R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik wel namelijk, meerdere, en ik ga er ook niet meer vanaf komen.
Ten eerste horrorfilms, toen ik 7/8 jaar oud was werd ik zowat verplicht om de film "The Ring" te kijken, horror klassiekertje maar iedere keer als ik dat wijf zie die uit de TV komt op internet of als ik eraan denk krijg ik al rillingen. Ik heb die film sindsdien ook nooit meer gekeken, in tegenstelling tot heel veel andere horrorfilms waarvan ik sommige eigenlijk wel leuk vind. Maar kleine meisjes met vervormingen enzo, nee, niet mijn ding. Ik kan er best naar kijken maar snap de kick niet van mensen die het gaaf vinden ofzo. Ook vorig jaar, was ik met m'n ex-vriendin gewoon random dingen aan 't doen op m'n kamer, ze trok een raar gezicht en ik zag heel ff 't gezicht van dat wijf van die film voor me
zoals je al verwacht werd ik doodsbang, eigenlijk best wel beschamend aangezien ik serieus gewoon bang was en niet wilde dat ze dichtbij kwam, ach ja dat kunnen traumas met je doen. Zoiets is trouwens nooit eerder gebeurd. Wel angstaanvallen, maar dat is ook pas 1 a 2 keer voorgekomen.
Ten 2e geweld, als het gepast geweld is, bijvoorbeeld bij een vechtsport in een ring prima, doe ik graag mee en ben ik ook niet bang om stoten uit te delen of te ontvangen, maar word ik er in het echt mee geconfronteerd weet ik niet wat ik moet doen, slaan zal ik niet doen, wegrennen is niet altijd een optie dus dan is het enige wat je kan doen negeren. Tuurlijk als een of andere gek met een mes op me afkomt dan blijf ik niet staan, maar bij wijze van..
Anderen dit ook? Of andere traumas
Ten eerste horrorfilms, toen ik 7/8 jaar oud was werd ik zowat verplicht om de film "The Ring" te kijken, horror klassiekertje maar iedere keer als ik dat wijf zie die uit de TV komt op internet of als ik eraan denk krijg ik al rillingen. Ik heb die film sindsdien ook nooit meer gekeken, in tegenstelling tot heel veel andere horrorfilms waarvan ik sommige eigenlijk wel leuk vind. Maar kleine meisjes met vervormingen enzo, nee, niet mijn ding. Ik kan er best naar kijken maar snap de kick niet van mensen die het gaaf vinden ofzo. Ook vorig jaar, was ik met m'n ex-vriendin gewoon random dingen aan 't doen op m'n kamer, ze trok een raar gezicht en ik zag heel ff 't gezicht van dat wijf van die film voor me
zoals je al verwacht werd ik doodsbang, eigenlijk best wel beschamend aangezien ik serieus gewoon bang was en niet wilde dat ze dichtbij kwam, ach ja dat kunnen traumas met je doen. Zoiets is trouwens nooit eerder gebeurd. Wel angstaanvallen, maar dat is ook pas 1 a 2 keer voorgekomen. Ten 2e geweld, als het gepast geweld is, bijvoorbeeld bij een vechtsport in een ring prima, doe ik graag mee en ben ik ook niet bang om stoten uit te delen of te ontvangen, maar word ik er in het echt mee geconfronteerd weet ik niet wat ik moet doen, slaan zal ik niet doen, wegrennen is niet altijd een optie dus dan is het enige wat je kan doen negeren. Tuurlijk als een of andere gek met een mes op me afkomt dan blijf ik niet staan, maar bij wijze van..
Anderen dit ook? Of andere traumas
Ja, ik heb ooit mijn nagel aan een lucifer verbrand. Niks aan de hand op zich, ik had lange nagels en mijn huid was nog heel. Maar sindsdien durf ik echt geen lucifers meer te gebruiken. 
Lievquote:Op zaterdag 13 februari 2016 21:32 schreef fs180 het volgende:
met makeup ziet ze er zo uit
[ afbeelding ]
Liever deze versie dan die ander (nee geen pics aub)
Ooit een hersenschudding opgelopen tijdens het schaatsen, sindsdien zie je mij niet meer op het ijs.
