massochistische lezer zou moeten aanspreken en daar 50 miljoen exemplaren van verkopen? En reken maar dan een 50-jarige hoogleraar semiotiek niet de marketing kreeg die Brown kreeg.

quote:

Op maandag 29 februari 2016 15:17 schreef Splackavellie02 het volgende:

[..]

Ik denk dat je marketing verwart met prestatie.
.

Nee, dat doe ik niet. Ik denk dat jij een andere visie hebt op wat een prestatie is.

quote:

Op maandag 29 februari 2016 14:54 schreef Weltschmerz het volgende:

[..]

Ja, maar dat kun je ook zeggen van de overwinning van Atletico op Real, maar dat heeft met Eco net zo min wat te maken.

Snurk

quote:

Op maandag 29 februari 2016 16:05 schreef Pietverdriet het volgende:

[..]

Nee, dat doe ik niet. Ik denk dat jij een andere visie hebt op wat een prestatie is.

Ik denk inderdaad dat het een goed idee is om vooral bij de eerste zin te stoppen met lezen.

quote:

Op maandag 29 februari 2016 16:17 schreef Splackavellie02 het volgende:

[..]

Ik denk inderdaad dat het een goed idee is om vooral bij de eerste zin te stoppen met lezen.

Ik ben daar niet op in gegaan omdat je het over verkoopcijfers hebt, en niet over mijn punt wat ik maakte dat Brown daadwerkelijk gelezen wordt, itt tot imho het gros van de mensen die Eco wel kochten maar nooit lazen, en een ongelofelijk vooroordeel hebt tegen deze mensen die Brown lezen.

Je hebt inderdaad niet gelezen wat ik schreef want je hebt totaal niet het punt meegekregen dat ik maakte.

Apart trouwens, dat jij vindt dat je kunt bepalen dat die 50 miljoen mensen die de naam van de roos kochten, het niet gelezen hebben.

quote:

Op maandag 29 februari 2016 16:41 schreef Splackavellie02 het volgende:
Je hebt inderdaad niet gelezen wat ik schreef want je hebt totaal niet het punt meegekregen dat ik maakte.

Fijn dat je dat voor mij kan invullen, terwijl jij het over iets totaal anders hebt als waar ik het over heb

quote:

Apart trouwens, dat jij vindt dat je kunt bepalen dat die 50 miljoen mensen die de naam van de roos kochten, het niet gelezen hebben.

Heb de naam van de roos niet genoemd, heb het over Eco als schrijver. En dat het gros van de mensen die zijn boeken kochten het niet lazen?

quote:

In het AD werd een paar weken geleden aan lezers gevraagd om door te geven welke boeken er ongelezen in de kast staan, de uitslag stond gisteren in de krant:

1: De Kleine Vriend – Donna Tartt
2: De Ontdekking van de Hemel – Harry Mulisch
3: In de Ban van de Ring – JRR Tolkien
4: De Slinger van Foucault – Umberto Eco
5: De Celestijnse Belofte – James Redfield

http://sargasso.nl/ongelezen-in-de-kast/
Verder
http://blog.volume12.net/2566.htm

Sterker nog, in het interview met van Dis over de slinger verteld Eco dat hij de eerste hoofdstukken zo heeft geschreven dat mensen die zijn boek kopen omdat het bon ton is deze te kopen af te schrikken en ze niet verder te laten lezen. Van Dis klaagde erover dat het eerste hoofdstuk niet om door te komen was.

quote:

Op maandag 29 februari 2016 17:01 schreef Pietverdriet het volgende:

[..]

Fijn dat je dat voor mij kan invullen, terwijl jij het over iets totaal anders hebt als waar ik het over heb

[..]

Heb de naam van de roos niet genoemd, heb het over Eco als schrijver. En dat het gros van de mensen die zijn boeken kochten het niet lazen?

[..]

http://sargasso.nl/ongelezen-in-de-kast/
Verder
http://blog.volume12.net/2566.htm

Sterker nog, in het interview met van Dis over de slinger verteld Eco dat hij de eerste hoofdstukken zo heeft geschreven dat mensen die zijn boek kopen omdat het bon ton is deze te kopen af te schrikken en ze niet verder te laten lezen. Van Dis klaagde erover dat het eerste hoofdstuk niet om door te komen was.

Dat laatste heb ik je keer op keer horen zeggen. Als iemand die 20+ boeken van Eco heeft gelezen, geloof ik het nog steeds niet. Het eerste hoofdstuk is helemaal niet zo pittig en nodigt juist uit tot verder lezen. En gezien de toon van Eco (erudiet, niet elitair), vind ik dit ook totaal niet passend voor zijn karakter. Als je dit over een Joyce had beweerd, had ik je geloofd.