Ja, ik ben sinds mijn 11e doodsbang voor vrachtwagens. Als ze voorbij me rijden terwijl ik op de fiets zit voel ik me al naar. Ben door 1 overgereden op mijn 11e. Als er toen geen mensen in de straat waren geweest was ik nu dood. Gelukkig niks aan overgehouden lichamelijk.
Kom een kijkje nemen op onze facebookpagina van Stichting Queri.
https://www.facebook.com/thuiszorgvoordieren/
https://www.facebook.com/thuiszorgvoordieren/
door prive dingen kan ik mensen en dan vooral mannen erg moeilijk vertrouwen.. Ik heb daarom maar een manier gevonden om iemands karakter in the schatten uit het gezicht.
ik ga daarom ook nooit meer uit enzo naar drukke plekken.
ik ga daarom ook nooit meer uit enzo naar drukke plekken.
Wowquote:
Ja, ik ben sinds mijn 11e doodsbang voor vrachtwagens. Als ze voorbij me rijden terwijl ik op de fiets zit voel ik me al naar. Ben door 1 overgereden op mijn 11e. Als er toen geen mensen in de straat waren geweest was ik nu dood. Gelukkig niks aan overgehouden lichamelijk.
Gelukkig goed afgelopen.
But while the earth sinks to its grave
You sail to the sky on the crest of a wave
You sail to the sky on the crest of a wave
Ja idd. Had alleen een gekneusd been. Ik stond achter die vrachtwagen toen hij opeens achter uit ging zonder dat piepje. Hele fiets en mijn kleding naar de klotequote:
[..]
Wow
stond denk ik in zijn dode hoek. Hoef nu ook maar een vrachtwagen achter uit te zien gaan of dat piepje te horen en ik ben weg.
Kom een kijkje nemen op onze facebookpagina van Stichting Queri.
https://www.facebook.com/thuiszorgvoordieren/
https://www.facebook.com/thuiszorgvoordieren/
Op mijn 17e vond ik mijn oma hersendood op bed, ze ademde dus nog wel, sindsdien krijg ik altijd een heel onbehagelijk gevoel als iemand heel stil ligt.
Ik ben er inmiddels overheen gegroeit maar ik ben jarenlang bang geweest voor die afvoerputjes op de stoep na het zien van it, wasbakken kreeg ik af en toe een naar gevoel van ofzo :|
Toen ik een jaar of 7 was ging ik een keer een stukje fietsen met mijn broer en mijn moeder, toen we bij een spoorovergang kwamen. De spoorbomen waren dicht dus we moesten even wachten tot de trein voorbij was. De trein was voorbij gereden en de spoorbomen waren weer open dus we maakten ons klaar om verder te fietsen. Mijn broer en moeder waren het spoor al over toen ik op mijn fiets stapte en begon te fietsen. Toen ik ongeveer halverwege was (het was een dubbel spoor) hoorde ik ineens een trein aan komen, hij klonk heel dichtbij.. *ik ga dood* ik was verlamd van angst.. Het geluid werd steeds luider en luider *grote paniek* ik verwacht de klap nu ieder moment maar de klap kwam niet en ineens werd het geluid zachter.. De trein was voorbij gereden zonder dat ik hem had gezien, zonder dat hij mij had geraakt.. *Word ik nou gek?!* Maar nee ik was niet gek, de trein was er echt.. Alleen reed hij niet over het spoor van de spoorovergang maar over een spoorbrug die boven de spoorovergang lag..
Ik vind het nog altijd doodeng om een spoor over te steken..
Ik vind het nog altijd doodeng om een spoor over te steken..
quote:Op zondag 14 februari 2016 00:29 schreef madam-april het volgende:
Toen ik een jaar of 7 was ging ik een keer een stukje fietsen met mijn broer en mijn moeder, toen we bij een spoorovergang kwamen. De spoorbomen waren dicht dus we moesten even wachten tot de trein voorbij was. De trein was voorbij gereden en de spoorbomen waren weer open dus we maakten ons klaar om verder te fietsen. Mijn broer en moeder waren het spoor al over toen ik op mijn fiets stapte en begon te fietsen. Toen ik ongeveer halverwege was (het was een dubbel spoor) hoorde ik ineens een trein aan komen, hij klonk heel dichtbij.. *ik ga dood* ik was verlamd van angst.. Het geluid werd steeds luider en luider *grote paniek* ik verwacht de klap nu ieder moment maar de klap kwam niet en ineens werd het geluid zachter.. De trein was voorbij gereden zonder dat ik hem had gezien, zonder dat hij mij had geraakt.. *Word ik nou gek?!* Maar nee ik was niet gek, de trein was er echt.. Alleen reed hij niet over het spoor van de spoorovergang maar over een spoorbrug die boven de spoorovergang lag..
Ik vind het nog altijd doodeng om een spoor over te steken..
Arm kind
Meer dan goed voor me is.
Heb er dus ook PTSS aan over gehouden.
Met 12 a 13 jaar kom ik thuis uit school.
Niemad thuis, op tafel ligt een briefje met de tekst:' Dag lieve schattebouten xxx.'
Pa meteen gebeld op zijn werk, hij was onderweg.
Niet veel later gaat de deurbel, ik doe open en twee politieagenten staan voor de deur.
'Dag, woont hier Mevrouw P.?'
'Euh ja dat is mijn moeder.'
'Oh, wij hebben haar gevonden in het bos met flessen drank en pillen in de auto. Ze is nu op weg naar het ziekenhuis.'
Bam, zwart voor de ogen.
Sindsdien schrik ik me de pleuris voor agenten als ze me aanspreken.
En al helemaal als ze bellen, ook al ging het toen maar om mijn gevonden beurs.
Dit is slechts een van de voorbeelden van trauma's in mijn jeugd.
[ Bericht 84% gewijzigd door Luuntje op 14-02-2016 01:05:47 ]
Heb er dus ook PTSS aan over gehouden.
Met 12 a 13 jaar kom ik thuis uit school.
Niemad thuis, op tafel ligt een briefje met de tekst:' Dag lieve schattebouten xxx.'
Pa meteen gebeld op zijn werk, hij was onderweg.
Niet veel later gaat de deurbel, ik doe open en twee politieagenten staan voor de deur.
'Dag, woont hier Mevrouw P.?'
'Euh ja dat is mijn moeder.'
'Oh, wij hebben haar gevonden in het bos met flessen drank en pillen in de auto. Ze is nu op weg naar het ziekenhuis.'
Bam, zwart voor de ogen.
Sindsdien schrik ik me de pleuris voor agenten als ze me aanspreken.
En al helemaal als ze bellen, ook al ging het toen maar om mijn gevonden beurs.
Dit is slechts een van de voorbeelden van trauma's in mijn jeugd.
[ Bericht 84% gewijzigd door Luuntje op 14-02-2016 01:05:47 ]
Life is a highway...let's ride it!
Heb de buurman van mijn opa en oma gevonden in z'n garage, hangend aan een touw. Had zichzelf opgehangen. Ik was toen een jaar of 11 en ik haalde hem af en toe op omdat mijn grootouders hem hielpen met de belastingaangifte enz. Nu elke keer als ik bij iemand binnen kom en er hoort wel iemand te zijn maar ik geen gehoor terug krijg, bekruipen me een naar gevoel en die herinnering me weer.
Onlangs liet mijn huisgenoot een papiertje achter op de koelkast waarop stond dat hij me voor alles bedankte en even weg zou zijn. Ik kon die nacht toen ook niet slapen, omdat hij niet reageerde op mijn berichten die ik voor de zekerheid en mij eigen gemoedsrust maar had gestuurd.
Een vriend van me heeft jaren terug overigens ook heel bewust zelfmoord gepleegd en dat heeft ook niet geholpen. Ben zelf later ook jaren heel erg depressief geweest op de middelbare school.
Onlangs liet mijn huisgenoot een papiertje achter op de koelkast waarop stond dat hij me voor alles bedankte en even weg zou zijn. Ik kon die nacht toen ook niet slapen, omdat hij niet reageerde op mijn berichten die ik voor de zekerheid en mij eigen gemoedsrust maar had gestuurd.
Een vriend van me heeft jaren terug overigens ook heel bewust zelfmoord gepleegd en dat heeft ook niet geholpen. Ben zelf later ook jaren heel erg depressief geweest op de middelbare school.
It's my life, it's now or never, I ain't gonna live forever.