Neemt niet weg dat ik het over De naam van de roos had, niet Foucault.

quote:

Op maandag 29 februari 2016 17:15 schreef Splackavellie02 het volgende:

[..]

Dat laatste heb ik je keer op keer horen zeggen. Als iemand die 20+ boeken van Eco heeft gelezen, geloof ik het nog steeds niet. Het eerste hoofdstuk is helemaal niet zo pittig en nodigt juist uit tot verder lezen. En gezien de toon van Eco (erudiet, niet elitair), vind ik dit ook totaal niet passend voor zijn karakter. Als je dit over een Joyce had beweerd, had ik je geloofd.

Neemt niet weg dat ik het over De naam van de roos had, niet Foucault.

Je reactie ging idd over de roos, waar ik het niet over had.
In Vlaanderen is het trouwens niet anders

http://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf12112005_015

Geen bron voor je bewering?

Overigens heb ik Foucault inmiddels 14 keer gelezen. Dat trekt de balans weer een beetje recht

quote:

Op maandag 29 februari 2016 18:02 schreef Splackavellie02 het volgende:
Geen bron voor je bewering?

Overigens heb ik Foucault inmiddels 14 keer gelezen. Dat trekt de balans weer een beetje recht

Welke bewering?

Zijn veel van dat soort boeken en auteurs die dan even helemaal in de mode zijn en die iedereen gelezen moet hebben, maar die wrs niemand echt leest. Vooral in Amsterdam. Mishima Yukio bijv. heb ik toen ook een boek van gekocht, wat een boute kut troep was dat eigenlijk. Enige grappige, nou ja matig grappige, is dat-ie harakiri had gepleegd, meen ik me te herinneren. Louis Ferdinand Céline liep ook iedereen ineens mee weg pakweg medio jaren 80. Artikeltje in de Volkskrant dat Scheltema-Polak e.d. klaagden, omdat die boeken van Céline zoveel werden gestolen daardoor... Maar lezen? Ho, maar hoor. Allemaal intellectuele ijdeltuiterij.

quote:

Op maandag 29 februari 2016 18:04 schreef Pietverdriet het volgende:

[..]

Welke bewering?

De bewering dat Eco de eerste hoofdstukken van zijn boeken opzettelijk ingewikkelder maakt om lezers af te schrikken.

Dat klinkt mij echt als je reinste onzin in de oren. Zeker als je je enigszins verdiept in wat Eco zelf gezegd en geschreven heeft over zijn proces van schrijven. Eco schreef de boeken die hij zelf graag zou willen lezen. Het was een hobby voor hem, het was ontspanning. En een oprechte levensgenieter als Eco zou het echt een worst zijn of mensen zijn boeken wel of niet lezen nadat ze het gekocht hadden. Dat elitaire gedrag was hem vreemd. Dát is wat Eco zo geweldig maakte: de kans is groot dat hij overal waar hij kwam de meest intelligente persoon in de kamer was. En hoewel hij regelmatig zijn kennis tentoon sprad, was dit niet om maar te laten zien hoeveel hij wist, maar ten alle tijden om een punt te maken. Of om een discussie te starten. Het was nooit eruditie om maar erudiet te zijn, nooit moeilijkdoenerij om maar "literair" en "hoogstaand" te zijn. Het was nooit zo walgelijk als Joyce, die als hoax het meest onleesbare misbaksel ooit onder de noemer "roman" uit bracht.

Eco was een heerlijke, gezellige man die van een leuke discussie hield, en zó verschrikkelijk belezen en intelligent was dat hij overal wel een waardevolle mening over had.

Dat is het beeld wat ik van Eco heb gekregen na het lezen van vrijwel alles met zijn naam erop, het zien van colleges en interviews en hem ontmoet te hebben. Het beeld dat jij met je anekdote schetst, sluit daar echt totaal niet op aan.

Helaas staat het interview niet op youtube.

Als we zo doorgaan halen we de 100 posts nog wel. Net Vlam en Slinger in de Engelse vertaling binnen gekregen, Book of legendary lands moet nog komen.

Beide zijn trouwens tweedehands maar ongelezen.

Ja ik heb de slinger pas tweedehands gekocht, maar heb nog geen tijd gehad om er in te beginnen.

Damn, wat is Foucault toch een fantastisch boek! Lia 😍