-
Headstrong to take on anyone.
-
Headstrong to take on anyone.
Mijn hemel. Weet je wel echt heel erg zeker dat je het leger in wilt???quote:
Ten 2e geweld, als het gepast geweld is, bijvoorbeeld bij een vechtsport in een ring prima, doe ik graag mee en ben ik ook niet bang om stoten uit te delen of te ontvangen, maar word ik er in het echt mee geconfronteerd weet ik niet wat ik moet doen, slaan zal ik niet doen, wegrennen is niet altijd een optie dus dan is het enige wat je kan doen negeren. Tuurlijk als een of andere gek met een mes op me afkomt dan blijf ik niet staan, maar bij wijze van..
Ja, toen ik Fok! ondekte. Do I need to say more? 
2015: BUD - SAW - AUH - BKK - CNX - UTH - SIN - KUL - SGN - DAD - HUI - HAN - HKG . . . . . .
-kssst-
[ Bericht 96% gewijzigd door Copycat op 15-02-2016 09:15:40 ]
[ Bericht 96% gewijzigd door Copycat op 15-02-2016 09:15:40 ]
"Childe Roland to the Dark Tower Came"
"The world moved on"
"The world moved on"
Ik bedoel te zeggen dat ik niet de confrontatie aan zou gaan, als iemand mij op straat probeert te meppen, verdedig ik mezelf, maar ik zal niet snel slaan vanuit mezelf. Leger kom je in aanraking met geweld ja, tenminste kan.. Maar is toch ook weer heel anders dan wat ik bedoel.quote:
[..]
Mijn hemel. Weet je wel echt heel erg zeker dat je het leger in wilt???
-nah 
-
[ Bericht 58% gewijzigd door Copycat op 14-02-2016 22:34:41 ]
-[ Bericht 58% gewijzigd door Copycat op 14-02-2016 22:34:41 ]
"A leader must be a terror to the few who are evil in order to protect the lives and well-being of the many who are good"
Ja leuk, heel leuk, het is serieus erg. Ik zat net dus op die vorige page te typen met 1 hand voor m'n ogen..quote:
Naja, was ook wel te verwachten dat een of andere lul dat erin gooit.
Excuses voor het traumatische ongemak. Het doembeeld is verwijderd. We laten het rusten.
On topic:
Jaws.
Elke keer als ik in open water zwem gaan mijn gedachten als op commando naar de poster. Die met de zwemmende vrouw en de aansnellende haai. En dan worden die slanke posterbenen mijn korte(re)
benen. Deuntje in mijn hoofd erbij ... Standaard scenario.
Even standaard raak ik dan in -gelukkig relatief lage- paniek en weet ik niet hoe snel ik weer terug naar zand tussen mijn tenen moet zwemmen. Want die haai kan elk moment toebijten .
On topic:
Jaws.
Elke keer als ik in open water zwem gaan mijn gedachten als op commando naar de poster. Die met de zwemmende vrouw en de aansnellende haai. En dan worden die slanke posterbenen mijn korte(re)
benen. Deuntje in mijn hoofd erbij ... Standaard scenario. Even standaard raak ik dan in -gelukkig relatief lage- paniek en weet ik niet hoe snel ik weer terug naar zand tussen mijn tenen moet zwemmen. Want die haai kan elk moment toebijten
.
Curiosity cultured the cat
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Een paar keer gedacht dat ik dood ging omdat ik was vergeten hoe ik moest ademen.
N A P O L I
C A M P A N I A
C A M P A N I A
Ik heb op14 jarige leeftijd samen met mijn Vader mijn Moeder gevonden die een zelfmoordpoging had ondernomen zij had slaappillen geslikt en haar polsen doorgesneden.
Ik ben toen in paniek naar de HA gerend die heeft toen alles in het werk gesteld,mijn moeder is er uiteindelijk goed uitgekomen.
Toen ik bij mijn Moeder op bezoek ging was zij eigenlijk niet best te spreken ik heb haar nog wel gevraagd waarom zij deze poging had gedaan.
Maar daar nooit antwoord op gekregen.
Dat ik 17 jaar was is mijn Vader overleden hij was pas 58 jaar en mijn Moeder 2 jaar later zij was 56 jaar.
Ik ben toen in paniek naar de HA gerend die heeft toen alles in het werk gesteld,mijn moeder is er uiteindelijk goed uitgekomen.
Toen ik bij mijn Moeder op bezoek ging was zij eigenlijk niet best te spreken ik heb haar nog wel gevraagd waarom zij deze poging had gedaan.
Maar daar nooit antwoord op gekregen.
Dat ik 17 jaar was is mijn Vader overleden hij was pas 58 jaar en mijn Moeder 2 jaar later zij was 56 jaar.
Ja goede reactie inderdaad. Lees eens wat over PTSS bijvoorbeeld.quote:
[ Bericht 19% gewijzigd door Copycat op 15-02-2016 09:16:11 ]
quote:
en paar keer gedacht dat ik dood ging omdat ik was vergeten hoe ik moest ademen.
Gelukkig hebben we daar het autonome zenuwstelsel voor.
"A leader must be a terror to the few who are evil in order to protect the lives and well-being of the many who are good"
Toen ik in groep 1 of 2 van de basisschool zat had mijn moeder een clownspak voor mij gekocht voor carnaval. Al mijn vriendjes kwamen als piraat, cowboy of Indiaan en in ik dat achterlijke pak met rode stippen. Vorige week toen ik oude foto's aan het bekijken was werd ik er gewoon weer verdrietig van toen ik mezelf zo zag staan in dat outfit. Sindsdien heb ik altijd een hekel aan clowns gehad.
Wat een geweldige jeugd, als je dit noemt als trauma.quote:
Toen ik in groep 1 of 2 van de basisschool zat had mijn moeder een clownspak voor mij gekocht voor carnaval. Al mijn vriendjes kwamen als piraat, cowboy of Indiaan en in ik dat achterlijke pak met rode stippen. Vorige week toen ik oude foto's aan het bekijken was werd ik er gewoon weer verdrietig van toen ik mezelf zo zag staan in dat outfit. Sindsdien heb ik altijd een hekel aan clowns gehad.
But while the earth sinks to its grave
You sail to the sky on the crest of a wave
You sail to the sky on the crest of a wave
quote:
Ik heb op14 jarige leeftijd samen met mijn Vader mijn Moeder gevonden die een zelfmoordpoging had ondernomen zij had slaappillen geslikt en haar polsen doorgesneden.
Ik ben toen in paniek naar de HA gerend die heeft toen alles in het werk gesteld,mijn moeder is er uiteindelijk goed uitgekomen.
Toen ik bij mijn Moeder op bezoek ging was zij eigenlijk niet best te spreken ik heb haar nog wel gevraagd waarom zij deze poging had gedaan.
Maar daar nooit antwoord op gekregen.
Dat ik 17 jaar was is mijn Vader overleden hij was pas 58 jaar en mijn Moeder 2 jaar later zij was 56 jaar.
But while the earth sinks to its grave
You sail to the sky on the crest of a wave
You sail to the sky on the crest of a wave
Nou, dit klinkt misschien raar, maar mijn grootste trauma is toch een hartbreuk. Op 18 jarige meisje werd ik hevig verliefd op een meisje, maar rond die zelfde tijd was ik psychotisch aan het worden. Mijn verliefdheid en combinatie van psychose heeft ervoor gezorgd dat ik best dom heb gedragen in die tijd.
Sindsdien ben ik bang om verliefd te worden of een relatie aan te gaan. Ik heb ook lang daarna vooral veel gedate/rondgescharreld. Wel 1 a 2 relatie er tussen door.
Sindsdien ben ik bang om verliefd te worden of een relatie aan te gaan. Ik heb ook lang daarna vooral veel gedate/rondgescharreld. Wel 1 a 2 relatie er tussen door.
To truly try means to accept God's love, his healing, to accept the world can be ugly, but your heart doesn't have to be."
Het was eigenlijk meer grappig bedoelt.quote:Op maandag 15 februari 2016 07:10 schreef Njosnavelin het volgende:
[..]
Wat een geweldige jeugd, als je dit noemt als trauma.
Toen ik 15 was ging het mis met mij (psychoses).
Ik denk dat het meest traumatische in mijn jeugd het verlaten van mijn moeder is geweest, ze kon de druk van samenleven met mijn vader niet meer aan en verliet ons van de een op de andere dag zonder ook maar iets te laten weten, zonder mogelijkheden tot contact en dat 2 weken lang. Dat heeft zo'n knauw achtergelaten dat het mij jaren heeft gekost om weer mensen te vertrouwen. Het gevoel van ongewenst zijn, verlaten te worden door je moeder is vreselijk.
Iets daarvoor vooral een beeldend trauma meegemaakt. Mijn vader had midden in de nacht een koortsaanval gekregen en stond op uit bed om vervolgens naar de badkamer te gaan. Daar is hij flauwgevallen en met zijn gezicht op de vloer gevallen.
Ik zal nooit vergeten dat het zaterdagochtend was en de bel maar bleef gaan. Elke keer maar weer. Langzaam wordt je wakker en ik hoorde mijn broer naar beneden gaan om de deur te openen, ik moest plassen. Open de deur van de badkamer en een werkelijk horrotafereel werd zichtbaar. Bloed, stukken tand en bloederige handafdrukken.
De persoon die aanbelde was onze overbuurvrouw waarvan haar man mijn vader had opgepikt op straat. Hij was in shock aan het rondlopen door de buurt van de tandarts naar de huisarts maar omdat het nog erg vroeg was waren beide nog gesloten.
Verder nog een mooi staaltje klassieke conditionering. Mijn moeder belde mij eigenlijk nooit maar toen zij mij overdag rond 12 uur belde om te vertellen dat mijn zusje darmkanker bleek te hebben is voor mij altijd een signaal gebleven dat moeder die belt om 12 uur slecht nieuws is. Je voelt je hart in je keel op dat moment.
Iets daarvoor vooral een beeldend trauma meegemaakt. Mijn vader had midden in de nacht een koortsaanval gekregen en stond op uit bed om vervolgens naar de badkamer te gaan. Daar is hij flauwgevallen en met zijn gezicht op de vloer gevallen.
Ik zal nooit vergeten dat het zaterdagochtend was en de bel maar bleef gaan. Elke keer maar weer. Langzaam wordt je wakker en ik hoorde mijn broer naar beneden gaan om de deur te openen, ik moest plassen. Open de deur van de badkamer en een werkelijk horrotafereel werd zichtbaar. Bloed, stukken tand en bloederige handafdrukken.
De persoon die aanbelde was onze overbuurvrouw waarvan haar man mijn vader had opgepikt op straat. Hij was in shock aan het rondlopen door de buurt van de tandarts naar de huisarts maar omdat het nog erg vroeg was waren beide nog gesloten.
Verder nog een mooi staaltje klassieke conditionering. Mijn moeder belde mij eigenlijk nooit maar toen zij mij overdag rond 12 uur belde om te vertellen dat mijn zusje darmkanker bleek te hebben is voor mij altijd een signaal gebleven dat moeder die belt om 12 uur slecht nieuws is. Je voelt je hart in je keel op dat moment.
ja. en volgens mij twee. Eentje worstel ik nog steeds mee de andere heb ik door middel van EMDR overwonnen.
FOK! is net een groot tijdschrift
Don't be so sure.quote:
Ik wel namelijk, meerdere, en ik ga er ook niet meer vanaf komen.
Try Ayahuasca
Lambo of Rekt
M'n zus overleed toen ze 13 was (en ik 12), door een medische fout. Jarenlang hebben de haren rechtop mijn rug gestaan als ik het drietonig tingeltje van een ziekenhuislift hoor.
Verder een keer flink aangereden en lang bang geweest in het verkeer. Ik durfde bijvoorbeeld geen straat over te steken, ook al was er geen verkeer te zien. Die fase was wel vrij snel over, maar ik voel me nooit erg prettig in druk verkeer.
Verder een keer flink aangereden en lang bang geweest in het verkeer. Ik durfde bijvoorbeeld geen straat over te steken, ook al was er geen verkeer te zien. Die fase was wel vrij snel over, maar ik voel me nooit erg prettig in druk verkeer.
Onweer...
Mijn vroegste herinnering is van toen ik 3/4 jaar was. Het onweerde echt hard toen en op het moment dat ik naar mijn moeder wilde rennen sloeg de bliksem in. In mijn kinderhoofd stond daardoor de deurkruk onder stroom (in mijn herinnering lichte die echt op, zal wel gewoon weerkaatsing zijn geweest). Ik dus doodsbang en mijn ouders hebben echt als brugman moeten praten voordat ik weer de deurklink aan durfde te raken.
Later op de camping nog meer inslagen meegemaakt, 1 keer terwijl ik in de voortent stond en alles om me heen "wit" was even.
Ik kan dan ook echt ontzettend hard rennen als het begint te onweren
Ook te vroeg de film It gekeken. Mijn oudere zus paste op en na wat zeuren mocht ik die film dan kijken. Sinds dien krijg ik de rillingen van clowns.
Verder nog een lichte angst voor dingen onder mijn bed. Geen idee waar dat vandaan komt.
Als kind nam ik altijd een supersprong mijn bed in als het donker was en zelfs vandaag de dag schrik ik me nog het apelazerus als ik wakker word en mijn hand bv uit mijn bed hangt, naast die open ruimte en sta ik nog steeds niet graag vlak naast het bed in het donker.
Heel stom is dat.
Mijn vroegste herinnering is van toen ik 3/4 jaar was. Het onweerde echt hard toen en op het moment dat ik naar mijn moeder wilde rennen sloeg de bliksem in. In mijn kinderhoofd stond daardoor de deurkruk onder stroom (in mijn herinnering lichte die echt op, zal wel gewoon weerkaatsing zijn geweest). Ik dus doodsbang en mijn ouders hebben echt als brugman moeten praten voordat ik weer de deurklink aan durfde te raken.
Later op de camping nog meer inslagen meegemaakt, 1 keer terwijl ik in de voortent stond en alles om me heen "wit" was even.
Ik kan dan ook echt ontzettend hard rennen als het begint te onweren
Ook te vroeg de film It gekeken. Mijn oudere zus paste op en na wat zeuren mocht ik die film dan kijken. Sinds dien krijg ik de rillingen van clowns.
Verder nog een lichte angst voor dingen onder mijn bed. Geen idee waar dat vandaan komt.
Als kind nam ik altijd een supersprong mijn bed in als het donker was en zelfs vandaag de dag schrik ik me nog het apelazerus als ik wakker word en mijn hand bv uit mijn bed hangt, naast die open ruimte en sta ik nog steeds niet graag vlak naast het bed in het donker.
Heel stom is dat.
Als je altijd doet wat je altijd deed zul je altijd krijgen wat je altijd kreeg.
De jaren op de basisschool en brugklas waarin ik gepest werd. Niet echt heel schokkende gebeurtenissen, maar ik merk nu, een goede 15 jaar later, dat ik daar nog steeds last van heb. Ik kreeg destijds geen ruimte om mezelf te uiten, om mezelf te zijn, en ontwikkelde bepaalde coopings-mechanismes, wat al met al een goede voedingsbodem was voor een stevige depressie op latere leeftijd.
"Pools are perfect for holding water"
Op jonge leeftijd de film Midnight Express gezien (film over onstsnappen uit een turkse gevangenis geloof ik). Daarbij werd een sadistische bewaker in het achterhoofd gespiest door een kapstok haak. Sindsdien heb ik echt een fobie voor kapstokhaken, helemaal als ze in rijtjes hangen, dan ben ik bang dat ik er met mijn oog achter blijf hangen of zo als ik struikel
brrr
brrr
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
Damn, heb ook iets met onweer gehad. Vond onweer altijd mooi, fascinerend, vond het vet om die harde knallen te horen, tot ik s' nachts vorig jaar wakker schrok toen de onweer heel dichtbij was ingeslagen, ik had nog nooit zo'n harde knal in m'n leven gehoord en kreeg even later een angstaanval, het wekte angst bij me op, niet zozeer voor het onweer, wel voor eerdere trauma's, het was een soort triggerreactie. Ik ben denk ik nog nooit zo bang geweest. Vanaf 04:00 wakker gebleven tot ik naar school moest en het licht niet meer uitgedaanquote:
Onweer...
Mijn vroegste herinnering is van toen ik 3/4 jaar was. Het onweerde echt hard toen en op het moment dat ik naar mijn moeder wilde rennen sloeg de bliksem in. In mijn kinderhoofd stond daardoor de deurkruk onder stroom (in mijn herinnering lichte die echt op, zal wel gewoon weerkaatsing zijn geweest). Ik dus doodsbang en mijn ouders hebben echt als brugman moeten praten voordat ik weer de deurklink aan durfde te raken.
Later op de camping nog meer inslagen meegemaakt, 1 keer terwijl ik in de voortent stond en alles om me heen "wit" was even.
Ik kan dan ook echt ontzettend hard rennen als het begint te onweren
Ook te vroeg de film It gekeken. Mijn oudere zus paste op en na wat zeuren mocht ik die film dan kijken. Sinds dien krijg ik de rillingen van clowns.
Verder nog een lichte angst voor dingen onder mijn bed. Geen idee waar dat vandaan komt.
Als kind nam ik altijd een supersprong mijn bed in als het donker was en zelfs vandaag de dag schrik ik me nog het apelazerus als ik wakker word en mijn hand bv uit mijn bed hangt, naast die open ruimte en sta ik nog steeds niet graag vlak naast het bed in het donker.
Heel stom is dat.
Ik heb me opgegeven voor een tvprogramma, dus hopelijk kan ik straks ook beter met de andere omgaan.
FOK! is net een groot tijdschrift
Dat laatste heb ik ook.. Maar dan dankzij mijn broer die, toen we nog klein waren, een keer onder mijn bed is gekropen en toen ik mijn bed in wilde stappen pakte hij mijn enkel ineens beet.. Ik schrok me echt dood.. Ik heb jaren lang 's avonds niet naast mijn bed durven staan, ik klom altijd via mijn bureaustoel op mijn bureau en dan via mijn bureau klom ik in bed.. Na een jaar of wat hebben mijn ouders maar een hoogslaper voor me gekochtquote:
Onweer...
Mijn vroegste herinnering is van toen ik 3/4 jaar was. Het onweerde echt hard toen en op het moment dat ik naar mijn moeder wilde rennen sloeg de bliksem in. In mijn kinderhoofd stond daardoor de deurkruk onder stroom (in mijn herinnering lichte die echt op, zal wel gewoon weerkaatsing zijn geweest). Ik dus doodsbang en mijn ouders hebben echt als brugman moeten praten voordat ik weer de deurklink aan durfde te raken.
Later op de camping nog meer inslagen meegemaakt, 1 keer terwijl ik in de voortent stond en alles om me heen "wit" was even.
Ik kan dan ook echt ontzettend hard rennen als het begint te onweren
Ook te vroeg de film It gekeken. Mijn oudere zus paste op en na wat zeuren mocht ik die film dan kijken. Sinds dien krijg ik de rillingen van clowns.
Verder nog een lichte angst voor dingen onder mijn bed. Geen idee waar dat vandaan komt.
Als kind nam ik altijd een supersprong mijn bed in als het donker was en zelfs vandaag de dag schrik ik me nog het apelazerus als ik wakker word en mijn hand bv uit mijn bed hangt, naast die open ruimte en sta ik nog steeds niet graag vlak naast het bed in het donker.
Heel stom is dat.
Vroegah in 2010 toen ik nog op de middelbare school zat, was ik lekker aan het schijten op de school wc's. Alleen was ik vergeten de deur op slot te doen. Dus op het moment dat iemand de deur open deed en ik snel naar voren schoot om hem dicht te doen struikelde ik over mn broek vol plat op de grond met een dikke drol aan mn kont. Dat zagen dus behoorlijk wat leerlingen. Vervolgens stond ik op om de deur weer op slot te doen. En bleek ook nog ns het toillet papier op te zijn...
Sinds dien durf ik nergens meer anders te poepen dan thuis...
Sinds dien durf ik nergens meer anders te poepen dan thuis...
Kleine kinderen vergeten soms echt hoe ze moeten ademhalen waardoor ze daadwerkelijk stoppen met ademen tot ze uiteindelijk flauwvallen en dan neemt het autonome zenuwstelsel het inderdaad weer over.. Maar het kan heel erg angstaanjagend zijn voor zowel het kind als de omstanders.quote:
[..]
Gelukkig hebben we daar het autonome zenuwstelsel voor.
|
|
